Search results

1

Księdza Stanisława Wilczewskiego troska o jakość słowa (kaznodziejskiego)

100%

Szewczyk L.

Logopedia Silesiana

|

2013

|

issue Logoepdia Silesiana nr 2

101-109

EN

Father Stanisław Wilczewski Ph.D. became famous as a splendid speech therapist, working theoretically and practically for the sake of the culture of the living word and as an esteemed preacher. This paper aims at presentation of his activities that give testimony to his attention to the quality of the preached words and preaching in general. Wilczewski taught future priests a hygiene of voice, which should be communicative with an internal involvement and the experience of the preaching the Word of God and the preaching action. He was one of the most outstanding preachers in the history of the diocese of Katowice.

2

Znaczenie terapii logopedycznej w kształceniu kaznodziejów

100%

Szewczyk L.

Logopedia Silesiana

|

2012

|

issue Logopedia Silesiana nr 1

82-89

XX

Importance of speech therapy in preachers’ training

3

„Siedzieć jak na tureckim kazaniu”, czyli o trudnym języku kazań

100%

Szewczyk L.

Logopedia Silesiana

|

2014

|

issue Logopedia Silesiana nr 3

143-151

EN

Listening to sermons is getting more and more difficult for a contemporary man. This may be due to the growing discrepancy between language used and understood by listeners and the language of preachers. The language of sermons and homilies is the literary one in its normative-anddidactic form. The official teaching of the Church shows that a considerable importance is attributed to the verbal sphere of preaching. The language of preaching should be correct, esthetic and contemporary. Also, it should be adequate, which is congruent with the reality it describes. In the preaching of the Word of God the content is the most important. The form of the utterance should serve the content.

4

Kaznodzieja jako autor homilii. Aspekty homiletyczno-prawne

100%

Broński W.

Studia Pastoralne

|

2011

|

vol. 7

119-130

EN

Prophet of the Highest, Christ`s witness, competent word of God servant – these terms are used to define the preacher in literature. However, homily is understood as the word of God inside preacher`s humane word. From the theological point of view it is the result of specific but also individual preacher`s composition. In present essay, after introduction theological basis of preacher`s mission, homily issues were discussed as the result of creative work and also selected legal aspects related to the homily authorship were mentioned.

5

Trema u kaznodziejów. Specyfika i sposoby opanowania

100%

Kalbarczyk A.

Studia Pastoralne

|

2011

|

vol. 7

190-204

EN

Phenomenon of a stage freight – no matter how we define it – is a common problem also experienced by preachers. Specific features of preachers’ stage freight is related to its theological connotations. Its source, most of all, is an awareness of the duty to preach the Gospel and priestly responsibility for the Word of God mixed with anxiety of being unworthy of the mission bestowed upon them and an ordinary human fear of failure and embarrassment. Since the sources of preachers’ stage freight are of a theological character, it is also mainly a supernatural level on which it should be dealt with - through prayer, development of a preacher’s spiritual life, openness to the Holy Spirit as well as a constant care of a proper, preliminary and final, preparation for preaching. When it comes to an anthropological dimension it is important for a preacher to develop an internal balance between an emotional tension and a thoughtful assessment of one’s abilities – through affecting a psychic and somatic sphere by an autosuggestion and relaxation techniques. Nevertheless a preacher should remember that a moderate stage freight is almost a necessary phenomenon, since an optimal level of a psychic tension (for a specific person) is good for one’s readiness. After all, what kind of a preacher it would be, if he lacked passion and involvement while preaching!

6

„Mały Luter" ze Wschowy. Valerius Herberger (1562-1627) wzorem kaznodziei

89%

Kalbarczyk A.

