Search results

1

Exploring embodied methodologies for transformative practice in early childhood and youth

100%

Cahill H., Coffey J., Smith K.

Journal of Pedagogy

|

2016

|

vol. 7

|

issue 1

79-92

EN

The development of gendered identities during early childhood and youth occurs in a context of ‘body culture’ and the hyper-visibility of ‘perfect’ bodies, which align with traditional gender ideals. Embodied methods can assist to make complexity more visible, and to allow participants to see fluidity, shifts, and becoming. Whilst there has been significant theoretical development, further methodological innovations are needed to enable children and youth to articulate their perceptions of the way multiple influences shape their relations with their own bodies. Informed by ‘new materialist’ feminist theory this article will examine the work of Australian educators exploring use of creative and embodied drama-based play. The chapter advances methodologies to support pedagogical engagement with young children and youth about gender, identity and social change. The authors explore how embodied creative play can be used across ages to support children and young people to articulate the ways social norms and expectations influence their desires, imaginings, fears and actions and their perceptions of what is possible, desirable or appropriate in relation to performances of gender in their everyday worlds.

2

Ekocyd rekonstruowany – przeszłość i przyszłość w kronice Swietłany Aleksijewicz

100%

Czyżak A.

Białostockie Studia Literaturoznawcze

|

2016

|

vol. 9

EN

Drawing from ecocritical perspective and broader post-humanist framework, the author interprets Svetlana Alexievich’s book, Chernobyl Prayer. Both the analysis of recorded oral stories and narrative strategies of selection, composition and style invite post-humanist approach. At the same time, the stories of Chernobyl nuclear disaster and the ensuing ecocide denounce anthropocentric humanism.

3

Morze jako żywioł i przestrzeń konfrontacji natury z kulturą. Ekopoetyka Damira Miloša w utworach Kornatske priče i Meke ulice

100%

Szperlik E.

Poznańskie Studia Slawistyczne

|

2022

|

issue 22

343-361

EN

The article attempts to present selected prose works by Damir Miloš as an example of Croatian maritime literature and ecological writing. In the posthumanist view, the symbiosis of man and nature constitutes a postpastoral attempt to return to Arcadia. In Miloš’s prose, ecopoetics is manifested in J. F. Lyotard’s idea of “house-building” ( oikon and poesis ), which is currently also discussed by other researchers, in the harmony of the human and the world of nature, as well as in the perspective of pansociologism, according to which “everything is society,” and all existence means “entering into interactions,” and, lastly, in the optics of Bruno Latour’s hyperhumanism. The element of the sea ( its flora and fauna) in an ecocritical approach is characterised by liquidity, ambiguity as well as transgression and liminality ( between the world of nature and culture ). In addition to its causative elements, it can also communicate ( non-anthroponormative languages, post-koiné ).

4

Aksjologiczne dylematy w epoce człowieka

100%

Janikowska A.

Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture

|

2020

|

vol. vol. 9

125-131

EN

The article is a critical outline of Ewa Bińczyk’s book “The Human Epoch. The rhetoric and stagnation of the Anthropocene”. Bińczyk’s book, the first such extensive study of the Anthropocene discourse in Poland, is analysed by the author of the text in terms of the axiological problems of the new era, especially of the change in the value system which determines the global environmental crisis. The article focuses on issues related to the search for a new methodology adapted to the time of an environmental crisis, on the potential of an interdisciplinary post-humanist discourse and on narratives contributing to the transformation of environmental awareness, not only on the part of representatives of scholarly circles but entire societies.

5

RESERVATIONS TOWARDS STEERING

100%

Ochmann J.

Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje

|

2012

|

vol. 11(11)

39-43

EN

The paper puts forward the difficult issue of cultural steering. The author draws attention to potential threats that might result from this process. The main dangers include steering by technocracy, manipulation of information, psychological strain to individuals. A strong technological and technocratic determinism arises and influences the politics, social bonds, human personality, because it changes the essence of man. Further he argues we must consider unpredictable threats stemming from the fact that what is “naturally human,” is steered into something “artificially human” with no concept of possible far-reaching consequences.

