Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 18

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  recesja
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie, jaki wpływ niosą ze sobą zamachy terrorystyczne na gospodarkę państwa, którego zostało zaatakowane oraz na gospodarki państw oddalonych o tysiące kilometrów od miejsca zamachu. Hipotezę artykułu stanowi sformułowanie, iż zamachy terrorystyczne w znaczący sposób oddziałują na rynki ekonomiczne, a ich skutki na przykładzie wydarzeń z 11 września 2001 r. przedstawiono w rozbiciu na rynek finansowy, rynek dóbr i usług oraz rynek produkcyjny. W artykule dowiedziono, iż w dobie gospodarki globalnej, jako procesu integracji oraz rosnących współzależności między systemami ekonomicznymi wszystkich państw, zjawisko terroryzmu zyskało charakter globalny. Jak ukazały to wydarzeniaz 11 września 2001 r., przeprowadzone na dużą skalę zamachy terrorystyczne wymierzone w jeden kraj, pociągają za sobą skutki na rynkach całego świata.
EN
The aim of the paper is to study the impact of terrorist acts on the economy of the country where they were carried out and on the economy of the countries located thousands of kilometers away from the place. The hypothesis of the paper states that terrorist attacks significantly affect the economic markets as described on the example of the events of September 11, 2001. The paper reveals that in the era of the global economy, the terrorism has also become a global phenomenon. As proved on the example of the events of September 11, 2001, large-scale terrorist attacks directed against one country or region, bring consequences to the whole world.
PL
Wybuch pandemii COVID-19 spowodował zaburzenie gospodarki światowej na niespotykaną dotąd skalę i zmusił rządy do podjęcia bezprecedensowych działań. Nagłe wystąpienie szoków podażowych i popytowych spowodowało, że realna stała się groźba pojawiania się trwałej recesji. W związku z tym rządy podjęły szereg działań antykryzysowych mających na celu ochronę miejsc pracy i zmniejszenie gospodarczych skutków pandemii wynikających z konieczności wprowadzenia czasowego zamknięcia gospodarek (z ang. lockdown). Niniejszy artykuł jest próbą wskazania najważniejszych postulatów, które powinny zostać wprowadzone w życie w celu minimalizacji negatywnych skutków pandemii COVID-19 w polskiej gospodarce. W tym celu posłużono się analizą działań antykryzysowych przeprowadzonych w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Francji i Austrii. Poddano gruntownej analizie zmiany koniunktury w tych krajach, a także sposoby na walkę z kryzysem wykorzystywane przez rządy tych państw. Podsumowaniem przeprowadzonej analizy są propozycje rozwiązań antykryzysowych dla Polski zamieszczone w ostatnim rozdziale. Artykuł ten wpisuje się w istniejącą lukę badawczą obejmującą sposoby walki z gospodarczymi skutkami pandemii COVID-19 w krajach europejskich. Publikacja została sporządzona w oparciu o dane dotyczące wiosennej fazy pandemii w 2020 r.
PL
Artykuł analizuje wpływ zmian kursów walutowych na międzynarodowy handel produktami pochodzenia rolniczego w warunkach globalnej recesji. Analizowane są zmiany w saldzie bilansu rolnego handlu zagranicznego poszczególnych krajów. Zwraca się także uwagę na specyfikę wymiany produktami pochodzenia rolniczego.
EN
This paper analyzes influence of exchange rates on the international agricultural trade in the global recession terms. Changes in balance of agricultural foreign trade of many countries are analyzed. Also a special situation of commerce in agricultural products is focused on.
PL
W artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, dlaczego Słowenia po okresie szesnastu lat trwałego i wysokiego wzrostu gospodarczego popadła w stan głębokiej recesji (tzw. double dip, krzywa o kształcie litery W), stanowiącej jeden z najgłębszych i najdłużej trwających kryzysów zarówno w regionie, jak i strefie euro. Artykuł koncentruje się na analizie błędów, zwłaszcza tych związanych z tzw. drugą falą prywatyzacji w latach 2005 i 2008, kiedy nowa elita - używając swoich wpływów zarówno w przedsiębiorstwach, jak i bankach państwowych - wywierała naciski na banki, zmuszając je do finansowania i przeprowadzenia operacji typu MBO (management buyout – wykup przedsiębiorstwa przez zarząd firmy) i LBO (leveraged buyout – wykup lewaro-wany) z wykorzystaniem kredytów, gdzie wartość nabytych aktywów stanowiła zabezpieczenie pożyczki. Działania te stanowiły ogromne zagrożenie dla sektora finansowego i odegrały kluczo-wą rolę w procesie tzw. „przegrzania” gospodarki. Wnioski prezentowane w artykule są następu-jące: po latach niezdecydowania zarówno w zakresie określenia rozmiarów kryzysu, jak i podjęcia koniecznych działań w obszarze polityki gospodarczej, należało połączyć wysiłki związane z wprowadzeniem polityki oszczędnościowej, wdrażanej od końca 2011 roku, z wszechstronnymi działaniami prowadzącymi do poprawienia sytuacji finansowej banków, realizowanymi od końca 2013 r. Świadomi nacisków płynących ze strony rynków finansowych oraz międzynarodowych (również europejskich) instytucji, Słoweńcy zostali zmuszeni porzucić swe zwyczajowo ostrożne nastawienie do prywatyzacji i podjąć próbę wyciągnięcia gospodarki z głębokiego kryzysu.
