Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  polskie kino
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

No longer a trivial entertainment: Popular cinema in Poland after 2000

100%
Mazierska E.
Literatura i Kultura Popularna
|
2018
|
vol. 24
129 - 142
EN
This article discusses two types of popular films produced in Poland after 2000, a subgenre of romantic comedy, which I label “sexual comedy”, represented by the films of Andrzej Saramonowicz and Tomasz Konecki, and “popular arthouse film”, represented by Dzień świra (Day of the Wacko, 2002) by Marek Koterski. To understand the specificity of Polish popular cinema in this period, the author locates it in the postwar history of filmmaking in this country, arguing that making popular films was met in this country with great resistance. The situation has changed after the fall of state socialism, when cinema had to be more receptive to the audience’s demands. The films discussed in this article reflect both this pressure and the difficulties involved in making such films.
2
Publication available in full text mode
Content available

„Homorodzina” w polskich filmach i ich recenzjach prasowych

100%
Nowak B.
InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer
|
2013
|
issue 8
12
PL
Analiza kilku wybranych polskich filmów powstałych w latach 2005-2009, w których bohaterami są geje i lesbijki, żyjący lub próbujący żyć w stałych związkach, a tworzący rodziny nienormatywne. Autor przygląda się sposobom prezentacji osób homoseksualnych w tych filmach, ich recepcji w mediach oraz poruszaniu przez nie takich kwestii, jak adopcja dzieci przez gejów i lesbijki. Uwaga zostaje też zwrócona na konserwatywne treści analizowanych filmów oraz ich sposoby walki ze stereotypami.
EN
This text is an analysis of a few Polish films made between 2005 and 2009, in which gay and lesbian characters – as members of non-normative families – create and maintain (or try to do so) stable relationships. The author of this article examines the reception of these cultural texts in the press and Internet reviews as well as how they treat such topics as LGBT adoption, or how homosexual characters are represented in them. In addition, the author points to the conservative contents of the analysed movies and the ways they fight against stereotypes.
3

Rozliczenie bez katharsis. Demon Marcina Wrony a reprezentacje zbrodni w Jedwabnem

84%
Mrozek W.
Kwartalnik Filmowy
|
2021
|
issue 116 Kino i tożsamośc społeczna
22-36
PL
Artykuł zawiera analizę filmu Marcina Wrony Demon (2015) pod kątem nawiązań do tematu współodpowiedzialności Polaków za zbrodnie na Żydach podczas II wojny światowej i tuż po jej zakończeniu. Temat główny został osadzony w kontekście poruszających te kwestie filmach dokumentalnych Pawła Łozińskiego Miejsce urodzenia (1992) i Agnieszki Arnold …gdzie mój starszy syn Kain (1999), Sąsiedzi (2001) oraz fabuł m.in. Władysława Pasikowskiego Pokłosie (2012) i Pawła Pawlikowskiego Ida (2013), a przede wszystkim najszerzej dyskutowanego i najbardziej znanego tekstu dramatycznego o sprawie Jedwabnego Nasza klasa (2014) Tadeusza Słobodzianka. Omawiane utwory są analizowane pod kątem sposobu prowadzenia narracji, konstrukcji świata przedstawionego, wreszcie w kontekście formułowanych na ich temat sądów politycznych, historiozoficznych, psychoanalitycznych i moralnych w debacie publicznej.
EN
The article offers an analysis of Demon (2015) – a film by Marcin Wrona – from the comparative perspective of studies on Polish co-responsibility for crimes against Jews during and after WWII. Wrona’s film is placed in context of Polish documentaries addressing that issue: Birthplace (1992) by Paweł Łoziński, Where Is My Elder Son Cain? (1999) and Neighbors (2001) by Agnieszka Arnold, as well as feature films: Aftermath (2012) by Władysław Pasikowski and Ida (2013) by Paweł Pawlikowski, but above all – the most discussed and well-known drama text about the Jedwabne pogrom: Our Class (2014) by Tadeusz Słobodzianek. All these works are compared in terms of the narration, construction of the diegesis, and their political, historiosophical, psychological and moral reception.
4
Publication available in full text mode
Content available

„Nikt nie wie, że jest pod seksem i dusza”. Piosenka literacka w filmie Bo we mnie jest seks Katarzyny Klimkiewicz

59%
Biblis P.
Konteksty Kultury
|
2023
|
vol. 20
|
issue 2
174-188
EN
The article aims to examine the role of sung poetry in the film Autumn Girl (Bo we mnie jest seks, 2021), inspired by the life of Kalina Jędrusik. Katarzyna Klimkiewicz, the director, incorporates the genre of musical, featuring songs which Jędrusik performed throughout her career – mostly written by Jeremi Przybora and Jerzy Wasowski from the renowned Elderly Gentlemen’s Cabaret (Kabaret Starszych Panów). The movie is loosely based on historical facts: it is a rather feminist deconstruction of Jędrusik’s pop-cultural persona and the 1960s in Poland. I analyse how new contexts help to reinterpret classical sung poetry. Songs serve as character exposition, reinforce the feminist reading of the movie and enrich the original lyrics with new meanings. Additionally, to contextualise the issue, I discuss the tradition of Polish musicals and the Elderly Gentlemen’s Cabaret.
PL
Artykuł omawia rolę piosenki literackiej w filmie Bo we mnie jest seks (2021), opartym na biografii Kaliny Jędrusik. Reżyserka Katarzyna Klimkiewicz przyjmuje bowiem konwencję musicalu. W filmie pojawiają się piosenki, które aktorka wykonywała na przestrzeni swojej kariery – przede wszystkim utwory Jeremiego Przybory i Jerzego Wasowskiego z Kabaretu Starszych Panów. Film swobodnie traktuje fakty biograficzne: stanowi raczej feministyczną dekonstrukcję popkulturowego mitu Jędrusik i polskich lat 60. W artykule analizuję, jak osadzenie piosenek literackich w nowym kontekście twórczo je reinterpretuje. Utwory służą jako narzędzie ekspozycji, wzmacniają feministyczną wymowę filmu i nadają oryginalnym tekstom nowe znaczenia. Jako dodatkowe konteksty omawiam polską tradycję musicalu filmowego oraz specyfikę Kabaretu Starszych Panów, z którym Klimkiewicz wchodzi w dialog.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.