Search results

1

Nieinterwencjonistyczna teoria działania Boga. Analiza, diagnoza i korekta modelu

100%

Strumiłowski J.

Teologia w Polsce

|

2018

|

vol. 12

|

issue 2

249-264

PL

Interakcja teologii i nauk nie tylko stymuluje samą teologię do uzasadnienia swoich tez jako współbrzmiących z naukowym obrazem świata, ale popycha teologię do poszukiwania nowych modeli, które w sposób kompletny tłumaczyłyby jej twierdzenia w harmonijnej jedności z odkryciami naukowymi oraz wyznaczałyby przestrzeń dalszego jej rozwoju w obszarze określonym przez spójną wizję tez teologicznych i naukowych. Jednym z ciekawszych modeli tego typu jest nieinterwencjonistyczna teoria działania Boga. Niemniej model ten, poddany głębszej analizie, pomimo ogromnego potencjału syntetyzującego wizję teologiczną i naukową, może rodzić pewne wątpliwości, które w poszukiwaniu spójności działania Boga z działaniem świata wydaje się dokonywać subtelnej redukcji samego działania Boga, rozbijając je wewnętrznie. Artykuł jest próbą diagnozy tych potencjalnych zagrożeń oraz propozycją modyfikacji i poszerzenia modelu, tak by nie tracąc swojego nowatorskiego potencjału, pozostał bardziej harmonijny z tradycyjnymi ujęciami Bożego działania.

2

W obronie św. Maksymiliana jako Teologa

100%

Kosmana OFMConv. I.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2013

|

vol. 22

109-114

EN

The author disagrees with opinions of certain theologians which refuse St. Maximilian the title of Theologian. In his thinking coming from the concept of theology being understood from the Slovian root word − Bogo-słowije, which is equal to the Greek Theo-logia; in analogy – theology means: God’s Word Bogosłow (gr. Theologos). On the basis of Fr. Kolbe’s writings, the author proves his point that not only can St. Maximilian be counted as a theologian, but also among the elite group of the Three Theologians. A Theologian is not only a person „learned in Scriptures”, but a mystic, a person who comes to know God through contemplation, which does not come without the intellect’s part also. The main „instrument” of knowledge of God is prayer. Prayer brings a person to divinization. With divinization (sanctification), full human knowledge and being are realized. A person reaches his/her fullness – completeness in one’s ability; „touches” the theological reality. It is the most intimate sphere for human knowledge as well as human existence. St. Maximilian, similar to the great Theologians − St.John Theologian, author of „Tractate” about the Logos (J 1, 1–14) plus the well-known followers: St. Gregory Nazian, St. Simon the New Theologian – who belong to this very „category” of Theologians. Also his theology is based on becoming holy = divinization (sanctification). A Theologian is a person who is prayerful, contemplating the vision of God, and not just a scholar who aims for a university position and teaching career. St. Maximilian was such a person: he was a Theologian in the fullest sense of the meaning.

3

Duch Święty w sakramencie Eucharystii

86%

Samiec Ł.

Teologia w Polsce

|

2018

|

vol. 12

|

issue 2

233-247

PL

Duch Święty w Eucharystii utożsamia człowieka z Chrystusem, a w ten sposób przemienia w synów Bożych i włącza w swoje Ciało, jakim jest Kościół. Za sprawą Ducha Świętego Eucharystia przyjmuje „ciało” w Kościele. Duch Święty utożsamia wierzącego z Synem, przemieniając w „synów w Synu”. Tak więc życie chrześcijańskie to nic innego jak życie na sposób dzieci Bożych, mających udział w Jego miłości. Tak zostaje zastosowana w człowieku cała moc Misterium Paschalnego – przechodzi on ze śmierci do życia. Ten sam Duch, który „namaścił” Słowo Przedwieczne człowieczeństwem i odcisnął w Nim ludzką naturę, jest odciśnięty również w sercach ludzkich jako żywa pieczęć, aby namaścić człowieka boską naturą. Duch Święty czyni człowieka chrystusopodobnym w Chrystusie-Eucharystii.

4

Warunki doświadczenia mistycznego według Pseudo-Dionizego Areopagity. Ujęcie filozoficzne

86%

MANIKOWSKI M.

