Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  semiophores
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Jan Švankmajer’s Kunstkammer: Every thing means everything

100%
Brzezińska A. M.
Journal of Education Culture and Society
|
2020
|
vol. 11
|
issue 2
343-352
EN
Thesis. Jan Švankmajer’s Kunstkammer is a project with a complex constellation of meaning that defies clear-cut categorization in the context of Pomian’s theory of semiophores.  Discussed concepts. The paper describes the kunstkammer art project created by Jan Švankmajer, a Czech surrealist, in the context of Pomian’s theory of semiophores and compares it to traditional and historical equivalents, using the concepts of micro- and macrocosm, the world as a stage (Theatrum Mundi), hermeticism, and alchemy.  Results and conclusion. Jana Švankmajer’s Kunstkammer should be analyzed primarily in the individual and subjective context, rather than in the social one.   Originality/cognitive value of the approach. Pomian has described many examples of traditional kunstkammers, but there are also several modern collections that have not yet been described in the literature.  
2
Publication available in full text mode
Content available

O specyfice semioforów Uniwersytetu Wiedeńskiego z perspektywy edukacji dla pokoju. Studium etnograficzne

84%
Majchrzak-Ptak K., Szostkiewicz A.
Edukacja Dorosłych
|
2023
|
vol. 2(89)
171-190
PL
Materialne, tworzone intencjonalnie miejsca pamięci związane z przeszłością określonej zbiorowości stanowią nie tylko jeden z ele- mentów jej pamięci kulturowej, ale równocześnie współuczestniczą w procesie permanentnego (re)konstruowania tej pamięci poprzez stwarzanie warunków do uczenia się jej. Podążając za myślą Maurice’a Halbwachsa, można przyjąć, że indywidualne „akty pamięci” stanowiące budulec (auto) definicyjny są uzależnione od społecznie zinstytucjonalizowanych zasobów pamięci, wyselekcjonowanych przez grupy, do których należą określone jednostki. Dlatego uznać można, że prowadzenie poszukiwań dotyczących uczelnianych semioforów pozwala dokonać mappingu akademickiej pamięci zbiorowej, określić specyfikę zarówno jej, jak i instytucji, której tożsamości pamięć ta jest fundamentem i tworzywem, wyznaczając ramy myślenia i działania obcujących z nią podmiotów. Wobec tego przedmiotem opracowania są semiofory związane z przeszłością Uniwersytetu Wiedeńskiego, tj. skoncentrowano się na przedmiotach uznawanych w danej społeczności za nośniki znaczeń i wartości, łączących wymiar semiotyczny z wymiarem materialnym, a zatem obiektach, które z założenia pełnić mają rolę miejsc pamięci. Artykuł prezentuje wyniki osadzonych w schemacie etnograficznym badań, bazujących na analizie i interpretacji danych zgromadzonych dzięki m.in. (auto)obserwacji i przeszukiwaniu źródeł wtórnych, zogniskowanej wokół pytań: Jaka jest specyfika semioforów zlokalizowanych w przestrzeni Uniwersytetu Wiedeńskiego? Jakie znaczenia mają semiofory w architektonicznej, społecznej, kulturowej i dydaktycznej przestrzeni Uniwersytetu Wiedeńskiego w perspektywie założeń pedagogiki dla pokoju? Przeprowadzone poszukiwania pozwalają wnioskować, że Uniwersytet Wie- deński odznacza się odpowiedzialnym podejściem do upamiętniania swojej przeszłości oraz konstruowania ram pamięci zbiorowej, w których zachodzą określone procesy edukacyjne istotne dla praktykowania pokoju, ale także, że zbiór semioforów wiedeńskiej uczelni cechuje pewna homogeniczność zakresu upamiętnionych treści, co ma swoje implikacje edukacyjne. Skut- kuje bowiem barakiem optymalizacji w zakresie wykorzystania materialnej przestrzeni pamięci w realizacji celów wynikających z koncepcji edukacji dla pokoju.
EN
Intentionally created material spaces of memory connected with the past of a given group are not only one of the components of its cultural memory but also, they take part in the process of permanent (re)construction of this memory by creating conditions for learning it. Following Maurice Halbwachs, it can be assumed that individual ‘acts of memory’ that constitute the (auto)definition building blocks depend on socially institutionalised memory contents selected by groups that particular individuals belong to. Therefore, the examination of academic semiophores allows one to map the academic collective memory and identify characteristics of that memory as well as of the institution, the identity of which is based on and created by that memory. It thus defines frameworks of thinking and acting of individuals who are connected with it. For that reason, the subject of the paper is semiophores related to the past of the University of Vienna i.e. objects that a given community recognises as carriers of meanings and values that combine a semiotic dimension and a material dimension, and therefore objects that by definition should act as sites of memory. The paper presents results of the ethnographic study, based on the analysis and interpretation of data collected thanks to (auto) observation and searching through the secondary sources, focused on the questions such as: What is the nature of semiophores located at the University of Vienna? What is the importance of semiophores in architectural, social, cultural and educational spaces of the University of Vienna in the perspective of the assumptions of pedagogy for peace? The research carried out allows to conclude that the University of Vienna is characterised by a responsible approach to commemorating its past and constructing the framework of collective memory, in which specific educational processes important for practicing peace take place, but also that the collection of the University of Vienna’ semiophores is characterised by the homogeneity of the scope of commemorated content, which has its educational implications. It results in lack of optimisation in terms of the use of the material space of memory in achieving the goals resulting from the concept of education for peace.
3
Publication available in full text mode
Content available

