Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  relikwia
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Rabunek lubelskiej relikwii Drzewa Krzyża Świętego w 1655 roku oraz jej zwrot do Rzeczypospolitej

100%
Pawłowski A.
Radzyński Rocznik Humanistyczny
|
2014
|
vol. 12
7-21
PL
Niniejszy artykuł jest poświęcony problematyce rabunku Drzewa Krzyża Świętego przez wojska rosyjskie w Lublinie w 1655 roku, a następnie jego tajemniczego (w sensie daty tego wydarzenia) zwrotu do Rzeczypospolitej. Relikwia Drzewa Krzyża Pańskiego przez wieki była przechowywana w lubelskim kościele dominikańskim św. Stanisława. Zrabowana została podczas okupacji miasta przez wojska rosyjsko-kozackie na wniosek Piotra Iwanowicza Potiomkina. Źródła do zajęcia i grabieży Lublina przez Kozaków i Rosjan są liczne, ale bardzo rozbieżne, m. in. w kwestii tego czy całe Drzewo Krzyża Świętego zostało wywiezione na wschód, czy też może tylko jakaś jego część. Brak jest również jasnych przesłanek do tego, aby konkretnie określić datę powrotu relikwii z Rosji do Lublina pomimo, iż dwóch historyków podjęło taką próbę. Skłaniają się oni ku temu, iż był to 1667 rok. Przeczą temu jednak negocjacje i w związku z tym kolejne umowy państwa polsko-litewskiego i Rosji dotyczące zakończenia działań zbrojnych, uregulowania sporów i otwartych spraw np. zwrotu przedmiotów o znaczeniu ekonomicznym i sakralnym. Zagadki powrotu Drzewa Krzyża nie tylko nie rozwiązują współczesne publikacje historyczne, ale również dawni autorzy przebywający w Lublinie (Niemcewicz, Kraszewski) oraz historycy z XIX i 1 poł. XX wieku, którzy – jeśli już podają o rabunku relikwii, a następnie jej powrocie – to ograniczają się jedynie do wzmianek na ten temat bez podania choćby przypuszczanej daty.
EN
This article is dedicated to the issue of the theft of the Holy Cross Wood Relic by the Russian army in Lublin in 1655, and then its mysterious (in terms of the precise date of this event) return to the Republic of Poland. For centuries, the Holy Cross Wood Relic had been kept in St. Stanislaus Dominican Church in Lublin. The relic was stolen during the occupation of the town by the Russian-Cossack forces by the decision of Peter Ivanovitch Potemkin. The sources concerning the seizing and plundering of the city by the Cossacks and Russians are numerous, but they are inconsistent, i.a. when it comes to the fact whether the entire Holy Cross Wood had been transported to the East, or just some part of it. There are also no prerequisites to determine the exact date of the return of the relic from Russia to Lublin, although two historians have made such attempts. They incline towards the assumption that it most probably happened in 1667. However, the negotiations, and following them the agreements between the Polish Lithuanian Commonwealth and Russia aimed to end hostilities, settling all the disputes and unresolved issues, i.e. the return of objects of economic and sacral significance. The mystery of the return of the Holy Cross Wood Relic has not been resolved, not only by contemporary historical publications, but even authors living in Lublin in the past (Niemcewicz, Kraszewski). Also the historians from the 19th and the first half of the 20th century, even if they do mention the theft of the relic and its return, provide only a reference to this event without offering any date, even an assumed one.
2
Publication available in full text mode
Content available

Zapach upiora – Ale z naszymi umarłymi Jacka Dehnela

75%
Romaniszyn-Ziomek L.
Świat i Słowo
|
2020
|
vol. 35(2)
127-135
PL
The article attempts to interpret Jacek Dehnel’s book But Together With Our Dead, which invokes the spiritual ideas of the Polish Romanticism. It is based on the figure of the zombie – the living dead, the revenant who is the carrier of various references and contexts. The figure also allows us to read Dehnel’s novel not only in the context of a grotesque aimed at Romanticism, but also in the context of the current socio-political situation, immutably founded on the spirit of national megalomania, rising from crypts and burial mounds.
3
Publication available in full text mode
Content available

"Drzewo Przenajszlachetniejsze : problematyka Drzewa Krzyża w chrześcijaństwie zachodnim (IV - połowa XVIII wieku) : od legend do kontrowersji wyznaniowych i piśmiennictwa specjalistycznego", Leszek Wojciechowski, Lublin 2003

