Search results

1

Skuteczność rozwiązań chroniących dzieci przed porzuceniem ze skutkiem śmiertelnym i dzieciobójstwem w świetle Konwencji o prawach dziecka

100%

Kubicka-Kraszyńska U.

Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

|

2017

|

vol. 16

|

issue 2

65-90

PL

W artykule omówiono trzy podejścia do zapobiegania zjawiskom dzieciobójstwa i porzucenia dziecka ze skutkiem śmiertelnym przez „dozwolone prawnie porzucenie dziecka”, czyli poród anonimowy, wyznaczone miejsca nazywane „bezpieczną przystanią” i okna życia. Pokazano różnice między tymi rozwiązaniami oraz ich prawne i etyczne aspekty. Omówiono główne argumenty w debacie o skuteczności tych środków, w szczególności w perspektywie Konwencji o prawach dziecka. Analizę oparto na piśmiennictwie naukowym, raportach oraz dostępnych danych i informacjach o działalności okien życia.

EN

The article discribes the 3 main mechanisms of preventing neonaticide and abandonment of child in unsafe condition through implementaction of possibility of „lawful anonymous abandonment”: anonymous delivery, „safe haven laws” and „baby hatches”. It shows differences between them and their legal and ethic implications. Referring to scientific literature, it presents main argumentation in a debate about effectiveness of these solutions, especially in the perspective of UN Convention on the Rihts of the Child.

2

Porzucenie jako forma zaniedbania – wybrane zagadnienia karnomaterialne i karnoprocesowe

100%

Osiak-Krynicka K.

Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

|

2019

|

vol. 18

|

issue 1

131-152

PL

Zaniedbanie jest współcześnie występującą formą przemocy wobec dziecka. Przybiera różne postaci i może dochodzić do niego już w okresie prenatalnym. Jedną z najskrajniejszych form zaniedbania jest porzucenie dziecka, co stanowi przestępstwo według polskiego prawa. Polega ono na zostawieniu dziecka w miejscu, w którym istnieje niewielkie prawdopodobieństwo, że zostanie znalezione i otrzyma odpowiednią pomoc. Skutkiem porzucenia może być śmierć dziecka. Sprawcami tego czynu są osoby, na których ciąży obowiązek zapewnienia opieki małoletniemu. Dziecko powinno być otoczone miłością i bezpieczeństwem już od momentu poczęcia, dlatego bardzo ciężko zrozumieć motywację sprawców, którzy niejednokrotnie porzucają swoje dzieci na pewną śmierć. Porzucenie jest czynem okrutnym i zasługuje na potępienie społeczne, a sprawca na odpowiednio wysoką karę.

EN

Neglect is a contemporary form of violence against a child. It takes various forms and can reach it already in the prenatal period. One of the most extreme forms of neglect is the abandonment of a child, which is a crime according to Polish law. It consists in abandoning the child in a place where there is little probability that the child will be found and given appropriate help. The result of abandonment may be the death of a child. The perpetrator of this act are people who are under the obligation to provide care to a minor. The child should be surrounded by love and safety from the moment of conception, so it is very difficult to understand the motivation of abandoners who often abandon their children to certain death. Abandonment is a cruel act and deserves social condemnation, and the offender is punished accordingly.

3

Odpowiedzialność rodziców za brak opieki nad dziećmi

100%

Fiutak A.

Studia Prawnicze KUL

|

2018

|

issue 4

19-39

EN

Parents, in accordance with the provisions of the Family and Guardianship Code, are responsible for the care of their child up to the age of majority. However, parents do not always fulfil their duties related to childcare tasks properly, e.g. they lead to negligence, leave the child without proper care. As a consequence, they may be held criminally liable for the child's jeopardize or abandonment. Parents are responsible for their child up to the age of 18. However, there are situations when the parent leaves the child alone at home, e.g. for a moment when he or she throws away rubbish, goes to the basement or a local shop. It happens sometimes that a child stays alone when one of the parents went to work and the other did not manage to return yet. However, a parent should use reason and take into account the mental development and maturity of his or her child. First of all, parents should talk to their children and explain them situations that may pose a threat, as well as they should behave in a crisis situation, e.g. a fire, such as the emergency telephone number.

