Search results

1

Analiza literacko-egzegetyczna wyroczni Ha 2,1-4

100%

Ziaja K.

Scriptura Sacra

|

2016

|

issue 20

31-40

EN

At the prophet Habakuk we come across an interesting oracle saying, which is contained in verses 2,1-4. It contains the words of God, who reveals that “He who is not righteous disappears, but the righteous remains alive because of his faithfulness in the Old Testament, we find many passages in which concepts such as “faith”, “life”, “righteous” appear (e.g.: Ps 15; Isa 9,6; 11,4; 30,15; Jer 5,1; 23,5; Ez 18,5-26; Prv 12,10; Mi 6,8; Am 5 4; 5,24).This text of the Habakuk Book also deserves attention because the words mentioned above, spoken by God, are quoted three times in the New Testament, namely: Rome 1,17; Ga 3,11; Heb 10,38. In this respect the meaning of the statements is so very interesting. In the present article is first the critical literary analysis of the text carried out Ha 2,1-4 (author and the time of its activity; content; literary form). Then the exegetical analysis Ha 2,1-4 (preparation for the acceptance of the Yahweh – word Ha 2,l-3; word Yahweh Ha 2,4).

PL

Beim Prophet Habakuk stoßen wir auf einen interessanten Orakelspruch, der in den Versen 2,1-4 enthalten ist. Er beinhaltet die Worte Gottes, der offenbart, dass „Wer nicht rechtschaffen ist, schwindet dahin, der Gerechte aber bleibt wegen seiner Treue am Leben im Alten Testament finden wir viele Stellen, in denen die Begriffe, wie „Glaube“, „Leben“, „gerecht“ auftreten (z. B.: Ps 15; Jes 9,6; 11,4; 30,15; Jer 5,1; 23,5; Ez 18,5-26; Prv 12,10; Mi 6,8; Am 5 4; 5,24).Dieser Text des Habakuk-Buches verdient auf Aufmerksamkeit gleichfalls deswegen, weil die oben angeführten Worte, ausgesprochen von Gott, sind dreimal im Neuen Testament zitiert, nämlich: Rom 1,17; Ga 3,11; Hebr 10,38. In Hinsicht darauf ist der Sinn der Aussagen so sehr interessant. In dem vorliegenden Artikel ist zumachst die kritisch-literarische Analyse des Textes durchgeführt Ha 2,1-4 (Autor und die Zeit seiner Aktivität; Inhalt; Literaturform). Anschließend die exegetische Analyse Ha 2,1-4 (Vorbereitung zur Annahme des Jahwe – Wortes Ha 2,l-3; Wort Jahwe Ha 2,4).

2

Един стар български обред и магическата сила на думите

87%

Китанова М.

Poznańskie Studia Slawistyczne

|

2012

|

issue 3

EN

The ritual „Gramada” is a typical tradition of the Bulgarian ethnic territories that appeared between the end of the 19th and the beginning of the 20th century. It represents a symbolic way of „escorting” (a sort of symbolic funeral) of a dead man, who committed an act unacceptable for the community, upon the world of the dead. The „Gramada” ceremony is observed as piling up some stones on a sacral place so they can form (create) a barrier between the sinner and the righteous. During the ritual, symbolic words and acts are performed as a verbal and nonverbal act of magic. It reveals thebelief of the traditional Bulgarian people in the magical power of words.

PL

The ritual „Gramada” is a typical tradition of the Bulgarian ethnic territories that appeared between the end of the 19th and the beginning of the 20th century. It represents a symbolic way of „escorting” (a sort of symbolic funeral) of a dead man, who committed an act unacceptable for the community, upon the world of the dead. The „Gramada” ceremony is observed as piling up some stones on a sacral place so they can form (create) a barrier between the sinner and the righteous. During the ritual, symbolic words and acts are performed as a verbal and nonverbal act of magic. It reveals thebelief of the traditional Bulgarian people in the magical power of words.

