Search results

1

Prospects of development of the cruise ship tourism market – the case study of the Baltic Sea region

100%

Kizielewicz J.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2019

|

issue vol. 63, nr 7

244-255

EN

In 2018 the cruise ship tourism market generated 35.5 bn USD and in the Baltic Sea Region (BSR) the rate of growth is more significant compared to other markets in the world. The figures, provided by Cruise Baltic, prove that in 2018 cruise ships carried 5.8 million passengers, which constitutes 7.7% of the average annual growth in the number of passengers carried within the BSR. The share of cruise ship tourism market in the BSR in the global market, amounts to 11.7 %. The aim of this article is to assess the potential of the BSR regarding the development of cruise ship tourism and to indicate trends for the development of this market. The study included both exploratory method and “desk research” method. In the analysis of the study results the author used quantitative and qualitative methods. The results of the research may constitute interesting study material for the entities directly and indirectly related to the cruise ship tourism market.

PL

Rynek usług morskiej żeglugi wycieczkowej w 2018 roku wygenerował przychody na poziomie 35,5 mld USD – w regionie Morza Bałtyckiego (BSR) wykazuje dużą dynamikę wzrostu względem innych rynków na świecie. Z danych organizacji Cruise Baltic wynika, że w 2018 roku przewieziono na statkach wycieczkowych 5,8 mln pasażerów, co dało 7,7% średniorocznego wzrostu liczby przewożonych pasażerów w BSR. Rynek usług żeglugi wycieczkowej w BSR ma udział w rynku globalnym na poziomie 11,7 %. Celem artykułu jest ocena potencjału BSR w zakresie rozwoju morskiej żeglugi wycieczkowej oraz wskazanie kierunków rozwoju tego rynku. W pracy wykorzystano metodę eksploracyjną oraz metodę desk research. W analizie wyników zastosowano metody ilościową i jakościową. Wyniki badań mogą stanowić ciekawy materiał poznawczy dla podmiotów bezpośrednio i pośrednio powiązanych z rynkiem usług żeglugi wycieczkowej.

2

Edukacja dla zrównoważonego rozwoju: przykład uwzględnienia kluczowych elementów treści na etapie projektowania programu nauczania

100%

Hermanson A.-S.

Studia Periegetica

|

2017

|

vol. 17(1)

49-60

PL

Zrównoważony rozwój stanowi wyzwanie na całym świecie. Dziewięć krajów o różnych systemach politycznych, położonych w regionie Morza Bałtyckiego, wypracowało różne sposoby radzenia sobie z zagadnieniami środowiskowymi i stworzyło odmienne systemy edukacji w tym zakresie w ramach krajowego systemu kształcenia. Pierwsze wspólne działania w celu zmniejszenia tych różnic, podejmowane m.in. przez Komisję Helsińską oraz w ramach Programu Uniwersytetu Bałtyckiego (PUB), są imponujące. Mimo to nadal należy poznawać historię środowiska, doskonalić sposoby tworzenia polityki środowiskowej oraz poszerzać wiedzę o obecnym stanie rzeczy, aby przygotować się na wyzwania przyszłości. W związku z dyskusjami na temat poprawy procesów kształcenia celem artykułu jest przedstawienie przykładu dobrych praktyk kształcenia na jednej z uczelni stowarzyszonych w ramach BUP, w świetle zasad EZR. Na przykładzie jednego przedmiotu, polityki środowiskowej, który skupia się na budowaniu potencjału dla potrzeb krajowej polityki środowiskowej, analizie poddano sposoby zainteresowania studentów tematyką przedmiotu. Wyniki wskazują, że analiza konkretnych przypadków problemów środowiskowych w zorganizowanej dyskusji prowadzonej w małych grupach seminaryjnych sprzyja realizacji EZR.

3

Uczenie się aktywne jako środek promowania edukacji na rzecz zrównoważonego rozwoju w klasie: przykład wdrażania kursu „Wielopoziomowy ład organizacyjny”

88%

Jetoo S.

