Search results

1

Edukacja wobec przemian aksjologicznych

100%

Paprotna G.

Przegląd Pedagogiczny

|

2014

|

issue 2

74-85

PL

Współczesna rzeczywistość to pasmo dynamicznych zmian, które nie pozostają bez wpływu na edukację. Bardzo wyraźnie wpływ ten uwidacznia się w sferze aksjologicznej. Edukacja staje m.in. wobec takich zjawisk, jak: relatywizm wartości, subiektywizm, indywidualizm, chaos, ścieranie się różnych światów aksjologicznych. Ciągle jednak zadaniem edukacji jest zachowanie ciągłości systemu wartości w społeczeństwie. Najlepszym sposobem ukierunkowania edukacji na osiągnięcia tego celu jest udział w wartościach. W tym procesie najistotniejszą rolę pełni nauczyciel, stwarzając odpowiednie okazje edukacyjne i prezentując swoją postawą pożądany system aksjologiczny.

2

Przemiana martwego w żywe w balladach Karela Jaromíra Erbena

86%

Pająk P.

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo

|

2013

|

issue 3(6) cz.2

309-329

EN

In the mid-nineteenth century a Czech writer and folklorist, Karel Jaromı´r Erben, publishes a collection under the title Bouquet, which consists of thirteen ballads inspired by oral folk literature. The leading theme of the collection is the metamorphosis of the dead into the living, which is derived from the primordial conceptions about monistic nature of all phenomena. Erben presents various options for reviving the dead: a metamorphosis into a vampire, a tree, a flower, a bird, and rebirth in a physical form before death. In each case, the metamorphosis involves the action of the elements of nature, which are a tool of moral instruction in the ballads. Reviving the dead is a consequence or a cause of sin, which is the exposure of human life in the name of selfish motives. Erben identifies selfishness with the betrayal of the family. From this point of view, the metamorphosis of the dead into the living reminds us of the value of human life, which is confirmed in family life conducted in accordance with Christian precepts. Erben allegorically extends this Biedermeier message, expressing faith in the rebirth of the Czech nation, which has been politically buried by the Habsburg regime.

3

Przemiany seksualności nastolatków

86%

Pacewicz-Biegańska J.

Przegląd Pedagogiczny

|

2013

|

issue 2

108-118

PL

Tekst artykułu składa się z dwóch części. W części I omówiona jest ewolucja postaw społecznych wobec seksualności w ciągu XX wieku. Opisane są przemiany, jakie zaszły na przełomie wieków, np. emancypacja kobiet w sferze seksualnej. Wspomniane są również takie współczesne zagadnienia seksualne, jak: gender, homoseksualizm, transseksualizm. Część II charakteryzuje seksualność nastolatków: rozwój seksualny, aktywność seksualną, postawy wobec seksu. Część II zawiera także przedstawienie badań Zbigniewa Izdebskiego ze studium badawczego Seksualność Polaków na początku XXI wieku. Badania te zostały przeprowadzone metodą sondażu diagnostycznego przy użyciu ankiety i mają na celu przedstawienie życia seksualnego współczesnych nastolatków. Izdebski pyta młodych ludzi m.in. o wiek inicjacji seksualnej, stosowane środki antykoncepcyjne, stosunek do homoseksualizmu i płatnych usług seksualnych. Bada także stosunek młodzieży do norm obyczajowych. Z badań wynika, iż młodzież coraz szybciej uzyskuje fizyczną dojrzałość seksualną, a co za tym idzie – szybciej rozpoczyna życie seksualne. Nie jest to jednak związane z dojrzałością emocjonalną, która jest osiągana znacznie później. Skala zachowań ryzykownych podejmowanych przez nastolatków w obszarze seksualności jest duża. Najczęstszym błędem jest nieprawidłowy dobór metody antykoncepcji – dużo młodych ludzi zadeklarowało, że stosują stosunek przerywany, który nie jest metodą zabezpieczającą, ani przed niechcianą ciążą, ani przed chorobami wenerycznymi. Tekst ma na celu pokazanie jak niebezpieczne mogą być współczesne przemiany seksualności w odniesieniu do młodych, niedojrzałych jeszcze ludzi. Pokazuje, iż młodzi ludzie, choć prawie dorośli, potrzebują wskazówek i porad ludzi dojrzalszych, którzy mają więcej doświadczenia w kwestiach związanych z seksem i związkami uczuciowymi. Artykuł ten pokazuje, że w szkołach niezbędna jest dobrze przygotowana edukacja seksualna prowadzona przez odpowiednio przygotowanych do tego pedagogów.

4

The hermeneutics of conversation: Silence, epiphany and the irreducibility of conversion

72%

Hołda M.

