Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 19

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  strefa wolnego handlu
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Przedmiotem opracowania jest Umowa UE – Ukraina o utworzeniu Pogłębionej i Kompleksowej Strefy Wolnego Handlu (DCFTA) będąca częścią umowy stowarzyszeniowej Ukrainy z Unią Europejską. Jest ona przykładem nowej generacji porozumień preferencyjnych, które w sposób kompleksowy regulują kwestie związane z dostępem do rynków. W artykule analizie poddano treść umowy w kontekście bieżących relacji handlowych UE Z Ukrainą oraz celów unijnej polityki handlowej.
EN
The paper analyzes the EU-Ukraine agreement on the creation of Deep and Comprehensive Free Trade Area (DCFTA), which is a part of the EU -Ukraine Association Agreement. The agreement is an example of a new generation of preferential agreements which regulate in a complex way the issues regarding the access to markets. The analysis of the agreement is presented in the context of the current EU-Ukraine trade relations and the objectives of the EU trading policy.
2
Publication available in full text mode
Content available

Brexit

100%
PL
Brexit, czyli wystąpienie Wielkiej Brytanii z UE, jest precedensem w sześćdziesięcioletniej historii UE i otwiera niewątpliwie nowy rozdział dla Europy i jej procesu zjednoczenia. Do tej pory UE przyjmowała tylko kolejnych nowych członków, natomiast obecnie zmniejsza się, i to o jeden z najważniejszych krajów członkowskich. Brexit wpłynie oczywiście na kształt nie tylko integracji europejskiej, ale także całej światowej gospodarki, ponieważ wpisuje się w widoczną obecnie tendencję do protekcjonizmu, większej kontroli międzynarodowej i stawiania nowych barier. Artykuł ten jest jedną z pierwszych prób analizy przyczyn i najważniejszych konsekwencji ekonomicznych Brexitu. Autor w swoich badaniach używa znanej metodologii non-Europe, biorąc pod uwagę, że to, co dzisiaj jest korzyścią z integracji, jutro może okazać się kosztem dezintegracji, i że na koszty i korzyści Brexitu wpłynie ostatecznie kształt przyszłego porozumienia pomiędzy UE a Wielką Brytanią. Bexit będzie niósł ze sobą koszty dezintegracji zarówno dla Wielkiej Brytanii, jak i innych dla członków UE, w tym także Polski
PL
W lipcu 2017 roku Unia Europejska (UE) i Japonia podpisały polityczne porozumienie w sprawie umowy o partnerstwie gospodarczym. Obie strony potwierdziły tym samym chęć utworzenia wspólnej strefy wolnego handlu. Według optymistycznych założeń wejdzie ona w życie najwcześniej w 2019 roku. W artykule przedstawiono potencjał gospodarczy budowanej strefy wolnego handlu UE–Japonia, planowany proces redukcji ceł we wzajemnym handlu UE–Japonia oraz korzyści z utworzenia wspomnianej strefy dla krajów unijnych.
EN
In July 2017 the European Union (EU) and Japan signed a political agreement on economic partnership. Thus both sides reaffirmed their desire to create a common free trade area. According to optimistic assumptions, it will enter into force not earlier than in 2019. The article presents the economic potential of the forthcoming EU–Japan free trade area, the planned customs duty reduction process and the benefits of creating the area for the EU countries.
PL
W 2007 rozpoczęły się rokowania dotyczące utworzenia strefy wolnego handlu (SWH) między Unią Europejską i Indiami. Dynamiczny rozwój indyjskiej gospodarki, jak również wysoki poziom ochrony krajowego rynku, sprawiają, że kraj ten jest jednym z priorytetowych partnerów handlowych, z którymi Unia chce zawrzeć dwustronną umowę SWH. Nowe porozumienie powinno regulować nie tylko zasady obrotu towarowego, ale także wzajemny dostęp do rynku usług, zasady przepływu inwestycji, politykę konkurencji oraz kwestie odnoszące się do prawnej ochrony własności intelektualnej. Mimo składanych już kilkukrotnie deklaracji, toczących się od ponad pięciu lat rokowań nie udało się jak dotychczas zakończyć. Wśród najważniejszych kwestii spornych, stojących na drodze do osiągnięcia ostatecznego porozumienia, znalazły się: dostęp europejskich samochodów do indyjskiego rynku, produkcja leków generycznych w Indiach, liberalizacja sektora usług czy dostęp dla europejskich firm do indyjskiego rynku zamówień publicznych. Wskazane trudności uniemożliwią zapewne osiągnięcie porozumienia przed końcem 2012 r., co deklarowały dotychczas obydwie strony.
EN
In 2007, the European Union started together with the Republic of India negotiations on the creation of free trade area. Dynamic development of the Indian economy as well as a relatively high level of domestic market protection in relations with the EU makes the country one of the priority partners for concluding a new bilateral free trade agreement. The agreement should regulate not only trade in goods, but also reciprocal access to the service sectors, foreign direct investments, competition policy as well as issues related to intellectual property rights. Despite the previously declared deadlines, the negotiations are still ongoing. There are many contentious issues occurring during negotiations. The most important and destructive for the negotiations are: an access for European car producers to the Indian market, production of generic medicines in India, liberalisation of trade in services as well as an access for European companies to the Indian market of public procurement. The mentioned contentious issues probably make the final agreement unlikely by the end of 2012.
