Search results - CEJSH

1

Recenzje

100%

Kręcidło J., Korbut E., Stasiak S.

Studia Theologica Varsaviensia

|

2018

|

vol. 56

|

issue 1

221-236

PL

Roman Bartnicki, Kinga Kłósek, Metody interpretacji NowegoTestamentu. Wprowadzenie, Wydawnictwo Petrus, Kraków 2014, ss. 291. Ks. Marek Tatar, Elementy duchowości ekumenicznej. The elements ofecumenical spirituality, Pelplin 2018, ss. 414. ks. Janusz Kręcidło MS, o. Waldemar Linke CP (red.), Studia nadEwangelią według św. Marka (Lingua sacra: Nowy Testament: geneza –interpretacja – aktualizacja), Apostolicum; Ząbki-Warszawa 2017,ss. 424.

2

Sprawozdanie z międzynarodowej konferencji naukowej Posoborowe koncepcje teologii katolickiej Kraków, 28 lutego 2013 roku

63%

Ptak R.

Sympozjum

|

2013

|

issue 1(24)

214-218

3

ks. Mirosław Stanisław Wróbel, Jezus i Jego wyznawcy w Talmudzie. Analiza tekstologiczna, historyczna i socjologiczna, Lublin 2013

51%

Liana M.

Res Gestae. Czasopismo Historyczne

|

2017

|

vol. 5

125-128

4

Jerzy Szyran OFMConv, Dialogalny charakter przymierza małżeńskiego. Studium teologiczno-moralne, Wydaw-nictwo Ojców Franciszkanów, Niepokalanów 2010, ss. 367.

51%

Pawłowicz J. J.

Teologia i Moralność

|

2011

|

vol. 6

|

issue 1(9)

221-224

5

Religia jako system symboli

51%

Obirek S.

Stan Rzeczy

|

2015

|

issue 1(8)

229-245

PL

"Autor przedstawia wpływ refleksji nad religią w ostatnich dziesięcioleciach, która zmieniła radykalnie sposób postrzegania rzeczywistości określanej tym pojęciem. Jego zdaniem wpływ na tę zmianę miała przede wszystkim antropologia kulturowa i jej wpływ na teologię. Najbardziej znaną definicję religii wypracowaną na tym gruncie sformułował Clifford Geertz. Jest to proces otwarty i podlegający ciągłemu rozwojowi, uszczegóławianiu i zmianie. Najbardziej radykalne stanowisko zajął C.W. Smith, który już w latach 60. zaproponował odrzucenie samego pojęcia religii i postulował koncentrację na treści przeżycia wyznawców. Pojęcie symbolu zostaje przywołane, by wykorzystać ewokowane przez nie połączenie dwu rzeczywistości – ludzkiej i boskiej. Dla antropologa kultury zachodzące w teologii przemiany są fascynującym polem obserwacji. Temperatura sporów nie jest niczym nowym. Owszem, jedynie potwierdza żywotność tej dyscypliny naukowej. Jej niepewny status metodologiczny nie stanowi ograniczenia, ale jest swoistym wyzwaniem."

EN

"The author presents the influence of reflections on religion in the last decades, which radically changed the way of perceiving the reality which this concept define. The author claims that the main factor on these changes had cultural anthropology, and its influence on theology. In this context Clifford Geertz formulated the most famous definition of religion. Religion is an open process which is subjected to a constant progress, elaborations, and alterations. The most radical attitude was held by C.W. Smith who, already in the sixties, suggested to reject the concept of religion itself and postulated to concentrate on the context of the believers’ experiences. For the cultural anthropologist the changes in theology are a fascinating field of observation. The concept of „symbol” was called to mind for using two realities – human and divine – which it evoked. The intensity of the debate is not a new phenomenon, it only confirms the vitality of this field of research. Its uncertain methodological status is not a limitation, but rather a peculiar challenge."

6

Ekumeniczny wymiar metody teologicznej

51%

Skierkowski M.

Studia Nauk Teologicznych PAN

|

2007

|

issue 2

301-316

EN

The article deals with the theme of the ecumenical dimension of theological method. Since the union of Christians should be based on looking for the fullness of Christian truth, each good theologian undertakes his work recognizing its ecumenical character. He is open to the Holy Spirit, the Bible, the voice of the Hierarchical Magisterium and the sense of the faithful. He wants to understand in a systematic and methodical way the common faith of all Christians. In consequence, to be a Christian theologian means to be ecumenical.

