Search results

1

Scenariusz zajęć edukacyjnych. Gdzie zaczyna się droga do sukce

100%

Rutkowska E.

Przedsiębiorczość - Edukacja

|

2006

|

vol. 2

314-316

EN

Aims: students: . notice the diversity in success world . give characteristic of successful man . understand a sense of self-improvement. Methods: lecture, brain storm, discussion, exercise. Lesson course: Introduction: Teacher starts the discussion, ask students : what is a success?, who is a successful man?, who can reach a success? Analysis of student.s answers: .it is impossible to create one model of success and indicate only one proper way to triumph. Discussion Final conclusion: If we want to reach a success we have to believe in our competences and develop our skills.

2

Zachód słońca. Scenariusz filmu kinowego

100%

Filipowicz K., Różewicz S.

Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication

|

2009

|

vol. 7

|

issue 13-14

280-308

EN

.

PL

Zachód słońca. Scenariusz filmu kinowego

3

Techniki komponowania obrazowania w tekstach kabaretonu

71%

Czechowski W., Ozga K.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

|

2018

|

vol. 48

|

issue 2

303-319

EN

The article analyses selected techniques of image construction in texts of cabaret performances. It is assumed that cabaret discourse is an interaction arrangement in which the standard objective of communicative behaviour of cabaret artists is to amuse the audience and the standard objective of the audience is to be entertained. Since the creators of cabaret performance make use of other discourses, the authors attempt to answer the following research question: What means of operating on discourse(s) lead to the accomplishment of the interactional goal? The cabaret sketch Teachers by a popular Polish cabaret group Nowaki constitutes the empirical material. The methodology of the research is based primarily on the communicative grammar model. The analysis shows that cabaret discourse uses image construction techniques that create non-standard points of access to scripts, scenarios or stereotypes, which are based on their violation or negative reinforcement, and which use a varied repertoire of linguistic devices such as metaphor, intertextuality, polysemy, operations on the phonological level and reference to hyperdiscourse.

PL

Artykuł stanowi analizę technik komponowania obrazowania w tekstach kabaretonu. Autorzy wychodzą z założenia, że dyskurs kabaretowy to układ interakcyjny, w którym standardowym celem zachowania komunikacyjnego twórców kabaretowych jest rozśmieszanie audytorium, a standardowy cel podjęcia roli odbiorcy tekstu kabaretowego stanowi zabawa. Twórcy kabaretowi do budowania obrazowania korzystają z innych dyskursów, zatem autorzy próbują odpowiedzieć na następujące pytanie badawcze: Jakie sposoby operowania dyskursem(ami) doprowadzają twórców kabaretowych do osiągnięcia celu interakcyjnego? Materiałem empirycznym jest skecz popularnej polskiej grupy kabaretowej Nowaki pt. Nauczyciele. Metodologia badania opiera się przede wszystkim na założeniach gramatyki komunikacyjnej. Analiza pokazuje, że dyskurs kabaretowy operuje technikami obrazowania, które kreują niestandardowe punkty dostępu do skryptów, scenariuszy czy stereotypów, bazujące na ich pogwałceniu lub negatywnej hiperbolizacji, wykorzystujące repertuar środków językowych, takich jak metafora, intertekstualność, polisemia, operacje na poziomie fonologicznym czy odniesienie do hyperdyskursu.

4

Ciało pedagogiczne. Skrypt performatywny i badanie poprzez sztukę

63%

Kosińska M.

Sztuka i Dokumentacja

|

2017

|

issue 16

101-114

EN

The subject of the investigation is the theatrical performative action treated as a para-exploratory, para-analytical practice. The questions posed relate to the possibilities and consequences of pragmalinguistic analysis used in artistic practices concentrated on the institution of school and its social subjects. On the basis of The Pedagogical Body, a performance created by a group of school teachers from the Theatrical Institute in Warsaw, the author analyzes the collective mechanisms for the creation of a performative script and on that basis – for further cultural scripts generated for Polish school institutions. The performative action is treated here as a reflexive practice, focused on the professional activity of teachers and operating within the category of mime. The social aspects of participation in projects of this kind are analyzed in terms of paranoid reactions and mechanisms of exclusion in the work places.

