Search results

1

Świat moralnych lęków. Wokół „Reguł o skrupułach" św. Ignacego Loyoli, red. Wacław Królikowski SJ, Wydawnictwo WAM, Kraków 2010, ss. 176.

100%

Bogaczyk P.

Teologia i Moralność

|

2011

|

vol. 6

|

issue 2(10)

247-251

2

Synodalne źródła nauk dla kapłanów w metropolii kijowskiej do XVII wieku

75%

Nowak A.

Latopisy Akademii Supraskiej

|

2014

|

vol. Synody Cerkwi Prawosławnej w I Rzeczypospolitej

|

issue 5

181-194

EN

In the 16th and 17th centuries teachings for priests in the Metropolitanate of Kiev became more accessible due to appearance of the first typographies. Teachings were reaching the recipients also in the form of a pastoral letter, the message to the clergy or as an admonishment. The last one was preached according to tradition, by metropolitan or bishop during the meetings of the Synod just after the solemn liturgy. Written teachings closer to the “synodal” in content were handed to the newly ordained priests prior to their departure to the designated parishes. Admonishments for the priests also came in the form of a sermon. They were separate words addressed to the representatives of the clergy or a short teachings presented as a part of a homily on Sunday or a holiday. Significant were also teachings about canonic authority, created by Orthodox hierarchs and often formulated or approved during the council works and collected in a set of principles, rules. Typically, they were similar in content to the teachings mentioned before. However, were characterized by greater brevity in the form of short recommendations disciplinary, legal and liturgical in character. In the 17th century, a rich source of the teachings for the priests was a theological treatises and guides gradually more present in the publishing offer. A special significance for the priests had nomocanons, collections of church laws. It is worth mentioning also a printed collection of sermons and other works of the Fathers of the Church., Synodal teachings and those presented to a newly priests after ordination were the primer for the clergy. It contained basic information about the life of a priest, determined the scope of his duties and were supported by the authority on the canonical sources. This period of the cultural revival ends with the events of the last decades of the 17th century. Left-bank Ukraine becomes a part of the empire of tsars, and in 1686 the Kyiev Metropolitanate is reordered to Patriarch of Moscow. In years 1717-1720 the tsar issues a number of documents which impose restrictions on the printed Ukrainian language and Orthodox Slavonic books of local publishers, and then delegate typographies of Kyiv - Pechersk and Chernihov to work on reprints of books previously censored in Russia. A was also a beginning of new church life system that deprived the priests from dignity, demoralized, and was a display of denial of earlier reforms.

3

Zadania opata określone w prawodawstwie monastycznym kręgu św. Fruktuoza z Bragi

63%

Czyżewski B. S.

Vox Patrum

|

2020

|

vol. 75

67-88

EN

The article focuses on the monastic writings attributed to the circle of St. Fructuosus of Braga. One of them, Rule for the Monastery, was written by Fructuosus. Those works present an image of the monastic life on the Iberian Peninsula. In the organizational structure of the monastery the most important person was the abbot (abbas), whose duties are precisely defined in the Rules. He was to be of strict moral standards and have intellectual qualifications. He was responsible for the prayer in the monastery in his care, and individually for each monk. He often shared his duties with the superiors, which in some measure restricted his authority. The abbot also showed some democratic tendencies, in a sense imposed on him by the Rules. The abbot shared with the superiors and elders the responsibility for the monastic life, the abbot and the elders inflicted punishments on the monks, but important decisions were taken by the so-called council of brethren. Democracy in Fructuosian monasteries was also visible in the ties among them, involving abbots meeting, possibly once a month, in order to safeguard the common discipline in their subordinate monasteries.

PL

Przedmiotem opracowania są pisma monastyczne zaliczane do kręgu św. Fruktuoza z Bragi. Jedno z nich - Reguła mnichów – wyszło spod pióra Fruktuoza, pozostałe powstały za jego czasów. Zawierają one obraz życia monastycznego na Półwyspie Iberyjskim. W strukturze organizacyjnej klasztorów najważniejszy był opat (abbas), którego zadania zostały dosyć dokładnie określone. Musiał posiadać wysokie kwalifikacje moralne i intelektualne, odpowiedzialny był za modlitwę w podległym mu klasztorze, ale też za każdego mnicha. Swoje obowiązki dzielił często z przełożonymi, przez co jego władza została nieco ograniczona. Opaci wykazywali się także postawami demokratycznymi, które w pewnym sensie zostały im narzucone przez Reguły. Polegały one na tym, że wraz z przełożonymi i starszymi dzielili odpowiedzialność za życie w klasztorze, opat i starsi nakładali na mnichów kary, ważne zaś decyzje zapadały na tak zwanej radzie braci. Demokracja w klasztorach fruktuozjańskich przejawiała się także w tym, że istniał związek pomiędzy klasztorami. Polegał on na tym, że opaci spotykali się, być może raz w miesiącu, by zapewnić wspólną dyscyplinę w podległych im klasztorach.

