Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  strategie radzenia sobie ze stresem
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Stres i wypalenie zawodowe wśród kobiet pracujących w różnych segmentach rynku farmaceutycznego

100%
Tołkacz M., Zalewska-Janowska A., Pietrzak A., Ograczyk-Piotrowska A., Kabzińska Z.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
|
2019
|
issue 68
107-123
EN
Numerous studies prove that stress and burnout have become a significant problem among people who have everyday contact with other people at work. For years, research on the threats of excessive stress and occupational burnout has focused on healthcare sector and the circle of medical professions. In addition to the well-recognized working conditions of doctors, nurses, midwives and physiotherapists, relatively few analyses have so far been conducted among employees of the pharmaceutical sector – an industry accompanying healthcare and closely cooperating with it. Among the professions whose representatives are exposed to constant stress, one can point out independent managers, scientific and medical representatives and pharmacists. The aim of the undertaken research was to determine the degree to which the level of experienced stress affects the appearance of occupational burnout among people employed in pharmaceutical companies and in pharmacies. Seeking answers to the research questions related to both groups, three standardized tools were used: Perceived Stress Scale (PSS-10), Mini-COPE Inventory for Measuring Coping with Stress and Maslach Burnout Inventory (MBI).
PL
Liczne badania dowodzą, że stres i wypalenie zawodowe stały się istotnym problemem wśród osób mających w pracy codzienny kontakt z innymi ludźmi. Od lat obszarem badań nad zagrożeniami nadmiernym stresem i wypaleniem zawodowym jest szeroko rozumiana opieka zdrowotna i krąg zawodów medycznych. Obok dobrze rozpoznanych warunków pracy lekarzy, pielęgniarek, położnych czy fizjoterapeutów stosunkowo niewiele analiz prowadzono do tej pory wśród pracowników sektora farmaceutycznego – branży towarzyszącej służbie zdrowia i ściśle z nią współpracującej. Wśród zawodów, których przedstawiciele są narażeni na ciągły stres, wskazać można samodzielnych menedżerów, przedstawicieli naukowo-medycznych oraz farmaceutów. Celem podjętych badań było ustalenie stopnia, w jakim poziom odczuwanego stresu wpływa na pojawienie się zjawiska wypalenia zawodowego wśród osób zatrudnionych w firmach farmaceutycznych oraz w aptekach. Poszukując odpowiedzi na związane z oboma grupami pytania badawcze, wykorzystano trzy standaryzowane narzędzia: Skalę Odczuwanego Stresu (PSS-10, Perceived Stress Scale), Inwentarz do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem (Mini-COPE) oraz Inwentarz Wypalenia Zawodowego (MBI, Maslach Burnout Inventory).
2
Publication available in full text mode
Content available

Radzenie sobie ze stresem przez matki dzieci z niepełnosprawnością – analiza porównawcza

71%
Pająk K.
Konteksty Pedagogiczne
|
2022
|
vol. 1
|
issue 18
47-65
EN
This article aims at identifying coping strategies in mothers of children with disability. One should notice that mothers of children with disability are exposed to stress to a bigger extent than fathers, which may result from the fact that it is them who in most of the cases care for children (sometimes they do it around the clock). Frequently, it is mothers who bear the burden of organizing care, therapy and rehabilitation for their child. The level of stress depends on various factors and to a great extent, it is of a subjective nature. There is no doubt that the level of stress is affected by when and how parents are informed about their child’s disability as well as the disability itself and its type. Such factors as a child’s characteristics, be-havior and degree of independence affect the level of stress in parents. What is of great importance in a stressful situation is the way of coping and choosing specific strategies. The method of diagnostic survey was used in the study and the study group constituted of 62 women who were mothers of children with disabilities. The results of the study indicate that the surveyed respondents use various coping strategies, but most of them are focused on emotions and their discharge. Planning and informational support are also frequent strategies.
PL
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie strategii radzenia sobie ze stresem przez matki dzieci z niepełnosprawnościami. Należy zauważyć, że matki dzieci z niepełnosprawnością w większym stopniu niż ojcowie są narażone na stres, co może wynikać z tego, że to one w przeważającej mierze zajmują się dzieckiem (niekiedy robią to przez całą dobę). Często to na matkach spoczywa ciężar organizowania dla dziecka opieki, terapii i rehabilitacji. Nasilenie stresu zależy od wielu czynników i jest w dużym stopniu doświadczeniem subiektywnym. Niewątpliwie na poziom stresu wpływa czas, w jakim rodzice są informowani o niepełnosprawności swojego dziecka, sposób przekazania tej informacji, a także sama niepełnosprawność i jej rodzaj. Czynnikami, które mają wpływ na poziom odczuwanego przez rodzica stresu, są również cechy dziecka, jego zachowanie, stopień samodzielności. Ogromne znaczenie w sytuacji obciążenia ma sposób radzenia sobie z nią oraz wykorzystywane w tym celu strategie.W badaniach wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego, a grupę badawczą stanowiły 62 kobiety, które są matkami dzieci z niepełnosprawnościami – 31 matek dzieci w normie intelektualnej, z zaburzeniami ze spektrum autyzmu i 31 matek dzieci z niepełnosprawnością intelektualną. Wyniki badań wskazują na to, że badane respondentki stosują różne strategie radzenia sobie ze stresem, jednak w przeważającej mierze są to te, które skoncentrowane są na emocjach i ich wyładowaniu. Często stosowaną strategią jest także planowanie oraz poszukiwanie wsparcia instrumentalnego.
3
Publication available in full text mode
Content available