Studia Periegetica

|

2018

|

vol. 23(3)

41-55

PL

Świat staje się coraz bardziej złożony i staje w obliczu wyzwań związanych z poważnymi problemami, takimi jak zmiany klimatyczne, które nie mają prostych rozwiązań i dotyczą wielu interesariuszy reprezentujących sprzeczne interesy. Szkolnictwo wyższe odgrywa istotną rolę w wytyczaniu kierunków dla społeczeństwa w tych wymagających warunkach. Kształcenie nowego pokolenia specjalistów oraz osób, które będą zmieniać oblicze świata według zasad zrównoważonego rozwoju, otwiera drogę ku znalezieniu równowagi między zagadnieniami środowiskowymi, społecznymi i ekonomicznymi. Edukacja na rzecz zrównoważonego rozwoju musi wyposażyć studentów w umiejętności myślenia niestereotypowego i krytycznego w celu tworzenia kreatywnych rozwiązań aktualnych problemów. Choć uznaje się potrzebę rozwijania pedagogicznych podejść do zasad zrównoważonego rozwoju w edukacji, istnieje luka w literaturze na temat przykładów działań pedagogicznych promujących edukację na rzecz zrównoważonego rozwoju. Niniejszy artykuł ma na celu wypełnienie tej luki poprzez analizę aktywnego uczenia się jako środka promowania edukacji na rzecz zrównoważonego rozwoju w klasie. Autorzy opisują zastosowanie technik aktywnego uczenia się w kursie „Wielopoziomowy ład organizacyjny”. Wśród zalecanych technik omówione są dyskusje w grupach, zadania grupowe, referaty TED, które służą zwiększeniu zaangażowania studentów w podejmowanie zagadnień zrównoważonego rozwoju.

4

Rosyjski Obwód Kaliningradzki jako przyszły obszar rozwoju turystyki zdrowotnej w regionie Morza Bałtyckiego

75%

Fedina-Zhurbina I.

Studia Periegetica

|

2018

|

vol. 24(4)

25-36

PL

Artykuł dotyczy perspektyw rozwoju turystyki medycznej i zdrowotnej w regionie Kaliningradu. Głównym celem badań jest potencjał regionu kaliningradzkiego w rozwoju turystyki zdrowotnej i określenie miejsca turystyki zdrowotnej tego regionu w obszarze Morza Bałtyckiego. W ramach badań dokonano przeglądu literatury i przeanalizowano doświadczenia rosyjskich i zagranicznych badaczy. Do zilustrowania wyników wykorzystano metodę kartograficzną, a wyniki analizy przedstawiono w postaci wykresów i tabel. W artykule rozważono naturalne i geograficzne przesłanki rozwoju turystyki zdrowotnej w regionie bałtyckim, przeanalizowano bazę sanatoryjno-uzdrowiskową w Obwodzie Kaliningradzkim i przedstawiono dynamikę frekwencji w ośrodkach sanatoryjno-uzdrowiskowych w regionie od 2012 do 2016 r. Pokazano potencjał każdej gminy w rozwoju turystyki medycznej i sanatoryjno-uzdrowiskowej. Ustalono, że Obwód Kaliningradzki ma znaczny potencjał dla rozwoju turystyki terapeutycznej, zdrowotnej i medycznej w regionie bałtyckim: rozwinięta sieć sanatoryjno-uzdrowiskowa, zasoby naturalne (woda mineralna, błoto lecznicze itp.), korzystne położenie geograficzne, przystępne ceny leczenia uzdrowiskowego). Konieczne jest jednak rozszerzenie zakresu usług sanatoryjno-uzdrowiskowych, aby móc konkurować z podobnymi instytucjami w krajach bałtyckich i sąsiedniej Polsce oraz poprawa infrastruktury medycznej i usług medycznych w regionie w celu rozszerzenia ich zakresu.

