Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  space debris
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Space Traffic Management (STM) is a new concept referring to space activities. The highest priority is the safety and security of outer space and all conducted operations. There is no definition of STM. There is an urgent need to regulate STM providing safety and security regulations at the international, regional, and national levels. Because there is no STM definition, the regulator might use the example of existing regulations of the International Civil Aviation Organization on Air Traffic Management (ATM). European EUSST is a good example of being a “precursor” of STM. However, many questions are still open regarding specific regulations needed to create an STM system, such as at which level they should be made: globally, regionally, or nationally.
EN
The legacy of over 50 years of spaceflight has brought not only technical developments and scientific and achievements, but it has also led to a growing population of space debris. There are many sources of space pollution: abandoned equipment such as launch vehicle upper stages or satellites that have been abandoned at the end of their life, items from spacecraft released during mission operations (typically these items include launch vehicle fairings, split screws, cable ties, lens hoods and caps). Various shapes and sizes of debris are also produced by equipment degradation due to gases, solar radiation, as well as the operation of solid rocket engines. Examples of such products are paint flakes, alumina particles from exhaust gases and solid engine coating residues. The international community is making efforts to reduce the danger posed by the spread of space debris caused by state and private entities involved in the exploitation of space.
PL
Dziedzictwo ponad 50 lat lotów kosmicznych przyniosło nie tylko rozwój techniczny i naukowy oraz osiągnięcia, ale doprowadziło również do rosnącej populacji śmieci kosmicznych. Źródeł kosmicznych zanieczyszczeń jest wiele: porzucony sprzęt, taki jak górne stopnie rakiet nośnych lub satelity, które zostały porzucone pod koniec ich eksploatacji, przedmioty ze statków kosmicznych uwalniane w trakcie operacji misyjnych (zazwyczaj te elementy obejmują owiewki pojazdu startowego, śruby rozdzielające, opaski zaciskowe, osłony i pokrywy obiektywu). Różne kształty i rozmiary gruzu powstają również w wyniku degradacji sprzętu, działania gazów, promieniowania słonecznego, a także działania silników rakietowych na paliwo stałe. Przykładami takich produktów są płatki farby, cząstki tlenku glinu ze spalin i stałe pozostałości pokrycia silnika. Społeczność międzynarodowa podejmuje starania, aby zmniejszyć niebezpieczeństwo płynące z rozpowszechnienia się szczątków kosmicznych spowodowanych przez podmioty państwowe i prywatne zajmujące się eksploatacją Kosmosu.
EN
The debate over the legality of activities related to the extraction, utilization and sale of space resources often revolves only around the interpretation of Article II of the 1967 OST. As a rule, it no longer concerns the very concept of space mining or replenishment of supplies from the resources of the environment on the celestial body, but the meta-layer of the discussion on colonial analogies in the anthropocentric meaning. Such focus on the details of the topic leads to the loss of the broader context of the discussion on space resources, including the fact that they are not only the subject of rights, but also the basis of the nascent industry and activity that bring about a change in the architecture of space missions. Consequently, the outcome of the extraction and use of raw materials will be the creation of extraterrestrial materiel from their processed space resources, from which elements of equipment, spare parts and entire ready-made space objects will be produced. This will greatly reduce the need to bring up supplies as well as entire space objects or their components from the bottom of the Earth’s gravitaty well. Therefore, attention should be paid to issues such as maintaining legal authority and control over „objects” produced by a space object of a given state, which was placed on a celestial body in the traditional way (in the conventional sense, i.e. released from the Earth’s surface into space). Along with changes in the technologies used or possible to be used, the consequence will be the readaptation of space law to new circumstances, such as the generational sequence of space objects produced, the legal status of objects created from components and recovered objects, and objects using living organisms in their structure and systems operating on outside the facility.
