Search results

1

Pomiar stylu przywiązania w relacji człowiek–pies. Struktura i własności psychometryczne polskiej wersji Pet Attachment Questionnaire (PAQ)

100%

Cholewa O., Bargiel-Matusiewicz K., Zawadzki B.

Psychologia-Etologia-Genetyka

|

2017

|

vol. 36

33-49

PL

Celem artykułu jest prezentacja polskiej wersji Pet Attachment Questionnaire oraz jej własności psychometrycznych. Narzędzie służy do pomiaru zarówno siły, jak i jakości przywiązania właściciela do zwierzęcia. Autorzy oryginalnej wersji zaznaczają, że siła przywiązania człowieka do psa jest często ujmowana w sposób ateoretyczny. Natomiast jakość relacji odzwierciedlana jest przez styl przywiązania, głównie przez dwa wymiary: lęku i unikania, zaczerpnięte z teorii Bowlby’ego. Narzędzie w wersji polskiej powstało z myślą o właścicielach psów. W badaniu udział wzięło 119 właścicieli psów. Wyniki potwierdziły dwuczynnikową strukturę pozycji oraz wysoką rzetelność pomiaru skalami narzędzia. W celu poprawy własności psychometrycznych dokonano skrócenia kwestionariusza do 24 pozycji. Wykazano, że wyniki obu skal są istotnymi predyktorami zachowań właścicieli względem ich psów, a przywiązanie lękowe jest dodatnio związane z natężeniem objawów depresyjnych.

EN

The aim of the article is to present the Polish version of the Pet Attachment Questionnaire and its psychometric properties. The tool is used to measure both the strength and quality of attachment of the owner to the animal. Authors of the original version indicate that the strength of the attachment to a dog is often considered without any theoretical background. On the other hand, the quality of the relationship is reflected in the attachment style, mainly through two dimensions: anxiety and avoidance, taken from Bowlby’s theory. The Polish version was created for dog owners. The study was attended by 119 dog owners. The results confirmed the two-factor structure of the tool and high reliability. The questionnaire was shortened to 24 items to achieve better psychometric properties.It has been shown that the results of both subscales are significant predictors of owners’ behavior towards their dogs and that the anxious attachment is positively related to the intensity of depressive symptoms.

2

Samotność w świetle teorii przywiązania Samotność w świetle teorii przywiązania / Loneliness in the Context of Attachment Theory

100%

Karbowa M.

Psychological Studies

|

2012

|

vol. 50

|

issue 1

27-38

EN

Dla udokumentowanych badaniami związków pomiędzy stylem przywiązania osób dorosłych a samotnością (obiektywną i subiektywną) można wskazać kilka istotnych mediatorów, tj. jakość wewnętrznych modeli operacyjnych przywiązania, style regulacji emocjonalnej czy kompetencje społeczne. Badań nad tymi mediatorami jest jednak zdecydowanie mniej niż hipotez możliwych do wyprowadzenia z teorii. Poniższy tekst stanowi próbę przedstawienia teoretycznych ustaleń dotyczących powiązań pomiędzy stylem przywiązania a samotnością i osamotnieniem, zarysowuje czynniki pośredniczące w tych zależnościach oraz prezentuje wyniki wybranych badań weryfikujących część z przedstawionych propozycji teoretycznych.

3

Jaka matka, taka córka – evo-devo i pojęcie rozszerzonego dziedziczenia w kontekście psychologii oraz mechanizmu międzypokoleniowego przekazu stylu przywiązania i zdolności do mentalizowania

100%

Grabizna A.

Filozofia i nauka. Studia filozoficzne i interdyscyplinarne

|

2019

|

vol. 7/2

45-67

PL

Ewolucyjna biologia rozwojowa (evo-devo) zaczyna być popularna wśród psychologów, a przez niektórych jest widziana jako „nowa biologia dla psychologii” (Hofer 2014). W szczególności chodzi o koncepcję rozszerzonej dziedziczności (Extended Inheritance), którą się uważa za (neo-)lamarkowską, i zgodnie z którą dziedziczone jest wszystko to, co przyczynia się do utrzymania podobieństwa na przestrzeni pokoleń i do fitness potomstwa – od genów jądrowych, przez ekspresję genów, matczyną opiekę, aż po niszę ekologiczną, kulturową, językową, etc. W artykule analizuję potencjał koncepcji rozszerzonej dziedziczności, biorąc za przykład międzypokoleniowy przekaz stylu przywiązania i zdolności do mentalizowania. Przedstawiam opis mechanizmu neuroendokrynnego tego przekazu. Pokazuję następnie, że a) zjawisko metylacji DNA jest komplementarne w stosunku do mechanizmu neuroendokrynnego, ale nie rewolucyjne, tak jak to zapowiada; b) pojęcie rozszerzonego dziedziczenia miesza trzy kwestie zasadnie rozdzielone przez neodarwinizm: pochodzenia zmienności, losu zmienności i dziedziczenia; c) choć motywacją evo-devo jest sprzeciw wobec rzekomego determinizmu genetycznego neodarwinizmu, to pojęcie transgeneracyjnego dziedziczenia jest deterministyczne (choć to determinizm epigenetyczny).

