Search results

1

Przymus adwokacko-radcowski w postępowaniu karnym

100%

Sikorski A.

Nowa kodyfikacja prawa karnego

|

2016

|

vol. 41

93-113

EN

The aim of the article is to discuss the institution of an advocate in criminal proceedings. It occurs in the event of an indictment by a subsidiary of the victim, as well as for the preparation and signing of an appeal against the judgment of the district court, moreover, in the case of appeal from a final judgment of the Supreme Court and in the case of an application for reopening of the criminal proceedings, and also in the case of a complaint to the judgment of the appellate court.

2

Artykuł 145a § 1 ustawy — Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi jako podstawa do wydania wyroku przesądzającego merytorycznie o sposobie rozstrzygnięcia lub załatwienia sprawy administracyjnej

88%

Szczurek K.

Prawo

|

2016

|

issue 320

151-164

EN

The publication deals with Art. 145a § 1 of the Law on Proceedings Before Administrative Courts, introduced with the amendment of 9 April 2015. Article 145a § 1 of the Law on Proceedings Before Administrative Courts gives the administrative courts a power to impose on public administration bodies an obligation to issue a decision or a resolution of a specific content in a set time. Hence, a judgment of an administrative court based on the new regulation has an indirect character of a decision on merits. Although the judgment does not substitute an administrative act, it offers binding requirements for the contents of the administrative act and a set date for its issuance. The aim of this publication is to analyse the prerequisites of applying the new regulation and the manner in which the new regulation has been applied by the administrative courts up to date. The analysis then turns to de lege lata conclusions. The considerations also touch upon the problem of compliance of the new regulation with Polish Constitution. In spite of some critical voices, the new regulation should be positively assessed in terms of its realisation of the rule of procedural economy and for safeguarding the individuals’ legitimate interests through speeding up the possibility of obtaining a substantive administrative decision. There is, however, a need for a more frequent application of the new regulation by administrative courts.

3

Responsibility of the Holders of the Highest Offices in the State on the Example of Austrian Solutions

75%

Grabowska S., Podolak M.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2021

|

issue 6 (64)

163-174

PL

Artykuł jest syntetycznym omówieniem regulacji prawnych postępowania dotyczącego odpowiedzialności piastunów najwyższych urzędów w państwie na przykładzie rozwiązań austriackich. Autorzy przedstawiają pojmowanie odpowiedzialności konstytucyjnej nie tylko przez ustrojodawcę austriackiego, ale także hiszpańskiego i francuskiego, którzy w zgoła odmienny sposób podeszli do kwestii rozumienia odpowiedzialności piastunów najwyższych urzędów w państwie.

EN

The article is a synthetic discussion of legal regulations on the proceedings regarding the responsibility of piastunes of the highest offices in the state on the example of Austrian solutions. The authors present the understanding of constitutional responsibility not only by the Austrian legislator but also Spanish and French, who differently came up to the issue of understanding the responsibility of piastunes of the highest offices in the state.

4

Procesnoprávne účinky začatia občianskeho súdneho konania

75%

Gandžalová D.

Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne

|

2014

|

issue 2(8)

55-70

EN

Civil proceedings begin on the basis of a qualified initiative, provided and regulated by law, which raises particular procedural and substantive effects. This qualified stimulus can be an initiative of a person (natural or legal) different from the court, which can result in the application for an initiation of a civil proceeding, and secondly, the very initiative of the court which will conduct its own order. In the first case we say that the proceeding is initiated at the request, in the second case, the procedure begins without petition. The start of proceeding is bound by law with important procedural and substantive effects. The article tries to focus on detailed explanation of basic procedural effects associated with the initiation of the civil procedure.

5

Wpis w postępowaniu wieczystoksięgowym – między tradycją a nowoczesnością

75%

Dzierzbicki C.

Studia Iuridica

|

2018

|

vol. 77

33-48

PL

The article contents the origins of the entries in the land registers and their evolution especially after Poland regained its independence. In this regard it is necessary to determine the features of entries in the land registers as the specific form of judgments and also annotation or orders. The article shows the phenomenon the broader application new technology in the sphere of disclosing of property rights on real estate especially by the using communication and information system. The author also describes electronic land register proceedings and their co – existence with traditional form of proceedings, as well as possibilities of creating common system of information about real estate between the European countries – European land register.