PL
Celem artykułu jest charakterystyka i ocena działalności jednego z największych pod względem liczby członków, ogólnej powierzchni i liczby ludności bloków ekonomicznych w Afryce, do jakich zalicza się COMESA – Wspólny Rynek Afryki Wschodniej i Południowej. Ocena ta dotyczy w głównej mierze aspektów ekonomicznych, ale także politycznych i społecznych. Cel został zrealizowany poprzez analizę literatury, aktów prawnych i obserwacje własne autora poczynione podczas jego badań terenowych w czterech państwach należących do tego ugrupowania: Demokratycznej Republice Konga, Ruandzie, Ugandzie i Zambii. Do krajów, które najwięcej mogą skorzystać na uczestnictwie w COMESA, zaliczyć można Burundi, Ruandę i Ugandę, które nie mają dostępu do morza, a także wschodnią część Demokratycznej Republiki Konga, uczestniczące w Korytarzu Północnym – regionalnym systemie transportowym, ułatwiającym dostęp tych obszarów do portu w Mombasie w Kenii. Z kolei Kenia może wiele korzystać ze swobodnego przepływu osób. Pozostaje to jednak planem na przyszłość. Póki co Kenia podpisała umowę o ruchu bezwizowym z dwoma członkami Wspólnoty Wschodnioafrykańskiej: Ruandą i Ugandą. Obywatele tych trzech krajów nie muszą też ponosić opłat za uzyskanie pozwolenia na pracę u sygnatariuszy porozumienia. Integracja w ramach COMESA przebiega powoli. Przed członkami ugrupowania stoją przeszkody natury politycznej, kulturowej i językowej
EN
On 1 September 2014, the Association Agreement (AA) between the EU and Georgia partially came into force. Its main pillar is a “deep and comprehensive free trade agreement” (DCFTA). It provides for the full liberalisation of trade in industrial products and substantial reduction of barriers in agricultural trade. A significant part of the AA is devoted to the elimination of regulatory barriers to trade (e.g. technical standards). The Agreement provides for a progressive and partial liberalisation of trade in services as well as for fast and deep elimination of barriers to capital flows. The liberalisation of the movement of workers is of a very limited scope however. Provisions of the EU-Georgia AA resemble the earlier Europe Agreements (EAs) signed by the Central and Eastern European Countries, albeit there are many differences as well. It is expected that the AA will bring about a number of advantages for Georgia, including: (a) stabilisation of its economic and legal system, thus making it more predictable for investors and more business friendly; (b) alignment of many business laws to those in the EU, which will broaden the market for Georgian products and services; (c) better implementation of business laws. The short term advantages resulting from trade liberalisation will be modest for Georgia, partly because it granted open access to its market before the AA entered into force. Implementation of the Agreement will involve adjustment costs, which are usually an inevitable part of the path to increasing exports to the huge EU market.
PL
1 września 2014 r. wszedł w życie (częściowo) układ stowarzyszeniowy między UE i Gruzją. Jego główną część stanowi „Umowa o pogłębionej i całościowej strefie wolnego handlu”, która przewiduje pełną liberalizację handlu wyrobami przemysłowymi i znaczącą redukcję barier w handlu rolnym. Istotna część umowy jest poświęcona eliminacji regulacyjnych barier dla handlu (np. standardów technicznych). Umowa przewiduje też stopniową i częściową liberalizację handlu usługami, jak też szybką i głęboką eliminację barier w zakresie przepływów kapitałowych. Liberalizacja przepływu pracowników ma bardzo ograniczony zakres. Postanowienia układu stowarzyszeniowego UE-Gruzja są podobne do Układów europejskich podpisanych wcześniej przez państwa Europy Środkowej i Wschodniej, jakkolwiek istotne są też różnice. Oczekuje się, że układ stowarzyszeniowy przyniesie wiele korzyści Gruzji, w tym (a) stabilizację jej systemu ekonomicznego i prawnego, czyniąc go w efekcie bardziej przewidywalnym dla inwestorów oraz bardziej przyjaznym dla przedsiębiorców; (b) zbliżenie wielu przepisów do tych, które obowiązują w UE, co rozszerzy rynek dla gruzińskich towarów i usług; (c) lepsze wdrożenie przepisów ważnych dla biznesu. Krótkookresowe korzyści wynikające z liberalizacji handlu będą skromne dla Gruzji, częściowo z uwagi na otwarty dostęp do jej rynku już przed wejściem Układu w życie. Implementacja Układu będzie się też wiązać z kosztami dostosowawczymi, które są zazwyczaj nieuniknioną metodą wzrostu eksportu na wielki rynek UE.
EN
The author of the paper has focused on the Free Trade Agreement between the European Union and the Republic of Korea, which came into force on 1 July 2011. The Agreement is the first concluded by the European Union with an Asian country and also, so far, it has the highest degree of complexity. In his research, the author concentrates on the presentation of changes in trade policies of both partners toward preferential trade arrangements (PTA), but he also describes most important provisions of the agreement on the liberalization of industrial goods, agricultural products and services.
