Search results

1

Hodnoty v prostředí punkové subkultury

100%

Lojdová K.

Studia paedagogica

|

2011

|

issue 2

131-157

EN

This paper analyses values in punk subculture. It defines the punk subculture as one of the natural environments of education and as such an important subject of Social Education. The use of the term ‘subculture’ in an age which is defined as ‘post-subculture’ is also discussed. The research is based on qualitative semi-structured interviews with seven young members of the punk subculture. Creative values, social and environmental values, material values, and the value of fun. Finally, the study tries to uncover values which are partly hidden and ascribed to other subcultures.

2

Śmieciowisko gniewu. Temporalność doświadczenia transpłciowego punku

100%

Szpilka J.

|

2020

|

vol. 74

|

issue 1-2 (328-329)

216-222

PL

Tekst ten stanowi próbę namysłu nad związkiem między wizją punku jako młodzieńczego buntu, z którego się wyrasta, a teoriami analizującymi alternatywne “czasy życia” osób queerowych. Poprzez odniesienie się do przykładów współczesnej muzyki punk tworzonej przez transpłciowe artystki, podjęta zostanie próba wskazania jak twórczość ta kontestuje chrononormatywne wzorce dorastania i życia.

EN

An attempt at reflections on connections between a vision of the punk current as youthful rebellion, which one simply grows out of, and theories analysing the alternative “time of life” of queer persons. By referring to examples of contemporary punk music created by transgender female artists the author endeavours to indicate how such creativity contests chrononormative models of growing up and life.

3

Idol czy latarnia? Problem autorytetu w dwóch utworach The Analogs

89%

Szwabowski O., Gruntkowska D.

Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja

|

2023

|

vol. 25

|

issue 2(94)

115-131

EN

The article analyzes two songs by the punk band The Analogs: Idole and Latarnia. The analysis is carried out in an educational context. The authors located their inquiry within the framework of public pedagogies, assuming that the space of popular culture is important for the formation of a person. Idols and Latarnia deal with the topic of authority. The authors wonder what vision of authority is promoted in the mentioned works. By making the work close to the text and referring to the cultural tradition in which the works were written. They then use the work of Lech Witkowski to embed reflection in the pedagogical field. The authors point out that, firstly, the idol is rejected as a false form of authority; secondly, they indicate the need to work on yourself - the song Latarnia emphasizes the importance of independence. The Lighthouse as a form of authority is embedded in the real achievements of a given individual, his or her art of life. Lighthouse does not appear as an idol, but rather as someone that another entity has or can become. The vision of authority that emerges from the analyzed texts draws from anarchist traditions. This vision is an interesting proposition that goes beyond the affirmation or rejection of authorities, where authority is not associated with obedience, but supports the autonomy and self-reliance of the individual, encouraging him to have the courage to be among the storms and steadfastly fight through the storms.

PL

W artykule analizowane są dwa utwory punkowego zespołu The Analogs: Idole i Latarnia. Analiza przeprowadzana jest w kontekście edukacyjnym. Autorzy ulokowali swoją dociekania w ramach publicznych pedagogii, zakładając, że przestrzeń kultury popularnej jest istotna dla kształtowania się człowieka. Idole i Latarnia podejmują tematykę autorytetu. Autorzy zastanawiają się jaka wizja autorytetu jest promowana we wspomnianych utworach. Dokonując pracy blisko tekstu i odnoszą się do tradycji kulturowej w której utwory zostały napisane. Następnie wykorzystują pracę Lecha Witkowskiego do osadzenia refleksji w polu pedagogicznym. Autorzy wskazują, że po pierwsze, odrzucony zostaje idol jako fałszywa forma autorytetu; po drugie, wskazują na konieczność pracy nad sobą – utwór Latarnia podkreśla wagę samodzielności. Latarnia jako forma autorytetu osadzona jest w realnych osiągnięciach danej jednostki, jej sztuki życia. Latarnia nie jawi się jako idol, ale raczej jako ktoś, kim ma, może, stać się inny podmiot. Wizja autorytetu jaka wyłania się z analizowanych tekstów czerpie z tradycji anarchistycznych. Wizja ta jest ciekawą propozycją wychodzącą poza afirmację czy odrzucenie autorytetów, gdzie autorytet nie jest powiązany z posłuszeństwem, ale wspiera autonomię, samodzielność jednostki, namawiając ją do odwagi bycia wśród sztormów i niezłomnego przedzierania się przez burze.