5

Zbliżenie na biedronkę. Konwicki, Mach i ujęcie z niebyłej adaptacji

63%

Kaniecki P.

Kwartalnik Filmowy

|

2022

|

issue 118 Jedno ujęcie

42-57

PL

Przedmiotem artykułu jest podobieństwo motywu biedronki w scenariuszu (autorstwa Tadeusza Konwickiego, Jerzego Kawalerowicza i Wilhelma Macha) niezrealizowanego filmu o wyprawach kosmicznych Witaj, Ziemio (1959) oraz bliźniaczego motywu w powieści Wniebowstąpienie (1967) Konwickiego. Autor wykazuje, że motyw ten stanowi jedynie nieświadomej reminiscencji, ale został wprowadzony przez pisarza do tekstu powieści z rozmysłem i w konkretnych celach, które zostają tu zrekonstruowane. Omawia znaczenia figury biedronki w maszynopisie scenariusza oraz sensy, które nawiązanie to wnosi do Wniebowstąpienia. Przedstawia również komplikacje z zakresu teorii literatury ujawniające się przy opisie tego nawiązania. Wynikają one z tego, że tekst, do którego Konwicki się odwołał, nie funkcjonuje w obiegu (zatem trudno mówić o aluzji literackiej, skoro odbiorcy nie mogli wiedzieć, że motyw jest aluzją). Problemy te spiętrza jeszcze milczenie pisarza na temat scenariusza – nie opowiadał o nim ani nawet nie sugerował jego związków z Wniebowstąpieniem. Autor próbuje więc dociec, jakie mogły być intencje Konwickiego i jak podobieństwa obu motywów można wpisać w kategorie teoretycznoliterackie.

EN

The article discusses the similarity between the motif of the ladybug in the screenplay (by Tadeusz Konwicki, Jerzy Kawalerowicz, and Wilhelm Mach) of an unrealized film about space expeditions, Witaj, Ziemio [Welcome, Earth] (1959), and the twin motif from Kowicki’s novel Wniebowstąpienie [Ascension] (1967). The author shows that the appearance of the ladybug is not just an unconscious reminiscence, but the motif was deliberately introduced by Konwicki into the text of the novel, for specific purposes that are reconstructed here. He discusses the meanings of the motif in the screenplay’s typescript, and the contribution of this reference to the meanings of Ascension. He also presents the literary-theoretical complications that arise in describing the reference, which result from the fact that the text evoked by Konwicki is not in circulation; it is difficult to speak of a literary allusion if the readers did not understand that the motif is an allusion. These complications are compounded by the writer’s silence about the script – he did not talk about it or even hint at its connection to Ascension. The author tries to find out what Konwicki’s intentions might have been and how the similarities between the two motifs can be put into literary-theoretical categories.

6

Sources of Uncertainty in Formulation of the Cognitive Scenarios for Development of Water Management

63%

WALCZYKIEWICZ T., DUBEL A., Paradowska M., Platje J. J., Graczyk A. M., Graczyk A.

Economic and Environmental Studies

|

2017

|

vol. 17

|

issue 43

539-554

EN

Uncertainty is a frequent obstacle in decision making process, therefore understanding its sources might facilitate this process and increase its effectiveness. The objective of the paper is to identify the sources of uncertainty in planning in water management, which have been revealed and identified by carrying out the process of developing cognitive scenarios in the Klimat project (POIG.01.03.01-14-011/08). The paper discusses scenarios for development of water management and the development process thereof in the Klimat project. Selection of literature is presented, showcasing other projects in which scenario analyses of this type from around the world have been performed. A method of formulating development scenarios in water economy is presented, along with its results, which reveal the sources of uncertainties in water management planning.

