Search results

1

Pomniki wojenne. Ich wieloznaczność i wielofunkcyjność

100%

Kotras M., Katedra Socjologii Polityki i Moralności W. E.-S. U., Marcin Kotras – doktor nauk humanistycznych a. w. K. S. P. i. M. w. I. S. U. Ł. S. z. b. k. n. j. p. i. p. i. w. p. A. k. P. p. n. p. r. P. w. ł. R. p. w. c. W. s. i. s. r. F. S., mkotras@uni.lodz.pl

Władza sądzenia

|

2015

|

vol. 7. Współczesna młodzież. Współczesność młodzieży

2

Nieznane wojenne pomniki Torunia z 1915 roku

100%

Niedzielska M.

Rocznik Toruński

|

2015

|

issue 42

57-74

EN

In 1915 three statues directly referring to WW I were erected in Torun. „Tannenberg-Säule” (EiserneKreuz) in the Old Market became part of the movement sometimes referred to as Kriegsnagelungen – financial resources to help both civil and military war victims were obtained by selling sacrificial iron nails and driving them into wooden monuments. The Pyramid of Hinden-burg in the hill of Winnica commemorated Marshal Paul von Hindenburg as a victorious commander during the battle of Tannenberg at the end of August 1914, thanks to which East Prussia was liberated from the Russian occupation. One of the statues preserved from that period is to be found in the outskirts of Torun – it bears the inscription: „Steinerühmen”; it commemorates the hero-ism of German soldiers who in 1914 managed to defend the German territories in the east of Europe, thanks to which Torun was rescued.

DE

1915 wurden in Thorn drei Denkmäler aufgestellt, deren Entstehung in unmittelbarem Zusammenhang mit den Ereignissen des 1. Weltkriegs stand. Eine „Tannenberg-Säuleˮ (Eisernes Kreuz) auf dem Altstadtmarkt war ein Teil der Aktion unter dem Namen Kriegsnagelungen: Durch den Verkauf von eisernen Opfernägeln und deren Einschlagen in hölzerne Monumente wurde Geld zur Hilfe für Kriegsopfer sowohl unter den Soldaten wie in der Zivilbe-völkerung gesammelt. Die Hindenburg-Pyramide auf dem Weinberg-Hügel galt dem Ruhm des Marschalls Paul von Hindenburg, des siegreichen Feld-herrn in der Schlacht bei Tannenberg Ende August 1914, der dadurch Ost-preußen von der russischen Besatzung befreit hatte. Das einzige bis heute erhaltene Denkmal aus dieser Zeit steht in einem Wald am Rand von Thorn. Mit seiner Aufschrift „Steine rühmenˮ verherrlichte es das Heldentum der deutschen Soldaten, das 1914 die erfolgreiche Verteidigung des bedrohten deutschen Ostens ermöglichte und durch das auch Thorn gerettet wurde.

3

Miejsca upamiętnienia walk i męczeństwa Polaków w czasie II wojny światowej na terenie Lublina

88%

Glądała P.

Rocznik Lubelskiego Towarzystwa Genealogicznego

|

2009

|

vol. 1

201 - 209

PL

W artykule zajęto się tematyką miejsc upamiętnienia Polaków z okresu II wojny światowej w Lublinie. Oprócz tekstu informacyjnego zawarto tu przykłady ikonograficzne związane z tematem

4

Wojna i pamięć. Pierwsza wojna światowa i jej upamiętnianie przez Amerykanów

88%

Parafianowicz H.

Dzieje Najnowsze

|

2017

|

vol. 49

|

issue 2

PL

Celem artykułu jest pokazanie stosunku Amerykanów do I wojny światowej i rytuałów oraz sposobów upamiętniania poległych żołnierzy. Dużą rolę w kreowaniu pamięci zbiorowej o Great War odegrali wojskowi i weterani, m.in. poprzez utrwalenie żołnierskiej narracji o wojnie (soldier’s story), rytuały podczas dorocznych uroczystości (Memorial Day i Veterans Day), jak również ceremonie w trakcie ponownych pochówków sprowadzanych z Europy tysięcy towarzyszy broni. The purpose of the article is to present the attitude of Americans towards the First World War, and the rituals and ways to commemorate the soldiers fallen in the Great War. An important role in the creation of collective memory about the Great War was played by soldiers and veterans, among others through the preservation of soldier’s story, rituals during the annual celebrations of the Memorial Day and Veterans Day, and also the ceremonies of reburials of thousands of soldiers’ bodies repatriated from Europe.