EN
This article is a modest effort of trying to understand why Slovenia, following a sixteen-year period of sustained high growth, slumped into a deep, W-shaped recession, one of the deepest and the longest lasting in both the region and the Eurozone. It concentrates on the mistakes, especially those related to the so-called second wave of privatisation between 2005 and 2008, whereby the new elite – using their leading positions in both enterprises and state-owned banks and forcing the latter to finance the former to carry out MBOs and LBOs with loans tied to the value of the ac-quired assets pledged as collateral – exposed the financial sector to extreme risks and played a crucial role in overheating the economy. It concludes that, following years of hesitation over the seriousness of the crisis and the necessary economic policy measures to overcome it, the com-bined effects of austerity policy, engaged since the end of 2011, and the comprehensive bank recovery measures implemented, as of the end of 2013, under pressures coming from both finan-cial markets and international (including European) institutions, the Slovenes could, at the price of their traditionally cautious attitude about privatization, bring their economy back from the brink.
EN
The article focuses on the ongoing debate about whether or not the global economy has already started to recover from the latest financial crisis. On the one hand, the author says, both theoretical and empirical work suggests that the process of recovery usually takes much longer when a recession is preceded by a financial crisis and when it is a global phenomenon. On the other hand, for at least three years, various experts have been pointing to signs of recovery in the global economy even though quarterly statistics do not confirm that recovery is indeed around the corner. Why has this optimistic and unrealistic assessment of the situation prevailed despite hard data to the contrary? – Wojtyna asks. The article attempts to shed light on this paradox. The author’s aim is to show how recent research on similar historical episodes and on the latest crisis can help identify the necessary conditions for a sustainable recovery. The author starts out with a discussion of selected aspects of contemporary business fluctuations. In this broad context, which also includes the latest crisis, Wojtyna compares different definitions of the recovery phase. Against this background, he discusses selected research efforts aimed at identifying specific features of recovery from a financial crisis. These efforts include a promising line of research on what has become known as "creditless recovery."
PL
W dyskusji nad wychodzeniem gospodarki światowej z obecnego kryzysu występuje pewien paradoks. Z jednej strony, z przeprowadzonych już badań teoretycznych, a przede wszystkim empirycznych, wynika dosyć jasno, że proces ten jest zdecydowanie dłuższy w tych przypadkach, gdy recesję poprzedza kryzys finansowy i gdy ma on charakter globalny. Z drugiej strony, od co najmniej trzech lat formułowane były opinie o wejściu gospodarki światowej w fazę ożywienia, które to oceny okazywały się w następnych kwartałach wyraźnie przedwczesne. Nasuwa się więc pytanie, dlaczego wbrew wnioskom z badań, formułowane są – i to w sposób systematyczny – optymistyczne, mało realistyczne oczekiwania co do przyszłego stanu koniunktury. Celem artykułu jest próba bliższego naświetlenia wskazanego paradoksu. Chodzi więc o próbę pokazania, w jakim stopniu najnowsze badania nad podobnymi epizodami z przeszłości oraz nad obecnym kryzysem pomagają określić warunki sprzyjające wystąpieniu w najbliższych latach trwałego ożywienia. Naturalnym punktem wyjścia jest nawiązanie do niektórych przynajmniej aspektów dyskusji nad charakterem współczesnego cyklu koniunkturalnego. Ten szerszy kontekst, obejmujący też doświadczenia obecnego kryzysu, pozwoli bardziej precyzyjnie przedstawić różne sposoby rozumienia ożywienia gospodarczego. Posłuży to następnie do przedstawienia: a) wyników badań ukierunkowanych na uchwycenie specyficznych cech ożywienia następującego po kryzysach finansowych oraz b) kierunku badań nad możliwością wystąpienia tzw. ożywienia bezkredytowego (creditless recovery).
EN
The unprecedented unemployment rate in 1932, reaching almost 24%, entitled the 31st US president, Herbert Hoover, to take extraordinary measures with economic policy instruments. This article presents a catalogue of activities undertaken by the Republican administration in 1929–1932, intended to restore the economy to economic growth. Based on the President's memoirs and public speeches, his views on economics and his economic philosophy are defined. The extent to which they influenced the anti-crisis measures taken during the first phase is shown. The central part of the text focuses on specific political decisions: the wage maintenance policy, the consensus between employers and employees, and the public works program. The evolution of Hoover's views is shown, moving from an approach that rejects the need to interfere with the market mechanism towards systematically greater regulation of the economy (the establishment of the Reconstruction Financial Corporation and the adoption of the Emergency Assistance Act). The argument is accompanied by a presentation of key macroeconomic data which makes it possible to assess the effectiveness (or lack thereof) of Hoover's anticrisis policies. This article considers their reception in American society. To this end, the Harlan miners' protest, the building of barracks and housing estates for the unemployed (hooversvilles), and the veterans' march in 1932 were described. The personification of economic collapse and Hoover's poor communication policy resulted in a disastrous result in the November elections. He himself went down in history as a "crisis", "passive" and "inept" president. In particular, this narrative was propagated by supporters of the Democratic Party, discounting the political benefits of pitting Hoover against Roosevelt. This is even though the administration of F.D. Roosevelt continued numerous programs initiated by the Republicans, and only after World War II did the US emerge from the crisis.
