Search results

1

Occupational preparation of paramedics in Poland for the implementation of contemporary objectives of health education

100%

Arkadiusz R., Florek-Łuszczki M., Łuszczki J., Żółkowska D., Szpringer M., Chmielewski J.

Edukacja Ustawiczna Dorosłych

|

2019

|

issue 1

17-28

PL

Dzięki wiedzy z zakresu nauk medycznych i zdrowotnych wynikającej z wykształcenia i doświadczenia zawodowego ratownicy medyczni mają możliwość angażowania się w działania edukacyjne mające na celu poprawę stanu zdrowia społeczeństwa. Celem pracy była ocena profesjonalnego przygotowania ratowników medycznych pracujących w zespołach ratownictwa medycznego do realizacji nowoczesnych założeń edukacji zdrowotnej. Badania skierowane były do ratowników medycznych pracujących w zespołach ratownictwa medycznego na terenie Radomia. Zastosowano w nich ankietę diagnostyczną jako metodę badawczą z wykorzystaniem anonimowego kwestionariusza przygotowanego przez autorów. Badanie ujawniło istotne braki i dysproporcje w profesjonalnym przygotowaniu ratowników medycznych pracujących w zespołach ratownictwa medycznego do realizacji edukacji zdrowotnej, zwłaszcza w odniesieniu do poziomu wykształcenia. Chociaż edukacja zdrowotna została wymieniona jako jedno z ustawowych zadań zawodowych ratowników medycznych w Polsce, zawodu tego nie można obecnie zdefiniować jako edukatora zdrowia w ścisłym znaczeniu tego terminu. Zwiększenie kompetencji w zakresie edukacji zdrowotnej wśród członków tej grupy zawodowej wymaga podjęcia odpowiednich środków organizacyjnych, przede wszystkim dotyczących modyfikacji programów nauczania w dziedzinie „ratownictwa medycznego”.

2

Poczucie koherencji w grupie ratowników medycznych w kontekście wybranych zmiennych socjodemografiznych

100%

Dorota Rębak D., Stanisław Głuszek S.

Medical Review

|

2012

|

issue 4

465–473

PL

Wprowadzenie. Poczucie koherencji (SOC) zdefiiowane zostało jako względnie stała orientacja, wyznaczająca okre- ślony sposób spostrzegania świata, jako przewidywalnego, sterowalnego oraz wartego wysiłku i zaangażowania. Materiał i metodyka. Przebadano 336 ratowników medycznych czynnych zawodowo, pracujących w wyjazdowych zespołach ratownictwa medycznego na terenie Polski. Badania realizowano w Stacjach Pogotowia Ratunkowego i Szpitalnych Oddziałach Ratunkowych. Poczucie koherencji oceniono za pomocą kwestionariusza SOC – 29. cel pracy. Celem pracy było ustalenie czy zmienne socjodemografizne różnicują poczucie koherencji i jej składowe w grupie ratowników medycznych. Wyniki. Ogólne poczucie koherencji nie różnicowało kobiet i mężczyzn w grupie ratowników medycznych. Istotna róż- nica zaznaczyła się w podskali zrozumiałości, przy p = 0,020. Z analizy pozostałych danych demografiznych przy użyciu r Spearmana, przy p < 0,05, wynika, że wiek i staż pracy ankietowanych w sposób istotny statystycznie różnicował zrozumiałość. Średni poziom poczucia koherencji dla ratowników medycznych z wykształceniem policealnym wynosił 141,64, przy N = 259 i był nieco niższy w stosunku do grupy z wykształceniem licencjackim, gdzie uzyskano 144,17, przy N = 77. Wnioski. Poczucie koherencji okazało się być stałą zmienną osobowościową u ratowników medycznych. Mniej stabilne było poczucie zrozumiałości.

EN

Introduction. The sense of coherence (SOC) has been defied as relatively constant orientation determining a specifi way of perceiving the world as something predictable, controllable, worth effrt and commitment. Material and methodology. 336 paramedics who lead active working lives have been examined. They all work in paramedical teams reaching patients in need in Poland. The research has been conducted in Ambulance Stations and Hospital Emergency Services. The sense of coherence has been established with the use of SOC-29 Questionnaire. The aim of the study. The aim of the study was to establish whether socio-demographic variables diversify the sense of coherence and its components in a group of paramedics. The results. The general sense of coherence has not been diffrent among women and men in a group of paramedics. A signifiant diffrence has been noticeable on the comprehensibility subscale, with p = 0,020. On the basis of the analysis of the rest of the demographic data, with the use of r Spearman, with p < 0,05, it has appeared that the respondents’ age and work experience has diversifid comprehensibility in a way signifiant statistically. The average level of the sense of coherence in paramedics with college education has amounted to 141,64, with N = 259 and has been slightly lower in comparison with the group with undergraduate education, where the level has amounted to 144,17, with N = 77. conclusion. The sense of coherence has turned out to be a constant variable of a paramedic’s personality. The sense of comprehensibility has been less constant.

3

Kształcenie i ocenianie kompetencji społecznych ratownika medycznego – inspiracja Krajowych Ram Kwalifikacji

100%

Seweryn B., Spodaryk M.