6

Dwa kodeksy Pana Cogito. Uwagi o klamrze zbiorku Pan Cogito Zbigniewa Herberta

100%

Całbecki M.

Białostockie Studia Literaturoznawcze

|

2018

|

issue 12

79-90

EN

The article is an interpretation of the ﬁrst and last work of the volume published in 1974, which outline a diﬀerent formula for treating ethical issues. The traditional, value-based vision of morality from the Message of Mr. Cogito is related to post-humanistic vision of the epiphany of the body expressed in the poem Mr. Cogito observes his face in the mirror. This combination makes Herbert’s volume ambiguous and complicates the unequivocal reading of the whole.

7

Między istotnością dzieła a konkretyzacją czytelniczą ucznia... Miejsce teorii literatury w szkolnym kształceniu literackim (zarys problemu)

86%

Maria Sienko Z. B.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica

|

2017

|

vol. 5

15-36

PL

Between the sense of work and students’ reading concretisation. The significance of theory of literature in school education of literature (the outline of problem) The article depicts a synthesis of views on the role and significance of theory of literature in school practice of reading from the interwar period to contemporary times. It consists of three parts. In the first one the authors discuss the view of S. Skwarczyńska who sees theory of literature as fundamental in developing the analytical and interpretative skills of high school students. A reflection of textual reality in reader’s consciousness depends on the sense of literary work and its concretisation (or individuality, which is independent from reader’s perception). This view (and other scholars’ beliefs) did not solve more difficult issues, such as how to combine the analysis of the work structure with the involvement of student’s emotions. In later stages of the development of didactics of literature, the rift between the methods of text interpretation and theory of cognition, the aim of which is an aesthetic experience, did not offer satisfying methodological solutions. In the second part of the article the authors discuss a variety of methods serving to “improve”/modify the structural concept (of B. Chrząstowska), retaining its most significant elements: systematisation and organisation of students’ literary experience. These activities were inspired by new trends in the development of humanities thought (hermeneutics, cultural theory of literature, anthropology, poetics of experience). They recognize the primacy of reading over poetics, and interpretation over theory of literature which is given an important, anthropo-cognitive role. One of such proposals, which was fully used in I like it!, the series of course books (of Z.A. Kłakówna and others) designed for all levels of school Polish language and literature education, was discussed in the third part of the article. The place of theory of literature in the system of science of literature was changed over many years; as a result, its role in school education decreased. Contemporary didactic discourse demonstrates the complexity of the problem but it does not solve it unambiguously. It does not offer a “readymade” knowledge on the universal order of analytical and interpretation practices, but it obligates Polish philology teachers to be creative and to search for best solutions for their students. As such, it requires a professional philological preparation during the time of studies.

8

Nowoczesność romantyzmu. Mickiewicz i Lelewel wśród rzeczy

86%

Zawadzka D.

Białostockie Studia Literaturoznawcze

|

2015

|

vol. 7

EN

The text is devoted to material objects as they appear in selected works of two notable authors of Polish Romanticism – Adam Mickiewicz and Joachim Lelewel. Inspired by post-humanist thought, the article reviews the ambiguous currents where Romanticism intersects with modern age and ‘the century of lights’. On the one hand, both authors express their fascination with experimental thinking of the Enlightenment and the continuity of anthropocentrism. On the other, however, they notice the burden of emancipation of man, which results in his alienation from non-human realm, both contemporary and material.

9

Is gender neutrality a post-human phenomenon? The concept of 'gender neutral' in Swedish education

86%

Odrowąż-Coates A.

Journal of Gender and Power

|

2015

|

vol. 3

|

issue 1

113-133

EN

Inspired by the feminist thoughts of Rosi Braidotti and Donna Haraway, the author of this article endeavours to depict the emerging concept of gender neutrality that has developed in Sweden in recent years. The author uses an interpretative paradigm with a variety of qualitative field research tools, to gain a deeper understanding of how gender neutrality works in practice at school and nursery level in Sweden. The study took place in Stockholm in September 2014 with the author living in situ. The case study involved the use of: field notes and observations, interviews with university scholars, heads of schools and nurseries and open-ended questionnaires with teachers, carers and students. The analysis of written resources included the school and nursery national curriculum, press discourse and scientific publications on the subject matter. The author of the article argues that gender neutrality may be perceived as a concept originating from post-humanism, therefore it should be examined within the post-human socio-pedagogical reflection and embedded in norm critical discourse.