Roczniki Humanistyczne

|

2016

|

vol. 64

|

issue 11: Anglica

159-170

EN

The article focuses on the hermeneutics of conversation. Its aim is to demonstrate the nature of a hermeneutic conversation as triggering a true possibility of understanding. I propose to see silence, epiphany and conversion, with its irreducible character, as significant components of a hermeneutic conversation. Thus conceived conversation leads to an unveiling of the unknown and generates a genuine possibility of an encounter between the self and the Other. The encounter rests on two indispensable attributes: reciprocity and trust. A genuine conversation in the hermeneutic sense, propelled by these two constituents, exerts a cathartic, transformative and formative power. Not only does it lead to understanding in which the speaking partners are involved, but it entails a potent unearthing of the self, a discovery of one’s identity. This study is based on Hans-Georg Gadamer’s premise of the universal character of understanding. Gadamer’s hermeneutics regards understanding as the fundamental category of our being- in-the-world. The article illustrates the workings of the hermeneutic conversation with an analysis of J. Joyce’s “The Dead.”

PL

Artykuł koncentruje się wokół tematyki hermeneutyki rozmowy. Jego celem jest ukazanie natury rozmowy w świetle hermeneutyki filozoficznej, a zatem rozmowy jako tej przestrzeni ludzkiej egzystencji, która umożliwia rozumienie. Proponuję spojrzenie na milczenie, epifanię, oraz przemianę, wraz z jej nieredukowalnym charakterem, jako na niezwykle istotne elementy rozmowy w znaczeniu hermeneutycznym. W ten sposób pojmowana rozmowa prowadzi do odkrywania nieznanego i stwarza rzeczywistą możliwość spotkania drugiego. Spotkanie to opiera się na dwóch istotnych komponentach: wzajemności i zaufaniu. Rozmowa w znaczeniu hermeneutycznym, poprzez te dwa atrybuty, niesie z sobą katharsis, przemianę i możliwość tworzenia. Nie tylko prowadzi do rozumienia, w które włączeni są partnerzy rozmowy, ale pozwala odkrywać ‘ja’, odkrywać tożsamość. Zaproponowane studium opiera się na założeniu Hansa-Georga Gadamera o uniwersalnym charakterze rozumienia; Gadamer upatruje w rozumieniu fundamentalną kategorię naszego bycia w świecie. Artykuł ilustruje hermeneutykę rozmowy poprzez analizę opowiadania J. Joyce’a „Zmarły”.

5

Przeobrażenie gminy – wybrane zagadnienia

72%

Gonet W.

Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy

|

2017

|

vol. 49

106-118

PL

W artykule dokonano analizy przyczyn upadłości miasta Detroit w USA. Wykazano, że przyczyny te można podzielić na dwa rodzaje zewnętrzne – zmiany w przemyśle motoryzacyjnym, przeniesienie działalności gospodarczej do innych krajów oraz wewnętrzne, tj. brak działań ze strony władz miasta mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa mieszkańcom, brak skutecznego zniwelowania konfliktów rasowych, opóźnione poszukiwanie nowych inwestorów, doprowadzenie do nadmiernego zadłużenia. W artykule wykazano, że bardzo trudna sytuacja Detroit jest odmienna od trudności polskich gmin i miast Dolnego, Górnego Śląska, aglomeracji łódzkiej, Trójmiasta, gdyż w tych miastach i regionach nie nastąpiło trwałe zmniejszenie się liczby ludności o ponad połowę, jak to miało miejsce w Detroit. Wskazano propozycje rozwiązań, jak należy postępować, gdy w mieście maleje liczba przedsiębiorców. W takich przypadkach miasto winno oczekiwać wparcia merytorycznego, organizacyjnego i finansowego ze strony administracji rządowej w zakresie opracowania strategii przetrwania, rozwoju i jej sfinansowania. Wskazano również, że działania mające na celu zapobieżenie trudności w miastach należy podejmować z wyprzedzeniem, gdyż wtedy jest szansa na łagodne przejście transformacji. W takich działaniach miasta również nie powinny być osamotnione, lecz powinny móc oczekiwać wsparcia w zakresie m.in. weryfikacji przyjętego planu działania pod względem realności założeń co do globalnej sytuacji oraz częściowego wsparcia finansowego ze strony budżetu centralnego. Dla wprowadzenia proponowanych rozwiązań nie ma potrzeby tworzenia osobnych regulacji prawnych. Wystarczające jest w tym zakresie dodanie kilku jednostek redakcyjnych w ustawie o finansach publicznych.