63%
Flaga J.
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
|
2005
|
vol. 83
443-446
4
Publication available in full text mode
Content available

Czy grób naprawdę był pusty? Całun Turyński w teologii fundamentalnej

51%
Kaucha K.
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
|
2012
|
vol. 4
21-49
EN
This article contains many information about scientific and theological research on the Shroud of Tourin which arouses interest of many people. Especially fundamental theology research, the discipline which so far was interested in it very rarely and today should make necessary revisions, allows to see it as the picture of Jesus Christ, the third sign – beside paschal christofanies and so called the empty (not really) tomb – of the credibility of Christ’s Resurrection (maybe for some people the most evident) and a special sign of the Divine Revelation, God’s economy and the credibility of Christianity. Fundamental theology allows also to treat it as the miracle.
5
Publication available in full text mode
Content available

Zapach upiora – Ale z naszymi umarłymi Jacka Dehnela

51%
Romaniszyn-Ziomek L.
Świat i Słowo
|
2020
|
vol. 35
|
issue 2
127-135
EN
The article attempts to interpret Jacek Dehnel’s book But Together With Our Dead, which invokes the spiritual ideas of the Polish Romanticism. It is based on the figure of the zombie – the living dead, the revenant who is the carrier of various references and contexts. The figure also allows us to read Dehnel’s novel not only in the context of a grotesque aimed at Romanticism, but also in the context of the current socio-political situation, immutably founded on the spirit of national megalomania, rising from crypts and burial mounds.
6
Content available remote

Pamiątka

38%
Śnieżko D.
Autobiografia. Literatura. Kultura. Media
|
2013
|
issue 1
99–108
PL
Historia rozumienia terminu w języku polskim rozpoczyna się od znaczeń synonimicznych wobec ‘pamięci’, upamiętnienia’ i ‘wspomnienia’. W ciągu stuleci zakres semantyczny stopniowo ewoluował w kierunku współczesnego uzusu, eksponującego materialne konotacje wyrazu: pamiątka oznacza rzecz, która odnosi do przeszłości. Pojmowane w ten sposób, pamiątki można podzielić na pamiątki rodzinne, pamiątki narodowe, relikwie, trofea, upominki i pamiątki turystyczne. Do tego szeregu należy włączyć – jako osobne kategorie – pamiątki medialne, które są rezultatem kommemoratywnego urzeczowienia przekazu, i pamiątki korporalne, dotyczące trwałych zmian na ciele (tatuaże, blizny itp.). Każde z tych ujęć umieszcza pamiątkę w kontekście czasu, przeszłości i pamięci. Dana rzecz może być charakteryzowana jako pamiątka tak długo, jak długo podtrzymuje emocjonalny stosunek do przeszłości. Ogólnie rzecz biorąc, pamiątki należą do porządków pamięci osobistej i zbiorowej, mogą też przemieszczać się między nimi. Znaczy to ponadto, że w odpowiednich okolicznościach pamiątki mogą wędrować z kategorii do kategorii, na przykład niektóre banalne suweniry mogą wraz z upływem czasu nabrać wartości i stać się szacownymi pamiątkami rodzinnymi; z kolei niektóre pamiątki rodzinne mogą awansować do rangi czcigodnej pamiątki narodowej.
EN
A history of meaning of the term (in Polish) starts with synonymous significances to ‘memory,’ ‘commemoration’ and ‘reminiscence.’ Over the centuries the semantic scope was gradually evolving to the contemporary use exposing material connotations of the word: a keepsake means an object that refers to the past. Comprehended in this way, keepsakes might encompass family heirlooms, national memorials, relics, trophies, gifts (donated „in memory”) and tourist souvenirs. One should include to this enumeration – as relatively separated categories – medial keepsakes that are results of commemorative reification of a message and corporal keepsakes that relate to permament changes in body (tattoos, scars, etc.). Every approach places a keepsake in a context of time, past and memory. A stuff has the characteristics of a keepsake as long as it takes an emotional attitude to the past. Generally, keepsakes belong to orders of private or collective memory and can move between them. It also means that in appriopriate circumstances keepsakes can migrate from category to category: e.g. some of trivial souvenirs can increase their value in time and became estimable family heirlooms; in turn some of family heirlooms can be promoted to the status of venerable national memorial.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.