Search results

1

Polityczne konsekwencje zmiany formuły w yborczej i wprowadzenia ograniczeń w kandydowaniu – przypadek w yborów do rad dużych i średnich miast województwa dolnośląskiego z lat 2014 i 2018

100%

Glinka K.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2021

|

issue 2 (60)

155-172

PL

Głównym celem artykułu jest analiza zależności pomiędzy strukturą rywalizacji poli-tycznej a rozwiązaniami przyjętymi na mocy nowelizacji Kodeksu wyborczego z 2018 r. Wykorzystanie kilku metod badawczych (analizy systemowej, analizy treści, analizy po-równawczej, metody indeksowania) służy testowaniu hipotezy, zgodnie z którą zmiana struktury rywalizacji politycznej na poziomie rad dużych i średnich miast wojewódz-twa dolnośląskiego obserwowana w 2018 r. jest konsekwencją: (1) wprowadzenia no-wej formuły wyborczej, tj. proporcjonalnego systemu przeliczania głosów na mandaty w miastach niebędących miastami na prawach powiatu oraz (2) ustanowienia obostrzeń związanych z kandydowaniem do organów władzy uchwałodawczej. Wieloczynnikowa analiza rezultatów samorządowych elekcji z 2014 r. i 2018 r. umożliwia zobrazowanie rzeczywistego zakresu zmian.

EN

The main aim of the article is to analyze the relationship between the structure of po-litical rivalry and the solutions adopted under the amendment to the Electoral Code of 2018. The author uses several research methods (system analysis, content analysis, com-parative analysis, indexing methods) in order to test the hypothesis according to which the change in the structure of political rivalry in the large and medium-sized cities in the Lower Silesia Voivoideship observed in 2018 is a consequence of: (1) the change in the current election formula, i.e. the introduction of a proportional electoral system in cit-ies that are not cities with poviat rights, and (2) restrictions related to standing for elec-tion to legislative authority. The multifactorial analysis of the results of local govern-ment elections illustrates the actual scope of changes in the structure of political rivalry.

2

Systemowe uwarunkowania rywalizacji politycznej w średnich miastach województwa dolnośląskiego po 2014 roku

86%

Banaś M.

Acta Politica Polonica

|

2016

|

vol. 36

|

issue 2

49-63

EN

The aim of this article is to analyse systemic determinants of political competition in councils of medium-sized cities of Lower Silesia in Poland after local elections in 2014. Author answers following questions: 1) what types of actors do participate in political competition in these cities? 2) what is the proportion of powers in cities’ councils. Realising such aims, author fulfilled his analysis with conclusions concerning how systemic determinants of political competition influence power potential of mayors and presidents in medium-sized cities of Lower Silesia. In the considerations author used two methods – systemic analysis and legal-institutional analysis. Furthermore, he used following indexes: Rae’s index of fractionalization, Mayer’s index of aggregation, index of competitiveness in the council, index of fractionalization of the opposition and index of competitiveness among opposition groups. Authors used data presented by the State Electoral Commission.

PL

Celem rozważań podjętych w niniejszym artykule jest przeanalizowanie systemowych uwarunkowań rywalizacji politycznej w organach stanowiących średnich miast województwa dolnośląskiego po wyborach samorządowych w 2014 roku. Autor odpowiada na dwa pytania badawcze: 1) jakie podmioty biorą udział w rywalizacji politycznej we wskazanych miastach oraz 2) jaki układ sił ukształtował się w ich organach stanowiących. Ponadto przedstawiono wnioski dotyczące sposobu, w jaki badane uwarunkowania determinują potencjał władczy burmistrzów / prezydentów miast. W rozważaniach wykorzystano dwie metody – analizę systemową oraz analizę instytucjonalno-prawną. Ponadto posłużono się indeksem frakcjonalizacji Douglasa Rae, indeksem agregacji Lawrence’a C. Mayera, indeksem rywalizacyjności w organie stanowiącym, indeksem frakcjonalizacji opozycji oraz indeksem rywalizacyjności wśród partii opozycyjnych. Analizę oparto na danych opublikowanych przez Państwową Komisję Wyborczą.

