Search results

1

Brexit a soft power Unii Europejskiej

100%

Baran B.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2018

|

issue 539

22-30

PL

Celem artykułu jest wyznaczenie pozycji UE w obszarze soft power, wskazanie udziału Wielkiej Brytanii w kreowaniu tej siły i omówienie następstw brexitu dla międzynarodowej roli UE. UE jest jednym z najważniejszych uczestników stosunków międzynarodowych. Swoją pozycję buduje, wykorzystując zarówno „twarde” instrumenty przymusu, jak i oddziałując na otoczenie zewnętrzne za pomocą „łagodnych” środków o charakterze politycznym, dyplomatycznym, ekonomicznym, kulturowym. Jednak w obliczu dokonujących się przemian w środowisku międzynarodowym (rosnąca siła państw Azji) i w związku z utratą jednego ze swoich najważniejszych członków, jej potęga zostanie osłabiona. Brexit może też stać się początkiem rozpadu UE, jeśli nie zostaną podjęte działania wzmacniające jedność Europy. Konieczne jest m.in. zainicjowanie procesu przyspieszającego modernizację struktur, mechanizmów zarządzania i podejmowania decyzji oraz wzmocnienie polityki zagranicznej i obrony.

EN

The aim of the article is to determine the position of the EU in the area of soft power, to indicate the participation of the United Kingdom in the creation of this power and to discuss the consequences of brexit for the international role of the EU. The EU is one of the most important participants in international enviroment. It builds its position using both “hard” instruments and soft measures of political, diplomatic, economic and cultural nature. However, in the face of ongoing changes in the international environment (the growing power of Asian states) and in connection with the loss of one of its most important members, its power will be weakened. Brexit could also start the EU breakdown process. To prevent this it is necessary, among other things, to speed up the modernisation of structures, management and decision-making mechanisms, and to strengthen foreign and defence policy.

2

Austriacka polityka zagraniczna w XXI wieku. Kontynuacja i zmiana

94%

Kisztelińska-Węgrzyńska A.

Przegląd Zachodni

|

2016

|

issue 4(361)

281-300

EN

When analyzing the foreign policy of Austria in the twenty-first century, it is worth to ask the question about the role of diplomacy in Vienna in the modern world. Following the enlargement of the European Union in 2004, some fixed elements dominant in relations with European countries can be seen. A rapidly evolving situation in the Middle East and Ukraine brought a number of challenges and Austria is trying to find its own solutions to the growing problems. Austria seeks solutions that would meet the needs of a neutral state, lying in the heart of the old continent and having ambitions to be a mediator in international disputes attentive to intercultural dialogue. Among the fixed elements of the Austrian foreign policy, little has changed in the last few years: the principle of permanent neutrality, integration within the EU structures and relations with countries from outside the European area should be mentioned. The change of Viennese diplomacy is observed in the use of soft power, support of the Balkan countries and cooperation with the Russian Federation during the conflict in Ukraine. Another thread connecting the two groups of factors is the issue of the impact of foreign policy on the political life of Austria.

3

Development Diplomacy. Development Aid as a Part of Public Diplomacy in the Pursuit of Foreign Policy Aims: Theoretical and Practical Considerations

94%

Zielińska K.

Historia i Polityka

|

2016

|

issue 16(23)

9-26

EN

This article’s aims are twofold. Firstly, it endeavours to define the concept of development diplomacy (that is, diplomacy done through development aid) as a part of public diplomacy that realises its aims thanks to soft power re- sources. Several theoretical sources are recalled and reflected upon in order to come up with a vision of the role of development diplomacy within public diplomacy. Secondly, this article focuses on the role of development diplomacy in the context of the foreign policy aims. Theoretical reflection on this issue is followed by illustrative examples of documents, actions and research, where practical linkages between development aid and foreign policy’ aims where made. It leads to conclusions regarding the practicalities and effectiveness of embracing development aid under the public diplomacy and thus also under foreign policy umbrella.

4

Dyplomacja kulturalna jako narzędzie miękkiej siły Unii Europejskiej

94%

Ryniejska-Kiełdanowicz M.