4

Reguła św. Bazylego skarbem mądrości chrześcijańskiej. Przemówienie Jana Pawła II do członków Zakonu Bazyliańskiego

63%

II J. P.

Vox Patrum

|

1982

|

vol. 3

273-275

EN

document of Church

PL

dokument Kościoła

5

Struktura organizacyjna klasztoru tarnateńskiego

63%

Czyżewski B. S.

Vox Patrum

|

2022

|

vol. 83

271-284

EN

The Regula Tarnantensis (The Rule of Tarn) is an interesting and little-known early Christian writing. Most likely, the monastery for which it was established was located on the River Tarn in south-eastern Gaul, and the Rule itself dates back to the 6th century. This research deals with the organizational structure of the monastery, i.e. functions performed by individual monks and the scope of their tasks. The most important person in that community was the abbot who was responsible to God and people for the functioning of the entire monastery, both in spiritual and organizational terms. Important tasks were also in charge of the prior. He shared some of them with the abbot, such as correcting and disciplining the brethren. Moreover, the prior verified the candidates’ reasons for choosing religious life. The other important officials in the monastery were seniores (seniors), who, among other things, provided spiritual care for candidates for the religious community. There was also a house steward, a librarian, a gardener as well as cellarers in charge of provisions for the community. Further, the Rule lists the typical agricultural tasks of monks: plowmen, reapers, vineyard workers and shepherds.

PL

Ciekawym i mało znanym pismem wczesnochrześcijańskim jest Reguła Tarnateńska. Najprawdopodobniej klasztor, dla którego ona powstała, leżał w południowo-wschodniej Galii, samą zaś Regułę datuje się na VI wiek. Przedmiotem badań jest struktura organizacyjna klasztoru, czyli pełnione w nim funkcje przez poszczególnych mnichów i zakres ich zadań. Najważniejszą osobą w tej wspólnocie był opat, odpowiadał przed Bogiem i ludźmi za funkcjonowanie całego klasztoru, zarówno pod względem duchowym jak i organizacyjnym. Istotne zadania należały również do przeora. Niektóre z nich dzielił z opatem, jak chociażby kontrolowanie i dyscyplinowanie mnichów. Przeor weryfikował też powody, którymi kierowali się kandydaci pragnący podjąć życie zakonne. Byli też w klasztorze seniores (starsi), którzy między innymi sprawowali duchową opiekę nad kandydatami do klasztoru. Spotykamy w klasztorze Tarnateńskim również szafarza, bibliotekarza, ogrodnika, magazynierów, którzy dbali o gospodarcze zaplecze wspólnoty. Reguła wymienia także typowo rolnicze zadania mnichów należące do oracza, żniwiarza, uprawiających winnicę i pasterzy.

6

Posłuszeństwo monastyczne w prawodawstwie pachomiańskim i bazyliańskim

63%

Ciemała M.

Vox Patrum

|

2016

|

vol. 65

129-140

EN

Obedience was one of the fundamental principles of community life in monasteries in the first centuries. Based on the analysis of the texts of St. Pachomius’ and St. Basil’s legislation, the article addresses the issue of different correlations taking place within the framework of monastic obedience. The texts of the Rule of St. Pachomius as well as of the Asketikon of St. Basil the Great show that in the cenobitical life there was a close relationship between obedience to God, to His word, to the rule of life, to superiors, and, to some extent even to all brothers. Sacred Scripture was considered the primary, or even the only, rule of life for the cenobites. Both the Pachomius and Basil in their Rules put a strong accent on obedience to God, which, in practice, was realized in keeping His commandments. The main role of superiors was to lead the brothers to the fullness of salvation. They were to do it with care and responsibility. The analysis of the texts on superiors found that they indicated that the superiors had the obligation to be the first in keeping the God’s commandments as well as in obeying the Rule and the precepts of the elders. Obedience to superiors was understood as being the same as obedience to God, but was dependent according to the way the superiors fulfill their dutes of preaching the word of God and living their lives in agreement to their teaching.