PL
Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim
PL
Umowa o handlu i współpracy między UE a Wielką Brytanią jest porozumieniem o strefie wolnego handlu, podpisanym zgodnie z zasadami WTO. Składa się z siedmiu części i kilkudziesięciu aneksów, które zawierają postanowienia o wolnym przepływie dóbr, inwestycji, płatności, o zasadach pochodzenia, o wspólnych instytucjach, procedurze rozwiązywania sporów, o współpracy w dziedzinie transportu, ochrony środowiska, zwalczania terroryzmu i przestępstw. W związku z opuszczeniem UE przez Wielką Brytanię istotne jest zarówno to, co Umowa określa, jak i to czego ona nie zawiera, np. postanowień o swobodnym przepływie pracowników, studentów, usług finansowych, o prawie obywateli do podejmowania pracy, o prowadzeniu wspólnej polityki handlowej, rolnej i regionalnej, o finansowaniu budżetu UE. Ponieważ Umowa ogranicza dotychczasowe swobody i zakres wzajemnej współpracy, celem artykułu jest analiza nie tylko jej postanowień, ale również konsekwencji, jakie ona przyniesie w postaci korzyści i kosztów dla Wielkiej Brytanii i UE. Autor w swoich badaniach używa znanej metodologii non-Europe, biorąc pod uwagę fakt, że to, co dzisiaj jest korzyścią z integracji, może jutro okazać się kosztem dezintegracji. Koszty i korzyści Umowy należy oceniać przez pryzmat dotychczasowych kosztów i korzyści członkostwa Wielkiej Brytanii w UE. Z tego punktu widzenia realizacja Umowy przeniesie wyższe koszty alternatywne w postaci obniżenia obrotów towarowych i usług, migracji kapitału i pracowników w porównaniu z wielkością obrotów możliwą do uzyskania w UE. Przeprowadzona analiza wskazuje, iż kosztów tych nie wyrównają oszczędności z tytułu składki Wielkiej Brytanii do budżetu UE.
EN
The Trade and Cooperation Agreement between the European Union (EU) and the United Kingdom (UK) is a free trade agreement signed in accordance with WTO rules. It consists of seven parts and many annexes, which contain provisions on the free movement of goods, investments, payments, rules of origin, common institutions, dispute resolution procedure, cooperation in the field of transport, environmental protection, combating terrorism and crime. In view of the UK’s exit from the EU, it is important to analyse, what is most interesting in the Agreement and what it does not contain, e.g. provisions on the free movement of workers, students, financial services, the right of citizens to work, the common trade, agricultural policy, regional policy, financing of the EU budget. Because the Agreement limits the existing freedoms and scope of mutual cooperation, the aim of this article is to analyse not only its provisions, but also the consequences that it will bring in terms of benefits and costs for the UK and the EU. The author uses a well-known non-Europe methodology in his research, taking into account the fact that things, which are now benefits of integration, could prove to be the costs of disintegration tomorrow. The costs and benefits of the Agreement should be assessed through the lens of the current costs and benefits of the UK’s membership in the EU. From this point of view, the implementation of the Agreement will bring higher alternative costs in the form of lower trade in goods and services, capital migration and workers in comparison with their volume, that can be achieved in the EU. The conducted analysis demonstrates that these costs will not be compensated by the savings from the UK contribution to the EU budget.
PL
Unia Europejska i Stany Zjednoczone mają tak odmienne przepisy regulujące wydawanie zezwoleń na uprawę nowych odmian GM oraz wprowadzanie do obrotu żywności i pasz GM, że kwestia ta może stanowić jeden z trudniejszych problemów w negocjowaniu umowy o strefie wolnego handlu. Efektem odmiennej polityki obu stron jest upowszechnienie upraw GM w USA (30% gruntów ornych pod uprawami GM) i niemal całkowity ich brak w UE. W artykule przedstawiono przyczyny odmiennego podejścia do kwestii GMO w USA i UE. Pokazano również zróżnicowanie stanowisk wobec tych problemów w samej Unii Europejskiej. W USA przyjęto zasadę, że „kontroli podlega produkt, a nie proces". Uznano bowiem, że odmiany uzyskane za pomocą inżynierii genetycznej (IG), a także żywność i pasze wyprodukowane z surowców GM, nie stanowią dla środowiska naturalnego oraz zdrowia ludzi i zwierząt większego zagrożenia niż uzyskane metodami „tradycyjnymi". W rezultacie odmiany GM podlegają w USA tym samym procedurom jak odmiany, żywność i pasze „tradycyjne". W Unii natomiast przyjęto (zasada przezorności), że IG jest nową metodą i dlatego produkty uzyskane za jej pomocą muszą być dokładniej kontrolowane niż uzyskane metodami tradycyjnymi. Stąd znacznie ostrzejsze i dłużej trwające procedury udzielania zezwoleń („zakres kontroli produktu zależy od metody jego otrzymania"). Projektowana nowelizacja dyrektywy 2001/18/WE ma umożliwić państwom członkowskim zakazanie uprawy odmian GM, dopuszczonych do uprawy przez władze UE, z innych powodów niż określonych w unijnym systemie badania niekorzystnego wpływu na środowisko naturalne oraz zdrowie ludzi i zwierząt. Jej wejście w życie zwiększyłoby różnice stanowisk między UE a USA.