Politeja : Pismo Wydziału Studiów Miedzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego

|

2015

|

issue 6(37)

143-160

EN

The aim of this article is to answer the question of how European Union uses tools and methods of cultural diplomacy, the extent to which these can help achieve international aims and what are their functions. While the importance of culture has been on the rise in the realm of foreign affairs, its role in this field remains one of the most under‑studied aspects of policy. In this text I point out what is the cultural diplomacy, and which programs are proposed by EU to interest the world, not only in the European Union but also foreign audience. M.C. Cummings defines cultural diplomacy as the exchange of ideas, information, values, systems, traditions, beliefs, and other aspects of culture, with the intention of fostering mutual understanding. European Union uses culture to support their soft power potential, to generate goodwill, to frame international agenda in particular ways, to erect and re‑enact boundaries and/or to create societal linkages across them. According to J. Nye: cultural diplomacy is the best example of soft power, i.e. the possibility of communicating, via the conduit of culture, of values and ideas. Furthermore it is the ability to achieve to what is desired rather than attractiveness or coercion. It is the result of the attractiveness of a given culture, political ideals and the substance of the policy of a given country. Thus, Europe’s cultural diplomacy is an important element of EU relations with the rest of the world and thus plays a part in shaping the EU’s reputation and the exercise of union interests.

5

The Sources of Russia’s Soft Power in Relation to Belarus

94%

Ławniczak R. F.

Nowa Polityka Wschodnia

|

2024

|

issue 1(40)

21-31

EN

This paper aims to evaluate the sources of Russia’s soft power as a tool which should enable it to integrate Belarus more closely with Russia. The research question is as follows: what are Russia’s main sources of attractiveness, and what kind of instruments of soft power is the Russian government applying to achieve that aim? To what extent was this soft policy successful? The author applied a qualitative research method. It is inductive and allows the researcher to explore meanings and insights into Russia’s notion of “soft power” in its foreign policy toward Belarus. The basis of it lies in the interpretive approach to the present reality of Russia – Belarus political and economic relations and in the evaluation of Russian efforts to integrate its closest neighbour by using only non-military means.

6

Potęga współczesnych Chin. Zarys problemu

84%

Łoś R.

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

|

2023

|

vol. 77

79-98

PL

Współczesna potęga Chin opiera się na tradycyjnych źródłach: wielkości terytorium i demografii, skali gospodarki, sprawnej armii oraz czynnikach soft power (kulturze, polityce zagranicznej, wartościach, dyplomacji publicznej). Budując swą hegemonię, Chiny pokazały, że tylko państwo, które ma znaczne zasoby, jest w stanie zyskać przywództwo we współczesnym świecie. Warunkiem podstawowym takiej pozycji jest jednak zrównoważony rozwój poszczególnych zasobów energetycznych, gdyż dopiero wówczas można uzyskać i utrzymać długotrwałą światową hegemonię. Dla świata istotne jest zaś, czy Chiny uzyskają hegemonię poprzez obalenie istniejącego porządku, czy też będą starały się utrzymać istniejący ład, budując przywództwo na jego bazie.

EN

The modern power of China is based on its traditional sources: the size of the territory and demographics, the scale of the economy, strong army and soft power (culture, values, foreign policy, public diplomacy). China, by building its hegemony, showed that only a state with significant resources is able to be a leader in the modern world. The basic condition is the balanced development of individual power resources, because only then can long-term hegemony in the modern world be achieved and maintained. It is important for the world whether China will gain hegemony by overthrowing the existing world order, or whether it will try to maintain the existing order by building its leadership on its basis.

7

Projekcja miękkiej siły Estonii jako konsekwencja udanej transformacji

84%

Sierzputowska K.

