Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  przesłanie
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Struktura twórczości Henryka Elzenberga

100%
Kowalik Ł.
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
|
2017
|
issue 4
2
Publication available in full text mode
Content available

Zagadnienia wybrane z procesu beatyfikacyjnego Pawła Yun Ji-chunga i jego 123 Towarzyszy Męczenników

85%
Fiejdasz-Buczek L.
Roczniki Nauk Prawnych
|
2020
|
vol. 30
|
issue 2
189-206
EN
The first thought of initiating the beatification process of Paul Yun Ji-chunga and his companions who was martyred in period 1791-1888, was even before canonization of 103 Korean martyrs (†1839-1868). This first canonization took place on May 6, 1984 in Seoul. In 1997 Bishops’ Conference of Korea linked several diocese initiatives into a one under the name “Joint promotion for the Beatification and Canonization of Korean martyrs” and adopted the responsibilities of the Petitioner of the Cause. After obtaining the dispensation of the Congregation for the Causes of Saints from the norm 5a Normae servandae in 2002, one process of 124 martyrs murdered in 11 dioceses could have been carried out by the bishop of the Masan diocese. In accordance with the rule of canonization law: before competent Bishop initiate the process, he evaluate published writings of the Servant of God, assuring that there is nothing in them that is against faith or good morals. Such a type of assessment was subjected to two-volume catechism of the Catholic Church of Korea Jugyo-Yoji, written by Jeong Yak-jong (1760-1801), one of the 124 Witnesses of Faith. In the next part of this paper includes a characteristic of a group of 124 Korean martyrs under following criterion: nationality, church status, sex, age, social status, profession and marital status. Then a persecutor and ways of killing were characterised. At the end there is a description of a Beatification ceremony led by Pope Francis himself (not by his delegate as it usually happened before 2005) and characteristic of the message that the beatification of Paul Yun Ji-chung and his 123 Companions carries in the Church of Korea.
PL
Myśl o rozpoczęciu procesu beatyfikacyjnego Pawła Yun Ji-chunga i jego Towarzyszy, tj. męczenników zamordowych in odium fidei w latach 1791-1888, zrodziła się jeszcze przed kanonizacją Andrzeja Kima Tae-gŏna, Pawła Chŏng Ha-sanga i 101 Towarzyszy (†1839-1868), która odbyła się 6 maja 1984 r. w Seulu. W 1997 r. Konferencja Episkopatu Korei połączyła inicjatywy kilku diecezji pod nazwą „Wspólne promowanie beatyfikacji i kanonizacji męczenników koreańskich” i przyjęła obowiązki powoda sprawy. Po uzyskaniu w 2002 r. dyspensy Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych od normy 5a Normae servandae, jeden proces 124 męczenników zamordowanych w jedenastu diecezjach mógł przeprowadzić biskup diecezji Masan. W prawie kanonizacyjnym zasadą jest, że zanim biskup kompetentny rozpocznie proces, podda ocenie teologicznej opublikowane pisma kandydata na ołtarze, upewniając się, czy nie znajduje się w nich nic, co sprzeciwia się wierze lub dobrym obyczajom. Ocenie teologicznej poddano dwutomowy katechizm Kościoła katolickiego Jugyo-Yoji, którego autorem był Jeong Yak-jong (1760-1801), jeden ze 124 Świadków Wiary. W kolejnej części artykułu scharakteryzowano grupę 124 Męczenników ze względu na narodowość, stan w Kościele, płeć, wiek, status społeczny i wykonywany zawód oraz stan cywilny. Następnie scharakteryzowano prześladowcę i sposoby zadawania śmierci. Całość zamyka omówienie ceremonii beatyfikacyjnej, której osobiście przewodniczył papież Franciszek, a nie delegat Ojca Świętego (jak ma to miejsce od 2005 r.), oraz charakterystyka przesłania, jakie Kościołowi w Korei niesie beatyfikacja Pawła Yun Ji-chunga i jego 123 Towarzyszy Męczenników.
3
Publication available in full text mode
Content available

Wymagająca Miłość. Wybrane aspekty teologii Bożego Ojcostwa w przesłaniu Jana Pawła II do młodzieży