Filozofia Chrześcijańska

|

2018

|

vol. 15

9-29

EN

Pseudo-Dionysius the Areopagita is one of the most interesting theologians and philosophers of the Middle Ages. He was, probably, a Christian neoplatonist, a Syrian monk, who lived and worked in a circle of the latest neoplatonist school, e.g. Proclus and/or Damascius. He was called the Father of Christian apophatic mystics. His concept of mystical experience shows two fundamental aspects. Pseudo-Dionysius points (and this is traditional to mystical experience), that this kind of experience starts from the purifi cation, and through the illumination, culminates in union with the First Principle. The mystical experience, in Pseudo-Dionysius also compatible with contemplation, is – on the one hand – triple movement of the soul (the straight, the circle, and the spiral) and – on the other hand – is the deifi cation of man, the union with God in His Energies, but not in His Essence. The deifi cation is the transformation of the human nature – he is still a human, a creation, but is transformed like – in patristic tradition – God became the man, so the man can become God, but only in deifi cation.

5

Przebóstwienie człowieka następstwem Wcielenia. Perspektywa chrystologiczna kard. Christopha Schönborna

86%

Artemiuk P.

Studia Oecumenica

|

2019

|

vol. 19

143-164

EN

In the article, the author shows the mystery of divinization of the man, according to Ch. Schönborn, as a consequence of the Incarnation. The idea of theosis, which is characteristic of Eastern Orthodoxy, harmonizes with the mystery of the Incarnation. The Christian understanding of theosis has nothing to do with self-divinization of the man, it is rather a break from the false image of God in order to open up to the full richness of Trinitarian life. The purpose of the Incarnation is the divinization of the man – for God has become a man so that a man can unite with God for eternity. The divinization of the man means making us sons, because Christ coming to earth did not want to change or replace the human nature, on the contrary – he wanted to "lead" it to where it had been before the fall, and thus, according to the Creator's original intention, – to immortality. Ch. Schönborn emphasizes that deification begins here on earth by the sacraments of the Church, which make our sonship in the Son "reproduce" His life in us.

PL

W artykule autor ukazuje tajemnicę przebóstwienia człowieka, zgodnie z myślą Ch. Schönborna, jako następstwo Wcielenia. Idea theosis, charakterystyczna dla teologii wschodniej, współbrzmi harmonijnie z tajemnicą Wcielenia. Chrześcijańskie pojmowanie theosis nie ma nic wspólnego z samoubóstwieniem człowieka, jest raczej uwolnieniem się od fałszywego obrazu Boga, aby otworzyć się na pełne bogactwo życia trynitarnego. Celem Wcielenia jest przebóstwienie człowieka – po to bowiem Bóg stał się człowiekiem, aby człowiek mógł zjednoczyć się na wieki z Bogiem. Przebóstwienie człowieka oznacza jego „usynowienie”, bowiem Chrystus przychodząc na ziemię nie chciał zmienić czy zastąpić ludzkiej natury, pragnął ją „doprowadzić” tam, gdzie była przed upadkiem, a więc według pierwotnego zamierzenia Stwórcy – do nieśmiertelności. Ch. Schönborn podkreśla, że przebóstwienie dokonuje się już tutaj na ziemi przez sakramenty Kościoła, które sprawiają nasze usynowienie w Synu, „odtwarzają” w nas Jego życie.

6

Transgresja w mistyce oblubieńczej Bernarda z Clairvaux

86%

Tichy R.

Edukacja Filozoficzna

|

2021

|

issue 72

239-276

PL

Artykuł przedstawia cechy charakterystyczne mistyki oblubieńczej Bernarda z Clairvaux. Zwraca zaś szczególną uwagę na mało dotąd eksponowaną przez badaczy jej cechę jaką jest jej zuchwałość i w konsekwencji transgresyjność. To w jej imię oblubienica z Pieśni nad pieśniami przekracza normy społeczne odgradzające ją od Oblubieńca, dusza w swym dążeniu do jedności z Bogiem przekracza granice swej stworzonej natury, a mistyk podważa zasady klasycznej metafizyki.

EN

The essay presents a characteristic of Bernard of Clairvaux’s nuptial mysticism. It addresses especially its audacity and resulting transgressiveness, a feature rarely exposed by scholars. It is for the sake of her Bridegroom that he bride in the Song of Songs transgresses social norms that separate her from the Bridegroom, the soul in its pursuit of unity with God transcends the boundaries of her created nature, and the mystic defies the principles of classical metaphysics.

7

Ontologia aktów chcenia i poznania wedługśw. Maksyma .Wyznawcy jako przyczynek do rozumienia relacji natury i łaski

72%

Wojciechowski J.

