Wewnętrzne rozwiązania w jednostkach medycznych, kształtujące porządek czynności wchodzących w skład procesu diagnostyczno-leczniczego przewidzianego dla polskiego pacjenta, zagrażają bezpiecznemu i skutecznemu uzyskaniu korzyści terapeutycznych, stwarzając jedynie pozory starań pracowników. Celem głównym artykułu jest przedstawienie autorskiego, innowacyjnego modelu procesu diagnostyczno-terapeutycznego, który pozwolił na skuteczne zaspokojenie społecznego zapotrzebowania na usługi zdrowotne w Polsce. Podmiot badań empirycznych stanowili pacjenci oddziałów Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Opolu. Przedmiotem badań była gotowość pacjentów do współpłacenia za poszczególne etapy procesu diagnostyczno-terapeutycznego oraz deklarowana wysokość współpłacenia. Przeprowadzono badanie ankietowe uzupełnione wywiadem.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.