Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  problem demarkacji
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Mimo wielokrotnie formułowanych w ostatnim dwudziestoleciu uwag krytycznych pod adresem neopozytywistycznej metodologii ekonomii, wielu współczesnych ekonomistów (zwłaszcza tych wykorzystujących w badaniach metody ilościowe) wciąż przyjmuje ją za obowiązujący paradygmat. Jednocześnie często uważa się, że nauki o zarządzaniu nie wypełniają ideału nauki w takim stopniu jak ekonomia, którą zwykło się uważać za królową nauk społecznych. Dlatego zasadne wydaje się postawienie pytania, czy oraz w jakim stopniu nauki o zarządzaniu spełniają wymagania stawiane przez pozytywizm logiczny. W artykule rozważa się dwa podejścia do zarządzania: (1) paradygmat sieciowy oraz (2) paradygmat zasobowy. Operacjonalizacja neopozytywistycznej filozofii nauki umożliwia sformułowanie wymogów stawianych przez ten paradygmat: (1) utożsamienie relacji przyczynowych ze stałymi związkami korelacyjnymi lub funkcjonalnymi, (2) wyłączenie zdań syntetycznych apriori jako nienaukowych, (3) korespondencyjne definiowanie prawdy, (4) oparcie epistemologii na konfirmacjonizmie, (5) rozumienie praw naukowych, (6) rozumienie nauki jako zdań (przynajmniej teoretycznie) konfirmowalnych. Uzyskane wyniki pozwalają stwierdzić, iż oba analizowane paradygmaty nauk o zarządzaniu nie spełniają całkowicie wymagań stawianych przed nauką przez neopozytywistów logicznych. Ze względu na praktyczną użyteczność zarządzania strategicznego proponuje się odrzucić pozytywizm logiczny i oprzeć metodologię nauk o zarządzaniu na bardziej liberalnych propozycjach teoretycznych (np. na metodologii krytycznego realizmu), które są adekwatniejsze do problemów nauk społecznych
2
Publication available in full text mode
Content available

Spór o naukowość eugeniki

94%
EN
How to classify eugenics? Is it an ideology, outlook, or maybe a science? These are the questions asked by philosophers and historians for a long time, but there is still no answer. Even the people who created this idea did not know how to specify it. They wanted to characterize eugenics as science, but the problems with logic and methodology increased. They made a formal fallacy and entrusted too much to induction. The lack of knowledge about heredity was also a serious problem. For all that, they tried to create a new scientific theory based on eugenics. Recently, most historians claim that old eugenics failed, however some have a different opinion. It seems that this view depends on individual’s emotional and subjective assessment of modern researchers.
PL
Jak zakwalifikować eugenikę? Czy jest ona ideologią, światopoglądem czy może nauką? To pytania, które od dawna zadają sobie filozofowie i historycy. Wciąż nie ma na nie odpowiedzi. Nawet ludzie, który stworzyli tę ideę nie potrafili jednoznacznie określić czym ona jest. Zależało im na tym, żeby eugenikę zaliczyć do grona nauk. Mieli jednak duże problemy z metodologią oraz logiką. Popełniali błędy formalne i zbyt mocno zawierzyli indukcji. Problemem był również brak wiedzy na temat dziedziczności. Mimo wszystko próbowali stworzyć teorię naukową oparta na eugenice. Współcześnie większość historyków twierdzi, że próba ta się nie powiodła, jednak niektórzy są innego zdania. Wydaje się, że ta kwestia zależy od indywidualnej, emocjonalnej i subiektywnej oceny badaczy.
3
84%
Roczniki Filozoficzne
|
2014
|
vol. 62
|
issue 1
25-36
EN
In Paul Thagard’s article “Why Astrology Is a Pseudoscience”, we might find some demarcation criteria which are best used in determining whether certain fields with a lot of practitioners can be claimed to be pseudoscientific. Theory T for the pseudoscience club is if T has long been less progressive than its competitors and faces many more unsolved problems; and, adherents to T do not try to develop the theory to solve puzzles, do not attempt to evaluate T with respect to its alternatives, and are highly reserved and selective in seeking confirmation and falsification. Ten years later Thagard gave us new proposals. If T is a pseudoscience, then it is usually the case that (1) T is neither simple nor unified; the explanations, resources, (2) and predictions of T tend to be ad hoc, spurious, or ill-fitted to the rest of T; or, (3) adherents to T do not try to develop the theory to solve puzzles, do not attempt to evaluate T with respect to competitors, and (4) are highly reserved and selective in seeking confirmation and falsification. In this article, Paul Thagard’s criteria of demarcation are examined and evaluated from the point of view of the history of astrology.
EN
The paper reconstructs and examines the meta-criterion of demarcation between science and pseudo-science as proposed by Laudan (1983). The analysis shows that Laudan’s meta-criterion overlooks a crucial demand that any reliable criterion should satisfy. This, in turn, opens up a possibility of a non-ad hoc modification of Laudan’s proposal. When the meta-criterion finally meets the requirement which states that any reliable criterion of demarcation has to enable a comparison of any two scientific theories with regard to the degree of their progressiveness, it is possible to point out at least one advanced theory which gives an acceptable definition of science, i.e. Lakatos’s methodology of scientific research programs – strangely enough, not attended to by Laudan. Therefore, the skeptical conclusions of his paper can be refuted; furthermore, after such a modification the meta-criterion of demarcation acquires a homogenous form what makes it stable in a way originally intended by Laudan.
ES
El artículo reconstruye y examina el metacriterio de demarcación entre ciencia y pseudociencia como fue propuesto por Laudan (1983). Este análisis demuestra que el metacriterio de Laudan pasa por alto requisitos cruciales que cualquier criterio aceptable debería cumplir. Lo que a su vez posibilita una modificación no ad hoc de la propuesta de Laudan. Cuando el metacriterio finalmente se enfrenta al requisito que establece que cualquier criterio de demarcación aceptable tiene que posibilitar la comparación de dos teorías científicas cualesquiera con respecto a su grado de progresividad, es posible señalar al menos una teoría avanzada que dé una definición aceptable de ciencia, es decir, la metodología de los programas de investigación científica de Lakatos, omitidos en el artículo de Laudan, por extraño que parezca. Por esto pueden refutarse las conclusiones dudosas de su artículo; y lo que es más, tras la modificación, el metracriterio de demarcación adquiere una forma homogénea que lo hace estable, tal y como Laudan pretendía originariamente.
PL
Celem artykułu jest rekonstrukcja i analiza przedstawionego przez Laudana (1983) metakryterium demarkacji między nauką a pseudonauką. Okazuje się, że Laudan przeoczył kluczowy warunek, który powinno uwzględniać każde godne uwagi metakryterium. Otwiera to z kolei możliwość wprowadzenia do jego propozycji poprawek, które nie będą miały charakteru ad hoc. Kiedy tym sposobem metakryterium obejmuje również wymóg, by kryterium demarkacji umożliwiało porównanie teorii naukowych co do stopnia ich postępowości czy naukowości, można wskazać przynajmniej jedną teorię podającą akceptowalne kryterium demarkacji, mianowicie Lakatosową metodologię naukowych programów badawczych, którą w swej pracy Laudan pominął jednak milczeniem. Wtedy też można odrzucić sceptyczne wnioski jego artykułu. Dzięki tej modyfikacji metakryterium demarkacji otrzymuje dodatkowo jednolitą postać, za sprawą której staje się ono stabilne, tak jak tego pierwotnie chciał Laudan.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.