Polityka i Społeczeństwo

|

2021

|

vol. 19

|

issue 3

144-159

EN

After regaining independence in 1991, Estonia began rebuilding the country after decades of the control of the Soviet empire. The assumptions of the systemic transformation were crucial for the reborn state. In addition to the fundamental political, economic and social changes that have been carried out, they allowed, above all, a geopolitical reconfiguration of the place and importance of the republic in contemporary international relations. Decisions adopted in the 1990s by Estonian governments led to a complete modernization of state management. The Estonian authorities, aware of their own abilities, were looking for optimal ways to create an effective administrative apparatus and lead to rapid economic growth of the state, and implemented digital solutions. As it was not possible to base one's "strength" on traditional hard power indicators: military, economic or geostrategic potential, it was decided to use soft sources of political influence. Moreover, the necessity to create a new administrative system contributed to the digital development of the state. Contemporary Estonia - with unique soft power resources, is today a modern digital state. Dictated by limited human and financial resources, Estonia adopted digitization as the optimal development opportunity, and its success in building an advanced digital society meant that the soft power projection not only strengthened its credibility, but also influenced the preferences of countries (local, regional, state governments) with digital ambitions and those who want to benefit from the experience of Estonian e-government.

PL

Po odzyskaniu niepodległości w 1991 r. Estonia rozpoczęła odbudowę kraju po dziesięcioleciach panowania imperium radzieckiego. Założenia transformacji ustrojowej okazały się kluczowe dla przyszłości odradzającego się państwa. Oprócz fundamentalnych zmian politycznych, ekonomicznych czy społecznych, jakie przeprowadzono, umożliwiły one przede wszystkich geopolityczną rekonfigurację miejsca i znaczenia republiki we współczesnych stosunkach międzynarodowych. Decyzje przyjęte w latach 90. doprowadziły do całkowitej modernizacji zarządzania państwem. Władze, świadome własnych możliwości, poszukując optymalnych sposobów stworzenia efektywnego aparatu administracyjnego oraz doprowadzenia do szybkiego wzrostu gospodarczego państwa, wdrażały cyfrowe rozwiązania. Wobec braku możliwości oparcia swojej „siły” na tradycyjnych wskaźnikach hard power: potencjale wojskowym, ekonomicznym czy geostrategicznym, zdecydowano o wykorzystaniu miękkich źródeł oddziaływania politycznego, a konieczność stworzenia nowego systemu administracyjnego przyczyniła się do jego rozwoju. Współczesna Estonia – posiadająca wyjątkowe zasoby soft power jest dziś nowoczesnym państwem cyfrowym. Podyktowana ograniczonymi zasobami ludzkimi i finansowymi przyjęła cyfryzację jako optymalną możliwość rozwoju, a jej sukces w budowie zaawansowanego społeczeństwa cyfrowego sprawił, że projekcja soft power nie tylko wzmocniła wiarygodność republiki, ale również wpłynęła na preferencje krajów (rządów lokalnych, regionalnych, państwowych), posiadających ambicje cyfrowe i chcących korzystać z doświadczeń estońskiej e-administracji.

8

Rosyjska Cerkiew Prawosławna a imperialna polityka Kremla

84%

Woźniak S., Czeluskin A.

Przegląd Geopolityczny

|

2023

|

vol. 43

29-48

PL

Celem artykułu jest wyjaśnienie roli Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej (RCP) jako instytucji wspierającej działania Federacji Rosyjskiej w zakresie polityki międzynarodowej. W oparciu o fakty historyczne wyjaśniona została geneza powiązań rosyjskiego prawosławia z władzami na Kremlu, gdzie istnieje tradycja wykorzystywania religii jako instrumentu oddziaływania ideologicznego (soft power). Najwięcej miejsca poświęcono ukazaniu związków kościoła z ideologią ruskiego miru, metodom służącym propagowaniu tej ideologii przez religię, a zwłaszcza uzasadniono główną tezę opracowania, zgodnie z którą Cerkiew Prawosławna stanowi element kremlowskiej soft power i instrument wojny informacyjnej. Ukazano metody prowadzenia tej wojny w państwach powstałych po rozpadzie ZSRR. Z tego też powodu działalność Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej na Ukrainie, w Mołdawii i innych krajach zamieszkanych przez rosyjskie (prawosławne) mniejszości, może prowadzić do destabilizacji i stanowi zagrożenie dla suwerenności i integralności terytorialnej państw. Cerkiew jest jednym z najważniejszych ośrodków usprawiedliwiających rosyjską inwazję na Ukrainę i narzędziem propagowania kremlowskiej narracji wśród wiernych poza granicami Rosji.