PL
Debata wokół legalności działań związanych z wykorzystaniem lub wydobyciem i sprzedażą surowców kosmicznych nierzadko kręci się wyłącznie wokół interpretacji Artykułu II OST z 1967 roku. Z zasady nie dotyczy ona już samego pojęcia górnictwa kosmicznego czy uzupełniania zapasów z zasobów otoczenia na ciele niebieskich, ale meta warstwy dyskusji dotyczącej analogii kolonialnych w rozumieniu antropocentrycznym. Taka koncentracja uwagi na szczególe te- matu prowadzi do zgubienia szerszego kontekstu dyskusji dotyczącej surowców kosmicznych, między innymi tego, że nie stanowią tylko przedmiotu praw ale także stanowią podstawę rodzącego się przemysłu i działalności, które niosą za sobą zmianę w architekturze misji kosmicznych. Co za tym idzie, konsekwencją wydobycia i wykorzystania surowców będzie tworzenie z ich przetworzonych substancji pochodzenia pozaziemskiego, z których wytwarzane będą elementy wyposażenia, części zamiennych oraz całych gotowych obiektów kosmicznych. To ograniczy w dużej mierze potrzebę wynoszenia z dna Ziemskiej studni grawitacyjnej tak zaopatrzenia jak i całych obiektów kosmicznych czy ich komponentów. Dlatego należy zwrócić uwagę na takie kwestie jak utrzymanie władztwa prawnego oraz kontroli nad „obiektami” wytworzonymi przez obiekt kosmiczny danego państwa, który został umieszczony na ciele niebieskim drogą tradycyjną (w rozumieniu konwencyjnym, tj. Wypuszczony z powierzchni Ziemi w przestrzeń kosmiczną). Wraz ze zmianami w wykorzystywanych lub możliwych do wykorzystania technologiach, konsekwencją będzie readaptacja prawa kosmicznego do nowych okoliczności, takich jak ciąg pokoleniowy wytwarzanych obiektów kosmicznych, status prawny obiektów tworzonych z komponentów i obiektów odzyskanych oraz obiektów korzystających z organizmów żywych w swojej strukturze i układach działających na zewnątrz obiektu.
Roczniki Nauk Prawnych
|
2020
|
vol. 30
|
issue 3
137-159
EN
There is no one definition of the term “New Space”. The term is commonly used by those involved in construction spacecraft, as well as in the creation of space law. This term may mean the evolutionary process since the era of commercialization and privatization, which was characterized by government contracts (where the government acted as tenant and purchaser of the equipment) until the commercial era, where the government and private companies purchase services from the private sector. The era of New Space as a new model of activities in space poses new challenges for: governments, new space market actors as well as lawmakers. Permanent commercialization needs to adapt existing legislation to meet current needs and challenges. There is a need for common understanding freedom of access to space and the need for its global development in the New Space era. The economic and security challenges presented in the work in space activity in New Space and related to with them, the limitations and problems show how important peaceful cooperation between states is.
PL
New Space (nowa era działalności w Kosmosie) oznacza ewolucyjny proces od ery komercjalizacji i prywatyzacji, którą charakteryzowały kontrakty rządowe (gdzie rząd działał jako najemca i nabywca sprzętu) do ery komercyjnej, gdzie rząd i firmy prywatne nabywają usługi z sektora prywatnego. Stała komercjalizacja wymaga dostosowania istniejącego prawodawstwa do aktualnych potrzeb i wyzwań. Istnieje ponadto potrzeba wspólnego zrozumienia zasad swobody dostępu do przestrzeni kosmicznej oraz potrzeba jej globalnego rozwoju. Obowiązki nałożone w art. VI układu kosmicznego (OST) z 1967 r., dotyczące autoryzacji i stałego nadzoru, są w gestii państw. Kwestia związana z jurysdykcją staje się dotkliwa dla podmiotów prywatnych, kiedy ta wolność zostaje transponowana na poziom narodowy i prywatny. Koncepcja odpowiedzialności za działalność niezgodną z zasadami prawa międzynarodowego, w tym działalność podmiotów prywatnych, i odpowiedzialność państwa za szkody wyrządzone przez obiekty kosmiczne, w tym przez prywatnych operatorów, staje się najbardziej fundamentalną kwestią międzynarodowego prawa kosmicznego z perspektywy prywatyzacji działalności kosmicznej.  Państwa są więc zmuszane do podjęcia wewnętrznych działań, do monitorowania i kontroli działalności prywatnej przedsiębiorców. Współdziałanie międzynarodowej i krajowej legislacji jest konieczne w obliczu prywatyzacji działalności kosmicznej. Państwa kontrolują prywatne przedsiębiorstwa, mają mechanizmy legislacyjne potrzebne do ustalenia reżimu licencjonowania i monitoringu oraz system sankcji. Wyzwania gospodarcze i te związane z bezpieczeństwem, przedstawione w pracach nad działalnością kosmiczną w „nowej erze działalności w kosmosie” i z nimi związane ograniczenia i problemy pokazują, jak ważna jest pokojowa współpraca między państwami.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.