Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help
Authors help
Years help

Results found: 82

first rewind previous Page / 5 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  relacja
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 5 next fast forward last
PL
"W dniach 7–10 sierpnia 2018 roku odbyła się trzydziesta druga konferencja The International Association of Scandinavian Studies (Międzynarodowy Związek Studiów Skandynawistycznych)1. IASS to założona w Cambridge w 1956 roku międzynarodowa organizacja mająca na celu promocję współpracy naukowej w dziedzinach takich jak literatura, język i kultura regionu nordyckiego. Konferencje IASS – odbywające się co dwa lata, na przemian w regionie nordyckim i poza jego granicami – to znaczące wydarzenia gromadzące związanych z badaniami skandynawistycznymi naukowców z całego świata. W tym roku konferencja zorganizowana została w Danii, na Wydziale Studiów Nordyckich i Lingwistyki Uniwersytetu Kopenhaskiego."
PL
Artykuł opisuje zmiany w klasycznym modelu usługowym, w którym akt świadczenia nierozerwalnie związany jest z bezpośrednią relacją pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą. Obecnie usługa staje się przede wszystkim samoobsługą realizowaną w formule e-service. Autor w pierwszej kolejności wskazuje na przyczyny tego przekształcenia: 1. kultura popularna lat 70. i 80., która wykształciła w ówczesnym młodym pokoleniu przeświadczenie o świecie przyszłości pełnym robotów. Dziś już dorosłe osoby, karmione w dzieciństwie twórczością science-fiction, zawodowo urealniają wizję cyber raju; 2. stworzone przez epokę industrialną mechanizmy usprawniania procesów biznesowych, realizowane przede wszystkim poprzez ich automatyzację; 3. big data odzwierciedlająca potrzebę orwellowskiej inwigilacji, która stała się podstawą do tworzenia algorytmów optymalizujących podejmowanie decyzji biznesowych, definiująca grupy społeczne w celu prowadzenia skuteczniejszych kampanii marketingowych. Wskazane źródła cyfrowej transformacji sektora usługowego prowadzą w opinii autora dowielu niekorzystnych zjawisk o charakterze społecznym i kulturowym: 1. zanik bezpośrednich relacji Ja – Ty (usługodawca – usługobiorca), których umiejętność budowania, w oparciu o filozofię przytoczonych w artykule myślicieli (G.H. Mead, M. Buber, J. Tischner, M. Heidegger), jest świadectwem człowieczeństwa; 2. problem wykluczenia cyfrowego. internet – współczesna platforma komunikacji, niezbędny element w procesie e-służenia stał się, wbrew pierwotnym założeniom, narzędziem reprodukcji podziałów i dystansów społecznych; 3. bezrobocie i styczne z nim patologie społeczne katalizowane przez programy wsparcia socjalnego; 4. olbrzymie dysproporcje pomiędzy bogatszą a biedniejszą częścią globalnego społeczeństwa. P.P. Nowak słowami najwyższych przedstawicieli Magisterium Kościoła nawołuje do powrotu do dawnych wartości – bezpośredniego spotkania Ja – Ty, które odnaleźć możemy w akcie świadczenia usługi. Cywilizacja usługowa jest bowiem bramą do cywilizacji miłości, o której nauczał Jan Paweł II.