EN

The purpose of this article is to clarify the role of the Russian Orthodox Church as an institution supporting the Russian Federation's international policy activities. Based on historical facts, the origins of the ties between the Russian Orthodox Church and the Kremlin authorities are explained, where there is a tradition of using religion as an instrument of ideological influence (soft power). Most space was devoted to showing the church's ties with the ideology of the Russkiy mir, the methods used by religion to propagate this ideology, and, in particular, justifying the main thesis of the study, according to which the Orthodox Church is an element of Kremlin soft power and an instrument of information warfare. The methods of conducting this war in the countries formed after the collapse of the USSR were shown. For this reason, the activities of the Russian Orthodox Church in Ukraine, Moldova and other countries inhabited by Russian (Orthodox) minorities can lead to destabilization and pose a threat to the sovereignty and territorial integrity of the states. The Orthodox Church is one of the most important centers for justifying the Russian invasion of Ukraine and a tool for propagating the Kremlin narrative among the believers outside Russia.

9

Siła czy przesilenie? Działalność i znaczenie Państwa Islamskiego

84%

Bartoszewicz M. G.

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

|

2020

|

vol. 12

|

issue 22

39-65

XX

Po październiku 2017 r. pojawiła się pokusa, aby Państwo Islamskie włożyć do lamusa historii i zaprzestać rozważań nad jego istnieniem i oddziaływaniem. Ale to właśnie teraz nadszedł czas na rzetelne analizy i refleksje nad tym fenomenem. W niniejszym artykule omówiono funkcjonowanie PI przy uwzględnieniu jego statusu i celów, jego sojuszników oraz zasięgu terytorialnego, a także dokonano analizy zasobów zarówno twardej, jak i miękkiej siły jego oddziaływania. Na siłę PI składały się następujące elementy: złożona struktura jego armii i różnice taktyczne, w tym dobrze określone kierunki działań wojennych, wysokie morale i wyszkolenie jego żołnierzy, dobre dowodzenie, oraz inkluzyjny charakter organizacji. Państwo Islamskie wykazało się ogromnymi zdolnościami adaptacyjnymi (różne teatry działań), odpornością na straty (ludzkie, terytorialne), zdolnością do kumulacji doświadczeń i otwartością na nowe formy aktywności, ale także na nowe kręgi zwolenników, czy też raczej – wejściem na zupełnie nowy poziom działań wojskowych, politycznych, ideologicznych i terytorialnych. W drugiej części artykułu autorka skupiła się na analizie głównych uczestników wydarzeń bliskowschodnich, którzy często wykorzystywali Kalifat (lub walkę z nim) do osiągnięcia własnych, partykularnych interesów za pomocą rozwiązań siłowych. Odnosi się zarówno do podmiotów lokalnych (państwa arabskie, Iran, Turcja), jak i międzynarodowych (Stany Zjednoczone wraz z zachodnimi sojusznikami, Rosja), porównując ich podejście do PI. Taka analiza pozwala na określenie, jak wysoko w hierarchii celów strategicznych tych państw znajduje się ostateczne wyeliminowanie Kalifatu oraz jak skuteczna jest polityka prowadzona za pomocą siły militarnej i potęgi ekonomicznej. Dla Stanów Zjednoczonych i całego Zachodu istnienie i działania PI oznaczały fiasko prowadzonej dotychczas polityki; dla niektórych państw regionu (Irak, Syria) stanowiło ono zagrożenie dla ich egzystencji, dla innych – było nieco nieobliczalnym, ale użytecznym instrumentem przydatnym do rozwiązań siłowych (Arabia Saudyjska, Katar), dla jeszcze innych (Turcja) – czynnikiem, którego siłę można wykorzystać do własnych celów.