Poznańskie Studia Teologiczne

|

2014

|

issue 28

231-242

EN

At the turn of the 17th century in the royal town of Wschowa lived and worked the famous Lutheran pastor Valerius Herberger, called “little Luther” – considering his eager preaching, pastoral activity and outstanding theological works. Deserving particular attention is his preaching, which can be regarded as a model also for contemporary, not only Protestant, preachers. They can imitate him in passion for the Gospel of God; in consistent and committed application of the rule that during sermons one should proclaim nothing else but Jesus Christ – the crucified Savior; in being always – even until death – eager, strenuous, uncompromising, brave, creative and joyful witnesses of the faith; in masterful linking in sermons the theological elements with anthropological ones – the word of God with human everyday puzzles; in pastoral, sometimes heroic, care of all the “plagued” of our times; in using in one’s preaching the simple, colorful, pictorial language of listeners’ experiences; and finally in practicing both from the pulpit and during pastoral work the “theology of the heart” which was so characteristic of his sermons.Keywords

7

Celeberrimae urbes - celebres praedicatores. O medialnym znaczeniu mnichów żebrzących w średniowiecznym mieście

88%

Igielska A.

Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication

|

2013

|

vol. 12

|

issue 21

127-138

PL

Celeberrimae urbes – celebres praedicatores. Mendicant friars as a medium of the medieval city. This article deals with media studies and discusses a problem thoroughly examined by historians of the Medieval period concerning the expansion of mendicant orders and their ministry work in the flourishing European cities of the 13th century. The research perspective – which differs from a strictly historical and theological point of view – emphasizes the impact of mendicant orders on communication in the rapidly changing social conditions of the era. Therefore, it allows one to interpret confrontations with wandering heretical preachers in the 12th century not only as a religious conflict, but also a confrontation with a certain way of distributing ideas that contested the existing state of affairs. It also makes it possible to expose the enduring features of the media role of the preacher, which determined his popularity until the Reformation.

8

Doświadczenie świętych w dziejach Kościoła i nowa ewangelizacja

63%

Królikowski J.

Teologia w Polsce

|

2014

|

vol. 8

|

issue 1

5-18

EN

The experience of Church shows that saints played a vital role in its history, especially in the origin of evangelization. Therefore it is justified to ask a question about the specificity of evangelization throughout particular historical periods and saints’ contribution. According to the analysis of historical events, based on the theological key, certain images of sanctity were formed during the following ages. These models had distinctive features and developed in response to, both, ecclesial and cultural challenges. Models of : saint – prophet, saint – preacher and saint – patron should be particularly mentioned here. The synthesis of all these patterns may result in constructing the model of sanctity which is presented in the new evangelization.

PL

Doświadczenie Kościoła wyraźnie pokazuje, że kluczową rolę w jego dziejach, a zwłaszcza w dziejach ewangelizacji, odgrywali święci. Jest więc uzasadnione, by w kontekście nowej ewangelizacji zapytać się, na czym polegała specyfika tego dzieła w poszczególnych epokach i jaki wkład wnosili do niego najwybitniejsi święci. Prowadzona analiza doświadczeń historycznych w kluczu teologicznym pozwoliła wskazać, że w kolejnych epokach uformowały się pewne wyróżniające się modele świętości, stające się odpowiedzią na aktualne wyzwania eklezjalne i kulturowe. Można wyróżnić zwłaszcza modele: świętego-proroka, świętego-kaznodziei i świętego-patrona. Model świętości do zaproponowania w kontekście nowej ewangelizacji zdaje się oscylować w kierunku syntezy wskazanych tutaj modeli.

9

Doświadczenie świętych w dziejach Kościoła i nowa ewangelizacja

63%

Królikowski J.

Teologia w Polsce

|

2014

|

vol. 8

|

issue 1

5-18

XX

Doświadczenie Kościoła wyraźnie pokazuje, że kluczową rolę w jego dziejach, a zwłaszcza w dziejach ewangelizacji odgrywali święci. Jest więc uzasadnione, by w kontekście nowej ewangelizacji zapytać się, na czym polegała specyfika tego dzieła w poszczególnych epokach i jaki wkład wnosili do niego najwybitniejsi święci. Prowadzona analiza doświadczeń historycznych prowadzona w kluczu teologicznym pozwoliła wskazać, że w kolejnych epokach uformowały się pewne wyróżniające się modele świętości, stające się odpowiedzią na aktualne wyzwania eklezjalne i kulturowe. Da się wyróżnić zwłaszcza model: świętego-proroka, świętego-kaznodziei i świętego-patrona. Model świętości do zaproponowania w kontekście nowej ewangelizacji zadaje się oscylować w kierunku syntezy wskazanych tutaj modeli.