10

Postapokalipsa i teraźniejszość. "Starość aksolotla" Jacka Dukaja

86%

Kaliszuk P.

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia

|

2016

|

vol. 34

|

issue 2

EN

The author analyses The Old Axolotl, a short novel by Jacek Dukaj. The writer creates a cosmic catastrophe in order to show contemporary ways and concepts to create one’s self and methods of defining humanity. Men no longer have physical bodies, they exist in machines and have to create their own new civilization. This situation enables Dukaj to diagnose our beliefs, images and ideas of what is human or non-human. However, he is not so optimistic. Dukaj’s novel is full of ambivalence when it comes to Reason and technology, which would establish the new post-human world.

PL

Autor analizuje mini powieść Jacka Dukaja Starość aksolotla. Pisarz inscenizuje apokalipsę, by pokazać współczesne sposoby konceptualizowania tożsamości, a szerzej definiowania człowieczeństwa. Radykalne zniesienie ludzkiej cielesności staje się narzędziem diagnozy teraźniejszych wyobrażeń dotyczących tego, co ludzkie, choć zarazem Dukaj ambiwalentnie patrzy na Rozum i technologię, które miałyby ustanowić posthumanistyczne realia.

11

Gość/inność dyskursu posthumanistycznego. Recenzja książki Anny Filipowicz, „(Prze)zwierzęcenia. Poetyckie drogi do postantropocentryzmu”, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2017

81%

Juchniewicz A.

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2018

|

issue 7

325-337

EN

The reviewed book by Anna Filipowicz entitled (Prze)zwierzęcenia. Poetyckie drogi do postantropocentryzmu is one of the key dissertations analyzing human and animal relations as exemplified by Polish poetry of the 20th and 21st century. The author is innovative in her interpretation of poems by poets considered to be canonical (Anna Świrszczyńska, Tadeusz Różewicz, Marcin Świetlicki, Ryszard Krynicki, Tomasz Różycki, Jarosław Marek Rymkiewicz and Julian Tuwim), using her knowledge of ethology and natural science. The greatest strength of the dissertation, in the opinion of the reviewer, is the micrological analysis of individual works, enhancing the importance of the detail, due to which the reader receives a compendium of major problems connected with animal emancipation in two time planes (during the Warsaw Uprising and in contemporary times). Filipowicz calls for rejecting stereotypes which so far have enhanced species chauvinism and hierarchical structure in accidental encounters (the case of animals living in zoos and non-urbanized areas) as well as developing interspecies sensitivity. Its manifestations could include, for instance, concern about noticing individual biographies of animals during armed conflicts or preventing the destruction of biotopes. Filipowicz’s work is not only an example of skillful application of methodology bordering on environmental humanities, animal studies and affective studies, but also an important voice in the debate on constructing environmental order and the place/role of animals in human life.

PL

Recenzowana książka Anny Filipowicz (Prze)zwierzęcenia. Poetyckie drogi do postantropocentryzmu jest jedną z kluczowych rozpraw badających związki ludzko-zwierzęce na materiale poezji polskiej XX i XXI wieku. Autorka w sposób innowacyjny odczytuje wiersze poetów uznanych za kanoniczych (Anny Świrszczyńskiej, Tadeusza Różewicza, Marcina Świetlickiego, Ryszarda Krynickiego, Tomasza Różyckiego, Jarosława Marka Rymkiewicza i Juliana Tuwima), wykorzystując wiedzę etologiczną i przyrodoznawczą. Największym atutem rozprawy, zdaniem recenzenta, jest mikrologiczna analiza poszczególnych utworów, dowartościowująca szczegół, dzięki czemu czytelnik otrzymuje kompendium podstawowych problemów związanych z emancypacją zwierząt w dwóch planach czasowych (podczas powstania warszawskiego i w czasach współczesnych). Filipowicz postuluje odrzucenie stereotypów, które do tej pory wzmacniały szowinizm gatunkowy i hierarchiczność w ramach akcydentalnych spotkań (casus zwierząt zamieszkujących ogrody zoologiczne i przestrzenie niezurbanizowane) i wypracowanie wrażliwości międzygatunkowej. Jej przejawami mogłyby być m.in. troska o dostrzeżenie indywidualnych biografii zwierząt w trakcie konfliktów zbrojnych lub zapobieganie niszczeniu biotopów. Rozprawa Filipowicz jest nie tylko przykładem zręcznego aplikowania metodologii z pogranicza humanistyki ekologicznej, animal studies, affective studies, lecz również ważnym głosem w debacie o budowaniu ładu ekologicznego i miejscu/roli zwierząt w życiu człowieka.

