Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: szkoda majątkowa i niemajątkowa

Sort By:

Limit search:

Torts in Israeli Law. Medical Malpractice and Nonpecuniary Harm

100%

Levin N.

Studia Prawno-Ekonomiczne

2017

vol. 105

23-44

This article discusses a complicated and cumbersome aspect – nonpecuniary harm of the type known to all of us as pain and suffering. As of today, there are no well-defined legal standards on the evaluation of nonpecuniary harm in general and of the type of pain and suffering in particular. Consequently, we find rulings of damages that are significantly different between the harmed parties, even in circumstances under which the harms are similar. The matter of every harmed party is individual, and the question of the harm is unique to his or her lifestyle. The economic approach to law teaches that the guiding principle in torts is justice that remedies the harm in an equal manner, and thus certainty in law is obtained. However, in the absence of well-defined legal standards, the economic approach is unachievable. One possible solution to this situation is that the types of harms and the types of harmed people could be the deciding factor in the amount of compensation, therefore it is necessary to estimate, evaluate, and quantify this in numerical, financial terms.

Artykuł omawia trudne i zawiłe aspekty problematyki zadośćuczynienia za szkodę niemajątkową w wyniku doznania bólu i cierpienia, które są objęte zakresem norm prawa izraelskiego. Do dnia dzisiejszego nie ma jasno określonych prawnych reguł oceny szkody niemajątkowej, w szczególności bólu czy cierpienia. W związku z tym poszukujemy orzeczeń różniących się znacząco, a mających za swój przedmiot szkody powstałe w bardzo podobnych okolicznościach. Orzeczenia takie wskazują na zindywidualizowany charakter każdej ze spraw mających za swój przedmiot zagadnienie krzywdy. Ekonomiczne podejście do prawa wskazuje, że naczelną zasadą w prawie deliktów jest reguła sprawiedliwości wyrównawczej, a zatem i pewności prawa. Jednakże w obliczu braku dobrze zdefiniowanych reguł prawnych w ramach szkód niemajątkowych podejście ekonomiczne jest nieosiągalne. Jedynym możliwym rozwiązaniem jest każdorazowa analiza czynników wchodzących w grę w indywidualnych przypadkach, aby określić kwotę kompensacji.

Problematyka odpowiedzialności turystycznych biur podróży za poniesione przez klientów szkody majątkowe i niemajątkowe

84%

Botiuk-Filip M.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

2019

issue 3

15-18

The dynamic development of the tourist services sector has caused a huge increase in interest in issues of civil liability of tour events in relation to people using this type of services. The responsibility of the tour organizer for non-performance or improper performance of the contract for the provision of tourist services and what lies at the basis of its responsibility remains the essence of the matter. However, the controversial issue is the loss of leisure pleasure as a form of damage resulting in the so-called wasted holiday. It is essential to act (abandon) the organizer of tourism, which in turn causes wasted holiday, which may also constitute a violation of some personal rights referred to in art. 23 of the Polish Civil Code. An aspect that also requires attention is Directive (EU) 2015/2302 of the European Parliament and of the Council of 25 November 2015 on package travel and linked travel arrangements, amending Regulation (EC) No 2006/2004 and Directive 2011/83/EU of the European Parliament and of the Council and repealing Council Directive 90/314/EEC and thus the repeal of the provisions of the Act of August 29, 1997 on tourist services, concerning tourism organizers, travel agents and tourist agents.

Energiczny rozwój sektora usług turystycznych spowodował ogromny wzrost zainteresowania problematyką odpowiedzialności cywilnoprawnej organizatorów imprez turystycznych w stosunku do osób korzystających z tego rodzaju usług. Istotą w niniejszej kwestii pozostaje odpowiedzialność organizatora turystyki za niewykonanie bądź nienależyte wykonanie umowy o świadczenie usług turystycznych oraz to co leży u podstawy jego odpowiedzialności. Kontrowersyjna pozostaje jednak kwestia utraty przyjemności wypoczynku jako postaci szkody skutkujące tzw. zmarnowanym urlopem. Kwestią o zasadniczym znaczeniu jest działanie (zaniechanie) organizatora turystyki, co w następstwie powoduje zmarnowany urlop, który może jednocześnie stanowić naruszenie jakiegoś dobra osobistego wymienionego w art. 23 Kodeksu cywilnego. Aspektem, który wymaga również uwagi jest obecnie obowiązująca dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2302 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie imprez turystycznych i powiązanych usług turystycznych, zmieniająca rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 i dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE oraz uchylająca dyrektywę Rady 90/314/EWG, a co za tym idzie uchylenia przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych, dotyczących organizatorów turystyki, pośredników turystycznych oraz agentów turystycznych.

Refine search results

1 Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

1 Studia Prawno-Ekonomiczne

1 Botiuk-Filip M.

1 Levin N.

1 2019

1 2017

Search results

Torts in Israeli Law. Medical Malpractice and Nonpecuniary Harm

Problematyka odpowiedzialności turystycznych biur podróży za poniesione przez klientów szkody majątkowe i niemajątkowe