EN
GMOs have been a transatlantic controversial area for years and may be an obstacle in trade negotiations on the EU-US free trade zone. The approach to biotechnology in Europe - both at the national and EU level - stands in marked contrast to that of the US. The article seeks to show the regulatory differences in the European Union and United States toward the introduction and marketing of genetically modified (GM) food, feed and seeds in an historical context. The divergent approaches between EU member states and the European Commission are also discussed. The United States apply the approach. that subject to the control should be the product, not the process. The EU in turn chose a process rather than product-oriented approach. The EU Directive 2001/18/EC on the environmental release of GMOs is based on the precautionary principle and provides a safeguard clause. allowing any EU Member State to ban or restrict GMO cultivation on their territory (several member states took this opportunity to ban GMO crops). As a result, in Europe hardly any GM crops are grown, in the United States they constitute about 1/3 of arable land is now under GM crops. The proposed amendment of the Directive 2001/18/EC allowing Member States to restrict or prohibit the cultivation of GMOs that have been authorised at EU level in all or part of their territory for reasons other than those covered by the environmental and health risk assessment under the EU authorisation system, would increase differences between the EU and the US
PL
We wrześniu 2014 r. przedstawiciele Unii Europejskiej oraz Kanady zaprezentowali oficjalnie tekst Kompleksowej umowy gospodarczej i handlowej (Comprehensive Trade and Economic Agreement - CETA). Nowa umowa jest kolejnym dwustronnym porozumieniem o wolnym handlu wynegocjowanym przez UE, w tym pierwszym z krajem należącym do grupy G-7. Negocjacje nad nową umową trwały pięć lat. Wśród najważniejszych kwestii spornych znalazły się m.in. eksport europejskich serów do Kanady i eksport kanadyjskiej wołowiny na rynek UE. Zgodnie z umową, najpóźniej w ciągu siedmiu lat od jej wejścia w życie, bezcłowy handel powinien objąć wszystkie towary przemysłowe i rybołówstwa oraz większość produktów rolnych. Porozumienie, oprócz głębokiej liberalizacji handlu towarami i usługami, reguluje także kwestie dostępu do sektora zamówień publicznych i bezpośrednich inwestycji zagranicznych, w tym wzajemną ochronę inwestycji. Szczególnie ta ostatnia kwestia budzi w dalszym ciągu sprzeciw niektórych środowisk i polityków, co może negatywnie wpłynąć na proces ratyfikacji i opóźnić moment wejścia w życie nowego porozumienia.
EN
In September 2014, the representatives of the European Union and Canada officially announced the final text of Comprehensive Economic and Trade Agreement - CETA. The new document is the EU subsequent bilateral free trade agreement, and the first concluded with a G-7 country. The negotiations between the Parties took five years. Among the most contentious issues were exports of European cheese to Canada and exports of Canadian beef to the EU. According to the agreement, all trade in manufactured goods and fisheries and almost all trade in agricultural products will be liberalised within maximum seven years since the entry of the agreement into force. The agreement, apart from the deep liberalisation of trade in goods and services, includes among others provisions on public procurement and foreign direct investment, together with investment protection standards. The latter regulation has been especially controversial and is still contested by some organisations and politicians, what may adversely affect the ratification process and delay the entry of the agreement into force.
EN
The purpose of the article is to explain the factors influencing the process of economic integration in Africa in the 21st century, with particular reference to the African Continental Free Trade Area (AfCFTA). The article identifies opportunities and threats to this process, and attempts to identify possible outcomes of economic integration in Africa. AfCFTA is the largest such zone in the world, taking into account the number of participating countries. Success in achieving the objectives of AfCFTA can significantly change the structure of African economies, and indirectly improve the position of African countries in world trade. In a broader aspect, apart from the economic one, AfCFTA may be an instrument that strengthens actions aimed at meeting serious social challenges (reduction of the number of people living in poverty, improvement of the quality of life of the population). In the long run, if consistent integration efforts are maintained and obstacles to full economic integration are overcome, Africa can be expected to accelerate the pace of socio-economic development and make a profound structural change to its economy. However, it appears, when considering the social and economic challenges that still need to be addressed, that the signing and entry into force of the AfCFTA alone is an insufficient step to decisively change Africa's position on the global stage, including increasing its share of global trade.
PL
Celem artykułu jest wyjaśnienie czynników wpływających na proces integracji gospodarczej w Afryce w XXI w., ze szczególnym uwzględnieniem Afrykańskiej Kontynentalnej Strefy Wolnego Handlu (AfCFTA). W artykule wskazano szanse i zagrożenia dla tego procesu, podjęto próbę określenia możliwych skutków integracji gospodarczej w Afryce.AfCFTA jest największą tego typu strefą na świecie, biorąc pod uwagę liczbę państw uczestniczących. Powodzenie w osiągnięciu założeń AfCFTA może w istotny sposób zmienić strukturę gospodarek afrykańskich, a pośrednio poprawić pozycję państw afrykańskich w światowej wymianie handlowej. W szerszym aspekcie, poza gospodarczym, AfCFTA może stanowić instrument wzmacniający działania ukierunkowane na sprostanie poważnym wyzwaniom społecznym (redukcja liczby osób żyjących w ubóstwie, podniesienie jakości życia mieszkańców). W długiej perspektywie, przy utrzymaniu konsekwentnych działań integracyjnych i przezwyciężeniu przeszkód stojących na drodze pełnej integracji gospodarczej można oczekiwać, że Afryka przyspieszy tempo rozwoju społeczno-gospodarczego i dokona głębokiej zmiany strukturalnej swojej gospodarki. Wydaje się jednak, rozpatrując wyzwania społeczne i gospodarcze wymagające wciąż rozwiązania, że samo podpisanie i wejście w życie AfCFTA jest krokiem niewystarczającym, by zdecydowanie zmienić pozycję Afryki na arenie globalnej, w tym zwiększyć jej udział w globalnej wymianie handlowej.
