Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  postawa ciała
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Wstęp: Celem badań była analiza wpływu zwiększonej aktywności fizycznej na postawę ciała i ruchomość kręgosłupa u młodzieży. Postawiona teza świadczyła, że młodzież w wieku 14-16 lat ze zwiększoną aktywnością fizyczną charakteryzuje się poprawniejszą postawą ciała i większym zakresem ruchomości kręgosłupa, niż młodzież z przeciętną aktywnością fizyczną w tym samym wieku. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 73 osoby w przedziale wiekowym 14-16 lat, w tym 30 osób to młodzież uprawiająca zwiększoną aktywnością fizyczną, a 43 osoby to młodzież o przeciętnej aktywności fizycznej. Badania zostały przeprowadzone przy użyciu nowoczesnego komputerowego systemu do analizy postawy ciała Zebris APGMS Pointer. Analizie poddane zostały parametry statycznej postawy ciała w płaszczyźnie strzałkowej i czołowej oraz zakresy ruchomości kręgosłupa: zgięcie-wyprost oraz zgięć bocznych. Wyniki: Przeprowadzona analiza statystyczna wykazała, że zwiększona aktywność fizyczna wpływa pozytywnie na wybrane parametry postawy ciała w statyce i dynamice. Młodzież ze zwiększoną aktywnością ruchową posiada bardziej prawidłowe wartości lordozy lędźwiowej, kąta krzyżowego, różnicy w odległości łopatek od kręgosłupa oraz większe zakresy ruchomości kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej i czołowej, niż ich rówieśnicy o przeciętnej aktywności fizycznej. Wnioski: Znaczna większość wskaźników statycznej postawy ciała i wszystkie wskaźniki postawy dynamicznej są lepsze u młodzieży ze zwiększoną aktywnością fizyczną, niż u młodzieży z przeciętną aktywnością fizyczną w wieku 14-16 lat.
PL
Celem pracy była ocena postawy ciała sportowca, w zakresie położenia kręgosłupa w przestrzeni, stanu wysklepienia stóp, a także rozkładu sił nacisku strony podeszwowej stóp na podłoże zawodnika klasy mistrzowskiej trenującego Ju-jitsu (studium przypadku). Wykonano badania cech somatycznych: wysokości ciała, masy ciała, długości i szerokości stóp oraz powierzchni ich stron podeszwowych. W ocenie stanu wysklepienia stóp wzięto pod uwagę poziom wysklepienia podłużnego i poprzecznego oraz stan równowagi w obrębie obu stóp. Badania cech somatycznych, a także ocena stóp zostały wykonane przez autorów pracy. Dla oceny poziomu cech somatycznych (wzrostu, masy ciała i wskaźnika BMI) oraz w obszarze stóp dla cech morfologicznych i stanu wysklepienia stóp porównano wyniki badań własnych z wykonanymi przez Lizisa. W ocenie kręgosłupa i postawy wykorzystano system DIERS Formetric III 4D, który w sposób nieinwazyjny, a także bezpieczny dla pacjenta i personelu analizuje postawę ciała w obrębie kręgosłupa i miednicy. Wyniki pomiaru są bardzo dokładne, a dzięki błyskawicznej transmisji obrazu do programu komputerowego, analiza danych następuje natychmiast po wykonaniu badania.
EN
The aim of this study was to analyze the body posture and arches of the feet of rural boys with deficiency or excess of body fat, and to compare these parameters with those of participants with normal adiposity. The study was conducted in 2008 among rural children and adolescents from Biała Podlaska Province. Adiposity and body posture of 589 boys aged between 7 and 18 years were analyzed. Three groups of boys, with deficiency or excess of adipose tissue and normal adiposity, were identified on the basis of percentile charts of percentage body fat. Body posture was examined with Posturometr-S device and classified according to Wolański’s typology modified by Zeyland-Malawka. Arches of the feet were determined with podoscope, according to Weissflog. Analysis of the prevalence of various types of body posture revealed that the kyphotic type was most frequent among boys with normal percentage of body fat. Balanced type of body posture was more prevalent among the participants with deficiency of body fat, and the lordotic type among those with excessive adiposity. Scoliosis was documented most often among boys with low percentage of body fat, and flat feet among those characterized by high adiposity.