4

Interwencja i autonomia (kontr)kultura na przykładzie działalności anarcho-feministycznej w Polsce

88%

Ramme J.

Stan Rzeczy

|

2014

|

issue 2(7)

119-149

PL

Monolityczne postrzeganie feminizmu w Polsce przekłada się również na uniwersalizację domniemanych celów politycznych, tymczasem feminizm jest zjawiskiem zróżnicowanym. Dotyczy to między innymi tego, jakiego rodzaju relacje władzy są definiowane jako opresyjne, co przekłada się na zróżnicowane formy działalności. Anarchofeminizm często jest postrzegany jako podgatunek anarchizmu powstałego w latach 80. lub też jako forma feminizmu, który docelowo dąży do instytucjonalizacji. Jednak zjawisko anarchofeminizmu w Polsce było ściśle powiązane z ruchem punkowym i tzw. sceną niezależną lat 90. Artykuł jest próbą znalezienia odpowiedzi na pytanie, dlaczego powstanie anarchofeminizmu było możliwe właśnie w ramach anarchizującego ruchu punkowego. Analiza wskazuje na podobieństwa obu zjawisk. Istotną cechą są dążenia autonomiczne, które charakteryzują zarówno anarchistyczny punk, jak i anarchofeminizm. W takim kontekście widoczna staje się też różnica celów politycznych między anarchofeminizmem a feminizmami reprezentowanymi przez organizacje pozarządowe czy środowiska akademickie lub liberalne, nazywane na potrzeby tej analizy feminizmami integracyjnymi.

EN

Since the 90s the social-political sphere in Poland has been going trough a process of polarization. Within that division feminism is placed in a dichotomous opposition towards national-catholicism and perceived in a monolithic way. This has had an impact on feminism itself, as the polarization also comes with a universalization of assumed political goals. Feminism as a movement in such a setting will eventually, be thought of as liberal. But actually feminism, as a political mode of thinking or as a social practice is quite heterogeneous. Differences between feminist initiatives and thoughts can be shown quite well by examining the attitude towards different power relations: which are defined as either oppressive or not. Those differences result as well in different modes of operation, where some attempt institutionalization and integration into current social and political systems, while others are disintegrative, aiming for separation and autonomy. An example of disintegrative feminism is the anarcha-feminist movement, which developed in Poland at the beginning of the 1990s amongst anarchistic punk environments. The article focuses on the characteristics of anarchafeminism in Poland and places the phenomena within a broader context and tradition of social movements. Additionally, it attempts to answer the question, why it was possible for anarcha-feminist initiatives to appear and develop within the 1990s. Polish punk movement. Concepts of autonomy versus integration are key aspects in order to understand anarcha-feminist standpoints and practices.

5

Anarchizm i anarchiści a niezależne sceny muzyczne

88%

Piotrowski G.

Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture

|

2016

|

issue Vol. 5

5-16

EN

There are connections between the re-birth of anarchism as a social movement in the 1960s and the emergence of music and youth subcultures around the same time. This chapter explores these relations pointing out to more than simple time correlation between the two processes. The paper looks at which elements of the new wave of anarchist movement resonate the best with the D.I.Y. (Do It Yourself) punk and hardcore music scenes. The paper investigates not only organizational dimensions of the connections, but also looks at the spatial aspect.

6

Gatunkowe poszukiwania we współczesnej kulturze zaangażowanej. Kilka uwag na temat „Patriotyzmu jutra” duetu Siksa

88%

Florczyk T.

Zagadnienia Rodzajów Literackich

|

2019

|

vol. 62

|

issue 1 (129)

97-113

EN

The paper is an analysis of the “Siksa” duet’s work, The Patriotism of Tomorrow (2018) deeply rooted in a contemporary feministic punk culture. The author looks at the work from a genre studies perspective, finding a genological novum (basing on E. Balcerzan’s theory of “multimedia genology”). The analysis of the work (a verbal-musical collage), consists of the search for its genological place in contemporary engaged culture. The author demonstrates that the uniqueness of its genre frames is not wide enough to be described as “antigenre” or “authorial genre”, the terms introduced by Polish scientists; he suggests that the term “post-genre” ought to be used instead.

