Search results

1

„Jak zamierzasz składać kwiaty pod pomnikami poległych żołnierzy?” Mitomotoryka i wizje narodu w macedońskiej debacie parlamentarnej dotyczącej zmiany nazwy kraju.

100%

Kurpiel A.

Lud

|

2019

|

vol. 103

PL

Artykuł analizuje debatę, która toczyła się w macedońskim parlamencie w grudniu 2018 r. w związku z wprowadzeniem poprawek do konstytucji – w tym zmiany nazwy kraju na „Republika Północnej Macedonii” pomiędzy dwoma głównymi aktorami politycznymi: prawicową partią WMRO-DPMNE oraz socjaldemokracją z premierem Zoranem Zaewem na czele. Ramy teoretyczne analizy wytyczają kulturowa koncepcja narodu Anthony’ego D. Smitha oraz pojęcie mitomotoryki zaproponowane przez Jana Assmanna. Koncentrując się przede wszystkim na budowanej przez partię prawicową emocjonalnej narracji, autorka analizuje koncepcję narodu jako historycznego i niezmiennego, wytyczonego grobami poprzednich pokoleń oraz świętego, a także wiarę w sprawczą moc słowa oraz rolę samookreślenia w budowaniu tożsamości narodowej. Analiza obejmuje kontekst historyczny powstania Macedonii, a także w jej charakter jako państwa wielonarodowego i wieloetnicznego.

2

Symbolika narodowa w polskiej sztuce ulicy

100%

Sławek-Czochra M.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2018

|

vol. 9

|

issue 3

97-121

PL

Do obecności sztuki ulicy w przestrzeni polskich miast zdążyliśmy się już przyzwyczaić. Naścienne obrazy wnoszą kolor w szare ulice, cieszą oko, czasem nas smucą i zmuszają do zadumy. W sposób niezauważalny dla odbiorcy dzielą Polaków i budują wspólnoty. Choć sztuka ulicy jest zjawiskiem globalnym, rodzimi artyści są przede wszystkim Polakami. Ich językiem ojczystym jest język polski, a kulturą, w której wzrastali, i w której zostali zsocjalizowani jest polska kultura. Pierwsza część artykułu definiuje symbol w kulturze narodowej z punktu widzenia socjologii i antropologii kultury. W drugiej ukazano zarys rozwoju sztuki ulicznej w Polsce. Kolejne części prezentują wyniki analizy zawartości i analizy porównawczej murali zebranych w 2016 i 2018 roku pod kątem występujących w nich symboli narodowych. Do najczęściej utrwalanych symboli w polskim street arcie należy flaga i barwy narodowe. Najrzadziej na murach umieszczany jest polski hymn. Namalowane przez ulicznych artystów symbole konstytucyjne często ulegają modyfikacjom i nie są traktowane z należytym szacunkiem. Wśród symboli historycznych najczęściej pojawia się polski mundur i znaczące postacie. W artykule wykorzystano analizę zawartości i analizę porównawczą. Uzyskane wyniki analiz szczegółowych mają charakter faktograficzny i są przyczynkiem do dalszych badań w obszernym temacie funkcjonowania symboliki narodowej w przestrzeni publicznej.

EN

The article refers to the figure of Socrates and its contemporary reception as a cultural We have already managed to get used to street art in the space of Polish cities. Mural art pieces bring colour into ordinary streets, delight the eye, sometimes make us sad and thoughtful. In a way unnoticeable to the member of an audience they divide Poles and build communities. Although street art is a global phenomenon, native artists are Poles above all. Polish is their mother tongue, and the culture in which they have been growing up and in which they have gone through the socialization process is the Polish culture. The first part of the article defines a symbol in the national culture from the point of view of sociology and cultural anthropology. In second part the development of street art in Poland is outlined. In the next sections of the article the results of the content analysis and the comparative analysis of the murals collected in 2016 and in 2018 are presented. The analyses pay special attention to the national symbols included in the pieces. The Polish flag and national colours are the most popular national symbols in patriotic street art. The Polish anthem is placed on walls the least frequently. Constitutional symbols painted by street artists often undergo modifications and are not treated with adequate respect. Amongst historical symbols the Polish military uniform and well-respected people are the most popular. In the article the analysis of the content and the comparative analysis are used. The results of the detailed analyses have a factual character and represent a contribution to further research on the ways in which national symbols function in the public sphere.

