Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  preventive care
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The prevalence of diabetes and a significant proportion of unawareness of its risk among the patients indicate the need to include into general prophylactic examinations the standards of medical certification, which would prevent discrimination and ensure public safety. In certifying medical predispositions to work in a person with diabetes mellitus the key issue is to distinguish 2 categories of medical requirements: the higher - related to qualifying workers for jobs demanding psychophysical abilities, which affect the safety of the workers and their environment and the lower - related to qualifying workers for jobs characterized by harmful factors and nuisances, which might have a negative effect on the course of diabetes. The very fact of having diabetes cannot be the reason for the patient being disqualified and the decision on certifying the capacity to perform a particular job should always be based on an individual health assessment of the patient, taking into account the risk of hypoglycemia, metabolic control, the progression and dynamics of chronic complications, as well as the level of health awareness in patients. The objective assessment of the health status of the patient with diabetes involves the judgment of an attending physician, additionally supported by the consultation of a diabetes specialist to ensure that the patient is able to perform properly the job, requiring psychomotor abilities. Med Pr 2014;65(1):131–141
PL
Częstość występowania cukrzycy oraz duży poziom nieświadomości pacjentów zachorowania na nią wskazuje na potrzebę wprowadzenia do powszechnych i obowiązkowych badań profilaktycznych standardów postępowania orzeczniczego, które zapobiegną dyskryminacji chorych, a jednocześnie zapewnią bezpieczeństwo publiczne. W orzekaniu o predyspozycjach zdrowotnych do wykonywania pracy u osoby z cukrzycą kluczowy staje się podział na 2 kategorie wymagań zdrowotnych: wyższą - związaną z kwalifikacją do prac wymagających pełnej sprawności psychoruchowej, których wykonywanie wiąże się z bezpieczeństwem samego pracownika i jego otoczenia, oraz niższą - dotyczącą wymagań na stanowiska pracy charakteryzujące się czynnikami szkodliwymi i uciążliwościami, które mogą niekorzystnie wpływać na przebieg cukrzycy. Sam fakt chorowania na cukrzycę nie może być przyczyną negatywnej opinii, a decyzja orzecznicza o możliwości wykonywania pracy na danym stanowisku powinna każdorazowo wynikać z indywidualnej oceny chorego i uwzględniać ryzyko wystąpienia hipoglikemii, wyrównanie metaboliczne, stopień zaawansowania i dynamikę przewlekłych powikłań, a także poziom świadomości zdrowotnej chorego. Do obiektywnej oceny stanu zdrowia pacjenta z cukrzycą niezbędna jest opinia lekarza prowadzącego cukrzycę, poparta dodatkowo konsultacją specjalisty diabetologa w przypadku prac wymagających odpowiedniej sprawności psychoruchowej. Med. Pr. 2014;65(1):131–141
EN
Background: The growing incidence of caries at all ages groups, justifies the need of constant search for effective methods of preventing, also in the context of the assessment of the impact of occupational agent. The research hypothesis assumed that due to the specificity of the profession, students of the gastronomic school have forced, additional contact with food. Thus it might be difficult for them students to maintain proper oral hygiene and, consequently, increase the incidence of tooth decay. Material and Methods: The study group comprised 109 men: 55 students of a gastronomic technical school (GA) and for comparison 54 students of an electrical and IT technical school (E-I), whose vocational education was completely unrelated to food processing. The study was performed at 2 stages (at the beginning and after 3 years of practical vocational training) and comprised of 2 parts: a dental examination and a questionnaire examination (assessment of individual oral hygiene, preferred food products and sources of knowledge about nutrition). Results: After 3 years of observation, a higher, statistically significant, increase in the number of people with caries (P > 0) was observed in the group of students from the E-I school. The analysis of the sources of knowledge on healthy eating and oral hygiene showed that after 3 years of practical vocational training, the main source of knowledge for GA students was school and the Internet, for E-I students the internet and the family. Conclusions: The smaller increase in the incidence of tooth decay in the group of GA might probably be associated with the theoretical and practical teaching of food and nutrition in the school. Therefore, the methods of conducting pro-health education on oral hygiene in vocational schools should be improved and the standards of medical conduct during obligatory preventive examinations in every student starting their practical vocational training should be extended.