7

Znaczenie mniszych ślubów stałości i przemiany obyczajów oraz ich biblijne uzasadnienie

54%

Dąbek T. M.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2016

|

vol. 69

|

issue 1

EN

The vows of stability (stabilitas) and conversion of life (conversio, conversatio morum) which differ from the typical religious vows (poverty, chastity, obedience) are deeply rooted in the Bible. They indicate the important features of the attitude of the disciples of Christ who are called to exercise endurance (ὑπομονή), patience (μακροθυμία), fidelity (πίστις), the fruit of the Spirit (Ga 5 : 22) and conversion (μετάνοια). The monastic profession should be continual effort to take care of faithfulness to God and to overcome self-weakness. It can be helpful also for other consecrated people and all Christians who want to lead the consequent life of the children of God according to the baptismal promises and to grow in love of God and people.

PL

Dwa określenia z mniszych ślubów, różne od typowych formuł związanych z życiem konsekrowanym: stałość (stabilitas) i zakonność (przemiana) obyczajów (conversio, conversatio morum), są głęboko zakorzenione w Biblii i wskazują na ważne cechy postawy uczniów Chrystusa, które w Biblii określają: cierpliwa wytrwałość (ὑπομονή), również „owoce” czy „owoc Ducha” z Ga 5, 22: cierpliwość (μακροθυμία) obejmująca wielkoduszność, wyrozumiałość, wytrzymałość, wytrwałość i wierność (πίστις) oraz nawrócenie, metanoia (μετάνοια). Taka postawa to raz podjęte zobowiązanie oraz ciągły wysiłek, by stale troszczyć się o wierność Bogu i pokonywać własną słabość. Mogą one również być cennymi wskazówkami dla innych osób konsekrowanych oraz wszystkich chrześcijan pragnących konsekwentnie żyć zgodnie z przyrzeczeniami złożonymi na chrzcie i wzrastać w miłości Boga i ludzi.

8

Źródła posłuszeństwa konsekrowanego

51%

Ciemała M.

Polonia Sacra

|

2017

|

vol. 21

|

issue 1(46)

45-63

PL

W artykule przedstawiono podstawowe myśli źródłowe dla idei posłuszeństwa konsekrowanego. Analiza teologiczna reprezentatywnych reguł pierwotnego cenobityzmu chrześcijańskiego (Reguły Pachomiusza, Asketikonu Bazylego Wielkiego, Praeceptum Augustyna z Hippony, Reguły Benedykta), jak również Pism Franciszka z Asyżu oraz Magisterium Kościoła XX i XXI wskazuje na zakorzenienie idei posłuszeństwa konsekrowanego w Biblii. Dotyczy to zarówno idei posłuszeństwa wobec Boga, wobec władz wspólnoty, jak i posłuszeństwa wzajemnego. Analizowane prawodawstwo wskazuje na słowo Boga (Ewangelię) jako „pierwszą regułę życia” osób konsekrowanych. Według Asketikonu Bazylego Wielkiego, Reguły Benedykta, Pism Franciszka oraz posoborowych dokumentów Kościoła dobrowolne posłuszeństwo, w myśl Flp 2, 8 (oraz J 6, 38), jest naśladowaniem Chrystusa – uniżonego i posłusznego aż do śmierci. Różnorodność zaś norm dotyczących posłuszeństwa wypływa z konieczności zastosowania tej idei w konkretnych warunkach życia i uregulowania codziennego życia pod opieką przełożonych. Analizowane teksty wraz z odniesieniami biblijnymi stanowią inspirację dla aktualizacji idei posłuszeństwa konsekrowanego.

