Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 12

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  rezerwy walutowe
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The article concentrates on analysis of motives, level and functions fulfilled by foreign exchange reserves in developed countries, with special emphasis put on the dual system of reserves within Economic and Monetary Union (EMU). The foreign exchange reserves of industrial countries have grown up during the last decade. However, in the case of EMU this growth have been not due to the intentional policy of the central bank (as in the case of Japan and Switzerland), but due to positive changes of exchange rates and rates of return.
PL
Artykuł koncentruje się na analizie motywów posiadania, poziomu oraz sposobów wykorzystania rezerw walutowych w krajach rozwiniętych, ze szczególnym uwzględnieniem dualnej struktury rezerw w ramach Unii Gospodarczej i Walutowej (UGiW). Rezerwy walutowe krajów rozwiniętych wykazywały w ostatnich latach tendencję wzrostową. Jednakże w przypadku UGiW wzrost ten nie wynikał z intencjonalnych działań banku centralnego (jak w spektakularnych przykładach Japonii i Szwajcarii), lecz z pozytywnych efektów kursowych i stopy zwrotu.
PL
Państwowe fundusze majątkowe należą do najważniejszych globalnych inwestorów instytucjonalnych. Dynamiczny wzrost liczby i wielkości aktywów SWF ma miejsce od początku XXI w. Szczególną rolę w zjawisku proliferacji SWF odgrywają tego typu fundusze pochodzące z Chin. Źródłem kapitału chińskich SWF pozostają przede wszystkim gigantyczne rezerwy walutowe Państwa Środka. Głównym powodem tworzenia SWF przez Chiny stały się rosnące koszty utrzymania ogromnego zasobu rezerw. Najważniejszymi celami utworzonych przez Chiny SWF są inwestowanie powierzonej im części rezerw w aktywa przynoszące wyższą stopę zwrotu oraz dywersyfikacja rezerw. Celem artykułu jest zbadanie przyczyn powstania i charakterystyka chińskich państwowych funduszy majątkowych oraz ocena ich znaczenia dla stabilności gospodarki światowej. Zastosowane metody badawcze obejmują analizę danych statystycznych dotyczących państwowych funduszy majątkowych, a także analizę porównawczą i studium literatury przedmiotu.
PL
Szybkie tempo wzrostu zadłużenia publicznego Chin stało się tematem wielu dyskusji. Analiza struktury zadłużenia z uwzględnieniem posiadanych rezerw walutowych pozwala jednak stwierdzić, że dług publiczny Chin liczony jako % PKB kraju wciąż znajduje się na bezpiecznym poziomie. Rosnący poziom zadłużenia kraju i malejące zasoby rezerw walutowych będą prawdopodobnie trendami kontynuowanymi co najmniej w niedalekiej przyszłości. Z tego względu, dotychczasowa polityka utrzymywania zaniżonego kursu juana przestaje działać w interesie Państwa Środka. Biorąc także pod uwagę rozpoczętą transformację przewagi konkurencyjnej chińskiego eksportu z ceny na jakość, można stwierdzić, że w przyszłości juan zostanie wprowadzony do reżimu kursu płynnego.
EN
The discussion on the need to improve the efficiency of the international monetary system generates many proposals for its reform. In the literature there are two main standpoints on the modification of the international monetary system: 1) the transition to a multi‑currency system and 2) the formation of a global monetary system based on SDRs or the creation of transnational paper money. These circumstances are a precondition for research, which aims to analyze the use of SDRs in the functions of international currency and to assess the possibility of an international monetary system reform based on an increased role for SDRs. The carried out studies show that the SDRs have ability to perform the international currency functions, but it requires significant changes in policies of the state and the creation of conditions for wider use of SDRs, both in the area of official and private transactions. The author uses research methods including a study of literature on the subject and an analysis of statistical data, mainly IMF and UNCTAD.
PL
Rozwój dyskusji wskazującej na potrzebę podniesienia efektywności międzynarodowego systemu walutowego sprawia, że pojawia się wiele propozycji jego reformy. Z przedstawianych w literaturze koncepcji modyfikacji międzynarodowego systemu walutowego wyłaniają się dwa główne stanowiska: 1) przejście w kierunku systemu wielodewizowego oraz 2) stworzenie globalnego systemu walutowego przez oparcie go na Specjalnych Prawach Ciągnienia (SDR) lub wykreowanie ponadnarodowego pieniądza papierowego. Te okoliczności są przesłanką do podjęcia badań, których celem jest analiza wykorzystania SDR w funkcjach waluty międzynarodowej oraz ocena możliwości reformy międzynarodowego systemu walutowego, polegającej na zwiększeniu roli SDR. Z przeprowadzonych badań wynika, że przejęcie przez SDR funkcji waluty międzynarodowej jest możliwe, jednak wymaga istotnych zmian w polityce krajów oraz stworzenia warunków do szerszego zastosowania SDR, zarówno w sferze transakcji oficjalnych, jak i prywatnych. Zastosowane metody badawcze obejmują studium literatury przedmiotu oraz analizę danych statystycznych, głównie IMF i UNCTAD.  