Warszawskie Studia Teologiczne

|

2019

|

vol. 32

|

issue 1

26-42

EN

In present article I’m looking into ontology of the acts of knowing and willing as they are conceived by Maximus the Confessor. The main focus is laid upon the change of proportions of activity and passivity according to different objects of these acts: whether they concern natural or supernatural objects or God Himself. The main conclusion reached in this article is that the ontological aspect of the acts at stake are characterized by opposing pattern of that proportion. While cognitive aspect proceeds from higher comlexity and activity to its simplification and culminates in passivity in undergoing divine action, the volitive aspect is governed by a law of continuous increment of synergy between divine and contingent operations. Key insights are collected from Maximus’ description of the working of the Hypostatic Union. The discovered pattern of proportions of action and passion provides a hint for understanding relation holding between nature and grace, or better,a possible explanation why the supernatural is properly a super-natural.

8

Między naturą a łaską. Kategoria przebóstwienia w dokumencie Międzynarodowej Komisji Teologicznej Teologia, chrystologia, antropologia z 1981 roku

72%

Koc P.

Teologiczne Studia Siedleckie

|

2019

|

issue XVI/16

63-72

EN

Between nature and grace. The category of deification in the document of the International Theological Commission Theology, Christology, An- thropology of 1981. In the 1981 International Theological Commission published a document, which is titled Theology, Christology, anthropology. This document discusses some basic Christolog- ical issues and the ones that needed to be more explained. One of them is the deification category. The purpose of this article was to indicate the main interpretation lines of this category in this International Theological Commissions document. First of all, the article indicates a significant relationship between deification and the mystery of Christ, espe- cially with His incarnation. Secondly, it is shown how deification is connected with divine grace. Afterwards, the article discusses connection between deification and exaltation hu- man nature. Finally, it is mentioned about the main road, which is leading to this target - the use of the sacraments of the Church.

9

Doświadczenie męki Chrystusa jako paradygmat mistycznego doświadczenia Boga w nocy ciemnej

72%

Strumiłowski J. P.

Polonia Sacra

|

2019

|

vol. 23

|

issue 2(56)

167-188

PL

W artykule została podjęta próba teologicznej interpretacji męki Chrystusa, rozumianej jako wydarzenie paradygmatyczne względem chrześcijańskiego doświadczenia nocy ciemnej. Owa teologiczna interpretacja, dla zachowania jak największego zakresu eksplikacyjnego z założenia, powinna być spójna teologicznie wobec pokrewnych dziedzin teologicznych (teologii duchowości i dogmatyki obejmującej trynitologię, chrystologię i antropologię). Ponadto ów model wyjaśniania podkreślić ma prymat oraz totalność działania Boga, skupiając się na pozytywnym odczytaniu misterium zarówno męki Chrystusa, jak i doświadczenia nocy ciemnej przez chrześcijanina.

EN

The article attempts to interpret theologically the Christ’s Passion understood as the paradigmatic event for the Christian experience of the dark night. This theological interpretation, in order to maintain the largest possible explicative extent, in principle has to be theologically coherent with related disciplines of theology (theology of spirituality, dogmatics including trinitology, christology and anthropology). Moreover, this model of explaining should underline the primacy and totality of the God’s acting and reread positively both the mystery of the Christ’s Passion and the experience of the dark night.

10

Nieinterwencjonistyczna teoria działania Boga. Analiza, diagnoza i korekta modelu

72%

Strumiłowski J.

Teologia w Polsce

|

2018

|

vol. 12

|

issue 2

249-264

EN

The interaction between theology and science not only stimulates the former to justify its thesis as harmonious with the scientific view of the world, but also motivates it to search new models that would interpret exhaustively its statements in accordance with scientific discoveries and to outline the scope of its further development in the area of coherency between theology and science. The noninterventionist theory of God’s action constitutes one of the most interesting model of such an approach. However, this model being profoundly analysed, despite its large possibility to synthetize the theological view with the scientific one, may cause some doubts. It is so since this model seems to reduce subtly and decompose internally the God’s action while searching its coherency with the world’s action. This article attempts to diagnose that potential risk as well as to propose some modifications and enlargements of the model in order to make it more harmonious with traditional views of God’s action, but without damage on its innovative capacities.