12

Dyskurs(y) posthumanizmu w kontekście współczesnej komunikacji

81%

Rejter A.

Poznańskie Spotkania Językoznawcze

|

2016

|

issue 32

21-30

EN

An analysis of texts representing the post-humanism discourse(s) has indicated that the discourse is an ideological one with the key role of a thematic component. Specialist lexis and neo-semantic discontinuous terms and expressions are of importance here together with questions as an element of added dynamics. The point of reference for the post-humanism discourse is the traditional, anthropocentric world order as confirmed by a specific picture of the world emphasizing the equality of all living species and trans-human entities. The post-humanism discourse enriches contemporary communication, extends the subject category and re-interprets the notion of communication culture.

PL

Przeprowadzona analiza tekstów reprezentujących dyskurs posthumanizmu wykazała, że jest to dyskurs o charakterze ideologicznym, o kluczowej roli komponentu tematycznego. Charakterystyczna dla tego dyskursu jest także leksyka specjalna, neosemantyczne struktury nieciągłe oraz pytania jako element dynamizujący. Punktem odniesienia dla dyskursu posthumanizmu jest tradycyjny – antropocentryczny – porządek rzeczywistości, co poświadcza specyficzny obraz świata akcentujący równość wszelkich gatunków żywych i bytów transhumanistycznych. Dyskurs posthumanizmu wzbogaca współczesną przestrzeń komunikacyjną, poszerza kategorię podmiotu i reinterpretuje pojęcie kultury komunikacji.

13

Międzygatunkowe strefy kontaktu. Relacje psów i ludzi (z „diabelską śliną w sercu”) w literackiej dystopii Josipa Mlakicia O zlatu, ljudima i psima

72%

Szperlik E.

Poznańskie Studia Slawistyczne

|

2021

|

issue 21

189-207

EN

The subject of the literary study proposed in the title is the triptych by Josip Mlakić, which follows the convention of a futuristic anti-utopia. The work provides research material amenable to the application of diverse, interdisciplinary methodological tools (from ecocriticism to animal studies). In addition to the symbolic framing of the issue of dogs in cultural history, the starting point for the reflections on the post-apocalyptic vision of the totalitarian world (through which further wars swept and disturbed the ecosystem) is the post-humanist and post-anthropocentric perspective of the present and future human condition, with a particular focus on species chauvinism. In the Bosnian-Herzegovinian writer’s anti-war prose, speciesism (seen from the perspective of the complex relationship between dogs and humans) is also manifested in the blurring of the boundary between the concepts of animalism and humanity, in a vision of the world in which homo crudelis proves to be the greatest threat. In the world depicted by Mlakić, the relations between the man and the dog can be defined as an example of companion species, “nanoculture” realised in diverse “contact areas”. There also arises the question of hierarchical relations between people, entities with weak subjectivity: the excluded, the marginalised and all exterminated Others, including the disabled, who become subordinated “dogs” with the status of victims. The anticipated result of the study will be to present the function of literature as a source of reflection and a medium of expression (an invention, attributed to the humans) in relation to the concept of the twilight of anthropocentrism.