7

Kryzys nowej umowy społecznej. Polityczno-kulturowe uwarunkowania narodzin polskiego ruchu punk

88%

Rosłoński I.

Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"

|

2013

|

issue 5

104-125

PL

Artykuł przedstawia początki polskiego ruchu punk na tle specyficznej sytuacji społeczno – politycznej, którą można określić mianem „kryzysu nowej umowy społecznej”. Tekst próbuje odpowiedzieć, w jaki sposób permanentny kryzys, w jakim znajdowała się Polska na przełomie lat 70. i 80. XX w., wpłynął na rozwój nowej kontrkultury. Prezentuje kluczowe zespoły pierwszej fali polskiego punk rocka oraz sylwetki głównych uczestników zjawiska wraz z ich profilem socjologicznym. Ponadto artykuł podejmuje kwestię stosunku polskiego ruchu punkowego do władzy ludowej oraz opozycji politycznej.

EN

This article presents the rudiments of Polish punk movement, including thesocial and political background which can be defined as “acrisis of thenew social contract”. It tries to explain how the crisis situation in the late 1970’s and the early 1980’s contributed to the development of a new counterculture in Poland. It shows the most important bands of the Polish punk’s first wave and also thefigures of themain participants of this phenomenon with their sociological profile. Finally,thearticle discusses the Polish punk movement’s attitude to communist government and thedemocratic opposition.

8

Bunt i nostalgia. Filmy dokumentalne o festiwalu w Jarocinie

87%

Bitka S.

Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication

|

2019

|

vol. 26

|

issue 35

171-181

EN

The aim of the article is to present and attempt to classify documentary films about the Jarocin music festival. The films are conventionally divided into those shot during the 1980s editions and those created in our century, which describe them festival in retrospect. By analyzing selected works, the author draws attention to whether and how the approach to the subject and the form of the film change over the years.

9

Kamila Janiak i punk

76%

Świeściak A.

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

|

2018

|

issue 33

153-170

EN

The author presents poetry by Kamila Janiak in the context of avant-guard pop-culture. She deals mainly with punk and cyber-punk motifs of this poetry, which alow to understand them as a feminist, post-human and anty-capitalist project. She shows how Janiak for her purposes uses d.tournements: she takes on the one hand principles, which rule in the “controlled societies” and on the other hand pop-culture aesthetics and psychodelic rock music.

10

Henryk Gajewski. Od Konceptualizmu do Sztuki Interpersonalnej

75%

Guzek Ł.

Sztuka i Dokumentacja

|

2022

|

issue 27

289-294

11

Kas on alust raakida rahvuslikest subkultuuridest?

75%

Ventsel A.

Mäetagused

|

2019

|

vol. 74

175-190

EN

General interpretation of youth subcultures often largely ignores the national element, and in case it is included at all, then only in the framework of local changes in global music or style or cultural and social conflicts. However, my focus in this article lies on studying Germanness in the abovementioned subcultures. I argue that punk and skinhead culture is suited for the working class rebellion because it largely overlaps with the notion of local patriotism in Germany. When looking at the cult of locality in German punk music or loyalty to local and regional beer, this is something that one can also observe among non-subculture individuals. The article exemplifies how the multitude of subcultural styles supports certain anti-glocalisation trends, and how music, style, and alcohol are used to express genuine working class values, political views, and identity concepts.

12

Poczucie braku bezpieczeństwa w tekstach polskich zespołów punkrockowych i postpunkowych napisanych po 1989 roku

75%

Kasprzycki R.

Studia Politologica Ucraino-Polona

|

2016

|

vol. 6

267-279

EN

Representatives of the Polish punk-rock scene were careful observers of political, social and economic unrest in the world since the late 1970s and in the 1980s. A large part of the texts, written at that time, aptly commented on the tragic events in the world. Unfortunately, some of them haven’t lost their validity, like the song by KSU entitled ‘Liban’ [‘Lebanon’], or by the band ‘Brak’ [‘The Lack’] entitled ‘Na Bliskim Wschodzie wszystko w porządku’ [‘In the Middle East Everything’s All Right’]. After 1989, more songs, referring to various old or new threats in the world, were written. Songs, produced within the punk scene, describe the problems of political, economic and social nature, which remain unresolved. Authors, such as Maciej Augustyn, Krzysztof Grabowski, Kazik Staszewski not only point to the genesis of security problems in the world, but sometimes predict the consequences of such events in a broader perspective. Surprisingly, anticipations of some authors who are not political scientists or sociologists, come true more frequently than scientific analyses made by security experts. Suffice it to say that almost at the same time when Fukuyma guaranteed that happiness of humanity would be manifested in liberal democracy, Staszewski and Grabowski warned people of imminent wars, crises, a new division of the world and exploitation.