EN

After October 2017, a temptation appeared to put the “Islamic State” in the junkyard of history and to stop pondering about its existence and impact. To the contrary, now the time has come for meticulous analyses and reflections concerning this phenomenon. This article discusses the functioning of IS based on its strength and taking into account its status and goals, allies and territorial coverage, as well as analyzing both hard and soft power of its impact. It is claimed that the strength of PI consisted of the following elements: the complex structure and tactical differences, including well-defined goals of military operations, high morale and training, good command, but also the inclusive nature of the organization. What is more, the Islamic State has shown a great adaptability (various theaters of activities), resistance to losses (human, territorial), the ability to accumulate experiences and an openness to new forms of activity. Furthermore, its inherent strength and the enabling milieu allowed it for achieving a completely new level of military, political, ideological and territorial activities. In the second part of the article, the analysis focuses on the main actors of Middle Eastern events who often used the Caliphate (or the purported struggle against it) as an object of power play to achieve their own particular interests. Specifically, the reflections include local actors (the Arab states, Iran, Turkey) and international (US together with its Western allies and Russia). This comparative analysis allows to determine how high in the hierarchy of their strategic goals the ultimate elimination of the Islamic State could be placed. This is followed by an evaluation of policy effectiveness. The paper concludes that for America and the whole West, the existence and operation of the Islamic State meant the failure of the hitherto policies in the Middle East; for some countries in the region (Iraq, Syria) it was an existential threat, for others a somewhat unpredictable but useful instrument (Saudi Arabia, Qatar), or even (Turkey) a factor whose power can be used for its own purposes.

10

The Soft Power as a Potential Tool of International Policy of the Kingdom of Saudi Arabia

84%

Alshehri S. A.

De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności

|

2021

|

issue 1(7)

53-68

EN

The soft power is an effective weapon that allows to achieve goals through persuasion rather than coercion or the use of hard power that may have high costs and heavy losses to humanity. This paper investigates some of the most important reasons for using soft power to build optimal relationships in international relations by the Kingdom of Saudi Arabia. The purpose is to provide the most significant components of soft power for the Kingdom of Saudi Arabia and the best way to use it, especially against those who seek expansion and spread the ideology of religious extremism and create terrorist militias in neighboring countries that carry out proxy wars to serve their expansion goals.

PL

Soft power jest skuteczną bronią, która pozwala osiągać cele poprzez perswazję, a nie przymus lub użycie twardej siły (hard power), która może wiązać się z wysokimi kosztami i dużymi stratami dla ludzkości. Niniejszy artykuł analizuje niektóre z najważniejszych powodów wykorzystywania miękkiej siły do budowania optymalnych stosunków w relacjach międzynarodowych przez Arabię Saudyjską. Celem jest zapewnienie Królestwu Arabii Saudyjskiej najważniejszych elementów miękkiej siły i jak najlepszego ich wykorzystania, zwłaszcza wobec tych, którzy dążą do ekspansji i szerzenia ideologii ekstremizmu religijnego oraz tworzą w sąsiednich krajach milicje terrorystyczne, które prowadzą wojny zastępcze w celu ekspansji.

11

Szczebiot systemu. Taktyczne relacje człowieka z technologią

84%

Wójtowicz E.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura

|

2022

|

vol. 14

|

issue 2

7-21

EN

The topic of the article is asymmetrical relation between a user and a system, the latter understood as an obscure structure, shaping forms of interaction between a human being and technology using soft power. It is visible in a contradiction between a language (called chirping) of system-generated messages present in digital daily life, and their persuasive and oppressive impact, compared with examples of subversive strategies practiced with tactical media art, such as: obfuscation, over-identification and estrangement as well as theoretical proposals of tactics as a form of soft resistance.

PL

Tematem artykułu jest asymetryczna relacja użytkownika z systemem jako nieprzejrzystą strukturą kształtującą formy interakcji między człowiekiem a technologią metodą soft power. Jej przejawem są systemowe komunikaty werbalne obecne w cyfrowym życiu codziennym, nacechowane wewnętrzną sprzecznością między użytym językiem (szczebiotem) a perswazyjno-opresyjnym przekazem. Zestawiono je z przykładami strategii subwersywnych praktykowanych w środowisku sztuki mediów taktycznych, takimi jak: zaciemnienie, nadidentyfikacja i udziwnienie, oraz z propozycjami teoretycznymi o charakterze taktyk (miękkiego oporu).

