Celem niniejszego tekstu jest przyjrzenie się strategii komunikacyjnej aktualnego prezydenta Czech Miloša Zemana. Składają się na niego analizy trzech wybranych wypowiedzi prezydenta – dwóch pochodzących z bezpośrednich spotkań z mieszkańcami Czech, i jednej, będącej fragmentem audycji radiowej. Punktem odniesienia stały się z jednej strony maksymy konwersacyjne P. Grice’a i reguły grzecznościowe G.N. Leecha, z drugiej zaś zasady typowe dla komunikowania politycznego. Wyniki analiz pokazują, że najprawdopodobniej mamy tu do czynienia z nową tendencją w procesie komunikacji z wyborcami. Głównym jej kanałem stają się spotkania bezpośrednie, co przyczynia się do częściowego marginalizowania mediów. Wyborcy pełnią rolę szczególnego rodzaju autorytetu, który staje się dla polityków swoistym wzorem – zarówno jeśli chodzi o zachowanie, jak i język. W efekcie tego politycy mówią do swoich wyborców to, czego się od nich oczekuje, i w sposób, jaki jest im bliski. Dla języka oznacza to niedbałość, potocyzację, ale i wulgaryzację, dla komunikowania politycznego rezygnację z języka dyplomacji, szacunku dla przeciwnika politycznego, ale i jego wyborców.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.