Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  rebus sic stantibus
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Odpowiedzialność za opóźnienia w płatnościach w transakcjach handlowych w dobie pandemii wirusa SARS-CoV-2

100%
Kanarek-Równicka A.
Studia Prawnicze
|
2021
|
issue 1 (223)
57-80
EN
This study deals with the debtor’s liability for late payment in commercial transactions that arose as a result of the SARS-CoV-2 pandemic. Lack of timely payment for the goods or services delivered is a common phenomenon, usually due to the sole fault of the debtor. Restrictions on the functioning of economic activities that occurred as a result of the epidemic did not remain indifferent to those entities that have so far diligently fulfilled their obligations. These entities are looking for solutions that will allow tchem to avoid the negative financial consequences associated with the emergency. An example of such a solution is the institution rebus sic stantibus. The purpose of the article is to assess whether it is possible to use the rebus sic stantibus clause to reduce the debtor’s financial problems for arising and unforeseen delays in payments.
PL
Niniejsze opracowanie dotyczy odpowiedzialności dłużnika za opóźnienie w płatności w transakcjach handlowych, które powstało w wyniku pandemii wirusa SARS-CoV-2. Brak terminowej zapłaty za dostarczony towar lub usługę stanowi powszechne zjawisko, występujące z reguły z wyłącznej winy dłużnika. Ograniczenia funkcjonowania działalności gospodarczych, które wystąpiły na skutek epidemii nie pozostały obojętne także dla tych podmiotów, którzy dotychczas rzetelnie wykonywali swoje zobowiązania. Podmioty te poszukują rozwiązań, które pozwolą im uniknąć negatywnych konsekwencji finansowych związanych ze stanem zagrożenia. Przykładem takiego rozwiązania jest instytucja rebus sic stantibus. Celem artykułu jest dokonanie oceny czy możliwe jest zastosowanie klauzuli rebus sic stantibus do zmniejszenia finansowych dolegliwości dłużnika za powstałe i nieprzewidziane opóźnienia w płatnościach.   This study deals with the debtor’s liability for late payment in commercial transactions that arose as a result of the SARS-CoV-2 pandemic. Lack of timely payment for the goods or services delivered is a common phenomenon, usually due to the sole fault of the debtor. Restrictions on the functioning of economic activities that occurred as a result of the epidemic did not remain indifferent to those entities that have so far diligently fulfilled their obligations. These entities are looking for solutions that will allow tchem to avoid the negative financial consequences associated with the emergency. An example of such a solution is the institution rebus sic stantibus. The purpose of the article is to assess whether it is possible to use the rebus sic stantibus clause to reduce the debtor’s financial problems for arising and unforeseen delays in payments.
2
Publication available in full text mode
Content available

Klauzula rebus sic stantibus (art. 269 kodeksu zobowiązań) w warunkach okupacji niemieckiej w Generalnym Gubernatorstwie w świetle tez prawnych polskich (nieniemieckich) sądów

79%
Mielnik H.
Miscellanea Historico-Iuridica
|
2022
|
vol. 21
|
issue 2
245-268
EN
The article aims to examine how the rebus sic stantibus clause (Article 269 of the Code of Obligations) was interpreted by Polish (non-German) courts in the General Government. The legal theses issued by these courts will be examined. It was an institution that was used to unify the jurisprudence, regarding the liquidation of the Supreme Court. The period of war and occupation was an extraordinary situation, that undoubtedly influenced the contractual relations between the parties. In the Code of obligations of 1933, the Polish legislator introduced the rebus sic stantibus clause, which allowed for judicial interference in contractual relations in the event of extraordinary accidents. It is interesting how the legal order of the General Government reacted to these circumstances. The paper uses archival sources, in which legal theses of Polish (non-German) courts, regarding the issue of the article, were found. Legal theses were not officially published, hence the need to select and develop archival material. A review of the most significant dogmatic-legal and historical-legal literature on the issue of the rebus sic stantibus clause is also presented in the paper. The next problem discussed will be whether Polish (non-German) courts complied with the conditions of application of Art. 269 of the Code of Obligations, including those developed by pre-war jurisprudence and doctrine. The problem is what, in the light of the jurisprudence, under the conditions of occupation, was meant by „extraordinary accidents”, whether the courts interpreted this notion narrowly or broadly. The research hypothesis of the article assumes that Polish (non-German) courts during the German occupation used the rebus sic stantibus clause only after meeting the conditions specified by the legal order.
PL
Celem artykułu jest zbadanie, w jaki sposób interpretowana była klauzula rebus sic stantibus (art. 269 kodeksu zobowiązań) przez sądy polskie (nieniemieckie) w Generalnym Gubernatorstwie. Przebadane zostaną tezy prawne, wydawane przez te sądy, które stanowiły instytucję ujednolicającą orzecznictwo, wobec likwidacji Sądu Najwyższego w Generalnym Gubernatorstwie. Okres wojny i okupacji były nadzwyczajną sytuacją, która niewątpliwie wpływała na stosunki umowne pomiędzy stronami. Polski ustawodawca w kodeksie zobowiązań z 1933 r. wprowadził klauzulę rebus sic stantibus, która pozwalała na sądową ingerencję w stosunki umowne, w trakcie wystąpienia nadzwyczajnych wypadków. Interesujące jest, w jaki sposób, w porządku prawnym Generalnego Gubernatorstwa reagowano na te okoliczności. W pracy wykorzystano źródła archiwalne, w których odnaleziono tezy prawne sądów polskich (nieniemieckich) dotyczące problematyki artykułu. Tezy prawne nie były oficjalnie publikowane, stąd konieczność wyselekcjonowania i opracowania materiału archiwalnego. Przedstawiono także przegląd najważniejszej literatury dogmatyczno-prawnej i historyczno-prawnej dotyczącej problematyki klauzuli rebus sic stantibus. Przeanalizowano odnalezione orzeczenia sądowe dotyczące art. 269 kodeksu zobowiązań, pod kątem rodzajów zobowiązań, do których stosowana była omawiana klauzula, kolejnym omówionym problemem, będzie kwestia tego, czy sądy polskie (nieniemieckie) odnosiły się do warunków zastosowania przepisu art. 269 kodeksu zobowiązań, w tym tych wypracowanych przez przedwojenne orzecznictwo i doktrynę. Problemem jest, co w warunkach okupacyjnych, w świetle orzecznictwa, oznaczało „nadzwyczajne wypadki”, czy sądy interpretowały to pojęcie niedookreślone w sposób ścieśniający, czy rozszerzający. Hipoteza badawcza artykułu zakłada, że sądy polskie (nieniemieckie) w okresie okupacji niemieckiej stosowały klauzulę rebus sic stantibus wyłącznie po spełnieniu warunków określonych przez porządek prawny.
3
Publication available in full text mode
Content available