5

Gender equality influence on the economic development in the Baltic Sea Region

75%

Tomala M., Słowak M.

Przegląd Europejski

|

2020

|

vol. 2020(3)

147-160

EN

Jedną z eksponowanych wartości w dobie neoliberalizmu jest równość płci, stanowiąca niezbędny warunek osiągnięcia celów wzrostu gospodarczego, zatrudnienia i spójności społecznej. Region Morza Bałtyckiego (BSR – od ang. Baltic Sea Region) jest regionem niejednorodnym. Badając sytuację gospodarczą regionu, państwa BSR tradycyjnie dzielą się na dwie grupy: (1) o wysokim dochodzie, wśród których możemy wymienić Finlandię, Szwecję, Danię, Norwegię, Niemcy, Islandię, oraz (2) takie, które posiadają średni dochód: Estonia, Łotwa, Litwa, Polska i Rosja. Te ostatnie są klasyfikowane jako gospodarki postsocjalistyczne lub przejściowe. Celem artykułu jest analiza podobieństw i różnic między tymi dwiema grupami państw w latach 2006–2016 (dziesięć lat). W artykule porównano różnicę płci przy użyciu takich narzędzi, jak udział w życiu gospodarczym, osiągnięcia edukacyjne i wzmocnienie pozycji politycznej

6

Gender equality influence on the economic development in the Baltic Sea Region

75%

Tomala M., Słowak M.

Przegląd Europejski

|

2020

|

issue 3(57)

147-160

EN

One of the most exposed value in an Age of Neoliberalism is a gender equality, which is an essential condition to achieve goals of economic growth, employment and social cohesion. The Baltic Sea Region (BSR) is a non-homogeneous region. When examining the economic situation of the region, the BSR countries are traditionally divided into two groups: (1) the high-income countries Finland, Sweden, Denmark, Norway, Germany and Iceland, which are called “old market economy countries”, or “developed economies of the region”; (2) the middle- or low-income countries as Estonia, Latvia, Lithuania, Poland, and Russia. The latter are classified as post-socialist or transitional economies. The aim of the article is to analyse similarities and differences between those two groups of countries from 2006 to 2016 (ten years). The article compared gender gap using special tools as an economic participation, educational attainment and political empowerment.

PL

Jedną z eksponowanych wartości w dobie neoliberalizmu jest równość płci, stanowiąca niezbędny warunek osiągnięcia celów wzrostu gospodarczego, zatrudnienia i spójności społecznej. Region Morza Bałtyckiego (BSR – od ang. Baltic Sea Region) jest regionem niejednorodnym. Badając sytuację gospodarczą regionu, państwa BSR tradycyjnie dzielą się na dwie grupy: (1) o wysokim dochodzie, wśród których możemy wymienić Finlandię, Szwecję, Danię, Norwegię, Niemcy, Islandię, oraz (2) takie, które posiadają średni dochód: Estonia, Łotwa, Litwa, Polska i Rosja. Te ostatnie są klasyfikowane jako gospodarki postsocjalistyczne lub przejściowe. Celem artykułu jest analiza podobieństw i różnic między tymi dwiema grupami państw w latach 2006–2016 (dziesięć lat). W artykule porównano różnicę płci przy użyciu takich narzędzi, jak udział w życiu gospodarczym, osiągnięcia edukacyjne i wzmocnienie pozycji politycznej.

7

Polska a bałtycka koncepcja polityki integracyjnej w Regionie Morza Bałtyckiego na początku XX i XXI wieku

63%

Runiewicz-Jasińska R.