EN

The experience of Church shows that saints played a vital role in its history, especially in the origin of evangelization. Therefore it is justified to ask a question about the specificity of evangelization throughout particular historical periods and saints’ contribution. According to the analysis of historical events, based on the theological key, certain images of sanctity were formed during the following ages. These models had distinctive features and developed in response to, both, ecclesial and cultural challenges. Models of : saint – prophet, saint – preacher and saint – patron should be particularly mentioned here. The synthesis of all these patterns may result in constructing the model of sanctity which is presented in the new evangelization.

10

Homilia zakorzeniona w kerygmacie jako metoda skutecznego głoszenia żywego Słowa

63%

Cabaj T.

Teologiczne Studia Siedleckie

|

2017

|

issue XIV/14

9-20

IT

Questo articolo è stato scritto per presentare un metodo giusto della predicazione. L’idea dell’autore, per la spiegazione del termine omelia, vo- leva mostrare una funzione del kerigma, non solo come approfondimento della conoscenza dei sacerdoti, ma per invitarli alla predicazione con una forza nuova. La presentazione di ogni tappa della preparazione dell’omelia, è impegno personale e spirituale del sacerdote, che potranno concretizzare una possibilità e una occasione per uscire dalla routine e scoprire nuova- mente la bellezza della Parola proclamata. La presentazione degli errori nel- la preparazione e nella proclamazione della Parola consentiranno di capire al meglio in vero e vivo significato. Il servizio è fedele alla Chiesa e alle regole dell’omelia. L’Omelia è sempre diretta all’uomo concreto. I fedeli vengono in Chie- sa con tutti i problemi della loro vita. L’esperienza avuta nel confessionale dice, che non sempre potranno risolvere tutto da soli, soprattutto se saran- no senza la luce che viene dalla Parola di Dio. Questa parola gli porta la speranza, offre la vita e li salva. I fedeli hanno diritto di poter ascoltare la Parola alla Messa. L’uomo è la strada della Chiesa e il sacerdote su questa strada lo accompagna. Nella sua missione di predicazione da una risposta a Dio sulla quotidianità umana e chiama alla crescita spirituale. La gioia di essere un servo di Cristo, la possibilità di predicare e la consapevolezza di essere scelto da Dio, dovrebbe motivare. Così la preparazione dell’omelia e della predicazione saranno un motivo di felicità e di soddisfazione. Anche i fedeli saranno contenti. Predicando, sacerdote da gloria di Dio, però anche lui riceve la gloria - predicando così che i fedeli aspetteranno all’omelia e non penseranno a quando essa finirà.

PL

Artykuł miał na celu ukazanie wartości poprawnego głoszenia homilii. Zaprezentowano poszczególne etapy przygotowania homilii oraz osobiste- go zaangażowania kaznodziei. Homilia jest skierowana do konkretnych lu- dzi. Oni zaś przychodzą do świątyni ze wszystkimi troskami swojego życia. Głoszone słowo Boga jest odpowiedzią na ludzką codzienność i wezwaniem do duchowego wzrostu. Tak homilia jest formą uwielbienia Boga.

EN

The aim of this article was to present the value of proper preaching the sermons. Some particular stages of preparing sermons and individual involvement of a preacher are presented. Homilies are directed to particular people. They come to church with all their problems. The announced words of God answer human everydayness and they are a call to spiritual growth. The homily is a form of worship God.

11

Recommendations of Pope Francis on Rhetoric

63%

Šuráb M.