Wybrane cechy osobowości funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej jako predyktory elastyczności w radzeniu sobie ze stresem

71%
Stępka-Tykwińska E., Basińska M. A., Sołtys M., Piórowska A.
Medycyna Pracy
|
2019
|
vol. 70
|
issue 5
555-565
EN
Background The flexibility in coping with stress is a new construct in Europe, which allows for a more insightful understanding of individual coping mechanisms, perceived as a process of continuous search for more effective solutions. An individual who is capable of coping with stress in a flexible way, notices the lack of effectiveness of some methods of coping, seeks new solutions, has a wide repertoire of coping strategies, as well as shows reflexivity to see the lack of effectiveness in coping. The profession of a firefighter is characterized by a high level of stress, so people performing this profession should be aware of the remedial actions undertaken and their actual effectiveness. Material and Methods Altogether, 163 officers of the State Fire Service were examined. The following questionnaires were used in the study: the Polish adaptation of the Impulsiveness-Venturesomeness-Empathy (IVE) Questionnaire, the Coping Flexibility Questionnaire (Polish name: Kwestionariusz elastyczności w radzeniu sobie ze stresem – KERS-14), and a personal survey. Results Firefighters with more risky attitudes were found to display greater flexibility in coping, in terms of having a wider repertoire and variability in the applied strategies. In the case of officers with the shortest service period (< 9 years), the lower level of empathy was associated with a higher variability of coping strategies, while in officers with the longest service period (> 14 years), the level of variation in coping strategies correlated positively with the level of empathy. Conclusions Risk taking propensity is an important predictor of flexibility in coping. The service period is a moderator (at the level of statistical tendency) of the relationship between empathy and flexibility in coping, especially in the field of variability in the use of coping strategies. Med Pr. 2019;70(5):555–65
PL
Wstęp Elastyczność w radzeniu sobie ze stresem jest w kulturze europejskiej nowym konstruktem. Pozwala lepiej rozumieć mechanizmy radzenia sobie jednostki ujmowane jako proces ciągłego poszukiwania nowych, bardziej skutecznych rozwiązań. Jednostka elastycznie radząca sobie ze stresem, która zauważa nieskuteczność podejmowanych przez siebie działań, posiada szeroki repertuar strategii radzenia sobie, szuka nowych rozwiązań i wykazuje się refleksyjnością pozwalającą na dostrzeżenie nieskuteczności działania. Zawód strażaka jest profesją charakteryzującą się wysokim poziomem stresu, a osoby go wykonujące powinny cechować się świadomością podejmowanych działań zaradczych i ich faktycznej skuteczności. Materiał i metody Zbadano 163 funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej. W badaniach korzystano z Kwestionariusza impulsywności (polska adaptacja Impulsiveness-Venturesomeness- Empathy − IVE Questionnaire), Kwestionariusza elastyczności w radzeniu sobie ze stresem (KERS-14) i ankiety osobowej. Wyniki Funkcjonariusze Państwowej Straży Pożarnej cechujący się bardziej nasiloną skłonnością do ryzyka wykazują większą elastyczność w radzeniu sobie ze stresem w zakresie dysponowania szerszym repertuarem i zmiennością stosowanych strategii. U funkcjonariuszy z najkrótszym stażem służby (< 9 lat) niższy poziom empatii wiązał się z wyższym poziomem zmienności strategii radzenia sobie ze stresem, a u funkcjonariuszy z najdłuższym stażem służby (> 14 lat) poziom zmienności tej strategii wzrastał wraz z poziomem empatii. Wnioski Skłonność do ryzyka jest istotnym predyktorem elastyczności w radzeniu sobie ze stresem. Staż służby jest moderatorem (na poziomie tendencji statystycznej) związku między empatią a elastycznością w radzeniu sobie ze stresem, szczególnie w zakresie zmienności stosowania strategii radzenia sobie. Med. Pr. 2019;70(5):555–565
4