Państwo i Społeczeństwo

|

2014

|

issue 1

47-57

EN

Introduction: Social competences are the one of three categories of learning outcomes collaterally to knowledge and skills which should be evaluated and verified in students by academies. Polish Qualifications Framework obligate academies to do it, but we can see difficulties in matching methods and evaluation tools. The study shows how academic teachers deal with creating attitudes connected with social competences for paramedic students. The aim of our study was the recognition of the opinions of paramedic students and graduates about the effectiveness of teaching social competences during the entire period of education. Material and methods: Voluntary survey was conducted among third-year paramedic students and graduates. Closed questionnaire contained questions about the ten social skills which are in learning outcomes for the course of paramedic study. Open-ended question about the course in which, in the opinions of respondents, social competencies were implemented, was placed after each closed question. Results: Majority of respondents considered that the attitudes and behaviors expressed in social competence for paramedics are implemented in a satisfactory manner. It was pointed out that lectures and exercises beneficial as a form of classes. Conclusions: The study shows the need to improve exercises as a top rated classes and draw attention to practical classes and practices that inadequately fulfill their function. Further research is needed in this direction because of the limitations of study and the lack of a representative group.

PL

Kompetencje społeczne są jedną z trzech kategorii, obok wiedzy i umiejętności, jakie uczelnie dziś powinny wdrażać i weryfikować u studenta podczas realizacji programu nauczania. Pomimo, że zobowiązują do tego przyjęte w Polsce Krajowe Ramy Kwalifikacji, napotykamy trudności w doborze metod i narzędzi ewaluacji. Celem badania było poznanie opinii absolwentów oraz studentów kierunku Ratownictwo medyczne na temat skuteczności nauczania kompetencji społecznych podczas całego okresu studiowania. Przeprowadzono dobrowolne badanie sondażowe pośród studentów trzeciego roku ratownictwa medycznego oraz absolwentów naboru zimowego 2010/2011 Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Kwestionariusz zawierał pytania zamknięte dotyczące 10 kompetencji społecznych znajdujących się w kierunkowych efektach kształcenia dla tego kierunku studiów. Przy każdej odpowiedzi umieszczone było pytanie otwarte dotyczące przedmiotu, na którym, w opinii respondentów, realizowane były poszczególne kompetencje. Zdecydowana większość badanych uznała, że postawy oraz zachowania wyrażone w kompetencjach społecznych dla ratownictwa medycznego są realizowane w dostateczny sposób. Wskazywano przede wszystkim na korzystny wpływ wykładów i ćwiczeń jako formy zajęć. Badanie ukazuje potrzebę doskonalenia ćwiczeń jako zajęć najwyżej ocenionych i szczególnego zwrócenia uwagi na zajęcia praktyczne i praktyki, które niedostatecznie spełniają swoją funkcję. Konieczne są dalsze badania w tym kierunku ze względu na ograniczenia wykonanego badania i brak reprezentatywnej grupy badanych.

4

Problematyka agresji wobec ratowników medycznych w zespołach ratownictwa medycznego

100%

Mikos M., Kopacz P., Żurowska M.

Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka

|

2018

|

issue 2

57-65

EN

Introduction: The publication presents the issue of aggression addressed to paramedics working in medical emergency teams. Material and methods: The study included 50 paramedics who completed a questionnaire carried out by the authors. The survey was voluntary and anonymous. Results: During 12 months prior to the study, 96% of responders experienced aggression during working in the State Medical Rescue System in Poland. The most frequent form of aggression was verbal aggression. 22% of participants experienced assault and their health was damaged as a result of patient’s aggressive behaviour. However, most of the respondents did not report this fact to the police. Conclusions: An aggression against medical personnel is a significant problem of State Medical Rescue System in Poland. It requires systemic changes as well as an individual support for units affected by this problem.

PL

Wprowadzenie: W publikacji przedstawiona została problematyka agresji skierowanej przeciw ratownikom medycznym pracującym w zespołach ratownictwa medycznego. Materiał i metoda: Badanie przeprowadzono metodą ankietową w grupie 50 ratowników medycznych. Badanie miało charakter dobrowolny i anonimowy. Wyniki: 96% ratowników medycznych uczestniczących w badaniu zadeklarowało, że w ciągu ostatniego roku, w czasie pracy w systemie Państwowego Ratownictwa Medycznego, spotkało się z agresją. Najczęstszą formą agresji była agresja słowna. U 22% uczestników badania w wyniku agresji doszło do uszczerbku na zdrowiu. Większość ankietowanych nie zgłosiła jednak przypadków agresji policji. Podsumowanie: Zjawisko agresji wobec personelu medycznego jest istotnym problemem Państwowego Ratownictwa Medycznego w Polsce i wymaga interwencji oraz zmian na poziomie systemowym, a także indywidualnej pomocy osobom dotkniętym tym zjawiskiem.

5

Bezpieczeństwo pacjenta w świetle systemu „Państwowe Ratownictwo Medyczne”.

100%

Żurowska-Wolak M., Barczentewicz K., Grochowski J., Wolak B.

Państwo i Społeczeństwo

|

2015

|

issue 3

79-90

EN

Introduction: The idea of creating a modern Emergency Medical Service system in Poland started in 1990s, following other Western European countries. Material and methods: The aim of the study was to compare patient safety in prehospital care in Poland and the UK and emergency medical systems in Cracow, Małopolska and London. 2014 data was taken from Wojewódzki Plan działania systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego dla Województwa Małopolskiego and the Annual Reports of the London Ambulance Service. Results: The number of Emergency Medical Service units varies. In London, the relative number of medical rescue teams is greater than in Cracow and Małopolska region, while the availability of emergency departments is lower. Conclusions: Emergency medical systems in Poland and the UK have continuously been improved to provide the public with quick access to high quality medical services in life threatening situations.