PL
Bezprecedensowy poziom stopy bezrobocia, sięgający niemal 24% w 1932 r., uprawniał 31. prezydenta USA Herberta Hoovera do powzięcia nadzwyczajnych środków z instrumentarium polityki gospodarczej. W artykule przedstawiono katalog działań podjętych przez administrację republikańską w latach 1929–1932, mających – w zamierzeniu – przywrócić gospodarkę na ścieżkę wzrostu gospodarczego. Na podstawie wspomnień prezydenta oraz wystąpień publicznych scharakteryzowano jego poglądy nt. ekonomii i filozofii ekonomii. Pokazano, jak bardzo wpływały one na działania antykryzysowe podjęte w pierwszej fazie kryzysu. Centralna część tekstu koncentruje się na analizie konkretnych decyzji politycznych: polityce utrzymania dotychczasowego poziomu płac, konsensusie pomiędzy pracodawcami i pracownikami oraz programie robót publicznych. Pokazano ewolucję poglądów Hoovera: od podejścia odrzucającego potrzebę ingerencji w mechanizm rynkowy do coraz większej regulacji gospodarki (przyjęcie Emergency Construction Appropriation Act oraz powołanie Reconstruction Finance Corporation). Wywodowi towarzyszy prezentacja kluczowych danych makroekonomicznych, co pozwala ocenić skuteczność (lub jej brak) polityk antykryzysowych Hoovera. Artykuł uwzględnia ich recepcję przez społeczeństwo amerykańskie. W tym celu scharakteryzowano protest górników w Harlan, budowę baraków i osiedli bezrobotnych (hooversvilles) oraz marsz weteranów z 1932 r. Wydarzenia te oraz personifikacja zapaści gospodarczej i słaba polityka komunikacyjna administracji Hoovera skutkowały katastrofalnym wynikiem w listopadowych wyborach. On sam zaś przeszedł do historii jako prezydent „kryzysowy”, „pasywny” i „nieudolny”. Narrację tę wspierali w szczególności zwolennicy Partii Demokratycznej, dyskontującej korzyści polityczne z przeciwstawiania Hoovera Rooseveltowi. I to pomimo tego, że Roosevelt kontynuował liczne programy zapoczątkowane przez Republikanów, a o wyjściu USA z kryzysu można mówić dopiero po wybuchu II wojny światowej.
PL
Światowy kryzys gospodarczy, zapoczątkowany w 2007 roku w Stanach Zjednoczonych Ameryki, w różnym czasie i stopniu wpłynął na funkcjonowanie poszczególnych sektorów i gospodarek krajów świata. W Polsce jego symptomy zauważalne były nieco później. W pierwszej fazie kryzysu (2007–2008) nie stwierdzono bezpośrednio jego skutków, co wynikało z faktu, że początkowo wpływ turbulencji na światowych rynkach finansowych na gospodarkę krajową ograniczał się głównie do rynków kapitałowych, w mniejszym stopniu dotykając sektory rolnictwa, przemysłu i usług. Jednak w miarę pogłębiania się tendencji recesyjnych w gospodarce światowej kryzys stopniowo zaczął wpływać także na wyniki działalności gospodarczej, w tym również w sektorze przemysłowym. Dopiero w 2009 r. stwierdzono spadek wartości produkcji sprzedanej w stosunku do roku poprzedniego. Czy miało to jednak swoje odzwierciedlenie w zmianach struktur przestrzennych przemysłu? Blisko pięcioletni okres funkcjonowania gospodarki w stanie recesji pozwala już, jak się wydaje, na podjęcie próby oceny takich zmian, dlatego w pracy badawczej dokonano analizy przemian struktury przestrzennej przemysłu Polski w trakcie kryzysu, w oparciu o podstawowe mierniki potencjału, takie jak wielkość zatrudnienia i wartość produkcji sprzedanej oraz wskaźniki koncentracji przemysłu. Za rok bazowy przyjęto 2007 rok, uznając go umownie za rok przedkryzysowy. We wnioskach podsumowujących szczegółowe analizy wskazano, że wpływ kryzysu na zmiany struktury przestrzennej przemysłu jest bardzo ograniczony, a obserwowane tendencje przemian nie odbiegały zasadniczo od ogólnych trendów rozwoju przemysłu Polski, zidentyfikowanych w wyniku wcześniejszych badań. Należy jednak podkreślić, że struktura przemysłu charakteryzuje się dużą „bezwładnością”, ze względu na skomplikowanie i rozmiary procesu inwestycyjnego, stąd w okresie kilku lat nie należy się spodziewać głębokich i gwałtownych jej przemian, nawet jeśli pojawi się recesja gospodarcza.