EN
This article touches upon the topic of changes in the classic service provision model, in the case of which the very act of service rendering is strictly connected with the necessity of establishing a direct contact between a service provider and an ordering party. Currently, services evolve into the form of self-servicing realized by means of utilization of the e-service model. In the initial part of the article, the author presents reasons of such a transformation: 1. popular culture of the 70s and 80s, which made the contemporary young generation to believe that the future would be filled to the brim with robots. Those kids and adolescents are now mature individuals, who were exposed to science-fiction in their youth and now attempt to make the so-called “cyber paradise” a reality; 2. business process improvement mechanisms created during the industrial age, realized especially by business automation; 3. big data representing the need of Orwellian invigilation, which has become a starting point for designing algorithms optimizing the process of business decision making and defining social groups in the attempt to launch more efficient marketing campaigns. The indicated sources of the discussed digital transformation of the service sector have led, according to the author, to numerous negative societal and cultural phenomena: 1. disappearance of direct relationships between service providers and ordering parties, the ability of establishment of which is, according to thinkers discussed within the scope of the article (G. H. Mead, M. Buber, J. Tischner, M. Heidegger) the sign of humanity; 2. the issue of social exclusion. The internet – the modern communication platform and a vital part of the e-servicing process has become, contrary to its initial aim, a tool of reproducing social divisions and animosities; 3. unemployment and related social pathologies, which are catalyzed by social support programs; 4. exceptional disproportions between the representatives of the poorest and the wealthiest parts of the global society. Mr. P.P. Nowak, by quoting the recommendations of the representatives of the Ecclesial Magisterium, exhorts us to revert to former values – establishing direct relationships in the course of service provision. A service-oriented civilization can be perceived as a gate to the civilization of love, about which John Paul the Second was talking so frequently.
PL
W artykule przedstawiono wybrane elementy składające się na relację między profesjonalistami (lekarzami) a dzieckiem chorym i jego rodzicami. Założenie towarzyszące rozważaniom jest następujące: wszystkie podejmowane oddziaływania w sytuacji choroby dziecka powinny odbywać się przy udziale dwóch podmiotów – dziecka i rodziców, bowiem pominięcie jednego z nich okazuje się zakłócać realizację przyjętych celów i zadań. Bez wątpienia kluczowa w oddziaływaniach ze specjalistami jest zrozumiała trójstronna komunikacja, ponieważ od prawidłowej współpracy wszystkich podmiotów (a w przypadku małego dziecka – rodziców) zależy zarówno przebieg, jak i końcowy wynik leczenia.
PL
Autor stawia tezę, że w dobie informatyki logika jest najważniejszym narzędziem nauk o bezpieczeństwie, a logicy odgrywają ważniejszą rolę niż politycy. Takie stanowisko prezentują dwie ważne instytucje zajmujące się logiką bezpieczeństwa: Academia Diplomatica Europaea w Brukselii (ADE) i US Army War College w Carlisle w Pensylwanii. Autor skupia się na omówieniu założeń i działalności tej pierwszej. ADE stoi na stanowisku, że naczelnym wyzwaniem dla współczesnego bezpieczeństwa jest przemiana mentalności wroga w mentalność sojusznika. Aby tego dokonać, należy analizować kategorie logiczne, jakimi są kategoria relacji (człowiek – człowiek i społeczeństwo – społeczeństwo) oraz kategoria wrogości. ADE skupia się na relacjach społecznych i ich aspektach socjologicznych oraz psychologicznych, bowiem zakłada, że każdy wróg ma poglądy oficjalne oraz ukryte, a dotarcie do tych drugich jest kluczem do doprowadzenia do przemiany wroga w sojusznika według określonej metodologii. Autor omawia metody stosowane w logice bezpieczeństwa przez ADE. Następnie, w świetle deklarowanych przez nią założeń, analizuje jej działalność w obliczu współczesnych wyzwań i zagrożeń, za które ADE uważa zwłaszcza terroryzm.