EN

The article presentsthe basic sources ofthoughtsforthe obedience consecrated. The theological analysis of the typical rules of the original Christian cenobitic monasticism (The Rule of St. Pachomius, The Asketikon of St.Basil the Great, Praeceptum of St. Augustine of Hippo, the Rule of St. Benedict of Nursia), as well as The Scripture of Saint Francis of Assisi and Magisterium of the Catholic Church of XX and XXI century point to the roots of the conception of the consecrated obedience in the Bible (refers to the conception of the obedience to God, to the authorities as well as each other obedience). The legislation which is being considerated points to the Word of God (Gospel) as the “first rule of life” of the consecrated. According to The Asketikon of St.Basil the Great,the Rule of St. Benedict, The Scripture of Saint Francis and Postconciliar Documents of the Church, voluntary obedience according to Phil 2,8 (and John 6,38), is the imitation of Christ – obsequious and obedient unto death. Diversity ofthe norms concerning the obedience arisesfrom the need to application of the conception in the specific condition of life and the adjustment of everyday life under the superior’s patronage. The scriptures which are being studied as well as biblical references are the inspiration for the updating the conception of consecrated obedience today.

9

Jesus Christ – Living Rule of Christian life. Ecumenical Dimension of sequela/imitatio Christi

51%

Pawłowski S.

Studia Oecumenica

|

2016

|

vol. 16

27-36

EN

The ideas of sequela Christi and imitatio Christi as a rule of Christian life are all rooted in the words and attitude of Jesus and the Apostles, and then expressed in the teaching of the Church, from the Fathers onwards. They have a great ecumenical importance as a regula vitae for all Christians. In the new millennium, we must show the world the «whole» Christ in His fullness of truth: in the power of the baptismal grace, with the joyful boldness of the Spirit, in ways renewed in methods and zeal. The ecumenical dimension of this following/imitation Christ rises from his Trinitarian, Christological, pneumatological and baptismal foundation in the perspective of the evangelization.

PL

Idee sequela Christi oraz imitatio Christi jako reguł chrześcijańskiego życia są zakorzenione w słowach i postawie Jezusa i Apostołów, a potem wyrażone w nauczaniu Kościoła, począwszy od jego Ojców. Mają wielkie znaczenie ekumeniczne jako regula vitae dla wszystkich chrześcijan. W nowym tysiącleciu musimy ukazywać światu „całego” Chrystusa w Jego pełnej prawdzie: w mocy łaski chrztu, z radosną śmiałością Ducha, w sposób odnowiony w metodach i w zapale. Ekumeniczny wymiar tego naśladowania Chrystusa (podążania za Nim i upodobnienia do Niego) wyrasta z jego trynitarnego, chrystologicznego, pneumatologicznego i chrzcielnego fundamentu w perspektywie ewangelizacji.

10

Reguła mistrza o wyborze i nauczaniu opata

51%

Czyżewski B.

Vox Patrum

|

2018

|

vol. 70

243-258

EN

The monasteries which were raised in the Church in first centuries demanded rules stating life of their members. The initatior and founder of these monasteries was saint Pashomius. It’s noteworthy to remind anonymous work which were made in nine century called The Regula Magistri. This extensive ancient opus containing collection of monastic rules written by author of unknown name, was created in about fifth century south of Rome. Nowadays, we assume that The Regula Magistri became a model for the rule of Saint Benedict. The Rule of the Master was written for the monastery where the leading role was up to Abbot. He was the one who was preaching, teaching and he, indeed, was a master for his disciples. Several chapter of this monumetal work is dedicated to the rules and procedures of choosing the abbot. It also contains list of the most important tasks which belonged to his office – these are the subject of this study. What’s interesting is that, the new abbot was being elected by his predecessor when he sensed that he is going to die shortly or serious ill makes him incapable of continuing his tasks. Abbot was looking after his brothers and encouraged them to acquire virtues. This kind of challenge could seem useful, because it was the motivating factor to, fulfill God’s will with dignity and humble, and also to life by the abbey’s rules. On the other hand, it could also had been dramatic, because the ascetic way of life sometimes was understood only in human succes category. The candidate was introduced on his duty by local bishop in special liturgical rite. There were also rules dedicated to possibly removal of the abbot, who – when his predecessor still lived – seemed to be unhumble and improper man for this office. The Rule also contains special instruction for the situation, when abbot dies in sudden death and had not decided who would have been his successor. The author of the Master’s Rule also draws attention to the manner of teaching conducted by the Abbot. The most important was the testimony of life, fidelity to the binding rules, exercising in virtues and avoiding sins. The Rule of the Master teach the Abbot, that he should be humble, treat the brothers equally, be responsible for the others and for himself, and ask as all brother for the opiniong in issues relating to the monastery.

11

O kategorii „zasada” w narracji politologicznej

45%

Gierycz M.