EN

The article analyzes the causes of bankruptcy of the city of Detroit in the USA. It has been shown that the causes can be divided into two types the external – in the automotive industry, the transfer of business to other countries and the internal i.e. the lack of action by the city authorities in order to ensure the safety of residents, the lack of effective eliminating of racial conflicts, delayed searches for new investors, which brought the excessive debt. The article shows that the very difficult situation in Detroit is different from the difficulties of Polish towns in Lower, Upper Silesia, agglomeration of Lodz, the Tri-City, because in these cities and regions, there has been a permanent reduction in population by more than half as it was Detroit. Indicated proposals for solutions on how to proceed when the number of entrepreneurs is decreasing. In such cases, the city should expect substantive support, organizational and financial resources from the government administration in the development strategies of survival, development and fund it. It also pointed out that the measures to prevent the difficulties in the cities should be taken in advance, because then there is a chance for a smooth transition of transformation. In such operations the city should not also be alone but must be able to expect the support in such areas like the verification of agreed action plan in the respect of assumptions about the global situation and the partial financial support from the central budget. For introduction of the proposed solutions there is no need to create separate law regulations. It is sufficient in this regard, to add some units of text in the Public Finance Act.

6

Theatre as a means of countering resurgent nationalism and racism in the 21st century: Seth Baumrin’s work in Europe

72%

Topolska E.

Beyond Philology: An International Journal of Linguistics, Literary Studies and English Language Teaching

|

2018

|

issue 15/4

69-86

EN

The paper describes how two European theatre groups, Subpoetics and Gershom, led by an American director, Seth Baumrin, use artistic tools to bring about political and social change. Their creative projects are aimed at combating nationalism and racism, while building a more open and more humane society, based on the dignity and self-respect of the individual, which are considered a necessary precondition of respect for others. The article testifies to the transformative power of the workshops and performances that Baumrin and his associates offer the European public, and the author supports her observations with well-established theories from the area of theatre studies and psychology. As up until now no other academic papers have been published on the subject, a large share of the information included in this article comes from primary sources such as interviews, informal conversations and direct observation.

PL

Artykuł opisuje pracę dwóch kolektywów teatralnych działających w Europie, a prowadzonych przez amerykańskiego reżysera Setha Baumrina, skupiając się na wykorzystaniu przez nich narzędzi artystycznych w celu promowania politycznych i społecznych zmian. Projekty, o których tu mowa, nakierowane są na zwalczanie nacjonalizmu i rasizmu oraz działania mające prowadzić do budowy bardziej otwartego i humanitarnego społeczeństwa, którego podstawą jest godność i szacunek jednostki do samej siebie, traktowane jako warunek wykształcenia się szacunku do innych. Artykuł analizuje transformacyjny potencjał warsztatów i performance teatralnych oferowanych przez Baumrina i jego współpracowników europejskiej publice, podpierając się przy tym ugruntowanymi teoriami z dziedziny studiów teatralnych oraz psychologii. Do tej pory nie powstały żadne artykuły naukowe traktujące o poruszanym tu temacie; z tego też względu większość informacji pochodzi z wywiadów i bezpośredniej obserwacji.

7

Fenomenologia przebaczenia – moralny i metafizyczny wymiar przebaczenia

72%

Szulakiewicz M.

Paedagogia Christiana

|

2016

|

vol. 1/37

97-120

PL

Artykuł jest próbą fenomenologicznego opisu przebaczenia. Autor podkreśla szczególną rolę przebaczenia w naszej kulturze, przepełnionej krzywdami, winami, złem, grzechem. Bez przebaczenia świat taki narażony jest na całkowitą destrukcję. Przebaczenie jest działaniem, aktywnością, jaką podejmuje człowiek w pewnej sytuacji. Jest to sytuacja krzywdy, poczucia winy, ale też rezygnacji z odpłacenia tym, co się krzywdzicielowi słusznie należy, rezygnacji z zemsty. W artykule poddaje się analizie dwa wymiary przebaczenia: pierwszym jest wymiar moralny, w którym akty przebaczenia uwarunkowane są skruchą i zadośćuczynieniem; drugim wymiar metafizyczny, w którym możliwe staje się przebaczenie bezwarunkowe. W obu wymiarach w przebaczeniu dokonuje się przemiany człowieka i przemiany bytu.

EN

The present paper is an attempt to give a phenomenological description of forgiveness. The author underlines an exceptional role that forgiveness plays in our, immersed in harm, guilt, evil and sin, culture. Without forgiveness such a world is in danger of destruction. Forgiveness is an action undertaken by a man in a specific situation. It is a situation of both harm and sense of guilt but also of resignation from a vengeance, from paying the perpetrator what he rightly deserves. The present paper analyses two dimensions of forgiveness. First is its moral dimension in which acts of forgiveness are caused by contriteness and atonement. Second is its metaphysical dimension in which unconditional forgiveness becomes possible. In both of these dimensions a transformation of man and being is accomplished.

8

Sakrament a celebracja

72%

Moskałyk J.