PL

Artykuł podejmuje tematykę ekumenicznego wymiaru metody teologicznej. Ponieważ zjednoczenie chrześcijan powinno opierać się na poszukiwaniu pełni prawdy chrześcijańskiej, każdy dobry teolog podejmuje swoją pracę, uznając jej ekumeniczny charakter. Jest on otwarty na Ducha Świętego, na Biblię, na głos Magisterium hierarchicznego i na zmysł wiernych. Chce zrozumieć w sposób systematyczny i metodyczny wspólną wiarę wszystkich chrześcijan. W konsekwencji, być chrześcijańskim teologiem oznacza być ekumenicznym.

7

Znaki czasu. Próba definicji w świetle polskich publikacji teologicznych po Soborze Watykańskim II

51%

Fiałkowski M.

Teologia Praktyczna

|

2011

|

issue 12

195-204

PL

.

8

Benedykta XVI niektóre argumenty za przyszłością teologii

51%

Warzeszak J.

Studia Nauk Teologicznych PAN

|

2021

|

issue 16

67-85

EN

The author of this article presents the arguments cited in the speeches of Benedict XVI that are in favor of the fact that theology has a future. As the Catholic faith that believes in God the Creator, who is and who has revealed Himself in the Son of God – the Logos – the Reason – the Love, has a future, so does theology that leads to scientific reflection on this reality. Theology has a future as a science that sensitizes researchers of other sciences to transcendence, to the full truth about the logical world, about the spiritual and corporeal dignity of a human person, about God – the Lawgiver of natural law, readable by conscience.

PL

Autor artykułu ukazuje argumenty, które przytacza Benedykt XVI w swoich przemó- wieniach za tym, że teologia ma przyszłość. Przyszłość teologii związana jest z przyszłością wiary, gdyż wiara potrzebuje teologii, a teologia wiary. Wiara zaś jest odpowiedzią na tkwiące w naturze ludzkiej pragnienie prawdy, dobra, piękna, które człowiek może odnaleźć jedynie w Bogu. Pytanie o Boga jest pytaniem kluczowym, od którego zależy odkrycie sensu życia i świata. Teologia wraz z filozofią – oczywiście niepozytywistyczną, rezygnującą z badania transcendencji bytu – poszukuje pełnej prawdy o bycie ludzkim i podtrzymuje wrażliwość człowieka na pełną prawdę. Teologia jako pełnoprawna nauka pośród innych nauk wskazuje, że prawda naukowa uczestniczy w Prawdzie boskiej, pochodzi z tego samego źródła, tj. z Logosu, którego dziełem jest stworzenie. Kiedy w dzisiejszych czasach zaprzestaje się poszukiwania prawdy lub się z nią nie liczy, to teologia odkrywa wynikające stąd zagrożenia dla kultury europejskiej. Teologia uczy o Bogu, który przemówił do ludzi, a nie o kimś, kto byłby jedynie hipotezą myśli ludzkiej, dlatego podstawowym zadaniem teologii jest wnikanie w słowo objawione. Toteż przyszłość ma teologia wypracowana na podstawie zasad i norm wynikających z Objawienia wiary, a nie na podstawie wspólnych z innymi naukami kryteriów i norm czy też wzorców przejętych z nauk humanistycznych.

9

Małżeństwo w ustawodawstwie synodalnym Kościoła polskiego w późnym średniowieczu

51%

Wojciechowska B.

Czasopismo Prawno-Historyczne

|

2015

|

vol. 67

|

issue 1

21-29

PL

Statuty synodalne upowszechniały zasady i normy kościelnego prawa powszechnego oraz prawa prowincjonalnego, określając przy tym kierunki nauczania religijnego ludzi świeckich w zakresie spraw wiary, kultu oraz zasad kontrolowania ich podstawowych powinności chrześcijańskich. Akcentowały i powtarzały wymogi dotyczące dyscypliny postaw, zachowań, wyglądu zewnętrznego duchownych, a także sprawowania sakramentów, spośród których sporo uwagi poświęcono małżeństwu. Problematyka małżeńska zajmowała bowiem w prawie kanonicznym niezwykle istotne miejsce.

10

Is Neo the One? Teologiczne zapiski na marginiesie trylogii Matrix

51%

Łukasiewicz Ł.

Teologia Praktyczna

|

2009

|

issue 10

225-237

PL

.