5

Pomniki Friedricha Ludwiga Jahna na Śląsku

88%

Dziedzic M.

Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu

|

2013

|

issue 41

55-65

EN

Abstract Friedrich Ludwig Jahn’s monuments in Silesia Friedrich Ludwig Jahn (1778–1852) was a German gymnastics educator commonly known as Turnvater Jahn. In the 19th and 20th centuries there were erected over 300 monuments in honour of him, mostly in Germany, Austria and what was later Czechoslovakia. They usually looked the same: a stone with a commemorative plaque showing Jahn’s bust. The article describes the monuments to Jahn in Silesia. The sources of information about them were mainly old newspapers. In Silesia at least 15 monuments were erected: in Biała (Zülz), Bolesławiec (Bunzlau), Bolków (Bolkenhain), Chojnów (Haynau), Gliwice (Gleiwitz), Jawor (Jauer), Kamienna Góra (Landeshut), Kłodzko (Glatz), Nowa Sól (Neusalz), Prusice (Prausnitz), Strzelin (Strehlen), Syców (Groß Wartenberg), Środa Śląska (Neumarkt), Trzebnica (Trebnitz), Złotoryja (Goldberg). Nearly all of them date back to prior to World War I. Only one was built after this conflict. Most of the monuments were situated in Lower Silesia. Only two were erected in Upper Silesia. Most of Jahn’s monuments in Silesia were destroyed after World War II. At present there is only one monument in Biała (Zülz

6

Kamienie wilhelmiańskie ze szczytu Góry Chełmskiej koło Koszalina

75%

Borkowski J., Kuczkowski A.

Przegląd Zachodniopomorski

|

2017

|

issue 1

9-20

EN

The article deals with two erratic boulders that are situated within the area of the peak of Mountain Chełm (German: Gollenberg) near Koszalin; the area is now under the jurisdiction of the (Apostolic Movement of) Schoenstatt (German: Schönstatt) Institute of Mary Sisters. On the boulders there are inscriptions dedicated to two people, Frederick William III (German: Friedrich Wilhelm III), Prussian King, and Heinrich Ludwig Adolph Graf zu Dohna-Wundlacken, Regierungspräsident in Köslin (1818–1831); they were originators of the monument in honour of the inhabitants of Köslin who had died in the Napoleonic Wars in the years 1813–1815. It has been confirmed that the boulders had been set in a place of the stone plinth of what was left of the monument. In 1991 the boulders were taken thence and after a short time placed where they are now.

PL

Artykuł dotyczy dwóch głazów narzutowych znajdujących się na obszarze szczytu podkoszalińskiej Góry Chełmskiej, który obecnie jest zarządzany przez Szensztacki Instytut Sióstr Maryi. Na głazach tych znajdują się inskrypcje poświęcone dwóm osobom – królowi pruskiemu Fryderykowi Wilhelmowi III oraz nadprezydentowi rejencji koszalińskiej Henrykowi Ludwikowi Adolfowi graf zu Dohn-Wundlacken, którzy stali się pomysłodawcami wzniesienia na szczycie góry pomnika ku czci koszalinian poległych w trakcie wojen napoleońskich w latach 1813–1815. Dzięki pozyskanym informacjom udało się stwierdzić, że kamienie te pierwotnie były wmurowane w bliżej nieokreślonym miejscu kamiennego postumentu, jedynej pozostałości po monumencie. W roku 1991 zostały one stamtąd wydobyte i po krótkim czasie złożone w obecne miejsce.

7

WYDZIAŁ MUZEÓW I POMNIKÓW MARTYROLOGII POLSKIEJ W LATACH 1945–1954 ORAZ KONTYNUACJA JEGO ZADAŃ DO CZASÓW WSPÓŁCZESNYCH

75%

Kułak P.