Roczniki Nauk Społecznych

|

2007

|

vol. 35

|

issue 1

5-24

EN

In the political space there are often references to the notion of „principle.” This category appears against the backdrop of various contexts, so that it seems to loose its semantic clarity. The lexicons and encyclopaedias of political science do not this concept precise in their narration. In view of a genetic and contextual analysis the paper seeks to show such an understanding of the notion of „principle” that is characteristic of political science. A typology of political principles and their relations have also been proposed. Starting from the concept of arche/principium, the author presents briefly the evolution of the category of „principle” in the political space. He shows the semantic relation between the principle and arche as to that which is basic and fundamental. Then he remarks that we should distinguish ontological and functional principles, with respect to the degree how essential the problem is for a political community to which the notion of „principle” refers. In respect with the types of political issues defined by the category of principle the author lists three types of political principles: normative, regulative, and postulative-critical. He also remarks that in the narration of political science the category of principle is sometimes discussed to define metapolitical principles, closely related to the political space, especially social principles that may become an inspiration for political principles. The last part of the paper is devoted to the relations between particular types of principles. Three kinds of such relations have been distinguished. Two of them (evolution and transposition of principles) deal with the relations that occur within political principles. The relation named as a borrowing deals with the relation between political and metapolitical principles.

12

Jan z Dukli w świetle polskich czasopism tercjarskich (1918-1939)

45%

Kruczkowski M.

|

2014

|

vol. 61

|

issue 4: Historia Kościoła

151-181

EN

The printed word, journals in particular, are an invaluable source in learning about the events of the past. Among all these journals, there were religious ones, which held their own view of the context of historical events. In the 1930s, the Catholic orders published 3,334 titles altogether. The largest number of publications was issued by the Jesuits, followed by the Salesians, Franciscans, Dominicans, Benedictines, Redemptorists as well as other congregations and orders. In 1919, the tertiary press was represented by 164 titles worldwide. In the interwar period, all the obediences of the First Franciscan Order in Poland published their tertiary press titles. Altogether, Polish Franciscans were engaged in the publication of 13 tertiary journals, though some of the titles lasted only a couple of years. The portrait of St. John of Dukla in these interwar tertiary titles is an important contribution to the study of the life of this outstanding saint. Despite vast research on the topic, the Saint’s curriculum vitae is still subject to historical investigations. John (Jan) of Dukla lived in the 15th century, when an observant group emerged wishing the Franciscans to move back to the authentic religious zeal of the original Franciscan Order. This century, full of historical turmoil, witnessed the rise of many saints that visibly testified to the power of the Franciscan ideal. On the long list of saints and blessed of the time, who were outstanding figures of the observant movement, there is also St. John. Special devotion to John of Dukla added to the spread of his reverence beyond the walls of the monastery, which positively influenced the religious life of the Polish nation, as borne out by numerous pilgrimages to his tomb. The tertiary journals of the interwar period tried to show John of Dukla as a nation-wide, and not only a domestic saint. Tertiary press also performed other important functions. For example, it informed the faithful about the situation of the Church and about the life of its saints and blessed.

PL

Słowo drukowane, a zwłaszcza czasopisma stanowią cenne źródło w poznawaniu wydarzeń minionych. Między czasopismami, także prasa o tematyce religijnej przekazuje nam m.in. kontekst zdarzeń historycznych. W latach 30. XX wieku, katolickie zgromadzenia zakonne łącznie wydawały 3 334 tytułów. Największą liczbę wydawnictw mieli jezuici, a następnie: salezjanie, franciszkanie, dominikanie, benedyktyni, redemptoryści i inne zgromadzenia. W 1919 r. wśród czasopism religijnych na święcie, prasa tercjarska była edytowana w 164 tytułach. Wszystkie obediencje Pierwszego Zakonu franciszkańskiego w Polsce w latach 1918-1939 publikowały czasopisma tercjarskie. Łącznie polscy franciszkanie wydawali 13 tytułów tercjarskich, niektóre z czasopism redagowane były tylko przez kilka lat. Przedstawienie postaci św. Jana z Dukli w świetle polskich czasopism tercjarskich okresu międzywojennego, niechaj będzie kolejną cegiełką w poznaniu tej wyjątkowej osoby. Pomimo wielu badań, curriculum vitae świętego stanowi wciąż dla historyków przedmiot badania. Jan z Dukli żył w XV wieku, w czasie tworzenia się obserwy pragnącej powrotu do pierwotnej gorliwości Zakonu franciszkańskiego. Wiek, choć bardzo niespokojny, był „bogaty” w świętych, którzy byli wymownym świadectwem franciszkańskiego ideału. Wśród licznego grona świętych i błogosławionych tego okresu, będących wybitnymi postaciami ruchu obserwanckiego, znajdował się zaprezentowany święty. Szczególne nabożeństwa do Jana z Dukli powodowało rozszerzenie się jego czci poza mury klasztorne, co miało pozytywny wpływ na życie religijne narodu polskiego, o czym świadczyły liczne pielgrzymki do jego grobu. Poprzez czasopisma tercjarskie okresu międzywojennego (1918-1939), starano się ukazać postać św. Jana z Dukli nie tylko lokalnie, ale w całej odrodzonej Polsce. Prasa tercjarska spełniała wiele ważnych funkcji, jedną z nich było przekazywanie informacji o sytuacji Kościoła, a wśród nich żywotów świętych i błogosławionych.

