Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  reenactment
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Splot czasów: Teatr, performans i odtworzenia

100%
Ratajczakowa D.
Pamiętnik Teatralny
|
2021
|
issue 3(278)
189-202
EN
This article presents the discussion on performance, the archive, and the relations between them, based on Polish translations of Rebecca Schneider’s book Performing Remains: Art and War in Times of Theatrical Reenactment (Routledge 2011; Polish edition: Pozostaje performans, Kraków 2020) and Diana Taylor’s Performance (Duke University Press 2016; Polish edition: Performans, Kraków 2018). The central theme of the article is a reflection on Schneider’s treatment of time and corporeality, which makes it possible to highlight the differences between the approaches to the ontology of performance proposed in the two books.
2
Publication available in full text mode
Content available

Performed Biography, or Stage Play of/with an Actress’s Life Archive: A Case Study

89%
Popczyk-Szczęsna B.
Pamiętnik Teatralny
|
2022
|
vol. 71
|
issue 3
65-85
EN
This article deals with the issue of representation of biography in theater plays in which an individual life course forms a basis for the re-creational efforts. Among the latest often autothematic performances inspired by biographical material and oscillating between fact and fiction, a form known as performed biography can be identified. This article presents the play Wielce Szanowna Pani (Dear Madam, dir. Martyna Peszko, Polish Theater in Bydgoszcz, 2020), inspired by the biography of actress Halina Mikołajska and set in the poetics of playing (with) the archive, as representative of such a performance. The performance of Mikołajska’s biography onstage draws upon the use of archival documents and film, literary works, and the performers’ autothematic utterances and actions, as well as audience interaction. In this way, the fragmentary re-creation of an individual biography and personal and general reflections on the ethical and emotional challenges faced by a stage artist are intertwined. The analysis of the play centers around the concept of reenactment, introduced by Rebecca Schneider to refer to practices of recalling the past, in which the affective act of reconstructing history is simultaneously a creation of the performers’ personal utterances.
PL
Artykuł dotyczy kwestii reprezentacji biografii w sztukach teatralnych, w których bieg życia jednostki stanowi podstawę zabiegów re-kreacyjnych. Wśród najnowszych przedstawień inspirowanych materiałem biograficznym, często autotematycznych, które oscylują między fikcją i faktografią, wyróżniono typ określony jako biografia performowana. Jako reprezentatywny przykład takiego przedstawienia wybrano spektakl Wielce Szanowna Pani (reż. Martyna Peszko, Teatr Polski w Bydgoszczy, 2020) inspirowany biografią aktorki Haliny Mikołajskiej i utrzymany w poetyce gry (z) archiwum. Sceniczne performowanie biografii Mikołajskiej odbywa się dzięki wykorzystaniu dokumentacji pisanej i filmowej, utworów literackich, autotematycznych wypowiedzi i zachowań wykonawczyń oraz interakcji z publicznością. Dzięki temu fragmentaryczna re-kreacja jednostkowej biografii splata się z osobistymi i ogólnymi refleksjami o etycznych i emocjonalnych wyzwaniach wpisanych w zawód artystki scenicznej. Podstawą analizy przedstawienia jest pojęcie reenactment wprowadzone przez Rebekkę Schneider na określenie tych praktyk przywołania przeszłości, w których afektywny akt rekonstrukcji historii jest jednocześnie kreacją osobistej wypowiedzi wykonawców.
3
Content available remote

Ciało jako medium postpamięci

88%
Sajewska D.
Politeja : Pismo Wydziału Studiów Miedzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego
|
2015
|
issue 4(35)
123-132
EN
In the post‑memory discourse the visual and textual remains – images and narrations – function as the main media connecting the present and the past. Whereas this text concentrates on the meaning of the body as a medium of memory transmission. On the one hand, recalling the corporeal aspects present in Marianne Hirsch’s works, on the other – Rebecca Schneider’s theories placing the question of the body as an archive in the very centre, as well as Alison Landsberg’s concept of prosthetic memories, the author shows how today’s theatre, performance and video art concerned with the issue of the Shoah, try to offer the possibility of the body‑to‑body transmission of history and collective experience.
4
Publication available in full text mode
Content available