Muzealnictwo

|

2019

|

vol. 60

78-91

PL

Wydział Muzeów i Pomników Martyrologii Polskiej rozpoczął działalność w kwietniu 1945 r. jako komórka organizacyjna Naczelnej Dyrekcji Muzeów i Ochrony Zabytków działającej w strukturach Ministerstwa Kultury i Sztuki. Jego celem nadrzędnym było udokumentowanie i plastyczne upamiętnienie miejsc związanych z męczeństwem Polaków pod okupacją niemiecką w latach 1939–1945, poprzez organizowanie muzeów i wznoszenie pomników w miejscach kaźni na terenie całego kraju. Powołanie tego typu instytucji było odpowiedzią władz na powstały – po tragicznych doświadczeniach wojny – spontaniczny ruch społeczny, który dążył do uczczenia pamięci wszystkich poległych w walce lub zamordowanych w hitlerowskich obozach zagłady. Społeczne inicjatywy zachęciły rządzących do koordynacji tych działań, ustalenia priorytetów oraz selekcji różnorodnych form komemoracji. Te, a także wiele innych zadań miał realizować Wydział Muzeów i Pomników Martyrologii Polskiej. Niniejszy artykuł jest próbą scharakteryzowania działalności Wydziału, jego struktury organizacyjnej, a także szczegółowych celów i zadań, jakie realizował w czasie 9 lat funkcjonowania – od powołania w 1945 r. do likwidacji w roku 1954. Działania związane z upamiętnieniem miejsc martyrologii przeprowadzane przez Wydział można podzielić na: prace nad organizacją i powołaniem muzeów na terenach obozów, więzień i w urzędach śledczych gestapo (np. muzea w Oświęcimiu, Majdanku, przy Alei Szucha 25 w Warszawie) oraz prace związane ze wznoszeniem pomników ofiar zbrodni hitlerowskich. Tekst uzupełniony został omówieniem sposobów kontynuowania idei zapoczątkowanej przez Wydział po 1954 r. aż po współczesność. Artykuł w dużej mierze oparty został na zachowanej w Archiwum Akt Nowych dokumentacji związanej z działalnością Wydziału i stanowi wstępny zarys oraz zachętę do dalszych badań nad jego historią.

8

Sacrum i profanum na przykładzie luterańskich kościołów jubileuszowych w Prusach Wschodnich

63%

Bielawny K.

Studia Elbląskie

|

2017

|

vol. 18

139-156

EN

The two hundredth anniversary of the coronation of the Duke of Prussia Frederick I in 1701 in Kӧnigsberg was a great opportunity for building a lasting monument of this event. For this occasion, fourteen jubilee churches were built in East Prussia. The financial resources for building the lasting jubilee monument came from the consistory of unity and uniting churches, from voluntary donations and benefactors. The effort was finished in 1912.The locations of new churches varied. After seventy years from the end of the World War II, in 2015, the fates of the churches were very different, 7 churches remained in Poland, only 4 have survived, in Russia 4 churches remained, not even one has survived, and 3 churches remained in Lithuania, only one has survived, and there is no trace left after two of them. The churches are of the sacred nature, yet many of them have been desecrated.

PL

Dwusetna rocznica koronacji króla pruskiego Fryderyka I w 1701 r. w Królewcu była doskonałą okazją wzniesienia trwałego pomnika tego wydarzenia. Na tę okazje podjęto wzniesienie czternastu świątyń jubileuszowych w Prusach Wschodnich. Środki finansowe na wzniesienie trwałego jubileuszowego pomnika pochodziły z Konsystorza Kościoła ewangelicko-unijnego z dobrowolnych ofiar i od dobroczyńców. Akcję ukończono w 1912 r. Miejsca lokowania nowych świątyń były bardzo różne. Po siedemdziesięciu latach od zakończenia II wojny światowej, w 2015 r., na terenie Polski pozostało 7 świątyń, ocalały tylko 4, na terenie Rosji pozostały 4 kościoły, nie ocalał ani jeden, zaś na Litwie pozostały 3, ocalał tylko jeden, po dwóch nie ma śladu. Świątynie z natury mają charakter sakralny, zaś na wielu z nich dokonano swoistej profanacji.

9

Zapomniani amerykańscy żołnierze: Afroamerykanie w Great War

63%

Parafianowicz H.

Dzieje Najnowsze

|

2022

|

vol. 54

|

issue 1

5-29

EN

The purpose of this article – making part of a cycle on forgotten American soldiers in the Great War – is to recall the participation of black Americans in the US war effort. Despite the racial tensions of the time, African Americans volunteered en masse to join the military in serving their country. As a result of racial segregation, two divisions of colour soldiers were established to take part in fights on the Western Front, and nearly 160,000 black recruits were sent to the Service of Supply (SOS) of the Army.