PL
Celem opracowania jest diagnoza potrzeby utworzenia oraz istoty SDR, jak również, w związku z obecnymi niedostatkami międzynarodowego systemu walutowego, próba odpowiedzi na pytanie o ich rolę w przyszłości. Do badań zastosowano metody analizy i syntezy opisowej oraz porównawczej. Zostały one przeprowadzone na postawie oficjalnych dokumentów MFW, ONZ oraz literatury fachowej przedmiotu. Zastosowano aparat pojęciowy typowy dla badań z zakresu finansów międzynarodowych i ekonomii. Z przeprowadzonych badań wynika, że współczesny kryzys spowodował zmianę polityki MFW i jego członków dotyczącą SDR, będących od wielu lat w stanie hibernacji. W najbliższych latach będzie można zatem obserwować kolejne usprawnienia w ich funkcjonowaniu, których zadaniem jest poszerzenie zakresu zastosowań SDR, ich udziału w światowych rezerwach oraz wolumenu transakcji z ich wykorzystaniem. Pozwala to z optymizmem patrzeć na przyszłość SDR, które przy zaangażowaniu wszystkich członków MFW, mogą w końcu zyskać znaczenie, jakie było dla nich pierwotnie przewidziane. Artykuł ma charakter badawczy.
EN
An aim of the paper is to diagnose the need to create and the essence of SDR as well as, having in mind the present drawbacks of the international monetary system, an attempt to answer the question of their role in the future. In her studies, the author applied the methods of descriptive and comparative analysis and synthesis. They were carried out on the basis of offi cial documents of the IMF, UN as well as the subject business literature. She applied the conceptual apparatus typical for research in the area of international finance and economics. The carried out studies show that the contemporary crisis has caused the change of the policy of the IMF and its members concerning SDR, being for many years in the state of hibernation. In the years to come, therefore, one may observe further improvements in their functioning whose task is to expand the range of SDR applications, their share in the global reserves as well as the volume of transactions with the use thereof. This allows for an optimistic look at the future of SDR which, having all the IMF members committed, may finally gain the importance envisaged for them initially. The article is of the research nature.
EN
The article examines the prospects for the international use of the Chinese yuan, a currency otherwise known as the renminbi. The author looks at whether or not the yuan stands a chance of becoming an international currency and identifies the key barriers to the process. Skopiec highlights the criteria of national currency internationalization and evaluates their fulfillment in the case of China. The study also discusses the costs and benefits of currency internationalization and their role in determining China’s strategy to turn the yuan into an international currency. The methods applied by the author include a literature study and an analysis of China’s macroeconomic variables as well as statistical data on the international use of the yuan. The author argues that the yuan cannot be classified as an international currency at the moment because its use is limited in terms of the different functions of international money. Moreover, China does not meet several crucial currency internationalization criteria, Skopiec notes, in particular those related to the free flow of capital, the scope of currency convertibility, the type of exchange rate system, and the level of financial market development. The author concludes that the yuan is currently viewed as a potential international currency and one that is poised to become a key currency in the long run provided China carries out a string of reforms. These include the adoption of a new growth model (based on an increased share of consumption and services in GDP), financial system development (through interest rate liberalization and abandonment of restrictions that excessively curb the freedom of financial market operations) and the introduction of a more flexible exchange rate regime.