3

Rywalizacja polityczna w stanie bezpartyjnym

86%

Wielgosz Ł.

Wrocławskie Studia Politologiczne

|

2019

|

vol. 27

165-181

EN

The purpose of the article is to show how political competition takes place in countries where there are no political parties. These countries can be divided into two groups. The first group includes countries in which this type of organization is prohibited. The second group consists of countries in which the law allows free association of people in various organizations, but nevertheless political parties do not exist. Can both these groups fall into the same category of the “no-party model”? Or perhaps these are completely different cases. To verify the hypothesis and solve this issue, a comparative analysis of the forms of political organization of society and power structures in countries where political parties do not exist will be conducted. As a result, it will be possible to present common features for all these countries and indicate the differences between them. Perhaps, by comparing different cases, it will be possible to group the cases into similar models.

4

Wybory w Rosji 2011 i 2012 roku. Zmiana czy stagnacja społeczno-polityczna

72%

Górka M.

Wrocławskie Studia Politologiczne

|

2014

|

vol. 16

186 - 204

EN

Parliamentary elections in 2011 and presidential elections in 2012 proved to be the most exciting struggle for power in Russia. Despite numerous reports of irregularities, Vladimir Putin was the winner of the presidential elections in Russia. People felt betrayed by the authority, it was found that the four-year term of Prime Minister Putin was merely a transitional period to re-take the helm at the Kremlin. Political forecasts did not predict the huge public demonstrations, which were opposed to Putin’s candidacy for president. Elections, both parliamentary and presidential, resembled his character more than the choice of a plebiscite among the alternatives from a wide political spectrum. Events in Russia, which were observed by political scientists, have set the new research questions concerning the electoral competition. The purpose of the analysis is to answer the question whether there has been a change in the formulation of political disputes in Russia and if so, what factors affect their transformation? The paper is to specify the factors dynamizing the electoral competition, and also to indicate what values manage to mobilize people. The analysis of the manifestations accompanying the elections in Russia will also point to new forms and techniques of protest.

5

Odbudowa autorytetu czy polityczne bankructwo? Działalność polityczna i wydawnicza Wiktora Kulerskiego w niepodległej Polsce (1918–1935)

72%

Krzemiński T.

Rocznik Historii Prasy Polskiej

|

2013

|

vol. 16

|

issue 2(32)

37-48

PL

Artykuł jest syntetycznym opisem aktywności publicznej Wiktora Kulerskiego, właściciela koncernu prasowego i wydawcy regionalnej prasy codziennej, w kontekście złożonych przemian politycznych, społecznych i gospodarczych okresu międzywojennego

EN

In the last decades before World War I Wiktor Kulerski made his name as a journalist, newspaper proprietor, politician and member of the Reichstag from West Prussia. This article traces his fortunes amid the complex political, social and economic changes that followed after 1918

6

Od upartyjnienia do „ulokalnienia”? Przypadek zachodniopomorskich powiatów grodzkich w wyborach 2014 roku

72%

Drzoneki M.

Opuscula Sociologica

|

2015

|

issue 3(13)

77-92

PL

W artykule porównano wyniki rywalizacji wyborczej (w latach 2010 i 2014) w trzech powiatach grodzkich Pomorza Zachodniego – koszalińskim, szczecińskim i świnoujskim – oraz ich implikacje na strukturę lokalnych scen politycznych. Przede wszystkim zwrócono uwagę na rezultaty osiągane przez komitety parlamentarne ugrupowań politycznych oraz komitety lokalne. Analiza pokazała, że w przypadku Koszalina i Szczecina odnotowano zmniejszenie poziomu upartyjnienia ich scen politycznych. Wskazano na trzy zasadnicze czynniki determinujące strukturę lokalnych scen politycznych: efektywność lokalnych oddziałów partii ogólnopolskich, możliwość dokonania reelekcji przez prezydenta miasta oraz potencjał polityczny opozycji względem ugrupowania rządzącego w mieście.