PL

Przedmiotem analizy literaturoznawczej zaproponowanej w powyższym tytule jest tryptyk Josipa Mlakicia, utrzymany w konwencji futurystycznej antyutopii. Dzieło stanowi materiał badawczy podatny na zastosowanie różnorodnych, interdyscyplinarnych narzędzi metodologicznych (od ekokrytyki po animal studies). Poza symbolicznym ujęciem problematyki psów w historii kultury, punktem wyjścia dla rozważań nad postapokaliptyczną wizją świata totalitarnego, przez który przetoczyły się kolejne wojny, naruszające ekosystem, jest posthumanistyczna i postanatropocentryczna optyka obecnej i przyszłej kondycji ludzkiej, ze szczególnym uwzględnieniem szowinizmu gatunkowego. W antywojennej prozie bośniacko-hercegowińskiego pisarza gatunkowizm (speciesism), postrzegany przez pryzmat złożonych relacji ludzi i psów, przejawia się również w postaci zacierania granicy między pojęciem zwierzęcości i człowieczeństwa, w wizji świata, w której największym zagrożeniem okazuje się homo crudelis. W świecie przedstawionym Mlakicia relacje między człowiekiem a psem można zdefiniować jako przykład symbiotycznej kooperacji (companion species), „naturokultury”, realizowanej w rozmaitych „strefach kontaktu”. Pojawia się także kwestia zhierarchizowanych stosunków między ludźmi, bytów o słabej podmiotowości: ludzi wykluczonych, zmarginalizowanych i eksterminowanych wszelkich Innych, w tym niepełnosprawnych, stających się podporządkowanymi „psami”, o statusie ofiar. Oczekiwany efekt przeprowadzanego wywodu dotyczyć będzie ukazania funkcji literatury jako źródła refleksji i medium ekspresji (wynalazku, przypisanego człowiekowi), w odniesieniu do koncepcji zmierzchu antropocentryzmu.

14

Cassirer: The Coming of a New Humanism

72%

Auxier R. E.

Eidos. A Journal for Philosophy of Culture

|

2018

|

vol. 2

|

issue 3(5)

7–26

EN

The various efforts to put the idea of humanity on a secure ethical, political, and social base have not succeeded. The various post-humanist and transhumanist programs are inadequate. Our deep-seated suspicion of our deepest selves and motives is understandable in light of the barbarity of the twentieth century, but humanism is not to blame. The thought of Ernst Cassirer holds a framework for a new humanism, once it is rid of certain colonialist, triumphalist, and Eurocentric ideas that distorted Cassirer’s understanding of the European role in creating the problems of civilization, especially its mistake of thinking that science was a progressive symbolic form of culture. I set out the basis of a new humanism based upon not the problem of knowledge, but the problem of genuine self-situating socialty, a personalist point of view.

15

BĄDŹ ŚWIADOMYM DAWCĄ NARZĄDÓW. Akcja artystyczno-społeczna na rzecz nowego świata posthumanistycznego

72%

Guzek Ł.

Sztuka i Dokumentacja

|

2019

|

issue 21

173 - 177

PL

W roku 2000 Jacek Kornacki (artysta) i Maciej Śmietański (chirurg) w odpowiedzi na zmianę ustawodawstwa transplantacyjnego w Polsce zaproponowali akcję społeczno-artystyczną BĄDŹ ŚWIADOMYM DAWCĄ NARZĄDÓW. Koncept akcji opierał się o wytatuowany na ciele znak nieskończoności zakończonej w jednym z biegunów sercem. Artykuł prezentuje założenia akcji i dokumentację zdjęciową z jej inicjacji. Jest też próbą podsumowania znaczenia akcji w kontekście zmian filozofii społecznej w ostatnich dziesięcioleciach, a zatem zdefiniowania znaczenia akcji dla współczesnej świadomości społecznej.

EN

In response to developments in legislation in Poland regarding organ-transplantation, in the year 2000 the artist Jacek Kornacki and the surgeon Maciej Śmietański initiated the socio-artistic action BECOME A CONSCIOUS ORGAN-DONOR. The symbol of the action was the familiar ‘infinity’ sign, the right-hand branch of which assumed the form of a heart in the manner of a ribbon. This article presents the thinking that formed the basis of this action, and photographic documentation of its commencement. It is also an attempt at summarising the meaning of the action in the context of transformations in social philosophy in the last few decades, thereby redefining the significance of the action in the context of current social awareness.