PL
Celem artykułu jest analiza międzynarodowego wykorzystania renminbi oraz szans i barier zyskania przez tę walutę statusu waluty międzynarodowej. W artykule przedstawiono warunki internacjonalizacji waluty krajowej i przeanalizowano stopień spełnienia poszczególnych kryteriów przez Chiny. Wskazano także na korzyści i koszty internacjonalizacji, które determinują strategię Chin realizowaną w tym procesie. Zastosowane metody badawcze obejmują analizę danych statystycznych dotyczących zmiennych makroekonomicznych charakteryzujących gospodarkę Chin oraz danych odnoszących się do skali i obszarów międzynarodowego zastosowania renminbi, a także analizę literatury przedmiotu. Autor dowodzi, że traktowanie renminbi jako waluty międzynarodowej jest obecnie nieuzasadnione ze względu na relatywnie niewielkie zastosowanie chińskiego pieniądza w poszczególnych funkcjach waluty międzynarodowej oraz brak spełnienia przez Chiny szeregu kryteriów internacjonalizacji waluty krajowej, w szczególności dotyczących swobody przepływów kapitału i zakresu wymienialności waluty, charakteru systemu kursu walutowego oraz poziomu rozwoju rynku finansowego. W związku z tym renminbi uznano za potencjalną walutę międzynarodową, która ma szansę zyskać status waluty kluczowej w długim okresie po przeprowadzeniu niezbędnych reform przez Państwo Środka. Reformy te obejmują w szczególności zmianę modelu wzrostu gospodarczego (zwiększenie roli konsumpcji i usług w tworzeniu PKB), wspieranie rozwoju systemu finansowego (liberalizacja stóp procentowych i zniesienie restrykcji nadmiernie ograniczających swobodę funkcjonowania rynku finansowego), a także uelastycznienie reżimu kursowego.
EN
The aim of the paper is to assess the operations of the National Bank of Poland (NBP) in terms of their financial effects. The purpose is to calculate the financial costs and revenues resulting from day-to-day operations conducted by the Polish central bank and to indentify measures to make monetary policy less expensive. The research shows that profits from investing Polish currency reserves are smaller than the average costs of servicing foreign debt. Poland’s official reserve assets have strongly increased and exceeded a safe level in recent years. Excessive foreign reserves imply higher financial costs for monetary policy, mainly because of the need to absorb surplus liquidity from the banking sector. The conclusion is that the Polish central bank and Finance Ministry should modify and better coordinate their day-to-day operations. Poland’s currency reserves should be reduced by 30% to pay back a portion of the country’s foreign debt. That would help eliminate surplus liquidity in the banking sector without threatening the economy’s external balance or reducing the efficiency of monetary policy in achieving its final targets. As a result, the financial effectiveness of the central bank’s operations would improve.
PL
Celem artykułu jest ocena działań operacyjnych NBP pod względem kosztów i przychodów finansowych, jakie one generują. Analiza ma charakter nietypowy, ponieważ nie dąży do oceny polityki banku centralnego w zakresie osiągania nadrzędnych celów (stabilność cen). Zamiarem autora jest raczej oszacowanie salda finansowego operacji podejmowanych przez NBP oraz identyfikacja ewentualnych rozwiązań ukierunkowanych na zmniejszenie kosztu prowadzenia polityki pieniężnej w Polsce. Artykuł ma głównie charakter empiryczny. Autor charakteryzuje proces prowadzenia polityki pieniężnej NBP na poziomie operacyjnym oraz identyfikuje i oszacowuje koszty i przychody finansowe związane z jej prowadzeniem, zarówno z punktu widzenia samego banku centralnego, jak i szeroko rozumianej sfery finansów publicznych. Wyniki analizy wskazują, że stopa zwrotu z lokowania rezerw walutowych w Polsce jest niższa niż średnie koszty obsługi zadłużenia zagranicznego Skarbu Państwa. Ponadto rezerwy walutowe NBP zanotowały w ostatnich latach wzrost, przekraczając poziomy uznawane powszechnie za bezpieczne. Nadmiar rezerw generuje koszty finansowe, głównie ze względu na konieczność absorpcji nadpłynności z krajowego systemu bankowego. Wnioskiem z analizy jest sugerowana modyfikacja bieżących działań NBP i Ministerstwa Finansów oraz ich lepsza koordynacja. Krokiem we właściwym kierunku byłoby uszczuplenie stanu rezerw dewizowych o 30% w celu spłaty części zadłużenia zagranicznego, a zarazem likwidacja nadpłynności w systemie bankowym. Nie zagrażałoby to równowadze płatniczej kraju oraz nie ograniczałoby skuteczności polityki pieniężnej w osiąganiu jej nadrzędnych celów. Rezultatem byłaby natomiast poprawa efektywności finansowej działań operacyjnych NBP.
EN
The article analyzes factors determining the use of special drawing rights (SDRs) as a component of official reserve assets in the international monetary system. The author also examines the possibility of an international monetary system reform based on an increased role for SDRs. The analysis shows that the use of SDRs as a component of official reserve assets is insignificant and likely to remain marginal due to several barriers that make it impossible to transform SDRs into international money. The author identifies two main types of barriers to an increased role of SDRs in the monetary system: barriers related to the specific features of these assets, and barriers stemming from developments in the international monetary system, especially an increased international use of the Chinese currency and the continued status of the U. S. dollar as the dominant international currency. With these constraints in mind, the author concludes that the role of SDRs in the international monetary system is unlikely to increase in the future. The author uses research methods including an analysis of statistical data on official reserve assets and on the international use of national currencies, in addition to a comparative analysis and a study of literature on the subject.