12

Pomoc rozwojowa w polityce zagranicznej Konfederacji Szwajcarskiej. Przykład Kaukazu Południowego

84%

Koźbiał K.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2018

|

issue 4

157-171

EN

The Swiss Confederation, as a neutral state, is forced to apply in its foreign policy instruments classified as the so-called soft power. One of them is development assistance granted to less developed countries, also undergoing the period of political transition. An example of this type of Swiss activities is the assistance to the countries of the South Caucasus, resulting, inter alia, from historical contacts, in modern times initiated as part of humanitarian aid after the earthquake in 1988. Armenia, Azerbaijan and Georgia are supported as part of strategic plans by both the Swiss state and private donors. Switzerland also successfully plays the role of a mediator: in the Georgian-Russian and Turkish-Armenian dispute.

PL

Konfederacja Szwajcarska, jako państwo neutralne o niewielkich rozmiarach, zmuszona jest do stosowania w swej polityce zagranicznej instrumentów zaliczanych do tzw. soft power. Jednym z nich jest pomoc rozwojowa, udzielana państwom słabiej rozwiniętym, także znajdującym się w stanie tranzycji ustrojowej. Przykładem tego rodzaju działań jest pomoc Szwajcarii dla państw Kaukazu Południowego, wynikająca m.in. z historycznych kontaktów, a w czasach współczesnych rozpoczęta w ramach pomocy humanitarnej po trzęsieniu ziemi w 1988 r. Armenia, Azerbejdżan i Gruzja wspierane są w ramach planów strategicznych zarówno przez państwo szwajcarskie, jak i prywatnych donatorów. Oprócz tego Szwajcaria z powodzeniem pełni rolę mediatora w sporze gruzińsko-rosyjskim i turecko-armeńskim.

13

Is the European Union still an attractive international actor? Challenges for the global role of the EU

83%

Piskorska B.

Przegląd Europejski

|

2019

|

vol. 2019(3)

31-42

EN

Czy Unia Europejska jest wciąż atrakcyjnym aktorem międzynarodowym? Wyzwania dla globalnej roli UE Celem artykułu jest analiza potencjału Unii Europejskiej jako istotnego podmiotu stosunków międzynarodowych, konceptualizowanego jako swoista miękka, normatywna, a tym samym transformacyjna siła i centrum przyciągania dla państw znajdujących się poza jej granicami. Globalne zmiany jakie dokonały się w XXI wieku, w tym pojawienie się nowych mocarstw pozaeuropejskich, a szczególnie seria kryzysów, które dotknęły Unię w ostatnim czasie (finansowy, migracyjny, tożsamości) podważają znacząco jej wiarygodność na arenie międzynarodowej. W artykule zostanie podjęta analiza: podstawowych komponentów składających się na atrakcyjność Unii Europejskiej oraz ewolucji jej postrzegania na arenie międzynarodowej oraz najważniejszych wyzwań, którym musi sprostać, aby być ponownie liczącą się potęgą. Zakłada się, że Unia Europejska niewątpliwie utraciła swą atrakcyjność i prestiż w wyniku ostatnich przeobrażeń, które ją dotknęły wewnątrz systemu, ale i wynikających z dynamiki środowiska międzynarodowego.

14

Soft power współczesnej Japonii

83%

Łoś R.

Facta Simonidis

|

2017

|

vol. 10

|

issue 1

49-65

EN

Japan’s position after World War II acquired a new dimension determined by the loss of war and the necessity of finding a new path of development. It derived itself from taking over Western values, mainly Northern American ones, as well as free market principles. Foreign policy underwent a significant reorientation, as supporting economy and developing new foreign relations became necessary. Therefore, instruments related to soft power gained importance. Culture and values characteristic for Japan combined with Western values had a positive effect on Japan’s development. It is most evident when observing the increase of Japan’s international relevance. In spite of having rather hermetic culture, this country was able to achieve a lot in the category of soft power. Those values and culture in general, together with peaceful policies and a new model of economic development, ideally mirrored the opportunities deriving from the usage of soft power.