Polonia Sacra

|

2022

|

vol. 26

|

issue 2

7-31

PL

Papież Franciszek dba o jakość homilii. Potwierdził to także w adhortacji Ewangelii gaudium, w której temat homilii podjął w 24 punktach. Kilka z nich odnosiło się również do zaleceń dotyczących formy raportowania. Dobra treść nie wystarczy na homilię. Musi być również odpowiednio przedstawiona. Zarówno starożytna, jak i chrześcijańska retoryka oraz współczesna teoria komunikacji mają doświadczenie z recytacją. Papież powtórzył, jak ważne jest, aby kaznodzieja mówił poprawnie, używał odpowiedniego języka, mówił prosto i wyraźnie, zwracał uwagę na stronę głosową przemówienia, używał odpowiednich gestów i nie mówił zbyt długo.

EN

Pope Francis cares about the quality of homilies. He confirmed this in the exhortation Evangelii gaudium, in which he presented twenty-four points on the homily. Several of them contain recommendations about the manner of preaching. Strong content is not enough for a good homily; the presentation must be appropriate. Ancient and Christian rhetoric as well as modern communication theory all deal with the quality of discourse. The Pope reiterated the importance of the preacher to speak properly, use appropriate language, speak simply and clearly, be mindful of the vocal aspect of their speech, to use appropriate gestures and not to speak for too long.

12

Znamiona formalne kaznodziejstwa Billego Grahama

63%

Krauze Ł.

|

2018

|

vol. 65

|

issue 12: Homiletyka

101-109

EN

The Billy Graham’s preaching theologically and methodologically was stable from the first to the last crusade. He formed the model of a preacher who know how to use a modern technique of proclaiming God’s word, at the same time not giving up the old ones, evangelical heritage. He taught the attitude of a preacher toward the sinner characterised a compassion rooted in God’s love. He showed how to communicate a message of the Gospel in the modern world. This paper unveil how Graham prepared his sermons. It takes into account the sources of his inspiration and the way in which he had verbalised them. It resolves authority and simplicity characterised Graham’s preaching and a spiritual background of the crusades organised by him.

PL

Przepowiadanie Billego Grahama teologicznie i metodologicznie było stałe od pierwszej do ostatniej krucjaty. Stworzył on model kaznodziei, który stosuje nowe techniki głoszenia słowa Bożego, ale nie rezygnuje ze starych, stanowiących ewangelikalne dziedzictwo. Uczył wypracowanej przez siebie postawy kaznodziei wobec grzesznika charakteryzującej się współczuciem zakorzenionym w miłości Boga. Pokazywał, jak przekazać przesłanie Ewangelii we współczesnym świecie. Niniejszy artykuł ukazuje w jaki sposób Graham przygotowywał się do głoszonych przez siebie tekstów. Przy tym uwzględnia źródła jego inspiracji oraz sposób w jaki je werbalizował. Rozpatruje także autorytet i prostotę cechujące kaznodziejstwo Grahama; a także duchowe tło organizowanych przez niego krucjat ewangelizacyjnych.

13

Spirituality of Evangelists

63%

Siwek G.

Roczniki Teologiczne

|

2014

|

vol. 61

|

issue 12: Homiletyka

089-104

EN

The aim of the paper is to present the basic content of the spirituality of evangelists contained in the fifth chapter of the Apostolic Exhortation of Pope Francis Evangelii gaudium. On the first point, “The concept of spirituality,” it was noted that it focuses on its Christian meaning or relationship with the Holy Spirit. The second point, “The specificity of the spirituality of evangelists,” sought to show characteristics of the spirituality of evangelists mentioned by Pope such as driving through the Holy Spirit, communion with the word of God, union with Christ, the love of the people and pray for him and the personality of the wanderer. In the third point, “The association of the spirituality with the proclamation of the Gospel” cited by Francis sought to justify stressed because of the relationship of spirituality to the efficacy of evangelization. It turned out that it boils down to: motivate the proclamation of the Gospel, providing power to him, bestowal of serenity. The last point highlights recalled by the Pope, this time from the point of view of evangelizers, ways of deepening spirituality. After mobilizing evangelizers to care for their spiritual, by reference to the relationship between the holiness of evangelist and the effectiveness of his ministry, Pope recommendations boil down to pray as part of their comprehensive formation.