Przegląd Europejski

|

2012

|

issue 1(24)

137–169

PL

W celu uświadomienia sobie znaczenia najważniejszych wydarzeń historycznych i istoty współczesnych inicjatyw w ramach Regionu Morza Bałtyckiego ( RMB ) niniejszy artykuł porusza następujące kwestie: ¬– wysiłki polskiej dyplomacji zmierzające do stworzenia stabilnej formy politycznej i militarnej współpracy w subregionie Morza Bałtyckiego i Europy Wschodniej w okresie międzywojennym, – nieudaną próbę integracji Potrójnej Bałtyckiej Ententy przez Kraje bałtyckie (Litwę, Łotwę, Estonię) – przedstawienie czynników determinujących skuteczne i udane partnerstwo pojawiające się w regionie Morza Bałtyckiego na początku XXI wieku, ze szczególnym uwzględnieniem inicjatyw podejmowanych przez Polskę i państwa bałtyckie; – starania Polski i państw bałtyckich, aby wspólnie stworzyć "jedność braterstwa" w regionie Morza Bałtyckiego. Na samym końcu artykułu przedstawiono analizę polskiej polityki zagranicznej z początku wieku oraz ogólne wytyczne dla nowo powstałych krajów bałtyckich (Litwa, Łotwa i Estonia).

XX

In order to realize the meaning of the major historical events and the essence of contemporary initiatives in the context of the Baltic Sea Region (BSR),this paper identifies the following issues: – efforts of the Polish diplomacy to create a stable form of political and military cooperation in the subregion of the Baltic Sea and Eastern European region in the interwar period; – not a successful attempt to integrate The Triple Baltic Entente by the Baltic States (Lithuania, Latvia and Estonia); – presentation of the factors that determine the effective and successful partnerships emerging in the BSR in the early twenty-first century, with particular emphasis on the initiatives taken by Poland and Baltic states; – efforts of Poland and the Baltic states to jointly cope with the formation of „unity of brotherhood” in BSR. Last but least, the article presents an analysis of the Polish foreign policy at the beginning of the century and the general directives for the newly established Baltic countries (Lithuania, Latvia and Estonia).

8

Przemysł w portach morskich regionu Morza Bałtyckiego

63%

Bocheński T.

Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego

|

2019

|

vol. 33

|

issue 4

EN

: The article refers to research on the industrialisation of ports. Nowadays, apart from the offshore industry, this topic was not discussed in more detail in the literature. The aim of the study was to check the structure of production plants not closely related to maritime economy which operate in seaports of the Baltic Sea Region and to evaluate the role of maritime transport in servicing individual plants. The analysis excluded maritime construction and shipbuilding (production and repair yards), as well as fishing ports due to their specificity in production. The research area covered the Baltic Sea Region understood as 9 countries: Germany, Poland, Lithuania, Latvia, Estonia, Russia, Finland, Sweden, Denmark.We can distinguish industrial ports that are part of commercial ports or independent ports that are an important link in the industrial production chain. There were about 270 transhipment ports in the study area, two fifths of which were of industrial importance. The types of industry appearing in the surveyed port centres, as well as the conditions of using ports for the needs of industrial plants located in them were characterised. In the structure of the identified plants, the largest group was the wood and paper industry, a significant number of plants also represented the following industries: energy, mineral and metallurgy. Access to maritime transport is crucial for the fuel and energy sector – it was the only or main route for the supply of raw materials for production for a part of refineries and power plants.