PL
Przedmiotem artykułu jest analiza sposobów wykorzystania kreatywnych aktywności opartych na muzyce w procesie edukacyjnym. Autorzy wskazują na marginalną rolę, jaką we współczesnej szkole pełni sztuka, w tym muzyka. Jednocześnie podkreślają potrzebę zmiany takiego stanu rzeczy, przekonując o ogromnym, niewykorzystywanym potencjale wykorzystania aktywności opartych na muzyce do budowania relacji, poprawy nastroju, rozwijania kreatywności, kompetencji emocjonalnych i społecznych. Wykorzystanie aktywności muzycznych na gruncie edukacyjnym może wykraczać poza typowe działania, znane z lekcji muzyki. Zbudowanie przestrzeni do doświadczania kreatywnych form kontaktu ze sztuką, ekspresji, spontanicznego śpiewu czy improwizacji, umożliwienie wielozmysłowego jej przeżywania, może skutkować wymiernymi korzyściami tak dla uczniów jak i nauczyciela, będąc odpowiedzią na wyzwania współczesnej edukacji. Dodatkową korzyścią płynącą z prowadzenia takich zajęć jest sposobność do prowadzenia obserwacji dotyczących funkcjonowania uczniów, sposobów radzenia sobie w sytuacjach społecznych, przyjmowanych ról w grupie. W artykule przybliżono praktyczne przykłady realizacji działań muzycznych w ramach projektu „Za progiem – wyprawy odkrywców”. Reakcje dzieci w nich uczestniczących świadczą o ich dużym zaangażowaniu, pokazują również, że odpowiednio dobrane aktywności muzyczne mogą w bardzo krótkim czasie wpłynąć pozytywnie na zachowanie dziecka. Wnioski z realizacji działań w ramach projektu wskazują, iż aktywności oparte na muzyce, czy szerzej – sztuce, obecne dotąd, w prezentowanej formie, w pedagogice w bardzo ograniczonym zakresie, mogą się okazać efektywnym narzędziem wspierania pracy nauczyciela i rozwoju ucznia.
PL
W prezentowanym podejściu do zagadnienia edukacji w centrum zostaje postawiona osoba z jej hermeneutycznym potencjałem. Osoba widziana hermeneutycznie to ukonstytuowany związek znaczeń, który poddawany jest nieustannej, twórczej analizie w celu zrozumienia jej swoistego fenomenu w kontekście licznych dziedzin humanistyki. Jako modus esse personale wyznacza tropy interpretacji przeżywanej przez siebie rzeczywistości: procesów, w których uczestniczy, kontekstów i sytuacji, w które się angażuje, tego, co sobie uświadamia i próbuje zakomunikować innym. Osoba staje się świadkiem sensu samowychowania jako sztuki uczenia się życia w jego drobiazgowości. Prezentowane podejście jest hermeneutyką rozjaśniającą się w osobie – w procesie osobienia się (personalizacji) całego świata człowieka. Opozycyjnie do współczesnych epistemologicznych ideałów, podejście to wzywa do wyzwolenia się z nieprawdziwych obietnic naukowej obiektywności. Perspektywa jaką niesie, pozwala przezwyciężyć ograniczające formy poznania, obsesyjnie sztywne i wyspecjalizowane, mało adekwatne w stosunku do różnorakich sposobów istnienia indywidualnego i społecznego osoby.
EN
In the light of the statement The Church: Towards a Common Vision the article concentrates on the specific question of the relation of the Church to the world. The key statements of the document are depicted showing the Church as sign and servant of God’s design for the world (pts. 25–26) and the Church in God’s plan for creation (pts. 58–59). In the first part is explained the biblical notion of “the world”. The second point approaches the historical aspect of the relation “Church – the world”. The third part of the article tries to convince that the contemporary Christian thought perceives the relation of the Church to the world through the category of universal reconciliation in Christ and in the Holy Spirit.
PL
Figura Etty Hillesum wzbudza ogromne zainteresowanie badaczy z różnychobszarów ludzkiej wiedzy. Jej historia przypadająca na okres II wojny światowejdostarcza wiele istotnych elementów z punktu widzenia antropologicznego, stądjej życie duchowe zwraca uwagę wielu filozofów i teologów. Przedmiotem zainteresowanianiniejszego artykułu jest próba dokonania pewnej introspekcji, takaby móc lepiej i głębiej wejść w duszę, myśli, przekonania i decyzje Hillesum.Pierwszy krok dotyczy jej postawy i rozumienia siebie samej przed i w obecnościBoga, kształt jej relacji z Nim: głębia życia wewnętrznego, modlitwa oraz koncepcjaBoga ‘bezsilnego’. Następnie jej odniesienie się do człowieka, jej rozumienieczłowieka: kim jest, kim ona sama może być dla niego i jak się zachować wobecdoznanego i niezawinionego zła. W ostatniej części obiektem refleksji będzie jejstosunek do chrześcijaństwa, którego nie da się zrozumieć bez dręczącego jejserce i umysł pytania o Prawdę, poczucie więzi z własnym narodem, otwartość nawartości chrześcijańskie. Z punktu widzenia teologicznego oba teksty tworzącedwa artykuły wpisują się w tematykę teologii religii wchodzącej w obszar religioznawstwai teologii fundamentalnej z uwzględnieniem wymiaru kontekstualnegooraz interdyscyplinarnego.