PL

Celem artykułu jest ukazanie podstawowych treści dotyczących duchowości głosicieli Ewangelii zawartych w piątym rozdziale adhortacji apostolskiej papieża Franciszka Evangelii gaudium. W punkcie pierwszym, zatytułowanym „Pojęcie duchowości”, zauważono, że koncentruje się ona na chrześcijańskim jej rozumieniu, czyli związku z Duchem Świętym. W punkcie drugim, „Specyfika duchowości głosicieli Ewangelii”, starano się ukazać wymieniane przez papieża cechy charakteryzujące duchowość głosicieli Ewangelii, takie jak: prowadzenie przez Ducha Świętego, obcowanie ze słowem Boga, zjednoczenie z Chrystusem, umiłowanie ludu i modlitwa za niego oraz osobowość wędrowca. W trzecim punkcie, „Związek duchowości z głoszeniem Ewangelii”, poszukiwano przytaczanych przez Franciszka racji uzasadniających akcentowany związek duchowości ze skutecznością ewangelizacji. Okazało się, że sprowadzają się one do motywowania głoszenia Ewangelii, zapewniania mu mocy, obdarzanie pogodą ducha. W ostatnim punkcie zwrócono uwagę na przypomniane przez papieża, tym razem z punku widzenia ewangelizatorów, sposoby pogłębiania duchowości. Po zmobilizowania ewangelizatorów do troski o swoją duchowość, przez odwołanie się do związku między świętością ewangelizatora a skutecznością jego posługi, zalecenia papieża sprowadzają się do modlitwy jako źródła ich wszechstronnej formacji.

14

Learning and Revealing the Thoughts of the Holy Scriptures through the Preachers as Perceived by Rev. Zygmunt Pilch (1888–1962)

62%

Bucki Ł.

Poznańskie Studia Teologiczne

|

2020

|

issue 37

89-116

PL

Tekst artykułu stanowi analizę wybranych zagadnień z nauczania ks. dra Zygmunta Pilcha (1888– 1962), który swoje myśli kierował zarówno do uczących się kaznodziejstwa, jak i do kaznodziejów. Jego nauczanie jest wciąż niewygasłe. Wykładowca homiletyki apelował do głosicieli słowa Bożego, że są zobligowani do przekazywania światu Dobrej Nowiny o zbawieniu. Tekst Pisma Świętego, zdaniem profesora homiletyki, jest naturalnym źródłem kaznodziejstwa, gdyż z niego przemawia sam Duch Boży za pośrednictwem Kościoła nauczającego. Z tekstu natchnionego kaznodzieja winien czerpać treść, ducha, namaszczenie, życie i łaskę. Kaznodzieja zapoznający się z Pismem Świętym jest zobowiązany do uchwycenia sensu Boskiej mowy. Poznając Biblię, szuka myśli i znaczenia, aby uchwycić wewnętrzną treść tekstu. Pryncypalną troską przy czytaniu Pisma Świętego jest poznanie dosłownego sensu, który to bezpośrednio wynika ze słów tekstu. W księgach świętych istnieje również sens typiczny. Zadaniem kaznodziei jest przekonywanie wiernych do życia z wiary i według wiary, zgodnie z myślą Pańską zawartą w typach. Odczytanie świata wymaga odpowiednich metod, które ukażą jego znaczenie symboliczne ujawniające się w alegoriach. Chrystus często posługiwał się przypowieściami, które - czerpiąc obrazy z codziennego życia - stanowią środek nauczania poglądowego. Oddany całkowicie kaznodziejstwu Z. Pilch przypominał, że Pismo Święte, będące skarbnicą objawionej prawdy, jest naczelną literaturą dla każdego kaznodziei. Nauczanie księdza infułata Zygmunta Pilcha wydaje się nadal aktualne i stanowi nieodkrytą do końca skarbnicę wiedzy.