EN

The article compares the results of the election rivalry (in the years 2010 and 2014) in the three towns with districts rights of Western Pomerania (Koszalin, Szczecin and Świnoujście). The implications of political rivalry for the structure of the local political scenes is also underlined: the attention is paid to the results achieved by parliamentary committees of political parties and local committees. The analysis shows the reduction of the political parties influence on the local political scenes. The article also points at three key factors that determine the structure of local political scene. The first one is effectiveness of political party in the town, the second is the possibility of re-election by the mayor of town and the third – political potential of opposition groups to the ruling committee in the town.

7

Wybory 2015 roku w Polsce – analiza z perspektywy ewolucji systemu partyjnego

72%

Sieklucki D.

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

|

2018

|

vol. 57

20-34

EN

The aim of the article is to ascertain the impact of 2015 presidential and parliamentary elections on the Polish party evolution process. Author verifies three hypotheses: first – elections have no influence on structure of the party system, second – elections are a new stage in evolution process, and third – elections of 2015 made some changes in the evolution of the party system, which, in case of consolidation and confirmation in subsequent elections, justifies their recognition as a transition phase. Author concludes that last hypothesis explains the impact of 2015 elections. Author analyses elections from quantitative and qualitative perspectives using methodology of political sciences.

PL

Celem artykułu jest określenie znaczenia wyborów prezydenckich i parlamentarnych 2015 r. dla procesu ewolucji polskiego systemu partyjnego. Autor weryfikuje trzy hipotezy – pierwszą, według której wybory nie przyniosły zmian w strukturze systemu partyjnego, drugą – wybory zapoczątkowały nowy etap w tym procesie – i trzecią, wskazującą, że wybory przyniosły nowe zjawiska w procesie ewolucji, które w przypadku potwierdzenia się i ugruntowania w przyszłości mogą wprowadzić system partyjny w nowy etap. Autor stwierdza, że trzecia hipoteza w prawidłowy sposób określa znaczenie elekcji 2015 r. Analiza bazuje na metodologii nauk o polityce i prowadzona jest zarówno w wymiarze ilościowym, jak i jakościowym.

8

Wpływ postulatów programowych na sukces wyborczy – na przykładzie partii: PiS, PO, ZL w wyborach parlamentarnych w Polsce w 2015 roku

72%

Tyrała M.

Środkowoeuropejskie Studia Polityczne

|

2018

|

issue 1

61-78

EN

The main research hypothesis of the article is as follows: the postulates of th electoral manifestos of the Law and Justice (PiS), Civic Platform (PO) and United Left (ZL) parties had a crucial impact on their success or failure in the 2015 parliamentary elections in Poland. The manifesto of each party is briefly described here.Owing to the interdisciplinary nature of the text, it applies political, sociological and philosophical approaches. During the verification of the main hypothesis it turns out that both PiS and PO emphasized social issues (mainly of economic character) during their electoral campaigns. This common factor was a feature distinguishing these two parties from the others during the elections. It can be assumed, with a fair degree of probability, that this was a key factor in the victory of PiS. The article attempts tospecify the underlying ideological currents of political parties in Poland in 2015 (Conservatives, Liberals, Socialists). The analysis may contribute to the further investigation of rivalry in the electoral process in Poland.

PL

Główna hipoteza badawcza postawiona w artykule brzmi: postulatyprogramowe (wyborcze) partii PiS, PO i ZL, miały decydujący wpływ na sukces wyborczy tych partii w wyborach parlamentarnych w Polsce w 2015 roku. Celem autora była charakterystyka programów wyborczych prawicowych i lewicowych partii oraz koalicji wyborczych przed wyborami parlamentarnymi w 2015 r. Scharakteryzowane zostały programy wyborcze poszczególnych komitetów wyborczych. W artykulepodjęto próbę charakterystyki partii politycznych posiadających największy potencjał wyborczy i reprezentujących główne nurty ideowe w Polsce: konserwatywny, liberalny oraz socjaldemokratyczny. Tekst ma charakter interdyscyplinarny, problem badawczy został przeanalizowany z perspektywy politologicznej, socjologicznej i filozoficznej. Weryfikując hipotezę postawioną w pracy, zauważono, iż występuje dużeprawdopodobieństwo, że to właśnie (socjalny) program wyborczy partii PiS, miał kluczowy wpływ na jej wynik wyborczy. Próba odpowiedzi na postawione pytanie badawcze może wnieść istotny wkład w dalsze badanie procesu rywalizacji wyborczej partii politycznych w Polsce.