PL
Wstęp: Rosnąca częstość występowania próchnicy zębów u osób w każdym wieku uzasadnia potrzebę ciągłego poszukiwania skutecznych metod zapobiegania jej rozwojowi, także w kontekście oceny oddziaływania szkodliwości zawodowych. Hipoteza badawcza niniejszej pracy zakładała, że uczniowie szkoły gastronomicznej z racji specyfiki zawodu mają wymuszony, dodatkowy kontakt z żywnością, co może utrudniać im utrzymanie prawidłowej higieny jamy ustnej i w konsekwencji zwiększać zachorowalność na próchnicę.Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 109 mężczyzn: 55 uczniów technikum gastronomicznego (GA) oraz dla porównania 54 uczniów technikum elektryczno-informatycznego (E-I), całkowicie niezwiązanego z obróbką żywności. Badanie każdego ucznia, przeprowadzane w 2 etapach (na początku edukacji zawodowej w technikum i po 3 latach praktycznej nauki zawodu), składało się z 2 części – badania stomatologicznego oraz badania kwestionariuszowego (ocena indywidualnej higieny jamy ustnej, preferowanych artykułów spożywczych i źródeł wiedzy na temat żywienia). Wyniki: Po 3 latach obserwacji większy wzrost liczby osób z próchnicą (P > 0) zaobserwowano w grupie E-I (różnica istotna statystycznie). W grupie GA wzrost liczby osób z próchnicą był nieistotny statystycznie. Analiza źródeł wiedzy na temat zdrowego odżywiania i higieny jamy ustnej wykazała, że po 3 latach praktycznej nauki zawodu dla uczniów GA głównym źródłem wiedzy stała się szkoła i uzupełniająco internet, a dla uczniów E-I – przede wszystkim internet, a dodatkowo rodzina.Wnioski: Mniejszy przyrost częstości występowania próchnicy w grupie GA należy wiązać z realizowaną w szkole teoretyczną i praktyczną nauką na temat żywności oraz żywienia. Dlatego należy udoskonalać metody prowadzenia edukacji prozdrowotnej dotyczącej higieny jamy ustnej w szkołach zawodowych i poszerzyć standardy postępowania lekarskiego podczas obligatoryjnych badań profilaktycznych u każdego ucznia rozpoczynającego praktyczną naukę zawodu.
Medycyna Pracy
|
2022
|
vol. 73
|
issue 1
19-24
EN
Background: In 2020, the first year of the COVID-19 pandemic, there were a number of factors affecting employees, employers, and consequently, both directly and indirectly, the occupational health service (OHS). The purpose of this publication is to analyze the activity of physicians and OHS units in this period in Poland. Material and Methods: The analysis of the number of physicians, OHS units and their activities was performed on the basis of the MZ-35 and MZ-35A statistical forms, which represent obligatory medical reporting. Results: There were 6349 occupational medicine physicians in Poland, who are entitled to conduct prophylactic examinations of employees and provide preventive health care, necessary due to working conditions (less by 248 [3.8%] compared to 2019). At the same time, the number of OHS basic units decreased to 5784 (by 3.2%). In 2020, occupational health physicians reported 4 314 520 prophylactic examinations of employees and job applicants, what is over 1 million 231 thousand (22.2%) less than in the year preceding the pandemic. In addition, they reported the performance of 255 887 prophylactic examinations related to the practical vocational training of pupils, students, participants in qualification vocational training and Ph.D. candidates (less by 157 220 [38.1%]). In 2020, they performed 1 933 355 preliminary examinations (23.9% less), 1 924 929 periodic examinations (25.1% less) and 456 236 follow-up examinations (5.1% more). In 2020, there was also a significant decrease in the number of visits to entire workplaces (from 6437 to 3625) and individual positions (from 46 197 to 26 389) carried out by OHS units. Also in 2020, an almost threefold increase (to 2183) in the number of suspected occupational diseases was reported by OHS physicians. In 2019, the duty to submit an annual report regarding prophylactic activities on the MZ-35A form has been obeyed by only 3607 (56.8%) obliged physicians. Conclusions: The COVID-19 pandemic has significantly affected preventive activities carried out by occupational physicians.