EN

The text of the article is an analysis of selected issues from the teaching of Rev. Zygmunt Pilch (1888–1962) PhD, who directed his thoughts not only to students of preaching but also to preachers. His teaching is still relevant today. The homiletics lecturer appealed to the preachers of the Word of God that they were obliged to communicate the Word of Salvation to the world. The text of the Holy Scriptures, according to the homiletics teacher, is a natural source of preaching, as it is the Spirit of God Himself who speaks through it, through the teaching Church. From the inspired text, the preacher should draw content, spirit, anointing, life and grace. A preacher reading the Scriptures is bound to grasp the meaning of God’s speech. By reading the text, he looks for thoughts and meanings, wanting to capture the inner content of the text. The primary concern in reading the Bible is to know its literal meaning, which is directly apparent from the words of the text. There is also a typical sense in the holy books. The preacher’s task is to convince the faithful to live by faith, according to the Lord’s thought contained in types. Reading the Word of God requires appropriate methods that understand its symbolic meaning, revealed in allegories. Christ often made use of parables as the means of visual teaching, drawing images from everyday life. Devoted completely to preaching, Z. Pilch reminded that the Holy Scriptures, being the treasury of the revealed truth, were the main literature for every preacher. The teaching of the prelate Zygmunt Pilch seems to be still relevant and is still an undiscovered treasury.

15

Kaznodzieja jako vir orationis

54%

Bucki Ł.

Poznańskie Studia Teologiczne

|

2019

|

issue 34

199-212

EN

The word is a mighty ruler capable of performing miracles. Proclamation of God’s Word was and still is one of the most important tasks of the Church. The Word of God awakens and deepens faith. The preacher undertakes a responsible task collaborating with God himself. This responsibility goes beyond the limits of worldliness. Reading and studying the Bible is not sufficient. It is essen- tial to join talent and knowledge together with prayer. Therefore, prayer should be the foundation of priest’s spiritual life. Proper preparation and fruitful preaching is closely related to the spiritual life of the preacher of God’s Word. Immersed in prayer preacher is a credible witness of Christ and a living sign of God’s presence in the modern world. The preacher must be convinced of what he teaches. There is no shortage in the Church of those who are a model of preaching based on their prayer. The word of God they had proclaimed was a masterpiece. The Word that matured in prayer was like gold received from God to pass on to man.

16

Prawnoautorskie aspekty kazania

51%

Broński W.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2019

|

vol. 22

101-117

EN

The article aims to present selected aspects of copyright protection of the sermon. A sermon, being a form of the ministry of God’s word, is regulated by ecclesiastical law, but at the same time it is subject to Polish law. In view of this, the relevant provisions of the internal law of the Catholic Church as well as provisions of state law are introduced first, including especially the Act on Copyright and Related Rights of 4 February 1994. Next, it is argued that a sermon is a work under copyright law and it is protected if it exhibits all three qualities necessary to obtain this qualification: it is the result of a person’s (preacher’s) work, it is the product of creative activity of individual nature and it is externalized in the preaching of a particular preacher or in the form of a published text of the sermon. In the last part, the basic problems of modern preaching are identified on the basis of legal analyses and homiletic literature, followed by the guidelines for the practice of preaching resulting from the legal protection of the sermon. The article was written using the legal-dogmatic and legal-historical methods.

PL

Przedmiotem artykułu jest przedstawienie wybranych aspektów prawnoautorskiej ochrony kazania. Kazanie będąc formą posługi słowa Bożego jest regulowane prawem kościelnym, ale równocześnie podlega prawu polskiemu. W związku z tym przedstawiono najpierw obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa wewnętrznego Kościoła Katolickiego i prawa państwowego - przede wszystkim ustawę o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 4 lutego 1994 roku. Następnie stwierdzono, że kazanie jest utworem w rozumieniu prawa autorskiego i podlega ochronie, jeżeli wykazuje wszystkie trzy cechy konieczne do uzyskania tejże kwalifikacji: stanowi rezultat pracy człowieka (kaznodziei), jest działalnością twórczą o indywidualnym charakterze i jest uzewnętrznione w żywym przepowiadaniu konkretnego kaznodziei lub też w formie opublikowanego tekstu kazania. W ostatniej części na podstawie analiz prawnych i literatury z zakresu homiletyki zdiagnozowano podstawowe problemy współczesnego kaznodziejstwa i w związku z tym sformułowano wskazania dla praktyki przepowiadania wynikające z prawnej ochrony kazania jako utworu. Artykuł napisano z wykorzystaniem metody dogmatycznoprawnej i historycznoprawnej.