Teatralne rekonstrukcje Jakuba Skrzywanka

88%
Kowal J.
Didaskalia. Gazeta Teatralna
|
2023
|
issue 177
201-228
EN
The main purpose of the article is to examine the reconstruction method as one of the most important features of Jakub Skrzywanek’s theatrical language. His own model of reconstruction of reality, placed against the background of Rebecca Schneider’s theory of reenactment, appears to be a tool for social intervention. An analysis of Skrzywanek’s performances that use reconstruction (Immoral Stories [Opowieści niemoralne], Spartacus. Love in the Time of Plague [Spartakus. Miłość w czasach zarazy] and Midsummer Night’s Dream directed with Justyna Sobczyk) confirms the thesis of the political nature of reenactment, and shows the evolution of the reconstruction method as well as the various strategies of reality replication employed by the director. The article also attempts to find common features and to chart a certain poetics of reconstruction. This consists of the use of archival documents in the performance, collaboration with groups of experts and specialists, exposing the corporeality of the archives, affective influence, Brecht’s V-effect and framing stage action with media and text indicators. The method of reconstruction, additionally equipped with a strong exposure of metatheatricality and the entanglement of theatre in media negotiations, finds its most perfect development in Skrzywanek’s latest premiere, Crime and Punishment. Due to the crimes of the Russians that we cannot understand [Zbrodnia i kara. Z powodu zbrodni Rosjan, których nie potrafimy zrozumieć].
5
Content available remote

Biografia performowana, czyli sceniczna gra... (z) archiwum życia aktorki: Studium przypadku

88%
Popczyk-Szczęsna B.
Pamiętnik Teatralny
|
2022
|
issue 3(282)
65-85
EN
This article addresses the representation of biography in theater plays in which an individual’s “course of life” constitutes the basis of re-creating procedures. Among recent, often autothematic performances inspired by biographical material, which oscillate between fact and fiction, the author distinguishes the category of “performed biography.” As a representative example of this kind of performance, she selects Wielce Szanowna Pani (The Right Honourable Lady, dir. Martyna Peszko, Teatr Polski im. Hieronima Konieczki in Bydgoszcz, 2020), inspired by the biography of actress Halina Mikołajska. The poetics of this performance can be described as playing with or of the archive. Mikołajska’s biography is performed onstage through the use of written and film documentation, literary works, autothematic comments and behavior of the performers, and interaction with the audience. In this way, the fragmentary re-creation of an individual biography is intertwined with personal and general reflections on the ethical and emotional challenges inherent in the stage actress’s profession. The analysis of the performance is based on the concept of “reenactment,” introduced by Rebecca Schneider to describes those practices of evoking the past in which the affective act of reconstructing history at the same time creates a personal statement by the performers.
6
Content available remote

Kilka uwag o naturze opery, czyli dlaczego Fryderyk Chopin nie został twórcą opery narodowej

75%
Ratajczakowa D.
Pamiętnik Teatralny
|
2023
|
issue 2(285)
131-145
EN
Biographical research confirms that thanks to his studies, Chopin had all the expertise to author a national opera, a genre of fundamental importance and high status in the first half of the nineteenth century. The article posits that the answer to the question why Chopin did not create any operatic works lies in a combination of reasons. The author discusses various factors potentially determining the composer’s decision, including the historical circumstances (the outbreak of the anti-Russian November Uprising in Warsaw in 1830), as well as aspects of Chopin’s musical personality. She focuses on arguments related to the performative status of opera as a genre.
7
Content available remote

Hraní na socialistické vojáčky? Reenactment Československé lidové armády v aktérské perspektivě současné mladé generace

75%
Hlaváček J.
Český lid: etnologický časopis (Český lid: Ethnological journal)
|
2023
|
vol. 110
|
issue 4
407-428
EN
The presented case study focuses on a reenactment of the ČSLA in the acting perspective of the current young generation. The author first presents a real military reenactment as a specific subject of anthropological research and then addresses the basic categories (material and interactional credibility), on the basis of which the degree of historical authenticity is assessed in reenactment studies. The main focus is on the analysis and interpretation of semi-structured interviews with members of an unnamed military history club dealing with the reenactment of a specific military unit during the Cold War period (1960s–1980s).
8
Publication available in full text mode
Content available

Rekonstrukcje historyczne okiem historyka. Ankieta z udziałem: Grupy Rekonstrukcji Historycznej V Batalion Strzelców Olkuskich, Grupy Rekonstrukcji Historycznej K. u. K. Sturmtruppe, Stowarzyszenia „Chorągiew Rycerska Księstwa Siewierskiego"