PL

Niepewność jest często przeszkodą w procesie podejmowania decyzji, stąd poznanie jej źródeł może ułatwić ten proces i zwiększyć jego skuteczność. Celem artykułu jest identyfikacja źródeł niepewności w planowaniu w gospodarce wodnej, które zostały ujawnione dzięki przeprowadzeniu procesu tworzenia scenariuszy poznawczych w projekcie Klimat (POIG.01.03.01-14-011/08). W artykule omówiono scenariusze rozwoju gospodarki wodnej i proces ich tworzenia w projekcie Klimat. Przedstawiono przegląd literatury ukazujący inne projekty, w których przeprowadzono analizy scenariuszowe tego typu na świecie. Przedstawiono metodę formułowania scenariuszy rozwoju gospodarki wodnej oraz jej wyniki, które ujawniają źródła niepewności w planowaniu w gospodarce wodnej.

7

Scenariusze i listy dialogowe „Dekalogu” Krzysztofa Kieślowskiego jako teksty kultury na zajęciach z cudzoziemcami

63%

Jelonkiewicz M., Warszawski U.

Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców

|

2011

|

vol. 18

PL

Projekcja filmu, jego omówienie, streszczenie fabuły i analiza problemów przedstawionych w scenariuszu to ważne elementy edukacji kulturowej i językowej cudzoziemców w procesie poznawania języka i kultury obcego kraju. Szczególnie ważne jest prezentowanie filmów znanych reżyserów, których artystyczne dokonania gwarantują silne przeżycia i emocje, a przy tym wysoki poziom artystyczny. Do takich reżyserów należy Krzysztof Kieślowski. Jego filmy należą dziś do kultowych, są znane w kraju i za granicą. Lektura scenariuszy może być dopełnieniem projekcji filmowej i stanowi połączenie zajęć kulturowych z nauką języka.

EN

Film screening, discussing it, summarizing the plot, and analyzing the problems presented in the screenplay can be important elements of teaching language and culture to foreigners. It is necessary to show films by the directors who guarantee high artistic level. Krzysztof Kieślowski surely is such a director. His films are considered cult films in Poland and abroad. Reading of his screenplays can be an additional element of a class based on a film screenings. During such a lesson, we can put cultural education together with teaching the language.

8

NARRACJA WYLICZENIOWO-REPETYCYJNEGO MODELU WIERSZY JAKO SCENARIUSZY ĆWICZEŃ JĘZYKOWYCH

63%

Ostasz M.

Świat Tekstów. Rocznik Słupski

|

2016

|

issue 14

189-206

EN

The purpose of my article is to demonstrate the efficiency of the educational enumerated-repetitive or infantile model of poem, which is characteristic for paideia aimed at repetition (ilinx). It should be noted that the enumerated-repetitive narrative is very efficient and effective for both children fun and pedagogically. The selected paideia poems are primarily for improving a speech act, as well as the efficiency of the language in terms of grammar and vocabulary. Paideia poems fit into the psychophysical condition of perceptive of a child – the world portrayed inspires certain phenomenon or roles (mimicry), and the magical power of words (alea) urges (enslave) for repetitive play (ilinx) and competition in their role or filling (agon), and therefore represent scenarios of spontaneous language learning exercises. The poems of Maria Konopnicka, Julian Tuwim or Jan Brzechwa and contemporary poets such as Ludwik Jerzy Kern, Marcin Brykczyński, Anna Edyk-Psut, Urszula Budkiewicz or Łukasz Dębski are paideia scenarios of articulation exercises enriched by semantic fields, realizes the construction of words, etc. So they are excellent proposition of both fun and education – spontaneous language learning exercises.

9

Applied theatre in a foreign language environment: The methodology of performance

63%

Kodrić Gagro A.

Slavica Wratislaviensia

|

2019

|

vol. 170

171-182

EN

This paper describes how to use the genre of the telenovela in teaching and learning Croatian as a foreign language, based on the example of a theatre workshop organized in 2006 at Croaticum — Center of Croatian as a Foreign Language in Zagreb. This method can also be applied to teaching and learning other foreign languages. It has proved effective in teaching so it can be recommended as a tried and tested method. It promotes the improvement of language skills and — more importantly — it reduces the fear of speaking and communicating in a foreign language.

