Przedmiotem niniejszego artykułu jest analiza instrumentów prawnych Prezesa UKE jako organu regulacyjnego na rynku pocztowym. Autorzy dokonali wyróżnienia instrumentów Prezesa UKE wg kryterium prosocjalnego i prokonkurencyjnego. Do instrumentów prosocjalnych zaliczono: ustanawianie operatora do świadczenia usług powszechnych, oddziaływanie na wysokość opłat za usługi powszechne oraz fi nansowanie usług powszechnych. Z kolei do instrumentów prokonkurencyjnych zaliczono dostęp do infrastruktury pocztowej. Przeprowadzone w artykule ustalenia wskazują, że prawo pocztowe przywiązuje znacznie większą wagę do realizacji celów prosocjalnych niż prokonkurencyjnych. W związku z tym, Prezes UKE posiada znacznie większy zakres instrumentów związanych z zapewnieniem świadczenia usług powszechnych niż zapewnieniem konkurencji na rynku. Sytuacja taka odbiega od przyjętego w Polsce modelu regulacyjnego na rynkach infrastrukturalnych. We wnioskach autorzy postulują m.in. rozszerzenie prokonkurencyjnych instrumentów Prezesa UKE na rynku pocztowym.
Przedmiotem niniejszego artykułu jest analiza prawna instrumentu w postaci funduszu kompensacyjnego uregulowanego w krajowym prawie pocztowym i telekomunikacyjnym. Analiza ta poprzedzona została przedstawieniem zakresu usługi powszechnej na obu omawianych rynkach ze wskazaniem ich źródeł w prawie UE. Przyczynkiem do badań przeprowadzonych w niniejszym artykule jest fakt, że w ostatnich latach usługa powszechna na krajowym rynku telekomunikacyjnym i pocztowym nie jest finansowana przez fundusze kompensacyjne ergo świadczenie usługi powszechnej jest na obu rynkach dochodowe (rentowne). Autor wskazuje na brak konsekwencji prawodawcy krajowego w uregulowaniu sposobu finasowania usługi powszechnej na obu referencyjnych rynkach.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.