EN
The global economic crisis which started in 2007 in the United States of America, at different times and to a different extent affected various sectors and national economies of the world. In Poland, its symptoms were noticeable later than in other countries. In the first phase of the crisis (2007-2008), there was no direct effect, due to the fact that initially the turmoil on global financial markets had weaker effect on the national economy, and it was limited mainly to capital markets, affecting the sectors of agriculture, industry, and services to a lesser extent. However, as recession grew in force, the crisis gradually began to affect also the results of economic activity, including industry. In 2009, a significant decrease in the value of production sold, as compared to the previous year, was observed. The question is whether this had been reflected in changes of spatial industrial structure. The five-year period of the economic recession seems to be long enough to assess such changes. Therefore, the paper analyses the transformation of the spatial structure of Polish industry during crisis, based on the basic indicators of potential, such as employment and the value of production sold, as well as concentration coefficients. The year 2007 was adopted as the base year, treating it as a pre-crisis year. The conclusions of the detailed analysis indicated that the impact of crisis on the change of the spatial structure of the Polish industry is very limited and the observed trends of change did not differ substantially from the general industrial development trends in Poland, identified by previous studies. It should be noted, however, that the structure of industry is characterized by high “inertia” due to the complexity and size of the investment process. Therefore, in the following several years no deep and sudden transformation should be expected, even during economic recession.
EN
As late as January 2022, economists around the world considered two opposing scenarios for the post-pandemic global economy. The prevailing belief was that the economy would rebound faster or slower and would, as a result, return to pre-pandemic growth paths. There were also pessimistic reports about the threat of a post-covid recession and the risk of a debt crisis. Today these scenarios are already in the archives, on the shelf of the wrong forecasting, out of date, and therefore unimportant. Today, after the war in Ukraine is another blow to the geopolitical system and to the condition of the global economy, only two alternative paths, both crisis ones, are being considered. The current projections of the condition of the global economy in the perspective of two or three years (and in the most extreme forecasts even in the perspective of a decade) doom it to recession or stagflation. At the same time, stagflation seems to be a much worse scenario than a pure technical recession. The aim of the article is to present the main factors shaping the economic situation in the nearest perspective, in the context of the serious threat of stagflation. The article refers to the global economy, but focuses mainly on the determinants of the Polish economic conditions. The author consciously warns against a defeatist scenario, which may be a long-term stagflation, and points to its objective premises.
PL
Jeszcze w styczniu 2022 roku ekonomiści na świecie rozważali dwa przeciwstawne scenariusze dla światowej gospodarki po pandemii. Dominowało przekonanie, że gospodarka zaliczy szybsze lub wolniejsze odbicie i w efekcie powróci na ścieżki wzrostu sprzed pandemii. Nie brakowało też pesymistycznych doniesień o zagrożeniu recesją pocovidową i ryzyku kryzysu zadłużeniowego. Dzisiaj te scenariusze trafiają już do archiwum, na półkę nietrafionych, nieaktualnych, a więc nieważnych. Dzisiaj, po tym jak kolejnym ciosem dla układu geopolitycznego oraz dla kondycji globalnej gospodarki jest wojna w Ukrainie rozpatrywane są tylko dwie alternatywne ścieżki, obie kryzysowe. Aktualne projekcje kondycji gospodarki globalnej w perspektywie dwóch – trzech lat (a w najbardziej skrajnych prognozach nawet w perspektywie dekady) skazują ją na recesję albo stagflację. Przy czym stagflacja zdaje się być znacznie gorszym scenariuszem niż czysta, techniczna recesja. Celem artykułu jest przedstawienie głównych faktorów kształtujących koniunkturę gospodarki w najbliższej perspektywie, w kontekście poważnego zagrożenia stagflacją. Artykuł odnosi się do gospodarki światowej, jednak koncentruje się głównie na determinantach polskiej sytuacji gospodarczej. Autorka świadomie ostrzega przed defetystycznym scenariuszem, jakim może być długotrwająca stagflacja i wskazuje na obiektywne jej przesłanki.
EN
The Polish economy of 2023 is experiencing serious perturbations related to the fight against inflation. Data on negative GDP growth for the first two quarters of 2023 document that Poland has just entered the phase of the technical recession. It seems, therefore, that the Polish economy is experiencing the effect of the so-called Philips curve, assuming that the cost of disinflation is recession and rising unemployment. While the situation on the Polish labour market is not undergoing major changes and there are no significant threats, the effects of the anti-inflation policy on the economic situation are clear and worrying. Meanwhile, in other economies, a phenomenon described in modern economics as a „sweet spot” is observed, i.e. the extinction of inflation without a deep recession. According to data for the first half of 2023, this extraordinary art is performed in the USA, China, and in Europe in Ireland, Slovakia and Lithuania. Does Poland have a chance for its „sweet spot”? The aim of the article is to present the main factors shaping the situation of the Polish economy in the near future, in the context of fighting with inflation. The article refers to both short-term (year 2023) and long-term (next 3 years) perspectives and focuses on exogenous and endogenous determinants of the Polish economic situation. At the same time, the article aims to answer the question about the chances of achieving the so-called „sweet spot” in Poland. The author consciously warns against a rather defeatist scenario of failure in achieving the „sweet spot”.