81%
Owsianka M.
Teologia w Polsce
|
2014
|
vol. 8
|
issue 1
119-131
EN
John Paul II calls God Demanding Love and he puts this truth in the centre of his message for the young people. He does so since he experiences, in his own life, the very presence and actions of God the Father, who loves and demands. The Pope builds the science about Love basing on the Bible. In the light of selected texts from the Old Testament, he directly binds Love with Commandments. Demanding Love becomes a synonym of the Decalogue. In line with the message from the New Testament, he emphasizes that the commandment of love is the continuation and supplementation of the God’s Law and that its only rightness is God’s Love. The article devotes much attention to the Pope’s perception of Jesus. There are good reasons. John Paul II calls Jesus the Nature of God’s Love and keeps underlining that the Son of God points to God the Father with His whole existence and each and every action, thus reflecting His Love. In order to explain the specificity of God’s Love, the Pope reaches for biblical images, referring to the scene when Jesus talks with the young man, to the Parable about the merciful father and recalls young John resting on the Master’s chest. In his teaching about God’s love, John Paul II emphasizes the very nature of God’s Love, always preceding human love, Its ability of continuous forgiveness and intensification of Love as the answer for men’s sins. Demanding Love constitutes a hermeneutic key of the Pope’s whole message for the young people. It is the most essential truth the Pope intended to pass to them. It is the key that explains the unexplainable, solving the irresoluble, opening what has remained closed before many young men.
PL
Tłem niniejszych badań są dwie wielkie sprawy. Pierwszą z nich, w perspektywie bliższej, jest kanonizacja papieża Jana Pawła II (27 kwietnia 2014 r.). Drugą – w perspektywie dalszej – stanowi ogłoszony już przez papieża Franciszka i planowany w Krakowie Światowy Dzień Młodzieży w 2016 roku. Oba wydarzenia scala osoba papieża Polaka; oba są adresowane do ludzi młodych. W tym kontekście warto więc skierować uwagę na przesłanie Jana Pawła II do młodzieży – przesłanie, w którym Bóg Ojciec jawi się jako Wymagająca Miłość.
4
Content available remote

Wymagająca miłość. Wybrane aspekty teologii Bożego Ojcostwa w przesłaniu Jana Pawła II do młodzieży

81%
Owsianka M.
Teologia w Polsce
|
2014
|
vol. 8
|
issue 1
119-131
PL
Tłem niniejszych badań są dwie wielkie sprawy. Pierwszą z nich, w perspektywie bliższej, jest kanonizacja papieża Jana Pawła II (27 kwietnia 2014 r.). Drugą – w perspektywie dalszej, stanowi ogłoszony już przez papieża Franciszka i planowany w Krakowie Światowy Dzień Młodzieży w 2016 roku. Oba wydarzenia scala osoba papieża Polaka; oba są adresowane do ludzi młodych. W tym kontekście warto więc skierować uwagę na przesłanie Jana Pawła II do młodzieży – przesłanie, w którym Bóg Ojciec jawi się jako Wymagająca Miłość.
EN
John Paul II calls God Demanding Love and he puts this truth in the centre of his message for the young people. He does so since he experiences, in his own life, the very presence and actions of God the Father, who loves and demands. The Pope builds the science about Love basing on the Bible. In the light of selected texts from the Old Testament, he directly binds Love with Commandments. Demanding Love becomes a synonym of the Decalogue. In line with the message from the New Testament, he emphasizes that the commandment of love is the continuation and supplementation of the God's Law and that its only rightness is God's Love. The article devotes much attention to the Pope's perception of Jesus. There are good reasons. John Paul II calls Jesus the Nature of God's Love and keeps underlining that the Son of God points to God the Father with His whole existence and each and every action, thus reflecting His Love. In order to explain the specificity of God's Love, the Pope reaches for biblical images, referring to the scene when Jesus talks with the young man, to the Parable about the merciful father and recalls young John resting on the Master's chest. In his teaching about God's love, John Paul II emphasizes the very nature of God's Love, always preceding human love, Its ability of continuous forgiveness and intensification of Love as the answer for men's sins. Demanding Love constitutes a hermeneutic key of the Pope's whole message for the young people. It is the most essential truth the Pope intended to pass to them. It is the key that explains the unexplainable, solving the irresoluble, opening what has remained closed before many young men.
5
Publication available in full text mode
Content available

Intymność współczesnych dzienników „mistycznych”. Wyznanie, wyzwanie czy może przesłanie?

