Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: st. Francis of Assisi

Sort By:

Limit search:

Franciscus idiota – znaczenia kontekstowe i interpretacje hagiograficzne

100%

Zając A.

Roczniki Humanistyczne

2014

vol. 62

issue 8: Lingwistyka Korpusowa i Translatoryka

93-110

Among many epithets characterizing St. Francis of Assisi in medieval Latin literature the term idiota can be distinguished. Due to its semantic ambiguity, it is not only intriguing but, in the first place, presents difficulties to the translators. In response to a question about what the characteristics of a hero determined this way are, it is helpful to recall the etymology and original meanings of the Greek term ἰδιώτης and its biblical applications. Dittological self-definitions: ignorans et idiota, idiota et subditus, simplex et idiota used in the writings of Francis are claiming on careful analysis, not only at the semantic level, but also the syntactic and the pragmatic as well. Characteristic phrases adopted by biographers assume new functions typical of hagiographic literature. To understand them well, it is necessary to take into account the extra-textual knowledge concerning the existential situation of the author, the nature and purpose of his expression and the cultural context of the era. The complexity of these issues is the subject of this study.

Wśród licznych epitetów charakteryzujących św. Franciszka z Asyżu w średniowiecznej łacińskiej literaturze źródłowej można wyróżnić wyraz idiota. Ze względu na swoją niejednoznaczność semantyczną nie tylko brzmi intrygująco, ale przede wszystkim nastręcza problemów autorom przekładów. W odpowiedzi na pytanie, o jaką charakterystykę bohatera tak określanego chodzi, pomocne jest przywołanie etymologii i pierwotnych znaczeń greckiego terminu ἰδιώτης [idiotes] oraz jego biblijnych zastosowań. Dyftologiczne autodefinicje: ignorans et idiota, idiota et subditus, simplex et idiota zastosowane w pismach Franciszka dopominają się o uważną analizę nie tylko na poziomie semantycznym, ale również syntaktycznym i pragmatycznym. Charakterystyczne wyrażenia przejęte przez biografów przybierają nowe funkcje typowe dla literatury hagiograficznej. By dobrze je rozumieć, konieczne jest uwzględnienie pozatekstowej wiedzy dotyczącej egzystencjalnej sytuacji autora, charakteru i celu wypowiedzi oraz kontekstu kulturowego epoki. Złożoność tych zagadnień jest właśnie przedmiotem niniejszego studium.

Refine search results

1 Roczniki Humanistyczne

1 Zając A.

1 2014

Search results

Franciscus idiota – znaczenia kontekstowe i interpretacje hagiograficzne