Search results

1

Cross-cultural differences in the use of rhetorical strategies in academic texts. An English and Czech contrastive study

100%

Kozubíková Šandová J., Kozubíková Šandová J.

Linguistica Silesiana

|

2020

|

vol. 41

2

Имитация архаики: история культа царевны Софьи и риторические стратегии посланий к ней

100%

Kravetskii A.

Przegląd Wschodnioeuropejski

|

2020

|

vol. 1

145-160

EN

The article is devoted to texts which appeared in connection with the cult of Tsarevna Sophia Alekseyevna (1657-1704). It has been established that the veneration of Sophia, associated with the Moscow Novodevichy Convent, did not start until the 21st century. An analysis of the prehistory of this cult shows that before the revolution, in Soviet times, the the Novodevichy Convent preserved the memory of Sophia and displayed objects associated with her, yet this memory of Sophia was of a local history nature. Elements of religious worship were not present there. At the beginning of the 21st century, a certain cult arose around one of the Convent’s towers: people who came there wrote messages addressed to Sofia on the wall. It was a secular cult that was not supported by the Church, so there are no well-composed prayers to Sophia, on which the authors of the inscriptions could have relied on. A study of the corpus of inscriptions copied in 2010-2014 shows that these texts were written in Russian, but their authors used stylistic markers, which, in their opinion, endowed these appeals with the status of a prayer. The language and stylistic features of the inscriptions are openly eclectic in nature: here one can notice both prayer formulas and attempts to imitate conjurations, as well as appeals to the modern epistolary style. Moreover, the authors of the texts were convinced that they were writing correct prayers addressed to the saint.

3

Koronawirus, między racją a emocją. Nominacja jako narzędzie retoryczne we francuskim dyskursie prasowym

84%

Rębkowska A.

Res Rhetorica

|

2022

|

vol. 9

|

issue 3

43-62

EN

The article presents the results of the analysis of a corpus of 531 press texts taken from three French daily newspapers: "Le Monde", "Le Figaro", and "Libération", published in the first two months of 2020 and containing the expressions coronavirus and /or virus. The study was conducted using the methods of French discursive semantics. The analysis of the selected groups of nomination structures confirmed their persuasive character. The mechanisms of shaping the social significance of the coronavirus presented in the article served to reach a diverse media audience, construct (and deconstruct) the ethos of reliable media, as well as stigmatize, politicize and dramatize.

PL

W artykule przedstawiono wyniki analizy korpusu 531 tekstów prasowych zaczerpniętych z trzech francuskich dzienników: „Le Monde”, „Le Figaro”, „Libération”, opublikowanych w dwóch pierwszych miesiącach 2020 r., zawierających określenia coronavirus i/lub virus. Badanie przeprowadzono przy wykorzystaniu metod francuskiej semantyki dyskursywnej. Analiza wyróżnionych grup struktur nominacyjnych potwierdziła ich perswazyjny charakter. Przedstawione w artykule mechanizmy kształtowania społecznego znaczenia koronawirusa służyły dotarciu do zróżnicowanego audytorium mediów, konstruowaniu (i dekonstruowaniu) etosu rzetelnych mediów, a także stygmatyzacji, polityzacji i dramatyzacji.

4

Glottodydaktyka wobec wielości teorii argumentacji. Modelowanie kompetencji rozumienia debaty radiowej

84%

Wojciechowska B.

Res Rhetorica

|

2022

|

vol. 9

|

issue 1

88-105

EN

This article discusses the issue of choosing the theory of argumentation as the basis for educating interpretative competences in a foreign language and discusses it in relation to the understanding of radio debate. Starting from the assumption that the conceptualization of debate determines the type of intellectual activities that allow it to be understood, a genre and rhetorical model of this genre of discourse was proposed and the skills necessary for its critical reception were derived from it.

PL

W niniejszym artykule podjęto problematykę wyboru teorii argumentacji jako podstawy kształcenia kompetencji interpretacyjnych w języku obcym i omówiono ją w odniesieniu do rozumienia debaty radiowej. Wychodząc z założenia, że konceptualizacja debaty wyznacza rodzaj działań intelektualnych, które pozwalają ją zrozumieć, zaproponowano gatunkowy i retoryczny model tego gatunku dyskursu oraz wyprowadzono z niego umiejętności niezbędne dla jego krytycznego odbioru.

5

Topika dialogowania z wyborcami w polskich i amerykańskich finałowych debatach przedwyborczych

84%

Hinton M., Budzyńska-Daca A.

Studia Semiotyczne

|

2018

|

vol. 32

|

issue 1

139–159

PL

Przedstawiona propozycja badawcza dotyczy porównania sposobu komunikowania polityków polskich i polityków amerykańskich ze swoimi wyborcami. Materiałem badawczym są mowy końcowe wygłaszane przez liderów politycznych w czasie debat finałowych. Uwzględniono cykle amerykańskich debat finałowych z lat 1996–2016 i cykle debat polskich z lat 1995–2015. Mowy końcowe są tym elementem debaty, w którym następuje zmiana adresata interakcji argumentacyjnej i przekaz kierowany jest do wyborców jako głównego odbiorcy. Jest to element wieńczący starcie polityków i stanowi zarazem apel do wyborców o poparcie w głosowaniu. Poddano analizie zawartość perswazyjną 24 mów amerykańskich polityków i 26 mów polskich polityków. Zastosowano metody ilościowe i jakościowe do wykazania specyfiki perswazyjnej w różnych kulturach politycznych. Ustalono zestaw powtarzających się taktyk perswazyjnych z podziałem na etos, logos, patos. Określono częstotliwość ich występowania w obydwu zestawach tekstów.

