Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: rozwój kultury

Sort By:

Limit search:

Strategiczne kierunki rozwoju współczesnej polityki kulturalnej i ich edukacyjne konsekwencje

100%

Żardecki W. A.

Lubelski Rocznik Pedagogiczny

2021

vol. 40

issue 2

AbstractIntroduction: Active, value-based cultural policy leads to development of culture and forms of cultural expression of individuals, groups or societies; also, it has direct influence on activities of creative industries combining artistic activity and entrepreneurship, operating in the free market and growing globalisation conditions.Aim of the study: The main purpose of this paper is to analyse strategic approaches to contemporary cultural development policies implemented in mature democracies, in order to understand their educational implications and to be able to support effective, innovative and rational changes in the field of culture by creating a source of synthetic data.State of the art: As a result of conducted analyses, four strategic approaches intended to increase culture development have been identified, worked out as a result of cultural policies implemented by European democracies, focused on: 1) protection of cultural heritage, totality of creative accomplishments of mankind and supporting prestigious professional artistic creation as a source of creativity and innovation; 2) building democracy and participation in the cultural life, as well as building cultural capital of civil society as a stimulus for development and its driving force; 3) promulgation of cultural diversity in the field of creation, treated as a factor conducive to opening to Others and mutually enriching; 4) fostering personal development and higher quality of human centred life as the objective and sense of cultural policy in the era of globalisation and media impact.Conclusion: The study on educational implications of cultural policies, conducted in the longer-term perspective, has shown a broader view on the educating role of culture as a factor impacting personal development of every man; shifting from education- into personality-oriented way of thinking; seeking to improve the quality of man and fostering his development through self-development and enrichment of one’s identity, as well as by contacting other cultures, understanding cultural differences.

Wprowadzenie: Aktywna polityka kulturalna ukierunkowana na wartości jest instrumentem prowadzącym do rozwoju kultury jako takiej oraz form wyrazu kulturowego jednostek, grup lub społeczeństw; a także wywiera bezpośredni wpływ na działania przemysłów kreatywnych, łączących działalność artystyczną z przedsiębiorczością, w warunkach wolnego rynku i postępującej globalizacji.Cel badań: Głównym celem prezentowanego artykułu jest próba analizy strategicznych kierunków rozwoju współczesnej polityki kulturalnej w krajach dojrzałej demokracji, dyktowana potrzebą zrozumienia ich edukacyjnych konsekwencji oraz pragnieniem- przez stworzenie źródła syntetycznej informacji- wspierania skutecznych, nowoczesnych i racjonalnych zmian w obszarze kultury.Stan badań: W toku prowadzonych analiz ustalono cztery kierunki strategiczne intensyfikacji rozwoju kultury, wypracowane przez politykę kulturalną państw europejskich, zorientowane na: 1) ochronę dziedzictwa kulturalnego, uniwersum twórczych dokonań ludzkości oraz wspieranie rozwoju profesjonalnej twórczości artystycznej typu prestiżowego, jako źródła kreatywności i innowacyjności; 2) kształtowanie demokracji i partycypacji w życiu kulturalnym oraz kapitału kulturowego społeczeństwa obywatelskiego, jako impulsu rozwojowego i jego siły napędowej; 3) promowanie twórczej różnorodności kulturowej, traktowanej jako czynnik otwierający na Innych i wzajemnie wzbogacający; 4) sprzyjanie rozwojowi osobowemu i wyższej jakości życia zorientowanego antropocentrycznie, jako cel i sens polityki kulturalnej w epoce globalizacji i mediatyzacji.Podsumowanie: Badania konsekwencji edukacyjnych polityki kulturalnej, prowadzone w szerszej perspektywie „długiego trwania”, ukazują poszerzenie edukacyjnego myślenia o kulturze jako czynniku indywidualnego rozwoju ludzi; przeniesienie punktu ciężkości z myślenia pedagogicznego na osobowościowy, personalistyczny; zabieganie o podniesienie tzw. jakości człowieka i jego rozwój, rozumiany jako samorozwój, wzbogacanie tożsamości osoby, także przez kontakt z innymi kulturami, rozumienie odmienności kulturowych.

Refine search results

1 Lubelski Rocznik Pedagogiczny

1 Żardecki W. A.

1 2021

Search results

Strategiczne kierunki rozwoju współczesnej polityki kulturalnej i ich edukacyjne konsekwencje