PL

Interakcja teologii i nauk nie tylko stymuluje samą teologię do uzasadnienia swoich tez jako współbrzmiących z naukowym obrazem świata, ale popycha teologię do poszukiwania nowych modeli, które w sposób kompletny tłumaczyłyby jej twierdzenia w harmonijnej jedności z odkryciami naukowymi oraz wyznaczałyby przestrzeń dalszego jej rozwoju w obszarze określonym przez spójną wizję tez teologicznych i naukowych. Jednym z ciekawszych modeli tego typu jest nieinterwencjonistyczna teoria działania Boga. Niemniej model ten, poddany głębszej analizie, pomimo ogromnego potencjału syntetyzującego wizję teologiczną i naukową, może rodzić pewne wątpliwości, które w poszukiwaniu spójności działania Boga z działaniem świata wydaje się dokonywać subtelnej redukcji samego działania Boga, rozbijając je wewnętrznie. Artykuł jest próbą diagnozy tych potencjalnych zagrożeń oraz propozycją modyfikacji i poszerzenia modelu, tak by nie tracąc swojego nowatorskiego potencjału, pozostał bardziej harmonijny z tradycyjnymi ujęciami Bożego działania.

11

Nowe życie i duchowość chrzcielna

72%

Suwiński S.

Studia Gdańskie

|

2016

|

issue 39

69-79

PL

Teologia duchowości kształtowała się przez wieki i często jest nazywana teologiczną refleksją nad dążeniem chrześcijanina do rozwoju ku pełni życia ludzkiego oraz osobowego spotkania z Bogiem. Chrzest św. jest fundamentem w budowaniu tej osobowej relacji z Bogiem. Sama duchowość zaś nie należy do rzeczywistości prostych, lecz składa się z różnych czynników podmiotowo-przedmiotowych, na których łaska chrztu się rozwija. Dzięki tej łasce ochrzczony jest włączony w tajemnicę Chrystusa, która jest tajemnicą zbawienia. A zatem duchowość chrzcielna, która wprowadza chrześcijanina w nowe życie w Chrystusie, wynika też ze źródła, jakim jest sam Chrystus. Niniejszy artykuł podejmuje zagadnienie w następujących punktach: 1.Katechizmowe ujęcie chrztu; 2.Ku nowemu życiu; 3.Otwartość na przebóstwienie człowieka; 4.Duchowość chrzcielna; 5.Chrzest darem dla Kościoła.

EN

Spiritual theology has been shaped for centuries and is frequently called the theological reflection upon the pursuit of a Christian towards the development of the plenitude of life and personal meeting with God. Baptism lays the foundations for building this personal relation with God. Spirituality itself is not a simple reality; instead, it consists of various subject- and- object factors which form the basis for the development of baptismal graces. Thanks to these graces, the baptized person is integrated into the mystery of Jesus, which is the mystery of salvation. Thus, baptismal spirituality which introduces a Christian into the new life in Christ, also results from the source, which is Christ Himself. The article discusses the issue according to the following points: 1. Baptism from the perspective of the catechism; 2. Towards the new life; 3. Openness to the deification of the human; 4. Baptismal spirituality; 5. Baptism as a gift for the Church.

12

Zarys antropologii Kościoła greckiego

72%

Huculak B. J.

Studia Teologii Dogmatycznej

|

2015

|

vol. 1

EN

The lecture deals with the peculiarity of the anthropology of Eastern Christians, which in broad outline is already present in the writings of many Greek Fathers. It consists especially in considering state of divine grace as divinisation (théôsis) of man. Its other distinctive features are real diff erence between image and likeness of God and threefold composition of man, according to Platonic expression of saint Paul: „your spirit and soul and body” (1 Thess 5, 23). Because Greek anthropology basicly agrees with Latine doctrine and in the new orthodox theology it obtains more and more attention, it seems that exchange of ideas in this field between Western and Eastern theologians is advisable, also in order to facilitate their dialogue on the main subjects.

13

Odpowiedzialność człowieka za świat stworzony według Maksyma Wyznawcy

72%

Kochańczyk-Bonińska K.

Verbum Vitae

|

2017

|

vol. 31

269-281

EN

Maximus the Confessor combined rich philosophical traditions with a theological heritage, but he also presented his own original vision of the role of man in the universe. A coherent cosmological and anthropological system becomes the basis for the fundamental human responsibility for the universe within the divine economy. Maxim recognizes that man is not only the microcosm, but also the mediator, between creature and Creator. Analysis of the Confessor’s works allows us to conclude that since the ultimate aim of the universe is its deification, the mission entrusted to man is to recognize this purpose and to participate in its realization.