6

Postępowanie w sprawie nadmiernego opóźniania się ze spełnianiem świadczeń pieniężnych

75%

Etel M.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2020

|

issue 12

7-13

EN

Proceeding on excessive delays in payments in commercial transactions is a new proceeding conducted by the Competition and Consumer Protection Authority in Poland (which is the President of the Office of Competition and Consumer Protection). Its purpose is to improve the legal environment for commercial transactions by reducing excessive delays in payments. The aim of the article is to describe the legal basis of the proceedings and to indicate the characteristic features of the solutions adopted. It refers especially to initiation, duration and termination of the proceedings and the competences and decisions of the conducting authority.

PL

Postępowanie w sprawie nadmiernego opóźniania się ze spełnianiem świadczeń pieniężnych jest nowym postępowaniem prowadzonym przed Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Jego celem jest poprawa otoczenia prawnego transakcji handlowych poprzez ograniczenie zatorów płatniczych. Celem artykułu jest omówienie elementów konstrukcyjnych postępowania i zaakcentowanie cech charakterystycznych przyjętych rozwiązań. Tekst odnosi się do podstaw normatywnych, istoty, wymiaru przedmiotowego i podmiotowego, uprawnień oraz obowiązków Prezesa UOKiK jako organu, przed którym toczy się postępowanie, a także przesłanek i form wszczęcia i zakończenia oraz czasu trwania tego postępowania.

7

Length of proceedings as standard of due process of law in the practise of the Constitutional Court of Albania

75%

Toska Dobjani E.

Academicus. International Scientific Journal

|

2016

|

issue 13

160-170

EN

ECHR, as an international treaty is part of the Albanian legal system. Among international law instruments, the ECHR enjoys a privileged status in the Albanian legal system by virtue of Article 17 paragraph 2 of the Constitution according to which restrictions to human rights and freedoms cannot infringe the substance of those rights and freedoms and in no case can exceed the restrictions provided for in the ECHR. Article 1 of the Convention requires States to secure the substance of the rights to those in their jurisdiction. The effect of Article 13 is thus to require the provision of a domestic remedy to deal with the substance of an arguable complaint under the Convention and to grant appropriate relief. The scope of this paper is to analyse the effectiveness of the complaint to the Constitutional Court with regard to length of proceedings as part of due process of law in terms of proceedings during the court trial and after the process has been finalized and the final decision should be executed.

8

Collective Proceedings for Damages in UK Competition Law Case Comment to the Judgment Merricks v Mastercard [2019] EWCA Civ 674

75%

McMahon K.

|

2019

|

vol. 12

|

issue 20

245-258

FR

Merricks v Mastercard [2019] est la première action examinée par la Cour d’appel du Royaume-Uni, dans le cadre du nouveau régime de procédure collective «opt-out» récemment mis au point en vertu du droit britannique de la concurrence. Cette action est importante tant pour le niveau des dommages (14 milliards de £; 16 milliards de €) que pour la clarification du test juridique au stade de la certification de l’aptitude à une indemnisation globale: la méthode de calcul du dommage et le caractère suffisant des preuves. L’abaissement de ces seuils par la Cour ouvre la voie à de futurs recours collectifs et réaffirme l’importance des procédures collectives en tant que moyen utile de réparation pour les infractions au droit de la concurrence. La décision a maintenant fait l’objet d’un appel devant la Cour suprême du Royaume-Uni, où ces questions peuvent être clarifiées et résolues.

EN

Merricks v Mastercard [2019] is the first action under the newly developed ‘opt-out’ collective proceedings regime for aggregate damages under UK competition law to be considered by the UK Court of Appeal. It is significant for both the level of damages (£14 billion (€16 billion)) and the clarification of the legal test at the certification stage for the suitability for an aggregate award: the method for calculation of the aggregate damages and the sufficiency of evidence. The Court’s lowering of these thresholds importantly opens the door to future class actions and reasserts the importance of collective proceedings as a valuable means of redress for competition law infringements. The decision has now been appealed to the UK Supreme Court where these issues may be further clarified and resolved.

9

Nieletni przed sądem rodzinnym według ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich. Stadia postępowania i praktyka orzecznicza w zakresie przeciwdziałania demoralizacji oraz w sprawach o czyny karalne

63%

Bartha A.

Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

|

2018

|

vol. 17

|

issue 1

9 - 29

PL

Nieletni sprawcy czynów zabronionych ponoszą odpowiedzialność sensu largo przede wszystkim na podstawie przepisów Kodeksu karnego bądź ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich. Jednak młode osoby do ukończenia 15 lat, które dopuszczą się czynu zabronionego, odpowiadają jedynie z przepisów ustawy. Ich zachowanie może być przejawem demoralizacji lub stanowić czyn karalny. Postępowanie w sprawach nieletnich prowadzi sąd rodzinny. Autor w niniejszym artykule prezentuje model postępowania ujęty w ustawie, jego stadia, właściwość sądową, prawa i obowiązki nieletniego jako strony oraz praktykę orzeczniczą w zakresie stosowania środków służących przeciwdziałaniu demoralizacji i przestępczości nieletnich. Trafność ich doboru ma wszakże prowadzić do osiągnięcia korzystnych zmian w osobowości i zachowaniu się nieletniego w celu zapobieżenia wkroczenia przezeń na drogę przestępstwa i ponoszenia odpowiedzialności już na gruncie Kodeksu karnego.

EN

Juvenile delinquents are responsible primarily for sensu largo under the provisions of the Penal Code or the Law of 26 October 1982 on juvenile delinquency. However, young people up to the age of 15 who commit a prohibited act shall be liable only to the provisions of the Act. Their conduct may be a manifestation of demoralization or a criminal act. Proceedings in juvenile cases are led by family courts. In this article the author presents the model of proceedings included in the law, its stages, jurisdiction, the rights and obligations of minors as a party, and the jurisprudence practice in the application of measures to prevent demoralization and juvenile delinquency. However, the relevance of their choice is to lead to favorable changes in the personality and behavior of minors, in order to prevent them from entering the path of crime and to take responsibility under the penal code.

10

Nowelizacja Kodeksu postępowania cywilnego – zmiany w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych

63%

Jurek Ł.

Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka

|

2020

|

issue 4

37-51

EN

The work analyses the amendment to the Code of Civil Procedure in the field of social security. Not only were the amended provisions directly regulating this proceeding analyzed, but also other amended provisions that affect them. An important advantage of the work is the analysis of the practical aspects of the matter.

PL

Przedmiotem pracy jest analiza nowelizacji Kodeksu postępowania cywilnego w zakresie spraw z ubezpieczeń społecznych. Ocenie poddano nie tylko zmieniane przepisy bezpośrednio regulujące to postępowanie, lecz także inne modyfikowane przepisy, które mają na nie wpływ. Istotnym walorem pracy jest analiza praktycznych aspektów poruszanego zagadnienia.

11

Interwencja uboczna samoistna po stronie pozwanego a przekształcenie podmiotowe w trybie art. 194 § 3 Kodeksu postępowania cywilnego

63%

Woś P.

Studia Prawnicze KUL

|

2019

|

issue 1

135-156

EN

It may happen that after initiating a civil trial, it turns out that in the initiated proceedings there are not all entities directly interested in its resolution. The Code of Conduct provides for two different, albeit essentially similar, institutions that allow access to proceedings already pending to other entities than originally indicated in the action of a party to the proceedings. Both the institution of the secondary intervention and the subjective transformations are the institutions provided for by the Code of Civil Procedure only for a trial. Depending on the mode of initiating entry into the process, the person joining it becomes a secondary intervenient or a defendant co-participant in the proceedings. This study deals with the issue of independent (qualified) secondary intervention and one of several types of subjective transformations in the proceedings - additional summons in accordance with art. 194 § 3 Kp.c. The aim of this paper is to discuss and attempt to confront both institutions in order to answer the question about the meaning of reporting secondary intervention in the context of the possibility of adding a third party to the proceedings.

PL

Może się zdarzyć, że po wszczęciu procesu cywilnego okazuje się, że w zainicjowanym postępowaniu nie występują wszystkie podmioty bezpośrednio zainteresowane jego rozstrzygnięciem. Kodeks postępowania przewiduje dwie różne, choć w istocie swojej podobne, instytucje, które pozwalają wejść do toczącego się już postępowania innym podmiotom aniżeli wskazane pierwotnie w powództwie strony postępowania. Zarówno instytucja interwencji ubocznej, jak i przekształcenia podmiotowe, są instytucjami przewidzianymi przez Kodeks postępowania cywilnego wyłącznie dla procesu. W zależności od sposobu zainicjowania wejścia do procesu, osoba do niego wstępująca staje się interwenientem ubocznym albo pozwanym współuczestnikiem postępowania. Niniejsze opracowanie dotyka problematyki interwencji ubocznej samoistnej (kwalifikowanej), występującej po stronie pozwanej oraz jednego z kilku rodzajów przekształceń podmiotowych w procesie – dopozwania w trybie art. 194 § 3 K.p.c. Celem niniejszej pracy jest omówienie i próba konfrontacji obu instytucji w celu udzielenia odpowiedzi na pytanie o sens zgłoszenia interwencji ubocznej w kontekście możliwości dopozwania osoby trzeciej do procesu.