PL

Wprowadzenie: Idea zbudowania w Polsce, wzorem państw Europy Zachodniej, nowoczesnego systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego zaczęła kształtować się w latach 90. ubiegłego stulecia. Materiał i metody: Celem badania była próba porównania dostępności jednostek systemu „Państwowe Ratownictwo Medyczne” jako wskaźnika bezpieczeństwa pacjenta w ochronie zdrowia w Polsce i Wielkiej Brytanii poprzez porównanie systemów ratownictwa medycznego funkcjonujących w Krakowie, Małopolsce i Londynie, na podstawie danych z 2014 roku z Wojewódzkiego Planu działania systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego dla Województwa Małopolskiego za rok 2014 oraz Annual Reports London Ambulance Service. Wyniki: Liczba jednostek systemu ratownictwa medycznego jest różna. W Londynie stosunkowa ilość zespołów ratownictwa medycznego jest większa niż w Krakowie i Małopolsce. Natomiast mniejsza jest dostępność szpitalnych oddziałów ratunkowych i innych miejsc udzielania pomocy w stanach nagłych. Wnioski: Systemy ratownictwa medycznego w Polsce i Wielkiej Brytanii są ciągle udoskonalane, tak aby zapewnić społeczeństwu szybki dostęp do wysokiej jakości usług medycznych w chwili wystąpienia zagrożenia zdrowia bądź życia.

6

Zdarzenia niepożądane w ratownictwie medycznym

100%

Cira G., Mikos M.

Państwo i Społeczeństwo

|

2017

|

issue 4

55-68

PL

Wprowadzenie: Zdarzenia niepożądane są z uwagi na złożoność procesu udzielania świadczeń zdrowotnych nieuniknionym elementem na różnych jego etapach. Obowiązkiem podmiotów prowadzących działalność leczniczą i osób tymi podmiotami zarządzających, a także personelu medycznego jest podejmowanie działań mających na celu zidentyfi kowanie i wyeliminowanie przyczyn danego zdarzenia niepożądanego, tak aby uniknąć podobnych sytuacji w przyszłości. Materiał i metody: W pracy przedstawiono problematykę występowania zdarzeń niepożądanych w ratownictwie medycznym w Polsce, analizę występującego w nim ryzyka oraz dokonano identyfi kacji najczęściej występujących zdarzeń niepożądanych. Badanie zostało przeprowadzone metodą sondażu diagnostycznego; grupę badawczą stanowiło 180 czynnych zawodowo ratowników medycznych. Wyniki: W badaniu własnym wykazano, iż najczęściej występującymi zdarzeniami niepożądanymi są: zbyt długi czas dojazdu zespołu ratownictwa medycznego do pacjenta oraz nieprawidłowa decyzja co do miejsca transportu pacjenta. Według zdecydowanej większości ankietowanych zdarzenia niepożądane występowały w ich praktyce zawodowej rzadziej niż 5 razy miesięcznie. Najczęstszą przyczyną ich powstawania jest przemęczenie ratowników medycznych oraz stres. Wnioski: Zdarzania niepożądane są istotnym problemem systemu ratownictwa medycznego i wymagają stałego monitorowania, raportowania oraz działań edukacyjnych w celu zapobiegania im w przyszłości.

EN

sector. The medical facilities and medical staff are responsible for identifying and eliminating unwanted and unexpected events. Material and methods: This work presents the problem of occurrence of adverse events in the emergency medical services in Poland and it is also identifying the most frequent adverse events and as well as it presents the analysis of risks that potentially may happen in this sector. An anonymous questionnaire was distributed to 180 paramedics. Results: According to this research the most frequent adverse events are too long waiting time for the arrival of the medical services to examine a patient and the incorrectly made decision of where the patient should be transferred to. The most common reason for the occurrence of adverse events is tiredness and stress. Conclusion: Unwanted and unexpected events are a signifi cant problem in the emergency medical services and require continuous monitoring, reporting as well as educating to prevent them in the future.

7

PROBLEM MIGRACJI RATOWNIKÓW MEDYCZNYCH

84%

Skucha E., Domagała A.

Polityka Społeczna

|

2018

|

vol. 45

|

issue 2(527)

24-29

EN

Analysis of the problem of migration in group of paramedics. The main research problem was the question of how ready to go abroad paramedics, in view of the current trend of emigration of Polish medical personnel. The study was conducted at the turn of January and February 2017 in the group of 110 employees of the Medical Rescue Department in Olkusz and the Regional Emergency Medical Service in Bytom. The research tool was an author's questionnaire. Paramedics have a small degree of willingness to emigrate (11%). Factors such as a negative assessment of current financial situation, travel abroad in the past, encouragement from a third party, or a short medical career have proved to be unrelated to the decision to emigrate. The most important thing was having friends who are currently staying abroad. There is an urgent need for reliable and uniform tools and systems to collect data on the flow of medical staff. The problem of migration among paramedics is not sufficiently understood. It is necessary to carry out more research and make further follow-up to the current strikes in this professional group.