Teologia w Polsce

|

2014

|

vol. 8

|

issue 2

59-69

PL

Najważniejszym miejscem i źródłem działania sakramentu jest Kościół, który ze swej natury jest przeznaczony do tworzenia prawdziwej przestrzeni zbawczej. W nim Bóg w sposób szczególny ujawnia i udziela siebie przez Chrystusa i Ducha Świętego człowiekowi. Dzięki temu następuje tajemnicze zjednoczenie istoty ludzkiej i boskiej bez naruszenia ich suwerenności. To zespolenie wprowadza w świat ludzki, widzialny i całą doczesność nowy porządek, który stanowić będzie o ich relacyjności zbawczej.

EN

The sacraments of the Church are not only making manifest the victim of the Christ and the favour of the Holy Spirit, but are also calling for the man so that he assumes the positive attitude with regard to the act of their celebration. Since via the entire sacramental-ceremonious event the victim of the Christ is being updated still anew. Community faithful obtaining the participation in the salutary mystery play, receives the privilege of drawing from supernatural gifts. And along with him impulse towards the transformation of one’s earthly activity into the actual value serving the good of the individual and the universal community. In sacraments and the celebration one purpose always becomes apparent, deprived any of the internal opposition and ruling out which consists in bringing the man closer to God. Apart from that carry occurring between two phenomena let overcome the indifference to true spiritual values.

9

Duchowość jawna i ukryta. Czy warto kruszyć kopie o naukowy status badania duchowości?

72%

Socha P.

Roczniki Psychologiczne

|

2013

|

vol. 16

|

issue 3

369-413

PL

Mimo że duchowość jest dziś popularnym obiektem badań w wielu dziedzinach nauk o człowieku, ciągle istnieją kłopoty z jej definiowaniem. Wśród ich przyczyn, przynajmniej w psychologii, choć nieuzasadnione, są skrzywienia odzwierciedlające osobiste uwikłanie naukowca: z jednej strony apologetyczne, z drugiej - antyfideistyczne. Skrzywienie pierwszego typu jest często powodowane wykraczającymi poza paradygmat nauki przekonaniami twórcy koncepcji. Odnosi się to do dwu koncepcji uznających istnienie duchowego wymiaru człowieka jako substancjalnie innego niż psychologiczny: logoteoria V. E. Frankla, czyli koncepcja wymiaru duchowego jako źródła potrzeby sensu, oraz koncepcja D. Helminiaka, według której duchowość jest realizacją zasady autentycznej transcendencji siebie. Takie koncepcje określone są jako jawne. Jednak istnieją też jawne koncepcje duchowości, możliwe do akceptacji w ramach psychologii akademickiej; omówiony przykład to koncepcja duchowości opracowana przez J. Averilla. Skrzywienie drugiego typu zdominowało zachodnią psychologię na długo. Może być ono powodem nieużywania pojęcia duchowości przez twórców koncepcji, których wyróżniające się cechy pojawiają się w tym artykule. Są to ukryte koncepcje duchowości. Trzy ich przykłady to: teoria opanowywania trwogi, zainicjowana przez T. Pyszczynskiego, J. Greenberga i S. Solomona, model podtrzymywania sensu, którego autorami są głównie T. Proulx i S. Heine, oraz transgresyjna koncepcja człowieka Józefa Kozieleckiego. Występują w nich podobne wątki, jednak koncepcja transgresyjna jawi się jako najbardziej przydatna. W zakończeniu znajdują się propozycje badań wykorzystujących idee sensu, radzenia sobie z absurdalnością i formy transgresji jako prowadzące do duchowej przemiany.

EN

Although spirituality is a popular subject of research in many fields of science about man today, there still are problems with defining it. Their causes, at least in psychology, though unfounded, include distortions reflecting the scientist's personal bias: apologetic on the one hand and anti-fideist on the other. Bias of the first type often stems from the beliefs, held by the author of a given concept, that go beyond the paradigm of science. This refers to two concepts recognizing the existence of the spiritual dimension of the human being as substantially different from the psychological dimension: V. E. Frankl's logotheory, being a concept of the spiritual dimension as the source of the need for meaning, and D. Helminiak's concept, according to which spirituality is the realization of the principle of authentic transcendence of the self. Such concepts are referred to as explicit. However, there are also explicit concepts of spirituality acceptable in academic psychology; the described example is the concept of spirituality developed by J. Averill. Bias of the second type dominated Western psychology for a long time. It may be the cause for the term "spirituality" not being used by the authors of the concepts whose distinctive features appear in this article. These are the implicit concepts of spirituality. Their three examples are: Terror Management Theory (developed by T. Pyszczyński, J. Greenberg, and S. Solomon), the Meaning Maintenance Model (authored mainly by T. Proulx and S. Heine), and Józef Kozielecki's trans-gressive concept of man. They include similar elements, but the transgressive concept appears to be the most useful. The conclusion contains proposals of research using the ideas of meaning, coping with absurdity, and the form of transgression as ones that lead to spiritual transformation.