13

Profanity in songs. Seeking the limits of freedom of speech, and the reproduction and sanctioning of contemporary linguistic tendencies

75%

Gajda K.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

|

2017

|

vol. 45

|

issue 7

245-282

EN

The article is showing the presence of vulgar expressions in song lyrics. This is a clear testimony to the changes in the customs and language of culture of recent decades. The paradox is that the development of negative phenomena can contribute to events naturally valued positively, such as expanding the sphere of freedom together with the birth of “Solidarity” or the abolition of the censorship institution with the transformation after 1989. Vulgarism today, after more than a quarter of a century since the release of language from the “care” of censorship, is intensively present in songs that many Poles find important. This stylistic device helps to express and shapes the expressed emotions, describe reality, and it is a manifestation of the generational fear of the sublime. The text discusses the songs of authors such as: Andrzej Garczarek, Jacek Kaczmarski, Kazik Staszewski, Krzysztof Grabowski (Grabaż), Marcin Świetlicki, Hubert Dobaczewski (Spięty), Paweł Sołtys (Pablopavo).

14

O hranicích a mnohosti Jiných : relační perspektiva studia subkultur

71%

Heřmanský M., Novotná H.

Český lid: etnologický časopis (Český lid: Ethnological journal)

|

2019

|

vol. 106

|

issue 1

7-28

EN

Despite drawing on a large body of different paradigms, subcultural studies have been conceptualizing subcultures rather uniformly as a world in itself, a reaction to dominant society or a combination of both. In our paper, we argue for more encompassing theoretical view, we call the relational perspective. Inspired by symbolic interactionism and studies on identity and alterity, while building on concepts devised in post-subcultural studies, we claim that particular subcultures are delineated in respect to many different actors. These can be roughly classified into categories of mainstream, other subcultures and enactments of one’s own subculture. Grounded in empirical research of punk and emo subcultures and employing the concepts of in/authenticity (based on subcultural capital formed by subcultural style, ideology and practice), we will show the possibility of application of this perspective in studying contemporary subcultural formations both diachronically and synchronically.

CS

Subkulturní studia čerpala během své historie z celé řady různých sociálněvědních paradigmat – od sociologické tradice chicagské školy přes perspektivu kulturálních studií birminghamské CCCS až po postmodernismus post-subkulturních studií. Ve svém příspěvku chceme na teoretické diskuze subkulturních studií navázat a navrhnout inovativní způsob nahlížení subkultur, který označujeme jako relační perspektivu. V inspiraci symbolickým interakcionismem (G. A. Fine, J. P. Williams), teoriemi identity a alterity (R. Brubaker, F. Cooper, T. H. Eriksen, G. C. Spivak) a vybranými koncepty post-subkulturních teorií argumentujeme, že každá subkultura se vymezuje ve vztahu k mnoha různým aktérům, či přesněji ve vztahu k sociálním reprezentacím těchto aktérů. Jako klíčové aktéry resp. reprezentace identifikujeme 1) mainstream jako sociální reprezentaci dominantní společnosti, 2) jiné subkultury, 3) zjednávání vlastní subkultury. Možnosti aplikace relační perspektivy naznačujeme na našich výzkumech punkové a emo subkultury, a to jak v diachronní, tak v synchronní perspektivě. Ukazujeme, že tato perspektiva nám umožňuje hlubší zaměření se koncept (ne)autentičnosti, založené na subkulturním kapitálu, který je utvářen na základě subkulturního stylu, ideologie a praxí, a může se tak stát zajímavou ve studiu současných subkulturních formací.

15

Intergenerational Relations and Ageing in the Punk subculture

71%

Marciniak M.