PL
Polska gospodarka roku 2023 doznaje poważnych perturbacji związanych z walką z inflacją. Dane dotyczące ujemnego wzrostu PKB za pierwsze dwa kwartały 2023 dokumentują, że Polska znalazła się właśnie w fazie tzw. recesji technicznej. Wydaje się więc, że gospodarka polska odczuwa efekt tzw. krzywej Philipsa, zakładającej, że kosztem dezinflacji jest recesja i wzrastające bezrobocie. O ile sytuacja na polskim rynku pracy nie ulega poważnym zmianom i nie widać tu istotnych zagrożeń, o tyle skutki polityki antyinflacyjnej dla koniunktury są wyraźne i niepokojące. Tymczasem w innych gospodarkach obserwuje się zjawisko opisane we współczesnej ekonomii jako „sweet spot” (złoty środek, punkt idealny, „słodki”) czyli wygaszenie inflacji bez głębokiej recesji. Według danych za pierwszą połowę roku 2023 ta niezwykła sztuka udaje się w USA, Chinach, a w Europie w Irlandii, Słowacji czy na Litwie. Czy Polska ma szansę na swój „sweet spot”? Celem artykułu jest przedstawienie głównych faktorów kształtujących koniunkturę polskiej gospodarki w najbliższej perspektywie, w kontekście walki z inflacją. Artykuł odnosi się zarówno do perspektyw krótkookresowych (rok 2023), jak i tych długookresowych (kolejne 3 lata) i koncentruje się na egzo- i endogenicznych determinantach polskiej sytuacji gospodarczej. Artykuł ma jednocześnie dać odpowiedź na pytanie o szanse osiągnięcia tzw. „sweet spot” w Polsce. Autorka świadomie ostrzega przed dość defetystycznym scenariuszem niepowodzenia w osiąganiu „sweet spot”.
PL
PKB w rachunkach narodowych jest sumarycznym ujęciem spożycia (indywidualnego oraz zbiorowego) i akumulacji brutto. Zaburzenia na światowych rynkach finansowych zapoczątkowane w połowie 2008 r., globalna recesja i kryzys zadłużeniowy państw strefy euro doprowadziły do znacznego osłabienia aktywności gospodarki światowej, co nie pozostało bez wpływu na gospodarkę polską. Relatywnie wysokie tempo wzrostu popytu konsumpcyjnego w Polsce, pomimo spowolnienia gospodarczego, osłabiło działanie niekorzystnych czynników związanych z kryzysem gospodarczym i przełożyło się na dodatnie, wyższe od średnich w Unii Europejskiej, wskaźniki dynamiki PKB. Silny popyt wewnętrzny i konsumpcja prywatna są mocnymi stronami polskiej gospodarki, przyczyniającymi się do zachowania wzrostu gospodarczego, nawet w obliczu niekorzystnych warunków na rynkach międzynarodowych.
EN
GDP in the national accounts is a summary expression of consumption (individual and collective) and gross accumulation. Turbulences in the global financial markets originated in the mid-2008, the global recession and debt crisis of the Eurozone countries have led to a significant weakening of activity of the global economy what has also its effect or the Polish economy. The relatively high rate of growth of consumer demand in Poland, despite the economic downturn, has weakened action of unfavourable factors connected with the economic crisis and has been translated into positive, higher than the average in the European Union, indicators of the GDP dynamics. The strong internal demand and private consumption are strengths of the Polish economy facilitating retention of the economic growth, even in the face of unfavourable conditions in the international markets.
EN
The economic history of the world and the history of universal economic thought provide evidence that economic crises are an inherent component of the market economy. After the year 1550, crisis phenomena appeared every 6.4 years on the average. The term “crisis” was coined by Hippocrates in ancient times, while “economic crisis” was introduced into specialist language by J.C.L.S. de Sismondi in 1827. In turn, in 1725, R. Cantillon enriched the economic vocabulary by the concept of “risk” and “uncertainty”. Taking them into account, he contributed to the development of economic sciences and their approximation to the real economy. Precise and unambiguous definitions of risk and uncertainty are credited to F.H. Knight and J.M. Keynes
PL
Migracja jest zjawiskiem naturalnym i tak starym jak sam gatunek ludzki. Jest to sytuacja wymagająca, a nawet bolesna dla migrantów, ale prowadzi także do wymiany doświadczeń między różnymi narodami, co przyczynia się do poprawy naszego życia i przyjęcia lepszych praw i instytucji. Obecnie Zachód w ogóle, a Europa w szczególności doświadcza nowego zjawiska nielegalnej imigracji, nad którym sprawuje coraz mniejszą kontrolę. Traktowanie go z jednej strony jako nowego prawa człowieka, a z drugiej unikanie przez władze państwowe konfrontacji z rzeczywistością może prowadzić do opłakanych konsekwencji, tj. skutkować nową „wędrówką ludów”, podobną do tej, która miała miejsce w późnej starożytności i która zniszczyła zachodnie imperium rzymskie.
EN
Migration is a natural phenomenon, as old as the human species itself. Moving from one place to another is a challenging, even painful situation for the migrants, but it also leads to an exchange of experiences among various peoples, which contributes to the improvement of our everyday life and the adoption of better laws and institutions. Nowadays, the West in general and Europe in particular are experiencing a new phenomenon of illegal immigration over which it exercises less and less control. Treating it as a new human right, on the one hand, and avoiding confrontation with reality by state governments, on the other, may lead to deplorable consequences, i.e., it could result in a new “Migration Period”, reminiscent of one that occurred in late antiquity and that terminated the Western Roman Empire.
