Search results

1

Kilka uwag o narracji biograficznej czeskich strażaków (projekt Społeczeństwo czeskie w okresie tzw. normalizacji i transformacji w świetle oral history)

100%

Bortlová H. V.

Wrocławski Rocznik Historii Mówionej

|

2013

|

vol. 3

175-185

EN

Through historical analysis and interpretation of memories of Czech/Czechoslovak firefighters who have been professionally active since 1960s until 1990s (and/or beyond), his paper aims to analyze the ways in which his socio-professional group has been behaving during the last 40–50 years. Given that only very little historical research has been done on members of this group, the paper represents a first pioneer attempt. The research is a continuation of previous research projects conducted by Czech oral historians focused on working class members and on changes of their opinions, attitudes and behavior before and after 1989. The author’s ambition is to contribute to the current knowledge of the nature and specifics of the mentioned „normalization” regime (1969–1989) as well as the „transformation-to-democracy” era (1990s) in Czechoslovakia. In the present paper the author outlines the current state of research (20 conducted interviews with 10 firefighters as to the end of 2012), comments on some methodological problems associated with oral-historical research of this group and offers her interpretations of selected topics.

2

Wtórny zespół stresu pourazowego w pracy strażaków i pracowników pogotowia ratunkowego – przegląd badań

94%

Radko J.

Opuscula Sociologica

|

2013

|

issue 3(5)

73-82

PL

W artykule omówiono konsekwencje zdarzeń traumatycznych w postaci zespołu stresu pourazowego (PTSD) oraz wtórnego zespołu stresu pourazowego (STSD) u strażaków i ratowników medycznych. Omówiono częstość występowania zaburzenia PTSD i STSD oraz jego kryteria diagnostyczne. Dokonano przeglądu badań nad rozpowszechnieniem STSD w wybranych grupach zawodowych. Przedstawiono istotę debriefingu jako metody zapobiegania STSD w służbach ratowniczych. Wskazano także na potrzebę prowadzenia dalszych badań w tym zakresie.

EN

The consequences of traumatic events in the form of posttraumatic stress disorder (PTSD) as well as secondary traumatic stress disorder (STSD) among firemen and EMS workers were discussed in the article. The frequency of PTSD and STSD symptoms as well as the diagnostic criteria were considered. The review of research on the spread of STSD within chosen professional groups was performed. The essence of debriefing as the method of STSD prevention among emergency medical services was presented. The need of carrying out further research within this scope was indicated.

3

Wybrane cechy osobowości funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej jako predyktory elastyczności w radzeniu sobie ze stresem

94%

Stępka-Tykwińska E., Basińska M. A., Sołtys M., Piórowska A.

Medycyna Pracy

|

2019

|

vol. 70

|

issue 5

555-565

EN

Background The flexibility in coping with stress is a new construct in Europe, which allows for a more insightful understanding of individual coping mechanisms, perceived as a process of continuous search for more effective solutions. An individual who is capable of coping with stress in a flexible way, notices the lack of effectiveness of some methods of coping, seeks new solutions, has a wide repertoire of coping strategies, as well as shows reflexivity to see the lack of effectiveness in coping. The profession of a firefighter is characterized by a high level of stress, so people performing this profession should be aware of the remedial actions undertaken and their actual effectiveness. Material and Methods Altogether, 163 officers of the State Fire Service were examined. The following questionnaires were used in the study: the Polish adaptation of the Impulsiveness-Venturesomeness-Empathy (IVE) Questionnaire, the Coping Flexibility Questionnaire (Polish name: Kwestionariusz elastyczności w radzeniu sobie ze stresem – KERS-14), and a personal survey. Results Firefighters with more risky attitudes were found to display greater flexibility in coping, in terms of having a wider repertoire and variability in the applied strategies. In the case of officers with the shortest service period (< 9 years), the lower level of empathy was associated with a higher variability of coping strategies, while in officers with the longest service period (> 14 years), the level of variation in coping strategies correlated positively with the level of empathy. Conclusions Risk taking propensity is an important predictor of flexibility in coping. The service period is a moderator (at the level of statistical tendency) of the relationship between empathy and flexibility in coping, especially in the field of variability in the use of coping strategies. Med Pr. 2019;70(5):555–65