PL

Celem artykułu było przedstawienie problemu migracji w grupie zawodowej ratowników medycznych. Głównym problemem badawczym było pytanie, jak wygląda gotowość do wyjazdu za granicę ratowników medycznych w obliczu obecnego trendu emigracji kadr medycznych z Polski. Badanie przeprowadzono na przełomie stycznia i lutego 2017 r. w grupie 110 pracowników Zakładu Ratownictwa Medycznego w Olkuszu oraz Wojewódzkiego Pogotowia Ratunkowego w Bytomiu. Narzędziem badawczym był kwestionariusz autorski. Ratownicy medyczni w niewielkim stopniu wyrażają chęć emigracji zarobkowej (11%). Czynniki, takie jak: negatywna ocena aktualnej sytuacji materialnej, wyjazd za granicę w przeszłości, zachęta ze strony osób trzecich czy krótki staż pracy w zawodzie ratownika medycznego, okazały się nie mieć związku z podejmowaniem decyzji o emigracji. Największe znaczenie miało natomiast posiadanie znajomych osób, które aktualnie przebywają za granicą. Istnieje pilna potrzeba stworzenia wiarygodnych i jednolitych narzędzi i systemów do gromadzenia danych o przepływie personelu medycznego. Problem zjawiska migracji wśród ratowników medycznych nie jest wystarczająco poznany. Konieczne jest przeprowadzenie większej liczby badań i poczynienia dalszych obserwacji w związku z obecnymi strajkami w tej grupie zawodowej.

8

Analiza kompetencji zawodowych ratowników medycznych w wybranych jednostkach ratowniczych

84%

Leszczyński P.

Edukacja Ustawiczna Dorosłych

|

2013

|

issue 4(83)

71-82

EN

Occupation of a medical rescuer is a new specialization in Polish medical environment. Knowledge, skills and social competence - are the elements of professional competence, the analysis of which can help to determine the profile of a medical rescuer. The study included ambulance, hospital emergency departments, fire fighters and volunteer water rescue service. The study consisted of analyzing not only the knowledge and experience of rescuers, but also the conditions and the possibility of self-fulfillment at work, forms of professional training, duty rosters per month and individual impressions on duty. A diagnostic survey was chosen as the research method. Rescuers practice their profession with passion and commitment, highly assessing their psychophysical predisposition. Although implementing vocational training, initially satisfactory knowledge fades over time. Lack of understanding in the medical community, as well as tiredness on duty are demotivating. Workplace of the rescuer affects the state of knowledge and experience in medical rescue operations. Professional competence of medical rescuers, as the value of skills, knowledge and attitude of an employee, can be assessed positively. Medical rescuers working in the ambulance service and hospital emergency departments are much more experienced in the medical emergency treatment than respondents working in other units.

PL

Określenie kompetencji przedstawicieli danego zawodu nie jest łatwym zadaniem. Pierwsze pytanie rodzi się w odniesieniu do samej definicji tego pojęcia. Często jesteśmy świadkami utożsamiania „kompetencji zawodowych” z „kwalifikacjami”. Choć są to elementy o odmiennym znaczeniu, to zachodzi jednak między nimi ścisła zależność. Pedagodzy pracy uważają, że kwalifikacje i kompetencje zawodowe stanowią układ pojęć wzajemnie się uzupełniających. Najbardziej aktualną definicję kompetencji zawodowych stworzono podczas projektu współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej Funduszu Społecznego, realizowanego przez Centrum Rozwo-ju Zasobów Ludzkich z inicjatywy i pod nadzorem Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej: „kompetencje zawodowe (czyli efekty uczenia się) rozumiane są jako układ wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych niezbędnych do wykonywania określonych zadań zawodowych”. Biorąc pod uwagę powyższe, podjęto w niniejszej pracy próbę oceny poszczególnych elementów kompetencji określonej grupy zawodowej systemu ochrony zdrowia. Jednym ze stosunkowo młodych zawodów w Polsce jest ratownik medyczny. Idąc w ślady krajów zachodnich oraz Stanów Zjednoczonych, gdzie w systemie ratownictwa funkcjonuje zawód „paramedyk”, utworzono w Polsce jego odpowiednik. Ratownicy medyczni w chwili stworzenia zawodu nie mieli stosownych uregulowań prawnych zarówno w kwestii edukacji, jak i wykonywania swojej pracy. Dopiero od 2006 roku rozpoczęto wdrażanie ustaw i rozporządzeń dotyczących osób, których zadaniem jest ratowanie ludzkiego zdrowia i życia. Choć istnieje obecnie 300 zawodów objętych standaryzacją, grupa ratowników medycznych nie posiada jeszcze takiego opisu. Wiele aspektów dotyczących pracy ratowników medycznych jest godnych uwagi, lecz w niniejszej pracy wybrano tylko takie, które pozwolą na wstępną ocenę ich motywacji, wiedzy z zakresu medycznych czynności ratunkowych, rela-cji w środowisku medycznym, sprawności psychofizycznych oraz warunków i czasu pracy w poszczególnych jednostkach ratowniczych. Badania zostały przeprowadzone z nadzieją, że ukażą one zarówno cenne umiejętności, jak i niedoskonałości aktywnych zawodowo ratowników. Żyjemy w czasach, kiedy to skostniały system pomocy doraźnej przechodzi rewolucję na korzyść specjalistów ratownictwa medycznego i nowoczesnych technologii medycznych. Podjęta tutaj próba wglądu w kompetencje zawodowe ratowników stanowi zaproszenie do dalszych badań mogących przyczynić się do poprawy systemu edukacji i doskonalenia tej grupy zawodowej.

9

Prawo do poufności pacjenta w zawodzie ratownik medyczny

84%

Kowalik K.