EN

Evolutionary Developmental Biology (Evo-Devo) is becoming to be popular in psychology, and by certain is even seen as a new biology for psychology (Hofer 2014). In particular, it is about the concept of extended inheritance This concept claims to be (neo-) Lamarckian. According to it inherited is everything that contributes to resemblance across generations and that strongly affects the fitness of the offspring—starting by nuclear genes, by genes expression, maternal care, ecological niche, cultural niche, language, etc. In this paper I analyse the potential of the concept of extended inheritance on the example of transgenerational transmission of attachment style and mentalizing capacity. I present the neuroendocrine mechanism of transmission. Then I show that a) DNA methylation is complementary to neuroendocrine mechanism, but it does not revolutionize the latter as it is claimed; b) the concept of extended inheritance confounds the three questions rightly separated by Neo-Darwinism: origin of variation, fate of variation and inheritance, c) although the motivation of Evo-Devo goes against the alleged genetic determinism of neodarwinism, the concept of transgeneration inheritance is determinist (although it is an epigeneetic determinism).

4

Różnice w ocenie funkcjonowania relacji romantycznej i wczesnych nieadaptacyjnych schematów Younga pomiędzy matkami i córkami

80%

Ceniuch K., Fłakowska K., Krupa M., Mącik D.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia

|

2018

|

vol. 31

|

issue 1

EN

The aim of this study was to explore characteristic of romantic relationship in the group of mothers and daughters. Because of the role of early maladaptive schema in people interpretation of themselves and others and their genesis in the family of origin, also meaning of modeling interpersonal relationship and the well-being of parents, it was wondered, if the well-being of romantic relationship is transfered by parents to their children. In this research was checked if features characterized romantic relationship of mothers and daughters are similar.120 people consisted of 60 pairs of mothers – daughters were tested. Age of younger women was 18–35 years, they were in relationship for at least 6 months, older women aged 41–63 years. Respondents filled out four questionnaire: Young Schema Questionnaire (YSQ-S3), The Attatchment Style Questionnaire, Communication in Marriage Questionnaire, Questionnaire of Well Accorded Marriage.There are significant differences between variables of attachment style but not in every scale. Questionnaire of Well Accorded Marriage showed that differences are high for three scales. However, in Communication Questionnaire are two scales which show significant differences between mothers and daughters. Generally there is no high differences or correlations in Young Schema Questionnaire, only in self-sacrifice schema mothers got higher results and insufficient Self-Control and/or Self-Discipline schema is bigger with daughters.Cultural reasons and dynamic of time as well may be the cause of gained results. Despite of intensifications each features of relationship, self opinion and value quality of relationship are similar at mothers and daughters.

PL

Celem badań była eksploracja zagadnienia cech charakteryzujących związki romantyczne oraz porównanie ich występowania u matek i córek. Ze względu na to, że schematy dają podstawę do interpretacji siebie i innych oraz tworzą się w rodzinie pochodzenia, a także biorąc pod uwagę znaczenie modelowania relacji społecznych i jakości funkcjonowania przez rodziców, zastanawiano się, czy elementy składające się na postrzeganie jakości związku romantycznego są przekazywane przez rodziców dzieciom. W badaniu sprawdzono, czy cechy charakteryzujące związki matki są podobne czy różne od tych występujących u córek.Grupa liczyła 120 osób, w tym 60 par matka – córka. Wiek córek wynosił 18–35 lat, pozostających w związku co najmniej 6 miesięcy, natomiast wiek matek to 41–63 lata. Badane wypełniły cztery kwestionariusze: Kwestionariusz Schematów Younga (YSQ-S3), Kwestionariusz Stylów Przywiązania (KSP), Kwestionariusz Komunikacji Małżeńskiej (KKM), Kwestionariusz Dobranego Małżeństwa (KDM-2).Uzyskano istotne różnice w zakresie zmiennych dotyczących stylów przywiązania, lecz nie we wszystkich wymiarach. Kwestionariusz oceny jakości związku wykazał istotne statystycznie różnice dla trzech skal. Natomiast w zakresie komunikacji w związku istotne różnice występują w dwóch wymiarach. Nie uzyskano różnic oraz silnych korelacji w zakresie występowania wczesnych nieadaptacyjnych schematów zachowań. Wyłącznie w schemacie samopoświęcenia matki uzyskały wyższy wynik niż córki, a w schemacie niewystarczającej kontroli córki miały wyższy wynik.Zarówno przyczyna kulturowa, jak i ta związana z dynamiką czasową zdaje się wpływać na uzyskane wyniki. Pomimo różnego nasilenia poszczególnych cech w związku, przekonania o sobie i ocena jakości związku u matek i córek są podobne.

5

Właściwości indywidualne matki a więź z dzieckiem w ciążach zdrowych, z wadami wrodzonymi i innymi zagrożeniami

80%

Marta K.