PL
Celem artykułu jest analiza czynników kształtujących zakres wykorzystania specjalnych praw ciągnienia (Special Drawing Rights – SDR) jako składnika oficjalnych aktywów rezerwowych oraz ocena możliwości oparcia reformy międzynarodowego systemu walutowego na zwiększeniu roli SDR. Analiza przeprowadzona w artykule dowodzi, że zastosowanie SDR jako składnika oficjalnych rezerw walutowych jest znikome i najprawdopodobniej pozostanie marginalne, ze względu na występowanie wielu barier uniemożliwiających uczynienie z nich pieniądza międzynarodowego. Zidentyfikowano dwie grupy barier dla zwiększenia roli SDR w międzynarodowym systemie walutowym: bariery tkwiące w specyfice tych aktywów oraz bariery związane z trendami rozwojowymi międzynarodowego systemu walutowego, z których za najbardziej istotne uznano wzrost znaczenia i międzynarodowego wykorzystania waluty Chin oraz utrzymującą się pozycję dolara amerykańskiego jako dominującej waluty międzynarodowej. W związku z istnieniem tych ograniczeń, w artykule wskazano na brak możliwości oparcia reformy międzynarodowego systemu walutowego na zwiększeniu roli SDR. Zastosowane metody badawcze obejmują analizę danych statystycznych dotyczących oficjalnych aktywów rezerwowych i międzynarodowego wykorzystania walut krajowych, a także analizę porównawczą i studium literatury przedmiotu.
PL
Kryzys w strefie euro zapoczątkował proces jej reform, przewartościował tradycyjnie ujmowane korzyści i koszty przyjęcia wspólnej waluty oraz spowodował pojawienie się nowych szans i zagrożeń związanych z uczestnictwem w III etapie Unii Gospodarczej i Walutowej. W szczególności państwa członkowskie europejskiej unii walutowej zostały zmuszone do wyasygnowania ze swych źródeł publicznych pokaźnych środków finansowych z tytułu solidarnego udziału w wielomiliardowych funduszach i pakietach pomocowych dla krajów peryferyjnych, przeżywających trudności płatnicze (tzw. GIPSI). Z drugiej strony bycie współemitentem drugiego co do ważności pieniądza międzynarodowego niesie ze sobą duże pożytki z tytułu zewnętrznej renty emisyjnej (senioratu) i bezpieczeństwa walutowego.
EN
The euro area’s crisis has initiated reforming process and revalued traditionally perceived advantages and costs of common currency adoption. At the same time, it has caused new opportunities and threats connected with the participation in the third stage of the Economic and Monetary Union. The EMU crisis compelled member states to mobilise significant financial means from public sources to establish jointly multibillion funds and support packages for the periphery countries facing payments problems (the so-called GIPSI group). On the other hand, being co-issuer of second ranked international money brings about big gains coming from external issuance rent (seigniorage) and currency safety.
EN
Among 11 post-socialist countries which have already became members of the EU, only five have joined the common currency euro area. The remaining six do not make use of this right and do not fulfil their obligation. Poland, the largest economy of the region, is in this group. It has both causes and implications of economic and political nature. According to the Author, the Eastern European members of the monetary union should enter the euro area, as it is not only in the case of Poland that the benefits resulting from that entry considerably outweigh the costs associated with the conversion. At the same time, the accession of new countries, especially Poland, to the euro area, would positively affect the process of European integration.
PL
Spośród 11 krajów posocjalistycznych, które już stały się członkami UE, dotychczas tylko pięć przystąpiło do strefy wspólnej waluty euro. Pozostałe sześć z tego prawa nie korzystają i z obowiązku się nie wywiązują. W tej grupie znajduje się Polska, która jest największą gospodarką regionu. Ma to zarówno uwarunkowania jak i konsekwencje o charakterze ekonomicznym i politycznym. Zdaniem autora, wschodnioeuropejscy członkowie unii walutowej powinni wejść do obszaru euro, nie tylko bowiem w przypadku Polski, korzyści stąd wynikające istotnie przewyższają towarzyszące konwersji koszty. Zarazem przystąpienie do euro nowych krajów, zwłaszcza Polski, wpłynęłoby pozytywnie na proces integracji europejskiej, który przeżywa poważny kryzys strukturalny, instytucjonalny i polityczny – konkluduje autor.