81%
JOANNA KOGUT J.
Dydaktyka Polonistyczna
|
2021
|
issue Dydaktyka Polonistyczna
85-101
PL
Gdzie zaczyna się przestrzeń najbardziej prywatna? To pytanie budzi wiele kontrowersji i to nie tylko w odniesieniu do badań socjologicznych, psychologicznych czy kulturowych, lecz dotyka również gruntu literackiego. Kategoria intymności ma płynne granice, a subiektywność w ocenie, gdzie zaczyna się zakres jej działania, wciąż wzbudza liczne wątpliwości wśród jej badaczy. To właśnie w głębi duszy ludzkiej odkrywamy przestrzeń najbardziej intymną. Tu należy szukać pierwotnego znaczenia tegoż terminu. Coraz częściej odtajniane są teksty, które chcą tę rzeczywistość uchwycić; i choć powszechna opinia dotycząca prawdy, że jest ona wartością względną, wciąż jeszcze dość mocno wybrzmiewa na gruncie literackim, to teksty takie jak dzienniki „mistyczne” – które nadal pozostają na granicy pomiędzy literaturą a dokumentem – stają się wręcz wyzwaniem dla niektórych badaczy. Potrzeba bliższego przyjrzenia się prozie niefikcjonalnej, a w szczególności takiemu gatunkowi literackiemu, jakim jest dziennik „mistyczny” jest więc zasadna. Nie chodzi tu jednak o wzajemne związki z tradycyjnymi gatunkami literackimi, ale o wewnętrzne zróżnicowania tego obszaru i jego własne wartości. Zainteresowanie dziennikiem „mistycznym” jako tekstem literackim nie jest tylko wyrazem intelektualnej jego ciekawości, lecz także pytaniem o osobowość jego autora, a przede wszystkim pragnieniem zbadania jego przesłania. Niemniej jednak z punktu widzenia literaturoznawczego teksty tego typu wymagają na pewno pogłębionych analiz, a co za tym idzie – stają się „wyzwaniem” dla ich badaczy
EN
Where does the most private space begin? This question raises a lot of controversy, not only in relation to sociological, psychological and cultural research, but also it touches on literary grounds. The category of intimacy has fluid boundaries, and subjectivity in the assessment of where the scope of its activity begins still raises numerous doubts among its researchers. It is in the depths of the human soul that we discover the most intimate space possible. Here is where the original meaning of the term should be sought.sought. Texts that want to capture this reality are increasingly declassified, and although the common opinion that truth is a relative value still resonates quite strongly in literary terms, texts such as ‘mystical’ journals, which still remain in the area on the border between literature and a document, may even become a challenge for some researchers. Therefore, the need for a closer look at nonfictional prose, and in particular at such a literary genre as the ‘mystical’ journal, is justified. However, it is not about mutual relations with traditional literary genres but about the internal diversity of this area and its own values. Interest in the ‘mystical’’mystical’ journal as a literary text is not only an expression of the intellectual curiosity of the author,curiosity of the author, but also a question about the author’s personality and,, above all, a desire to explore its message. However, from the point of view of literary studies, texts of this type certainly require in-depth analyses, and thus become a ‘challenge’ for their researchers.
6
Publication available in full text mode
Content available

Apokalipsa św. Jana w trzech interpretacjach muzycznych kompozytorów współczesnych Pomorza i Kujaw