PL

Celem artykułu – z cyklu o zapomnianych amerykańskich żołnierzach w Great War – jest przypomnienie o udziale czarnych Amerykanów w wysiłku wojennym Stanów Zjednoczonych. Afroamerykanie, mimo ówczesnych napięć rasowych, dosyć masowo zgłaszali swój akces do wojska i służby krajowi. W związku z segregacją rasową powołano z czasem dwie dywizje żołnierzy kolorowych, które brały udział w walkach na froncie zachodnim, a blisko 160 tys. czarnych rekrutów skierowano do służb pomocniczych w wojsku – Service of Supply (SOS).

10

Św. Zygmunt Szczęsny Feliński i jego ikonografia

63%

Bosko J.

Studia Elbląskie

|

2021

|

vol. 22

217-225

EN

The article presents the figure of Archbishop Zygmunt Szczęsny Feliński, who stayed in Warsaw as the governor of the Warsaw archdiocese for only 16 months (1862 – 1863). Following the decision of the Russian Tsar, he spent twenty years in exile in Yaroslavl by the Volga River. He then stayed in the Austrian partition: in Dźwiniaczka and in Cracow, where he died in 1895. His mortal remains were transferred to the Warsaw Archcathedral (1921). He was beatified by Pope John Paul II in Krakow (2002) and canonised by Pope Benedict XVI in Rome (2009). Commemorations of the Archbishop (monuments, epitaphs, memorial plaques, paintings) are to be found in Poland, Ukraine, as well as Rome, Curitiba (Brazil) and other places. They are being erected especially in the places where the Franciscan Sisters ofthe Family of Mary work, who are the guardians of the memory of Archbishop Feliński. We do not yet have a complete catalogue of the Saint’s commemorations.

PL

Artykuł przybliża postać arcybiskupa Zygmunta Szczęsnego Felińskiego, który przebywał w Warszawie jako rządca archidiecezji warszawskiej zaledwie 16 miesięcy (1862 – 1863). W wyniku decyzji cara Rosji dwadzieścia lat spędził na zesłaniu w Jarosławiu nad Wołgą. Następnie przebywał w zaborze austriackim: w Dźwiniaczce i Krakowie, gdzie zmarł w 1895 roku. Jego doczesne szczątki przeniesione zostały do archikatedry warszawskiej (1921). Beatyfikowany został przez Jana Pawła II w Krakowie (2002), a kanonizowany przez Benedykta XVI w Rzymie (2009). Upamiętnienia Arcybiskupa (pomniki, epitafia, tablice pamięci, obrazy) znajdują się w Polsce, na Ukrainie, a także w Rzymie, Kurytybie (Brazylia) oraz innych miejscach. Powstają one zwłaszcza tam, gdzie pracują siostry Franciszkanki Rodziny Maryi, które są stróżami pamięci o abp. Felińskim. Nie posiadamy dotąd pełnego katalogu upamiętnień Świętego.

11

Konne figury władzy

63%

Laberschek M.

Stan Rzeczy

|

2020

|

issue 2(19) Pomniki

39-72

PL

Tradycja pomników konnych liczy sobie ponad 2500 lat. Początki sięgają starożytnej Grecji i Rzymu, natomiast z jej licznymi przejawami można spotkać się również i współcześnie; zresztą nie tylko w Europie, ale w zasadzie na wszystkich kontynentach. Monumenty te nie są przypadkowe – mają pełnić określoną funkcję społeczną. Świadczy o tym zarówno symbolika wierzchowca wraz z jeźdźcem, jak i postać samego jeźdźca. Poprzez analizę pomników konnych autor pracy podjął się próby odpowiedzi na pytanie: jakie są funkcja i znaczenie społeczne pomników konnych jako figur władzy i jak to znaczenie zmieniało się w czasie? Dzięki analizie udało się wyodrębnić cztery główne okresy władzy manifestowanej za pomocą pomników konnych: 1) starożytny okres władzy absolutnej, 2) średniowieczny okres władzy boskiej, 3) nowożytny okres władzy absolutnej, 4) współczesny okres władzy demokratycznej.