16

Ekonomia wrażliwości a duch posthumanistyki. Wprowadzenie

72%

Stoch M.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura

|

2016

|

issue 8(2) "Cyfrowa humanistyka"

130-140

PL

Kategoria wrażliwości postludzkiej (nazwa zaczerpnięta z prac Rosi Braidotti) wydaje się pojęciem kluczowym dla zrozumienia charakteru współczesnej posthumanistyki. Nie oznacza ona zakwestionowania wartości człowieka samego w sobie, lecz skłania nas do ponownego przemyślenia jego podmiotowości w kontekście relacji z innymi bytami i w kontekście globalnych procesów ekonomicznych (w tym ekonomii wrażliwości i jej dyskursywnego charakteru). Wrażliwość powinna łączyć empatię z wiedzą i umiejętnością umiejscowienia się w relacjach z innymi bytami (ludźmi, zwierzętami, grupami społecznymi). Jest radykalnym gestem odwagi w czasach skrajnego indywidualizmu i nietolerancji.

EN

The category of post-human sensitivity (taken from the work of Rosi Braidotti) seems to be a key concept for understanding the nature of modern posthumanist. It doesn’t mean to challenge the man himself, but leads us to the need to rethink its subjectivity in the context of relations with other beings and in the context of global economic processes (including the context of economic sensitivity and its discursive character). Sensitivity should combine empathy with the knowledge and ability to be in a relationship with other entities (people, animals, social groups). It is a radical gesture of courage in times of extreme individualism and intolerance.

17

Poza postmodernizm. Jacek Dukaj i spór o uniwersalia

72%

Przytuła P.

Prace Literaturoznawcze

|

2013

|

issue 1

141-149

EN

The latest Polish literary criticism Jacek Dukaj stands as one of the most original contemporary writers of science fiction. Announced the successor to Lem, the author claims to be the creator of the mainstream literature. Although the work of Dukaj is one of the finest examples of literary postmodernism, the author smuggles under the mantle of species mosaic synthesis of sociological and anthropological studies. The most important themes of works of Jacek Dukaj are therefore issues of responsible for their own actions, inability to communicate with the alien, unchanging categories of strength and power, domination of stronger regardless of the degree of development of society. From the fictional worlds emerges synthetic view of human nature caught in the web of political and economic intrigue, seeking religious revelation in technicized world.

18

Filologia doświadczalna Rec. książki Arkadiusza Żychlińskiego, „Laboratorium antropofikcji. Dociekania filologiczne”, Wydawnictwo IBL, Wydawnictwo Naukowe UAM, Warszawa 2014, ss. 389

72%

Jarzyna A., Uniwersytet Łódzki I. F. P., Anita Jarzyna – dr nauk humanistycznych r. a., anitajarzyna@gmail.com

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2015

|

vol. 04

PL

Artykuł jest obszernym omówieniem książki Arkadiusza Żychlińskiego pt. „Labo-ratorium antropofikcji. Dociekania filologiczne” (Warszawa 2014). Autorka podkreśla pionierski, zwłaszcza na gruncie polskiej humanistyki, charakter rozważań po-znańskiego germanisty, który odnosząc się do wybranych badań z zakresu zoologii, etologii, antropologii, rozważa możliwość uczynienia z filologii soczewki do namysłu nad antropogenezą. Wypracowywanej w ten sposób koncepcji przyświeca przede wszystkim myśl Martina Heideggera, przekonanego o nieredukowalnej różnicy między człowiekiem a zwierzęciem. Żychliński chce ową różnicę eksplorować za pośrednictwem fikcji; uczony przyjmuje, a poniekąd również wprowadza szerokie rozumienie tego pojęcia, którym obejmuje fabuły literackie, filmowe, serialowe oraz występujące w grach komputerowych. To one stają się owymi laboratoriami, w których eksperymentuje się z różnymi modelami życia, sposobami bycia człowiekiem (wyłącznie człowiekiem!). Autorka niniejszego omówienia dowartościowuje oryginalną koncepcję, wynikającą między innymi ze splotu studiów humanistycznych z naukami o życiu, jednocześnie wymienia szereg zastrzeżeń, jakie rodzą się, gdy czytać pracę Żychlińskiego z perspektywy krytycznych studiów nad zwierzętami.

