Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  temporalność
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Rola imiesłowów przysłówkowych uprzednich w wyrażaniu stosunków temporalnych w rosyjskiej gwarze staroobrzędowców mieszkających w Polsce

100%
Paśko-Koneczniak D.
Rozprawy Komisji Językowej ŁTN
|
2018
|
vol. 66
371-384
PL
Przedmiotem rozważań jest analiza znaczeń i relacji temporalnych wyrażanych za pomocą imiesłowów przysłówkowych uprzednich w rosyjskiej gwarze staroobrzędowców mieszkających w P olsce. Analizowane przykłady zostały wyekscerpowane z materiału zgromadzonego współcześnie oraz pochodzącego z badań z lat 1950–1970 prowadzonych przez Irydę Grek-Pabisową i Irenę Maryniakową. Rosyjska gwara staroobrzędowców określana jest jako najbardziej zbliżona do grupy zachodniej środkowowielkoruskich gwar akających, tzw. grupy pskowskiej. Imiesłowy przysłówkowe uprzednie na -(f)šy mają w gwarze staroobrzędowców szerokie zastosowanie i tworzone są zarówno od czasowników nieprzechodnich, jak i przechodnich. W odróżnieniu od rosyjskiego języka literackiego w gwarze staroobrzędowców mieszkających w Polsce formy imiesłowowe na -(f)šy występują w funkcji orzeczenia. W badanej gwarze staroobrzędowców imiesłowy przysłówkowe uprzednie mogą wyrażać m.in. czynność przeszłą, której skutki są aktualne w momencie mówienia; cechę lub stan subiektu w teraźniejszości lub przeszłości; cechę lub stan obiektu, która jest rezultatem czynności przeszłej; czynność uprzednią w stosunku do innej czynności przeszłej; tzw. conclusivus, czyli wnioskowanie na temat realizacji czynności; możliwy rezultat w teraźniejszości; możliwe zdarzenie przyszłe w przeszłości; możliwą czynność następczą w przyszłości; uprzedniość zdarzenia w przyszłości; czynność lub stan towarzyszące innej czynności, która ma miejsce w teraźniejszości; równoczesność dwóch czynności w przeszłości.
EN
The article is an analysis of meanings and temporal relationships expressed by means of past adverbial participles in the Russian dialect spoken by the Old Believers living in Poland. Linguistic samples have been excerpted from the recently collected material as well as from the research which was carried out by Iryda Grek-Pabis and Irena Maryniak between the 1950s and the 1970s. The Russian dialect used by the Old Believers is considered closest to the western group of Central Russian akanie dialects, the so-called Pskov group. Past adverbial participles ending in -(f)šy are widely used in the Old Believers’ dialect and they are formed on the basis of both transitive and intransitive verbs. In contrast to the standard variety of Russian, in the dialect used by the Old Believers inhabiting Poland, adverbial forms ending in -(f)šy can function as predicates. In the researched dialect, past adverbial participles can be used to express, for example, an activity performed in the past whose result is still present at the moment of speaking, a feature or state of the subject in the present or in the past, a feature or state of the object which is the result of an activity performed in the past, an activity anterior to another activity in the past, a conclusive meaning, a possible result in the present, a probable future activity expressed in the past, a possible consequence in the future, an activity anterior to another activity in the future, an activity or state accompanying another activity in the present, or two activities happening at the same time in the past.
2
Publication available in full text mode
Content available

Czas jako pojęcie socjalno-pedagogiczne

100%
Seiko N.
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Gospodarki, seria Edukacja - Rodzina - Społeczeństwo
|
2017
|
issue 2
183-192
EN
Temporal characteristics of a child’s socialization depending on the nature, functions and structuring of time as a universal category of human existence are defined in the article. The connection between time and key social and pedagogical concepts – socialization, social institution, social adaptation, agents and conductors of socialization – is determined. The temporal meaning of the key procedural characteristics of a person’s socialization – activities, thinking, behaviour and communication – is explicated. Social and pedagogical determinants of time in a few related scientific theories – the philosophy of time, temporal psychology, chronosociology – are established.
PL
W artykule zostały wyznaczone temporalne charakterystyki socjalizacji osobowości dziecka w zależności od treści, funkcji, strukturalizacji czasu jako wszechstronnego pojęcia charakteryzującego życie człowieka. Określono związek między czasem a pojęciami socjalnopedagogicznymi – „socjalizacja”, „instytut społeczny”, „adaptacja społeczna”. Ustalono temporalną treść głównych procesualnych charakterystyk socjalizacji osoby – działalności, myślenia, zachowania, komunikacji. Określono socjalno-pedagogiczne determinanty czasu w kilku teoriach naukowych – filozofii czasu, psychologii temporalnej, chronosocjologii.
3

Ivan Petrov, Wyrażanie struktur polipredykatywnych w rozwoju języka bułgarskiego .- Łódź, 2007