Psychologia Wychowawcza

|

2020

|

issue 59(17)

7-24

EN

The purpose of this study was to examine which of the selected variables, like: age, attachment styles, self-esteem and anxiety predict the development of the emotional attachment between the woman and fetus in physiological and high-risk pregnancies. The study involved child-bearing women with no pregnancy complications as well as those with congenial disorders and other pregnancy complications. Data was collected using Fetal Attachment Scale – FAS, Questionnaire of Attachment Styles – KSP, Rosenberg Self-Esteem Scale – SES, State-Trait Anxiety Inventory – STAI and standardized interview designed for this study. Regression analysis showed that the mother’s age was predictive of her relationship with the child with congenital disorder. In pregnancy with other complications the intensity of the maternal-fetal attachment (MFA) and its components were significantly associated with the mother’s self-esteem and her attachment styles. In healthy pregnancies safe attachment style was related to the selected aspects of prenatal bonding. The level of state and trait anxiety were irrelevant for the MFA. The acceptation of the autonomy of a child diagnosed with a birth defect decreased with increasing mother’s age. The low mother’s self-esteem and her insecure attachment style can be detrimental to MFA in pregnancy with other complications. The mother’s secure attachment style prediced the higher intensity of various MFA aspects in healthy pregnancy.

PL

Celem badań była analiza wartości predykcyjnej indywidualnych właściwości kobiety, takich jak: wiek, styl przywiązania, samoocena i poziom lęku, dla jej więzi z dzieckiem prenatalnym w różnych sytuacjach zagrożenia ciąży. Badaniem objęto kobiety w drugim i trzecim trymestrze ciąż zdrowych oraz wysokiego ryzyka: ze zdiagnozowaną wadą rozwojową płodu lub innymi powikłaniami i zagrożeniami położniczymi. W badaniu zastosowano kwestionariusz wywiadu, Kwestionariusz „Więź z dzieckiem w okresie ciąży”, Kwestionariusz Stylów Przywiązaniowych KSP, Skalę Samooceny SES oraz Inwentarz Stanu i Cechy Lęku STAI. Analiza regresji wykazała, że wiek matki jest znaczący dla jej więzi z dzieckiem, gdy zdiagnozowano u niego wadę wrodzoną. Nasilenie relacji matka–dziecko oraz jej komponentów w ciążach z innymi zagrożeniami istotnie wiąże się z samooceną matki oraz jest stylem przywiązania. Natomiast w ciążach zdrowych styl bezpieczny ma związek z nasileniem wybranych aspektów więzi prenatalnej. Poziom nasilenia lęku cechy i stanu okazał się nieistotny dla badanej więzi. Wraz z wiekiem kobiecie coraz trudniej jest akceptować autonomię dziecka ze zdiagnozowaną wadą wrodzoną. Niska samoocena matki oraz jej pozabezpieczny styl przywiązania mogą być niekorzystne dla tworzenia więzi z dzieckiem w sytuacji, gdy zagrożenie ciąży wynika np. z jej stanu zdrowia. Bezpieczny styl przywiązania matki pozwala przewidywać większe nasilenie różnych aspektów więzi prenatalnej, gdy ciąża nie jest zagrożona.

6

„Like mother, like daughter — evo-devo and the concept of extended inheritance in the context of psychology and of the transgenerational transmission of attachment style and mentalizing capacity”

80%

Grabizna A.

Filozofia i Nauka

|

2019

|

vol. 7

Refine search results

1 Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia

1 Filozofia i Nauka

1 Filozofia i nauka. Studia filozoficzne i interdyscyplinarne

1 Psychologia Wychowawcza

1 Psychologia-Etologia-Genetyka

1 Psychological Studies

2 Grabizna A.

1 Bargiel-Matusiewicz K.

1 Ceniuch K.

1 Cholewa O.

1 Fłakowska K.

1 Karbowa M.

1 Krupa M.

1 Marta K.

1 Mącik D.

1 Zawadzki B.

1 2020

2 2019

1 2018

1 2017

1 2012

Pomiar stylu przywiązania w relacji człowiek–pies. Struktura i własności psychometryczne polskiej wersji Pet Attachment Questionnaire (PAQ)

Samotność w świetle teorii przywiązania Samotność w świetle teorii przywiązania / Loneliness in the Context of Attachment Theory

Jaka matka, taka córka – evo-devo i pojęcie rozszerzonego dziedziczenia w kontekście psychologii oraz mechanizmu międzypokoleniowego przekazu stylu przywiązania i zdolności do mentalizowania

Różnice w ocenie funkcjonowania relacji romantycznej i wczesnych nieadaptacyjnych schematów Younga pomiędzy matkami i córkami

Właściwości indywidualne matki a więź z dzieckiem w ciążach zdrowych, z wadami wrodzonymi i innymi zagrożeniami

„Like mother, like daughter — evo-devo and the concept of extended inheritance in the context of psychology and of the transgenerational transmission of attachment style and mentalizing capacity”