PL
W czerwcu 2012 r. Unia Europejska podpisała z sześcioma państwami Ameryki Środkowej (Gwatemala, Honduras, Kostaryka, Nikaragua, Panama i Salwador) układ o stowarzyszeniu, zawierający kompleksowe regulacje w dziedzinie współpracy politycznej i rozwojowej oraz wymiany handlowej. Nowa umowa zakłada m.in. utworzenie pomiędzy partnerami strefy wolnego handlu. Postępujący proces ratyfikacji sprawił, że w ostatnich miesiącach wchodziła w życie stopniowo w poszczególnych krajach część handlowa umowy stowarzyszeniowej. Zgodnie z przyjętą umową, w ciągu 10 kolejnych lat bezcłowy handel powinien objąć większość towarów przemysłowych i produktów rybołówstwa. Liberalizacji ulegnie także handel artykułami rolnymi (szczególnie po 6-letnim okresie przejściowym). W umowie przewidziano przy tym dodatkowe preferencje dla krajów Ameryki Środkowej w zakresie eksportu bananów na rynki państw UE. Umowa zakłada także usuwanie barier pozataryfowych oraz reguluje, zgodnie z aktualnym podejściem UE, takie zagadnienia jak: handel usługami, ochronę własności intelektualnej, bezpośrednie inwestycje zagraniczne, kwestie zamówień publicznych i politykę konkurencji. Nowe porozumienie jest istotne dla obydwu stron z uwagi na zmiany (od 1 stycznia 2014 r.) w powszechnym systemie preferencji celnych UE (GSP), jak również szereg zawartych i negocjowanych przez państwa Ameryki Środkowej dwustronnych umów handlowych z krajami trzecimi.
EN
In June 2012, the European Union signed with six countries of Central America (Costa Rica, Guatemala, Honduras, Nicaragua, Panama, El Salvador) the Association Agreement, including comprehensive regulations on political dialogue, development cooperation and trade. The new agreement inter alia establishes the free trade area between the parties. Last months of the ratification process have resulted in implementing the trade pillar of the agreement in all countries of the Central America region. According to the agreement, almost all trade in manufactured goods and fisheries should be eliminated within ten years. Trade in agricultural products will be also highly liberalised (especially after the six-year transition period). The agreement also includes additional preferences for CA countries in exporting bananas to the EU market as well as regulations on the abolition of non-tariff barrier. It also regulates, in line with the current EU trade strategy, issues such as trade in services, intellectual property rights, foreign direct investments, public procurement, and competition policy. The new agreement is also important for both parties in the context of modifications in the EU's Generalised System of Preferences (to be implemented starting the 1 January 2014) as well as a series of concluded and negotiated by the CA countries bilateral trade agreements with third countries.
EN
The Trade and Cooperation Agreement between the European Union (EU) and the United Kingdom (UK) is a free trade agreement signed in accordance with WTO rules. It consists of seven parts and 108 Jarosław Kundera many annexes, which contain provisions on the free movement of goods, investments, payments, rules of origin, common institutions, dispute resolution procedure, cooperation in the field of transport, environmental protection, combating terrorism and crime. In view of the UK’s exit from the EU, it is important to analyse, what is most interesting in the Agreement and what it does not contain, e.g. provisions on the free movement of workers, students, financial services, the right of citizens to work, the common trade, agricultural policy, regional policy, financing of the EU budget. Because the Agreement limits the existing freedoms and scope of mutual cooperation, the aim of this article is to analyse not only its provisions, but also the consequences that it will bring in terms of benefits and costs for the UK and the EU. The author uses a well-known non-Europe methodology in his research, taking into account the fact that things, which are now benefits of integration, could prove to be the costs of disintegration tomorrow. The costs and benefits of the Agreement should be assessed through the lens of the current costs and benefits of the UK’s membership in the EU. From this point of view, the implementation of the Agreement will bring higher alternative costs in the form of lower trade in goods and services, capital migration and workers in comparison with their volume, that can be achieved in the EU. The conducted analysis demonstrates that these costs will not be compensated by the savings from the UK contribution to the EU budget
PL
Umowa o handlu i współpracy między UE a Wielką Brytanią jest porozumieniem o strefie wolnego handlu, podpisanym zgodnie z zasadami WTO. Składa się z siedmiu części i kilkudziesięciu aneksów, które zawierają postanowienia o wolnym przepływie dóbr, inwestycji, płatności, o zasadach pochodzenia, o wspólnych instytucjach, procedurze rozwiązywania sporów, o współpracy w dziedzinie transportu, ochrony środowiska, zwalczania terroryzmu i przestępstw. W związku z opuszczeniem UE przez Wielką Brytanię istotne jest zarówno to, co Umowa określa, jak i to czego ona nie zawiera, np. postanowień o swobodnym przepływie pracowników, studentów, usług finansowych, o prawie obywateli do podejmowania pracy, o prowadzeniu wspólnej polityki handlowej, rolnej i regionalnej, o finansowaniu budżetu UE. Ponieważ Umowa ogranicza dotychczasowe swobody i zakres wzajemnej współpracy, celem artykułu jest analiza nie tylko jej postanowień, ale również konsekwencji, jakie ona przyniesie w postaci korzyści i kosztów dla Wielkiej Brytanii i UE. Autor w swoich badaniach używa znanej metodologii non-Europe, biorąc pod uwagę fakt, że to, co dzisiaj jest korzyścią z integracji, może jutro okazać się kosztem dezintegracji. Koszty i korzyści Umowy należy oceniać przez pryzmat dotychczasowych kosztów i korzyści członkostwa Wielkiej Brytanii w UE. Z tego punktu widzenia realizacja Umowy przeniesie wyższe koszty alternatywne w postaci obniżenia obrotów towarowych i usług, migracji kapitału i pracowników w porównaniu z wielkością obrotów możliwą do uzyskania w UE. Przeprowadzona analiza wskazuje, iż kosztów tych nie wyrównają oszczędności z tytułu składki Wielkiej Brytanii do budżetu UE.