3

Ochrona prawna hymnu narodowego jako elementu dziedzictwa narodowego – jej charakterystyka i funkcje

80%

Kosińska A. M.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2014

|

issue 5 (21)

109-125

PL

Artykuł jest analizą konstytucyjnych regulacji prawnych dotyczących hymnu narodowego, próbą ich charakterystyki. Autorka stoi na stanowisku, że hymn narodowy jest częścią niematerialnego dziedzictwa kulturowego i tym samym jednostka poprzez uczestnictwo w dziedzictwie hymnu może realizować swoje prawa kulturalne. Artykuł prezentuje regulację konstytucyjną hymnu narodowego na tle rozwiązań innych państw europejskich oraz charakteryzuje inne akty prawne odnoszące się do hymnu. Art. 28 Konstytucji, poprzez umieszczenie go w Rozdziale I, zyskuje szczególne znaczenie dla realizacji prawa do uczestnictwa w dziedzictwie narodowym, które przeanalizowane zostało w ostatniej części artykułu.

EN

The present paper is an analysis of the legal regulations on national anthem in Polish Constitutional Legal system. The author claims that national anthem is a part of intangible national heritage and as a consequence individual can realize his cultural right thanks to the participation in anthem’s heritage. Paper presents constitutional regulation in relation to legal resolutions in different Member States. Art. 28 of Polish Constitution positioned in 1 st Chapter has very special meaning for the right to participate in national heritage’s fulfillment that was characterized in last part of the article.

4

Między podziałami a wspólnotą: symbole narodowe Czarnogóry

80%

Melnytska K.

Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej

|

2018

|

vol. 53

|

issue 2

EN

Celem artykułu jest ukazanie roli symboliki narodowej w procesach tożsamościowych w naznaczonym podziałami 620-tysięcznym społeczeństwie Czarnogóry, które w 2006 r. podjęło decyzję o państwowym usamodzielnieniu się. Analizie poddano czarnogórskie przedsięwzięcia z zakresu polityki symboli i towarzyszące im spory, przy jednoczesnym uwzględnieniu szerszego kontekstu społeczno-politycznego i historycznego omawianych zjawisk. Przykład czarnogórski pokazuje, jak sprzeczna może być rola symboli narodowych w warunkach polaryzacji społecznej. Spory o symbolikę stają się swoistym papierkiem lakmusowym, ujawniającym istniejące podziały polityczne i tożsamościowe. W nieustannym negocjowaniu tożsamości każdy, najdrobniejszy nawet element symboliki urasta do rangi kwestii o fundamentalnym znaczeniu. Between division and unity: National symbols of MontenegroAt the time of Yugoslavia’s breakup, Montenegro, its smallest republic, instead of independence chose to remain in a common state organism with Serbia, forming the so-called Third Yugoslavia. Only in the late 1990s, against the backdrop of adverse geopolitical and economic situation of the Federal Republic of Yugoslavia and growing discord in Serbo-Montenegrin relations, the aspirations for independence began to be more clearly articulated in Montenegro. This process was accompanied by endless identity disputes, i.a., on the issue of a separate Montenegrin language, non-canonical Montenegrin Orthodox Church and, generally speaking, on the issue of existence of a Montenegrin national identity distinct from the Serbian. In 2004, i.e. in the period of the State Union of Serbia and Montenegro (2003–2006), a bill on Montenegrin state symbols was passed. The introduction of new flag, coats of arms and anthem two years before the independence referendum meant a complete abandonment of the symbols associated with the broadly defined community of Serbs and Montenegrins and the Yugoslav tradition, as well as a return to the heraldry of the independent Montenegro recognised at the Congress of Berlin in 1878. The controversy about the introduced symbols became part of a broader debate on independence and identity within the divided Montenegrin society. In the new socio-political reality after 2006, the argument about the officially adopted symbols of the already independent Montenegro has remained a distinct element of the Montenegrin identity discourse. The case of Montenegro shows how contradictory the role of national symbols can be when a society is polarised. Disputes over them become a kind of litmus test revealing the existing political and identity divisions. In the everlasting negotiation of identity, even the tiniest aspects of state symbols grow to fundamental importance. Между раздорами и общностью: национальные символы ЧерногорииВ момент распада Югославии Черногория, как самая малая среди ее республик, вместо независимости выбрала остаться в едином государственном организме с Сербией – т.н. третьей Югославии. Только к концу 90-х гг. XX в. на фоне неблагоприятного геополитического и экономического положения Федеративной Республики Югославия, а также усиливающихся разногласий в сербо-черногорских отношениях, в Черногории стали все отчетливее озвучивать стремление к независимости. Этому процессу сопутствовали непрекращающиеся споры об идентичности, м. пр. вокруг вопроса о существовании отельного черногорского языка, неканонической Черногорской православной церкви, а также – шире – вокруг проблемы, отдельной от сербской, черногорской национальной идентичности. В 2004 г. те. уже в период существования более свободного государственного союза Сербии и Черногории (2003–2006) был принят закон о черногорских государственных символах. Введение, за два года до референдума о независимости, новых флага, герба и гимна означало полный уход от символики, ассоциирующейся с широко понимаемой общностью сербов и черногорцев и югославской традицией, а также возврат к геральдике времен независимости Черногории, признанной Берлинским конгрессом 1878 r. Споры, связанные с нововведенной символикой стали частью более широкой дискуссии о независимости и идентичности, которая велась в расколотом черногорском обществе. В новой социально-политической действительности после 2006 г. полемика вокруг официально утвержденных символов уже независимой Черногории продолжала и впредь быть характерным элементом черногорского дискурса об идентичности. Черногорский пример показывает, насколько противоречивой может быть роль национальных символов в условиях общественной поляризации. Споры о символике становятся своеобразным лакмусовым тестом, обнажающим существующие политические и идентичностные расколы. В постоянном негоциировании идентичности, каждый, даже мельчайший элемент символики превращается в вопрос фундаментального значения.

5

Charakter narodowy Polaków czasu II wojny światowej

80%

Wójcik S.

Roczniki Nauk Społecznych

|

2002

|

vol. 30

|

issue 1

93-110

EN

The national character is not so much a permanent structure, as rather a task, dynamism, or process. One should bear in mind that it is grounded on the ethical-moral foundation and other anthropological values, also religious. The proper national character must carry out positive moral and existential values, therefore that character is not only something automatic, as it were passible, but is also shaped by people and centres better prepared, aware of that, more sensitive, that is there must a process of shaping positive traits of national character. Here a great role was played by underground journalism. It was also extremely effective, owing to the dramatic situation of the society.

Refine search results

1 Lud

1 Przegląd Prawa Konstytucyjnego

1 Roczniki Kulturoznawcze

1 Roczniki Nauk Społecznych

1 Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej

1 Kosińska A. M.

1 Kurpiel A.

1 Melnytska K.

1 Sławek-Czochra M.

1 Wójcik S.

1 2019

2 2018

1 2014

1 2002

„Jak zamierzasz składać kwiaty pod pomnikami poległych żołnierzy?” Mitomotoryka i wizje narodu w macedońskiej debacie parlamentarnej dotyczącej zmiany nazwy kraju.

Symbolika narodowa w polskiej sztuce ulicy

Ochrona prawna hymnu narodowego jako elementu dziedzictwa narodowego – jej charakterystyka i funkcje

Między podziałami a wspólnotą: symbole narodowe Czarnogóry

Charakter narodowy Polaków czasu II wojny światowej