9

Konsolidacja demokracji w Polsce w latach 2006-2017

72%

Tyrała M.

Studia Politicae Universitatis Silesiensis

|

2019

|

vol. 25

67-81

EN

The aim of the article is the characteristics of the process of consolidation of democracy in Poland in the past 11 years. The main research question posed in the article: democracy in Poland is non‑consolidated. The process was characterized political competition (electoral and parliamentary coalitions) and the factors determining the (conditional) process of consolidation of democracy. The article has an interdisciplinary research problem will be analysed on a basis of polemology, be a different sociology and philosophies. Attempt to answer the research question, can make a significant contribution to the further exploration of the process of consolidation of democracy in Poland.

PL

Celem autora artykułu jest charakterystyka procesu funkcjonowania demokracji w Polsce w ciągu ostatniej dekady. Główny problem badawczy/hipoteza postawiona w artykule brzmi: „Demokracja w Polsce jest nieskonsolidowana (niespójna)”. Scharakteryzowany został proces rywalizacji politycznej oraz czynniki określające (warunkujące) proces utrwalenia demokracji. Artykuł ma charakter interdyscyplinarny, problem badawczy został przeanalizowany z perspektywy politologicznej, socjologicznej i filozoficznej. Próba analizy problemu badawczego może wnieść istotny wkład w dalsze badanie procesu funkcjonowania demokracji w Polsce.

10

Bezpartyjna wolność i bezpartyjne zniewolenie. Rywalizacja polityczna w stanach bezpartyjnych

72%

Wielgosz Ł.

Studia Politicae Universitatis Silesiensis

|

2019

|

vol. 27

79-99

EN

Political parties in most countries organize the political life of citizens, integrate people around ideas, ideas or leaders, create power elites and control power. In some political systems, parties are replacing public administration and other state institutions. However, there are countries where there are no political parties. Giovanni Sartori referred to such cases as „no‑party states.” The purpose of the article is to find the answer to this question whether this situation prevents no‑party states citizens from participating in political decisions.

PL

Partie polityczne pełnią bardzo ważną funkcję we współczesnym świecie - w zdecydowanej większości państw organizują życie polityczne obywateli, integrują ludzi wokół idei, pomysłów lub liderów, kreują elity władzy, biorą udział w sprawowaniu kontroli nad tą władzą, a w niektórych systemach politycznych zastępują administrację publiczną oraz inne instytucje państwowe. Są jednak takie państwa, które radzą sobie bez partii politycznych. Giovanni Sartori określał tego typu przypadki jako „no‑party states”, co można przetłumaczyć jako „stany bezpartyjne”. Stan bezpartyjny może ukształtować się w danym państwie z różnych przyczyn. Rywalizacja polityczna w takich warunkach również będzie miała swoją specyfikę. Czy brak partii politycznych w danym państwie uniemożliwia jego obywatelom wzięcie udziału w podejmowaniu decyzji politycznych? Celem autora artykułu jest znalezienie odpowiedzi na to pytanie.

11

Przywództwo polityczne Jarosława Kaczyńskiego i Donalda Tuska w latach 2005-2011. Wybrane aspekty

72%

Górka M.

Forum Politologiczne

|

2013

|

vol. 15 - Przywództwo polityczne w Polsce i na świecie

177-205

EN

Since 2005, political life in Poland has been dominated by two competing ideologies of the post-Solidarity formation. Electoral races between the post-Solidarity parties of the PO and PiS have revealed more than just the new face of political divisions. A dynamic and emotional struggle has been reflected in the different styles of party leadership. The increasing role of the media in political competition illuminates the important role of political actors by incorporating society as a passive viewer. Democratic elections, for political parties, are the real measure of approval and popularity for their political leaders. Kaczyński's opposite vision of the state of Poland “liberal” and “social”, also affects the divisions among the electorate. Finally, the results of the election contest undoubtedly affect the public's image of the two leaders, who dominate the public discourse due to the large amount of focused attention by the mass media. Consequently, the public's attention is captured and influenced by the views and political attitudes of its constituencies. Tusk and Kaczyński have the ability to mobilize and inspire many voters, they are masters at engaging the publics' hearts and minds. However there are limits, including that neither leader accepts people stronger than himself. Each feels that strong people pose a threat to their personal position. Their leadership styles are not indifferent to the quality of the political system, but the current model of leadership oscillates between the myth of martyrdom, the rhetoric of populism and passive vagueness.

