Search results

1

The Sincerity of Questioned People

100%

Haller I.

European Review Of Applied Sociology

|

2016

|

vol. 9

|

issue 12

6-11

EN

Applying questionnaires is one of the basic methodologies in sociology. Usually sociologists consider that choosing a representative sample and properly formulated questions, the results will show real characteristics of the society. But the following main question should always be analyzed: are people sincere? Psychology proved that we try to meet the society's expectation. In this way the answers do not represent the questioned person’s thought, but what they considered expect from society. The present study analyzes the sincerity of police officers, asked to complete a questionnaire for a scientific purpose, respecting the principle of anonymity. The results show that around 2/3 of the questioned persons did not give sincere answers, offering importance for an inexistent person (Schnade). By analyzing the answers to another question (the importance of the television and the bicycle for the questioned persons), it was found that insincere people could be not easily excluded: the sincerity is changing from question to question; some persons are sincere regarding a specific domain and not sincere in another domain.

2

Understanding Self and Others: Marriage Scenarios in Ford Madox Ford’s The Good Soldier and Leo Tolstoy’s Anna Karenina

75%

Shpylova-Saeed N.

Crossroads. A Journal of English Studies

|

2016

|

vol. 13

EN

Ford Madox Ford’s The Good Soldier and Leo Tolstoy’s Anna Karenina establish a literary and cultural dialogue through the exploration of the individual’s private space. The two writers are undoubtedly intrigued by a fluid nature of the individual: marriage appears to reveal inner conflicts, doubts, anxieties, as well as longing for happiness. Although pursuing different agendas when indulgingly devising sentimental love stories and outrageous adulteries, Ford and Tolstoy echo each other when delivering their vision of self and other. This essay explores the topos of marriage as an element that amplifies the textual double-coding and reveals ethic and aesthetic values Ford and Tolstoy communicate.

3

CZY PISARZ JEST DARMOZJADEM, CZYLI O SPOŁECZNYCH POŻYTKACH „NICNIEROBIENIA”. PROZA SRĐANA VALJAREVICIA

62%

Nowak-Bajcar S.

Porównania

|

2018

|

vol. 23

|

issue 2

EN

The category of authenticity, which was scientifically discussed by Lionel Trilling in his book Sincerity and authenticity from 1972, is the starting point for considering Srđan Valjarević’s prose. Referring to the values on which he built his philosophy of sentimentality, the Serbian writer (born in 1967) attempts to find a new lyrical language for describing the surrounding world. For this reason, his achievements can be described as a “new sensibility”. This new form of altruism, a form that allows the artist “to be themselves” is an alternative to the forms of ostentatious social involvement. Based on the individuality the “subtler language” of the weak subjectivity is – according to Valjarević – able to resist the problems and crises of the modern world.

PL

Kategoria autentyczności, którą, posiłkując się dziełami literackimi, naukowo omówił Lionel Trilling w swojej książce Szczerość i autentyczność z 1972 roku, posłuży jako punkt wyjścia do rozważań nad autobiograficzną prozą Srđana Valjarevicia. Odwołując się do wartości, na których budował swoją filozofię sentymentalizm, serbski pisarz (ur. 1967) podejmuje próbę odnalezienia nowego lirycznego języka dla opisu otaczającego świata. Z tego powodu jego dokonania określić można mianem „nowej wrażliwości”. Ta nowa formuła altruizmu, pozwalająca twórcy na „bycie sobą”, jest alternatywną wobec form ostentacyjnego społecznikowskiego zaangażowania. „Subtelniejszy język” opartej na indywidualizmie podmiotowości słabej jest w stanie – zdaniem Valjarevicia – stawić opór problemom i kryzysom współczesnego świata.

4

Radical Communication Types in William H. Gass’s "The Tunnel"

51%

Sushko S.

