Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  przemysł filmowy
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Przyglądając się dziejom firmy Falanga z perspektywy historycznych badań produkcji, autor zadaje pytanie o strategie biznesową, która umożliwiła Falandze zajęcie hegemonicznego miejsca na rynku filmowym. Argumentuje, że firma rozwijała się zgodnie ze strategią rozwoju organicznego, stosując również strategię niszy i strategię przewagi konkurencyjnej. Trafne rozpoznanie specyfiki i potrzeb rynku filmowego, wysoka jakość usług, ostrożne i przemyślane decyzje inwestycyjne uczyniły w latach 30. z Falangi najważniejszy podmiot na rynku, o znaczeniu zdecydowanie wykraczającym poza działalność usługową w zakresie udostępniania hali do zdjęć i obróbki laboratoryjnej taśmy. Autor demonstruje, że Falanga zajmowała kluczowe miejsce w systemie rozproszonego finansowania filmów w Polsce, a jednocześnie – mimo że formalnie nie wyprodukowała żadnego pełnometrażowego filmu fabularnego – była najważniejszym polskim (ko)producentem filmowym.
EN
Looking at the history of Falanga from the perspective of historical production research, the author asks a question about the business strategy that enabled Falanga to take hegemonic position on the film market. He argues that the company developed in line with its organic development strategy, also using a niche strategy and competitive advantage strategy. Accurate diagnosis of the specifics and needs of the film market, high quality of services, careful and thoughtful investment decisions made Falanga the most important market player in the 1930s, which significantly exceeded the service side of the company based on renting a production hall space for filming and laboratory tape processing. The author demonstrates that Falanga occupied a key place in the system of dispersed film financing in Poland, and was at the same time – despite the fact that it did not formally produce any feature film – the most important Polish (co) film producer.
PL
Artykuł jest recenzją książki Marcina Adamczaka Kapitały przemysłu filmowego. Hollywood, Europa, Chiny (2020). Autor monografii opisuje w niej sposoby funkcjonowania współczesnego rynku filmowego. Książka składa się z trzech rozdziałów dotyczących: hollywoodzkiego systemu kinematograficznego, od jego początków do czasów obecnych; europocentrycznego podsystemu festiwalowego opartego na budowaniu prestiżu społecznego, kulturowego i symbolicznego; oraz wzrastającej roli Chin w pejzażu współczesnej produkcji i dystrybucji filmów. Książka zawiera też propozycje metodologiczne, które mogą być wykorzystywane w dalszych badaniach dotyczących nie tylko funkcjonowania rynku filmowego, ale również innych przemysłów kreatywnych, choć nie sposób przewidzieć, czy w świecie postcovidowym rynki te będą funkcjonowały według zasad opisanych w książce Adamczaka.
EN
Review of Marcin Adamczak’s book on the functioning of the modern film market: Kapitały przemysłu filmowego. Hollywood. Europa. Chiny [Capitals of the Film Industry: Hollywood. Europe. China] (2020). The book consists of three chapters, which describe: the Hollywood cinematographic system from its beginnings to the present day; the Eurocentric festival subsystem based on building social, cultural and symbolic prestige; and the growing role of China in the landscape of contemporary film production and distribution. The book contains also methodological proposals, which can be used in further research concerning not only the functioning of the film market, but also other creative industries, although it is impossible to predict whether in the post-covid world these markets will function according to the rules described by Adamczak.
EN
Analyses of bilinguals’ speech patterns and related cultural stereotypes as portrayed in films have become relatively frequent in recent years. This paper focuses on the nature and amount of ‘linguistic space’ provided by the film industry for the sociolinguistic presence of the ‘Other’ in bilingual contexts. It represents an analysis of films in which bilingual characters (in English and one of Asian Indian languages*) are presented. The analysis focuses on on-screen produced stereotypes about such bilinguals, immigrants’ struggles to assimilate to the English-dominant cultural and linguistic context, and patterns of code-switching between English and Asian Indian languages, i.e., contexts of usage of the two languages. The first part of the analysis focuses on identifying patterns of recurring topics in the analyzed films as they are connected with different aspects of negotiating the identity of bilinguals in English and one of Asian Indian languages. Topics related to the conflict between homeland nostalgia and traditional values upheld by first-generation immigrants and a more noticeable cultural assimilation among second- and third-generation immigrants are reflected in the extent of linguistic assimilation among different generations of immigrants. The second part of the analysis focuses on instances of code-switching, i.e., specific contexts in which English and Asian Indian languages are used, as well as factors that contribute to such instances of code-switching. Sociolinguistic analyses of the portrayal of bilinguals in English and one of Asian Indian languages in film production might partially explain the nature of stereotypes about such bilingual speakers.