12

Rywalizacja i współpraca. Polityka Barnima I (1233-1278) i Bogusława IV wobec Piastów (1278-1309) – zarys problemu

72%

Guzikowski K.

Przegląd Zachodniopomorski

|

2017

|

issue 2

181-198

EN

The goal of this paper was to analyse the relations of the House of Piast with West Pomerania under the reign of Barnim I (1233–1278) and his son Bogusław IV (Bogislaw IV) (1278–1309). The results of the analysis suggest that the hostile relations which emerged between Barnim I and the Piasts of Silesia and Greater Poland were a consequence of the military rivalry over the borderlands on Noteć, especially Santok and its castellany. In addition, the Piasts were evidently not ready to pursue closer political relations with Barnim I, but the Duke of West Pomerania was not prudent in his political calculations either. As for the rule of Barnim’s son Bogusław IV (Bogislaw IV), the circumstances were theoretically more favourable for establishing cooperation with the Piasts of Greater Poland, namely Przemysł II. Moreover, there was even an attempt at doing so in 1287 in a coalition with the Duke of Pomerania, Mściwój II (Mestwin II), but it did not bring Bogusław IV (Bogislaw IV) any significant political gains. He began hoping for an alliance with the powerful Lübeck, which was backed by the increasingly influential – economically and politically – Hanseatic cities. A new chapter in the relations with the House of Piast began with the events of the second half of the last decade of the 13th century. The partition of West Pomerania in 1295 and the murder of Przemysł II in February 1296 have completely changed Bogusław IV’s (Bogislaw IV) political standing. He attempted to start a cooperation with the new rules of the Greater Poland province, Władysław Łokietek (the Short), but the latter did not stay in power in that area (until 1299). The Czech Přemyslids, who have taken control of Greater Poland and reigned over it until 1306, were determined to work with the Margraves of Brandenburg, who were hostile towards Bogusław IV (Bogislaw IV). In turn, the Silesian Piast Henryk III głogowski (Henry III of Głogów), who ruled his province in 1306–1309 was conflicted with Władysław Łokietek (the Short) and not interested in the relations with the House of Griffins.

PL

Celem artykułu była analiza relacji Piastów z Pomorzem Zachodnim w czasach rządów Barnima I (1233–1278) i jego syna Bogusława IV (1278–1309). Z przeprowadzonej analizy wynika, że wrogie relacje, jakie powstały między Barnimem I a Piastami śląskimi i wielkopolskimi były następstwem militarnej rywalizacji o pograniczne ziemie nadnoteckie, szczególnie o gród w Santoku i kasztelanię santocką. Wyraźnie też daje się zauważyć brak gotowości po stronie Piastów do nawiązania bliższych relacji politycznych z Barnimem I, ale także książę Pomorza Zachodniego w swoich kalkulacjach politycznych nie wykazał się właściwą przenikliwością. Z kolei za panowania jego syna Bogusława IV teoretycznie istniały dogodniejsze uwarunkowania polityczne do nawiązania współpracy z Piastami wielkopolskimi, a konkretnie z Przemysłem II. Co więcej, do takiej próby nawet doszło w 1287 roku w koalicji z księciem wschodniego Pomorza, Mściwojem II, ale większych korzyści politycznych to Bogusławowi IV nie przyniosło. Wkrótce większe nadzieje zaczął on pokładać w sojuszu z potężną Lubeką, za którą stał wyrastający na potężną siłę nie tylko ekonomiczną, ale także polityczną, związek miast hanzeatyckich. Nowy rozdział w relacjach z Piastami otworzyły wydarzenia z połowy ostatniej dekady XIII wieku. Podział Pomorza Zachodniego w 1295 roku i zamordowanie Przemysła II w lutym 1296 roku zupełnie zmieniły sytuację polityczną Bogusława IV, który próbował nawiązać współpracę z nowym władcą w dzielnicy wielkopolskiej, Władysławem Łokietkiem, który jednak nie utrzymał się długo przy władzy na tym terytorium (do 1299 r.). Czescy Przemyślidzi, którzy objęli Wielkopolskę i rządzili nią do 1306 roku, byli zdecydowanie zorientowani na współpracę z wrogimi Bogusławowi IV margrabiami brandenburskimi. Z kolei śląski Piast Henryk Głogowczyk, który sprawował rządy w tej dzielnicy w latach 1306–1309, zupełnie nie wykazywał zainteresowania relacjami z Gryfitami, uwikłany w konflikt z Władysławem Łokietkiem.

