In his Apostolic Letter Porta fidei announcing the Year of Faith in the Church the Holy Father Benedict XVI pointed out that the family is one of the basic places, in which a man can grow up in faith, share his faith and develop his relation to Jesus Christ. It is so, because the family is the safest environment, as the relation of love that allows one to share his experiences, even the most intimate ones – and faith is such an experience – is at its foundations. In the family message of faith a special role is played by the parents, who, on the strength of the sacrament of marriage, are supposed to develop their faith, and asking for the sacrament of holy baptism for their children should be the first heralds and witnesses of faith for them. Authenticity of experiencing faith in performing everyday family duties is an important element of sharing faith; it is a testimony about a personal encounter with Jesus Christ offered to the family members.
PL
Ojciec święty Benedykt XVI w liście apostolskim Porta fidei zapowiadającym rok wiary w Kościele zwrócił uwagę, że rodzina jest jednym z podstawowych miejsc, w których człowiek może wzrastać w wierze, dzielić się wiarą i rozwijać swoją relację z Jezusem Chrystusem. Rodzina jest bowiem środowiskiem najbardziej bezpiecznym. U jej podstaw jest bowiem relacja miłości pozwalająca dzielić się swoimi doświadczeniami, nawet najbardziej intymnymi, a wiarą, jest takim właśnie doświadczeniem. Szczególną rolę odgrywają w rodzinnym przekazie wiary rodzice, którzy na mocy sakramentu małżeństwa mają rozwijać swoją wiarę, a prosząc o sakrament chrztu świętego dla dzieci mają być dla nich pierwszymi zwiastunami i świadkami wiary. Ważnym elementem dzielenia się wiarą jest autentyzm jej przeżywania w wypełnianiu codziennych rodzinnych obowiązków oraz międzypokoleniowa wymiana doświadczeń wiary – świadectwo osobistego spotkania z Jezusem Chrystusem wobec członków rodziny.
In his Apostolic Letter Porta fidei announcing the Year of Faith in the Church the Holy Father Benedict XVI pointed out that the family is one of the basic places, in which a man can grow up in faith, share his faith and develop his relation to Jesus Christ. It is so, because the family is the safest environment, as the relation of love that allows one to share his experiences, even the most intimate ones – and faith is such an experience – is at its foundations. In the family message of faith a special role is played by the parents, who, on the strength of the sacrament of marriage, are supposed to develop their faith, and asking for the sacrament of holy baptism for their children should be the first heralds and witnesses of faith for them. Authenticity of experiencing faith in performing everyday family duties is an important element of sharing faith; it is a testimony about a personal encounter with Jesus Christ offered to the family members.
PL
Ojciec święty Benedykt XVI w liście apostolskim Porta fidei zapowiadającym rok wiary w Kościele zwrócił uwagę, że rodzina jest jednym z podstawowych miejsc, w których człowiek może wzrastać w wierze, dzielić się wiarą i rozwijać swoją relację z Jezusem Chrystusem. Rodzina jest bowiem środowiskiem najbardziej bezpiecznym. U jej podstaw jest bowiem relacja miłości pozwalająca dzielić się swoimi doświadczeniami, nawet najbardziej intymnymi, a wiarą, jest takim właśnie doświadczeniem. Szczególną rolę odgrywają w rodzinnym przekazie wiary rodzice, którzy na mocy sakramentu małżeństwa mają rozwijać swoją wiarę, a prosząc o sakrament chrztu świętego dla dzieci mają być dla nich pierwszymi zwiastunami i świadkami wiary. Ważnym elementem dzielenia się wiarą jest autentyzm jej przeżywania w wypełnianiu codziennych rodzinnych obowiązków oraz międzypokoleniowa wymiana doświadczeń wiary – świadectwo osobistego spotkania z Jezusem Chrystusem wobec członków rodziny.
The family is the first and indisputable living environment, development and human fulfillment, in the bodily and spiritual perspective. The terms from the title are taken from Gaudium et Spes (52) of Second Vatican Council. At the beginning there are fundamental truths about marriage and family reminded, according to the teaching of the Church. Then it is indicated that the family is called the little Church, or the domestic Church, where faith is passed from generation to generation. The author also recalled that the family is responsible for the transmission of the truth about man, about his inalienable dignity and vocation. In a family a young man learns to respect every human being and human life in all its stages. In a family man learns to transmit cultural, ethical, social, spiritual and religious values, which are the basis for the development and well-being of both family members and society. The Christian family is facing a serious challenge of upbringing of their offspring in the truth and of shaping the right conscience of their children. In view of the ethical confusion that is caused by the powerful postmodern movements family is seen as a permanent refuge, which can give future citizens and members of the Church a solid foundation.
PL
Rodzina jest pierwszym i niepodważalnym środowiskiem życia, rozwoju oraz samorealizacji człowieka, tak w perspektywie cielesnej, jak i duchowej. Słowa w tytule wzięte są z Gaudium et Spes (nr 52) Soboru Watykańskiego II. Na początku przypomniano podstawowe prawdy o małżeństwie i rodzinie, zgodnie z nauczaniem Kościoła. Następnie wskazano, że rodzina jest nazywana małym Kościołem, albo Kościołem domowym, gdzie wiara jest przekazywana z pokolenia na pokolenie. Autor przypomniał również, że na rodzinie spoczywa obowiązek przekazywania prawdy o człowieku, o jego niezbywalnej godności i powołaniu. W rodzinie młody człowiek uczy się szacunku do każdego człowieka i ludzkiego życia we wszystkich jego etapach. W rodzinie człowiek uczy się przekazywania wartości kulturowych, etycznych, społecznych, duchowych i religijnych, które są podstawą do rozwoju i dobrego samopoczucia zarówno członków rodziny, jak i całego społeczeństwa. Chrześcijańska rodzina stoi przed poważnym wyzwaniem wychowania swojego potomstwa w prawdzie i ukształtowania prawego sumienia swoich dzieci. Wobec zamętu etycznego, który jest wywoływany przez potężne ruchy postmodernistyczne, rodzina jawi się, jako trwała ostoja, która może dać solidne fundamenty przyszłym obywatelom i członkom Kościoła.