PL
W 2013 r. Unia Europejska oraz Japonia rozpoczęły rokowania na temat kompleksowego po-rozumienia handlowego, którego celem jest utworzenie wspólnej strefy wolnego handlu. Nowa umowa powinna regulować szeroki zakres kwestii gospodarczo-handlowych odnoszących się nie tylko tradycyjnie do taryf celnych, handlu towarowego i usługami, ale także w szerokim ujęciu do barier o charakterze pozataryfowym, bezpośrednich inwestycji zagranicznych, ochrony własności intelektualnej, polityki konkurencji czy zamówień publicznych. Z perspektywy unijnej podjęte rokowania i negocjowane porozumienie są szansą na zwiększenie otwartości japońskiego rynku dla europejskich eksporterów i inwestorów oraz zniesienie wielu istniejących barier pozataryfo-wych, mających negatywny wpływ na rozwój handlu i inwestycji. Celem artykułu jest próba zdefiniowania najważniejszych barier/wyzwań w dostępie europej-skich towarów, usług i inwestycji do japońskiego rynku. Ogólne wnioski wynikające z przeprowadzonej analizy wskazują, iż istniejące bariery w dostępie do rynku Japonii mają głównie charakter pozataryfowy (przy relatywnie niskich cłach w japońskim imporcie towarów z UE). Są one przy tym największym wyzwaniem dla europejskich negocjatorów w zakresie poprawy dostępu do japońskiego rynku, a ustalenie zasad w tym zakresie pozostaje jedną z najważniejszych przeszkód na drodze do osiągnięcia porozumienia UE-Japonia.
EN
In 2013 the European Union and Japan launched negotiations on a trade and economic agreement, of which the strategic aim is to create a free trade area between the parties. The new comprehensive agreement should include a broad spectrum of economic issues not only tradition-ally relating to tariffs, trade in goods and services, but also more broadly to non-tariff barriers, foreign direct investments, intellectual property rights, competition policy as well as public pro-curement. For the EU the negotiations and agreement are an opportunity to improve openness of the Japanese market for European exporters and investors and to abandon many non-tariff barriers that have burdensome effects on trade and investments. The general objective of the article is to identify main barriers/challenges for European enter-prises in access to the Japanese market for European goods, services and investments. The con-ducted analysis points to the following general conclusion: the existing barriers are mostly non-tariff barriers (there are relatively low tariffs for goods imported to Japan from the EU), which are both the biggest challenge for EU negotiators in improving access to the Japanese market and one of the main stumbling blocks slowing down the progress of the entire process of EU-Japan FTA negotiations.
EN
The selection of potential trading partners in new-generation free trade agreements is primarily is above all about economic criteria (market potential, economic growth). This was emphasized in the new strategy of the European Union’s common trade policy in 2006. The first trade agreement of this type which was concluded by the European Union with South Korea fits well into this scheme. Korea is a dynamically developing Asian country, at the same time it is an important trade partner of the EU. The purpose of the article is to show the genesis, main provisions and meaning of new-generation trade agreements which were concluded by the European Union with third countries. In empirical research, the first such agreement – with South Korea – was used. Due to the limited volume of the article, the analysis of the significance of the agreement for EU-South Korean trade relations was mainly limited to trade in goods.
PL
Główną przesłanką negocjowania umów o wolnym handlu nowej generacji, o których mowa w strategii rozwoju wspólnej polityki handlowej Unii Europejskiej z 2006 r. jest kryterium ekonomiczne (potencjał rynku, wzrost gospodarczy) w doborze potencjalnych partnerów handlowych oraz de facto odejście od multilateralizmu na rzecz bilateralizmu. Pierwsza umowa handlowa tego typu zawarta przez Unię Europejską z Koreą Południową dobrze wpisuje się w ten schemat. Korea jako dynamicznie rozwijające się państwo azjatyckie, jest ważnym partnerem handlowym UE. Celem artykułu jest ukazanie genezy, głównych postanowień oraz znaczenia umów handlowych nowej generacji zawieranych przez Unię Europejską z państwami trzecimi. W badaniach empirycznych posłużono się pierwszą taką umowę podpisaną przez UE – z Koreą Południową. Ze względu na ograniczoną objętość artykułu, w analizie znaczenia porozumienia dla unijno-południowokoreańskich relacji handlowych ograniczono się do obrotów towarowych.