63%
Garbacz M., Hojka Z., Przerwa T.
Zaranie Śląskie. Seria druga
|
2022
|
vol. 8
83-94
EN
Historical reenactors can most frequently be encountered during celebrations of various anniversaries. Most recently - at the 100 anniversary celebrations of the Silesian Uprisings - troops of German soldiers and Silesian insurgents could be seen in many Silesian towns and cities. Historical reenactment is in most cases associated with reenacting battles. This is, however, only a part of a much broader phenomenon. In addition to the military aspects, reenactors go to great lengths to recreate daily lives, customs, traditions and craftsmanship. The beginnings of the historical reenactment movement go back to the 19th-20th centuries worldwide, and the late 20th and early 21st centuries in Poland. In order to present the point of view of the reenactors themselves, the text is accompanied by mini-interviews with the members of reenactment groups.
PL
Rekonstruktorów najczęściej można spotkać podczas obchodów różnego rodzaju rocznic. Grupy wcielające się w powstańców śląskich i żołnierzy niemieckich oddziałów można było zobaczyć w wielu miastach w ramach obchodów stulecia powstań śląskich. Sama rekonstrukcja historyczna kojarzy się z odtwarzaniem bitew, jednak jest to tylko część szerszego zjawiska. Oprócz wojska rekonstruktorzy starają się w miarę możliwości odtworzyć życie codzienne, obyczaje oraz rzemiosło. Początki rekonstrukcji na świecie sięgają XIX i XX wieku, a w Polsce przypadają na koniec XX i początek XXI wieku. Aby przybliżyć punkt widzenia samych rekonstruktorów, do tekstu dołączono mini-wywiady z członkami grup rekonstrukcyjnych.
9
Publication available in full text mode
Content available

Splot czasów: Teatr, performans i odtworzenia

63%
Ratajczakowa D.
Pamiętnik Teatralny
|
2021
|
vol. 70
|
issue 3
189-202
EN
This article presents the discussion on performance, the archive, and the relations between them, based on Polish translations of Rebecca Schneider’s book Performing Remains: Art and War in Times of Theatrical Reenactment (Routledge 2011; Polish edition: Pozostaje performans, Kraków 2020) and Diana Taylor’s Performance (Duke University Press 2016; Polish edition: Performans, Kraków 2018). The central theme of the article is a reflection on Schneider’s treatment of time and corporeality, which makes it possible to highlight the differences between the approaches to the ontology of performance proposed in the two books.
PL
Artykuł stanowi omówienie dyskusji na temat performansu i archiwum oraz relacji między nimi na podstawie polskich tłumaczeń książek Rebecki Schneider Pozostaje performans (Kraków 2020; wyd. org. Performing Remains: Art and War in Times of Theatrical Reenactment, Routledge 2011) i Diany Taylor Performans (Kraków 2018; wyd. org. Performance, Duke University Press 2016). Centralnym wątkiem jest refleksja nad sposobem ujęcia czasu i cielesności w koncepcji Schneider, co umożliwia uwypuklenie różnic w podejściu do ontologii performansu w pracach obu autorek.
10
Publication available in full text mode
Content available

W stronę archiwum-kłącza: Aneta Klassenberg

45%
Kościelniak M.
Pamiętnik Teatralny
|
2020
|
vol. 69
|
issue 3
7-50
EN
This text discusses Katarzyna Kalwat’s project Maria Klassenberg, focusing on its most important part to date, Ekstazy (Ecstasies). Klassenberg represents women artists of the 1970s who have not been admitted to the canon. The author of the essay situates the project in the context of Kalwat’s output and other relevant works of the historiographical turn. He problematizes the shape of the female genealogy built by Kalwat by means of a counterfactual archive. His methodological basis is the concept of the archive understood as discursive practices (following Foucault and Derrida). If the archive produces and, at the same time, is a product of patriarchal culture, the author considers how and to what extent Kalwat’s counterfactual archive breaks the rules of utterability. The reflection is enabled and complicated by taking into account the Maria Klassenberg Archive 1970–1980, which comprises videos and photographs produced for the project by Aneta Grzeszykowska. According to the author, the chance to go beyond the patriarchal logic of the archive lies in the processual character of the project, developing between subsequent parts, from theatre to performance.  
PL
Tekst jest poświęcony projektowi Katarzyny Kalwat Maria Klassenberg, przede wszystkim jego najważniejszej dotychczas odsłonie, Ekstazy. Tytułowa bohaterka reprezentuje artystki lat siedemdziesiątych, które nie weszły do kanonu sztuki. Autor umieszcza projekt w horyzoncie twórczości reżyserki i innych pokrewnych prac z pola zwrotu historiograficznego. Problematyzacji podlega kształt kobiecej genealogii, którą Kalwat buduje za pomocą kontrfaktycznego archiwum. Podstawę metodologiczną stanowi koncepcja archiwum rozumianego (za Foucaultem i Derridą) jako praktyki dyskursywne. Skoro archiwum wytwarza i zarazem jest wytworem kultury patriarchalnej, autor zastanawia się, w jaki sposób i do jakiego stopnia archiwum kontrfaktyczne Kalwat łamie reguły wypowiadalności. Refleksję umożliwia i komplikuje włączenie do analizy Archiwum Marii Klassenberg 1970–1980, na które składają się filmy wideo i fotografie wyprodukowane na użytek projektu przez Anetę Grzeszykowską. Szansę wyjścia poza patriarchalną logikę archiwum autor dostrzega w procesualnym, rozłożonym pomiędzy kolejnymi odsłonami charakterze projektu, rozwijającego się od teatru do performansu.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.