PL

Maksym Wyznawca łączy szeroko rozumianą tradycję filozoficzną z dziedzictwem teologicznym, ale także zawiera własne, oryginalne tezy dotyczące roli człowieka we wszechświecie. Spójna wizja kosmologiczna i antropologiczna stają się podstawą najgłębszej, wpisanej w ekonomię zbawienia, odpowiedzialności człowieka za wszechświat. Maksym rozpoznaje w człowieku nie tylko mikrokosmos, ale także pośrednika między stworzeniem i Stwórcą. Analiza dział Wyznawcy pozwala nam stwierdzić, że skoro ostatecznym przeznaczeniem wszechświata jest przebóstwienia, to zadaniem powierzonym człowiekowi jest rozpoznanie tego najgłębszego celu istnienia wszechświata i współuczestnictwo w jego urzeczywistnieniu.

14

Teopoietyczno-apofatyczny charakter teologii w ujęciu Włodzimierza N. Łosskiego

72%

Płóciennik M.

Collectanea Theologica

|

2023

|

vol. 93

|

issue 1

115-161

EN

The aim of the article is an attempt to present the understanding of theology by one of the greatest Orthodox thinkers of the 20th century, Vladimir N. Lossky. It seems that the approach he presents is important not only for systematic and historical reasons, but it can also be inspiring in the context of ecumenical challenges and questions about the importance, place and role of theology in the contemporary Church and the world. The spiritual freshness of practicing theology by the Russian may highlight the spiritual dimension of theological thought which is often seen as too academic. However, what particularly encourages attention to it is its postulated relationship with communion with the living God, experienced and known from within, and not in the form of an uninvolved and, so to speak, objective view. Theology, as understood and at the same time practised by Lossky, is mystical and thus theopoietic and apophatic. The study focuses on these issues and tries to throw some light on them.

PL

Celem artykułu jest próba przedstawienia rozumienia teologii przez Włodzimierza N. Łosskiego, jednego z najwybitniejszych myślicieli prawosławnych XX wieku. Wydaje się, że prezentowane przez niego podejście jest istotne nie tylko ze względów systematyczno-historycznych, ale może być inspirujące także w kontekście wyzwań ekumenicznych oraz pytań o znaczenie, miejsce i rolę teologii we współczesnym Kościele i świecie. Duchowa świeżość uprawiania teologii przez Rosjanina jest w stanie uwypuklić duchowy wymiar niejednokrotnie zbyt akademickiej myśli teologicznej. Jednak tym, co szczególnie zachęca do poświęcenia jej uwagi, jest postulowany związek teologii z komunią z żywym Bogiem, przeżywaną i poznawaną z jej wnętrza, a nie w formie niezaangażowanego i niejako przedmiotowego oglądu. Teologia, tak jak rozumie ją Łosski, a zarazem jak ją uprawia, jest mistyczna i tym samym teopoietyczno-apofatyczna. Rozjaśnieniu tych kwestii poświęcone jest niniejsze studium.

15

Przebóstwienie człowieka w pismach Jana Kasjana

72%

Nocoń A.

Vox Patrum

|

2015

|

vol. 63

185-197

EN

One of the principal ideas in oriental anthropology is that of the divinization of man. The author studies this idea in John Cassian and draws the conclusion that not only was it known to Cassian, but indeed it is the filter through which he views the question of grace. The author arrives at this conclusion, above all, by underlining oriental monasticism as the original context of the theology of divinization. Cassian was trained as a theologian and monk in this very ambience. All of the elements of the concept of divinization are present in the writings of Cassian and the two biblical models for the qšwsij of man – its creation of man in the image and likeness of God (Gen 1: 26-27) and the Transfiguration on Mount Tabor (Mt 17: 1-8; Mc 9: 2-8; Lc 9: 28-36) – are widely commented on by Cassian and form the basis of his theological and ascetical teaching. Cassian’s doctrine on grace, which is deeply penetrated by the concept of divinization, propounds the idea that, after original sin, the likeness of God in man is destroyed, but the image of God in man – reason, free will, and conscience – remains. The grace of God, perceived through the prism of divinization, in Cassian implies not a “resurrection” of the dead nature of man, but a strengthening of his relationship with God, a passage from the condition of “slave” to that of “friend”. This teaching, characterized as it is by a salvific optimism which is typically oriental, according to the author, should no longer be regarded as a form of semipelagianism. Rather, but with due qualification, it should be regarded as a valid and interesting way of speaking on the perennially difficult quaestio of the relationship between grace and free will.