PL

Artykuł nawiązuje do badań nad uprzemysłowieniem portów. Współcześnie poza branżą offshore temat ten nie był szerzej poruszany w literaturze. Celem badań było sprawdzenie, jaka jest struktura branżowa zakładów produkcyjnych niezwiązanych ściśle z gospodarką morską, działających w portach morskich regionu Morza Bałtyckiego oraz próba oceny roli transportu morskiego w obsłudze poszczególnych zakładów. Z analizy wyłączono budownictwo morskie i okrętowe, w tym stocznie produkcyjne i remontowe oraz porty rybackie ze względu na ich specyfikę produkcyjną. Obszar badań to region Morza Bałtyckiego rozumiany jako dziewięć państw: Niemcy, Polska, Litwa, Łotwa, Estonia, Rosja, Finlandia, Szwecja, Dania.Wyróżnić można porty przemysłowe, które stanowią części portów handlowych lub samodzielne porty stanowiące ważne ogniwo w przemysłowym łańcuchu produkcyjnym. Na badanym obszarze funkcjonowało około 270 portów przeładunkowych, z czego 2/5 miało znaczenie przemysłowe. Scharakteryzowano rodzaje przemysłu występujące w badanych ośrodkach portowych oraz uwarunkowania wykorzystania portów na potrzeby zlokalizowanych w nich zakładów przemysłowych. W strukturze zidentyfikowanych zakładów największą grupę stanowił przemysł drzewno-papierniczy, znaczna liczba zakładów reprezentowała także branże energetyczną, mineralną i metalurgiczną. Dostęp do transportu morskiego ma kluczowe znaczenie dla sektora paliwowo-energetycznego – stanowił on jedyną lub główną drogę dostaw surowców do produkcji dla części rafinerii i elektrowni.

9

Defence cooperation between Sweden and Finland. Brothers in arms in the Nordic and beyond

63%

Śliwa Z., Paasikivi J.

Studia Administracji i Bezpieczeństwa

|

2021

|

issue 10

123-144

PL

Bezpieczeństwo Europy ewoluuje w ostatniej dekadzie, powodując weryfikację narodowych polityk obronnych. Będąc członkami Unii Europejskiej, a nie NATO, Szwecja i Finlandia zmieniają swoją politykę obronną, aby stawić czoła złożonym zagrożeniom. Ich bliskość geograficzna jest jednym z czynników powodujących zacieśnienie ich współpracy wojskowej, wspartej budowaniem ich narodowych zdolności wojskowych i cywilnych, aby odstraszać potencjalne zagrożenie ze strony Rosji i stawić czoła wyzwaniom hybrydowym. Postęp jest widoczny, zwłaszcza w ostatniej dekadzie. Nie lekceważą zamykania szeregów z innymi krajami nordyckimi, NATO, a konkretnie ze Stanami Zjednoczonymi, uznając, że wspólny wysiłek z tymi narodami i organizacjami, wyznającymi te same wartości i stojącymi w obliczu podobnych zagrożeń, jest podstawą ich bezpieczeństwa. W artykule wykorzystano jakościowe podejście badawcze, wykorzystując studium przypadku, badanie źródeł wtórnych, analizę i syntezę jako metody

EN

The security of Europe has been evolving in the last decade, causing the verification of national defence policies. Being members of the European Union but not NATO, Sweden and Finland are revising their defence policies to face complex threats. Their geographical proximity is one factor causing their close military cooperation, supported by building–up their national military and civilian capabilities to deter potential threat from Russia and face hybrid challenges. The progress is visible, especially over the last decade. They are not disregarding closing ranks with other Nordic countries, NATO and specifically the US recognising that a joint effort with those nations and organisations, sharing the same values and facing similar threats, is foundation of their security. The paper utilises the qualitative research approach using a case study, desk research, analysis, and synthesis as methods.

10

Demilitarization and neutralization – the case of the Åland Islands

51%

Brańka T.