EN

The tradition of equestrian monuments is over 2,500 years old. The origins of such monuments date back to ancient Greece and Rome, and their numerous manifestations can be found today not only in Europe but on all continents. These monuments are not accidental – they perform a specific social function which is indicated both by the symbolism of a horse and rider, as well as by the figure of the rider himself. By analysing equestrian statues, the author of the paper attempts to answer the question: What is the function and social significance of equestrian statues as figures of power and how has this significance changed over time? Four main periods of power, manifested in equestrian statues, have been distinguished: 1) the ancient period of absolute power, 2) the medieval period of divine power, 3) the modern period of absolute power, 4) the modern period of democratic power.

12

Miejskie szlaki pamięci

63%

Jałowiecki B., Sekuła E.-A.

Studia Regionalne i Lokalne

|

2009

|

issue 4(38)

5-20

PL

Tekst ten przedstawia przestrzeń miejską z perspektywy kilku szlaków pamięci istniejących w Warszawie i Krakowie. Punktem wyjścia dla autorów stało się badanie charakteru i roli warszawskich oraz krakowskich pomników. Analizie poddane zostały materialne i symboliczne „ścieżki pamięci” w obu miastach, a główne pytania badawcze dotyczyły obszarów tematycznych, elementów tworzących poszczególne szlaki oraz ich wpływu na przestrzeń miejską.

EN

This paper presents the urban space from the perspective of “memory traces” functioning in Warsaw and Krakow. The authors analyzed the nature of these traces and their elements – monuments and other places of historical meaning, and the roles they play in the cities and the social memory of their inhabitants – both in their material and symbolic meanings. The research concentrated on the themes of the “memory traces”, their elements and influence on the cities’ spaces.

13

O oznaczaniu i naznaczaniu przestrzeni miasta

63%

Kaltenberg - Kwiatkowska E.

Przegląd Socjologiczny

|

2011

|

vol. 60

|

issue 2-3

135-165

PL

Znaki i symbole w przestrzeni miasta są przedmiotem badań kilku dyscyplin naukowych. Za Florianem Znanieckim pragnę przeanalizować przestrzeń miejską z uwzględnieniem „współczynnika humanistycznego”. Nazwy ulic miejskich mają złożoną historię i mogą pełnić wiele funkcji, w tym informacyjną i symboliczną. Kształtowanie się i przeobrażenia nazewnictwa miejskiego analizuję głównie na przykładach nazw w miastach Francji, w Pradze czeskiej oraz we Lwowie i w Warszawie. Pokazuję zmiany w naszych miastach po roku 1989, oszacowując ich zakres. Przedstawiam także wyniki badań polskiej opinii publicznej na temat zmian nazw ulic. Podsumowując – traktuję nazwy jako „barometr” zmian politycznych, „narzędzie” kształtowania tożsamości społecznej i przedmiot sporów.

EN

Signs and symbols of the city are the subject of research. City space is analysed according to the “human factor” of Florian Znaniecki. This article also discusses names in the city, their history and function. It also describes the conflict between information and symbolic functions. The research presented in the text addresses past and present fate and problems of street names in France, the Czech Republic, Ukraine and Poland. The Polish public opinion on changes in the names of streets after 1989 is also described in the article.. To summarise, city names are treated by the author as a “barometer” of political changes, a “tool” for creating social identity, and the subject of disputes.

51%

Rowberry R., Pirie G.

Studia Iuridica

|

2016

|

vol. 63

263-283

EN

Targeting cultural heritage to buttress new political and social aims is an ancient, and unfortunately, omnipresent practice among authoritarian regimes. Pharaohs’ excised the names of predecessors (and carved their own) on Egyptian obelisk cartouches; King Edward I of England captured and transported the Stone of Scone – Scotland’s coronation stone – to Westminster Abbey in 1296; Chairman Mao’s ‘Great Leap Forward’ led to the wholesale destruction of Chinese feudal culture in the mid-20th century; the Nazis methodically bombed and bulldozed over 90% of Warsaw’s historic Old Town; and the Islamic State (ISIS) recently demolished the tomb of the biblical prophet, Jonah, in Iraq. Calculated removal of cultural heritage, however, is also a modern widespread concern in representative governments like South Africa and the United States. This is particularly true when historic monuments and street names highlight controversial chapters of the past, like slavery and racial inequality. Monuments and street names that some associate with slavery and racial inequality are significant threads that delineate and reinforce a distinct cultural narrative of identity and importance across many urban tapestries in South Africa and the United States. But the laws for protecting or removing controversial monuments and street names in these two countries has received little attention. This article will, therefore, examine and compare the legal frameworks for protecting or removing controversial historic monuments and renaming controversial streets in South Africa and the United States.