11

Logika i teologia

51%

Urbańczyk P.

Zagadnienia Filozoficzne w Nauce

|

2014

|

issue 57

143-151

PL

Recenzja książki Logic in Theology, red. B. Brożek, A. Olszewski, M. Hohol, Copernicus Center Press, Kraków 2013, ss. 290.

12

Misyjny wymiar Chrystusowego Kościoła

51%

Piórkowski S.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2006

|

vol. 15

167-178

EN

In the article under discussion, which consists of three parts, the author, as a priest, monk and many year’s missionary, wishes to present us the timeless missionary character of the Catholic Church. In the 1st part he outlines the teaching of the 2nd Vatican Council and of John XXIII, Paul VI and John Paul II, concerning one of the most fundamental truths of religious life – that Christ is the Way and the Life of the Church. The 2nd part provides an account of the multiplicity and diversity of missionary paths of the Church while the 3rd one deals with missionary teaching of Christ that can be found in the New Testament.

13

Od redakcji

51%

Poleszak L.

Sympozjum

|

2021

|

vol. 1(40)

7-8

PL

Od redakcji "Sympozjum" 1(40) (2021).

14

Teologia uczestnistwa

51%

Sienkiewicz E.

Teologia Praktyczna

|

2010

|

issue 11

109-134

PL

.

15

Historyczne uwarunkowania wykładu antropologicznego w teologii

51%

Perzyński A.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2008

|

vol. 17

271-280

EN

The Article titled „ The historical changes of the anthropological contribution to theology” consists of the following parts: Introduction; 1. From the critical evaluation of the tractates to their renewal; 2. The issue of anthropology as a challenge to faith; 3. Perspectives for theologicalanthropology; Conclusion. The traditional handbook, faces many different anthropological questions, however it treats them in many different area’s set apart from each other, on the grounds of it’s inspiration as well as it’s method; De Gratia, De Deo creante et elevante, De peccato originali, De virtutibus, De novissimis. Placing the topic of person in so many different context’s, can lead to the notion that the entire discourse was boundless, reducing the anthropological issue only to certain matters that had to do with the nature of the person. Due to the dispersion of tractates and to the separation from thought in general, these issues are not capable of creating an extensive synthetic prospect of the person. Anyhow faith can not abandon the limited knowledge of the person in the light of the mystery of Christ. If one wishes to overcome these problems, it is imperative to find the cause of portioning the anthropological contribution. The new tractate concerning the person does not apply to any one part of Revelation but describes the whole aspect of Revelation. This new presentation of the tractate De homine can be expressed in it’s program title theological – anthropology.

16

HEZJOD WOBEC BLISKOWSCHODNIEGO DZIEDZICTWA KULTUROWEGO.

51%

Pyznar K.

Res Gestae. Czasopismo Historyczne

|

2015

|

vol. 1

7-26

PL

In this paper I consider how theology impacted on the uprising philosophy in ancient Greece. In the first part of my text I analyze the concept of theology and philosophy and I want to know the relation between these two ideas. I am especially interested in point of the line separating theology and philosophy. The main question concerning it is when we could say about theology that it is already philosophy, and reversely – when we could say about philosophy that it is still theology in Greek meaning. For the better understanding of the answer of this question I analyze Hesiod’s Theogony. Hesiod of Beotia is accepted as a poet and theologian and that is why I pay attention to him in the second part of my text.

17

Wieczne tęsknoty za rajem, czyli odwieczna potrzeba bytu. Komentarz do polskiego wydania „W poszukiwaniu raju” Jeana Delumeau

51%

Morawska K.

|

2020

|

vol. 74

|

issue 3 (330)

237-241

PL

Za czym tęskni współczesny człowiek? Co stanowi przedmiot jego pragnienia? Czym dla niego jest raj? Pytania te szczególnie dziś – w dobie autentycznego kryzysu politycznego, gospodarczego i duchowego dotyczącego „być czy nie być” ludzkości i świata – nie są bezzasadne. Autorka omawia znaczenie prac Jean Delumeau, a zwłaszcza przetłumaczonej na język polski i wydanej niedawno książki tego autora Á la recherche du paradis (2010). „Po trzech obszernych tomach poświęconych, jak pisze sam autor, „poszukiwaniom w dziedzinie nadziei”, czyli Le Jardin des délices (1992), Mille ans de bonheur (1995) i Que reste-t-il du paradis? (2000) sięga do materii wydawać by się mogło nieco lżejszej, a mianowicie do sfery wyobraźni i jej obrazów. Delumeau zajmuje i bawi się symbolami i wyobrażeniami, odkodowując znaczenia różnych rajskich reprezentacji.