Przegląd Politologiczny

|

2017

|

issue 4

189-204

PL

Demilitaryzacja i neutralizacja należą do katalogu szczególnych ograniczeń wykonywania zwierzchnictwa terytorialnego. Pomimo, iż są to rozwiązania stosowane w praktyce międzynarodowej stosunkowo często, to brakuje powszechnie uznanej definicji tych kategorii. Prowadzi to do wielu różnych podejść interpretacyjnych, co szczególnie wyraźnie widać w odniesieniu do demilitaryzacji. Klastycznym przykładem obszaru zmilitaryzowanego i zneutralizowanego są Wyspy Alandzkie. Ze względu na swoje strategiczne położenie kilkukrotnie stały się ważnym elementem politycznych rozgrywek pomiędzy mocarstwami w Europie, na przestrzeni ostatnich dwóch stuleci. Wyspy postrzegano bowiem jako swoisty klucz do realizacji bałtyckiej polityki i równoważenia sił europejskich potęg. Konflikty, które targały regionem w XIX w., doprowadziły do stopniowego wypracowania rozwiązań demilitaryzacji, a później neutralizacji archipelagu, co zostało ostatecznie uregulowane w 1921 r. w międzynarodowej konwencji i potwierdzone po zakończeniu II wojny światowej. Przyjęty wtedy status prawnomiędzynarodowy archipelagu zachował trwałość, a obecnie służy jako swoisty wzorzec efektywnej demilitaryzacji i neutralizacji.

EN

Demilitarization and neutralization are among the specific restrictions that apply to the exercise of territorial sovereignty. Although frequently employed in international practice, no generally accepted definitions are available for either of these concepts. The void has given rise to a host of interpretations, which vary particularly widely in the case of demilitarization. The Åland Islands are a classic example of an area that has been both militarized and neutralized. Owing to its strategic location, it has repeatedly become the focal point of political clashes between European powers over the last two centuries. The Islands were seen as a key to pursuing Baltic Sea policies and balancing the strengths of European powers. The conflicts that swept through the region in the 19th century led to the gradual improvement of methods to demilitarize and subsequently neutralize the archipelago. Its status was ultimately settled in 1921 by an international convention and recognized after the end of World War II. The international legal status granted to the archipelago at that time has persisted to this day and continues to serve as a model of effective demilitarization and neutralization.

11

Baltic - Black Sea Region in the European Security System – Ukraine’s and Russia’s Interests

51%

Gladysh M.

Language. Culture. Politics. International Journal

|

2019

|

vol. 1

215-230

EN

The article reflects on the issue of the modernization of the European system of security in the context of contemporary geopolitical challenges, especially the aggressive policy of the Russian Federation. The formation of the system of European security, taking into account the multi-dimensionality and the functionality of the system, is analysed in the article and the factors of threats and challenges that determine its modern functioning are indicated. The author draws attention to the inefficiency of the European security system, its problems and possible avenues of reform. The place and role of Ukraine in the geopolitical architecture of Europe, particularly in the Baltic-Black Sea region, are also examined. The ideas of Ukrainian and foreign scientists and political leaders on creating the Baltic-Black Sea region are analysed as well as the existing experience of cooperation nowadays. The interests in the Region of the Russian Federation connected with its desire to strengthen its military presence on eastern and eastern-southern borders to confront NATO and the EU are highlighted.

PL

Artykuł skupia się na kwestii modernizacji europejskiego systemu bezpieczeństwa w kontekście aktualnych zmian geopolitycznych, w szczególności ze względu na agresywną politykę Federacji Rosyjskiej. Układ europejskiego systemu bezpieczeństwa, biorąc pod uwagę jego wieloaspektowość i funkcjonalność, jest poddany w artykule analizie oraz wskazane są czynniki zagrożeń a także wyzwania związane z jego nowoczesnym działaniem. Autorka skupia uwagę na nieefektywności europejskiego systemu bezpieczeństwa, jego niedoskonałościach i możliwych sposobach reformowania. Badane jest także miejsce i rola Ukrainy w geopolitycznej strukturze Europy, w szczególności w regionie Morza Czarnego. Ponadto, analizowane są pomysły ukraińskich i międzynarodowych badaczy oraz liderów politycznych dotyczące stworzenia regionu Morza Czarnego w kontekście doświadczeń wyniesionych ze współpracy. Położony jest akcent na kwestię zainteresowania Regionem przez Federację Rosyjską z racji jej dążenia do wzmocnienia militarnej obecności na granicach wschodnich i południowo-wschodnich, celem konfrontacji z NATO i Unią Europejską.