PL

Rodzice, zgodnie z przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, są odpowiedzialni za opiekę nad dzieckiem, aż do pełnoletniości. Rodzice nie zawsze jednak wywiązują się ze swoich obowiązków związanych z zadaniami opiekuńczo-wychowawczymi względem dziecka w sposób właściwy, np. doprowadzają do zaniedbań, pozostawiają dziecko bez właściwej opieki. W konsekwencji mogą ponieść odpowiedzialność karną za narażenie dziecka na niebezpieczeństwo lub porzucenie. Rodzice ponoszą odpowiedzialność za dziecko aż do ukończenia przez nie 18 roku życia. Są jednak sytuacje gdy rodzic pozostawia samo dziecko w domu np. na chwilę gdy wyrzuca śmieci, idzie do piwnicy, czy lokalnego sklepu. Zdarza się, że dziecko zostaje samo pomiędzy gdy jeden z rodziców wyszedł już do pracy a drugi nie zdążył jeszcze wrócić. . Rodzic jednak powinien kierować się rozsądkiem, brać pod uwagę dojrzałość i rozwój umysłowy swojego dziecka. Przede wszystkim rodzice powinni rozmawiać z dziećmi i wyjaśniać im sytuacje, które mogą stanowić zagrożenie, oraz to jak powinny się zachować w sytuacji kryzysowej np. pożar, jaki jest numer telefonu do służb ratunkowych.

4

Społeczne i prawne aspekty przestępstwa porzucenia (art. 210 § 1 i 2 k.k.)

80%

Borowicka M.

Veritas Iuris

|

2023

|

vol. 6

|

issue 2

44-60

EN

The issue of abandonment as a category of punishable behavior is not a well-developed. Thorough analysis of the phenomenon reveals a number of problems of both interpretation and practical nature. Difficulties are caused by the very assessment of a specific behavior and its qualification as a crime, but also by the thorough determination of the subject of protection of the crime of abandonment, indicating its source, or finally the proper assessment of the type of qualified crime included in art. 210 § 2 C.C. Abandonment as a social phenomenon is noticed by social and state institutions that offer help and support in the form of initiatives that provide assistance to those in need. On the one hand, a low crime rate indicates that abandonment is of a marginal nature, on the other hand, the awareness of the existence of a high dark number does not allow it to be unequivocally assessed.

PL

Problematyka porzucenia, jako kategoria zachowania karalnego nie stanowi zagadnienia bogato opracowanego. Pomimo pozornej jednoznaczności, wnikliwa analiza zjawiska, ujawnia szereg problemów natury interpretacyjnej jak i praktycznej. Trudności przysparza już sama ocena konkretnego zachowania i jego kwalifikacja, jako przestępstwa ale także szczegółowe oznaczenie przedmiotu ochrony przestępstwa porzucenia, wskazanie jego źródła, czy ostatecznie prawidłowa ocena typu kwalifikowanego przestępstwa, ujętego w treści art. 210 § 2 k.k. Porzucenie, jako zjawisko społeczne, jest zauważone przez instytucje społeczno-państwowe, które oferują pomoc i wsparcie w postaci inicjatyw, zapewniających pomoc dla potrzebujących. Niski wskaźnik przestępczości, z jednej strony informuje, że porzucenie ma charakter marginalny, z drugiej strony jego złożoność i mała wykrywalność nie pozwala jednoznacznie ocenić zjawiska.

Refine search results

2 Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

1 Studia Prawnicze KUL

1 Veritas Iuris

1 Borowicka M.

1 Fiutak A.

1 Kubicka-Kraszyńska U.

1 Osiak-Krynicka K.

1 2023

1 2019

1 2018

1 2017

Skuteczność rozwiązań chroniących dzieci przed porzuceniem ze skutkiem śmiertelnym i dzieciobójstwem w świetle Konwencji o prawach dziecka

Porzucenie jako forma zaniedbania – wybrane zagadnienia karnomaterialne i karnoprocesowe

Odpowiedzialność rodziców za brak opieki nad dziećmi

Społeczne i prawne aspekty przestępstwa porzucenia (art. 210 § 1 i 2 k.k.)