PL
Wstęp: W roku 2020 – pierwszym trwania pandemii COVID-19 – doszło do wielu zjawisk wpływających na pracowników oraz pracodawców, a w konsekwencji zarówno pośrednio, jak i bezpośrednio, na służbę medycyny pracy (SMP). Celem artykułu była analiza działalności lekarzy i jednostek SMP w Polsce w tym okresie. Materiał i metody: Analizę liczby lekarzy i jednostek SMP oraz realizowanej przez nich działalności profilaktyczno-orzeczniczej wykonano na podstawie formularzy statystycznych MZ-35 i MZ-35A stanowiących obowiązkową sprawozdawczość medyczną. Wyniki: W 2020 r. w Polsce było zarejestrowanych 6349 lekarzy uprawnionych do wykonywania badań profilaktycznych pracowników i sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej niezbędnej z uwagi na warunki pracy [mniej o 248 (3,8%) w porównaniu z 2019 r.]. Jednocześnie do 5784 (o 3,2%) zmniejszyła się liczba jednostek podstawowych SMP. W 2020 r. lekarze medycyny pracy zgłosili wykonanie 4 314 520 badań profilaktycznych pracowników i kandydatów do pracy, to jest o ponad 1 mln 231 tys. (22,2%) mniej niż w roku poprzedzającym pandemię. Ponadto sprawozdali wykonanie 255 887 badań profilaktycznych w związku z praktyczną nauką zawodu uczniów, studentów, słuchaczy kwalifikacyjnych kursów zawodowych oraz uczestników studiów doktoranckich [mniej o 157 220 (38,1%) niż w 2019 r.]. W 2020 r. przeprowadzili 1 933 355 badań wstępnych (mniej o 23,9% niż w 2019 r.), 1 924 929 badań okresowych (mniej o 25,1%) oraz 456 236 badań kontrolnych (więcej o 5,1%). Odnotowano także znaczny spadek realizowanych przez jednostki SMP liczby wizytacji zarówno całych zakładów pracy (z 6437 do 3625), jak i pojedynczych stanowisk (z 46 197 do 26 389). W pierwszym roku trwania pandemii COVID-19 lekarze SMP zgłosili natomiast niemal trzykrotnie więcej (2183) podejrzeń chorób zawodowych. W 2019 r. corocznego obowiązku sporządzania sprawozdań z działalności profilaktycznej na druku MZ-35A dopełniło zaledwie 3607 (56,8%) zobligowanych do tego lekarzy. Wnioski: Pandemia COVID-19 znacząco wpłynęła na działalność profilaktyczną sprawowaną przez lekarzy medycyny pracy.
EN
Background Mandatory medical reports can be used to evaluate the scope of activity of occupational health services (OHS), including the number and kind of services. Material and Methods The analysis comprised data for the period 1997–2014, derived from mandatory reports MZ-35A submitted by OHS units. Results During the analyzed period the number of occupational medicine physicians decreased from 8507 to 6741, while the number of OHS units – responsible for prophylactic care – increased from 4967 to 6261. In the years under report 3,961 million mandatory health check-ups were performed, of which 99.3% resulted in issuing fitness for work certificates. Pre-employment examinations made 38.8%, while periodical ones – 52.8% and control ones – 6.7% of all check-ups. Moreover, 336 700 examinations of apprentices, students, vocational courses attendants and Ph.D. students were performed to evaluate any contradictions for vocational training. In 2014, there were 1871 workers provided with preventive care per 1 occupational physician. It was estimated that despite legal obligation, only 22.2% of employers had signed agreements with OHS units. Conclusions The analysis of the number and kind of services provided by OHS units revealed high but not fully exploited potential for efficient prophylaxis of both directly occupational work-related and indirectly work-exacerbated diseases. Med Pr 2017;68(1):105–119
PL
Wstęp Na podstawie danych pochodzących z obowiązkowej sprawozdawczości oceniono zakres opieki profilaktycznej sprawowanej przez lekarzy służby medycyny pracy (SMP) w Polsce, w tym liczbę i rodzaje realizowanych świadczeń. Materiał i metody Analizą objęto dane z lat 1997–2014, zawarte w wypełnianym corocznie przez lekarzy SMP formularzu statystycznym MZ-35A – „Sprawozdanie lekarza przeprowadzającego badania profilaktyczne pracujących”. Wyniki W analizowanym okresie liczba lekarzy SMP zmniejszyła się z 8507 do 6741, natomiast z 4967 do 6261 wzrosła liczba podstawowych jednostek SMP, które są podmiotami właściwymi do sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi. W latach 1997–2014 w Polsce rocznie wykonywano średnio 3,961 mln obowiązkowych dla pracowników badań profilaktycznych. W 99,3% przypadków kończyły się one wydaniem orzeczenia o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku. Badania wstępne przed podjęciem pracy stanowiły średnio 38,8% wszystkich badań profilaktycznych, okresowe – 52,8%, a wykonywane po przekraczającej 30 dni absencji chorobowej badania kontrolne – 6,7%. Dla potrzeb oceny predyspozycji zdrowotnych w związku z praktyczną nauką zawodu lekarze SMP rocznie przeprowadzali średnio 336,7 tys. badań profilaktycznych uczniów, studentów, słuchaczy kwalifikacyjnych kursów zawodowych i uczestników studiów doktoranckich. W 2014 r. na 1 lekarza SMP przypadało średnio 1871 pracowników podlegających opiece profilaktycznej. Szacuje się, że mimo obowiązku ustawowego podstawowe jednostki SMP mają umowy zawarte jedynie z 22,2% wszystkich pracodawców. Wnioski Liczba i rodzaj świadczeń wykonywanych corocznie w Polsce przez SMP wskazuje na wysoki, ale nie w pełni wykorzystany potencjał prowadzonej skutecznie profilaktyki chorób zarówno bezpośrednio związanych z pracą zawodową, jak i pośrednio wpływających na możliwość wykonywania pracy. Med. Pr. 2017;68(1):105–119