PL
Stany Zjednoczone i Unia Europejska, dwaj najwięksi światowi producenci, konsumenci i potęgi handlowe, silnie chronią swe rynki rolno-żywnościowe. Idea potencjalnej liberalizacji handlu rolno-żywnościowego w ramach Transatlantyckiego Partnerstwa w dziedzinie Handlu i Inwestycji, postulowana przez Grupę Roboczą Wysokiego Szczebla do Spraw Zatrudnienia i Wzrostu, budzi więc wiele emocji. W przypadku barier taryfowych liberalizacja ta, zgodnie zaleceniami Grupy, obejmowałaby zniesienie wszystkich ceł w handlu wzajemnym (poza cłami na towary najwrażliwsze). W artykule stwierdzono, że, wobec dużej przewagi rolnictwa USA, nieograniczony dostęp amerykańskich artykułów rolno-żywnościowych do unijnego rynku może stanowić duże zagrożenie dla gospodarki żywnościowej UE. Przypomniano wstrzemięźliwe dotychczas podejście UE do liberalizacji handlu rolnego, a także liczne spory toczone na forum WTO w kwestiach norm sanitarnych i fitosanitarnych (SPS), świadczące o odmiennym podejściu obu stron do niektórych spraw, ważnych nie tylko dla rolnictwa.
EN
The United States and the European Union, two of the world's largest agricultural producing, consuming, and trading entities, strongly protect their agro-food markets. The idea of a potential liberalisation of agro-food trade within the Transatlantic Trade and Investment Partnership, recommended by the High Level Working Group on Jobs and Growth, gives rise to a great concern. The liberalisation, according to the HLWG recommendations, would cover almost all customs duties (except those on the most sensitive items). In the paper, it was stated that in view of a substantial economic advantage of US agriculture, the unlimited access to the EU market may threaten the existence of European agriculture. A previous approach to the liberalisation of access to the EU agro-food markets has also been reminded, as well as the numerous non-tariff barriers and trade disputes in the WTO on SPS standards, testifying about fundamental differences in approaches of both parties towards some important, not only for agriculture, issues.
17
Content available remote

Integration Character of the CETA Agreement

45%
PL
Jednym z przejawów globalizacji gospodarczej jest w ostatnich latach powstawanie tzw. umów handlowych nowej generacji, takich jak TPP, CETA i TTIP. Ich celem jest liberalizacja handlu, jednak ich zakres jest szerszy i obejmuje również inne sfery życia społeczno‑gospodarczego, bezpośrednio lub pośrednio związane z handlem, jak np. liberalizacja usług o charakterze publicznym, wzajemne uznawanie kwalifikacji zawodowych, deregulacja i liberalizacja rynków finansowych, ochrona praw własności intelektualnej, współpraca w tworzeniu nowych przepisów czy ochrona wzajemnych inwestycji. Z powyższych względów w niniejszym artykule przeprowadzona została analiza zakresu i treści podpisanego przez Unię Europejską i Kanadę w 2016 r. porozumienia CETA z punktu widzenia etapów integracji gospodarczej zdefiniowanych przez B. Balassę oraz dotychczasowego doświadczenia UE – w celu podjęcia próby odpowiedzi na pytanie, czy nazywanie tego typu umów umowami handlowymi, nawet wzbogaconymi o określenie „nowej generacji”, jest uzasadnione. Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosku, że umowa CETA powinna zostać raczej uznana za porozumienie o charakterze integracyjnym. Większość jej ustaleń charakteryzuje się bowiem podobnym stopniem złożoności, jaki był osiągany przez państwa członkowskie UE na etapie budowy jednolitego rynku, a więc etapie integracji zdefiniowanym przez B. Balassę jako wspólny rynek, a niektóre z nich na etapie tworzenia unii gospodarczej czy monetarnej. Zakres omawianego porozumienia, tzn. liczba obszarów życia społeczno‑gospodarczego przez nie regulowanego oraz poziom zaawansowania i kompleksowość zapisów, wykracza daleko ponad powszechne rozumienie umowy handlowej oraz ponad jej oficjalny cel – utworzenie strefy wolnego handlu między UE i Kanadą. Prowadzi bowiem do znacznie głębszej integracji gospodarczej niż strefa wolnego handlu w klasycznym ujęciu i potocznym znaczeniu.
EN
One of the manifestations of economic globalisation seen in recent years is the so‑called “new generation” type of trade agreements such as the TPP, CETA and TTIP. They aim at trade liberalisation, but their scope is broader, comprising other areas of socio‑economic life, more or less directly linked to trade, such as e.g.: the liberalisation of public services, the mutual recognition of professional qualifications, the deregulation and liberalisation of financial markets, the protection of intellectual property rights, and the cooperation in creating new rules or protecting mutual investments. Therefore, the aim of this paper is to analyse the scope and content of the Comprehensive Economic and Trade Agreement (CETA) signed in 2016 by the European Union and Canada from the point of view of the Balassa stages of economic integration and the EU’s experience in order to state whether the naming of such agreements as trade agreements, even with the “new generation” qualification, is really justified. The analysis presented in this paper leads to the conclusion that this agreement should rather be included in the category of agreements labelled as integration agreements. Most of the CETA provisions are at the same level of sophistication as was achieved by the EU countries at the stage of building the single market, that is, at the stage of the implementation of the common market in Balassa’s nomenclature, and some of them are at the stage of economic and monetary union. The scope of the CETA, i.e. the number of areas of social and economic life regulated by it as well as their advancement and complexity, goes far beyond what is commonly understood as a trade agreement and beyond its official purpose – the creation of a free trade area between the European Union and Canada. It leads to economic integration at a level far deeper than a free trade area in its classic and common sense.