17

Księgi kaznodziejskie z końca XVIII wieku w Beszowej

51%

Szady J.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2004

|

vol. 82

289-304

DE

Die Verzeichnisse der in den kirchlichen Visitationsprotokollen aus der Zeit vor den Polnischen Teilungen aufgeführten Bücher bilden oft die einzige Spur nicht mehr existierender Bibliotheken. Die übliche Weise des Notierens der Autoren und Titel der in den Pfarreien oder Klöstern befindlichen Bücher erlaubt lediglich Untersuchungen zur quantitativen und inhaltlichen Struktur dieser Büchersammlungen und macht es unmöglich, zum Beispiel die innere Organisation der Bibliothek, die Arten ihrer Vergrößerung oder die Herkunftsquellen dieser Sammlungen zu erkennen. Das Visitations-Inventarverzeichnis der Ordenspfarrei der Pauliner von 1783 enthält ein Verzeichnis von 807 Bänden und zeugt von einer mehrhundertjährigen Sammeltätigkeit der seit 1421 in diesem Ort ansässigen Ordensmänner. Im Zusammenhang mit der Übernahme der Pfarrseelsorgepflichten durch die Pauliner wurden in ihrer Bibliothek auch Bücher gesammelt, die für die Predigttätigkeit hilfreich sein konnten. Diese Predigtenabteilung bildete 25% des Gesamtbestaneies der Büchersammlung von Beszow und enthielt Predigtsammlungen von etwa 80 polnischen und ausländischen Autoren. Die Bibliothek selbst war am Ende des 18. Jahunderts die umfangreichste aller Büchersammlungen des Dekanats Pacanow sowie der gesamten Präpositur Wislica, Das Inventarverzeichnis von Beszow liefert einen der wenigen Beweise für die Existenz einer so imposanten Bibliothek, die ähnlich wie andere Sammlungen dieser Art in der Zeit der Ordenskassationen zerstört wurde. Ein Teil ihrer Bestände (540 Exemplare) wurde im Jahre 1819 der - nach dem Novemberaufstand nach Petersburg geschafften - Öffentlichen Bibliothek einverleibt, die übrigen wurden zerstreut oder gingen verloren. Einzelne Exemplare kann man noch in den Beständen der Lanelesbibliotheken finden, zum Beispiel in der Öffentlichen Hieronim Łopaciński-Bibliothek in Lublin oder in der Krakauer Jagiellonen-Bibliothek.

18

Celebracja liturgiczna jako locus homilii

51%

Migut B.

|

2017

|

vol. 64

|

issue 8: Liturgika

83-95

EN

Many definitions of the homily say that it is delivery of the Word of God during liturgy. However, there is no rift between the Divine Word and liturgy. Liturgy is the acting of Christ and Church and at the same time sacramental delivery of the Divine Word. As the Church herself and liturgical celebration with the homily therein are created by the Holy Spirit, so is our humanity and the humanity of the Word Incarnate. The homily is not only about exegesis, neither is it a deliberate action upon emotions or an explication of the truths of the faith, but rather it is intended to manifest the saving mystery of Christ as well as liturgy that springs from within the Holy Trinity by the power of the Holy Spirit, Man helping. The homily is mystagogy whose methods have been explained in recent years by Stanisław Dyk. In his opinion, the homily comprises three stages: the unveiling of the Mystery, transition to participation in the Mystery, and transition to being similar to the Mystery (Christlikeness).