Strategie radzenia sobie ze stresem, wykorzystywane przez pracowników akademickich, i ich znaczenie dla poziomu odczuwanego stresu oraz wypalenia zawodowego

71%
Springer A.
Zarządzanie Zasobami Ludzkimi
|
2019
|
issue 2(127) „ZZL w kontekście wyzwań współczesnego rynku pracy, nowych modeli biznesowych i zarządzania publicznego”
131-147
PL
Celem artykułu była ocena zależności pomiędzy wykorzystywanymi przez pracownika strategiami radzenia sobie ze stresem a poziomem odczuwanego stresu i wypalenia zawodowego. Analizę oparto na wynikach badań własnych zrealizowanych na próbie 340 pracowników naukowo-dydaktycznych w roku 2017. Do badań wykorzystano 3 kwestionariusze psychometryczne: Mini COPE do pomiaru strategii, Skalę Postrzeganego Stresu oraz polską adaptację kwestionariusza OLBI – do pomiaru wypalenia zawodowego. Zebrane wyniki pokazują, że w badanej grupie zawodowej najczęściej stosowanymi strategiami są aktywne radzenie sobie oraz planowanie. Należą one do strategii skoncentrowanych na problemie. Jednocześnie zarówno w grupie strategii skoncentrowanych na problemie, jak i wśród strategii skoncentrowanych na emocjach, są takie, które ujemne i dodatnio korelują ze stresem i wypaleniem zawodowym. We wnioskach końcowych wskazano na możliwość wykorzystania uzyskanych wyników w organizacyjnych działaniach profilaktycznych.
EN
The objective of the article is to assess the interdependence among strategies for tackling stress and professional burnout by employees. The analysis is based on the results of proprietary research on a sample of 340 research–teaching workers in 2017. Three psychometric questionnaires were used: the Mini COPE to measure strategy, the Stress Perception Scale, and the Polish adaptation of the OLBI questionnaire for measuring professional burnout. The amassed results show that the strategies most often applied in the examined professional group are active coping and planning. Both these strategies are strategies that concentrate on the problem. At the same time, among both the group of strategies concentrating on the problem and those focused on emotions there are those that correlate both positively and negatively with stress and professional burnout. The final conclusions indicate possibilities for utilizing the received results in organizational preventive actions.
5
Publication available in full text mode
Content available

BIOPSYCHOSOCIAL MODEL OF COPING BEHAVIOR

54%
Stanibula S.
International Journal of New Economics and Social Sciences
|
2018
|
vol. 7(1)
297-303
EN
The article considers the problem of coping behavior and, in particular, a critical analysis of coping behavior, its key models from the perspective of their values and weaknesses. It examines major substantive categories of coping behavior, such as coping strategies and coping resource. Categorical components are described from the perspective of bio-psychosocial methodology that is singled out by biological, psychological and social components in these key categories of coping behavior, indicating that coping behavior is a bio-psychosocial phenomenon. The theoretical components that are updated in this model facilitate our perception of coping behavior from a systemic perspective.
PL
Artykuł dotyczy problemu radzenia sobie ze stresem, a w szczególności jest krytyczną analizą mechanizmów radzenia sobie ze stresem, jego kluczowych modelów z perspek-tywy ich zalet i wad. Analizuje główne, istotne kategorie zachowań, takie jak strategie i zasoby radzenia sobie ze stresem. Kategorialne elementy są opisane z perspektywy biopsychospołecznej metodologii, która została podzielona na biologiczne, psychologiczne i społeczne elementy w tych kluczowych kategoriach radzenia sobie ze stresem, co sugeruje, że to zachowanie jest zjawiskiem biopsychospołecznym. Elementy teoretyczne aktualizowane w tym modelu pozwalają spojrzeć na sposoby radzenia sobie z stresem z punktu widzenia systemowego.
RU
В статье рассматривается проблема совладающего поведения, а в частности представляется критический анализ ключевых моделей совладающего поведения с позиций их достоинств и недостатков. Рассматриваются основные содержательные категории совладающего поведения, такие как копинг-стратегии и копинг-ресурсы, данные категориальные компоненты описываются с позиций биопсихосоциальной методологии, то есть выделяются биологические, психологические, социальные компоненты в данных ключевых категориях совладающего поведения, что говорит о том, что совладающее поведение является биопсихосоциальным феноменом. Теоретические компоненты, актуализированные в данной модели, позволяют посмотреть на совладающее поведение с позиций системности.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.