PL
Celem pracy była ocena postawy ciała oraz wysklepienia stóp chłopców wiejskich z niedoborem i nadmiarem tkanki tłuszczowej na tle badanych o prawidłowej zawartości tej tkanki w organizmie. Badania przeprowadzono w 2008 roku wśród dzieci i młodzieży wiejskiej z powiatu bialskiego. Scharakteryzowano otłuszczenie i postawę ciała 589 chłopców w wieku 7-18 lat. Wykorzystując wartości centylowe tkanki tłuszczowej w procentach wydzielono 3 grupy chłopców: z niedoborem, z nadmiarem i o prawidłowej zawartości tkanki tłuszczowej. Postawę ciała oceniono przy pomocy Posturometru-S, określając typ postawy ciała wg metody Wolańskiego z uwzględnieniem modyfikacji Zeyland-Malawki. Wysklepienie stóp badano podoskopem, przy zastosowaniu metody Wejsfloga. Analizując częstość występowania poszczególnych typów postawy ciała można stwierdzić, że najwięcej sylwetek kifotycznych zaobserwowano u chłopców o prawidłowej zawartości tkanki tłuszczowej. Postawy równoważne dotyczyły w większym stopniu badanych z niedoborem, a postawy lordotyczne z nadmiarem tkanki tłuszczowej. Boczne skrzywienie kręgosłupa najczęściej stwierdzano u chłopców o niskim otłuszczeniu, natomiast płaskostopie u badanych o dużej zawartości tkanki tłuszczowej.
PL
Wstęp. Celem pracy jest porównanie parametrów opisują- cych postawę ciała dzieci mieszkających na Podkarpaciu i na Śląsku. Materiał i metoda. Badania przeprowadzono w wybranych szkołach podstawowych regionu podkarpackiego i śląskiego. Do badań przystąpiło 563 uczniów trzech pierwszych klas szkoły podstawowej wybranych losowo, których rodzice wyrazili pisemną zgodę, w tym 278 chłopców (49,38%) oraz 285 dziewczynek (50,62%). U każdego z badanych wyznaczono 25 parametrów opisujących postawę ciała, wykorzystując metodę fotogrametryczną opartą na zjawisku mory projekcyjnej. Wyniki. Z 25 badanych parametrów różnice istotne statystycznie wykazywały głównie parametry DCK, DKP, RKP, DLL, RLL oraz DELTA i KLL. Wnioski. 1. Parametry opisujące postawę ciała różnią sie istotnie w badanych grupach. 2. Dzieci z badanych grup różnią się istotnie statystycznie masą i wysokością ciała.
EN
introduction. The aim of the study is to compare parameters describing the body posture in children living in Podkarpacie and Śląsk. Material and methods. The study has been done in particular primary schools of Sub-Carphatian and Silesia regions. The 563 pupils of the three fist school years have been examined, randomly chosen, whose parents gave a written agreement on that, including 278 boys (49,38%) and 285 girls (50,62%). Each examined pupil was set in 25 parameters describing the body posture using the photogrammetric method based on mora phenomenon. results. Among 25 parameters, describing body posture, there are statistically signifiant diffrences, mainly in case of DCK, DKP, RKP, DLL, RLL, DELTA and KLL. conclusions. 1. Parameters describing the posture are signifiantly diffrent among examined groups. 2. Children from examined groups present statistical diffrences in a mass and the height of the body.