13

Rozumowanie per analogiam w prawie precedensowym: dwa ujęcia analogii

32%

Koszowski M.

Roczniki Nauk Prawnych

|

2015

|

vol. 25

|

issue 1

7-41

EN

Apart for the concise presentation of the rule-based model of binding judicial precedent, this article describes two basic accounts of analogical reasoning in precedential law. The first account has been named: the factual model and the second: the rational model. This terminology was adopted due to the fact that judgment of similarity within the factual model is deemed to be a direct result of the very facts of the cases being compared, or of the unfathomed mystical workings of human intuition (emotions) or the outcome desired for the case at hand. The rational model, in turn, is based upon the notion of precedential reasons and casual facts, which are the facts that are relevant in the light of such reasons. Dependence upon these two notions makes the rational model more predictable and explicable. In certain circumstances, however, analogy to proceeds needs therein some additional factors which do not stem from the gist of that model. The factual model, unpredictable though it may seem to be, is faster and apt to provide us with just, or socially desirable, conclusions, especially when utilized by a person of a great legal knowledge and experience. Two other possible accounts of analogical reasoning in precedential law, i.e. the principle-based model and the proportional model, have been rebutted. The reason is: lack of analogical pattern of thinking involved and serious difficulties in its forensic application respectively.

PL

Oprócz zwięzłego przedstawienia modelu precedensu z reguł w artykule zostały opisane dwa podstawowe ujęcia (modele, koncepcje) rozumowania per analogiam w prawie precedensowym. Pierwsze z nich zostało nazwane faktualnym, a drugie racjonalnym. Terminologia ta jest podyktowana tym, że w ramach modelu faktualnego do ustalenia istotnego podobieństwa między porównywanymi stanami faktycznymi dochodzi za pośrednictwem, nie do końca dostępnej dla ludzkiego poznania, intuicji tudzież emocji albo rezultatu, jaki – z jakichś innych przyczyn – pożądany jest w danym przypadku. Natomiast zgodnie z założeniami modelu racjonalnego podobieństwo to jest stwierdzane poprzez odwołanie się do pojęcia „precedensowych racji” oraz „faktów sprawczych” sprawy precedensowej i odpowiedników tych faktów w sprawie, której skutki prawne chcemy poprzez sięgnięcie do rozumowania z analogii dopiero określić. W efekcie sposób stawiania ostatecznych konkluzji jest w tym ujęciu prawniczej analogii bardziej przejrzysty i przewidywalny. Drugie natomiast, faktualne ujęcie takiej analogii, poza tym, że pozostaje bardziej tajemnicze („mistyczne”), zdaje się w większym stopniu umożliwiać sędziom wydawanie sprawiedliwych, w ich mniemaniu lub w mniemaniu społeczeństwa, rozstrzygnięć, zwłaszcza gdy ten, kto stawia wnioski per analogiam, jest osobą odznaczającą się dużą wiedzą prawniczą i doświadczeniem życiowym. Oprócz modelu faktualnego i racjonalnego w artykule została przedstawiona również koncepcja, która sprowadza rozumowanie z analogii do proporcji (A:B jest jak C:D), oraz takie ujęcie wnioskowania a simile, w którym o wystąpieniu istotnego podobieństwa przesądza nie podobieństwo między faktami porównywanych spraw, lecz sama możliwość objęcia tych faktów jakaś ogólną zasadą (regułą).

