Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: polityka migracyjna Unii Europejskiej

Sort By:

Limit search:

To nie my przekroczyliśmy granicę, to ona przecięła nas. Biopolityka europejskiego reżimu migracyjnego

100%

Moll Ł.

Praktyka Teoretyczna

2016

vol. 21

issue 3

18-53

This article reconceptualizes analytical tools suitable to theorizing the European migration regime by employing concepts developed by philosophers of biopolitics. By referring to border and migration studies, it diagnoses both the crisis of the traditional conceptualization of the border and the crisis of the post-Westphalian political order in Europe. Identifying the end of bordering practices as a result of the intertwining of sovereignty, territory, and population in the context of a neoliberal regime of capital accumulation, the article proposes to treat borders as productive apparatuses (dispositifs). While they support the desirable flows of people, they block the undesirable forms of circulation. In conclusion, the article argues that the co-existence of borderless spaces within the European Union with the arbitrary mechanisms of mobility control applied to non-EU migrants is impossible to maintain in the long run. Keeping the current status quo will result in the obliteration of the inside/outside division and a rupture in the strong link between borders and territory. In effect, the same apparatuses which aimed to make free mobility possible are becoming its main source of danger.

Niniejszy artykuł stanowi próbę wypracowania narzędzi teoretycznych służących do analizy europejskiego reżimu migracyjnego przy pomocy pojęć używanych przez filozofów polityki związanych z podejściem biopolitycznym. Wykorzystując prace z zakresu border studies i migration studies, autor diagnozuje kryzys tradycyjnie rozumianego konceptu granicy, a wraz z nim ładu postwestfalskiego. Lokując załamanie się porządku opartego na triadzie suwerenność-terytorium-populacja w kontekście neoliberalnego reżimu akumulacji kapitału, autor proponuje ujmować granice jako produktywne urządzenia wzmacniające przepływy warte trwania i blokujące niepożądane formy cyrkulacji. W konkluzji artykuł wskazuje na niemożliwość współistnienia w dłuższej perspektywie swobody przepływu wewnątrz Unii Europejskiej i arbitralnych mechanizmów kontroli wymierzonych w migrantów zewnętrznych. Utrzymywanie tego stanu rzeczy skutkuje zatarciem podziału wnętrze/zewnętrze i utraty stabilnego związku granic z terytorium, przez co urządzenia powołane do ochrony swobody mobilności stają się dla niej głównym zagrożeniem

Refine search results

1 Praktyka Teoretyczna

1 Moll Ł.

1 2016

Search results

To nie my przekroczyliśmy granicę, to ona przecięła nas. Biopolityka europejskiego reżimu migracyjnego