3

Obraz Boga wyłaniający się z konfrontacji bezbożnego i sprawiedliwego w wybranych księgach Starego Testamentu

80%

Rams J.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2017

|

vol. 26

|

issue 3

23-31

EN

Justice is a difficult concept. Its description is present in almost every chapter of the Bible. It has various aspects. However, the basic message is that justice comes from God and it leads towards Him. The purpose is to become a righteous man who is formed by God’s Justice. By repeating this adjective, the Bible defines this attitude and contrasts it with the picture of a wicked man and impiety itself. This can be observed mainly in the Book of Proverbs and in the Book of Psalms. A simple structure of proverbs allows us to notice the contrast between a wicked and pious man. A similar structure of psalms makes it possible to compare both concepts. Selected parts of the Books define those contrasting attitudes. This leads us to predictable conclusions. Some interesting phrases can be observed in the Book of Ezekiel. The author avoids static concepts and the final classification of a righteous man who will never become a sinner. The prophet knows those attitudes. He is interested how man can change. He wants to know if man can hold on to such attitude. The narration of the Book does not contrast both attitudes but it challenges and evaluates them.

4

Otchłań w ikonie. Analiza typu ikonograficznego Zstąpienia do otchłani

80%

Nagel Z.

|

2019

|

vol. 28

|

issue 4

185-198

EN

The abyss is most often discussed from the point of view of the Scripture or human existential experience. The purpose of this article is to show the abyss in the icon where these two aspects are present. Applying reference and comparison methods, one can see the victory of Jesus Christ, which takes place in sheol over Satan and his rebellious angels. The victory accomplished on the cross by the Savior has its continuation here because in the icon it becomes the gate to heaven for the righteous dating back to Adam and Eve, the first parents of humankind. Rich symbolism of the icon Descend into the Abyss from various icon schools allows us to make a broad theological interpretation which becomes an inspiration for further research and the discovery of its message and symbolism, in the dogmatic, spiritual, liturgical, homiletic, artistic and psychological dimensions.

5

Motyw Dnia Pańskiego w Księdze Sofoniasza na tle mesjańskiej radości w So 3,14-17

71%

Zawadzki A.

Collectanea Theologica

|

2017

|

vol. 87

|

issue 4

75-90

EN

The article seeks to highlight the problem of the theological complexityof the Book of Zephaniah, that would be intriguing to the general reader,and in which the categorical divine oracle of judgment collides with a stronginvitation to the messianic joy (Ze. 3:14-17). By starting from the border verse(Ze. 3:9), where the oracle of judgment rapidly turns into an oracle of salvation,the author tries to examine the internal dynamics of this theologicalturning point. The main purpose of this analysis is to attempt to understandthe nature of the day of the Lord which, in the book of Zephaniah, turns outto be at the same time the day of judgment and the day of salvation. Basedon the classic Aristotelian doctrine of the four causes, the author puts inorder disparate material on the day of the Lord in the book of Zephaniah andsees in it a number of references to the Jahwistic version of the account ofthe sin concerning the sons of God (Gn. 6:1-4) and the flood (Gn. 6:5-8,22;9.1-17). The article may become a contribution to the understanding of theimpact of the Pentateuchal sources on the prophetic tradition.

6

„Sprawiedliwy ginie, a nikt się tym nie przejmuje” (Iz 57,1a) – obraz judejskiej elity w inwektywach Trito-Izajasza (Iz 56–57). Kryzys przywództwa w prowincji Jehud w połowie V wieku przed Chr.

71%

Zawadzki A.