Edukacja Ustawiczna Dorosłych

|

2019

|

issue 3

146-157

EN

The article presents the relationship between the performance of professional tasks by a medical rescue worker and the patient's right to medical confidential documentation. The objective of the article is to educate people on performing the profession of medical rescue workers as well as the presentation of their duties indicated by Polish law. Research methods used: document analysis, individual case analysis, observation and interview. It was shown a multitude of situations in which a medical rescue worker can acquire confidential information about a patient. Events which exclude the obligation of confidentiality have been listed and described. Situations, in which it is not necessary to preserve the secrets of information, were listed. Moreover, the author listed situations in which a third-party is informed by a medical rescue worker about the patient's state of health without his knowledge, as well as with his knowledge and the conditions of such behaviour were explained. The author underlined that there are many regulations on the confidentiality, which concern the medical rescue worker profession, but they are included in various legal acts or they are not complete. It was found that a medical rescue worker is absolutely obliged to keep confide

10

Professional burnout among nurses and paramedics/ Zjawisko wypalenia zawodowego wśród pielęgniarek i ratowników medycznych

84%

Nowakowska S., Wolniewicz Ł.

Medical Science Pulse

|

2017

|

vol. 11(2)

22-25

EN

Introduction: The burnout syndrome is characteristic for people who face constant human interaction in their work. Health care professionals are listed in this category. Aim: The aim of this paper was to determine the scope of the burnout syndrome and to assess the degree of burnout among health care professionals. Material and Methods: The study was conducted among a population of 110 nurses and paramedics working in the Opole Province. The research tool used was an own questionnaire, the MBI Ch. Maslach burnout questionnaire and the PSS – 10 scale (Perceived Stress Scale). Results: The results show that passivity and uncertainty in dealing with people (33%) and low mental resilience (29%) are the main personality traits that influence the occurrence of burnout. Conclusions: Professional burnout occurs in all three dimensions of the syndrome, with varying degrees of severity, among health care professionals. Wstęp: Syndrom wypalenia zawodowego najczęściej występuje w zawodach wymagających intensywnych kontaktów z ludźmi, a do tych należą pracownicy ochrony zdrowia. Cel pracy: Celem pracy jest określenie i identyfikacja wielkości problemu, jakim jest wypalenie zawodowe, oraz ocena stopnia wypalenia zawodowego wśród pracowników ochrony zdrowia. Materiał i metody: Badania przeprowadzono wśród 110 pielęgniarek i ratowników medycznych pracujących na terenie województwa opolskiego. Narzędziem badawczym wykorzystanym w pracy był autorski kwestionariusz ankiety, kwestionariusz wypalenia zawodowego MBI Ch. Maslach oraz skali PSS-10 (Perceived Stress Scale). Wyniki: Wyniki badań przeprowadzonych wśród personelu ochrony zdrowia wskazują, iż bierność i niepewność w obcowaniu z ludźmi (33%) oraz niska odporność psychiczna (29%) to główne cechy osobowości mające wpływ na występowanie zjawiska wypalenia zawodowego. Wnioski: Objawy wypalenia zawodowego występują wśród pracowników ochrony zdrowia w każdym wymiarze tego syndromu.

11

Prospektywna analiza systemu edukacji i metod ewaluacji kwalifikacji zawodowych ratowników medycznych

84%

Leszczyński P. K., Wejnarski A.

Forum Oświatowe

|

2015

|

vol. 27

|

issue 1(53)

121-136

EN

The profession of medical rescuer was established in Poland about 20 years ago and now plays a crucial role in the State Emergency Medical Services. Paramedics should be highly qualified in implementing medical rescue activities. This paper presents the educational system of a two-year medical school and three-year first degree studies. First it assesses the unified professional exam for medical rescuers approved by Polish Central Examination Board. Currently, the labor market for rescue units is saturated, and paramedics are trained mainly on the undergraduate level. Under current law there is a lack of standardization of the paramedics’ final exam. The State Emergency Medical Exam project is in the public consultation phase and presents the general propositions for further discussion. Suggested changes in the system for evaluating medical rescuers are based on authors’ own experience and examples from other countries.

PL

Zawód ratownika medycznego istnieje w Polsce od ponad 20 lat i stanowi obecnie filar Systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego. Ratownicy medyczni powinni posiadać wysokie kwalifikacje w prowadzeniu medycznych czynności ratunkowych. W pracy przedstawiono dotychczasowy, dwutorowy system edukacji na poziomie dwuletnich szkół medycznych oraz trzyletnich studiów licencjackich. Podjęto także próbę oceny pierwszego w Polsce ujednoliconego egzaminu zawodowego, wdrożonego przez Centralną Komisję Egzaminacyjną. Obecnie, rynek pracy w państwowych jednostkach ratownictwa jest wysycony, a ratownicy medyczni kształcą się wyłącznie na poziomie studiów pierwszego stopnia. W aktualnym stanie prawnym brakuje standaryzacji egzaminu dyplomowego z ratownictwa. Projekt Państwowego Egzaminu Ratownictwa Medycznego, będący w fazie konsultacji społecznych, przedstawia ogólne założenia, stanowiące podstawę do dalszej dyskusji. Autorzy proponują zatem zmiany systemu ewaluacji ratowników medycznych na podstawie doświadczeń własnych oraz przykładów funkcjonujących na świecie.

12

Dyplomowy egzamin zawodowy sprawdzeniem efektów kształcenia przyszłych ratowników medycznych

84%

Seweryn B., Spodaryk M.

Państwo i Społeczeństwo

|

2013

|

issue 1

9-21

EN

Transformations in Polish and European high education compel verification of learning objectives which students acquire in the course. Choosing suitable method of verification should be innovative and adequate to category of learning outcomes: knowledge, skills, attitudes. Final exam on paramedic studies in Cracow Academy that taken place for abiturients 2010/2011 shows how to check the most important abilities for paramedic in multistage exam.