13

Między wyjaśnianiem jednoprzyczynowym a czynnikowym. Prasa w Polsce wobec zwycięstwa Prawa i Sprawiedliwości w wyborach europejskich w 2019 roku

58%

Paruch W.

Dzieje Najnowsze

|

2022

|

vol. 54

|

issue 1

201-239

EN

The article is a comparative analysis of the ways of explaining the victory of the Party Prawo i Sprawiedliwość (Law and Justice) in the European elections in Poland in 2019, offered to the public in traditional and electronic media. The research hypotheses relating to the topic were verified through a critical assessment of the texts published in selected representative newspapers – dailies and weeklies, as well as their websites (so-called online press services).

PL

Artykuł jest analizą porównawczą sposobów wyjaśniania wygranej Prawa i Sprawiedliwości w wyborach europejskich w Polsce w 2019 r., proponowanych opinii publicznej w mediach tradycyjnych i elektronicznych. Dokonano weryfikacji hipotez badawczych odnoszących się do tematu. Weryfikacja hipotez została dokonana w wyniku krytycznej oceny tekstów zamieszczonych na łamach wybranych reprezentatywnych gazet – dzienników i tygodników oraz prowadzonych przez nie stron internetowych (tzw. internetowe serwisy prasowe).

14

Wpływ kultury politycznej na proces funkcjonowania demokracji w Polsce w latach 2006–2018

58%

Tyrała M.

Środkowoeuropejskie Studia Polityczne

|

2020

|

issue 1

97-113

EN

The aim of the article is to describe the process of democracy as it has been functioning in Poland over the last decade. The main research hypothesis in the article is that the political culture has had a crucial impact on the functioning of democracy in Poland. The author’s goal was to describe the process of political rivalry and the determinants of the process of consolidating democracy. The text is of an interdisciplinary character, since the research problem has been analyzed from the political, sociological and philosophical perspectives. While verifying the hypothesis put forward, it was observed that it is the low level of political culture that is very likely to have a negative impact on the functioning of democracy in Poland. An attempt to analyze the research problem may make a significant contribution to further study of the process of consolidating democracy in Poland.

PL

Celem artykułu jest charakterystyka procesu funkcjonowania demokracji w Polsce w ciągu ostatniej dekady. Główna hipoteza badawcza postawiona w artykule brzmi: Kultura polityczna ma kluczowy wpływ na proces funkcjonowania demokracji w Polsce. Celem autora była charakterystyka procesu rywalizacji politycznej oraz czynników określających (warunkujących) proces konsolidacji demokracji. Tekst ma charakter interdyscyplinarny, problem badawczy został przeanalizowany z perspektywy politologicznej, socjologicznej i filozoficznej. Weryfikując hipotezę postawioną w pracy, zauważono, iż występuje duże prawdopodobieństwo, że to właśnie niska kultura polityczna ma negatywny wpływ na funkcjonowanie demokracji w Polsce. Próba analizy problemu badawczego może wnieść istotny wkład w dalsze badanie procesu funkcjonowania demokracji w Polsce.

15

Specyfika partyjnej rywalizacji politycznej w wyborach do samorządu terytorialnego w roku 2014 na przykładzie województwa opolskiego

58%

Ganowicz E., Opioła W.