10

El motivo de la transformación en el cuento Axolotl de Julio Cortázar

72%

Wendorff A.

Sztuka Ameryki Łacińskiej

|

2021

|

issue 11

137-149

PL

Celem artykułu jest krótkie omówienie problemu obecności alter ego i procesów metamorfozy w literaturze latynoamerykańskiej. Punktem wyjścia dla prezentowanych rozważań jest opowiadanie Julio Cortázara Aksolotl. Historia stanowi pretekst ukazania różnych interpretacji, które przekazuje nam Cortázar w odniesieniu do mitu i problemu przemiany, transformacji. Ponieważ nie zawsze jesteśmy uczciwi wobec siebie, wyrazem i miarą naszych myśli może stać się nasze drugie ja, nasz nierzeczywisty sobowtór. Pisarz odwołuje się do różnorodnych relacji egzystencjalnych, w których poszukujemy codziennie potwierdzenia i stałości, poczucia rzeczywistości, pozostając jednak w nieustannym konflikcie ze światem pogrążonym w antagonistycznej relacji między tym, co realne, i tym, co nierzeczywiste. Ten dualizm jest wieloznaczącą metaforą, poprzez którą Cortázar przywołuje m.in. Thomasa Manna czy Franza Kafkę. Aksolotl stanie się zatem pretekstem analizy i punktem wyjścia do refleksji na temat metafory transformacji ukazywanej w literaturze pięknej.

EN

This paper aims to briefly tackle the issue of the alter ego and the metamorphosis in Latin American literature. For this reason, we shall take the story by Julio Cortázar entitled Axolotl as a reference point and evaluate the various interpretations of the myth and transformation in Cortázar’s work. Since we are not the very expression and measure of our thoughts (e.g. Julio Cortázar), our other self is always among us. The various existential relationships that we establish daily to confirm that we live our lives fulfilled by certainty and conviction, and that – staying in a permanent conflict with the world engulfed in an antagonistic relationship between the real and the unreal – they are a potent metaphor through which Cortázar evoques Thomas Mann or Franz Kafka, among others. Thus, the axolotl shall not be the only reason to analyze the story. We shall also see how this metaphor is rendered in literature.

11

Мотив смерти в позднем творчестве Николая Лескова

72%

Łukaszewicz M.

Slavica Wratislaviensia

|

2018

|

vol. 167

183-190

EN

The motif of death in Nikolai Leskov’s late works The paper discusses the meaning of the motif of death in Nikolai Leskov’s works, especially those written in the last eight years of his life. The presence of two opposing representations is indicated: on the one hand, the death is depicted with emphasis on physiological processes which accompany it; on the other, it is described as a spiritual transition from the earthly to heavenly life. These two completely different approaches seem to originate in Leskov’s ambivalent attitude towards death: the writer believed that it was not the absolute end of life but, at the same time, he was afraid of the very process of dying. The examined issues are particularly visible in Leskov’s last work, The Rabbit Carriage, where one can find numerous and varied descriptions of characters’ death, as well as the spiritual transformation of the main hero, also presented by the concepts of death and resurrection

PL

Motyw śmierci w późnej twórczości Nikołaja Leskowa W artykule omówione zostało znaczenie motywu śmierci w twórczości Nikołaja Leskowa, ze szczególnym uwzględnieniem sposobu jej przedstawienia w utworach ostatnich ośmiu lat życia pisarza. Wskazano przy tym na obecność dwóch przeciwstawnych jej wyobrażeń: z jednej strony śmierć może być opisywana z podkreśleniem towarzyszących jej procesów fizjologicznych, z drugiej zaś — jako duchowe przejście od życia ziemskiego do niebiańskiego. Te dwa różne podejścia wydają się zakorzenione w ambiwalentnym stosunku Leskowa do śmierci — pisarz wierzył, że nie jest ona bezwzględnym końcem życia, obawiał się jednak samego procesu umierania. Szczególnie wyrazista ilustracja badanego zagadnienia znalazła się w ostatnim utworze Leskowa, opowieści Igranie z bałwanem, w której mamy do czynienia z licznymi i różnorodnymi opisami śmierci postaci, a także z duchową przemianą głównego bohatera, przedstawioną przy zastosowaniu słownictwa związanego ze śmiercią i zmartwychwstaniem.