PL

W wielu definicjach homilii pojawia się określenie, że jest ona głoszeniem słowa Bożego w liturgii. Tymczasem nie ma pęknięcia pomiędzy słowem Bożym, a liturgią. Liturgia jest działaniem Chrystusa i Kościoła, a zarazem sakramentalnym głoszeniem słowa Bożego. Jak sam Kościół, tak też celebrację liturgiczną, a w niej homilię tworzą Duch Święty, nasze człowieczeństwo i człowieczeństwo Słowa Wcielonego. Homilia nie sprowadza się do egzegezy, nie jest też zamierzonym oddziaływaniem na emocje, ani tym bardziej wykładem prawd wiary, lecz służy uobecnieniu się zbawczego misterium Chrystusa, a tym samym liturgii, wypływającej z wnętrza Trójcy Świętej mocą Ducha Świętego przy współudziale człowieka. Homilia jest mistagogią, której metody w ostatnich latach opisał Stanisław Dyk. Według niego homilia składa się z trzech etapów: odsłaniacie misterium, prowadzenie do uczestnictwa w misterium, prowadzenie do upodobnienia do misterium (chrystoformizacja).

19

Kaznodzieja, coach czy influencer? Kogo preferuje współczesny odbiorca medialny?

38%

Ostafiński W.

Polonia Sacra

|

2021

|

vol. 25

|

issue 4

135-149

EN

Universal internet access and technological innovation in posting audio and video content online has become a new media and social reality, which requires reconsidering the way God’s Word is preached in the modern world. New technologies offer new chances and greater opportunities to influence recipients who seek answers not only to existential, but also to spiritual, religious and transcendental questions. The more prominent online presence of God’s Word preachers and expanding their competences to include coaching and influencer’s skills creates opportunities for more fruitful evangelism and more effective presentation of evangelical content.

PL

Powszechność Internetu, innowacyjność technologiczna w publikowaniu treści audio i video w sieci internetowej to nowa rzeczywistość medialna i społeczna, która domaga się zrewidowania sposobu głoszenia słowa Bożego we współczesnym świecie. Nowe technologie stwarzają nowe szanse i większe możliwości wpływu na odbiorców poszukujących odpowiedzi nie tylko na egzystencjalne, ale także na duchowe, religijne i transcendentalne pytania. Większa obecność głosicieli słowa Bożego w Internecie oraz poszerzenie ich kompetencji o umiejętności coachingowe i influencerskie stwarza szanse do efektywniejszej ewangelizacji i skuteczniejszej prezentacji treści ewangelicznych.

Refine search results

Księdza Stanisława Wilczewskiego troska o jakość słowa (kaznodziejskiego)

Znaczenie terapii logopedycznej w kształceniu kaznodziejów

„Siedzieć jak na tureckim kazaniu”, czyli o trudnym języku kazań

Kaznodzieja jako autor homilii. Aspekty homiletyczno-prawne

Trema u kaznodziejów. Specyfika i sposoby opanowania

„Mały Luter" ze Wschowy. Valerius Herberger (1562-1627) wzorem kaznodziei

Celeberrimae urbes - celebres praedicatores. O medialnym znaczeniu mnichów żebrzących w średniowiecznym mieście

Doświadczenie świętych w dziejach Kościoła i nowa ewangelizacja

Doświadczenie świętych w dziejach Kościoła i nowa ewangelizacja

Homilia zakorzeniona w kerygmacie jako metoda skutecznego głoszenia żywego Słowa

Recommendations of Pope Francis on Rhetoric

Znamiona formalne kaznodziejstwa Billego Grahama

Spirituality of Evangelists

Learning and Revealing the Thoughts of the Holy Scriptures through the Preachers as Perceived by Rev. Zygmunt Pilch (1888–1962)

Kaznodzieja jako vir orationis

Prawnoautorskie aspekty kazania

Księgi kaznodziejskie z końca XVIII wieku w Beszowej

Celebracja liturgiczna jako locus homilii

Kaznodzieja, coach czy influencer? Kogo preferuje współczesny odbiorca medialny?