PL

Wprowadzone zmiany w polskim i europejskim szkolnictwie wyższym wymuszają weryfikację uzyskiwanych w toku studiów efektów kształcenia. Dobór odpowiedniej metody weryfikacji powinien być nowatorski i adekwatny do swojej kategorii: wiedzy, umiejętności, kompetencji społecznych. Egzamin dyplomowy na kierunku ratownictwo medyczne w Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, przeprowadzony dla abiturientów naboru 2010/2011 pokazuje, w jaki sposób sprawdzić najważniejsze kompetencje ratownika medycznego w kilkustopniowym egzaminie.

13

Kształcenie ratowników medycznych w Polsce - proponowane rozwiązania

67%

Goniewicz M.

Nauka i Szkolnictwo Wyższe

|

2010

|

issue 1-2(35-36)

275-293

EN

Alongside emergency physicians and emergency nurses, the profession of medical emergency care practitioners (paramedics) is the key occupation in the medical emergency sen/ice system which is now being developed in Poland. Responsible tertiary education in the field of medical emergency care aims to prepare specialised medical professionals who are able to undertake independent emergency care on the site of an accident, mass accident and disaster, especially when rescuing people whose health or life is at risk. Knowledge and practical skills obtained during the training and the overall skills of medical emergency personnel largely determine the effectiveness of medical emergency procedures undertaken by such staff on site. The author discusses challenges and problems related to education of medical emergency staff in Poland’s schools of tertiary education, focusing on the experience of the Medical University in Lublin. The plan and curriculum presented in the paper received a mark of distinction from the Ministry of Health in Poland as a model document for other schools in Poland which train specialists in the field of medical emergency care.

PL

Zawod ratownika medycznego, obok zawodu lekarza ratunkowego i pielęgniarki ratunkowej, jest kluczowym zawodem w tworzonym w Polsce systemie ratownictwa medycznego. Odpowiedzialne kształcenie w szkołach wyższych na kierunku ratownictwo medyczne ma na celu przygotowanie wyspecjalizowanej kadry medycznej, zdolnej do samodzielnych działań ratunkowych na miejscu wypadku, wypadku masowego i katastrofy, zwłaszcza w zakresie ratowania osob w stanie bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia. Wiedza i umiejętności praktyczne zdobyte podczas nauki zawodu oraz sprawność ratownika medycznego w znacznym stopniu decydują o skuteczności medycznych czynności ratunkowych podejmowanych przez niego na miejscu nagłego zdarzenia. Autor omawia wyzwania i problemy kształcenia ratownikow medycznych w szkołach wyższych w Polsce, ze szczegolnym uwzględnieniem doświadczeń Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. Przedstawiony w pracy plan i program nauczania został wyrożniony przez Ministerstwo Zdrowia i uznany za wzorcowy dokument dla innych uczelni w Polsce prowadzących kształcenie na kierunku ratownictwo medyczne.

14

Determinanty osobowościowe a drogowe zachowania ryzykowne w pracy kierowców pojazdów uprzywilejowanych transportu medycznego w województwie wielkopolskim

67%

Cybulski M., Strzelecki W., Grzymisławska-Cybulska M., Głowacka M. D., Mojs E.

Medycyna Pracy

|

2014

|

vol. 65

|

issue 4

485-496

EN

Background: Personality determinants are an important predicator of road behaviors in drivers. The main objective of the study was to determine the relationship between personality determinants (neuroticism, extraversion, level of anxiety – features) and distinguishable risky behaviors of drivers of medical transport vehicles. Material and Methods: The study covered 106 male drivers from the Wielkopolskie Voivodeship, working in health care, having a license to drive emergency vehicles. To achieve the research objectives a questionnaire was developed and applied. It concerned risky road behaviors among drivers of medical transport. The personality suitability was determined using the questionnaire methods on self-assessment: Polish versions of Eysenck Personality Questionnaire – Revised (EPQ-R) and the State-Trait Anxiety Inventory (STAI) questionnaire. Results: It was shown that drivers with introverted characteristics declare driving vehicles of reduced technical efficiency more often than extroverts. The level of the anxiety as a trait A-characteristic affects the display of distracting behaviors, making decisions about driving a vehicle that is inefficient, driving in a bad psychophysical condition, as well as maintaining too small distance from the preceding vehicle. The higher the intensity of anxiety characteristics, the higher the intensity of given behaviors. Conclusions: Based on the study results, it can be assumed that there is a relationship between determinants of personality and the display of risky behaviors of drivers of medical transport vehicles. Thus it can be concluded that the level of extraversion and anxiety as a trait are the differentiating characteristics of respondents. Med Pr 2014;65(4):485–496

PL

Wstęp: Istotnym predyktorem zachowań drogowych kierowców są determinanty temperamentalno-osobowościowe. Głównym celem pracy było określenie zależności między determinantami temperamentalno-osobowościowymi (neurotyzm, ekstrawersja, poziom lęku jako cechy) a drogowymi zachowaniami ryzykownymi przejawianymi przez kierowców transportu medycznego. Materiał i metody: Badaniu poddano 106 mężczyzn z terenu województwa wielkopolskiego – kierowców pracujących w opiece zdrowotnej, mających uprawnienia do prowadzenia pojazdów uprzywilejowanych. Do realizacji celów badawczych pracy zastosowano ankietę własnego autorstwa dotyczącą drogowych zachowań ryzykownych wśród kierowców transportu medycznego. W celu określenia predyspozycji temperamentalno-osobowościowych zastosowano metody kwestionariuszowe oparte na samoocenie: Kwestionariusz Osobowości Eysencka (Eysenck Personality Questionnaire – Revised – EPQ-R) oraz polską wersję Inwentarza Stanu i Cechy Lęku (State-Trait Anxiety Inventory – STAI). Wyniki: Wykazano, że kierowcy o cechach introwertywnych częściej niż osoby ekstrawertywne deklarują prowadzenie pojazdów o obniżonej sprawności technicznej. Poziom lęku jako cechy może wpływać na przejawianie zachowań rozpraszających, podejmowanie decyzji o jeździe niesprawnym pojazdem, a także na prowadzenie pojazdu w złym stanie psychofizycznym oraz utrzymywanie zbyt małej odległości od pojazdu poprzedzającego. Im wyższe natężenie cechy lęku, tym wyższe natężenie ww. danych zachowań. Wnioski: Na podstawie przeprowadzonych badań można przyjąć, że istnieje zależność między determinantami temperamentalno-osobowościowymi a deklarowanymi przez kierowców transportu medycznego zachowaniami ryzykownymi na drodze. W myśl uzyskanych wyników cechami różnicującymi badane osoby są wymiary ekstrawersji i lęk jako cecha. Med. Pr. 2014;65(4):485–496