12

Między Genezis a Apokalipsą. Wokół opowiadania "Deus ex" Olgi Tokarczuk

72%

Gralewicz-Wolny I.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2020

|

vol. 109

|

issue 2

178-187

EN

The subject of the interpretation presented in this article is Deus ex, a short story by Olga Tokarczuk, published in the volume Wardrobe (Szafa) in 1997. Analysed in the contemporary context of the ever stronger catastrophe narrative, it approaches present-day disasters and hazards as part of the eternal process of the forever transforming world. Be doing so, it alludes to the ancient understanding of catastrophe as a revolution, a dramatic climax and a turning point that leads to inevitable catharsis. In Tokarczuk’s story, disaster is part of everyday life with all its alternate rhythms. The beginnings and ends of computer worlds generated by the protagonist create a kaleidoscope that reveals a slow disintegration of the main character’s reality. His plane converges with the coexisting elements of the feminine and masculine, human and divine, linear and cyclical time, the space of the introverted and extroverted, being awake and sleeping. In light of this binary, contrapuntal configuration of characters, objects and phenomena, disaster can be envisaged not only as a sign of a certain order coming to an end but also as a condition for the reorganisation of the current socio-cultural system. Once shaken, it can reveal itself in a new, different form.

13

Sakrament a celebracja

72%

Moskałyk J.

Teologia w Polsce

|

2014

|

vol. 8

|

issue 2

59-69

EN

The sacraments of the Church are not only making manifest the victim of the Christ and the favour of the Holy Spirit, but are also calling for the man so that he assumes the positive attitude with regard to the act of their celebration. Since via the entire sacramental-ceremonious event the victim of the Christ is being updated still anew. Community faithful obtaining the participation in the salutary mystery play, receives the privilege of drawing from supernatural gifts. And along with him impulse towards the transformation of one’s earthly activity into the actual value serving the good of the individual and the universal community. In sacraments and the celebration one purpose always becomes apparent, deprived any of the internal opposition and ruling out which consists in bringing the man closer to God. Apart from that carry occurring between two phenomena let overcome the indifference to true spiritual values.

PL

Najważniejszym miejscem i źródłem działania sakramentu jest Kościół, który ze swej natury jest przeznaczony do tworzenia prawdziwej przestrzeni zbawczej. W nim Bóg w sposób szczególny ujawnia i udziela siebie przez Chrystusa i Ducha Świętego człowiekowi. Dzięki temu następuje tajemnicze zjednoczenie istoty ludzkiej i boskiej bez naruszenia ich suwerenności. To zespolenie wprowadza w świat ludzki, widzialny i całą doczesność nowy porządek, który stanowić będzie o ich relacyjności zbawczej.

14

L’hypotypose dans les Métamorphoses d’Ovide

61%

Koźluk M.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica

|

2016

|

issue 11

9-24

PL

Metamorfozy Owidiusza stanowią doskonały materiał do badań nad figurami retorycznymi, a w szczególności nad hipotypozą (euidentia). Występująca bowiem często w towarzystwie innych figur (enumeratio, accumulare res, comparatio, gradatio) hipotypoza, odgrywa wyjątkową rolę w owidiańskiej narracji, a zwłaszcza w momencie kluczowym dla każdej przemiany, jakim jest płynne przejście jednego bytu w drugi. W niniejszej pracy zostały prześledzone głównie fragmenty, które zarówno w sposób dokładny (perspicuitas), jak i przekonujący (persuasio) ukazują zmieniające się ludzkie ciało z punktu widzenia fizjonomii i anatomii. Historie Dafne, Myrry, Ocyrhoé, Aglauros czy Niobe, to tylko niektóre przykłady, które posłużyły do analiz w celu zbadania, na czym polegała istota hypotypozy w momencie przemiany. Celem artykułu było również ukazanie, w jaki sposób łaciński poeta korzystał z tej silnej pod względem natury figury retorycznej (figura ad delectandum), aby wzbudzić u czytelnika jak najgłębsze przeżycia (mouere).

EN

Ovid’s Metamorphoses are an excellent text for the study of figures of speech, and in particular over hypotyposis (euidentia). Often hypotyposis, occurring in the company of other figures (enumeratio, accumulare res, comparatio, gradatio), plays a unique role in ovidian narrative form, especially at the key time of change – metamorphosis, which is the passage of one being to another. This article has traced mainly fragments that accurately (perspicuitas) and convincingly (persuasio) show the change of the human body, from the point of view of physiognomy and anatomy. Stories of Daphne, Myrrh, Ocyrhoé, Aglaulus or Niobe, are just some examples that were used for analysis to investigate what is the essence of hypotyposis at the time of change. The main aim of this article was to show the way, which was used by Ovid, the Latin poet, to stir in the reader the strongest of feelings (mouere).

15

Accomplissement et dépassement comme traits caractéristiques du corps ressuscité.

58%

Nawracała T.