EN
Background: In Poland conditions related to or aggravated by the pregnancy, childbirth or the puerperium are one of the most common causes of sickness absence. The aim of the study was to analyze the occupational activity pattern during pregnancy and to evaluate the determinants of pregnancy-related temporary work disability confirmed by medical certificate. Materials and Methods: The presented analysis is based on data collected under the Polish Mother and Child Cohort Study. The study population consisted of 954 women who reported occupational activity during pregnancy. All women participating in the study were interviewed 3 times during pregnancy. Detail information on occupational activity during pregnancy and occupational stress, based on the Subjective Work Characteristics Questionnaire, was collected from all women. Results: The pregnant women had been issued medical certificate of temporary work disability because of conditions related to or aggravated by the pregnancy, childbirth or by the puerperium at 16 week of gestation on average and did not continue their activities until the end of pregnancy. The statistically significant determinants of receiving such medical certificate in the first trimester of pregnancy (≤ 12 weeks of pregnancy) comprised poor health condition and complications during pregnancy (OR = 1.4; p = 0.01), lower education (OR = 2.4; p < 0.001), socio-economic status (OR = 9.6; p = 0.03), use of public transport to commute to work (OR = 2.7; p < 0.001), a longer work commute (OR = 1.4; p = 0.008) and a higher level of occupational stress (OR = 3.0; p < 0.01). Waitresses, nurses and saleswomen received medical certificate of temporary work disability in the first trimester of pregnancy more frequently than office workers (OR = 4.2; p = 0.005; OR = 3.3; p = 0.02; OR = 2.3; p < 0.001 respectively). Conclusions: It is crucial to develop the model of cooperation between occupational medicine physicians and gynecologists and a greater involvement of the former in the prophylactic care of occupationally active pregnant women. It is also important to increase the employers' awareness of potential risks and arduousness at work to assure working conditions safe for the pregnancy outcome and health of both women and their babies. Med Pr 2014;65(1):65–72
PL
Wstęp: W Polsce powikłania ciąży, porodu i połogu stanowią jedną z najczęstszych przyczyn absencji chorobowej. Celem badania była ocena przebiegu pracy zawodowej kobiet ciężarnych ze szczególnym uwzględnieniem czynników determinujących czasową niezdolność do pracy w czasie ciąży potwierdzoną orzeczeniem lekarskim. Materiał i metody: Podstawę analiz dotyczących aktywności zawodowej w ciąży stanowiło badanie „Polska Kohorta Matka–Dziecko". Analizą objęto dane 954 pracujących kobiet ciężarnych. Z kobietami włączonymi do badania przeprowadzony został wywiad kwestionariuszowy (3-krotnie w czasie trwania ciąży) ze szczególnym uwzględnieniem przebiegu pracy zawodowej oraz oceny poziomu stresu zawodowego na podstawie Kwestionariusza do Subiektywnej Oceny Pracy. Wyniki: Kobiety ciężarne zaprzestawały pracy zawodowej na skutek orzeczenia lekarskiego o czasowej niezdolności do pracy średnio w 16 tygodniu ciąży i nie kontynuowały tej aktywności do końca trwania ciąży. W badanej grupie kobiet zaprzestających zatrudnienia (≤ 12 tygodnia ciąży) na podstawie orzeczenia o czasowej niezdolności do pracy stwierdzono niższy poziom wykształcenia (OR = 2,4; p < 0,001) i gorszy status ekonomiczny (OR = 9,6; p = 0,03). Kobiety te częściej dojeżdżały do pracy komunikacją miejską (OR = 2,7; p < 0,001), dłuższy czas poświęcały na dojazd do pracy (OR = 1,4; p = 0,008) oraz deklarowały wysoki poziom stresu zawodowego (OR = 3,0; p < 0,01). Istotnie częściej orzeczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy w pierwszym trymestrze ciąży otrzymywały kelnerki (OR = 4,2; p = 0,005), pielęgniarki (OR = 3,3; p = 0,02) oraz osoby pracujące w handlu (OR = 2,3; p < 0,001) w porównaniu z kobietami wykonującymi prace biurowe. Wnioski: Przedstawione dane wskazują na konieczność wypracowania modelu współpracy pomiędzy lekarzem medycyny pracy i ginekologiem oraz większego zaangażowania tego pierwszego w opiekę profilaktyczną nad pracującą kobietą ciężarną. Istotne znaczenie ma również zwiększenie świadomości pracodawców odnośnie do potencjalnych zagrożeń i uciążliwości w miejscu pracy w celu stworzenia warunków pracy bezpiecznych dla przebiegu i wyniku ciąży oraz stanu zdrowia kobiety ciężarnej. Med. Pr. 2014;65(1):65–72
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.