EN
W prezentowanym podejściu do zagadnienia edukacji w centrum zostaje postawiona osoba z jej hermeneutycznym potencjałem. Osoba widziana hermeneutycznie to ukonstytuowany związek znaczeń, który poddawany jest nieustannej, twórczej analizie w celu zrozumienia jej swoistego fenomenu w kontekście licznych dziedzin humanistyki. Jako modus esse personale wyznacza tropy interpretacji przeżywanej przez siebie rzeczywistości: procesów, w których uczestniczy, kontekstów i sytuacji, w które się angażuje, tego, co sobie uświadamia i próbuje zakomunikować innym. Osoba staje się świadkiem sensu samowychowania jako sztuki uczenia się życia w jego drobiazgowości. Prezentowane podejście jest hermeneutyką rozjaśniającą się w osobie – w procesie osobienia się (personalizacji) całego świata człowieka. Opozycyjnie do współczesnych epistemologicznych ideałów, podejście to wzywa do wyzwolenia się z nieprawdziwych obietnic naukowej obiektywności. Perspektywa jaką niesie, pozwala przezwyciężyć ograniczające formy poznania, obsesyjnie sztywne i wyspecjalizowane, mało adekwatne w stosunku do różnorakich sposobów istnienia indywidualnego i społecznego osoby.
PL
W artykule zaprezentowano porównanie współczesnych telewizyjnych transmisji sportowych z transmisjami z lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku. Ponad trzydzieści lat to dla telewizji okres dużych zmian zarówno technologicznych, jak i kulturowych. To także czas zmian w zakresie metodologii, która dawniej koncentrowała się przede wszystkim na strukturalizmie. W artykule wykorzystano wyniki badań Jana Ożdżyńskiego i Wacława Cockiewicza, w odniesieniu do których scharakteryzowano współczesne transmisje. W aspekcie językowym widać przede wszystkim duże zmiany w zakresie liczby wypowiadanych słów, a także struktury składniowej.
EN
The paper includes a linguistic specification of the television genre, which has rarely been studied. Monographs regarding live sports coverage were written in the 1970s and 80s, i.e. over thirty years ago. For television, that period was a time of change, both technological and cultural, however, considering different methodologies, which in the case of the studies mentioned was more structuralism-focussed. In terms of language can be seen especially large changes in terms of the number of words and syntatic structure.
EN
Many universities offer the PhD studies especially for persons appreciating scientific, pedagogic-educational and civic values. Targeting the values influences the research thoroughness, type of undertaken relation and sense of responsibility for the common good. The relation between the academic supervisor/promoter and PhD student bases on the personal and seminar meetings. The law of the high education regulates the type of courses and underling the necessity of the direct scientific tutoring and supporting in autonomous researching. Some of the PhD students criticises the relation of supervisor/promoter and PhD student. The another PhD students praise this relation. I have researched this relation from the PhD student’s view point. I have focused my attention on student’s expectations, choosing criteria of the academic supervisor/promoter, his/her characteristics, breakthrough moments and the ending of the relation.
|
2016
|
vol. 63
|
issue 11: Katechetyka
205-221
EN
The essential element of the clinical picture of autism spectrum disorders is difficulties in processing social-emotional information and reacting appropriately to signals of emotional significance. Up to date the studies have indicated that on physiological level emotional reactions of autistic people are only slightly disordered, and the main problem lies in realizing and interpreting what they experience. The results of numerous studies on recognizing emotions by facial expressions are ambiguous. The article presents selected aspects of emotional development of autistic children, the knowledge of which is indispensable for conducting a complex therapy, and indicates the methods thanks to which such a development can occur.