EN

The article is a comprehensive overview of the book by Arkadiusz Żychliński, “Laboratorium antropofikcji. Dociekania filologiczne” (Warsaw 2014). Emphasised is the pioneering, especially in Polish humanities, character of reflections presented by the author, who, referring to selected research in zoology, ethology, and anthropology, considers the possibility of making philology the lens to reflect on anthropogenesis. The conceptis primarily inspired by Martin Heidegger, who was convinced of the irreducible difference between man and animal. Żychliński wants to explore this difference through fiction, introducing a broad understanding of the term, which includes narratives in literature, film, TV series and computer games. They become laboratories where experiments with different models of life, ways of being human (only human!) are carried out. The reviewer emphasises originality of the concept, resulting, inter alia, from combining humanistic studies with life sciences. She also lists a number of concerns that arise when if Żychliński’s work is read from the perspective of critical studies on animals.

19

A Strange New Harmony: A Posthumanist Utopia in J. G. Ballard’s Crystal World

72%

Klonowska B.

Roczniki Humanistyczne

|

2018

|

vol. 66

|

issue 11: Anglica. Zeszyt specjalny

73-85

EN

J.G. Ballard’s novel The Crystal World (1966) has been commonly read as a futuristic vision of an apocalypse—a dystopian ending of the human and biological universe precipitated by an unknown and lethal virus that causes climate disturbances and the ensuing crystallisation and freezing of biological life. Read over fifty years after its original publication, the novel seems increasingly less fantastic—given the evident climate change—and, perhaps paradoxically, less apocalyptic. The article analyses Ballard’s novel as an example of posthumanist reflection, arguing that the changes it describes may be interpreted as less of an apocalypse and more of a strange new harmony emerging without the decision or influence of man. The resulting new configuration of power unites human beings with nature and establishes a radically different model of relations between man and universe which may be labelled as a posthumanist utopia.

PL

Powieść J. G. Ballarda Kryształowy świat (1966) bywa odczytywana jako futurystyczna wizja apokalipsy—dystopijnego końca ludzkiego i biologicznego świata spowodowanego przez nieznany a śmiertelny wirus przynoszący zmiany klimatyczne, na skutek których następuje krystalizacja i zamrożenie biologicznego życia. Ponad pięćdziesiąt lat po swojej publikacji powieść wydaje się jednak coraz mniej fantastyczna—biorąc pod uwagę ostatnie ewidentne anomalie klimatu—i, paradoksalnie, mniej apokaliptyczna. Artykuł analizuje ją jako przykład posthumanistycznej refleksji, dowodząc, iż opisywane w niej zmiany mogą być interpretowane nie tyle jako zagłada, ile jako nowy ład wyłaniający się bez udziału czy wpływu człowieka. Powstały w ten sposób nowy układ sił włącza człowieka w porządek natury i ustanawia radykalnie inny model stosunków człowiek—świat, który może być określony mianem posthumanistycznego.

20

Transhumanizm czy humanizm? Krytyczne spojrzenie na nową ideologię

72%

Falenczyk SAC M.

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

|

2018

|

vol. 38

|

issue 1

243-263

EN

The western world is slowly recognizing the threats resulting from the new ideology called transhumanism that started thirty years ago in the United States. The ideology of transhumanism draws from rapidly converging technologies such as nanotechnology, biotechnology, artificial intelligence, cognitive science and genetic engineering. Transhumanism wants to be a positive response to postmodernism and nihilism sweeping developed countries. It aspires to ignore the natural law and current anthropology. It aims to cover all dimensions of the human being to ensure unlimited earth-life extendibility, happiness and unfathomable pleasure. Transhumanism takes aim to eradicate current civilizations and cultures, rejects history, nationality, family and religion. Instead transhumanism wants to introduce global culture and civilization for a human as a product of biotechnology. Transhumanism reduces the human to a material dimension and intentionally confines him to this dimension. The progress of the new ideology appears difficult to stop and its catastrophic impact on humans and society is difficult to foresee. We must therefore explore the field of philosophy; mostly through returning to the metaphysics of existence by St Thomas Aquinas, through affirmation of biblical anthropology and finally through a comprehensive return to contemplative theology.