Studia Socjologiczne

|

2015

|

issue 1(216)

211-228

EN

In relation to the overarching theme of the volume, this article investigates the problem of ageing within the punk subculture in Poland and punk abroad as relevant to Polish punks. It challenges the notion that punk is a youth subculture and on the examples of prominent punk performers on the Polish scene and abroad demonstrates how important the continuous involvement of people aged 35-70 is for their communities and for the subculture as such, also in terms of their cooperation with younger performers and the younger generations’ understanding of continuity and tradition within punk. The framework for this investigation includes the philosophical understanding of punk as a movement dating back to its roots in Dadaism and Situationism, as well as its concrete manifestations as observed in the ethnographies of selected communities in Poland, conducted by the author. The analysis is sensitive to the economic and political contexts of the transformation of 1989 and the transnational and simultaneously local nature of the punk subculture, which in its artistic output as well as in its practices underlines the importance of specific older performers or activists.

PL

Artykuł dotyczy kwestii starzenia się członków subkultury punk w Polsce oraz w innych krajach, z którymi polskie środowisko punk jest związane. Autorka podważa pogląd, że punków zaliczyć można do subkultur młodzieżowych, i podaje przykłady istotnego wpływu starszych członków tej subkultury, w szczególności członków zespołów i autorów tekstów. Analizuje ona stosunek młodszych punkowców do tych w wieku średnim lub starszych oraz ich oceny ciągłości subkultury i roli starszych jej członków. Podłożem teoretycznym tej analizy jest rozumienie ruchu punk m.in. przez Greila Marcusa, łączące punk z wcześniejszymi zjawiskami, jak dadaizm i sytuacjonizm, oraz z założeniami tych nurtów. Artykuł opiera się na przykładach konkretnych wykonawców, zakorzenionych w społecznościach punkowych w Warszawie i na Górnym Śląsku, których etnografię spisała autorka w latach 2012–2013 w kontekście transformacji gospodarczej oraz trwałych związków międzynarodowych, szczególnie pomiędzy punkami w Polsce i w USA oraz Wielkiej Brytanii. W społecznościach tych zaobserwować można przykłady systematycznego wyrażania szacunku do punkowej „starszyzny,” zarówno tej z podwórka, jak i z dalszych regionów, w ramach określonych praktyk międzynarodowej kultury DIY. Omówione są też formy czynnego udziału tejże „starszyzny” w kształtowaniu poglądów i praktyk składających się na esencję punk rocka.

16

Setkávání na okrajových scénách : Průsečíky politického a subkulturního radikalismu v polistopadovém Česku

71%

Slačálek O., Charvát J.

Český lid: etnologický časopis (Český lid: Ethnological journal)

|

2019

|

vol. 106

|

issue 1

107-126

EN

The article focuses on the interaction between subcultural styles and political radicalism in Czechia after 1989. Using two case studies, from the anarcho-autonomist milieu and the extra-parliamentary extreme right, it looks at the relation of the radical political movement with youth musical subcultures (in the case of the extreme right, the skinhead subculture, in the case of the anarchists, above all punk and freetekno). In both milieus it identifies four key moments: 1) the important role played by subcultures in the rise of a political environment, 2) attempts to reflect the subculture as limiting, and to leave its limits behind, 3) the transmutation of subcultural styles and 4) ensuing hybridisation. We show that attempts to leave behind the subcultural environment were not successful, but that interconnection in the subculture environment led to tension, movements of crisis and differentiation between the various scenes.

CS

Článek se zaměřuje na interakci subkulturních stylů a politického radikalismu v Česku po roce 1989. Na dvou případech anarchoautonomního milieu a mimoparlamentní krajní pravice zkoumá situaci radikálního politického hnutí výrazně propojeného s hudebními subkulturami mládeže (v případě krajní pravice jsou to skinheads, v případě anarchistů zejména punk a freetekno). V obou prostředích identifikuje čtyři klíčové momenty: 1) důležitou roli subkultur při vzniku politického prostředí 2) snahy reflektovat subkulturu jako omezení a opustit její limity 3) obměnu subkulturních stylů 4) vyústění do hybridizace. Ukazujeme, že snahy opustit subkulturní prostředí nebyly úspěšné, ale i propojení se subkulturním prostředím se vyvíjelo směrem k napětím, krizovým momentům a diferenciaci jednotlivých scén.

17

„Hee Haw”. Performanse śpiewu i tekstów songów Nicka Cave’a z formacją The Birthday Party na płycie The Birthday Party (1980)

54%

Tański P.