PL

Pozycja Japonii po II wojnie światowej nabrała innego znaczenia. Wyznaczały ją klęska wojenna i konieczność szukania innej drogi rozwoju. Tą drogą było przyjęcie części zachodnich wartości – głównie amerykańskich – i zasad wolnego rynku w sferze ekonomii. Reorientacji uległa również polityka zagraniczna, która musiała nastawić się na wsparcie gospodarki poprzez szukanie i utrzymanie dobrych relacji z zagranicą. Większego znaczenia nabrały wszelkie instrument związane z soft power, czyli typowej dla Japonii kultury i wartości, które jednak połączone z wartościami Zachodu, maja korzystny wpływ na rozwój tego kraju. Najlepiej jest to widoczne we wzroście znaczenia tego państwa, które potrafiło wiele zyskać w kategorii miękkiej siły, pomimo hermetyczności własnej kultury i wartości. To one wraz z pokojową polityką i modelem gospodarczego rozwoju idealnie odzwierciedlały możliwości użycia soft power.

15

Soft Power w polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej wobec państw "bliskiej zagranicy"

83%

Włodkowska-Bagan A.

Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"

|

2012

|

issue 3

36-61

PL

W swojej zewnętrznej aktywności wobec państw „bliskiej zagranicy” Rosja stosuje cały wachlarz środków, poczynając od politycznych, wojskowych, poprzez gospodarcze, na kulturalno-ideologicznych kończąc. Przez cały okres lat 90. ubiegłego wieku Rosja najrzadziej sięgała do tych ostatnich. Obserwując aktywność Federacji Rosyjskiej na arenie międzynarodowej, a szczególnie na obszarze byłego ZSRR, można odnieść wrażenie, że dopiero od niedawna Rosja zaczyna dostrzegać miękkie środki oddziaływania i doceniać ich rolę. W niniejszym artykule podjęto próbę analizy źródeł rosyjskiej soft power oraz jej wykorzystania w polityce zagranicznej FR. Struktura kolejnych podrozdziałów celowo jest zbieżna z tą proponowaną przez Joseph S. Nye’a. Będzie to pomocne w przeprowadzeniu równoległej analizy rosyjskiej i amerykańskiej soft power poprzez porównanie potencjałów USA w skali globalnej i FR w wymiarze regionalnym.

EN

In its foreign policy toward Near Abroad, Russia uses a wide range of means, starting from political, military, economic to end with the cultural and ideological. In the 1990s of the last century Russia used the latter the least. Observing the current international activities of the Russian Federation, especially in the Near Abroad, we may say that Russia has started to recognize the impact of soft instruments, and to appreciate their role. In this article the author is trying to analyze the sources of Russian soft power and their use in foreign policy. The structure of the following sections intentionally is similar to that which was suggested by Joseph S. Nye’a in his book. This will be helpful to analyse in parallel the Russian and American soft power by comparing the potential of the U.S. in global and Russian in regional dimensions.

16

National Security Strategy and Educational Policy for the World Risk Society

83%

Kaźmierczak D.

Security Dimensions: International & National Studies

|

2018

|

vol. 25(25)

96-115

EN

The world risk society is a product of “reflexive modernity” – the period in which the undesired side-effects of activity – risks force people, societies and states to concentrate all efforts to control them. The introductory analysis of nature of threats and risks in that paper contributes to the discussion on what measures and tools the national security strategies offer or should offer the risk society to contain risk. The aim is to find possibly conclusive answer by analysis and comparisons of the selected material. The presentation of concepts and practical solutions from literature and security strategies of Poland and the USA and policies helped conclude that both defensive and offensive approaches along with the traditional military power and soft power seem to be equally crucial to deal with internal and global risks. These measures include: risk management, international cooperation, cooperation of all internal institutions and forces, the international risks policy to conclude with the educational policy as a risk policy.

17

Public diplomacy and cooperation with non-governmental organizations in the liberal perspective of international relations

83%

Broś N.