PL

Wstęp Elastyczność w radzeniu sobie ze stresem jest w kulturze europejskiej nowym konstruktem. Pozwala lepiej rozumieć mechanizmy radzenia sobie jednostki ujmowane jako proces ciągłego poszukiwania nowych, bardziej skutecznych rozwiązań. Jednostka elastycznie radząca sobie ze stresem, która zauważa nieskuteczność podejmowanych przez siebie działań, posiada szeroki repertuar strategii radzenia sobie, szuka nowych rozwiązań i wykazuje się refleksyjnością pozwalającą na dostrzeżenie nieskuteczności działania. Zawód strażaka jest profesją charakteryzującą się wysokim poziomem stresu, a osoby go wykonujące powinny cechować się świadomością podejmowanych działań zaradczych i ich faktycznej skuteczności. Materiał i metody Zbadano 163 funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej. W badaniach korzystano z Kwestionariusza impulsywności (polska adaptacja Impulsiveness-Venturesomeness- Empathy − IVE Questionnaire), Kwestionariusza elastyczności w radzeniu sobie ze stresem (KERS-14) i ankiety osobowej. Wyniki Funkcjonariusze Państwowej Straży Pożarnej cechujący się bardziej nasiloną skłonnością do ryzyka wykazują większą elastyczność w radzeniu sobie ze stresem w zakresie dysponowania szerszym repertuarem i zmiennością stosowanych strategii. U funkcjonariuszy z najkrótszym stażem służby (< 9 lat) niższy poziom empatii wiązał się z wyższym poziomem zmienności strategii radzenia sobie ze stresem, a u funkcjonariuszy z najdłuższym stażem służby (> 14 lat) poziom zmienności tej strategii wzrastał wraz z poziomem empatii. Wnioski Skłonność do ryzyka jest istotnym predyktorem elastyczności w radzeniu sobie ze stresem. Staż służby jest moderatorem (na poziomie tendencji statystycznej) związku między empatią a elastycznością w radzeniu sobie ze stresem, szczególnie w zakresie zmienności stosowania strategii radzenia sobie. Med. Pr. 2019;70(5):555–565

4

Dwa typy elastyczności – w radzeniu sobie i poznawcza – oraz ich relacja z odczuwanym stresem wśród funkcjonariuszy straży pożarnej

94%

Borzyszkowska A., Basińska M. A.

Medycyna Pracy

|

2020

|

vol. 71

|

issue 4

441-450

EN

BackgroundFlexibility in coping with stress and cognitive flexibility are new constructs both in Polish and European psychological sciences. A person displaying flexibility in coping has a wide repertoire of remedial strategies, which he or she is able to change if the situation so requires, and which reflect on the strategies used, while a person displaying cognitive flexibility is ready to look for new ways to cope. The profession of a firefighter involves exposure to various stressors, and occupational stress can affect not only mental health, but also the quality of work performed. That is why flexibility in coping with stress and cognitive flexibility seem so important. The aim of the study was to perform empirical verification of the relationship between flexibility in coping and cognitive flexibility, as well as to determine their relationship with the stress perceived by the respondents.Material and MethodsOverall, 104 firefighters (males only) were qualified for the examination. The average age of the respondents was 34 years (SD = 7.81). The Flexibility in Coping with Stress Questionnaire (FCSQ-14), the Cognitive Flexibility Inventory (CFI) and the Perceived Stress Scale (PSS-10) were used.ResultsThere is a statistically significant relationship between flexibility in coping with stress and its dimensions, and cognitive flexibility and its dimensions, in the examined group of firefighters. The strongest positive relationship was observed between cognitive flexibility and repertoire (r = 0.639, p < 0.001), and the weakest between cognitive control and reflectivity (r = 0.257, p = 0.009). A statistically significant negative relationship was found between flexibility in coping with stress (r = –0.339, p = 0.001) and cognitive flexibility (r = –0.359, p < 0.001), and stress experienced by the respondents. There was no statistically significant relationship between reflectivity, which is a dimension of flexibility in coping with stress, and perceived stress.ConclusionsThere is a need to consider the possibility of including in the prevention programs addressed to firefighters the need to support subjective resources, which include flexibility in coping with stress and cognitive flexibility. The results also indicate the need to deepen research in order to better understand the constructs of flexibility in coping with stress and cognitive flexibility.