Studia Gdańskie

|

2019

|

issue 45

57-75

FR

La résurrection du Christ appartient au kérygme fondamental de l'Église. Dès le début, les apôtres lui consacrent toute leur attention, soulignant son importance pour l'accomplissement de la volonté salvifiques de Dieu. D'une part, la résurrection est l’achèvement de la passion et de la mort du Christ, et d'autre part, elle souligne la bonté de la matière et sa participation à l'accomplissement eschatologique. Le Nouveau Testament attire constamment l'attention sur la dimension matérielle et corporelle de la résurrection, bien qu'il le fasse selon ses propres méthodes et hypothèses. Les auteurs inspirés essaient de refléter la nouvelle réalité comme ils le peuvent et le plus possible. N'ayant aucune analogie dans l'histoire du salut, ils s'attachent à souligner le fait de la résurrection et moins sa compréhension. Celle-ci reste le domaine de la foi. L’article que voici propose deux hypothèses liées à l'interprétation des messages bibliques concerant la résurrection. Ils visent à montrer les conséquences théologiquement possibles de la compréhension de la corporéité et de la matérialité de la résurrection, non seulement de Christ, mais également de tout être humain.

PL

Zmartwychwstanie Chrystusa należy do podstawowego kerygmatu Kościoła. Od samego początku Apostołowie poświęcają mu uwagę, podkreślając jego znaczenia dla wypełnienia zbawczych planów Boga. Z jednej strony zmartwychwstawanie jest dopełnieniem męki i śmierci Chrystusa, a z drugiej – podkreśleniem dobroci materii i jej udziału w eschatologicznym spełnieniu. Nowy Testament nieustannie zwraca uwagę na materialno-cielesny wymiar zmartwychwstania, choć czyni to według właściwych sobie metod i założeń. Autorzy natchnieni starają się oddać nową rzeczywistość tak, jak potrafią i na tyle, na ile mogą. Nie mając żadnych analogii w dziejach zbawienia, skupiają się oni na uwypukleniu faktu zmartwychwstania, a mniej nad jego zrozumieniem. Pozostaje ono domeną wiary. W niniejszym artykule zaproponowane zostały dwie hipotezy związane z interpretacją biblijnych przekazów o zmartwychwstaniu. Chodzi w nich o podkreślenie możliwych teologicznie konsekwencji w rozumieniu cielesności i materialności zmartwychwstania nie tylko Chrystusa, ale i każdego człowieka.

16

Laboratoria wspólnoty? Wokół literackich świadectw i pedagogicznych rozpoznań

58%

Rusek M.

Polonistyka. Innowacje

|

2023

|

issue 17

59-72

EN

The article is dedicated to answering the question of whether school can be thought of as a laboratory of community. The analysis focuses on the images of various relations functioning in the school environment which are present in literature of different epochs. Indicated are these directions in educational practice which allow the development of the culture of coexistence that prevents the phenomena of exclusion or ostracism. The inspiration for such an approach was provided by the concept of future-oriented humanities, which Ewa Domańska called prefigurative. According to this idea, the objective of humanities is to imagine tomorrow and shape its possible scenarios. The anthropological approach made it possible to combine the literary and pedagogical perspectives. The practice of eutorics (a term introduced by Dorota Korwin-Piotrowska, who also described this field of rhetoric) was considered the basis for thinking about school as a laboratory of community.

PL

Artykuł poświęcony jest odpowiedzi na pytanie, czy o szkole można myśleć jako o laboratorium wspólnoty. Analizie zostały poddane obrazy rozmaitych relacji funkcjonujących w środowisku szkolnym, które przynosi literatura różnych epok. Wskazano te kierunki w edukacyjnej praktyce, które pozwalają na rozwijanie kultury współbycia, zapobiegającej zjawiskom wykluczenia czy ostracyzmu. Inspiracji do takiego ujęcia dostarczyła koncepcja humanistyki skierowanej ku przyszłości, którą Ewa Domańska nazwała prefiguratywną. W myśl tej idei celem humanistyki jest wyobrażanie sobie jutra i kształtowanie jego możliwych scenariuszy. Podejście antropologiczne pozwoliło na połącznie perspektywy literaturoznawczej i pedagogicznej. Za podstawę myślenia o szkole jako laboratorium wspólnoty uznano praktykowanie eutoryki (termin wprowadzony przez Dorotę Korwin-Piotrowską, która opisała również tę dziedzinę retoryki).

17

Rozumna służba a odnowiony umysł w świetle Rz 12,1-2

58%

Żywica Z.