12

Case Law in Ukraine: On the Issues of Its Introduction and Development in the Activity of Supreme Court

51%

Stetsyk N.

Studia Iuridica

|

2019

|

vol. 82

274-293

EN

The article covers the doctrinal issues of judicial precedent and case law in the legal doctrine, substantiates the need for formalization and official recognition of the actual role of the decisions of the supreme courts in similar cases. Traditional doctrinal delimitation and contrasting case law and judicial practice leads to refuse of taking into account the positive experience of the functioning of case law in common law countries. Taking into account such experience would help to satisfy the demands of the court practice in raising the significance of the decisions of the supreme courts in similar cases. In Ukraine, as in many post-Soviet countries, there is a tendency to refuse explanations of legislation on the basis of summarizing of court practice, and at the same time formalization and official recognition of the bindiness and normativity of decisions of the supreme courts in specific cases. In this regard, the peculiarities of the introducing and development of the case law of the Supreme Court in Ukraine at various stages are analyzed. Also highlighted their positive and negative aspects.

13

Calculation of Time Limits Resulting from the Constitution of the Republic of Poland from April 2, 1997 (Selected Issues)

51%

Orłowski R.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2019

|

issue 6 (52)

315-328

EN

Time limits are a normative approach to time, the passing of time is then a legal event (an element of a legal event). The provisions of the 1997 Constitution repeatedly use different types of time limits, but do not indicate how they are calculated. It seems that the time limits specified in days, months and years should be calculated according to computatio civilis, thus taking into account certain conventional rules. Such a time limit ends at the end of the last day of the time limit, but usually starts at the beginning of the day following the day the event, with which the legal provision relates the beginning of the time limit, occurred. Time limits determined using shorter time units (e.g. in hours) should be calculated according to computatio naturalis, i.e. strictly from one moment to another. Such conclusions can be reached using various methods of interpretation, but the most appropriate seems to be the use of analogy from the law.

PL

Terminy są normatywnym ujęciem czasu, upływ czasu stanowi wówczas zdarzenie prawne (element zdarzenia prawnego). Przepisy Konstytucji z 1997 r. wielokrotnie posługują się różnymi rodzajami terminów, ale nie wskazują sposobu ich obliczania. Wydaje się, że terminy określone w dniach, miesiącach oraz latach powinny być liczone według computatio civilis, a więc z uwzględnieniem pewnych reguł konwencjonalnych. Termin taki kończy się wraz z upływem ostatniego dnia terminu, natomiast rozpoczyna się najczęciej wraz z początkiem dnia następującego po dniu, w którym nastąpiło zdarzenie, z którym przepis prawa wiąże rozpoczęcie biegu terminu. Terminy wyznaczone za pomocą krótszych jednostek czasu (np. w godzinach) powinny być liczone według computatio naturalis, a więc w sposób ścisły, tj. od chwili do chwili. Do takich wniosków można dojść posługując się różnymi metodami wykładni, najwłaściwsze wydaje się jednak zastosowanie analogii z prawa.

14

Механізм оскарження та способи перевірки висновку експерта в кримінальному провадженні

51%

Петрович Жмудінський (Petrovych Zhmudinskyy) В. V.