EN
The article discusses the successive stages involved in the Italian lira obtaining full convertibility according to the standards of the International Monetary Fund. The fulfillment of the main demands of the IMF and the formation of the monetary system functioning in the postwar period were accomplishedin 1958 with the transition of twelve Western European countries (including Italy) to the external convertibility of their individual currencies. This happenedas a result of the abolition of foreign exchange restrictions that were introduced earlier. It is possible to speak of the emergence of an international system of gold and currency under these conditions. All these changes made the Italian lira a “hard currency” and gave it the status of an international currency.For the first time since the end of the war on June 30, 1960 the official exchange rate at the IMF was 0.001421 grams of pure gold. This exchange rateremained at this level (with only minor deviations) for the next nine years. The introduced system of convertibility of the lira contributed to its strengtheningand stabilization as a currency in which balance of payments operations of many countries were conducted.
PL
Artykuł omawia kolejne etapy związane z uzyskaniem przez lira włoskiego całkowitej wymienialności według standardów Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Spełnienie głównych postulatów MFW i ukształtowanie systemu walutowego funkcjonującego w okresie powojennym dokonane zostało w 1958 r. wraz z przejściem przez dwanaście krajów Europy Zachodniej (w tym Włochy) do zewnętrznej wymienialności ich poszczególnych walut. Stało się to w wyniku zniesienia wprowadzonych wcześniej ograniczeń dewizowych. Można mówić o powstaniu w tych warunkach międzynarodowego systemu waluty złoto-dewizowej. Wszystkie te zmiany spowodowały, że lir włoski stał się „twardą walutą” i uzyskał status waluty międzynarodowej. Po raz pierwszy od zakończenia wojny został zgłoszony 30 czerwca 1960 r. jego oficjalny parytet do MFW na poziomie 0,001421 grama czystego złota. Kurs ten pozostawałna takim poziomie (z niewielkimi tylko odchyleniami) w okresie kolejnych dziewięciu lat. Wprowadzony system wymienialności lira przyczynił się do jegowzmocnienia i ustabilizowania jako waluty, w której były również przeprowadzane operacje w bilansach płatniczych wielu krajów.
|
2014
|
vol. 6(42)
|
issue 2
77-114
PL
Marka zachodnioniemiecka stała się po II wojnie światowej jedną z czołowych walut świata kapitalistycznego i najważniejszą walutą europejską. Pozycja marki była odbiciem miejsca gospodarki zachodnioniemieckiej w gospodarce światowej. Ponad 5-krotny wzrost PKB od 1950 r., potencjał wytwórczy oraz udział w wymianie międzynarodowej uplasowały RFN w pierwszej trójce największych potęg gospodarczych świata. Rosnącemu znaczeniu gospodarki RFN odpowiadał wzrost znaczenia waluty zachodnioniemieckiej. Marka z kryzysu walutowego lat 1971-73 wyszła niezwykle wzmocniona w stosunku do wszystkich innych walut. Stała się „walutą ucieczki”, bardzo poszukiwaną i atrakcyjną dla lokat kapitałowych zarówno w okresie kryzysu dolara, jak i podczas każdorazowych zaburzeń stosunków walutowych. Udział marki w rezerwach dewizowych świata systematycznie wzrastał i uplasował markę na koniec analizowanego okresu w pierwszej trójce walut rezerwowych. Przejściowe zaburzenie aprecjacji marki w stosunku do dolara w pierwszej połowie lat osiemdziesiątych zostało zrekompensowane wzrostem wartości marki niemieckiej wobec innych walut.
EN
D-Mark has become after World War II one of the leading world currencies of the capitalist world and the most important European currency. The D-Marks position reflected the place of the West Germany’s economy in the world economy. More than 5-fold increase of the GDP since 1950., productive potential and share in international turnover assured the country the place among the world’s three major economic powers. The growing importance of the German economy was accompanied by the growing importance of the West German currency. After the 1971-73 currency crisis the D-mark turned out extremely strengthened vis-à-vis all other currencies. It became “refuge currency”, sought after and attractive for capital investments both in the period of the dollar’s crisis and during the every instance of turbulence on currency markets. The share of the D-mark in the world’s foreign exchange reserves has been systematically growing and at the end of the analyzed period this currency became one of the world’s free favorite reserve currencies. Short-lived disturbance in the D-mark appreciation vis-à-vis the U.S. dollar in the first half of 1980s, was compensated by its appreciation vis-à-vis other currencies.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.