PL
Analiza wzorów mowy osób dwujęzycznych oraz powiązanych z nimi kulturowych stereotypów obecnych w kinie jest stosunkowo nową dziedziną badań. Artykuł koncentruje się na naturze oraz zakresie „przestrzeni językowej”, jaką przemysł kinematograficzny może dostarczyć studiom socjolingwistycznym w zakresie analizy obecności „Innego” w kontekście dwujęzyczności. Artykuł analizuje filmy, w których występują dwujęzyczne postaci, posługujące się językiem angielskim oraz jednym z języków Indii używanym w kontekście pozaindyjskim*. Analiza skupia się na sposobie, w jaki filmowe reprezentacje wytwarzają stereotypy dotyczące osób dwujęzycznych w kulturze anglojęzycznej, takich jak trudności asymilacyjne w kulturze anglojęzycznej oraz wzorce zmiany kodu językowego między językiem angielskim a językami Indii. Pierwsza część analizy skupia się na filmowych reprezentacjach sposobów, w jakie osoby o pochodzeniu indoazjatyckim negocjują swoją dwujęzyczną tożsamość; jej celem jest identyfikacja motywów powielanych w kolejnych filmowych produkcjach. Zakres językowej asymilacji odzwierciedla bariera pokoleniowa: podczas gdy pierwsze pokolenie imigrantów cechuje nostalgia za ojczyzną oraz tradycyjnymi wartościami, drugie oraz trzecie pokolenie charakteryzuje zauważalna kulturowa asymilacja. Druga część analizy poświęcona jest zmianom kodu językowego: bada kontekst, w którym używany jest język angielski oraz okoliczności użycia języków Indii, a także analizuje czynniki mające wpływ na zmianę kodu. Socjolingwistyczna analiza filmowych reprezentacji osób dwujęzycznych o korzeniach indyjskich może przyczynić się do wyjaśnienia podłoża stereotypów na temat tej grupy osób.
PL
Książka Dawida Głowni Początki kina w Japonii na tle przemian społeczno-politycznych kraju (2020) przedstawia szczegółowo narodziny kinematografii japońskiej – od sprowadzenia aparatury filmowej w 1897 r. i założenia pierwszych wielkich przedsiębiorstw, takich jak Nikkatsu, po początki cenzury filmowej, ustanowionej w wyniku „skandalu Zigomarowskiego” z 1912 r. Autor ukazuje kontekst społeczny, polityczny i kulturalny powstania kina w Japonii, odnosząc się m.in. do świata ulicznych rozrywek (misemono), do których początkowo zaliczano kinematograf, a także wojny rosyjsko-japońskiej, wydarzenia stymulującego rozwój branży filmowej. Szczegółowo omówiono także genezę benshi – narratorów komentujących pokazy wczesnych filmów. Procesy opisane przez Dawida Głownię zostały zestawione z narodzinami kina na ziemiach polskich na przełomie XIX i XX w.
EN
Dawid Głownia’s book Początki kina w Japonii na tle przemian społeczno-politycznych kraju [The Beginnings of Cinema in Japan in the Context of the Country’s SocioPolitical Transformations] (2020) offers a detailed and comprehensive presentation of the birth of Japanese cinematography, from the importation of the film apparatus in 1897 and the establishment of the first major film companies such as Nikkatsu to the establishment of film censorship as a result of the “Zigomar scandal” of 1912. The author also presents manifold social, political and cultural contexts of the emergence of cinema in Japan, such as the world of street performances (misemono), which initially included the cinema, or the Russo-Japanese War, which stimulated the birth of the film industry. The origin of benshi, whose narration accompanied silent film screenings, is also discussed in detail. In the review, the processes described by Dawid Głownia are juxtaposed with the birth of cinema on Polish lands at the turn of the 19th and 20th century. 24
PL
Na fali ruchu #metoo na planie filmowym (oraz w debacie publicznej) pojawił się nowy zawód: koordynatorka intymności. Jej zadaniem jest zapewnienie bezpieczeństwa i komfortu pracy aktorkom oraz aktorom uczestniczącym w scenach intymnych wymagających nagości lub symulowania seksu. Koordynacja (lub mediacja) oznacza również, że wysiłki te są podejmowane z myślą o artystycznych celach twórców filmu. Dyskusja na temat koordynacji intymności w filmie budzi dużo nadziei, ale też wiele wątpliwości i kontrowersji. Sygnalizują one zmiany dokonujące się w przemyśle filmowym, ujawniają długie życie pewnych przekonań i uprzedzeń, dotyczących zarówno seksualności oraz jej reprezentacji, jak i rozumienia sztuki filmowej. Autorka wskazuje niektóre z nich, dotyczące statusu aktorki i jej ciała, istoty aktorstwa oraz procesualnego i zespołowego charakteru pracy na planie. (Materiał nierecenzowany).
EN
With the #metoo movement, a new profession appeared on the film set (and in the public debate): the intimacy coordinator. Her task is to ensure the security and comfort of actresses and actors participating in intimate scenes requiring nudity or simulating sex. Coordination (or mediation) also implies that these efforts are made with the filmmakers’ artistic goals in mind. The discussion on intimacy coordination in film evokes a lot of hope, doubts and controversy. They signal changes taking place in the film industry and reveal the long life of certain beliefs and prejudices, related both to sexuality and its representations and to the understanding of the film art. The author indicates some of them, concerning the status of the actress and her body, the essence of acting, and the processual and team nature of working on the set. (Non-reviewed material).
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.