EN
Problem and Method. Contemporary research suggests treating martial arts and combat sports not only as a form of self- defence, sports disciplines, and a leisure activity but also a form of therapy. One of the indicators of an excellent health is the correction of body posture. The experiment group consisted of 41 taekwon-do practitioners, while the control group comprised 46 subjects. Results and Conclusion. The collected data and its statistical analysis allow to make an assumption that the traditional taekwondo training has a positive effect on the body posture change. Some defects of the control group subjects, who did not participate in any form of sports except Physical Education classes, occur in almost 79% of the participants, while in the experiment group the figure is decreased by nearly half (41%). The study demonstrates that the statistically significant (p<0.05) training contributes to a decrease in the number of occurrence of body asymmetry in the shoulders, scapulae, corpus ossa ilii (body of ilium) as well as spinal and knee defects, and scoliosis. Even a short, i.e. for 3-12 months, training improves body posture in children. In the training group as opposed to children who do not perform any form of physical activity regularly, there is less incidence of scoliosis (p<0.05), currently recognised as a civilisation disease. The presented data and the following discussion constitute the comparison of the measurements and the basis for further studies.
PL
Wstęp. Rozwój cywilizacji, intensywność współczesnego życia, zmiany sposobu żywienia i stylu życia są obecnie czynnikami, które sprzyjają powstawaniu chorób cywilizacyjnych, do których bez wątpienia należą wady postawy ciała. Jedną z sposobów terapii i profilaktyki wad postawy ciała jak pokazują współczesne badania może być trening taekwon-do. Badania naukowe dowiodły, że im bardziej człowiek prowadzi mało ruchliwy tryb życia( zwłaszcza siedzący), tym w szybszym tempie jego układ mięśniowy staje się niewydolny i zatraca zdolności stabilizacji czynnej kręgosłupa. Wynikiem tej zatraconej stabilizacji czynnej kręgosłupa są zaburzenia w symetrii ciała. Cel. Przedmiotem badań była postawa ciała dzieci i młodzieży trenującej i nie trenującej taekwon-do. Celem badań była próba porównania postawy ciała dzieci i młodzieży trenującej tradycyjną odmianę taekwon-do do postawy ciała dzieci i młodzieży nie trenującej żadnej dyscypliny sportowej. Metoda. Przebadano 41 zawodników taekwon-do. 23 osoby w wieku od 6 lat do 9 lat stanowiły I grupę (7.4±0.9) trenującą od 3-12 miesięcy. 18 osób w wieku od 10 do 18 lat (14.3±2.4) – II grupa, trenująca od 2-14 lat. Badania przeprowadzono w jednym ze śląskich klubów tradycyjnego taekwon-do. Grupę kontrolną stanowiło 46 dzieci i młodzież ze śląska wybranych losowo nie uprawiająca systematycznie sportu (poza lekcjami wychowania fizycznego w szkole). W skład I grupy wchodziły 23 osoby w wieku 6 lat do 9 lat (7.6±0.9), a II grupy 23 osoby w wieku 10 lat do 18 lat (14.5±2.2). Do analiza postawy ciała wykorzystano aparat Duometr Plus OP-1/DA firmy OPIW, test Berntranda oraz ocenę kąta zawartego między osią podudzia, a osią uda, jak również ocenę kąta wysklepienia stopy. Za pomocą niego wykonano pomiary symetrii ciała (barków, łopatek), pomiar pochylenia miednicy w płaszczyźnie strzałkowej, koślawości i szpotawości kończyn dolnych, kształtu kręgosłupa oraz asymetrii tułowia. Do analizy danych wykorzystano statystyki opisujące zbiorowość tj. średnia i odchylenie standardowe. Różnice między porównywanymi grupami oceniono za podstawie testu istotności χ2 Pearsona. Istotność statystyczną przyjęto na poziomie p<0.05. Wyniki. Wyniki badań pokazują występowanie obniżenia sklepienia stopy u 26 osób trenujących taekwon-do. W grupie kontrolnej obniżenie sklepienia miało 25 osób. W przypadku analizy symetrii punktów topograficznych ciała asymetrię barków miało 26 zawodników, łopatek 19 zawodników i talerzy biodrowych 25 zawodników. W grupie kontrolnej wszyscy badani mieli zaburzenia w symetrii barków, łopatek i talerzy biodrowych (46). Wyniki badań grupy ćwiczącej 3-12 miesięcy prezentują występowanie u tej grupy osób najczęściej asymetrii barków (23 osób) i pleców płaskich (20 osób). Wśród