14

Conceptual Principles of Performance Managements in Organizations

32%

Yeleyko V., Trut O.

Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstwa

|

2015

|

issue 11 (790)

101-109

EN

The relationship between general scientific principles of management and performance management principles of an organization is grounded. Principles of performance management in an organization are revealed. The necessity to follow the rules of performance management by Ukrainian managers is proved.

PL

Uzasadniono powiązania ogólnych naukowych zasad menedżmentu i zasad zarządzania efektywnością organizacji. Udowodniono, że koniecznością jest dotrzymanie przez menedżerów ukraińskich reguł zarządzania efektywnością.

RU

Обґрунтований взаємозв’язок загальних наукових принципів менеджменту і принципів управління результативністю організації. Розкриті принципи управління результативністю організації. Доведена необхідність дотримання українськими менеджерами правил управління результативністю.

15

Analogical Reasoning in Precedential Law: the Rule, Competition, Seeking and Reasons for the Employment of Analogy

32%

Koszowski M.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2015

|

vol. 24

|

issue 4

EN

The article addresses some of the specific issues that concern reasoning by analogy in the context of precedential law. It specifically touches on such questions as the necessity of the mediation of a general rule (norm) in an analogical pattern of inference, ways of resolving conflicts between competing analogies, the process of searching for potential analogies as well as the reasons for applying judicial precedents in concrete instances by recourse to analogy. The latter is done against the background of the merits and demerits of the so-called rule-based model of judicial precedent and its core notion: ratio decidendi. All the aforementioned issues have been analysed from the perspective of two basic approaches to analogical reasoning in precedential law – i.e. the factual and rational model of legal analogy, which have been described in the previous article. The analyses take into account the stances and opinions of leading past and contemporary logicians, philosophers and legal theorists mainly, but not exclusively, from Anglo-Saxon countries.

PL

W artykule zostały przedstawione bardziej szczegółowe – aniżeli same możliwe jego modele/ujęcia – zagadnienia, jakie wiążą się z rozumowaniem per analogiam w prawie precedensowym. Należą do nich w szczególności takie kwestie, jak: a) konieczność pośrednictwa we wnioskowaniu z podobieństwa generalno-abstrakcyjnej reguły (normy), b) zjawisko określane mianem „konkurencji” („współzawodnictwa”) analogii oraz c) propozycje dotyczące mierzenia siły (mocy) poszczególnych wniosków postawionych na podstawie rozumowania a simile. Ponadto został tu poruszony problem tego, w jaki sposób „poszukuje się” precedensów nadających się do zastosowania per analogiam w danym przypadku. Podjęta została również próba uzasadnienia, dlaczego prawo precedensowe warto stosować właśnie drogą analogii, a nie za pośrednictwem ogólnych (generalno-abstrakcyjnych) reguł występujących w tym prawie pod nazwą rationes decidendi – wraz z nakreśleniem wad i zalet każdej z tych dwóch opcji.

Refine search results

Świat moralnych lęków. Wokół „Reguł o skrupułach" św. Ignacego Loyoli, red. Wacław Królikowski SJ, Wydawnictwo WAM, Kraków 2010, ss. 176.

Synodalne źródła nauk dla kapłanów w metropolii kijowskiej do XVII wieku

Zadania opata określone w prawodawstwie monastycznym kręgu św. Fruktuoza z Bragi

Reguła św. Bazylego skarbem mądrości chrześcijańskiej. Przemówienie Jana Pawła II do członków Zakonu Bazyliańskiego

Struktura organizacyjna klasztoru tarnateńskiego

Posłuszeństwo monastyczne w prawodawstwie pachomiańskim i bazyliańskim

Znaczenie mniszych ślubów stałości i przemiany obyczajów oraz ich biblijne uzasadnienie

Źródła posłuszeństwa konsekrowanego

Jesus Christ – Living Rule of Christian life. Ecumenical Dimension of sequela/imitatio Christi

Reguła mistrza o wyborze i nauczaniu opata

O kategorii „zasada” w narracji politologicznej

Jan z Dukli w świetle polskich czasopism tercjarskich (1918-1939)

Rozumowanie per analogiam w prawie precedensowym: dwa ujęcia analogii

Conceptual Principles of Performance Managements in Organizations

Analogical Reasoning in Precedential Law: the Rule, Competition, Seeking and Reasons for the Employment of Analogy