81%
SZARAPKA A.
Edukacja Muzyczna
|
2014
|
issue 9
131–148
EN
The subject matter of the paper comprises of the three works of composers of the Pomerania and Kujawy region inspired by the Apocalypse of St. John – Septem Tubae dated 1966 and Apocalypsis according to St. John dated 1977 by Bernadetta Matuszczak and Apocalypse by Marcin Gumiela dated 2006-2010. The author uses the methodology proposed by Mieczysław Tomaszewski, in which the musical work is examined in the aspect of its functions in culture, therefore from the perspective of expressive, impressive, referential and phatic function. The choice of the means of expression and the ways to influence the listener are connected with rich means of performance. The categories of extramusical meanings are brought by such compositions of intervals and timbres that depict the sphere of sacrum and profanum. In these works the illustrative character interpenetrates with symbolic and allusive thinking. The composers refer to the rich tradition of the earlier periods, to the Gregorian psalmody, sequence Dies irae (B. Matuszczak) and apply formal and sound solutions inspired by the symbolism of numbers (M. Gumiela). In the three presented musical renditions of Apocalypse, two structural and expressive idioms are the most noticeable: the idiom of horror (sevenfold apocalyptic “woe”) and the idiom of sanctity – New Heaven and New Earth, in which the words Sanctus and Alleluja sound. It is these words that eventually carry the strongest message of these works – the message of hope and peace.
PL
Przedmiotem referatu są trzy utwory kompozytorów związanych z regionem Pomorza i Kujaw inspirowane Apokalipsą św. Jana – Septem tubae z 1966 i Apokalipsa z 1977 roku Bernadetty Matuszczak oraz Apokalypsis Marcina Gumieli z lat 2006–2010. Autorka posługuje się metodologią zaproponowaną przez Mieczysława Tomaszewskiego, w której dzieło muzyczne badane jest w aspekcie funkcji spełnianych w kulturze, a więc z perspektywy funkcji ekspresywnej, impresywnej, referencjalnej i fatycznej. Dobór środków wyrazu i sposobów oddziaływania na słuchacza powiązany jest z bogatymi środkami wykonawczymi. Kategorie znaczeń pozamuzycznych niesione są przez takie układy interwałów i brzmień, które obrazują sferę sacrum i profanum. W utworach tych ilustracyjność przenika się z myśleniem symbolicznym i aluzyjnym. Kompozytorzy nawiązują do bogatej tradycji minionych epok, do gregoriańskiej psalmodii, sekwencji Dies irae (B. Matuszczak) oraz stosują rozwiązania formalne i brzmieniowe inspirowane symboliką liczb (M. Gumiela). W przedstawionych trzech muzycznych interpretacjach Apokalipsy najsilniej zaznaczają się dwa idiomy strukturalno-ekspresywne: idiom grozy (siedmiokrotne apokaliptyczne „biada”) oraz idiom świętości – Nowego Nieba i Nowej Ziemi, w którym rozbrzmiewają słowa: Sanctus i Alleluja. To te słowa ostatecznie niosą najważniejsze przesłanie tych utworów – przesłanie nadziei i pokoju.
7
Publication available in full text mode
Content available

Demagogy of the media: information and/or manipulation within social media

71%
Hadžialić S.
Studia i Analizy Nauk o Polityce
|
2021
|
issue 1
9-25
PL
Demagogia mediów w wirtualnej rzeczywistości odbioru sieci społecznościowych w sieci WWW to informacja i/lub manipulacja w celu realizacji indywidualnych i/ lub grupowych interesów. Sieci społecznościowe, których używamy do przekazywania informacji i komunikacji w sieci, stanowią zarówno komunikat, jak i medium. Używamy ich  jako klasycznego medium do przekazywania, sublimacji, oraz tworzenia informacji z istniejących informacji zwrotnych, o identycznych, podobnych lub sprzecznych intencjach. Sposób prezentowania nas samych w tych mediach to rodzaj przesłania o zamysłach osób nam przeciwnych, ale także tych, którzy „nas śledzą, czytają i komunikują się z nami”. Kiedy portale społecznościowe są wykorzystywane do dziennikarstwa internetowego, pozwala to dotrzeć do większej liczby osób, w odróżnieniu od „klasycznego” dziennikarstwa, a jednocześnie daje to możliwość komentowania w momencie zamieszczenia na portalu społecznościowym, pełni to również rolę reklamy dla naszego własnego przekazu i naszych mediów. Czy żyjemy w wirtualnym świecie prawdziwej komunikacji społecznej, której celem jest zapewnienie nam kompleksowej informacji o naszym własnym istnieniu, czy też w rzeczywistym świecie wirtualnej komunikacji społecznej, która definiuje nas jako część binarnego kodu naszego własnego myślenia?
EN
Demagogy of the media within the virtual perceptual reality of social networks on WWW is information and/or manipulation with the goal of realizing individual and/ or group interests. The social networks which we are using online for information and communication are both the message and the medium. We use it as a classic medium for transmitting, sublimating, creating information with existent feed-back of identical, similar or contradictory intents. The way of presenting us within this media is a kind of message about the intent of the opposing ones but also of those who “follow, read, and communicate with us”. When social networks are used for online journalism, we allow more people access in a difference from “classic” journalism and at the same time we have the possibility that, at the time of creation, we have a commentary on the social networks as well as a kind of marketing of our own messages and of our media. Do we live in the virtual world of real social communication with the goal of comprehensive information of our own being, or does that real world of virtual social communication create us as part of the binary code of our own thinking?
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.