15

Carbon dioxide as a potential danger to medical rescue teams at work – A case study

67%

Podlewski R., Płotek W., Grześkowiak M., Małkiewicz T., Frydrysiak K., Żaba Z.

Medycyna Pracy

|

2017

|

vol. 68

|

issue 1

135-138

PL

Zespoły ratownictwa medycznego mogą być narażone na ryzyko przypadkowych zatruć w trakcie wykonywania medycznych czynności ratunkowych. Do rzadkich sytuacji należy narażenie na śmiertelne stężenie dwutlenku węgla (CO₂). W pracy opisano akcję ratunkową pacjenta, u którego doszło do nagłego zatrzymania krążenia z powodu przypadkowego zatrucia CO₂. Ostatecznie udało się poszkodowanego ewakuować i zreanimować, ale okoliczności towarzyszące tej akcji sugerują konieczność wyposażenia karetek zespołów ratownictwa medycznego w detektory tlenku i dwutlenku węgla oraz szczelne maski tlenowe. Med. Pr. 2017;68(1):135–138

EN

Medical rescue teams might be exposed to the risk of accidental poisoning while performing rescue procedures. Exposure to the risk of lethal carbon dioxide (CO₂) concentrations is a rare situation. This case study describes rescuing a patient who suffered from sudden cardiac arrest due to accidental CO₂ poisoning. The victim was finally evacuated and resuscitated, but the circumstances of the rescue operation point to the need to equip ambulances with carbon dioxide detectors and hermetic oxygen masks. Med Pr 2017;68(1):135–138

16

Przemoc i wykorzystywanie seksualne dzieci w praktyce zawodowej ratowników medycznych

67%

Jabłońska K.

Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

|

2020

|

vol. 19

|

issue 1

76-92

PL

Ratownicy medyczni to pracownicy ochrony zdrowia stojący na pierwszej linii kontaktu pacjenta z personelem medycznym, na co dzień stykający się z sytuacjami trudnymi, wymagającymi szybkiej interwencji medycznej, często z dala od placówek ochrony zdrowia i przy ograniczonych możliwościach diagnostycznych. Doświadczenia ratowników pracujących w systemie Państwowego Ratownictwa Medycznego obejmują kontakt z dziećmi, co do których zachodzi podejrzenie, że są ofiarami przemocy, w tym krzywdzenia na tle seksualnym. Artykuł stanowi próbę analizy wiedzy i deklarowanych umiejętności ratowników w zakresie rozpoznawania tego rodzaju sytuacji i sposobów reagowania na podejrzenie krzywdzenia dziecka. Na podstawie zebranego materiału badawczego przedstawiono najczęściej wskazywane przez ratowników objawy stosowania przemocy, w tym seksualnej, wobec dziecka i wskazano sposoby postępowania zespołów ratownictwa medycznego w sytuacji powzięcia takiego podejrzenia. Ratownicy medyczni sygnalizują znaczący niedostatek wiedzy w omawianym zakresie, który wywołuje m.in. obawy co do słuszności podejrzeń i w efekcie wysoki odsetek zaniechań ich zgłaszania.

EN

Paramedics are the medical workers that stand in the front line of contact with patients. Every day they encounter difficult situations, that demand their quick medical intervention, often far away from health care facilities, in situations of limited diagnostic possibilities. Among different experiences of paramedics working in the Emergency Medical Services, there are also contacts with children that have faced abuse, including sexual abuse. The article is an attempt to analyse the knowledge and self-declared skills of paramedics applied in recognizing this type of situation and methods of responding to suspected child abuse. Based on the gathered research material, the symptoms of violence most frequently pointed out by paramedics, including symptoms of sexual abuse towards the child are discussed. Procedures of addressing an arising suspicion are presented as well. Paramedics indicate a significant lack of knowledge in the abovementioned subject, which among others, raises concerns about the validity of their suspicions and, a resulting high percentage of paramedics not reporting further their suspicions.

17

(Nie)ergonomiczne warunki pracy ratownika w ambulansie medycznym

67%

Bęczkowska S., Celiński D., Grabarek I., Grzybowska K., Zysk Z.