Bank loans denominated and indexed to foreign currency ‒ a Polish, Ukrainian or Europe-Wide problem?

68%
Koźmiński K.
Studia Iuridica
|
2017
|
vol. 71
117-135
EN
The institution of a bank mortgage denominated/indexed to foreign currency (referred to generally and not very precisely as “foreign currency loan” or “loan adjusted to foreign currency”) is an instrument commonly used by a broad group of citizens of European states for acquiring capital with a view to purchasing a housing unit. Until recently, such loans were popular not only in Poland and other countries belonging to the so-called “New Union” (those whose accession took place within the last decade or so: Czech Republic, Slovakia, Romania, Hungary and Croatia), Austria, Spain, Italy, Portugal, but also outside of the borders of the Union: in Russia, Serbia and Ukraine (however, one difference was the currency in which obligations were evaluated – whilst loans in EU countries were dominated by the Swiss Franc, Ukrainian lendees more frequently relied upon loans “adjusted” to the U.S. dollar). Regardless of differences persisting in legislative regimes, peculiarities of national legal systems and local economic and social conditions, in all those countries doubts have arisen whether a drastic change in currency rate (which results in an obligation to pay off a loan on conditions much less attractive than beforehand) constitutes a legally relevant circumstance that could permit one to release oneself from having to perform one’s contractual duties or, at least, facilitate granting some relief in fulfilling increasingly more onerous obligations towards banks. To discuss the permissibility and legal aspects of foreign currency loan contracts is complicated not only from the juridical point of view, but is also of interest to society, politics and economics. Still, the problem attracts strong emotions, particularly among lendees who took out a foreign currency loan and now feel deceived due to a change of the currency rate. The lendees and their organizations often expect involvement, particularly from EU bodies, where, in their estimation, domestic authorities have failed or “succumbed to the banking lobby”. Unfortunately, having observed the course of events over the last several years, one may surmise that the low number of judgments in cases concerning denominated bank loans, and especially the sceptical approach of the Court of Justice, have generated a lot of disappointment.
4
Publication available in full text mode
Content available

Smart kontrakty a klauzula rebus sic stantibus

68%
Skalski S., Kaszubowski M.
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
|
2022
|
vol. 11
|
issue 5
118-131
PL
Smart kontrakt jako jedna z najistotniejszych prób zastąpienia klasycznego reżimu kontraktowego poprzez zastosowanie, m.in. technologii blockchain, musi być analizowana pod kątem zgodności z powszechnie obowiązującym prawem. W artykule omówiono szczegółową zależność, pojawiającą się na tle coraz szerszego wykorzystania smart kontraktów w obrocie, jaką jest problematyka niezmienności łańcucha bloków i jej konsekwencje dla klauzuli rebus sic stantibus. Omówione zostaną ogólne zagadnienia stosowania klauzuli oraz mechanizmy prawne pozwalające na zapewnienie zgodności z prawem omawianych rozwiązań.
5

Próba uchwycenia kierunków zmian w zakresie klauzuli rebus sic stantibus w Polsce

68%
Chyla Ł.
Studenckie Prace Prawnicze, Administratywistyczne i Ekonomiczne
|
2016
|
vol. 20
97-116
EN
Capturing the direction of changes in the scope of the rebus sic stantibus clause under Polish law The aim of this article is to present the issue of the influence of the substantial change of circumstances on the parties’ obligation to the contractual agreements. In Poland, this so-called “rebus sic stantibus clause” (governed by the article 357(1) of the Polish Civil Code) which is believed to be not flexible enough to follow the needs of the dynamics of the global economic turnover and also importantly, the certainty of trade. Therefore it has become a source of many controversies and issues in interpretation, which has led to various de lege ferenda postulates. The article’s aim is to thoroughly analyze the essence of the particular amendments, including those based on the Principles of European Contract Law (art. 6:111) as well as proposals articulated by the doctrine. In summary, the article makes an attempt to capture the direction of changes in the design of the Polish institution of rebus sic stantibus clause.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.