Kunstkamera Jana Švankmajera, czyli wszystkie rzeczy wszystko znaczą

67%
Brzezińska-Winkiel A.
Ogrody Nauk i Sztuk
|
2019
|
issue 9
509-517
PL
Teza. Kunstkamera Jana Švankmajera to projekt o skomplikowanym układzie znaczeń, którego nie można jednoznacznie przyporządkować do jednej kategorii w kontekście teorii Krzysztofa Pomiana o semioforach. Omówione koncepcje. Artykuł opisuje artystyczny projekt kunstkamery czeskiego surrealisty Jana Švankmajera w kontekście teorii semioforów Krzysztofa Pomiana oraz porównuje ją do jej tradycyjnych i historycznych odpowiedników odwołując się do koncepcji mikro- i makrokosmosu, teatru świata, hermetyzmu i alchemii. Wyniki i wnioski. Kunstkamerę Jana Švankmajera powinno analizować się w kontekście nie tylko społecznym, ale przede wszystkim indywidualnym i subiektywnym. Oryginalność/wartość poznawcza podejścia. Krzysztof Pomian opisywał różne przykłady tradycyjnych kunstkamer, tymczasem istnieje kilka współczesnych przykładów tego typu kolekcji, wcześniej nieopisanych w publikacjach w języku polskim.
EN
Thesis. Jan Švankmajer's Kunstkamera is a project with a complex arrangement of meanings that can not be unambiguously assigned to one category in the context of Krzysztof Pomian's theory of semiophores. Concepts discussed. The article describes the artistic project of the Czech surrealist Jan Švankmajer in the context of the semiophore theory of Krzysztof Pomian and compares it to its traditional and historical counterparts referring to the concept of micro and macrocosm, the theater of the world, hermetism and alchemy. Results and conclusions. Jan Švankmajer's Kunstkamer should be analyzed in a context that is not only social, but above all individual and subjective. Originality/cognitive value of the approach. Krzysztof Pomian described various examples of traditional kunstkamer, while there are several contemporary examples of this type of collection, previously unwritten in Polish publications.
4
Publication available in full text mode
Content available

The Grunwald Swords and Lech Wałęsa’s Ballpoint Pen. Ordinary objects – extraordinary events

67%
Kasprzyk D.
Historia Slavorum Occidentis
|
2022
|
issue 2 (33)
169-196
EN
The article is devoted to the Grunwald swords and Wałęsa’s ballpoint pen as material correlates of concrete events and objects that can deliver a message whose content depends on the current political, social and cultural context.
5
Publication available in full text mode
Content available

Zmieniać rzeczy w znaki. Kod przedmiotowy w tradycji Bożego Ciała z kwietnymi dywanami w Spycimierzu

67%
Smyk K.
Biuletyn Uniejowski
|
2020
|
vol. 9
5-21
PL
Artykuł stanowi semiotyczną analizę przedmiotów (materiałów, narzędzi, przedmiotów kultu) wykorzystanych w Spycimierzu (województwo łódzkie, powiat Poddębice, gmina Uniejów) podczas święta Bożego Ciała. Wieś ta wyróżnia się nadzwyczaj bogatym wystrojem, a szczególnie kwietnymi dywanami 2-kilometrowej długości układanymi na całej trasie procesji eucharystycznej. Autorka do analizy obrzędowego kodu przedmiotowego zastosowała teorię semioforów Krzysztofa Pomiana. Semioforami według niej są dywany kwiatowe, bramy i ołtarze – przedmioty w najwyższym stopniu sakralne w czasie mszy świętej i procesji. Powstają one z i za pomocą rzeczy – materiałów, narzędzi, przy asyście mediów – aparatów i kamer. Po procesji następuje etap desakralizacji semioforów i wytracania przez nie symbolicznych funkcji oraz wysokich wartości. Część z materiałów użytych do stworzenia semioforów zostanie przechowana na następny rok stając się rzeczami, część jako odpady trafi na kompostowniki, zamieniając się w ciała – glebę, z której w kolejnym roku wyrosną kwiaty. Wobec tego, że kwiaty posłużą do ułożenia kwietnego dywanu czy ozdobienia ołtarza, opisany obieg przedmiotów można nazwać spycimierskim kontinuum.
EN
The article constitutes a semiotic analysis of items (materials, tools, cult objects) used in Spycimierz (Łódź voievodship, Poddębice county, Uniejów commune) during Corpus Christi ce-lebration. On the national level, the holiday is distinguished by exceedingly rich décor of the villa-ge, particularly two-kilometer long flower carpets laid alongside the entire Eucharistic procession route. The author applied the object-related code analysis for the ritual based on the semiophore theory by Krzysztof Pomian. Thus SEMIOPHORES are represented here as flower carpets, gates and altars – elements of the highest sacral value in procession and holy mass. They both emerge from and are created by OBJECTS – materials, tools, assisted by MEDIA – cameras and video cameras. After the procession a SEMIOPHORE desacralisation process occurs, during which they lose symbolic functions and high values they represent. Part of the materials is utilised for further usage next year when they become OBJECTS. The other part, described as WASTE, arrives finally in a composter and transforms into BODIES or soil, out of which flowers will grow the following year. Due to the fact that blossoms will form a flower carpet or decorate an altar, the aforementio-ned circulation of items can be referred to as “Spycimierz continuum”.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.