Półrocznik Językoznawczy Tertium

|

2021

|

vol. 6

|

issue 1

136-161

PL

"The Tunnel" W. H. Gassa charakteryzuje szeroko pojeta radykalna komunikacja. W powieści tej odnajdujemy wiele rodzajów radykalnych słów i myśli oraz odniesień do różnorodnych tematów nacechowanych radykalizmem, zarówno w obszarze życia publicznego, jak i prywatnego. Powieść ta łączy zróżnicowane i innowacyjne techniki eksperymentalne, a także, w wielu przypadkach, ukazuje przewagę języka i formy nad treścią. Celem niniejszego artykułu jest wskazanie, że autentyczność i mnogość form radykalnej komunikacji ukazanych w analizowanej powieści może być wyrażona poprzez rozdzielenie roli narratora występującego w pierwszej osobie (Ich-Erzähler) i autora. Wskazujemy, że autentyczność narracji kontroluje radykalną zawartość, zaś radykalna kompozycja, język i styl powieści leżą u podstaw kolejnego zbioru stylów radykalnej komunikacji, co odzwierciedla wyrażone tu zamiłowanie Grassa do fikcji eksperymentalnej. Niniejszy artykuł wyróżnia następujące rodzaje stylów radykalnej komunikacji: „przerwanie monotonii narracji”, „intensyfikację nienawiści”, „synowską niechęć do wybaczenia”, „przywoływanie odrazy”, „wywoływanie niezrozumienia/nieczytelności”, „zaakcentowanie całkowitego krytycyzmu”, „degradację metanarracji”, „ambiwalentne ukazywanie wojny i Holocaustu”, „obrazowy styl komunikacji”, „styl komunikacji typowy dla radykalnie strukturyzowanej kompozycji”, „komunikacyjny styl ozdobników słownych”, „upiększanie” oraz „próżność” (postrzegana tu jako figura retoryczna).

EN

Radical communication largely characterizes W. H. Gass’s The Tunnel. The novel incorporates many forms of radical speech and thought, it unfolds a number of radically charged issues of public and private life. It features a multitude of innovative experimental techniques and, in many instances, it demonstrates predominance of language and form over the content. In this paper, we have ascertained that the authenticity and multitude of radical communication forms in the said novel can essentially be grasped in terms of disjointing the Ich-Erzähler’s narrative voice and the authorial one. It has been ascertained that the sincerity in narrative largely governs its radical content while the book’s radical composition and radical language and style form the second set of the radical communication styles in the novel, reflecting Gass’s bent on experimental fiction. In the paper, the following radical communication style varieties have been singled out: “breaking the narrative monotony,” “hate intensifying,” “filial unwillingness to forgive,” “revulsion invoking,” “provoking indecipherability/unreadability,” “accentuated total criticism,” or “downgrading metanarratives,” “ambivalent portrayal of the war and Holocaust,” “pictorial communication style,” “communication style of radically structured composition,” “communication style of verbal adornment,” “embellishment,” “conceit” (as a figure of speech).

5

Спільне й відмінне у комунікаційній поведінці українців та поляків

51%

Skab M.

Studia Ucrainica Varsoviensia

|

2015

|

vol. 3

187-194

PL

The article deals with the analysis of a questionnaire on the ideas which modern young Poles have about common and distinct traits in the communicational behaviour of Ukrainians and Poles. Studying the opinions of those surveyed, the author discovered qualitative and quantitative parameters of expression in the communicational behaviour regarding such traits as restraint and conservatism, tolerance and loquacity, sincerity and law-obedience, communicational optimism and the ability to keep promises; the typical portrait of a Ukrainian or a Pole as well as their typical communicational behaviour are presented.

Refine search results

1 Crossroads. A Journal of English Studies

1 European Review Of Applied Sociology

1 Porównania

1 Półrocznik Językoznawczy Tertium

1 Studia Ucrainica Varsoviensia

1 Haller I.

1 Nowak-Bajcar S.

1 Shpylova-Saeed N.

1 Skab M.

1 Sushko S.

1 2021

1 2018

1 2017

2 2016

The Sincerity of Questioned People

Understanding Self and Others: Marriage Scenarios in Ford Madox Ford’s The Good Soldier and Leo Tolstoy’s Anna Karenina

CZY PISARZ JEST DARMOZJADEM, CZYLI O SPOŁECZNYCH POŻYTKACH „NICNIEROBIENIA”. PROZA SRĐANA VALJAREVICIA

Radical Communication Types in William H. Gass’s "The Tunnel"

Спільне й відмінне у комунікаційній поведінці українців та поляків