grupy trenującej taekwon-do 2-14 lat najczęstszymi zaburzeniami w obrębie ciała są obniżone sklepienie stopy (14 osób) i plecy okrągłe (15 osób). Zaburzeniami występującymi bardzo rzadko są zaburzenia symetrii ciała w obrębie barków i łopatek. I tak asymetrie ciała barków i łopatek miało 4 zawodników trenujących taekwon-do 2-14 lat. Dyskusja. Wyniki badań oraz analiza statystyczna pozwalają na stwierdzenie, że osoby trenujące tradycyjną odmianę taekwon-do charakteryzują się poprawniejszą postawa ciała w stosunku do osób nie trenujących. Wady w grupie kontrolnej (nie uprawiającej sportu poza lekcjami wychowania fizycznego) występują prawie 79%, natomiast u trenujących taekwon-do prawie o połowę mniej (41%). Osoby trenującej taekwon-do charakteryzują się większą symetrycznością ciała w obrębie barków, łopatek i talerzy biodrowych niż te nie trenujące (p<0.05). Można przypuszczać, że wpływ na to ma specyfika treningu taekwon-do. Wiąże się ona z ćwiczeniami opierającymi się na symetrycznych ruchach, wykonywanych równomiernie na lewą i prawą stronę ciała. Z danych dotyczących występowania wad stóp można wnioskować, że u trenujących taekwon-do nie stwierdza się istotności statystycznej w obrębie tego aspektu w stosunku do grupy kontrolnej. Można jednak odnaleźć w literaturze prace stwierdzające, że u młodych adeptów trenujących taekwon-do dochodzi do obniżenia łuku podłużnego stopy. Dlatego uzasadnione wydaje się być pogłębienie badania w tym zakresie. Być może, aby poprawić tego rodzaju wadę potrzeba dłuższego treningu. Analiza badań prezentuje mniejsze występowanie skoliozy (p<0.05) u osób uprawiających taekwon-do w stosunku do respondentów nie uprawiających systematycznie aktywności fizycznej. Wnioski. Analiza pokazała znaczące różnicę w postawie ciała osób trenujących i nie trenujących taekwon-do. Zauważa się istotne statystycznie różnice w większości zbadanych parametrów postawy ciała (tj. barków, łopatek, talerzy biodrowych, pleców, skoliozy i kolan) między grupą trenującą taekwon-do, a grupą kontrolną. Dzieci i młodzież trenująca taekwon-do charakteryzuje się poprawniejsza postawą ciała w stosunku do dzieci i młodzieży nie trenującej.
EN
Introduction: One of the most common postural defects occurring both in children and adults is scoliosis. Scoliosis, a three dimensional curvature of the spine, is also associated with changes in other parts of the body, for example the pelvis, the chest and many internal organs. The aim of this study was to analyze the posture of people with scoliosis, including an evaluation of the tilt of the trunk in the sagittal plane and the position of selected segments of the musculoskeletal system. Material and Methods: The study included 52 people who were divided into two groups. The control group consisted of 26 people who did not have scoliosis. The average age of the group was 34 years. The study group also consisted of 26 people. The average age in this group was 37 years, and it is to this group that the people with scoliosis were assigned The degree of scoliosis, determined measuring the Cobb angle, was between 12° and 17°. The method used to assess the spatial position of the body segments was the photogrammetric method. Results: The control group achieved signifi cantly higher scores than the study group when the position of the trunk in the sagittal plane was determined. Conversely, when the rotation of the torso was measured the average score of the research group was higher than that of the control group. The direction of bending of the thorax in the study group showed no connection to the setting of the head and shoulders in the frontal plane. In the same group the direction of bending of the spine in the lumbar section was not related to the position of the pelvis in the frontal plane. Conclusion: Changes in body posture are one of the main consequences of idiopathic scoliosis. Photogrammetry is a method that enables the whole body posture of people with idiopathic scoliosis to be assessed. After the research it was found that people with scoliosis have a higher inclination to the front trunk than people without the condition. Additionally, rotation of the shoulder and pelvic girdle was also detected in patients with scoliosis.