PL

W artykule opisano, jak korzystać z gatunku telenoweli w nauczaniu i uczeniu się języka chorwackiego jako języka obcego, na przykładzie warsztatu teatralnego, który został zrealizowany w Centrum Języka Chorwackiego Jako Obcego Croaticum w Zagrzebiu w 2006 roku. Metoda ta może być również stosowana do nauczania i uczenia się innych języków obcych. Okazała się ona bowiem skuteczna w nauczaniu, więc można ją polecić jako metodę już w dużym stopniu sprawdzoną. Sprzyja doskonaleniu kompetencji językowych oraz — co ważne — zmniejsza lęk przed mówieniem i komunikowaniem się w języku obcym.

10

Odkrywanie tajemnicy - rozwiązywanie zagadki. O scenariuszu telewizyjnego serialu kryminalnego (na przykładzie serialu Rojst)

63%

Otto W.

Przestrzenie Teorii

|

2022

|

issue 38

357-374

EN

Authors of the series use various scenario techniques, creating the aesthetics of a black retro-crime with consciously developed allusions to the end of the communist era in Poland. They concern: space-time, dramaturgy, props, characters and the audio sphere. Their message is, on the one hand, an expression of a certain nostalgia for the lost time, and on the other, a kind of resentment with historically deepened criticism of the reality of the time. Solving a criminal mystery becomes at the same time uncovering the mystery of a double murder and a double suicide, it also refers to a mystery from many years ago, connected by the thread of romance.

11

Semantyka spotkania w tradycyjnej kulturze Słowian

51%

Žujkova M. V., Borciuch M., Jastrzębski M.

Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

|

2000

|

vol. 12

39–52

PL

Spotkanie jest w kulturach tradycyjnych pojmowane jako wydarzenie semiotyczne, niezależnie od tego, czy jest ono zamierzone czy przypadkowe. Dlatego przebieg spotkania poddawany jest szeregowi reguł kulturowych, jego scenariuszem rządzi etykieta. Autorka za Bajburinem dzieli spotkania na trzy klasy ze względu na stopień semiotyczności: maksymalnie znaczące (spotkania rytualne), minimalnie znaczące (zwyczajowe) i spotkania o zmiennej semiotyczności. Pierwsze mają charakter prognostyczny, są dla uczestników źródłem informacji o przyszłości (spotkanie kobiety z pustymi wiadrami wróży nieszczęście, spotkanie wilka – szczęście). Autorka analizuje przykłady z tradycji wschodniosłowiańskiej, zwracając uwagę na obecność w języku (w leksyce i przysłowiach) wielu wierzeń dotyczących ukrytego sensu spotkań.

EN

In traditional cultures, both planned and accidental meetings are understood as semiotic events. The scenario of a meeting is therefore subjected to an etiquette of cultural rules. Following Bayburin, meetings are here classified according to the degree of semiotic load into maximally meaningful (ritual meetings), minimally meaningful (informal and casual) and those whose semiotic value varies. The ones from the first category are prognosticative and may reveal future to the participants (meeting a woman with empty buckets forecasts misfortune, meeting a wolf — good fortune). In the article, examples are analyzed from the East-Slavonic tradition and attention is paid to numerous beliefs concerning the hidden meaning of meetings present in language (in lexis and proverbs).

12

La Passione di Cristo in una sceneggiatura delle orgini di Frate Jacopone da Todi

38%

Rella A.