PL
Istotnym elementem obrazu klinicznego zaburzeń ze spektrum autyzmu są trudności przetwarzania informacji społeczno-emocjonalnych oraz odpowiedniego reagowania na sygnały o znaczeniu emocjonalnym. Dotychczasowe badania wskazują, że na poziomie fizjologicznym reakcje emocjonalne osób z autyzmem są mało zaburzone, a głównym problemem jest uświadomienie sobie i zinterpretowanie tego, co się przeżywa. Wyniki prezentowanych w literaturze przedmiotu badań dotyczących rozpoznawania emocji na podstawie wyrazu twarzy nie są jednoznaczne. Artykuł przedstawia wybrane aspekty rozwoju emocjonalnego dziecka z autyzmem, których znajomość jest niezbędna w prowadzeniu kompleksowej terapii oraz wskazuje metody, dzięki którym tenże rozwój może następować.
EN
This article is an attempt of showing the presence of the word – the living word – as a linguistic/speech means in human being’s relation with the Other – with somebody closer than somebody else, who testifies with his/her presence to the presence of the person speaking to him/her. The presence of the word can be perceived as “non-relative” presence – in line with thinking about language/speech through the prism of their conventionally understood functions. Accepting after H.-G. Gadamer that our experience is linguistic in nature, I write about immersion in language in which, by assimilating its meanings, we can think and communicate our thoughts to others and communicate with them – we are able to talk. The presence of words as the foundation, opportunity and quality of relations with the Other is also relative in its nature. I present, following the ideas of E. Lévinas, the pre-linguistic way of being with the Other and I discuss silence as seemingly non-verbal contact with oneself and the Other. Since I focus on the relation with the Other, I also develop the theme of who is talking to whom, pointing out, at the same time, that talking to somebody fits in the “existential project” of the speaker. The considerations concentrated on the above problems became also a pretext to reflect on the selected aspects of verbal and non-verbal relation between an adult and a young child. The reflections undertaken in the article are mostly placed within the phenomenological perspective.
PL
W artykule podejmuję próbę ukazania obecności słowa – żywego słowa – jako środka języka/mowy w relacji jednego człowieka z Drugim – z kimś bliższym niż ktoś inny, kto swoją obecnością poświadcza obecność tego, który do niego mówi. O obecności słowa można mówić jako o obecności bezwzględnej – zgodnie z myśleniem o języku/mowie przez pryzmat ich konwencjonalnie rozumianych funkcji. Przyjmując za H.-G. Gadamerem, że nasze doświadczenie ma postać językową, piszę o zanurzeniu w języku, w którym, poprzez przyswojenie sobie jego znaczeń, możemy myśleć i komunikować swoje myśli innym oraz komunikować się z nimi – rozmawiać. Obecność słów jako podstawy, możliwości i jakości relacji jednego człowieka z Drugim ma także względny charakter. Za E. Lévinasem przedstawiam prelingwistyczny sposób bycia jednego człowieka z Drugim oraz omawiam milczenie jako pozornie nie-słowny kontakt z sobą samym i z Drugim. Ponieważ koncentruję się na relacji z Drugim, rozwijam także wątek tego, kto mówi do kogo, tym samym wskazując, że mówienie do kogoś mieści się w „projekcie egzystencjalnym” mówiącego. Rozważania skoncentrowane wokół powyższej problematyki stały się także pretekstem do podjęcia refleksji nad wybranymi aspektami słownej i niesłownej relacji między dorosłym a małym dzieckiem. Podjęte w artykule rozważania sytuuję przede wszystkim w perspektywie fenomenologicznej.