EN

This study presents a comparison of the methods of communication with voters employed by Polish and American politicians. The research was conducted on the closing statements made by political leaders during election debates. The corpus included debates from the United States for the years 1996–2016, and from Poland for 1995–2015. The closing speech is a part of the debate where instead of interacting with each other, the candidates address themselves directly to the audience. It is the crowning moment of the debate and represents an appeal to the voters for support in the election. The analysis features 24 American and 26 Polish speeches. Both qualitative and quantitative methodologies were employed to illustrate the features of persuasion across two different political cultures. A list of repeated persuasive strategies was established, and divided into the categories of logos, pathos and ethos. The frequency of their use in both halves of the corpus material was then calculated.

6

Působení na smysly v meditativních textech české barokní literatury

84%

Malura J.

Slavica Wratislaviensia

|

2015

|

vol. 161

261 - 271

EN

Sensualism belongs to the distinctive characteristics of Baroque literature. It appears in arelatively broad spectrum of genres and text strategies. The article deals with the genre of meditation in Czech literature, especially with the notable influence of the Jesuit spirituality (Spiritual Exercises of Ignatius of Loyola) on the Czech Baroque books in the 17th and 18th centuries (F. Kadlinský, Zlatá ctností kniha, 1662; V. Martinedes, Uzda duchovní, 1672; B.H. Bilovský, Druhé rozvažování postní, 1721). These works cultivated private spirituality and were intended for individual reading. The Jesuit conception is based on sensual effects, especially mental exercises of the visual imagination (the visual art as amodel for literature). For this Baroque texts used refined rhetorical and stylistic strategies (description, enumeration, parable).

7

Gra słów w nazwiskach i konstrukcjach onomaturgicznych w L’enfant léopard (1999) Daniela Picouly’ego

67%

Sale G.

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia

|

2019

|

vol. 37

|

issue 2

EN

The aim of the research is to verify in what way the onomastic devices found in the French novel L’enfant leopard [The Leopard Boy] (1999) by Daniel Picouly determine a potentially plural reception of the text referring to one’s historical, fictional, and rhetorical competence. Devoted primarily to the literary onomastics, the analysis focuses on identifying various contexts reused by the author of the novel and from which he draws the names of the characters and places of his fictional universe. Proper names can be understood as historical references which fulfil the function of authenticating the story, serve as referential anchoring of the narrative, and include intertextual references only a reader of deep literary awareness can grasp. And finally, proper names can be understood as imaginary onomaturgic constructions devised by the author, who employs linguistic and rhetorical strategies to achieve the ludic character of the text. The study reveals the story-building process and by following the onomastic traces, it captures the very method of literary creation adopted by the author.

FR

The novel by Daniel Picouly involves a considerable number of characters and, therefore, a wide range of anthroponyms, for many of which the author invites the reader to make inferences and to mobilise their encyclopedia of knowledge to identify the explicit or subtle historical reference within those names. Some of these names are immediately identifiable. For others, however, the reader's inference requires a more accurate search, which calls into question elaborate skills more easily found in a cultured reader than in a common reader.

PL

Celem badań jest sprawdzenie, w jaki sposób onomastyczne narzędzia wykryte we francuskiej powieści L’enfant leopard [The Leopard Boy](1999) Daniela Picouly’ego determinują potencjalnie pluralistyczny odbiór tekstu odwołującego się do własnej kompetencji historycznej, fikcyjnej i retorycznej. Poświęcona przede wszystkim literackiej onomastyce analiza skupia się na identyfikacji różnych kontekstów ponownie użytych przez autora powieści, z których czerpie nazwiska postaci i miejsca swojego fikcyjnego uniwersum. Nazwy własne można rozumieć jako odniesienia historyczne, które pełnią funkcję uautentyczniającą opowieść – służą jako referencyjne zakotwiczenie narracji – i zawierają odniesienia intertekstualne, które może uchwycić jedynie czytelnik o głębokiej świadomości literackiej. Nazwy własne można także rozumieć jako wyimaginowane konstrukcje onomaturgiczne opracowane przez autora, który wykorzystuje strategie językowe i retoryczne, aby osiągnąć ludyczny charakter tekstu. Studium ujawnia proces budowania opowieści oraz tropiąc ślady onomastyczne, oddaje przyjętą przez autora metodę kreacji literackiej.

Refine search results

2 Res Rhetorica

1 Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia

1 Linguistica Silesiana

1 Przegląd Wschodnioeuropejski

1 Slavica Wratislaviensia

1 Studia Semiotyczne

1 Budzyńska-Daca A.

1 Hinton M.

1 Kozubíková Šandová J.

1 Kravetskii A.

1 Malura J.

1 Rębkowska A.

1 Sale G.

1 Wojciechowska B.

2 2022

2 2020

1 2019

1 2018