Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  spiritual care
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

"Tühi tuba" ehk eneserefleksioon ja visuaal-tekstuaalne juhtumiuuring hingelise abi andmise õpetamisest ja õppimisest

100%
Paal P.
Mäetagused
|
2023
|
vol. 85
27-42
EN
According to the vision of the World Health Organization, spirituality is an integral part of human existence. Spirituality is even seen as an all-encompassing essence of the human being that requires appreciation and respect. Spirituality is closely linked to the search for meaning, the sense of connection and the feeling and experience of belonging. The article explores the question of whether and how it is possible to teach and learn spiritual care when one is ‘not spiritual’ oneself. The case study, based on the student’s self-reflection, is theoretically inspired by Ricoeur’s theory of narrative meaning-making and a search for explanations of life issues. It is a visual-textual case study, which also explains the appropriateness of the chosen method of self-reflection and analysis for recording and making sense of emotional-social-relational experiences.
2
Publication available in full text mode
Content available

Łagodność pastoralna w pracy kapelana szpitalnego w kontekście opieki duchowej nad pacjentem

75%
Bohdanowicz A.
Teologia i Moralność
|
2021
|
vol. 1
|
issue 1(29)
171-182
EN
In the article the author reflects on the question of applying the principle of benignitas pastoralis (pastoral gentleness), known since antiquity, in the work of a hospital chaplain, especially in the context of the problem of spiritual care of the patient. At the beginning of the article, the very concept of spiritual care is introduced, then the pastoral care based on pastoral gentleness is explained, and in the final part, attention is drawn to the implications of benignitas pastoralis in the work of the hospital chaplain in terms of spiritual care for the patient. Many of the qualities of pastoral gentleness can be applied explicitly to the service of the chaplain in the hospital, especially its personalistic character, pedagogical value, therapeutic effect and evangelical strength. We already know with scientific certainty that a good spiritual care is in the best interest of the patient. It is becoming increasingly clear that to achieve this goal, it is necessary to approach the patient with empathy and respect, to talk to him and to learn about his needs, fears, dreams and hopes. As part of such care, the chaplain's attitude based on benignitas pastoralis seems to be necessary today.
PL
W artykule autor zastanawia się nad kwestią zastosowania znanej już od starożytności chrześcijańskiej duszpasterskiej zasady benignitas pastoralis (łagodności pastoralnej) w pracy kapelana szpitalnego, szczególnie w kontekście problemu opieki duchowej nad pacjentem. Na początku artykułu przybliżone zostało samo pojęcie opieki duchowej, następnie wyjaśnionona czym polega duszpasterstwo oparte o łagodność pastoralną, a w końcowej części zwrócono uwagę na implikacje benignitas pastoralis w pracy kapelana szpitalnego w perspektywie opieki duchowej nad pacjentem. Wiele z przymiotów pastoralnej łagodności można odnieść explicite do posługi kapelana w szpitalu, szczególnie jej charakter personalistyczny, wartość pedagogiczną, oddziaływanie terapeutyczne oraz ewangeliczną siłę. Wiemy dzisiaj już z naukową pewnością, że dobra opieka duchowa leży w najlepiej rozumianym interesie pacjenta. Staje się coraz bardziej oczywiste, że aby osiągnąć ten cel, konieczne jest, aby z empatią i szacunkiem podchodzić do pacjenta, rozmawiać z nim i uczyć się o jego potrzebach, obawach, marzeniach, i nadziejach. W ramach takiej opieki postawa kapelana oparta na benignitas pastoralis wydaje się dziś konieczna.
3
Publication available in full text mode
Content available

Opieka duchowa w medycynie: duchowość a postrzeganie choroby, radzenie sobie z cierpieniem – ankietowe badanie ilościowe na polskiej populacji dorosłych chorych przewlekle