The Biblical Annals

|

2023

|

vol. 13

|

issue 2

251-295

EN

The article shows that Isa 56–57 is a collection of five images (56:1–8; 56:9–12; 57:1–2; 57:3–13; 57:14–21) created in variatio style. The introduction presents a single sentence from Tacitus as an example of the variatio employed and the effort of intellectual reflection that the reader must undertake to understand it. Then an extended exegesis of Isa 56–57 – linking seemingly unconnected passages into a coherent whole – leads to a depiction of the situation of Yehud in the mid-fifth century BC, on the eve of Nehemiah’s reform. The prophecy about the eunuch in Isa 56:1–8 is a historical allusion to Nehemiah and an attempt to give him credence. Indeed, a number of arguments indicate that he may have been considered a eunuch and a foreigner by the Judeans (even if he was not de facto one – the available sources are not conclusive). Receiving a vocation, he is prepared to face a socio-religious crisis. It is mainly a crisis of leadership: those in leadership are degenerate, subject to moral insensitivity, spiritual stupefaction, drunkenness, prostitution and idolatrous practices (child sacrifice, sacred fornication, worship of Moloch), compared to mute dogs, unable to see the impending danger. The negative portrayal of the elite is balanced by positive emphases: the presence of the righteous whose death is not fruitless, the activity of the prophetic community and the announcement of the intervention of God who forgives and proclaims peace. A brief conclusion highlights the theological significance of the texts under study: inclusivity, the death of the righteous (filled with a theology of vicarious suffering), God’s ontic holiness as the basis of mercy, and prophetic inspiration as the activity of God the Creator are some of the theological themes present in Isa 56–57. The article is strictly exegetical and descriptive with elements of humanism and spirituality.

PL

Artykuł wykazuje, że Iz 56–57 jest zestawieniem pięciu obrazów (56,1-8; 56,9-12; 57,1-2; 57,3-13; 57,14-21) stworzonych w stylu variatio. Wstęp przedstawia jedno zdanie z Tacyta jako przykład zastosowanej variatio oraz trudu intelektualnej refleksji, jaki czytelnik musi podjąć, by je zrozumieć. Następnie rozbudowana egzegeza Iz 56–57 – łączącą niepowiązane na pozór fragmenty w spójną całość – prowadzi do ukazania sytuacji Jehud w połowie V wieku przed Chr., w przeddzień reformy Nehemiasza. Proroctwo o eunuchu w Iz 56,1-8 jest historyczną aluzją do Nehemiasza i próbą jego uwiarygodnienia. Szereg argumentów wskazuje bowiem, że przez Judejczyków mógł być uważany za eunucha i cudzoziemca (nawet jeśli de facto nim nie był – dostępne źródła nie są jednoznaczne). Otrzymując powołanie, zostaje przygotowany, by stawić czoła kryzysowi społeczno-religijnemu. Jest to głównie kryzys przywództwa: ci, którzy stoją na czele, są zdegenerowani, poddani znieczulicy moralnej, duchowemu otępieniu, pijaństwu, prostytucji i bałwochwalczym praktykom (składanie dzieci w ofiarach, nierząd sakralny, kult Molocha), porównani do niemych psów, nie widzą zbliżającego się zagrożenia. Negatywny obraz elit jest zrównoważony pozytywnymi akcentami: obecnością sprawiedliwych, których śmierć nie jest bezowocna, działalnością środowiska prorockiego i zapowiedzią interwencji Boga przebaczającego i ogłaszającego pokój. Krótkie zakończenie uwypukla doniosłość teologiczną badanych tekstów: inkluzywność, śmierć sprawiedliwego (wypełniona teologią cierpienia zastępczego), świętość ontyczna Boga jako podstawa miłosierdzia oraz natchnienie prorockie jako działalność Boga Stwórcy – to niektóre z teologicznych tematów obecnych w Iz 56–57. Artykuł ma charakter stricte egzegetyczny i opisowy z elementami humanizmu i duchowości.

7

caddîq wobec JHWH na przykładzie wybranych psalmów. Studium teologiczne

51%

Boboryk G.