PL

WstępElastyczność w radzeniu sobie ze stresem i elastyczność poznawcza to konstrukty nowe na gruncie polskich i europejskich nauk psychologicznych. Osoba elastyczna w radzeniu sobie posiada szeroki repertuar poddawanych refleksji strategii zaradczych, zmienianych w zależności od ich skuteczności lub specyfiki sytuacji. Osoba elastyczna poznawczo jest gotowa do poszukiwania nowych sposobów radzenia sobie. Zawód strażaka wiąże się z narażeniem na różne stresory, a stres zawodowy może wpływać nie tylko na zdrowie psychiczne, lecz również na jakość wykonywanej pracy. Dlatego elastyczność w radzeniu sobie ze stresem i elastyczność poznawcza wydają się tak ważne. Celem badania była empiryczna weryfikacja związku pomiędzy elastycznością w radzeniu sobie i elastycznością poznawczą oraz określenie ich relacji z odczuwanym przez badanych stresem.Materiał i metodyDo badania zakwalifikowano 104 strażaków – tylko mężczyzn. Średni wiek badanych to 34 lata (SD = 7,81). Wykorzystano Kwestionariusz elastyczności w radzeniu sobie (KERS-14), Kwestionariusz elastyczności poznawczej (KEP) oraz Skalę odczuwanego stresu (Perceived Stress Scale – PSS-10).WynikiU badanych strażaków występował istotny statystycznie związek między elastycznością w radzeniu sobie ze stresem i jej wymiarami a elastycznością poznawczą i jej wymiarami. Najsilniejszy pozytywny związek zaobserwowano pomiędzy elastycznością poznawczą i repertuarem strategii (r = 0,639, p < 0,001), najsłabszy – pomiędzy kontrolą poznawczą a refleksyjnością (r = 0,257, p = 0,009). Dowiedziono, że występuje istotny statystycznie negatywny związek pomiędzy elastycznością w radzeniu sobie ze stresem (r = –0,339, p = 0,001) i elastycznością poznawczą (r = –0,359, p < 0,001) a odczuwanym przez badanych stresem. Nie odnotowano istotnego statystycznie związku pomiędzy refleksyjnością stanowiącą wymiar elastyczności w radzeniu sobie a odczuwanym przez strażaków stresem.WnioskiNależy rozważyć możliwość uwzględnienia w programach profilaktycznych skierowanych do strażaków potrzeby wspierania zasobów podmiotowych, do których zaliczyć można elastyczność w radzeniu sobie ze stresem i elastyczność poznawczą. Wyniki wskazują również na konieczność pogłębienia badań w celu lepszego zrozumienia obu konstruktów.

Refine search results

2 Medycyna Pracy

1 Opuscula Sociologica

1 Wrocławski Rocznik Historii Mówionej

2 Basińska M. A.

1 Bortlová H. V.

1 Borzyszkowska A.

1 Piórowska A.

1 Radko J.

1 Sołtys M.

1 Stępka-Tykwińska E.

1 2020

1 2019

2 2013

Kilka uwag o narracji biograficznej czeskich strażaków (projekt Społeczeństwo czeskie w okresie tzw. normalizacji i transformacji w świetle oral history)

Wtórny zespół stresu pourazowego w pracy strażaków i pracowników pogotowia ratunkowego – przegląd badań

Wybrane cechy osobowości funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej jako predyktory elastyczności w radzeniu sobie ze stresem

Dwa typy elastyczności – w radzeniu sobie i poznawcza – oraz ich relacja z odczuwanym stresem wśród funkcjonariuszy straży pożarnej