EN
Poland as the direct neighbour of Ukraine has a great impact on the development of its Western regions especially when it concerns the Volyn and Lviv regions. These regions are closely linked with Poland not only culturally, but also by trade and economic ties. The purpose of the article is to analyse the impact of Poland on economic potential development of Ukraine’s Western regions before and after the signing of the EU-Ukraine Association Agreement in terms of trade relations, investment, and participation in joint cross-border projects. The results of the research show that Poland’s share in exports of Lviv, Volyn and Ternopil regions as well as the share of Polish investments in their economy increases yearly. As the major partner in the cross-border cooperation Poland transmits its experience to Ukraine that in turn strengthens the competitiveness of small and medium enterprises and stimulates the development of trade relations between Ukraine and Poland. This article is of the research nature.c
PL
Polska jako bezpośredni sąsiad Ukrainy ma wielki wpływ na rozwój regionu zachodniego Ukrainy, a zwłaszcza obwodów Wołyńskiego i Lwowskiego. Regiony te są ściśle powiązane z Polską nie tylko kulturowo, ale także gospodarczo. Celem rozważań jest analiza wpływu Polski na rozwój potencjału gospodarczego regionu Zachodniej Ukrainy przed i po podpisaniu Układu o Stowarzyszeniu UE-Ukraina w stosunkach handlowych, inwestycji i udziału we wspólnych projektach transgranicznych. Wyniki badań wskazują, że udziały w eksporcie regionów wołyńskiego, lwowskiego oraz tarnopolskiego do Polski, jak i udział polskich inwestycji w gospodarkę wymienionych regionów corocznie się zwiększa. Polska, jako główny partner we współpracy transgranicznej, przekazuje swoje doświadczenia Ukrainie, co z kolei wzmacnia konkurencyjność małych i średnich przedsiębiorstw oraz stymuluje rozwój stosunków handlowych między Ukrainą i Polską. Artykuł ma charakter badawczy.
RU
Польша как непосредственный сосед Украины имеет значительное влияние на развитие ее западных регионов, в частности Волынской и Львовской областей. Две последние тесно связаны с Польшей не только культурными, но и торгово-экономическими связями. Цель статьи – анализ влияния Польши на развитие экономического потенциала областей западного региона Украины до и после подписания Соглашения об ассоциации Украины с ЕС, с точки зрения торговых отношений, инвестиций и участия в совместных трансграничных проектах. Результаты исследования показывают, что доля Польши в экспорте Львовской, Волынской и Тернопольской областей с каждым годом растет. Это касается и инвестиций Польши в экономику перечисленных областей. Как основной партнер в трансграничном сотрудничестве Польша передает свой опыт Украине, что в свою очередь способствует улучшению конкурентоспособности малых и средних предприятий, а также стимулирует развитие торговых отношений между Украиной и Польшей. Статья имеет исследовательский характер.
UK
В статті досліджуються можливості доступу українських сільськогосподарських товарів до європейського ринку після підписання і ратифікації Угоди про асоціацію між ЄС та Україною. Проаналізовано основні інструменти, які використовує ЄС при регулюванні спільного ринку та доступу до нього (тарифні і нетарифні, санітарно-фітосанітарні, адміністративні та інші заходи). Виокремлено окремі перешкоди, які можуть трапитись на шляху української агропродовольчої продукції до європейського ринку.
EN
The possibilities of access of Ukrainian agricultural products to the European market after the signing and ratification of the Association Agreement between the EU and Ukraine are researched in the article. The basic instruments used by the EU in regulating the single market and access to it (tariff and non-tariff, sanitary and phytosanitary, administrative, and other measures) are analysed. Some obstacles that may occur on the way of Ukrainian agri-food products to the European market are determined.
PL
W artykule zbadano możliwości dostępu ukraińskich produktów rolno-spożywczych na rynek europejski po podpisaniu i ratyfikowaniu umowy stowarzyszeniowej między UE a Ukrainą. Dokonano analizy podstawowych narzędzi zastosowanych przez UE do regulowania wspólnego rynku i dostępu do niego (środki taryfowe i pozataryfowe, sanitarne i fitosanitarne, administracyjne i inne). Określono pewne przeszkody, które mogą wystąpić na drodze ukraińskich produktów rolno-spożywczych na rynek europejski.
RU
В статье изучаются возможности доступа сельскохозяйственных товаров к европейскому рынку после подписания и ратификации Договора об ассоциации ЕС с Украиной. Проанализировали основные инструменты, используемые ЕС при регулировании общего рынка и доступа к нему (тарифные и нетарифные, санитарно-фитосанитарные, административные и другие меры). Определили некоторые препятствия, которые могут выступить на пути украинской сельскохозяйственной продукции к европейскому рынку.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.