PL

Działania wymierzone w dziedzictwo kulturowe z zamiarem wsparcia nowych politycznych i społecznych celów w świecie antycznym i niestety obecnie było i jest powszechną praktyką reżimów autorytarnych. Faraonowie usuwali imiona swych poprzedników (i dłutowali własne) na egipskich obeliskach; król Edward I zabrał i przetransportował kamień ze Scone – szkocki kamień koronacyjny – do Opactwa Westminsterskiego w 1296; maoistowski Wielki Skok Naprzód doprowadził do zniszczenia całej chińskiej struktury feudalnej w połowie XX wieku. Naziści systematycznie bombardowali i zrównali z ziemią ponad 90% warszawskiego Starego Miasta; ISIS ostatnio zniszczyło grobowiec biblijnego proroka Jonasza w Iraku. Niszczenie dziedzictwa kulturalnego z premedytacją dotyczy także legitymowanych rządów, jak na przykład w RPA czy USA. Ma to znaczenie głównie w odniesieniu do zabytków i nazw ulic kojarzących się z kontrowersyjną przeszłością, jak niewolnictwo i nierówność rasowa. Zabytki i nazwy ulic, które łączą się z niewolnictwem i nierównością rasową, to poważne kwestie wytyczające i wzmacniające odrębną narrację kulturową, mające znaczenie na wielu płaszczyznach miejskich w RPA i USA. Ale prawu chroniącemu bądź niwelującemu kontrowersyjne zabytki i nazwy ulic w obu krajach poświęcono dotychczas mało uwagi. Niniejszy artykuł bada i konfrontuje ze sobą ramy prawne ochrony lub niwelacji kontrowersyjnych zabytków i zmieniania kontrowersyjnych nazw ulic w RPA i USA.

Refine search results

Pomniki wojenne. Ich wieloznaczność i wielofunkcyjność

Nieznane wojenne pomniki Torunia z 1915 roku

Miejsca upamiętnienia walk i męczeństwa Polaków w czasie II wojny światowej na terenie Lublina

Wojna i pamięć. Pierwsza wojna światowa i jej upamiętnianie przez Amerykanów

Pomniki Friedricha Ludwiga Jahna na Śląsku

Kamienie wilhelmiańskie ze szczytu Góry Chełmskiej koło Koszalina

WYDZIAŁ MUZEÓW I POMNIKÓW MARTYROLOGII POLSKIEJ W LATACH 1945–1954 ORAZ KONTYNUACJA JEGO ZADAŃ DO CZASÓW WSPÓŁCZESNYCH

Sacrum i profanum na przykładzie luterańskich kościołów jubileuszowych w Prusach Wschodnich

Zapomniani amerykańscy żołnierze: Afroamerykanie w Great War

Św. Zygmunt Szczęsny Feliński i jego ikonografia

Konne figury władzy

Miejskie szlaki pamięci

O oznaczaniu i naznaczaniu przestrzeni miasta

Kwestia upamiętnień władców Wielkiego Księstwa Litewskiego w polityce historycznej współczesnej Białorusi

Od miejsc pamięci narodowej do miejsc żywej pamięci – implikacje dla andragogiki

Konflikt o zabytki i miejsca pamięci, czyli o nowo-starym postrzeganiu przeszłości w Europie Środkowej i Wschodniej po 1989 roku.

Postrzeganie dziedzictwa narodowego i kultywowanie tradycji w regionach uwarunkowanych historycznie

Dziedzictwo (nie)pożądane? Polskie ślady w przestrzeni miejskiej współczesnego Lwowa: zacieranie, usuwanie czy przekształcanie?

Modyfikowanie symboliki w przestrzeni publicznej na przykładzie działań wobec pomników komunistycznych w Polsce po 1989 r.

Laws Regarding Controversial Cultural Heritage in South Africa and the United States: Public Monuments and Street Names