Colloquia Theologica Ottoniana

|

2014

|

issue 2

225-242

IT

Senza dubbio la sacra rappresentazione Donna de Paradiso di Jacopone da Todi, vero e proprio capolavoro ispirato, con la sua scrittura-sceneggiatura sembra anticipare di secoli quella del teatro moderno ma soprattutto quella cinematografica. Siamo persuasi che Jacopone da Todi abbia scritto Donna de Paradiso suggerendone una visione, trasformando continuamente il linguaggio letterario in linguaggio visivo. La scrittura del Frate a nostro giudizio reca in se la cifra della scrittura della settima arte, ovvero avere nella sua ‘visibilità’ la sua qualità principale e nell’‘azione’ la sua specificità, di quella che Italo Calvino defi nito “cinema mentale”. Al pari degli autori che nel secondo dopoguerra misero in scena l’alienazione dell’uomo contemporaneo, Jacopone attraverso i suoi dialoghi- monologhi, ridotti al minimo, mostra l’angoscia, la solitudine e l’impossibilità di comunicare di una madre straziata dal dolore per quanto accade al proprio figlio. Gli spettatori- lettori non potevano nel Medioevo, e non possono oggi, non lasciarsi colpire dalla singolare forza di evocazione visuale della passione, dalla qualità violenta e “incarnata” della sua rappresentazione.

PL

Niewątpliwie Donna de Paradiso Jacopone da Todi to prawdziwe arcydzieło, które wydaje się inspirować nowoczesny teatr oraz, przede wszystkim, scenarzystów filmowych. Jestem przekonany, że Jacopone sugeruje nam „wizję”, nieustannie przekształcając język literacki na język wizualny. Tekst mnicha, w mojej opinii, ma w sobie istotę pisma „siódmej sztuki”, czyli mając „widzialności” jako pierwszą cechę i „akcję” jako jego specyfikę, wskazuje na to, co Italo Calvino nazywał „kinem psychicznym”. Podobnie jak autorzy tworzący po II wojnie światowej, u których występuje alienacja współczesnego człowieka, poprzez dialogi-monologi zredukowane do minimum Jacopone pokazuje cierpienie, samotność i brak możliwości komunikowania się cierpiącej Matki. Słuchacze-czytelnicy w średniowieczu nie mogli, podobnie jak dzisiaj, pozostać obojętni wobec wizualnej aluzji do Pasji, do przemocy zawartej w jej prezentacji.

EN

Undoubtedly Jacopone da Todi sacred representation Donna de Paradiso, a true inspired masterpiece, by reason of its writing seems to anticipate the modern theater script but especially the movie screenplay. We are convinced that Jacopone wrote Donna de Paradiso suggesting us a vision, persistently transforming the “literary language” into “visual language”. The writing of the Friar in our opinion contains the essence of the Seventh Art writing, it has the ‘visibility’ as first quality, and ‘action’ as its specifi city, it is that which Italo Calvino called “mental cinema”. Like the authors that after World War II staged the alienation of modern man, through his dialogues-monologues, reduced to a minimum, Jacopone show the anguish, loneliness and the inability to communicate of amother who is suffering for her own child. The audience-readers in the Middle Ages could not, and cannot today, do not be struck by the singular power of visual evocation of the passion, by the violent ‘embodied’ quality of its representation.

Refine search results

Scenariusz zajęć edukacyjnych. Gdzie zaczyna się droga do sukce

Zachód słońca. Scenariusz filmu kinowego

Techniki komponowania obrazowania w tekstach kabaretonu

Ciało pedagogiczne. Skrypt performatywny i badanie poprzez sztukę

Zbliżenie na biedronkę. Konwicki, Mach i ujęcie z niebyłej adaptacji

Sources of Uncertainty in Formulation of the Cognitive Scenarios for Development of Water Management

Scenariusze i listy dialogowe „Dekalogu” Krzysztofa Kieślowskiego jako teksty kultury na zajęciach z cudzoziemcami

NARRACJA WYLICZENIOWO-REPETYCYJNEGO MODELU WIERSZY JAKO SCENARIUSZY ĆWICZEŃ JĘZYKOWYCH

Applied theatre in a foreign language environment: The methodology of performance

Odkrywanie tajemnicy - rozwiązywanie zagadki. O scenariuszu telewizyjnego serialu kryminalnego (na przykładzie serialu Rojst)

Semantyka spotkania w tradycyjnej kulturze Słowian

La Passione di Cristo in una sceneggiatura delle orgini di Frate Jacopone da Todi