PL
Seniorzy cierpiący na demencję, ze względu na specyfikę tej choroby, narażeni są zawsze na podejście redukcyjne i depersonalizujące. Zaniedbywany lub nawet całkowicie negowany jest wówczas wymiar podmiotowości seniora oraz to, że pomimo choroby pozostaje on nadal osobą – z prawami i potrzebami osoby – a nie jedynie bezradnym pacjentem. Artykuł przedstawia zwrot, jaki dokonał się w rozumieniu seniorów z demencją oraz opiece nad nimi dzięki pracy brytyjskiego psychologa Toma Kitwooda. W modelu Person-Centered Care osoba definiowana jest jako istota relacyjna, czująca i historyczna. Jednocześnie bycie osobą jest możliwie jedynie w kontekście interpersonalnym. Stąd wynika propozycja autorki artykułu, aby koncepcję Toma Kitwooda odczytać przez pryzmat filozofii dialogu, będącej zawsze afirmacją podmiotowości i sprzeciwem wobec tendencji reifikujących człowieka. Zdaniem autorki, Tom Kitwood, operacjonalizując wyznaczniki dobrostanu pacjenta z demencją, przetłumaczył główne postulaty filozofii dialogu na język psychologii, gerontologii i opieki senioralnej.
EN
Seniors suffering from dementia are always exposed to a reductive approach and depersonalization due to the specificity of that disease. The subjectivity of a senior is neglected or even completely negated. What remains unnoticed is the fact that, despite their disease, a senior is still a person – with the rights and needs of a person – and not just a helpless patient. The paper presents a break that has been made in the understanding and care of seniors with dementia thanks to the work of Tom Kitwood, a British psychologist. In Kitwood’s Person-Centred Care model, a person is defined as a relational, feeling, and historical being. At the same time, being a person is only possible in the interpersonal context. Hence the author's suggestion to read Kitwood’s concept from the angle of the philosophy of dialogue, which is always an affirmation of subjectivity and an opposition to tendencies that reify human beings. In the author’s opinion, Kitwood translated the main postulates of the philosophy of dialogue into the language of psychology, gerontology and senior care by operationalizing the indicators of the well-being of a patient with dementia.
Roczniki Teologiczne
|
2020
|
vol. 67
|
issue 2
125-140
EN
Colin Patterson from Melbourne, Australia presents Personalism of the Council of Chalcedon (451). He considers the Mystery of the Holy Trinity, the Person of Jesus Christ and the image of God in each human person. He emphasizes especially the Person-Nature relation in Trinitology, Christology and Anthropology.
PL
Personalizm chalcedoński według Colina Pattersona Colin Patterson (Melbourne, Australia) prezentuje personalizm Soboru Chalcedońskiego (451). Przedstawia misterium Trójcy Świętej, osobę Jezusa Chrystusa i obraz Boży w człowieku. Szczególną uwagę poświęca relacji osoba–natura w trynitologii, chrystologii i antropologii.
EN
Adult catechesis should lead to deepening of their faith. This happens at the intellect level and the level of relationship (strong bond with God). The general goal is to get the answer to the question posed in the title: does a modern adult man need to be more careful about relationship or knowledge on the path of catechesis? Documents and theological reflection teach us: faith is the personal adherence of man to God. Thomas Aquinas said that faith is an act of intellect. To look for answers, it must be said that both these levels are equally important. Even more, both these realities must develop and grow in parallel. It is the only way for the proper and mature catechesis of adults.
EN
The article is a review of the theories connected with psychoanalysis concerning the development of EGO in the internal psychological and relational aspects. The main concepts are presented - from classical Z. Freud to the modern thought of ISTDP. The importance of early childhood experiences for the functioning of EGO in adulthood was shown. The complexity of the problem is shown due to the internalized objects in the EGO-structure or the presence of Child-Parent-Adult states in it. The discussed theories indicate how much knowledge about the states, structure and process of development, including in relation to EGO  from childhood to adulthood, was evaluated.
PL
Niniejszy artykuł zawiera przegląd teorii dotyczących rozwoju JA w aspekcie wewnątrzpsychicznym i relacyjnym związanych z nurtem psychoanalizy i stanowiących jej kontynuację . Przedstawiono główne koncepcje –od klasycznej Z. Freuda po współczesną myśl ISTDP. Ukazano znaczenie wczesnodziecięcych doświadczeń dla funkcjonowania JA w okresie dorosłości. Pokazano złożoność problemu z uwagi na uwewnętrznione obiekty w strukturze JA lub obecność w nim stanów Dziecka -Rodzica-Dorosłego. Omówione teorie wskazują, jak bardzo ewaluowała wiedza dotycząca stanów, struktury i procesu rozwoju pozostającego w szeroko rozumianej relacji JA, od dzieciństwa po wynikające z tego okresu funkcjonowanie w dorosłości.