Collectanea Theologica

|

2018

|

vol. 88

|

issue 1

5-21

EN

Exegetical analysis of propositio 12,1-2 and its rhetorical contextallows us to conclude that the overriding message is an encouragementto render “a reasonable service to God”. According to Paul, itrelies on the constant and absolute faithfulness of his will to sacrifice“himself” (sōma) in “a living, sacred and pleasant sacrifice”, that is, to the measure of the sinful humanity of mercy in the salvific workof Jesus; “according to the faith received from God” (12,3). For theApostle, the constantly “renewed mind with the Gospel” and thepower of the Holy Spirit is an absolute condition to fully know God’swill, “transform oneself” (sōma) and save it redemptive effectivelythrough God’s “goodness, perfection and love”. It is obvious to himthat only a man implanted in Christ through the Gospel, baptismand the Holy Spirit becomes his “image” also in the way of thinking(the mind), therefore he is able to constantly re-explore the sense of“reasonable service” to finally find out that it is “evangelical service”in the power of the Holy Spirit, modeled on Jesus himself. This isthe only rationally mature (according to the wisdom and justice ofGod) and worth of a “new creature” (Christian) the answer to Godfor the work of salvation made in Christ, who sacrificed himself toGod in the Passover as a sacrifice of the “good, perfect, living holyand the kind”.

18

Obraz Boga wyłaniający się z konfrontacji bezbożnego i sprawiedliwego w wybranych księgach Starego Testamentu

58%

Rams J.

|

2017

|

vol. 26

|

issue 3

23-31

EN

Justice is a difficult concept. Its description is present in almost every chapter of the Bible. It has various aspects. However, the basic message is that justice comes from God and it leads towards Him. The purpose is to become a righteous man who is formed by God’s Justice. By repeating this adjective, the Bible defines this attitude and contrasts it with the picture of a wicked man and impiety itself. This can be observed mainly in the Book of Proverbs and in the Book of Psalms. A simple structure of proverbs allows us to notice the contrast between a wicked and pious man. A similar structure of psalms makes it possible to compare both concepts. Selected parts of the Books define those contrasting attitudes. This leads us to predictable conclusions. Some interesting phrases can be observed in the Book of Ezekiel. The author avoids static concepts and the final classification of a righteous man who will never become a sinner. The prophet knows those attitudes. He is interested how man can change. He wants to know if man can hold on to such attitude. The narration of the Book does not contrast both attitudes but it challenges and evaluates them.

19

„Ponieważ jeden jest chleb...” Eucharystyczna eklezjologia J. Ratzingera/Benedykta XVI

44%

Szymik J.

Roczniki Teologii Dogmatycznej

|

2013

|

vol. 5

75-94

EN

In a specific way, while making a synthesis of various aspects of theology of the Eucharist, J. Ratzinger/Benedict XVI leads us deep into the reality, towards the final truth of the world which was created by God as good and which was redeemed. As the realization of the unity of what is spiritual, internal, personal and what is physical, external, social, the Eucharist shapes the Church, which – in turn – enables it, assumes and exists on the basis of its gift, as one and universal (Catholic). The thought of J. Ratzinger/Benedict XVI combines biblical hermeneutics, patristic interpretations, dogmatic findings, spirituality, morality, liturgy and social science. This integrity, manifested through the Passion and Paschality of Christianity, where such notions and terms as Body of Christ, Communion, Eucharist, participation in the Body and Blood, participation in the prayer of Jesus not only explain each other, but also add meaning to one another, shows what sacramental consciousness can be and how to approach the great mystery of faith.

Refine search results

Edukacja wobec przemian aksjologicznych

Przemiana martwego w żywe w balladach Karela Jaromíra Erbena

Przemiany seksualności nastolatków

The hermeneutics of conversation: Silence, epiphany and the irreducibility of conversion

Przeobrażenie gminy – wybrane zagadnienia

Theatre as a means of countering resurgent nationalism and racism in the 21st century: Seth Baumrin’s work in Europe

Fenomenologia przebaczenia – moralny i metafizyczny wymiar przebaczenia

Sakrament a celebracja

Duchowość jawna i ukryta. Czy warto kruszyć kopie o naukowy status badania duchowości?

El motivo de la transformación en el cuento Axolotl de Julio Cortázar

Мотив смерти в позднем творчестве Николая Лескова

Między Genezis a Apokalipsą. Wokół opowiadania "Deus ex" Olgi Tokarczuk

Sakrament a celebracja

L’hypotypose dans les Métamorphoses d’Ovide

Accomplissement et dépassement comme traits caractéristiques du corps ressuscité.

Laboratoria wspólnoty? Wokół literackich świadectw i pedagogicznych rozpoznań

Rozumna służba a odnowiony umysł w świetle Rz 12,1-2

Obraz Boga wyłaniający się z konfrontacji bezbożnego i sprawiedliwego w wybranych księgach Starego Testamentu

„Ponieważ jeden jest chleb...” Eucharystyczna eklezjologia J. Ratzingera/Benedykta XVI