Search results

1

Zdravotné a sociálne riziká v komunite bezdomovcov v Českej a Slovenskej republike

100%

Gulášová I., Czarnecki P.

Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne

|

2021

|

issue 1(34)

77-87

EN

Homelessness is an urgent problem for any civilised society. It becomes the subject of examination of several fields of science such as social work, medicine, nursing, public health, law, sociology, psychology, theology, ethics, economy, environment and so on. In the paper, the authors analyze individual types of homelessness and social and health forms of assistance. They pay attention to the causes of homelessness, they describe the Charter of Fundamental Rights and Freedoms and the related right to treatment, the right to social services. In the Czech Republic, they approximate the importance, objectives and tasks of the association of asylum houses and dormitories, similarly indicating the situation in the Slovak Republic. They pay particular attention to health risks in the homeless community (mental disorders, infectious diseases, viral hepatitis, HIV/AIDS) and access to healthcare for the homeless.

2

Zaburzenia psychiczne u dorosłych krzywdzonych w dzieciństwie – badanie z zastosowaniem wywiadu strukturalizowanego SCID-I

86%

Dragan M.

Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

|

2018

|

vol. 17

|

issue 2

9 - 25

PL

Celem badania było przeprowadzenie ustrukturalizowanych klinicznych wywiadów diagnostycznych (Structured Clinical Interview for DSM-IV-TR, SCID-I) z osobami, które aktualnie nie leczą się psychiatrycznie, i uwzględnienie w ramach tych wywiadów pytań o doświadczenia krzywdzenia w dzieciństwie. Postawiono pytanie o to, czy osoby relacjonujące doświadczenia krzywdzenia w dzieciństwie w porównaniu z osobami bez takich doświadczeń otrzymają częściej diagnozę zaburzenia psychicznego według SCID-I. Zbadano łącznie 98 osób, spośród których 58 relacjonowało doświadczenia krzywdzenia w dzieciństwie. Wykazano istotne statystycznie różnice w zakresie występowania zaburzeń psychicznych – aktualnych i w ciągu życia. W grupie osób relacjonujących krzywdzenie w dzieciństwie 36,2% otrzymało diagnozę bieżącego zaburzenia według SCID-I, natomiast w grupie bez tego typu doświadczeń nie otrzymał jej nikt. Diagnozę w ciągu życia otrzymało 55,2% badanych z grupy osób krzywdzonych w dzieciństwie w porównaniu z 12,5% w grupie osób bez tego typu doświadczeń. Stwierdzono także częstsze relacjonowanie stresu bieżącego i współwystępowanie zaburzeń. Ogólnie przeprowadzone badanie potwierdziło, że osoby relacjonujące doświadczenia krzywdzenia w dzieciństwie w porównaniu z osobami bez takich doświadczeń wykazują więcej objawów psychopatologii i spełniają znacznie częściej kryteria zaburzeń psychicznych z osi I DSM-IV-TR według SCID-I.

EN

The aim of the study was to conduct structured clinical interviews for DSM-IV-TR (SCID-I) in non-clinical sample and to include in these interviews questions about childhood adverse experiences. The main research question was whether participants reporting childhood adverse experiences would be more likely to receive a diagnosis of an Axis I disorder according to SCID-I. A total of 98 participants were examined, of which 58 reported childhood adverse experiences. There were statistically significant differences in the prevalence of current and life-time diagnoses. In the group of participants reporting adverse experiences, 36.2% received a diagnosis of the current disorder, while no one in the group without such experiences. Life-time diagnosis was received by 55.2% participants who reported adverse experiences, compared to 12.5% from the group non-reporting such experiences. Participants reporting adverse experiences reported also more frequent current stress and had a comorbid diagnosis. Overall, the study confirmed that participants reporting childhood adverse experiences as compared to those without such experiences show more symptoms of psychopathology and more often meet the criteria for Axis I DSM-IV-TR disorder according to SCID-I.

3

Rola i znaczenie metody Otwartego Dialogu w Środowiskowych Centrach Zdrowia Psychicznego

72%

Bartczak-Szermer D., Rowiński T.

Studia Psychologica

|

2020

|

vol. 20

|

issue 2

5-19

EN

The transformation of psychiatric mental health care in late 80s and 90s of the last century in Finland brought the results that were implemented by other countries. Lowering the percentage of people suffering from schizophrenia, a significant reduction in the patient’s need for pharmacotherapy, reducing the costs of psychiatric care – by working with a specialized therapeutic team, involving the nearest community of people experiencing mental crises in the process of making decisions about treatment is the basis of the community care model. This model is gaining more and more popularity also in Poland. The Open Dialogue Method (ODA), consistent with the assumptions of deinstitutionalization and building a social support network in the local environment, was introduced to our country by the Polish Institute of Open Dialog Foundation. ODA promotes psychosocial and therapeutic interactions in which pharmacotherapy is not the first choice method. The article addresses the issues of both the transformation of psychiatric care and therapeutic methods that are effectively used by the Community Mental Health Centers. In the new model of care, the cooperation of specialists, the involvement of the social environment and focus on the use of environmental resources of people affected by mental crisis are an opportunity to significantly increase its effectiveness.

PL

Transformacja w zakresie opieki psychiatrycznej, która nastąpiła na przełomie lat 80. i 90. XX wieku w Finlandii, przyniosła wymierne efekty, zaimplementowane potem w innych krajach. Obniżenie odsetka osób chorujących na schizofrenię, istotne zmniejszenie zapotrzebowania chorych na stosowanie farmakoterapii i redukcja kosztów opieki psychiatrycznej – przez pracę ze specjalistycznym zespołem terapeutycznym i zaangażowanie najbliższego otoczenia osób doświadczających kryzysów psychicznych w proces podejmowania decyzji dotyczących leczenia – stanowią podstawę modelu opieki środowiskowej. Model ten zyskuje coraz większą popularność także i w Polsce. Metoda Otwartego Dialogu (ODA), zgodna z założeniami deinstytucjonalizacji oraz budowania sieci wsparcia w lokalnym środowisku, została wprowadzona do naszego kraju przez Fundację Polski Instytut Otwartego Dialogu. ODA promuje oddziaływania psychospołeczne i terapeutyczne, w których farmakoterapia nie jest metodą pierwszego wyboru. Artykuł porusza kwestie zarówno przeobrażenia opieki psychiatrycznej, jak i metod terapeutycznych, które są efektywnie wykorzystywane przez Środowiskowe Centra Zdrowia Psychicznego. W nowym modelu opieki współpraca specjalistów, zaangażowanie otoczenia społecznego oraz koncentracja na wykorzystaniu zasobów środowiska osób dotkniętych kryzysem psychicznym stanowią szansę na istotny wzrost jej efektywności.

Refine search results

1 Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

1 Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne

1 Studia Psychologica

1 Bartczak-Szermer D.

1 Czarnecki P.

1 Dragan M.

1 Gulášová I.

1 Rowiński T.

1 2021

1 2020

1 2018

Zdravotné a sociálne riziká v komunite bezdomovcov v Českej a Slovenskej republike

Zaburzenia psychiczne u dorosłych krzywdzonych w dzieciństwie – badanie z zastosowaniem wywiadu strukturalizowanego SCID-I

Rola i znaczenie metody Otwartego Dialogu w Środowiskowych Centrach Zdrowia Psychicznego