Copernicus Political and Legal Studies

|

2022

|

issue 3

46-54

UK

Статтю присвячено дослідженню механізмів оскарження та способів перевірки висновку експерта в кримінальному провадженні. Доведено, що висновок експерта, як і інші зібрані докази, слід перевіряти на його відповідність вимогам законодавства та узгодженість з матеріалами справи, а в разі виявлення порушень такий висновок має підлягати оскарженню. Зазначено, що способи перевірки висновку експерта визначено статтями 332 і 356 Кримінального процесуального кодексу України. Проте особливість здійснення вказаної перевірки висновку експерта полягає в тому, що така перевірка можлива тільки на стадії судового розгляду, а механізму перевірки висновку експерта на стадії досудового розслідування чинний КПК України не передбачає. Звернено увагу на те, що, незважаючи на відсутність законодавчо визначеного механізму оскарження висновку експерта згідно з нормами КПК України, сторона кримінального провадження не позбавлена права оскаржити такий висновок в іншому порядку, а саме шляхом подання до Центральної експертно-кваліфікаційної комісії Міністерства юстиції України заяви про порушення дисциплінарного провадження щодо експерта, який порушив чинне законодавство в ході проведення відповідної експертизи. Підставами для подання зазначеної заяви про порушення дисциплінарного провадження є такі: невідповідність спеціальности експерта виду проведеної ним експертизи; невідповідність змісту питань, поставлених на вирішення експертові, вимогам Науково-методичних рекомендацій з питань підготовки та призначення судових експертиз та експертних досліджень; застосування експертом неправильної методики проведення судової експертизи; недотримання експертом правил оформлення (структури) відповідного висновку; проведення експертом дослідження для з’ясування питань права. Аргументовано, що в разі, якщо за наслідками розгляду питання щодо дисциплінарної відповідальности судового експерта буде встановлено порушення ним норм чинного законодавства, то такого експерта буде притягнуто до дисциплінарної відповідальности, а висновок експертизи, складений таким експертом, буде вважатись недопустимим доказом.

EN

The article is devoted to the study mechanisms of appeal and methods of verification of the expert opinion in criminal proceedings. It is proved that the expert opinion, as well as other collected evidence, should be verified for its compliance with the requirements of the legislation and consistency with the case materials, and if violations are detected during its preparation, such an opinion should be subject to appeal. It is indicated that the methods of verifying the expert opinion are defined by articles 332 and 356 of the Criminal Procedure Code of Ukraine. However, the peculiarity of carrying out this verification of the expert opinion is that such verification is possible only at the stage of judicial proceedings, while the current Criminal Procedure Code of Ukraine does not provide for a mechanism for verifying the expert opinion at the stage of pre-trial investigation. Attention is drawn to the fact that despite the absence of a legally defined mechanism for appealing an expert opinion in accordance with the norms of the Criminal Procedure Code of Ukraine, a party to criminal proceedings is not deprived of the right to appeal against such an opinion in a different order, namely by submitting to the Central Expert Qualification Commission of the Ministry of Justice of Ukraine an application for initiating disciplinary proceedings against an expert who violated the current legislation during the relevant expert examination. The grounds for submitting this application for initiation of disciplinary proceedings are: non-compliance of the expert’s specialty with the type of expert examination conducted by it; non-compliance of the content of questions put to the expert’s decision with the requirements of scientific and methodological recommendations; application by an expert of improper methodology of forensic examination; conducting expert research to clarify issues of law. It is argued that if, as a result of a review of the disciplinary responsibility of a forensic expert, it is found that he violates the norms of current law, then such an expert will be held disciplinarily liable, and the expert’s expert opinion drawn up by such an expert will be considered inadmissible evidence.

15

Obecność środków masowego przekazu na rozprawie głównej w świetle zmian dokonanych ustawą z dnia 10 czerwca 2016 roku

51%

Skawińska J.

Zeszyty Naukowe UPH seria Administracja i Zarządzanie

|

2019

|

vol. 47

|

issue 120

71-77

EN

Pursuant to the Act of 10 June 2016 amending the Penal Procedure Code, the Medical Profession Act and the Act on the Patient's Rights and the Patient Ombudsman, the conditions regarding granting permission to mass media representatives to participate in proceedings have been amended. According to the previous provisions of Article 357 of the Penal Procedure Code, the court could facultatively allow mass media representatives to record the general proceedings' course if the premises stipulated in paragraph one of that regulation were met cumulatively. Simultaneously, the court was entitled to determine the conditions which it made the issue of such a permit conditional on. Amending Article 357 of the Penal Procedure Code, the legislatorsrevoked the limitations previously in force. This means that at present – following the regulations change – the court is obliged to allow mass media representatives to record images and sound during the proceedings, using any devices, provided this is public. Any organisational aspects related to the general proceedings shall be decided by the court. The court does it by way of a decision not entitled to any appeal. Recording the proceedings course helps to inform the general public about the proceedings as a component of its public nature. Mass media present solely a chosen part of the proceedings, its excerpt which does not necessarily reflect the proceedings essence.