PL
Artykuł nawiązuje do głównych tez będącego w druku przez C.H. Beck IV wydania Handlu międzynarodowego, autora niniejszego artykułu. Wspomniana książka jest podręcznikiem, który ze względu na jego dydaktyczny charakter, aktualizuje jedynie informacje o regulacjach globalnego i regionalnego międzynarodowego obrotu gospodarczego. Przygotowanie do druku niniejszego artykułu wynika z refleksji komentatora obserwującego transformacje priorytetów Stanów Zjednoczonych za prezydentury Donalda Trumpa. Obserwator polityki handlowej musi się zastanowić, czy mamy do czynienia z „nowa erą” w handlu międzynarodowym. Odpowiedź na to pytanie – twierdząca lub przecząca – jest sprawą umowną, niemniej skłonność Prezydenta Trumpa, a więc sternika polityki najważniejszego partnera międzynarodowych stosunków handlowych, do trywializacji możliwości „wojen handlowych” i do podkreślania, że interesy ekonomiczne Ameryki mają pierwszoplanowe znaczenie jest niepodważalna i uzasadnia postawienie kolejnych, bardziej szczegółowych pytań: Do jakiego stopnia handel strategiczny, prowadzony z perspektywy korzyści jednego kraju, zastępuje handel globalny? Czy prezydent Trump jest przede wszystkim biznesmanem czy strategiem politycznym? Czy dyskutowana przez ekspertów od prawa amerykańskiego możliwość impeach mentu lub nawet przedstawienia kryminalnych zarzutów urzędującemu prezydentowi jest realna czy też jest jedynie częścią kolorytu politycznej sceny Stanów Zjednoczonych? Jakie są perspektywy reelekcji prezydenta, którego doradca prawny, Michael Cohen, zostaje skazany na trzy lata pozbawienia wolności a szereg kolejnych współpracowników czeka na wyniki śledztwa prowadzonego w sprawie kolaboracji z Rosją w trakcie prezydenckiej kampanii wyborczej?
EN
The article refers to the main theses of the author’s fourth edition of Handel międzynarodowy published by C.H. Beck. It is a handbook that, due to its didactic nature, only updates information about the regulations of global and regional international trade. The preparation of this article for publication results from the reflections of a commentator who observes the transformation of the United States’ priorities during Donald Trump’s presidency. An observer of trade policy must consider whether we deal with a “new era” in international trade. The answer to this question, whether positive or not, is subject to agreement. Nevertheless, the inclination of President Trump, a helmsman of the policy of the most important partner in international trade, to trivialise “trade wars” and emphasise that the US interests are of crucial importance is unquestionable and justifies asking successive detailed questions: To what extent does strategic trade, carried out from the perspective of one country’s benefits, substitutes for global trade? Is President Trump first of all a businessman or a political strategist? Is the possibility of impeachment or even bringing criminal charges against the president who is in office, which is discussed by American law experts, realistic or is it part of the nature of the United States’ political scene? What are the prospects for re-election of the president, whose personal counsel, Michael Cohen, has been sentenced to three years’ imprisonment and a number of other associates are waiting for the results of an investigation into the collaboration with Russia during the presidential electoral campaign?
PL
Rok 2020 zostanie zapamiętany na długo. Szok jaki wywołała pandemia Covid19 przyniósł wiele negatywnych skutków dla życia społecznego i gospodarczego. To bezprecedensowe zdarzenie doprowadziło do myślenia katastroficznego i wprowadziło wiele nieznanych dotychczas zjawisk i zachowań. Izolacja społeczna i tzw. lock down spowodowały potężne tąpnięcie globalnej gospodarki. I choć dzisiaj za wcześnie na wiarygodne szacunki skali i głębokości tego załamania , to warto podjąć próbę odpowiedzi na pytanie: Jaki będzie rok 2020 dla światowej gospodarki? Celem tego artykułu jest właśnie próba analizy globalnych nastrojów gospodarczych oraz próba wskazania jakie są możliwe perspektywy rozwoju recesji w globalnej gospodarce. Autorka nie twierdzi, że ustalenia te są możliwe na aktualnym etapie rozwoju recesji, jednak wskazuje, że można monitorować sygnały z gospodarki i prognozować dalszy przebieg kryzysu covidowego. Artykuł ten stanowi więc próbę zilustrowania aktualnych doniesień na temat reakcji gospodarki na koronakryzys. Według autorki, warto zastanowić się czy gospodarka szybko odbije i recesja przebiegnie w modelu V-kształtnym, czy – jak twierdzą defetyści – musimy się przygotować na długotrwały i głęboki kryzys gospodarczy o rozmiarach i skutkach nieznanych dotychczas (model L-kształtny recesji). Innym, niezwykle ważnym wątkiem prezentowanego artykułu jest ostrzeżenie dotyczące istotnych, długoterminowych konsekwencji koronakryzysu, związanych z gwałtownym wzrostem zadłużenia na świecie. Autorka przestrzega, że zaciągane dzisiaj długi publiczne pozostaną z nami na długo i będą obciążać gospodarki krajowe, determinując przyszłe perspektywy ich wzrostu.
EN
The year 2020 will be remembered for a long time. The pandemic shock caused by the Covid19 has had many negative consequences for social and economic life. This unprecedented event led to catastrophic thinking and introduced many hitherto unknown phenomena and behaviours. Social isolation and the so-called lock down caused a massive collapse of the global economy. And although today, it is too early for reliable estimates of the scale and depth of this breakdown, it is worth trying to answer the question: What will 2020 be like for the global economy? The aim of this article is an attempt to analyze the global economic sentiment, as well as an attempt to indicate the possible prospects for the recession in the global economy. The author does not claim that these findings are possible at the current stage of recession, but she indicates that the signals from the economy can be monitored and the further course of the Covid19 crisis can be anticipated. This article is therefore an attempt to illustrate current reports on the economic response to the coronavirus crisis. As author suggests, it is worth considering whether the economy will bounce back quickly and the recession will run in the V-shaped model, or - as defeatists claim - we need to prepare for a long and deep economic crisis with so far unknown dimensions and effects (the L-shaped recession model). Another extremely important goal of the article is the warning about the significant long-term consequences of the coronavirus crisis related to the sharp increase in global debt. The author warns that the public debts incurred today will remain with us for a very long time and will burden domestic economies, determining their future growth prospects.