Forum Poetyki

|

2022

|

issue 27

44-57

EN

This article attempts to interpret the performative aspects of Nick Cave’s singing and song lyrics written in collaboration with the guitarist Rowland Stuart Howard (1959–2009), Mick Harvey, Vincent Eugene Craddock (also known as Gene Vincent) and William Douchette (also known as Bill Davis). I focus specifically on the album The Birthday Party (1980) which Nick Cave recorded together with his band The Birthday Party. This analysis, representative of rock song lyrics studies, is a receptive trace and a reflection on the beginnings of this outstanding songwriter, rock musician, and singer’s career. I argue that the Australian singer, beginning with the first recordings with the band The Boys Next Door (Door, Door from 1979), writes about love, pain, and loneliness, and show how each new album by the author of Into My Arms records the experience of longing. The Birthday Party, therefore, is no different; it expresses regret and sadness – the feelings of the author/singer, the narrating/singing “I,” the lyrical and the musical persona or, in other words, the singing and performing subject. Cave’s signing is a metaphor for the habitus of punk song miniatures, which are lyrical and vocal expressions of rebellion, filled with irony, while the main principle of the poetics of these works is the grotesque.

PL

W artykule podjęto próbę interpretacji aspektów performatywnych śpiewu i tekstów piosenek Nicka Cave’a oraz autorstwa gitarzysty Rowlanda Stuarta Howarda (1959–2009), a także Micka Harveya, Vincenta Eugene’a Craddocka (znanego jako Gene Vincent) i Billa Davisa (właściwie: William Douchette) z albumu śpiewającego pianisty z grupą The Birthday Party The Birthday Party (1980). Studium, wpisując się w nurt rock song lyrics studies, jest recepcyjnym śladem i refleksją nad początkami drogi twórczej wybitnego autora tekstów piosenek oraz kompozytora muzyki rockowej i wokalisty, obdarzonego interesującym głosem. Teza prezentowanej pracy jest następująca: pochodzący z Australii wokalista od pierwszych nagrań z zespołem The Boys Next Door (płyta Door, Door z roku 1979) pisze utwory o miłości, bólu i samotności, a przede wszystkim każdy kolejny krążek autora Into My Arms to zapis doświadczenia tęsknoty, nie inaczej jest zatem i w przypadku omawianego tutaj albumu, który wyraża żal i smutek – uczucia autora/piosenkarza, „ja” opowiadającego/śpiewającego, persony tekstowo-muzycznej, czy inaczej mówiąc – piosenkowego podmiotu performatywnego. Śpiew Nicka Cave’a można określić jako metaforę habitusu punkowych miniatur piosenkowych, będących tekstowymi i głosowymi ekspresjami buntu, w których dominuje ironia, konstytutywną zasadą poetyki tych utworów zaś jest groteska.

18

Violence and Sexuality – from Transgressive de Sade to Consumerist Grey

51%

Sroczyński M.

Społeczeństwo. Edukacja. Język

|

2017

|

vol. 1(5)

97-112

EN

With the release of 50 Shades of Grey film version a few days before Valentine’s Day 2015, and its immediate box office success, sadomasochistic aesthetics seems to have finally made its way into mainstream popular culture. This feat, however, is only seemingly an accomplishment in liberalisation of general approach towards sexuality. The novel is rather an attempt to commercialise BDSM as a mass-market consumerist option, which compromises its original, subversive potential. The aim of this paper is to study sadomasochism historically, as a tool used to denounce the limitations of democracy and formal equality, and in this context to show how much Fifty Shades of Grey is not subversive but actually profoundly regressive. Beginning with what Slavoj Žižek refers to as “the heroism of the Marquis de Sade’s project for a democracy of enjoyment” voiced at times of libertarianism and the French Revolution’s declaration of universal human rights, the paper retraces how sadomasochism re-emerged throughout modern popular culture (Bloomsbury group, punk) providing means for the exploration of personal freedom and the extremes to which it can be taken. In this context, Fifty Shades of Grey is a great step back as it reiterates traditionalist stereotypes concerning sexuality and gender roles. The novel categorises good and bad sex, stigmatises homosexuality, presents BDSM as an illness that “only love can cure”, and entrenches 19th century’s definitions of masculinity and womanhood. Under the guise of promoting kinky sex, it introduces a new normativity whose laws are dictated by market economy.