Przegląd Politologiczny

|

2017

|

issue 2

137-156

EN

The aim of the article is to analyse how political competition at the local level in the Opole Voivodeship is organized; whether local actors effectively compete with political parties and whether the final result fits into the specifics of election at the subnational level. For this purpose, a statistical analysis of the results of the local government elections in 2014 was made. We take into account party election committees and the German Minority Electoral Committee, which we treat as a proto-party. Both the number of candidates and the number of elected councilors and mayors, were analyzed. The most important findings are as follows: local government at the voivodship level is currently strongly partydependent in the Opole region. At the district level, the largest number of candidates are registered by political parties. In total, 246 district councilors (including Opole), 127 seats received candidates from the party committees. In the elections to the communes over 20 thousand of the inhabitants, the percentage of seats of party-dependent councilors was 34.2 percent and in the village communes (less than 20 thousand of the inhabitants) – 13.6 percent.

PL

Celem artykułu jest ustalenie, jak przebiega rywalizacja polityczna na poziomie samorządowym w woj. opolskim, tzn. czy lokalne podmioty skutecznie współzawodniczą z partiami politycznymi i czy ostateczny rezultat wpisuje się w specyfikę elekcji na poziomie subnarodowym (tzn., czy upartyjnienie wzrasta wraz ze szczeblem samorządu), czy też odznacza się jakimiś cechami charakterystycznymi. W tym celu przeprowadzona została analiza statystyczna wyników wyborów samorządowych 2014 roku, uwzględniająca partyjne komitety wyborcze oraz komitet wyborczy Mniejszości Niemieckiej, który traktujemy jak protopartię. Analizie podlegała zarówno liczba kandydatów, jak i liczba wybranych radnych oraz wójtów, burmistrzów, prezydentów z poszczególnych ugrupowań. Najważniejsze wnioski są następujące: władza samorządowa na szczeblu wojewódzkim jest obecnie na Opolszczyźnie silnie upartyjniona. Na poziomie powiatów, najwięcej kandydatów w wyborach wystawiają partie polityczne. Ogółem, na 246 radnych powiatowych (w tym radnych Opola – miasta na prawach powiatu), 127 mandatów zdobyli kandydaci startujący z list partii. W wyborach do rad gmin powyżej 20 tys. mieszkańców, odsetek mandatów radnych, uzyskanych przez partyjne komitety wyborcze wyniósł 34,2 proc. a w gminach poniżej 20 tys. – 13,6 proc. Wyniki te potwierdzają tezę o malejącym upartyjnieniu wyborów wraz ze szczeblem samorządu.

16

Władza lokalna nie dla partii? Przypadek Pawła Adamowicza w rywalizacji 2018 roku

51%

Drzonek M.

Przegląd Politologiczny

|

2020

|

issue 2

105-117

EN

The subject of the research undertaken in the article is the competition for local authority in Gdańsk in 2018. In the previous elections (the years: 2002, 2006, 2010, 2014) the presidency of the city were permanently won by Paweł Adamowicz. He always officially represented the very popular political party in Gdańsk – Platforma Obywatelska (PO). In 2018, however, Adamowicz started from his own committee (KWW Paweł Adamowicz Wszystko dla Gdańska – Everything for Gdańsk). In that year he competed for the chair of the city president with both the candidate of the PO (Jarosław Wałęsa) and the Prawo i Sprawiedliwość (PiS) candidate (Kacper Płażyński). The 2018 elections in Gdańsk were therefore an interesting casus: “the same” Paweł Adamowicz joined the fight, but already as a representative of his own nonpartisan committee. Moreover, he stood against the party he had earlier always represented. So it was an interesting case to seek the answer to the question – what will become the prevailing element in this competition: its partisan affiliation or personalization? Secondly, it was fascinating to check whether the transfer of the dominant nationwide division (the former “my–oni” division, and in the 2018 version: antyPiS vs. PiS) brings political parties effectiveness in the competition for local power? The following assumptions were made: a. The personal option is more important in competing for local authority than party sympathies; b. the new version of the division “my–oni” (PiS–antyPiS) does not bring effectiveness in the struggle for power on Gdańsk political scene. The value of the research is to use not only published sources but also unpublished qualitative research – anonymous interviews with local politicians.