Journal of Education Culture and Society

|

2017

|

vol. 8

|

issue 1

11-22

EN

This article discusses the issue of state cooperation with non-governmental organizations in public diplomacy. This has been explored in relation to the liberal perspective in international relations, which very clearly highlights the importance of NGOs as an influential participant in world politics. The article contains an analysis of the international system, categorizes the roles and functions of NGOs in international relations. It shows concepts on contemporary understanding of power and a clear focus on reinforcing and using components of soft power, including public diplomacy, in moden international relations. Methodological aspects are deepened by an analytical layer exploring Civil Society 2.0 Program, what is an example of an effective combination of diplomatic efforts between the state and NGOs to achieve common goals.

18

Rola dyplomacji publicznej w kreowaniu zewnętrznego obrazu Unii Europejskiej

83%

Ryniejska - Kiełdanowicz M.

Przegląd Zachodni

|

2015

|

issue 1(354)

157-174

EN

The aim of this article is to provide an answer to the question of how the European Union uses the tools and methods of public diplomacy, the extent to which these can help achieve international goals and what their functions are. I characterize soft power and public diplomacy, and point out which programs proposed by the EU are of worldwide interest, that concern not only the European Union but also foreign audience. What are the current tendencies and what challenges do countries face on the international stage? As T. Łoś-Nowak rightly notes contemporary foreign policy in the late-Westphalian international system is becoming increasingly complex in the context of a radically changing world. Therefore articulating and implementing foreign policy has become complex and multi-faceted. Beata Ociepka presents public diplomacy as a two-way, dialogue-based form of international communication, directed at the public abroad, implemented via the mass media and direct channels. Its aim is to shape and foster abroad a positive image of one’s country and community by influencing public opinion and thus shaping positive attitudes to the country that sponsors such undertakings. Public diplomacy is to help the European Union achieve its aims on the international stage. Thus, Europe's public diplomacy is an important element of EU relations with the rest of the world and thus plays a part in shaping the EU's reputation and affects the exercise of union interests.

19

New player on the scene: Turkish engagement in Africa

83%

Rudincová K.

Bulletin of Geography. Socio-economic Series

|

2014

|

vol. 25

|

issue 25

197-213

EN

Turkey’s engagement in Africa is connected to the ideological shift of Turkish government during the era of Justice and Development Party and its redirection from the Western-centred to the more diversified foreign policy. Turkish policy in Africa has two dimensions: first one is promoted by the official representation of the State, and the second is performed mainly by civil sector of Turkish society, the business organisation as well as various NGOs. This paper examines Turkish involvement in Africa from various perspectives. It focuses on the economic, political as well as ideological role of Turkey in Africa.

20

Assessments and foreign policy implementation of the national security of Republic of Serbia

83%

Mitrovic M.

Security and Defence Quarterly

|

2021

|

vol. 34

|

issue 2

7-19

EN

National security determines the degree to which endangering national interests that sublimate national values is absent. With a review of the genesis and framework of the modern interpretation of national security, the paper discusses its approaches to endangerment. A retrospective of the ideas of endangerment in the paradigm of the changed physiognomy of contemporary conflicts and dynamic geopolitical movements creates the need for an innovative approach and prediction in national security strategic assessments. The paper provides an overview of the internal and external political aspects of national security and a framework for the actions of prominent entities according to the perceived foreign policy interests of importance for the Republic of Serbia’s security. By analysing common and conflicting interests of Serbia and forces that have geopolitical interests in the Western Balkans, it is possible to establish the most objective framework for predicting the trend of relationship development and the vector of influence. The paper analyses Serbia’s interactions with Russia, the United States, and the EU. The findings point to a complex situation regarding Serbia’s national security, where Russia seeks to maintain its strong soft power presence, the United States wants close cooperation and insistence on recognising Kosovo’s independence, and the EU does not vigorously stimulate or promote Serbia’s European integration. In that way, a concrete contribution is made to the developing of strategic assessments of possible trends of importance for the Republic of Serbia’s security, as well as to the achievement of declared national goals.

Refine search results

Brexit a soft power Unii Europejskiej

Austriacka polityka zagraniczna w XXI wieku. Kontynuacja i zmiana