Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  przechowanie
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Spoglądając na zagadnienie depozytu muzealnego z czysto „normatywnej” perspektywy, można dojść do wniosku, że status prawny tej grupy obiektów nie jest klarowny. Należy zatem zadać pytanie o cechy odróżniające depozyty od innych obiektów, w szczególności tych udostępnionych w celu zaprezentowania na wystawie, wykonania ekspertyzy czy konserwacji (określanych w praktyce muzealnej mianem obiektów „wypożyczonych”). Depozyty cechują się silniejszym „związkiem” z muzeum, w którym wpisano je do księgi depozytów, niż obiekty jedynie przyjęte na wystawę (użyczone przez podmiot trzeci), jednak cecha ta nie znajduje bezpośredniego odzwierciedlenia w obowiązującej regulacji. W przepisach nie ma również określonej cezury czasowej: ile czasu może trwać „zwykłe” użyczenie, a kiedy właściwe byłoby zawarcie umowy depozytu. Analiza praktyki muzealnej dowodzi, że muzea stosują umowy nazywane zamiennie depozytem, przechowaniem, użyczeniem czy wypożyczeniem. Przyjęcie niewłaściwej kwalifikacji może rodzić pewne konsekwencje, a podmiot zinstytucjonalizowany, jakim jest muzeum, powinien dbać o to, by precyzyjnie określić wymienione kwestie i posługiwać się adekwatnymi wzorami umów w odniesieniu do konkretnych sytuacji. Rozważania zawarte w artykule są prowadzone w oparciu o obowiązującą regulację prawną i dotyczą m.in. konsekwencji traktowania depozytu jako elementu zbiorów muzealnych, „usystematyzowania” tzw. depozytów urzędowych oraz wykorzystania wyglądu depozytów.
PL
Depozyt nieprawidłowy wywołuje kontrowersje nie tylko w prawie cywilnym, ale także podatkowym. W artykule starano się przedstawić (z punktu widzenia konsekwencji podatkowych) granice pomiędzy depozytem nieprawidłowym, przechowaniem a pożyczką. Przedstawiono również skutki podatkowe depozytu nieprawidłowego na tle podatku od czynności cywilnoprawnych oraz postępowania w przedmiocie nieujawnionych źródeł przychodu.
EN
Incorrect deposits cause controversy not only in civil law, but also in tax law. The article seeks to identify the boundaries between incorrect deposits , storage and loan from the point of view of the tax consequences. It also presents the tax consequences of irregular deposits in tax on civil law of transactions and proceedings of undisclosed sources of income.
EN
The deliberations in this paper focus on an analysis of a bank safe deposit box agreement under German law, with special attention to its legal character. Among the basic duties of a bank is ensuring that clients have access to a safe deposit box during bank opening hours and the protection of the box itself. The bank’s clients, on the other hand, are responsible for paying respective safe deposit box rentals. The major rights include the possibility of an early termination of the safe deposit rental agreement without notice available to the bank and the possibility of accessing the box for the client. The concept that an agreement with a bank to use a safe deposit box is in the nature of a rental agreement has prevailed in relevant literature.
PL
Rozważania zawierają analizę najważniejszych elementów umowy sejfowej w prawie niemieckim, że szczególnym uwzględnieniem jej charakteru prawnego. Do podstawowych obowiązków banku należy umożliwienie klientowi dostępu do skrytki w godzinach pracy banku oraz zapewnienie ochrony samej skrytce. Natomiast do podstawowych obowiązków klienta należy uiszczanie czynszu. Z kolei do najważniejszych uprawnień banku zalicza się możliwość rozwiązania umowy bez zachowania terminów wypowiedzenia, klient zaś ma prawo używać skrytki w godzinach pracy banku. W literaturze z największą aprobatą spotkała się koncepcja, według której umowa o udostępnienie skrytki sejfowej ma charakter umowy najmu. W podsumowaniu autorka stwierdza m.in., że określenie charakteru prawnego umowy sejfowej ściśle związane jest z funkcją, jaką przypisuje się tej umowie. Jeśli przyjmuje się, że podstawowe znaczenie w umowie sejfowej ma obowiązek banku polegający na udostępnieniu klientowi skrytki, to wówczas umowa ta bliska jest umowie najmu i tak może zostać zakwalifikowana. Gdyby natomiast stwierdzić, że podstawową funkcją, a co za tym idzie ‒ także najważniejszym obowiązkiem banku jest zapewnienie pieczy nad skrytką, to wówczas ciężar omawianej kwalifikacji przesuwa się w kierunku umowy przechowania.
EN
Polish law contains no provision governing a contract for a safe deposit box. What is more, neither the doctrine, nor the judicial decisions seem to pay much attention to that type of contract. In France, however, problems that may arise out of such contracts (French: contrat de location de coffre-fort) have been for long recognised and addressed by courts and judges, resulting in a handful of judgments and decisions on the matter. The deliberations in this paper focus of the main aspects of a contract for a safe deposit box under French law, such as entering into a contract for safe deposit, parties to a contract and their rights and obligations, the bank’s liability for non-performance or negligent performance of its obligation, or a power of attorney authorising an agent to use a safe deposit box. It is concluded that in France, as well as in Poland, both parties are  responsible for drafting a contract which is, nevertheless, based on the regulations developed by the bank. For practical reasons, it is extremely vital to precisely determine the rights and obligations of both parties, and the extent of bank’s liability, in particular. Thus a contract for a safe deposit box should ensure the best possible protection of the party using a safe deposit box, while the main theoretical issue, although also with practical application, is that of determination of the legal nature of a safe deposit contract.
PL
Umowa o udostępnienie skrytki bankowej nie jest uregulowana w prawie polskim, nie poświęcają jej też wiele uwagi ani doktryna, ani orzecznictwo. Natomiast judykatura i doktryna francuska już dawno zauważyły problemy łączące się z umową sejfową (fr. contrat de location de coffre-fort), o czym świadczą liczne orzeczenia sądowe oraz bogate piśmiennictwo. Przedmiotem rozważań są podstawowe aspekty analizowanej umowy w prawie francuskim: zawarcie i strony umowy, ich prawa i obowiązki, charakter prawny oraz odpowiedzialność banku za niewykonanie lub nienależyte wykonanie obowiązku ochrony skrytki, a także pełnomocnictwo do korzystania ze skrytki. W konkluzji autorka stwierdza, że we Francji oraz w Polsce ciężar konkretyzacji treści tej umowy spoczywa na stronach, a punktem odniesienia jest regulamin opracowany przez bank. Zagadnieniem o największej doniosłości praktycznej jest określenie praw i obowiązków stron umowy, a przede wszystkim zakresu odpowiedzialności banku. Powinien być on tak ustalony, by zapewnić maksymalną ochronę osobom korzystającym ze skrytek bankowych. Natomiast podstawowym zagadnieniem teoretycznym, ale mającym implikacje praktyczne, jest określenie charakteru prawnego umowy sejfowej. Powinno ono również mieć na uwadze zapewnienie jak najszerszej ochrony klientów banku i bezpieczeństwa obrotu.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.