This article touches mostly on two points: the relationship between faith, reason, and science (1) and John Paul II's explanation of the growth of secularization (2) as a very important context of the transmission of the Christian faith today. 1. Faith and reason need each other and support each other. Christian faith is not a natural product of human reason and always provokes reason to open itself and to see much more than reason alone can see. Genuine science is not in conflict with Catholic Christianity. Science, which came to exist thanks to Judeo-Christian Revelation, is a different order of knowledge that has its own built-in logic and dignity. Science wants to know better the material side of nature, while faith is a personal and active answer to God's Revelation which was fulfilled in Jesus Christ. Its credibility has many reasons. Some of them are confirmed by scientists investigating nature but more of them are the subject of Fundamental Theology which is a successor of Apologetics. The Catholic Church owes very much to science and scientists and honors their genius. Good science makes many peoples' lives better: medical care, the production of more food, the confirmation of the authenticity of The Shroud of Turin, the confirmation of medical miracles are all products of good science. 2. John Paul II was aware of a phenomenon of growing secularization, especially in the western world. He knew that this phenomenon is explained by some people as proof of the fact that Christian faith is going to end. According to him, secularization seems to grow only in the western world and is a proof of its cultural and ethical crisis. This is the crisis of man, of vision, and the vocation of men. This culture needs repairs, needs a new spirit, a new certain hope to be able to survive. It might be given by the Christian faith which offers a full meaning of human life and answers all existential questions.
PL
Ten artykuł, mający na celu udzielenie syntetycznej odpowiedzi na postawiony problem, złożony jest głównie z dwóch części: relacji między wiarą, rozumem i nauką (1) oraz św. Jana Pawła II interpretacji zjawiska rosnącej sekularyzacji (2). Obydwa te zagadnienia są istotne dla przekazu wiary chrześcijańskiej w czasach współczesnych i ukazywania jej wiarygodności. Nierzadko bowiem chrześcijanie spotykają się ze stwierdzeniem, że od początku nowożytności rozum i nauka skutecznie zakwestionowały prawdziwość wiary dając początek nowej epoce, czego skutkiem jest rosnąca dziś sekularyzacja i zjawiska w rodzaju tzw. nowego ateizmu. 1. W świetle wypowiedzi Magisterium Kościoła oraz teologów wiara chrześcijańska i rozum nie tylko potrzebują się wzajemnie oraz wspomagają, lecz także od początku istnienia chrześcijaństwa były ze sobą ściśle związane. Wiara chrześcijańska nie jest wytworem ludzkiego rozumu i zawsze prowokuje go do poznania rzeczywistości, do których sam nie jest w stanie dotrzeć. Właściwie rozumiana i uprawiana nauka (jako science, czyli nauki przyrodnicze) nie wchodzi w konflikt z chrześcijaństwem katolickim. Nauka, która notabene nie mogłaby powstać bez Objawienia judeochrześcijańskiego, jest innym od wiary rodzajem poznania, posiadającym uzasadnioną metodologię. Dąży do poznania materialnej, empirycznej strony rzeczywistości, podczas gdy wiara jest angażującą całą ludzką osobę odpowiedzią na Boże Objawienie, którego pełnia dokonała się w Jezusie Chrystusie. Wiarygodność tego Objawienia posiada liczne racje i argumenty. Na niektóre wskazują naukowcy badając przyrodę, lecz o liczniejszych traktuje teologia fundamentalna będąca sukcesorką apologetyki. Ogromny wkład w jej rozwój wniósł ks. prof. dr hab. Marian Rusecki (1942-2012) – współtwórca lubelskiej szkoły teologii fundamentalnej. Kościół katolicki o nauce i naukowcach wypowiada się bardzo pozytywnie, dostrzegając ich geniusz. Nauka szanująca godność oraz dobro człowieka uczyniła i czyni bardzo wiele dla poprawy jakości ludzkiego życia; wystarczy pomyśleć o opiece medycznej i produkcji żywności. Kościół wiele zawdzięcza też naukowcom biorącym udział w rozpoznawaniu cudów czy badaniach nad Całunem Turyńskim. 2. Bł. Jan Paweł II był świadomy wzrastającej obecnie sekularyzacji, zwłaszcza w świecie zachodnim, oraz tego, że ten fenomen jest przez niektórych interpretowany jako dowód na zanikanie chrześcijaństwa, jego „przeżycie się” czy wprost niewiarygodność. Według Papieża sekularyzacja jest znakiem kulturowego i moralnego kryzysu cywilizacji zachodniej. Jest to kryzys antropologiczny, kryzys człowieka, jego rozumienia, pojmowania jego natury, egzystencji i powołania. Kultura dotknięta tym kryzysem potrzebuje odnowy i nowej nadziei, by w ogóle przetrwała. Według Jana Pawła II źródłem odnowy może być wiara chrześcijańska, która oferuje pełną, objawioną wizję człowieka oraz odpowiada na wszystkie pytania i niepokoje egzystencjalne.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.