16

Kobieta i jej rola w historii zbawienia według Klemensa Aleksandryjskiego

72%

Łucarz S.

Vox Patrum

|

2016

|

vol. 66

25-38

EN

The article focuses on the notion of femaleness and its role in the history of salvation in the works of Clement of Alexandria. Although these are not the central themes of his considerations, he reflects on this subject against the background of his magnificent vision of the incarnation of the divine Logos. The begetting or generating of Logos by Father is the first stage of the incarnation, which is followed by the next stages: the creation of the world and of human beings, the revelation in the Old Testament and – although not directly – in the Greek philosophy. The last stage is the incarnation in Jesus Christ. All this leads towards the divinization and the unity in God. Femaleness in Clement’s work should be considered as a part of cosmic dimensions. For him, men and women are substantially – i.e. on the level of their souls – equal, hence in the spiritual and intellectual dimension both sexes are vested with identical dignity and enjoy equal rights. The differences between sexes are located in the body and affect various aspects of human life, mostly biological and reproductive ones, not to mention the family, community and religious reality. In practice, it is the woman who is subordinated to man due to the fact, as Clement holds, that the female body is weaker than the male one, more subjugated to passivity, less perfect and more susceptible to passions. For that reason, on the way to salvation, it is the man who is the head of the woman. However, it is not an absolute subjection. If the woman goes on the way to salvation (a Christian woman), and the man does not, the Lord is the head of the woman (the divine Logos, whom she follows). All these differences resulting from the possession of a body are eliminated in eschatology, in which will be the total equality. On that way to the eschatological fulfillment, the divine Logos is indispensable. He incarnates himself and comes to the world through a woman. He chooses what is weaker in order to reveal His power. This way it is a woman, and not a man, who first experiences His divinizing closeness and action.

17

Sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego jako egzystencjalny przełom w życiu człowieka

72%

Jastrzębski A.

Roczniki Teologiczne

|

2015

|

vol. 62

|

issue 5: Teologia duchowości

69-82

EN

In the Christian life the baptism is a possible breakthrough because it introduces the human person in a radically new reality. Although the gifts of God are irrevocable, the human person is invited to cooperate with God’s grace in becoming holy. The life of Christians today it is not always a visible testimony of the grace of baptism and obligations arising from it. The human person, if based solely on his or hers own merits and pursuing only own ideas, many times betrays the grace of baptism. This is precisely the existential situation of the human person of today. In this article, we aim to analyze the existential situation of modernity and to present a vision of a radical transformation, which can be experienced, when the human person receives fully the spiritual gifts through the sacraments of Christian initiation.

PL

W życiu człowieka wierzącego chrzest stanowi moment przełomowy, ponieważ wprowadza człowieka w radykalnie nową rzeczywistość. Od strony Boga dary łaski są nieodwołalne, jednakże człowiek jest zaproszony do współpracy z łaską, by mógł się uświęcić. Życie współczesnych chrześcijan, ludzi ochrzczonych, nie zawsze jest świadectwem pełnego przyjęcia łaski chrztu świętego i wypływających z niej zobowiązań. Człowiek, gdy opiera się wyłącznie na własnych siłach oraz realizuje własne pomysły na życie, wielekroć sprzeniewierza się łasce chrztu świętego. Taka jest sytuacja egzystencjalna współczesnego człowieka. W niniejszym artykule stawiamy sobie za cel przeanalizowanie sytuacji egzystencjalnej współczesnego człowieka ochrzczonego oraz ukazanie radykalnej przemiany, której może doświadczyć, otwierając się w pełni na dary duchowe wynikające z przyjęcia sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego.

18

The Role of the Holy Spirit in Human Deification

72%

Ławreszuk M.

ELPIS

|

2016

|

vol. 18

21-26

EN

This article focuses on introducing the teaching on the Holy Spirit and His relation with man. This article’s main objective is to demonstrate the role of the Holy Spirit in human deification (theosis) and the experience of human relations with the Holy Spirit in Orthodox theology. When speaking of the gifts of the Holy Spirit and His grace, Orthodox theology also speaks of the kenosis of the Third Person of the Holy Trinity and human participation in the Holy Spirit.