PL

Na mocy ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r., o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego, ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta zmianieuległy zasady dotyczące wydawania przedstawicielom środków masowego przekazu zgody na udział w rozprawie. W poprzednio obowiązującym uregulowaniu art. 357 k.p.k. przewidywał, że sąd fakultatywnie mógł zezwolić przedstawicielom środków masowego przekazu na utrwalenie przebiegu rozprawy głównej wówczas, gdykumulatywnie zostały spełnione przesłanki wymienione w paragrafie pierwszym przywołanego przepisu. Jednocześnie sąd miał prawo wskazać warunki, od których uzależniał wydanie takiego zezwolenia. Ustawodawca, dokonując zmiany treści art. 357 k.p.k., zniósł obowiązujące dotychczas ograniczenia. Aktualnie sąd – po zmianieprzepisów – ma obowiązek wydać przedstawicielom środków masowego przekazu zezwolenie na dokonywanie za pomocą aparatury utrwaleń obrazu i dźwięku z przebiegu rozprawy, jeśli jest ona jawna. Z kolei kwestie porządkowe, związane z rozprawą główną, leżą w gestii sądu, który podejmuje w tym przedmiocie decyzje. Sąd czyni to w drodze postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie. Rejestrowanie przebiegu rozprawy służy informowaniu społeczeństwa o procesie, co stanowi element jawności rozprawy. Środki masowego przekazu przekazują jedynie wybrany fragment rozprawy, jego wycinek, który nie zawsze w pełni odzwierciedla istotę procesu.

16

Jednoinstancyjność postępowania skargowego a wyraz niezadowolenia ze sposobu załatwienia skargi

51%

Stotko S.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2021

|

vol. 1

|

issue XXI

231-241

EN

This paper presents the procedure of grievance proceedings initiated as a result of a common complaint, which is essentially simplified, informalised and of single instance. This paper also discusses the adopted methods of handling complaints and presents the issues arising in situations where the complaining party attempts to challenge the received notification on the manner of handling the complaint, expressing dissatisfaction with the response received. Manifestation of dissatisfaction with the method the complaint is handled due to single-instance nature of the grievance procedure does not refer the case to the higher instance, and is not an institution regulated in the provisions of the Code of Administrative Procedure. Challenging the method of handling a complaint results in a new complaint and the initiation of another grievance procedure before the authority that reviewed the original complaint.

PL

Artykuł przedstawia procedurę postępowania skargowego wszczętego w wyniku skargi powszechnej, które charakteryzuje zasadniczo uproszczony tryb, odformalizowanie i jednoinstancyjność. Omówiono w nim przyjęte sposoby załatwiania skarg oraz przedstawiono problematykę powstałą w sytuacjach, gdy skarżąca jednostka podejmuje próby zaskarżenia otrzymanego zawiadomienia o sposobie załatwienia skargi, wyrażając przy tym niezadowolenie z otrzymanej odpowiedzi. Wyraz niezadowolenia ze sposobu załatwienia skargi ze względu na jednoinstancyjność postępowania skargowego nie przenosi sprawy do organu wyższej instancji, a także nie jest instytucją regulowaną w przepisach kodeksu postępowania administracyjnego. Zakwestionowanie sposobu załatwienia skargi skutkuje nową skargą i wszczęciem kolejnego postępowania skargowego przed organem, który rozpatrywał pierwotną skargę.

17

Udział dzieci w postępowaniu karnym

51%

Trocha O.

Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

|

2013

|

vol. 12

|

issue 4: Wybrane aspekty problemu krzywdzenia dzieci

54-64

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań aktowych dotyczących udziału w postępowaniu karnym małoletnich pokrzywdzonych czynami z art. 207 kk. Badania te zostały przeprowadzone przez Fundację Dzieci Niczyje w 2012 i 2013 r. w sądach i prokuraturach apelacji warszawskiej. Jednocześnie w artykule przedstawiono najważniejsze wnioski i rekomendacje płynące z tych badań.

18

Forma zapisu na sąd polubowny – analiza prawnoporównawcza

51%

Surma-Buczek A.