EN
There is no doubt that a recession is an extremely difficult period for most companies. Especially when a recession has universal dimensions, many companies find themselves unprepared to face great challenges. While marketing in good times has a long-term focus, a broad scope, it is benefits- and opportunities-driven and proactive, in bad times it has a short-term focus, limited and narrow scope, it is cost-and sales-driven and reactive. Panic is not the right reaction. Such difficult times should be overcome through methodical and well planned actions. After all, research has shown that those companies that take a proactive stance and treat the recession as an opportunity are likely to come out of the crisis stronger than before. Specific marketing activities have been proved to be beneficial to companies during a downturn. Below we analyze, ten marketing survival strategies and tactics.
PL
Nie ulega wątpliwości, że recesja to niezwykle trudny okres dla większości firm. W sytuacji gdy recesja ma wymiary uniwersalne, wiele firm nie jest przygotowanych by stawić czoła wielkim wyzwaniom. Chociaż marketing w dobrych czasach skupia się na celach długoterminowych, ma szeroki zakres, koncentruje się na korzyściach i możliwościach oraz jest proaktywny, to w złych czasach charakteryzuje się krótkoterminową perspektywą, ma ograniczony i wąski zakres, koncentruje się na kosztach i sprzedaży oraz cechuje się biernością. Panika nie jest właściwą reakcją, gdyż trudne czasy powinno się przezwyciężać za pomocą metodycznych i dobrze zaplanowanych działań. Przecież badania wykazują, że te firmy, które mają aktywną postawę i traktują recesję jako swoją szansę prawdopodobnie wyjdą z kryzysu silniejsze niż przedtem. Istnieją konkretne działania marketingowe, które okazują się korzystne dla przedsiębiorstw w czasie kryzysu. Poniżej przeanalizujemy dziesięć strategii marketingowych i taktyk przetrwania.
EN
Economics, like other sciences, is met with critical remarks and polemics from other areas of knowledge related to their findings and achievements. However, what distinguishes the critical trend towards economics and economists, especially in recent years, is special. It is characterized first of all by the exceptional intensity of critics, often taking the form of an attack, depreciating the status of economics as a science, and secondly, more and more frequent critical comments from the economists themselves. These issues are the subject of this article. The author tries to identify the main reasons for these critical remarks, he is considering the reality of the economic crisis and the sources of weakening the social prestige of economists. In conclusion, the actions necessary to reverse these trends that are unfavor-able for economics and economists are outlined.
PL
Ekonomia, podobnie jak i inne nauki, spotyka się z uwagami krytycznymi oraz polemikami ze strony innych dziedzin wiedzy, odnoszonymi do ich ustaleń i osiągnięć. Jednak to co wyróżnia krytyczny nurt pod adresem ekonomii oraz ekonomistów, zwłaszcza w ostatnich latach, jest szczególne. Charakteryzuje go po pierwsze, wyjątkowa intensywność krytyki, przybierającej często wręcz znamiona ataku deprecjonującego status ekonomii jako nauki oraz po drugie, coraz częstsze uwagi krytyczne pochodzące od samych ekonomistów. Zagadnienia te są przedmiotem niniejszego artykułu. Autor stara się zidentyfikować główne przyczyny tych krytycznych uwag, zastanawia się nad realnością kryzysu ekonomii i źródłami osłabienia prestiżu społecznego ekonomistów. W konkluzji stara się nakreślić działania niezbędne do odwrócenia tych niekorzystnych dla ekonomii i ekonomistów tendencji.