Medycyna Pracy

|

2024

|

vol. 75

|

issue 1

31-44

EN

Background The work of a paramedic, is characterised by a high risk of injury. Ergonomic, psychological, and biomechanical factors are considered risk factors in the profession of emergency medical technicians. Ensuring ergonomic working conditions for emergency medical technicians is a priority and requires a thorough assessment both in the design process and during the operation of the ambulance, to provide a diagnosis of the current state and present necessary recommendations for modernization. Identifying stressors will enable the design of an ergonomic interior for the ambulance, ensuring comfort and reliability for members of the emergency medical team, thereby reducing the risk of injuries. Material and Methods The authors of this article developed a comprehensive methodology for assessing the nuisances occurring during the paramedic’s work, which required specialised preliminary research. The research included the measurement and analysis of the paramedic’s movement kinematics during typical medical procedures, both at a standstill and while driving the ambulance. For the analysis of motion kinematics, a non-invasive method called myoMotion was employed, and the study was conducted in a Mercedes ambulance. Results This article contains preliminary results on the evaluation of movement kinematics. These demonstrated the necessity for the paramedic to adopt forced positions when performing medical procedures. The ranges of movement of the individual body parts of the paramedic deviated from accepted norms, resulting in musculoskeletal overload. Conclusions The acquired knowledge forms the basis for a detailed analysis of tasks performed within each procedure from the perspective of the spatial structure of the ambulance, the arrangement of equipment and medical supplies, their accessibility during work, and the organization of work within the ambulance. Additional identification of musculoskeletal system stress, its sources, and the formulation of modification recommendations for the ambulance interior will enable ensuring the comfort and reliability of the work for emergency medical teams, thereby reducing the risk of injuries in the workplace.

PL

Wstęp Praca ratownika medycznego ze względu na ograniczoną przestrzeń ambulansu, skomplikowane procedury medyczne, presję czasu, stres i konieczność przyjmowania wymuszonych pozycji podczas pracy charakteryzuje się – jak wykazano w wielu badaniach – wysokim ryzykiem obrażeń. Czynnikami ryzyka występującymi w pracy ratownika medycznego są czynniki ergonomiczne, psychologiczne i biomechaniczne. Zapewnienie ergonomicznych warunków pracy ratownika medycznego jest działaniem priorytetowym i wymaga – zarówno w procesie projektowania, jak i w czasie eksploatacji karetki – przeprowadzenia diagnozy stanu faktycznego w celu przedstawienia niezbędnych zaleceń modernizacyjnych. Identyfikacja obciążeń umożliwi zaprojektowanie ergonomicznego wnętrza ambulansu, które zapewni komfort i niezawodność pracy członkom zespołu ratownictwa medycznego, a tym samym zmniejszy ryzyko obrażeń. Materiał i metody Autorzy artykułu opracowali kompleksową metodykę oceny uciążliwości występujących podczas pracy ratownika medycznego, która wymagała przeprowadzenia specjalistycznych badań wstępnych. Obejmowały one pomiar i analizę kinematyki ruchu ratownika medycznego podczas typowych zabiegów medycznych, zarówno na postoju, jak i podczas jazdy ambulansem. Do analizy kinematyki ruchu wykorzystano nieinwazyjną metodę z zastosowaniem systemu myoMotion, a badanie przeprowadzono w ambulansie marki Mercedes. Wyniki Artykuł zawiera wstępne wyniki dotyczące oceny kinematyki ruchu. Wykazano konieczność przyjmowania przez ratownika pozycji wymuszonych podczas wykonywania zabiegów medycznych. Zakresy ruchu poszczególnych części ciała odbiegały od przyjętych norm, co powodowało przeciążenia układu mięśniowo-szkieletowego. Wnioski Uzyskana wiedza stanowi podstawę dokładnej analizy czynności wykonywanych w ramach każdej procedury z perspektywy struktury przestrzennej ambulansu, rozmieszczenia w nim sprzętu i zaopatrzenia medycznego, ich dostępności podczas pracy oraz organizacji samej pracy w ambulansie. Dodatkowa identyfikacja obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego ratownika, jego źródeł, a także sformułowanie zaleceń dotyczących modyfikacji wnętrza ambulansu pozwoli zapewnić komfort i niezawodność pracy członkom zespołów ratownictwa medycznego, zmniejszając tym samym ryzyko urazów przy pracy.

Refine search results

Occupational preparation of paramedics in Poland for the implementation of contemporary objectives of health education

Poczucie koherencji w grupie ratowników medycznych w kontekście wybranych zmiennych socjodemografiznych

Kształcenie i ocenianie kompetencji społecznych ratownika medycznego – inspiracja Krajowych Ram Kwalifikacji

Problematyka agresji wobec ratowników medycznych w zespołach ratownictwa medycznego

Bezpieczeństwo pacjenta w świetle systemu „Państwowe Ratownictwo Medyczne”.

Zdarzenia niepożądane w ratownictwie medycznym

PROBLEM MIGRACJI RATOWNIKÓW MEDYCZNYCH

Analiza kompetencji zawodowych ratowników medycznych w wybranych jednostkach ratowniczych

Prawo do poufności pacjenta w zawodzie ratownik medyczny

Professional burnout among nurses and paramedics/ Zjawisko wypalenia zawodowego wśród pielęgniarek i ratowników medycznych

Prospektywna analiza systemu edukacji i metod ewaluacji kwalifikacji zawodowych ratowników medycznych

Dyplomowy egzamin zawodowy sprawdzeniem efektów kształcenia przyszłych ratowników medycznych

Kształcenie ratowników medycznych w Polsce - proponowane rozwiązania

Determinanty osobowościowe a drogowe zachowania ryzykowne w pracy kierowców pojazdów uprzywilejowanych transportu medycznego w województwie wielkopolskim

Carbon dioxide as a potential danger to medical rescue teams at work – A case study

Przemoc i wykorzystywanie seksualne dzieci w praktyce zawodowej ratowników medycznych

(Nie)ergonomiczne warunki pracy ratownika w ambulansie medycznym