Studenckie Zeszyty Naukowe

|

2016

|

vol. 19

|

issue 30

EN

The issue of the form of the arbitration clause, which is applicable in Poland, in legal systems of other countries and in the international law is an issue of a significant importance, due to far reaching legal implications arising from the form chosen. Firstly, the accuracy of the arbitration clause determines the admissibility of the dispute settlement by the arbitral court. In addition, the recognition of the allegation of improper arbitration clause (invalid or improper clause) may give a rise to an action for annulment of the arbitral court judgment. The adopted form of the arbitration agreement has also an effect on the admissibility of the arbitration award’s recognition in another country. The aim of the article is to compare and contrast legal solutions used for the form of an arbitration clause in Polish and foreign legislations, as well as to determine the tendencies in this field. The evaluation of the obligations under the New York Convention and UNCITRAL Model Law that have been imposed on states parties will be conducted. Also, main practical problems related to the issue of the arbitration clause and the implications for contemporary economic relations in the field of the liberalization of the arbitration agreement form will be highlighted.

PL

Zagadnienie formy zapisu na sąd polubowny, mającej zastosowanie w Polsce, w porządkach prawnych innych państw oraz w prawie międzynarodowym, jest kwestią niezwykle istotną z uwagi na daleko idące konsekwencje prawne, jakie wynikają z przyjętej formy zapisu. W pierwszej kolejności poprawne sporządzenie zapisu na sąd polubowny determinuje dopuszczalność rozstrzygnięcia sporu przez sąd polubowny. Ponadto uznanie zarzutu niewłaściwego sporządzenia zapisu (jego nieważności lub nieprawidłowości) może stanowić podstawę skargi o uchylenie wyroku sądu polubownego. Przyjęta forma zapisu na arbitraż ma także wpływ na dopuszczalność uznania wyroku sądu polubownego w innym państwie. Niniejszy artykuł ma na celu porównanie i odniesienie rozwiązań funkcjonujących w zakresie formy prawnej zapisu na sąd polubowny w innych porządkach prawnych do mechanizmów funkcjonujących w Polsce oraz określenie tendencji w tym zakresie. Ocenie poddano realizację wynikających z konwencji nowojorskiej oraz UNCITRAL Model Law zobowiązań międzynarodowych, jakie zostały nałożone na państwa-strony wskazanych aktów prawa międzynarodowego. Wyszczególniono również główne problemy praktyczne związane z zagadnieniem stosowania formy zapisu na sąd polubowny oraz implikacje dla współczesnych stosunków gospodarczych w zakresie liberalizacji formy zapisu i jej wpływu na powszechność arbitrażu.

Refine search results

Przymus adwokacko-radcowski w postępowaniu karnym

Artykuł 145a § 1 ustawy — Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi jako podstawa do wydania wyroku przesądzającego merytorycznie o sposobie rozstrzygnięcia lub załatwienia sprawy administracyjnej

Responsibility of the Holders of the Highest Offices in the State on the Example of Austrian Solutions

Procesnoprávne účinky začatia občianskeho súdneho konania

Wpis w postępowaniu wieczystoksięgowym – między tradycją a nowoczesnością

Postępowanie w sprawie nadmiernego opóźniania się ze spełnianiem świadczeń pieniężnych

Length of proceedings as standard of due process of law in the practise of the Constitutional Court of Albania

Collective Proceedings for Damages in UK Competition Law Case Comment to the Judgment Merricks v Mastercard [2019] EWCA Civ 674

Nieletni przed sądem rodzinnym według ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich. Stadia postępowania i praktyka orzecznicza w zakresie przeciwdziałania demoralizacji oraz w sprawach o czyny karalne

Nowelizacja Kodeksu postępowania cywilnego – zmiany w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych

Interwencja uboczna samoistna po stronie pozwanego a przekształcenie podmiotowe w trybie art. 194 § 3 Kodeksu postępowania cywilnego

Case Law in Ukraine: On the Issues of Its Introduction and Development in the Activity of Supreme Court

Calculation of Time Limits Resulting from the Constitution of the Republic of Poland from April 2, 1997 (Selected Issues)

Механізм оскарження та способи перевірки висновку експерта в кримінальному провадженні

Obecność środków masowego przekazu na rozprawie głównej w świetle zmian dokonanych ustawą z dnia 10 czerwca 2016 roku

Jednoinstancyjność postępowania skargowego a wyraz niezadowolenia ze sposobu załatwienia skargi

Udział dzieci w postępowaniu karnym

Forma zapisu na sąd polubowny – analiza prawnoporównawcza