75%
Klimasiński M. W., Theda J., Cofta S., Springer D., Wieczorkowska K.
Sztuka Leczenia
|
2020
|
vol. 35
|
issue 1
9-18
EN
Spiritual care is an answer to the spiritual needs of the sick. In order to develop this field in Poland, recognition is needed about what exactly is helpful for the patients. The purpose of this research is to determine how spirituality affects the perception of chronic illness and what spiritual actions patients undertake to cope with suffering. 204 people filled in an original questionnaire. For more than half of them, faith is a source of support in illness. The most often selected answer was the belief that God has a plan for their lives and did not allow illness without a reason. The most frequent spiritual activities chosen by the patients were: prayer, receiving the sacraments and participating in services. The strongest predictor for undertaking those practices was the perception of faith as a source of support in illness. The obtained results show that the spiritual perspective enables some patients to find meaning in the difficult experience of a chronic disease. Therefore, they should be supported in using religious resources. Non-religious spiritual care should be especially available for other patients
PL
Opieka duchowa jest odpowiedzią na potrzeby duchowe chorych. Aby rozwijać tę dziedzinę w Polsce, potrzebne jest rozpoznanie, co jest dla polskich pacjentów najbardziej pomocne. Celem pracy jest ustalenie, jak duchowość wpływa na postrzeganie choroby przewlekłej oraz jakie czynności podejmują chorzy, aby radzić sobie z cierpieniem. W badaniu ankietowym opartym na autorskim kwestionariuszu uczestniczyło 204 pacjentów. Dla ponad połowy wiara stanowiła źródło wsparcia w chorobie. Najczęściej wybieranym przekonaniem było to, że Bóg ma plan na ich życie i nie dopuścił choroby bez powodu. Najczęściej podejmowanymi przez chorych czynnościami duchowymi były: modlitwa, przyjmowanie sakramentów i uczestnictwo w nabożeństwach. Najsilniejszym predyktorem dla podejmowania tych praktyk było postrzeganie wiary jako źródła wsparcia w chorobie. Otrzymane wyniki wskazują na to, że perspektywa duchowa umożliwia wierzącym pacjentom nadanie sensu trudnemu doświadczeniu choroby. Dlatego należy wspierać ich w korzystaniu z zasobów religijnych. Natomiast do pozostałych chorych szczególnie kierować należy pozareligijną opiekę duchową.
4
Content available remote

Historical Overview of Pastoral Care in Prison in Poland (1550-1956)

63%
Czelny M.
Roczniki Nauk Prawnych
|
2019
|
vol. 29
|
issue 4
23-36
PL
W Polsce (1550-1956)Historia opieki duszpasterskiej w więzieniu przedstawiona w niniejszym artykule dotyczy dwóch wymiarów: sytuacji prawnej więźnia (jego prawa i obowiązki) oraz sytuacji prawnej kapelana więziennego. Do 1918 r. kapelan więzienny koncentrował swoje wysiłki na pomocy religijnej i budowie nowych kaplic więziennych. Następnie w drugim okresie (1918-1939) na podstawie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 marca 1928 r. w sprawie organizacji więziennictwa, polscy więźniowie uzyskali prawo do uczestnictwa w nabożeństwach. Na mocy kolejnego aktu normatywnego wydanego w 1931 r. rozstrzygnięte zostały kwestie dostępu więźniów różnych wyznań do posługi religijnej w kaplicy więziennej. Istotną rolę odegrała ustawa z 26 lipca 1939 r. o organizacji więziennictwa. W artykule przedstawiona została również ewolucja kapelaństwa więziennego w czasie okupacji sowieckiej i niemieckiej. Wreszcie uwagę zwrócono także na porozumienie z dnia 14 kwietnia 1950 r. zawarte między rządem komunistycznym a Episkopatem Polski.
EN
The entire history of pastoral care in prison presented in this article focused on two dimensions: the prisoner’s legal situation (his rights and duties as a prisoner) and the legal situation of the prison chaplain. Until 1918, prison chaplaincy concentrated on performing the religious assistance and building new prison chapels. Subsequently, in the second period (1918-1939), based on the rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 marca 1928 r. w sprawie organizacji więziennictwa, Polish prisoners obtained the right to participate in religious services. The next legal act [rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 20 czerwca 1931 r. w sprawie regulaminu więziennego] issued in 1931, allowed to sort out matters related to the access of prisoners of various denominations to the religious ministry in the prison chapel. The Act of 26 of July of 1939 on the organization of penitentiary institutions [ustawa z dnia 26 lipca 1939 r. o organizacji więziennictwa] has significant role. The evolution of prison chaplaincy during the Soviet and German occupation was also presented. At least, the special attention was paid to the agreement of 14 of April 1950 concluded between the communistic Government and the Polish Episcopate.
5
Content available remote