100%
Pianka W.
Rocznik Slawistyczny
|
2010
|
vol. 59
178-181
4
Publication available in full text mode
Content available

Temporalność i rozumienie zjawisk społecznych. Koncepcja Roberta M. MacIvera

100%
Hałas E.
Roczniki Nauk Społecznych
|
1999
|
vol. 27
|
issue 1
87-100
EN
Robert Morrison MacIver, the successor of Franklin H. Giddings at Columbia University, was a leading opponent of positivism (George Lundberg), empiricism (William Ogburn) and anti-theoretical praxism (Robert Lynd) in sociology. MacIver developed sociological theorizing according to Weber's tradition. The text was focused around the questions of temporality taken up by MacIver: 1) the question of a separate qualitative time; 2) the question of different temporal varieties of existence in the social-cultural area; 3) temporality of social action. MacIver, unnoticed by today's symbolic interactionists, tried to find implications of George H. Mead's work about time for analysis of action as dynamic transformation of the present. In MacIver's theorizing a unity of meaningful or symbolic and temporal aspects of social phenomena is obvious. MacIver's criticism of the methodology of social research focused on analysis of variables was in agreement with criticism of scientific mechanism offered by Bergson. He studied temporal varieties of existence of events, processes and cultural objects, and especially the various ways of entering time through society, history and culture. MacIver made temporality of action the basic and key problem. He should be considered a symbolic interactionist, like Florian Znaniecki and Pitirim Sorokin.
5
Publication available in full text mode
Content available

Temporalne i przestrzenne dylematy karier menedżerów i przedsiębiorców. Rekonstrukcja praktyk neutralizacyjnych

71%
Dymarczyk W.
Przegląd Socjologii Jakościowej
|
2020
|
vol. 16
|
issue 1
144-161
EN
Having a managerial position or being a business owner usually comes with assuming an omnipotent attitude, which is what is socially expected. Among other things, this implies the expectation that the potential role conflicts do not occur or they will not impinge on the effectiveness of the decision-maker. Permanent pressure (both external and internal) induces the organizational actor to use such self-presentation strategies which will satisfy social expectations with regard to their job requirements. Organizational leaders’ narratives indicate that other aspects of life are ancillary to – not to say incorporated into – the aspect connected with business activities. The most dominating strategy involves introducing oneself as a self-driven individual, one that builds their career autonomously (‘self-made person’). At the same time, such an attitude results in ‘tensions’ between unsuitable roles or activities undertaken in various aspects of life. In this paper, these tensions are reconstructed by means of presenting different kinds of neutralization practices that are used by organizational leaders (managers and entrepreneurs) to overcome and reduce the impact of the tensions on the leaders’ careers.
PL
Sprawowanie funkcji zarządczych i/lub właścicielskich w przedsiębiorstwie oznacza zazwyczaj przyjęcie (oczekiwanej społecznie) postawy omnipotenta. Oznacza to, między innymi, oczekiwanie, że potencjalne konflikty ról nie wystąpią lub nie będą rzutowały na skuteczność i efek­tywność decydenta. Presja (zewnętrzna i wewnętrzna) skłania zatem aktora organizacyjnego do sto­sowania takich strategii autoprezentacyjnych, które będą czyniły zadość społecznym oczekiwaniom. Podporządkowanie, by nie rzec inkorporacja, innych sfer życia sferze działań biznesowych, widoczne jest w narracjach liderów organizacyjnych. Dominującą strategią jest ukazywanie siebie jako jedno­stek wewnątrzsterownych i względnie autonomicznie konstruujących własną karierę (‘self-made per­son’), a jednocześnie taka postawa skutkuje pojawianiem się „napięć” pomiędzy nieprzystającymi rolami czy podejmowanymi aktywnościami. Autor zrekonstruował owe napięcia poprzez ukazanie różnego rodzaju neutralizacji, stosowanych przez menedżerów i przedsiębiorców, a mających służyć ich (tych napięć) rozwiązaniu lub złagodzeniu.
6

Artykuł publicystyczny w tygodnikach społeczno-politycznych. O kilku dualizmach

71%
Kula A.
Oblicza Komunikacji
|
2013
|
vol. 6
47 - 59
EN
Texts dealing with power or the government can be found in modern journals and newspapers almost everyday; they differ in terms of genre, function, style and pragmatics. Socio-political journals are among important sources of such articles; they are frequently categorised as a rather homogeneous group (e.g. in research on readership or in media studies), which nevertheless construct, as I demonstrate in my analyses, messages which are the result of completely different interpretations of the art of feature journalism. In this paper I analyse the feature article as a classic genre, considered by both theorists and practitioners to be the most typical form of feature journalism. Properties of feature articles can be arranged by means of several distinctive dualisms indicating certain compositional, textual and stylistic links (temporality-arguability, private perspective-public perspective, the specific-the abstract).
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.