12

The European Union strategy for the Baltic Sea Region - an example of better and more effective regional governance

51%

Śmigerska-Belczak I.

Studia z Polityki Publicznej

|

2017

|

vol. 4

|

issue 2(14)

65-80

PL

Współpraca międzynarodowa w regionie Morza Bałtyckiego, a w szczególności państw skandynawskich, ma bardzo długą tradycję i wpłynęła na instytucjonalizację regionalnych stosunków międzynarodowych. Obecna Strategia Unii Europejskiej dla regionu jest pierwszą makroregionalną strategią UE, opartą na wcześniejszych doświadczeniach. Jej głównym celem jest wzmacnianie współpracy w regionie i promowanie zrównoważonego rozwoju, aby sprostać wspólnym wyzwaniom. Strategia przyniosła lepszą koordynację i efektywność istniejącej współpracy. Do wiosny 2014 r. region Morza Bałtyckiego był postrzegany jako region modelowy dla uwieńczonej sukcesem transformacji, bliskiej współpracy regionalnej, wymiany handlowej i bezpieczeństwa. Jednak obecnie staje on w obliczu nowych wyzwań związanych ze zmieniającą sie sytuacją polityczną (relacje UE–Rosja, brexit, migracje itp.). Zasady i formy zarządzania w regionie Morza Bałtyckiego okazały się być efektywne i wystarczające, aby sprostać problemom ekonomiczno-społeczno-politycznym. Jest to też odpowiedź na pytanie, czy jest jakiś dowód na istnienie modelowych reguł, form i sposobów współpracy, które mogłyby być powielane. Rezultatem tego jest wprowadzenie kolejnych trzech unijnych strategii makro-regionalnych.

EN

The international cooperation in the Baltic Sea region, especially between Scandinavian countries, has a very long tradition that has impacted significantly on institutionalization of regional international relations. The current European Union Strategy for the Baltic Sea Region is the first macro-regional strategy within the EU, based on the earlier regional experience. Its main goal is strengthening cooperation in this region and promoting sustainable development in order to meet common challenges. The Strategy has brought better coordination and effectiveness of the existing cooperation and turned out to be a very efficient and successful tool. Until spring 2014 the Baltic Sea Region was perceived as a model region for successful transformation, close regional cooperation, trade and inclusive security. However, it is now facing new challenges connected with changing political situation (EU-Russia relations, Brexit, migrations, etc.). The rules and forms of the governance in the Baltic Sea Region have appeared to be effective and sufficient in successfully addressing economic, social and political challenges. This is the answer to the question if there is any evidence to acknowledge the rules, forms and ways of cooperation as a model which possibly could be followed elsewhere. As a result, the EU has introduced three more macro-regional strategies.

Refine search results

Prospects of development of the cruise ship tourism market – the case study of the Baltic Sea region

Edukacja dla zrównoważonego rozwoju: przykład uwzględnienia kluczowych elementów treści na etapie projektowania programu nauczania

Uczenie się aktywne jako środek promowania edukacji na rzecz zrównoważonego rozwoju w klasie: przykład wdrażania kursu „Wielopoziomowy ład organizacyjny”

Rosyjski Obwód Kaliningradzki jako przyszły obszar rozwoju turystyki zdrowotnej w regionie Morza Bałtyckiego

Gender equality influence on the economic development in the Baltic Sea Region

Gender equality influence on the economic development in the Baltic Sea Region

Polska a bałtycka koncepcja polityki integracyjnej w Regionie Morza Bałtyckiego na początku XX i XXI wieku

Przemysł w portach morskich regionu Morza Bałtyckiego

Defence cooperation between Sweden and Finland. Brothers in arms in the Nordic and beyond

Demilitarization and neutralization – the case of the Åland Islands

Baltic - Black Sea Region in the European Security System – Ukraine’s and Russia’s Interests

The European Union strategy for the Baltic Sea Region - an example of better and more effective regional governance