PL
Wprowadzenie: Jedną z najczęstszych wad postawy, która występuje zarówno u dzieci, jak i u dorosłych jest skolioza. Jako trójpłaszczyznowe skrzywienie kręgosłupa, wiąże się ona ze zmianami innych części ciała: miednicy, klatki piersiowej oraz wielu narządów wewnętrznych. Celem pracy jest analiza postawy ciała osób ze skoliozą z uwzględnieniem oceny pochylenia tułowia w płaszczyźnie strzałkowej oraz położenia wybranych segmentów narządu ruchu. Materiał i metody: Grupa badana składała się z 26 osób ze skoliozą dwułukową (średnia wieku 37 lat). Grupę kontrolną również stanowiło 26 osób, u których nie stwierdzono trójpłaszczyznowego skrzywienia kręgosłupa (średni wiek 34 lata). Wielkość skoliozy, określana wartością kąta Cobba, mieściła się w przedziale 12–17°. Metodą, która została wykorzystana do oceny przestrzennego położenia wybranych segmentów ciała, była fotogrametria. Wyniki: Grupa kontrolna uzyskała istotnie wyższe średnie wyniki niż grupa badana w zakresie zmiennej określającej położenie tułowia w płaszczyźnie strzałkowej. Ponadto grupa badana uzyskała wyższe niż grupa kontrolna wyniki średnie w zakresie zmiennej odpowiadającej rotacji tułowia. W grupie badanej kierunek wygięcia w odcinku piersiowym nie wykazuje związku z ustawieniem głowy i barków w płaszczyźnie czołowej; w tej samej grupie kierunek wygięcia kręgosłupa w odcinku lędźwiowym nie ma związku z położeniem miednicy w płaszczyźnie czołowej. Wnioski: Zmiany postawy ciała są jedną z głównych konsekwencji skoliozy idiopatycznej, a fotogrametria jest metodą umożliwiającą ocenę postawy całego ciała osób z tym rodzajem skoliozy. Po przeprowadzonych badaniach stwierdzono, że u osób ze skoliozą występuje większe pochylenie tułowia do przodu niż u osób zdrowych. U pacjentów ze skoliozą wykazano także występowanie rotacji obręczy barkowej i miednicznej.
Logopedia
|
2019
|
vol. 48
|
issue 2
375-402
PL
Celem pracy jest opis postępowania diagnostycznego oraz sprzężonego postępowania terapeutycznego będącego wynikiem połączenia emisji głosu, fizjoterapii oraz terapii logopedycznej w przypadku czynnościowej dysfonii hiperfunkcjonalnej. W pracy przedstawiono rolę fizjoterapeuty i logopedy w interdyscyplinarnej terapii zaburzeń głosu. Opisano wizualne i palpacyjne techniki diagnostyczne i terapeutyczne, które mogą być stosowane przez terapeutę głosu. Opisano zasady i elementy emisji głosu, które powinny być stosowane podczas terapii czynnościowej dysfonii hiperfunkcjonalnej.
EN
The aim of the work is a description of diagnostig management and coupled theraphy which is a result of conecting voice emission, physiotheraphy and speech theraphy in case of hyperfunctional dysphonia. The paper presents a role of physiotherapist and speech therapist in interdisciplinary theraphy of voice disorders. There is described visual and palpatory diagnostic and terapeutic techniques which can be used by voice therapist. There is described rules and elements of voice emision which should be used during therapy of hyperfunctional dysphonia.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.