PL

Przedmiotem badań podjętych w artykule jest rywalizacja o władzę lokalną w Gdańsku w 2018 r. Cztery wcześniejsze elekcje lat 2002–2014 w rywalizacji o prezydenturę miasta wygrywał Paweł Adamowicz, który zawsze oficjalnie reprezentował bardzo popularną w Gdańsku partię polityczną – PO. W 2018 r. Adamowicz wystartował jednak z własnego komitetu (KWW Pawła Adamowicza Wszystko dla Gdańska) i konkurował o fotel prezydenta miasta zarówno z kandydatem PO (Jarosław Wałęsa), jak i pretendentem PiS (Kacper Płażyński). Wybory z 2018 r. w Gdańsku były zatem interesującym casusem: do walki przystąpił „ten sam” Paweł Adamowicz, ale już jako reprezentant własnego, pozapartyjnego komitetu wyborczego, co więcej, wystąpił przeciwko partii, którą dotychczas zawsze reprezentował. Był to więc ciekawy przypadek do poszukiwania odpowiedzi na pytanie co w tej rywalizacji stanie się elementem przeważającym: jej upartyjnienie czy personalizacja? Po drugie frapujące było sprawdzenie czy przenoszenie dominującego podziału ogólnopolskiego (dawny podział my–oni, a w wersji z 2018 r.: anty-PiS vs. PiS) przynosi partiom politycznym efektywność w rywalizacji o władzę lokalną? Poczyniono następujące założenia: a) opcja personalna jest ważniejsza w rywalizacji o władzę lokalną od sympatii partyjnych; b) nowa wersja podziału „my–oni” (PiS–antyPiS) nie przynosi efektywności w walce o władzę na miejskiej scenie politycznej. Wartością badań jest wykorzystanie w nich nie tylko źródeł publikowanych, ale również niepublikowanych badań jakościowych – anonimowych wywiadów z lokalnymi politykami.

Refine search results

Polityczne konsekwencje zmiany formuły w yborczej i wprowadzenia ograniczeń w kandydowaniu – przypadek w yborów do rad dużych i średnich miast województwa dolnośląskiego z lat 2014 i 2018

Systemowe uwarunkowania rywalizacji politycznej w średnich miastach województwa dolnośląskiego po 2014 roku

Rywalizacja polityczna w stanie bezpartyjnym

Wybory w Rosji 2011 i 2012 roku. Zmiana czy stagnacja społeczno-polityczna

Odbudowa autorytetu czy polityczne bankructwo? Działalność polityczna i wydawnicza Wiktora Kulerskiego w niepodległej Polsce (1918–1935)

Od upartyjnienia do „ulokalnienia”? Przypadek zachodniopomorskich powiatów grodzkich w wyborach 2014 roku

Wybory 2015 roku w Polsce – analiza z perspektywy ewolucji systemu partyjnego

Wpływ postulatów programowych na sukces wyborczy – na przykładzie partii: PiS, PO, ZL w wyborach parlamentarnych w Polsce w 2015 roku

Konsolidacja demokracji w Polsce w latach 2006-2017

Bezpartyjna wolność i bezpartyjne zniewolenie. Rywalizacja polityczna w stanach bezpartyjnych

Przywództwo polityczne Jarosława Kaczyńskiego i Donalda Tuska w latach 2005-2011. Wybrane aspekty

Rywalizacja i współpraca. Polityka Barnima I (1233-1278) i Bogusława IV wobec Piastów (1278-1309) – zarys problemu

Między wyjaśnianiem jednoprzyczynowym a czynnikowym. Prasa w Polsce wobec zwycięstwa Prawa i Sprawiedliwości w wyborach europejskich w 2019 roku

Wpływ kultury politycznej na proces funkcjonowania demokracji w Polsce w latach 2006–2018

Specyfika partyjnej rywalizacji politycznej w wyborach do samorządu terytorialnego w roku 2014 na przykładzie województwa opolskiego

Władza lokalna nie dla partii? Przypadek Pawła Adamowicza w rywalizacji 2018 roku