19
51%
PL
Celem artykułu jest ukazanie jednego z możliwych znaczeń terminu autorytet we współczesnym języku nauk o człowieku. Podstawą jego realizacji było syntetyczne pokazanie zmienności znaczeń tego pojęcia, zaś z drugiej – próba analizy struktury autorytetu w ujęciu aksjologicznym. Posłużono się typologizacją jako szczególnym zabiegiem metodologiczno-logicznym. Metoda ta była podstawą skonstruowania teoretycznego modelu autorytetu. W wyniku analizy uznano, że podstawowymi wartościami generującymi fenomen ludzkiego autorytetu są takie wartości, jak: mądrość, prawość, wolność i wiarygodność przypisywane oraz postrzegane jako cnoty osób uznawanych w relacjach interpersonalnych za autorytety. Przeprowadzona analiza pozwala przyjąć założenie mówiące, że autorytet jako fenomen jest kategorią teoriomnogościową, której można przypisać wiele cech i właściwości, a posługiwanie się nią służy komunikacyjno-kulturowej interpretacji jednego z ważnych współczynników humanistycznych mających wielorakie zastosowanie w poznawaniu zachowań i relacji międzyludzkich.
EN
The purpose of this article is to show one of the possible meanings of the term authority in the modern language of the humanities. The basis for this was a synthetic display of the variability of meanings of this term, and on the other – an attempt to analyze the structure of authority from the axiological perspective. This typologization was used as a particular methodological and logical procedure and was the basis for constructing a theoretical model of authority. As a result of the analysis, it was recognized that the basic values that generate the phenomenon of human authority are values such as wisdom, honesty, freedom and credibility ascribed and perceived as the virtues of persons recognized in the interpersonal relationships as the authority. The study that has been carried out allows us to assume that authority as a phenomenon is a multitheoretical category, to which can be attributed many qualities and properties, and its use also serves to aid the communication and cultural interpretation of one of the important humanistic factors in the recognition of behavior and interpersonal relationships.
PL
Buber jest jednym z czołowych przedstawicieli filozofii dialogu – nurtu zwanego również filozofią spotkania lub filozofią innego, który pojawił się jako odrębny kierunek po I wojnie światowej. Filozofia dialogu, w opozycji do myślenia, które dąży do ujęcia człowieka w ramach jakiegoś istniejącego systemu, odrzuca panującą filozofię podmiotu i sprzeciwia się możliwości subiektywnego doświadczania innego. Miejsce samotnego, rozumnego podmiotu zajmuje w pełni autonomiczny drugi, z którym można nawiązać bezpośredni dialog. Martin Buber, opisując różne obszary relacji, w których żyje człowiek, poszukuje możliwości prawdziwego spotkania, które ostatecznie stałoby się uobecnieniem sensu. Celem pracy jest próba przedstawienia dialogicznego sposobu życia człowieka, drogi wiodącej do odkrycia prawdziwej istoty relacji oraz jej pedagogicznych inspiracji.
EN
Buber is one of the leading representatives of the philosophy of dialogue – a current also called the philosophy of encounter or the philosophy of the other – which emerged as a separate trend after the First World War. In contrast to thinking, which seeks to present the human being within the existing system, the philosophy of dialogue rejects the prevailing philosophy of the subject and opposes the possibility of the subjective experience of the other. The place of a lonely, rational subject is taken by the fully autonomous other, with whom engaging in direct dialogue is possible. Describing different areas of relationships in which humans live, Martin Buber is looking for possibilities of a true encounter which would eventually become a manifestation of meaning. The aim of this study is to present the human dialogical lifestyle, the way leading to the discovery of the true nature of relationships and their pedagogical inspirations.
first rewind previous Page / 5 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.