PL

Zachód powoli dostrzega zagrożenia wynikające z nowej ideologii zwanej transhumanizmem, zapoczątkowanej przed trzydziestoma laty w Stanach Zjednoczonych. Polega ona na wykorzystaniu dla celów ideologicznych konwergencji rozwijających się w szybkim tempie takich nauk ścisłych jak: nanotechnologii, biotechnologii, sztucznej inteligencji, nauk poznawczych i inżynierii genetycznej. Transhumanizm chce być pozytywną odpowiedzią na postmodernizm i nihilizm ogarniające kraje wysoko rozwinięte. Jego ambicją jest pomijanie prawa natury i dotychczasowej antropologii. Pragnie zająć się całościowo człowiekiem i zapewnić mu nieskończone przedłużanie życia ziemskiego w pełnym szczęściu i niezgłębionej przyjemności. Transhumanizm podejmuje działania mające na celu likwidację dotychczasowych cywilizacji i kultur, odrzuca historię, przynależność narodową, rodzinę oraz religię. W zamian pragnie wprowadzić globalną kulturę i cywilizację dla człowieka jako wytworu biotechnicznego. Transhumanizm sprowadza człowieka do wymiaru materialnego i świadomie go w tym wymiarze zamyka. Postęp nowej ideologii wydaje się trudny do zatrzymania, a jego katastrofalne skutki dla człowieka i społeczności są trudne do przewidzenia. Wydaje się jednak, że trzeba podjąć działania na polu filozofii, a szczególnie poprzez powrót do metafizyki istnieniowej św. Tomasza z Akwinu, dalej – poprzez ugruntowanie antropologii biblijnej i wreszcie poprzez szeroki powrót do teologii kontemplacyjnej.

Refine search results

Exploring embodied methodologies for transformative practice in early childhood and youth

Ekocyd rekonstruowany – przeszłość i przyszłość w kronice Swietłany Aleksijewicz

Morze jako żywioł i przestrzeń konfrontacji natury z kulturą. Ekopoetyka Damira Miloša w utworach Kornatske priče i Meke ulice

Aksjologiczne dylematy w epoce człowieka

RESERVATIONS TOWARDS STEERING

Dwa kodeksy Pana Cogito. Uwagi o klamrze zbiorku Pan Cogito Zbigniewa Herberta

Między istotnością dzieła a konkretyzacją czytelniczą ucznia... Miejsce teorii literatury w szkolnym kształceniu literackim (zarys problemu)

Nowoczesność romantyzmu. Mickiewicz i Lelewel wśród rzeczy

Is gender neutrality a post-human phenomenon? The concept of 'gender neutral' in Swedish education

Postapokalipsa i teraźniejszość. "Starość aksolotla" Jacka Dukaja

Gość/inność dyskursu posthumanistycznego. Recenzja książki Anny Filipowicz, „(Prze)zwierzęcenia. Poetyckie drogi do postantropocentryzmu”, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2017

Dyskurs(y) posthumanizmu w kontekście współczesnej komunikacji

Międzygatunkowe strefy kontaktu. Relacje psów i ludzi (z „diabelską śliną w sercu”) w literackiej dystopii Josipa Mlakicia O zlatu, ljudima i psima

Cassirer: The Coming of a New Humanism

BĄDŹ ŚWIADOMYM DAWCĄ NARZĄDÓW. Akcja artystyczno-społeczna na rzecz nowego świata posthumanistycznego

Ekonomia wrażliwości a duch posthumanistyki. Wprowadzenie

Poza postmodernizm. Jacek Dukaj i spór o uniwersalia

Filologia doświadczalna Rec. książki Arkadiusza Żychlińskiego, „Laboratorium antropofikcji. Dociekania filologiczne”, Wydawnictwo IBL, Wydawnictwo Naukowe UAM, Warszawa 2014, ss. 389

A Strange New Harmony: A Posthumanist Utopia in J. G. Ballard’s Crystal World

Transhumanizm czy humanizm? Krytyczne spojrzenie na nową ideologię