PL
Kryzys covidowy, który w 2020 roku obkurczył światową gospodarkę o ok. 4,5 proc. nadal trwa i jeszcze nie powiedział ostatniego słowa. Entuzjazm wywołany niezłymi wynikami koniunktury światowej w II i III kwartale 2021 i zbawiennym wpływem rosnących poziomów immunizacji społeczeństw może okazać się przedwczesny. Podobnie, dość optymistyczne prognozy najważniejszych światowych ośrodków analitycznych (Bank światowy, MFW, OECD, Komisja Europejska, itp.), bo określające tempo wzrostu gospodarki globalnej w 2021 roku na 4-6 proc. mogą okazać się złudne. Ekonomiści nadal nie znają odpowiedzi na pytanie o kształt aktualnej fazy cyklu koniunkturalnego, który w 2020 roku został „skażony” wpływami tzw. czarnego łabędzia, którym okazał się koronawirus i związany z nim powtarzający się lock down gospodarki. Tezy o gwałtownym wzroście gospodarczym po koronakryzysie są tak samo przesadzone i niepewne, jak twierdzenia o końcu pandemii. Ryzyko spowolnienia gospodarczego i ekspozycji istotnych negatywnych dla gospodarki skutków polityk antykryzysowych jest niemal tak samo wysokie, jak ryzyko pojawiania się kolejnych fal epidemii Sars-Cov2. Aktualny przebieg cyklu koniunkturalnego, choć wskazuje na fazę ożywienia, to jednak nie daje podstaw do jednoznacznego określenia modelu wychodzenia z kryzysu jako modelu „V” (szybkie odbicie). Za coraz bardziej prawdopodobny uznaje się scenariusz „W”, czyli pogłębionej recesji po krótkiej fazie ożywienia. Powinniśmy także z respektem podchodzić do scenariusza „U”, utrwalającej się recesji w dłuższym okresie. Celem prezentowanego artykułu jest próba dokonania przeglądu najważniejszych danych makroekonomicznych oraz wskaźników i zjawisk o charakterze sygnalnym, które determinują koniunkturę gospodarczą w perspektywie najbliższych kilkunastu miesięcy. Zgodnie z intencjami autorki, zestawienie to ma ostrzegać przed poważnymi zagrożeniami makroekonomicznymi i stanowić profetyczne zapowiedzi tych czynników, które będą decydować o przyszłych wynikach polskiej gospodarki. Autorka zwraca uwagę na fakt, że tzw. szare nosorożce (zjawiska spodziewane, ale ignorowane), mogą być znacznie groźniejsze niż tzw. czarny łabędź (zjawisko niespodziewane, nieprzewidziane), jakim był Covid. Rozważania te bazują na najnowszych doniesieniach i prognozach wiodących ośrodków analitycznych oraz danych Eurostat, EBC, MFW i NBP.
EN
The covid crisis, which in 2020 reduced the global economy by approx. 4.5 percent. still going on and hasn't said the last word yet. The enthusiasm caused by the good results of the world economy in the second and third quarter of 2021 and the beneficial impact of increasing levels of immunization of societies may turn out to be premature. Similarly, quite optimistic forecasts of the most important world analytical centers (World Bank, IMF, OECD, European Commission, etc.), because they set the growth rate of the global economy in 2021 at 4-6 percent may occur to be deceptive. Economists still do not know the answer to the question about the shape of the current phase of the business cycle, which in 2020 was "contaminated" by the influence of the so-called black swan, which turned out to be coronavirus and the related repeated lock down of the economy. The theses about the rapid recovery of world economy after the coronavirus crisis are just as exaggerated and uncertain as the claims about the end of the pandemic. The risk of further slowdown and exposure of significant negative economic consequences of anti-crisis policies is almost as high as the risk of the emergence of new waves of the Sars-Cov2 epidemic. The current course of the business cycle, although it indicates a recovery phase, does not provide grounds for an unequivocal definition of the crisis recovery model as the "V" model (quick rebound). The 'W' scenario, i.e. deep recession after a short recovery phase, is considered more and more likely. We should also respect the 'U' scenario of a recession that lasts over the long term. The aim of the presented article is an attempt to review the most important macroeconomic data as well as signaling (leading) indicators and phenomena that determine the economic situation in the next several months. According to the author's intentions, this list is to warn against serious macroeconomic threats and constitute prophetic announcements of those factors that will determine the future condition of the Polish economy. The author draws attention to the fact that the so-called gray rhinoceros (phenomena expected but ignored), can be much more dangerous than the so-called black swan (an unexpected, unforeseen phenomenon) that was Covid. All these considerations are based on the latest reports and forecasts by leading analytical centers as well as Eurostat, ECB, IMF and NBP data.
EN
Already before the pandemic, the world has been facing many challenges. COVID-19 made the situation more complicated, deepening the structural economiccrisis. The blocking of economic activities, justified by medical reasons, results in an economic recession and an accompanying increase in unemployment, as well as looseningof monetary policy and the need for additional public expenditure. A part of this spending is necessary for social reasons and to save and support the business; a part is beingswindled and misdirected or wasted. Budget deficits and public debt are increasing on a massive scale, which leads to moving away from austerity measures. Unusual perturbations,both in the real economy and in finance, pose new questions which orthodox economic thought often fails to answer. When the pandemic is over, not only will theeconomic policy search for ways to return to growth, but also the theory will formulate new thoughts.
PL
Już przed pandemią świat stał w obliczu wielu wyzwań. COVID-19 skomplikował sytuację, pogłębiając strukturalny kryzys gospodarczy. Motywowane względamimedycznymi blokowanie aktywności gospodarczej powoduje recesję i towarzyszące jej narastanie bezrobocia, a także rozluźnianie polityki monetarnej i konieczność ponoszenia dodatkowych wydatków finansów publicznych. Część z nich jest niezbędna ze względów socjalnych oraz dla ratowania i wspierania biznesu, część jest wyłudzana oraz źle adresowana i marnotrawiona. Na ogromną skalę rosną deficyty budżetowe i zwiększa się dług publiczny, co powoduje odchodzenie od stosowanych procedur oszczędnościowych. Nietypowe perturbacje, tak w realnej gospodarce jak i w finansach, stawiają nowe pytania, na które ortodoksyjna myśl ekonomiczna nierzadko nie potrafi odpowiedzieć. Po pandemii nie tylko polityka ekonomiczna poszukiwać będzie sposobów wprowadzania gospodarki na ścieżkę wzrostu, lecz również teoria formułować będzie nowe myśli.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.