EN

What does contemporary man long for? What is the object of his desire? What constitutes his Paradise? These questions – posed principally today, in an age of an authentic political, economic, and social crisis pertaining to the “to be or not to be” of mankind and the world – are by no means unsubstantiated. The author discusses the significance of works by Jean Delumeau, and in particular Á la recherche du paradis (2010), recently translated into Polish and published. In the wake of three capacious volumes dedicated to “quests in the domain of hope”, i.e. Le Jardin des délices (1992), Mille ans de bonheur (1995), and Que reste-t-il du paradis? (2000), their author opted for ostensibly somewhat lighter matter, namely, the sphere of the imagination and its images. Delumeau deals with, and has fun with symbols and images, decoding the meanings of assorted representations of Paradise.

18

Ojcowie Kościoła o tożsamości teologii

45%

Szram M.

Perspektywy Kultury

|

2019

|

vol. 27

|

issue 4

41-62

EN

The aim of the article is to present the model features that characterized the theological reflection of the patristic era. The list would comprise of the following: focus on both God and man; recognition of the Holy Scriptures as the most significant reference point of any theological reflection; ability to use elements drawn from both cultures, the Semitic and Hellenic one, in the creation of the basics of Christian theology; striving to organize and define basic truths of faith regarding the Holy Trinity and the person of Jesus Christ; maintaining the attitude of humility in the process of knowing God; internal unity and coherence of theological thought; spiritual depth of thinking and existential identification with the confessed truths of faith. The abovementioned features of theology to which the Fathers of the Church point define its identity as a scientific discipline and can as well revive a contemporary manner of practicing.

PL

Celem artykułu jest przedstawienie modelowych cech, jakimi charakteryzowała się refleksja teologiczna doby patrystycznej. Są to: nierozłączne ukierunkowanie na Boga i na człowieka; uznanie Pisma Świętego za najważniejszy punkt odniesienia każdej refleksji teologicznej; umiejętność wykorzystania w tworzeniu podstaw teologii chrześcijańskiej elementów zaczerpniętych z obu kultur, w których otoczeniu pojawiła się nowa religia, zarówno semickiej, jak i helleńskiej; dążenie do uporządkowania i zdefiniowania podstawowych prawd wiary dotyczących Trójcy Świętej i osoby Jezusa Chrystusa; zachowanie postawy pokory w procesie poznania Boga; wewnętrzna jedność i spójność myśli teologicznej; duchowa głębia myślenia i egzystencjalne utożsamianie się z wyznawanymi prawdami wiary. Powyższe cechy teologii, na które zwrócili uwagę Ojcowie Kościoła, decydują o jej tożsamości i mogą ożywić także dzisiejszy sposób jej uprawiania.

19

Słowo wstępne

45%

Grzegorczyk A., Ilski K., Jakubowski P.

Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein

|

2016

|

issue 15

5-9

20

Gog i Magog w tradycji żydowskiej i chrześcijańskiej

45%

Kubisiak P.

Studia Gdańskie

|

2022

|

vol. 51

30-46

PL

Gog i Magog to postacie, które na kartach Pisma Świętego kojarzone są ze zwiastunem dnia ostatecznego. Niszczycielska siła, która staje naprzeciw Boga i Jego ludowi zdaje się dysponować niezwykłą mocą godną przezwyciężyć wyznawców jedynego i właściwego Pana. Najwięcej wzmianek na temat mitologicznych postaci Goga i Magoga można odnaleźć w Ez 38-39 oraz w Ap 20,8. W obu przypadkach są oni utożsamiani z narodami, które przyjdą niczym armagedon, aby zniszczyć Boga i Jego lud. Ciekawe, że w świadomości pisarzy biblijnych jak i wczesnych komentatorów Pisma Świętego Gog i Magog zaczęli być utożsamiani z konkretnymi ludami a nawet władcami z dalekiej północy, którzy w świadomości wielu słabszych ludów siali postrach i przerażenie. Co na ten temat mówi Księga Ezechiela i Apokalipsa? Czy Gog i Magog to rzeczywiście postacie, które można utożsamić z kimś konkretnym? Jakie jest przesłanie biblijne w tym temacie?

Refine search results