Rocznik Teologiczny

|

2014

|

vol. 56

|

issue 1

5-26

PL

Przedłożony artykuł jest studium teologicznym na temat postawy caDDîq wobec JHWH na przykładzie wybranych psalmów z Psałterza (Ps 15; 19B; 24; 73; 101; 119). Istotą qyDIc; jest to, że przestrzega przykazań. W ceremoniale „liturgii bramy” Izrael jest zapytywany o swoją sprawiedliwość (Ps 15 i 24), bo tylko sprawiedliwi mają przywilej przebywać na obszarze sanktuarium oraz oczekiwać na Jego zbawcze interwencje w czasie potrzeby. W stosunku do swego bliźniego, sprawiedliwy okazuje swoją wierność, która jest żywotnym elementem sprawiedliwości starotestamentowej. Król jako regent JHWH w swoim życiu prezentuje cechy człowieka sprawiedliwego (Ps 101). Na wzór JHWH wypędza sprzed swojego oblicza bezbożnych, stoi na straży prawidłowego przestrzegania „liturgii bramy”. Otacza się ludźmi sprawiedliwymi, których szanuje oraz broni przed ludźmi złymi. Człowiek sprawiedliwy nie ma nic wspólnego ze sposobem myślenia, mówienia, czynami oraz sposobem życia ludzi niegodziwych (Ps 1; 119). Tora JHWH jest jego największą miłością, obiektem ustawicznej refleksji. Psalm 119 wskazuje na żarliwość tego, który znajduje ustawiczną rozkosz w Jego Torze. Choć sprawiedliwy czasami oburza się i gniewa z powodu pomyślności bezbożnych, to jednak w JHWH znajduje odpowiedź na najbardziej newralgiczne pytania (Ps 73). Pokładanie ufności w JHWH, powierzanie swojej drogi boskiemu kierownictwu, oczekiwanie na Niego, pielęgnowanie bliskiej wspólnoty z Nim daje sprawiedliwemu wewnętrzną równowagę, otwiera oczy na wspaniałość Jego obecności oraz prowadzi do przezwyciężenia najbardziej trudnych kryzysów wiary. Bezbożni budują domy z kart, które ku ich przerażeniu burzy niespodziewany podmuch Bożego gniewu. Sprawiedliwi – pomimo cierpienia – w Nim doświadczają słodyczy Jego obecności oraz zostaną przyjęci do chwały.

EN

The paper offers a theological study on the attitude of caDDîq toward Yahweh on the grounds of selected psalms (Pss 15; 19B; 24; 73; 101; 119) from The Book of Psalms. Keeping of commandments is the notae of caDDîq, the mark of the one who is allowed to enter the Yahweh’s sanctuary. In the ceremony of the «liturgy of the gate» the Israelites are interrogated about their righteousness (Pss 15 and 24), because only the righteous have privilege to sojourn in the holy place and to look forward to His saving intervention in their time of need. In relation to his neighbor, the righteous displays his commitment which is the vital part of the Old Testament view on righteousness. As the representative of Yahweh, in his life the king demonstrates features of a righteous person (Ps 101). Like God himself, the king expels from his life area the wicked and upholds the correct administration of «liturgy of the gate» in the state sanctuary. It is desirable to him to be surrounded by the righteous that He esteems and that He champions respect for their dignity and for their rights. The righteous have nothing in common with the way of thinking, talking, and living of the wicked (Pss 1; 119). The Torah of Yahweh is his biggest love and his object of continual reflection. Psalm 119 enunciates fervidness of those who find constant delight in His Torah. Although the righteous sometimes can express indignation and be angry at prosperity of the wicked, yet in Yahweh he can find the answer to the most pivotal questions (Ps 73). To trust in Yahweh, to commit his way to divine guidance, to look forward to Him, and to nurture intimate community with Him, all of these provide the righteous with inner balance, are opening his eyes on grandeur of Yahweh’s presence, and are leading him to overcoming the most difficult crises of his faith. The wicked build their houses with cards, which will be demolished by an unexpected blast of God’s wrath. Instead of their suffering the righteous experience in Yahweh nearness of His presence and certainty of being taken into glory in the future.

Refine search results

2 Łódzkie Studia Teologiczne

1 Collectanea Theologica

1 Poznańskie Studia Slawistyczne

1 Rocznik Teologiczny

1 Scriptura Sacra

1 The Biblical Annals

2 Zawadzki A.

1 Boboryk G.

1 Nagel Z.

1 Rams J.

1 Ziaja K.

1 Китанова М.

1 2023

1 2019

1 2018

1 2017

1 2016

1 2014