PL

Niniejszy artykuł skupia się na przedstawieniu nauki o Duchu Świętym w Jego relacji z człowiekiem. Podstawowym celem jest ukazanie roli Ducha Świętego w przebóstwieniu człowieka i doświadczenia relacji człowieka z Duchem Świętym w teologii prawosławnej. Mówiąc o darach Ducha Świętego i Jego łasce, prawosławna teologia mówi zarówno o kenozie Trzeciej Osoby Trójcy Świętej, jak i o osiągalnym dla człowieka uczestnictwie w Duchu Świętym.

19

Przebóstwienie człowieka według Świętego Serafina z Sarowa

72%

Kovtun O.

Roczniki Teologii Dogmatycznej

|

2010

|

vol. 2

173-179

EN

St. Seraphin, the Orthodox Sage of Sarow, has recently gained great popularity not only in Russia’s Orthodox religiousness, but also the milieu of the Roman-Catholic Church in the post-Soviet territories. In iconography, it is presented as filled with the Holy Spirit, a fact that is usually portrayed with a white and bright robe. This text corresponds with the kind of writing about the person and teaching of St. Seraphin and it attempts to transplant this interests onto the area of Polish dogmatic theology and theology of spirituality. The current importance, novelty, and universality of St. Seraphin’s teaching consists in the fact that it not only gives man hope to be transformed and deified through the grace of the Holy Spirit and His light. Saint Seraphin lived by the principle: accept God, carry God, and give God. Thus outlined the systematic doctrine of man’s deification through the Holy Spirit according to St. Seraphin starts from God and returns to God. Man connected with this process has a chance for an effective activity on behalf of coming closer to the Holy Spirit through a prayerful “bringing Him” to one’s heart. The Holy Spirit, by His nature, is love and is open to stoop to man. Therefore irrespectively of the state of life, whether it is in a religious order, priesthood, or as a layperson, one many experience this grace of deification.

20

Obraz Boży w człowieku według tradycji chrześcijańskiego Wschodu

72%

Perzyński A.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2013

|

vol. 22

139-150

EN

Based on the study of the Greek Fathers, anthropology of the Eastern Church does not focused either on sin, nor the nature of the fallen and a saving grace, but deification of man. The idea of deification is the main and most important feature, which permeates the eastern anthropology from beginning to end. Creation of man the image of God was to his deification, that is, participation in the realities of belonging to the order of the existence of God. Deification is the ultimate goal of created beings, full implementation of the likeness of God. As a result, Orthodox anthropology image of God is both anthropology deification, theological anthropology. Its development has contributed to specifically Russian religious thought nineteenth and early twentieth century. Since man was created in the image and likeness of the Triune God.

Refine search results

Nieinterwencjonistyczna teoria działania Boga. Analiza, diagnoza i korekta modelu

W obronie św. Maksymiliana jako Teologa

Duch Święty w sakramencie Eucharystii

Warunki doświadczenia mistycznego według Pseudo-Dionizego Areopagity. Ujęcie filozoficzne

Przebóstwienie człowieka następstwem Wcielenia. Perspektywa chrystologiczna kard. Christopha Schönborna

Transgresja w mistyce oblubieńczej Bernarda z Clairvaux

Ontologia aktów chcenia i poznania wedługśw. Maksyma .Wyznawcy jako przyczynek do rozumienia relacji natury i łaski

Między naturą a łaską. Kategoria przebóstwienia w dokumencie Międzynarodowej Komisji Teologicznej Teologia, chrystologia, antropologia z 1981 roku

Doświadczenie męki Chrystusa jako paradygmat mistycznego doświadczenia Boga w nocy ciemnej

Nieinterwencjonistyczna teoria działania Boga. Analiza, diagnoza i korekta modelu

Nowe życie i duchowość chrzcielna

Zarys antropologii Kościoła greckiego

Odpowiedzialność człowieka za świat stworzony według Maksyma Wyznawcy

Teopoietyczno-apofatyczny charakter teologii w ujęciu Włodzimierza N. Łosskiego

Przebóstwienie człowieka w pismach Jana Kasjana

Kobieta i jej rola w historii zbawienia według Klemensa Aleksandryjskiego

Sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego jako egzystencjalny przełom w życiu człowieka

The Role of the Holy Spirit in Human Deification

Przebóstwienie człowieka według Świętego Serafina z Sarowa

Obraz Boży w człowieku według tradycji chrześcijańskiego Wschodu