PL

Wraz z wejściem na ekrany filmu Pięćdziesiąt twarzy Greya kilka dni przed walentynkami 2015 i jego sukcesem kasowym, estetyka sadomasochistyczna dotarła na dobre do mainstreamu popkultury. Jednak tylko pozornie jest to osiągnięcie na drodze do większej liberalności w podejściu do seksualności. Powieść jest raczej próbą skomercjalizowania BDSM jako jednego z towarów na masowym rynku konsumenckim, co stoi w sprzeczności z jej oryginalnym subwersyjym charakterem. Celem tego artykułu jest analiza sadomasochizmu z perspektywy historycznej jako narzędzie do obnażenia ograniczeń demokracji i równości i co za tym idzie ukazanie, że Pięćdziesiąt twarzy Greya jest raczej głęboko wsteczne niż subwersyjne. Rozpoczynając od tego, co Slavoj Žižek określił jako “heroism projektu markiza de Sade w sprawie demokracji przyjemności” ogłoszonego w czasach libertarianizmu i deklaracji Rewolucji Francuskiej w sprawie uniwersalnych praw człowieka, artykuł ten opisuje jak sadomasochizm pojawił się ponownie we współczesnej kulturze popularnej (Grupa Bloomsbury, punk) dostarczając sposobów zgłębiania wolności osobistej i jej granic. Z tej perspektywy Pięćdziesiąt twarzy Greya jest krokiem wstecz ponieważ powiela on tradycyjne stereotypy dotyczące płci i seksualności. Powieść dzieli seks na lepszy i gorszy, stygmatyzuje homoseksualizm, przedstawia BDSM jako chorobę, którą „tylko miłość może uleczyć” i umacnia dziewiętnastowieczne definicje męskości i kobiecości. Pod pozorem promowania perwersyjnego seksu, książka wprowadza nową taksonomię, której prawami rządzi rynek.

19

Normy i wartości subkultury punk w Polsce

51%

Socha M., Instytut Socjologii W. E.-S., milosoch@gmail.com

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

|

2014

|

vol. 48

PL

W artykule rozważam problem norm i wartości, jakimi kierują się obecnie przedstawiciele subkultury punk. Chcąc uchwycić przemianę, jakiej uległy subkultury, wyszedłem z baumanowskiej koncepcji ponowoczesności. Przedstawiam obraz współczesnych punków z punktu widzenia Davida Muggletona, twórcy pojęcia „postsubkutury”, oraz staram się udowodnić, że zaproponowana przez niego koncepcja zbyt krytycznie i jednostronnie postrzega problem współczesnych grup o charakterze subkulturowym. Proponuję, aby analiza zjawiska subkultury punk uwzględniała pojęcie „ekskorporacji” Johna Fiske oraz „taktyk” i „strategii” działania opisywanych przez Michela de Certeau.

Refine search results

Hodnoty v prostředí punkové subkultury

Śmieciowisko gniewu. Temporalność doświadczenia transpłciowego punku

Idol czy latarnia? Problem autorytetu w dwóch utworach The Analogs

Interwencja i autonomia (kontr)kultura na przykładzie działalności anarcho-feministycznej w Polsce

Anarchizm i anarchiści a niezależne sceny muzyczne

Gatunkowe poszukiwania we współczesnej kulturze zaangażowanej. Kilka uwag na temat „Patriotyzmu jutra” duetu Siksa

Kryzys nowej umowy społecznej. Polityczno-kulturowe uwarunkowania narodzin polskiego ruchu punk

Bunt i nostalgia. Filmy dokumentalne o festiwalu w Jarocinie

Kamila Janiak i punk

Henryk Gajewski. Od Konceptualizmu do Sztuki Interpersonalnej

Kas on alust raakida rahvuslikest subkultuuridest?

Poczucie braku bezpieczeństwa w tekstach polskich zespołów punkrockowych i postpunkowych napisanych po 1989 roku

Profanity in songs. Seeking the limits of freedom of speech, and the reproduction and sanctioning of contemporary linguistic tendencies

O hranicích a mnohosti Jiných : relační perspektiva studia subkultur

Intergenerational Relations and Ageing in the Punk subculture

Setkávání na okrajových scénách : Průsečíky politického a subkulturního radikalismu v polistopadovém Česku

„Hee Haw”. Performanse śpiewu i tekstów songów Nicka Cave’a z formacją The Birthday Party na płycie The Birthday Party (1980)

Violence and Sexuality – from Transgressive de Sade to Consumerist Grey

Normy i wartości subkultury punk w Polsce