Providing Support and Spiritual Care to People with Chronic Diseases

51%
Fopka-Kowalczyk M.
Paedagogia Christiana
|
2020
|
vol. 2/46
147-166
EN
Chronic disease is an extremely difficult situation for those who experience it during their lives. It changes their entire world, influencing their feelings, behaviour, tasks, and roles. For many people it can be defined as a difficult or even limit situation, i.e. one that affects the whole person emotionally, socially, physically, and spiritually. Contemporary literature, particularly English-speaking scientific communities, has increasingly emphasised the importance of taking care not only of somatic ailments but also of spiritual existential questions about the meaning of life, suffering, and dying. Since it is of such importance, it is also necessary to ask how spiritual care can be provided to people with long-term diseases.
PL
Choroba przewlekła to jedna z najtrudniejszych sytuacji dla człowieka, który jej doświadcza w swoim życiu. Zmienia cały świat osoby chorej, wpływając na emocje, zachowanie, zadania i pełnione role. Przez wielu może być oceniana jako sytuacja trudna, a nawet graniczna, czyli obejmująca całego człowieka w życiu emocjonalnym, społecznym, fizycznym oraz duchowym. Współczesna literatura, zwłaszcza zagraniczna, podkreśla coraz częściej znaczenie objęcia troską nie tylko dolegliwości somatycznych, ale też trudności duchowych. Ta uważność duchowa i okazane współczucie mogą stać się podstawą do lepszego radzenia sobie i znalezienia odpowiedzi na egzystencjalne pytania dotyczące sensu życia, cierpienia i umierania. Jeśli troska duchowa jest tak istotna, to należy też zadać pytanie, w jaki sposób można to wsparcie duchowe osobom chorym okazywać.
6
Publication available in full text mode
Content available

The Way to the Contractual Model of Anchoring Healthcare Chaplains in the Czech Legal System

51%
Menke M.
|
2020
|
vol. 15
|
issue 17 (2)
133-143
PL
Artykuł omawia stopniowe kroki prowadzące do prawnej bazy duszpasterstwa w systemie opieki zdrowotnej w Republice Czeskiej. Jest napisany zarówno ze stanowiska prawa wyznaniowego, jak i ze stanowiska teologii Kościoła katolickiego. Model czeski kształtował się stopniowo i nie odpowiada w pełni kanoniczno-prawnej definicji kapelana szpitalnego. Punktem wyjścia jest „superwyznaniowe” podejście, skoncentrowane na pacjencie, na jego bliskich, ale także na personelu szpitala, który w czeskim środowisku nie jest wyznaniowy (lub w przeważającej mierze katolicki). Model ten sprawdził się lepiej w tym środowisku niż model skupiony wyłącznie na udzielaniu sakramentów katolikom. Głównie dlatego, że interweniuje w środowisku, które nie spotyka się z chorobą (lub śmiercią) i ponieważ jest traktowany jako połączenie opieki duchowej, pewnego rodzaju psychologicznego i osobistego towarzyszenia ludzkiego, zwłaszcza w zrozumieniu sytuacji zagrażającej życiu i szukaniu zachęty, która w kontekście „bio-psycho-społeczno-duchowego” modelu człowieka skutkuje jego holistycznym uzdrowieniem.
EN
This paper discusses the gradual steps leading to the legal establishment of pastoral care in the health care system of the Czech Republic. It is written both from the position of confessional law and from the position of the theology of the Catholic Church. The Czech model was formed gradually and does not fully correspond to the definition of the healthcare chaplain in canon law. Its starting point is a superconfessional approach, focused on the patient, on his loved ones, but also on hospital staff, which in the Czech environment is not confessionally uniform (or predominantly Catholic). This model has worked better in this environment than the model focused solely on the provision of sacraments to Catholics. This is mainly because it deals with environments that do not encounter disease (or death) and because it is set up as a combination of spiritual care, some kind of psychological accompaniment and personal human accompaniment, especially in understanding life-threatening situations and seeking encouragement that can result in the context of the biopsycho-socio-spiritual model of man in holistic healing.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.