Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help
Authors help
Years help

Results found: 752

first rewind previous Page / 38 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  tożsamość
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 38 next fast forward last
1
100%
Horyzonty Polityki
|
2013
|
vol. 4
|
issue 6
5-6
PL
Patriotyzm w historii Polski był rozmaicie interpretowany, na ogół w zależności od politycznego kontekstu. Inaczej można rozumieć patriotyzm obywateli Pierwszej Rzeczypospolitej, inaczej patriotyzm Polaków okresu zaborów (pamiętając o różnych sytuacjach ludzi pozostających w Ojczyźnie, zesłańców oraz emigrantów)...
PL
Opracowanie stanowi prezentację studium fenomenograficznego. Sednem zastosowanego, podejścia badawczego jest poznanie podmiotowych sensów, jakie badane osoby nadają zjawiskom otaczającego ich świata. Temu „rozumieniu” nadaje się tutaj znaczenie podstawowe. Istota dokonywanej w prezentowanych rozważaniach analizy, związana jest ściśle ze sposobem, w jaki badana grupa postrzega codziennie świat, w którym żyje. Dzięki zastosowanej metodzie wywiadu udało się dotrzeć do znaczeń, jakie badana młodzież nadawała rodzinie. Oglądowi badawczemu została poddana ich percepcja, rozumienie, odczuwanie i konceptualizowanie – nadawanie znaczeń. W drodze tak dokonywanej analizy materiału badawczego wyodrębniono siedem podstawowych, wyłaniających się znaczeń rodziny, jakie wskazywała badana grupa. Opisując kolejne interpretacje podpierano je wypowiedziami, w których wyraźnie przedstawiane były adekwatne koncepcje. Wyodrębnione koncepcje plasują się w dwóch płaszczyznach. Pierwszą z nich jest, jeśli można dokonać takiego sformułowania, bezpośrednie postrzeganie, perspektywa rodziny w pierwszym dokonywanym oglądzie, spojrzeniu. Druga płaszczyzna to głębiej analizowana i dostrzegana sfera złożonych relacji i przekazu. Umiejscowiono trzy pierwsze identyfikacje: rodzinę jako osoby, miejsce i więzi, w swoiście rozumianej płaszczyźnie bezpośredniego pojmowania rodziny, zaś cztery kolejne: rodzinę jako nauczyciela, nośnik, dawce i biorcę jako wskazania wynikające z głębiej analizowanej i dostrzeganej sfery złożonych relacji i przekazu. Dyskusja nad wyłonionymi koncepcjami rodziny doprowadziła do wskazania rodziny jako współtwórcy tożsamości młodego człowieka. Autora prezentowanych rozważań, na bazie uzyskanego materiału badawczego wskazuje na rodzinę jako na tworzywo, którego dziecko a później młody człowiek „używa” do budowania własnego obrazu świata i przede wszystkim siebie samego w tym świecie.
PL
Określenie miejsca literatury austriackiej wśród literatur niemieckiego obszaru językowego i wskazanie jej odrębności jest możliwe tylko przy uwzględnieniu tych czynników historycznych, które zdecydowały o transformacji naddunajskiego mocarstwa aż po utworzenie Drugiej Republiki. Celem niniejszego szkicu nie jest ani politologiczna, ani socjologiczna analiza towarzyszących owej transformacji procesów. Przedmiotem refleksji jest jednakże ich wpływ na literaturę, co wyraża się między innymi zmienną dynamiką tematyki tożsamościowej w twórczości autorów austriackich w okresie ostatnich dwóch stuleci. Rozważaniom tym towarzyszy próba nazwania tych cech, które stanowią o jej swoistości, zarówno formalnie, jak i tematycznie. Są wśród nich z jednej strony kompetencja estetyczna i skłonność do refleksji nad językiem, a z drugiej – zdominowana przez „Hassliebe” problematyka ojczyźniana. Leżąca u jej podłoża obecność mitów, zarówno mitu monarchii, jak i późniejszego mitu Austrii jako ofiary nazizmu, legitymuje odrębność tej literatury. Punktem odniesienia dla podjętych dociekań jest toczący się współcześnie dyskurs o austriackiej tożsamości, a konkretnie działalność Instytutu Badań i Wspierania Austriackich i Międzynarodowych Procesów Literackich, a także publikacje takich badaczy, jak Hans Arlt, Klaus Bartsch czy Leslie Bodie. Ważną przesłanką okazały się Też tezy Vittorii Borsò na temat przyszłości literatur narodowych.
PL
Artykuł przedstawia współczesne ujęcia systemu Ja, koncentrując się na perspektywie psychologii społeczno-poznawczej. Jest to tłem do wyjaśnienia zależności między Ja a tożsamością osobistą. Wyznaczenie relacji między tymi dwoma konstruktami to zaniedbywany problem teoretyczny. Podjęcie go stanowi nie tylko o klaryfikacji pola badań, ale również o postępie w ramach integracji wiedzy w tym obszarze. Tekst skupia się na priorytetowych z perspektywy społeczno-poznawczej zagadnieniach złożoności i dynamiki, jako zasad organizujących funkcjonowanie systemu Ja. Przedstawiono w nim, jak na bazie heterogenicznego Ja wyrastają dynamiczne ujęcia tożsamości osobistej, której przypisuje się potencjalną niejednorodność i zmienność.
EN
The paper presents contemporary views of the self-system, focusing on the perspective of social-cognitive psychology. On the basis of current studies, links between self and personal identity are explained. Establishing the relationship between those two constructs is a neglected theoretical problem. Undertaking this issue is essential not only to the clarification of the empirical field but also to progress in the integration of knowledge in this area. The paper is focused on the issues of self-complexity and dynamics as principles of self-system organization that are crucial from the social-cognitive point of view. It elucidates how the idea of a heterogenous self implies a dynamic view of personal identity, which is potentially multifaceted and changeable.
PL
Pod koniec XIX wieku kwestia rasowa nie budziła w Brazylii większych kontrowersji. Często spotykany w literaturze pięknej wizerunek Indianina był jedynie dowodem twórczej wrażliwości na znaczenie lokalnego folkloru, a stan ówczesnych nauk nie dawał żadnych podstaw do zakwestionowania wyższości rasy białej nad wszystkimi pozostałymi. Ideologię wybielenia społeczeństwa1 przyjmowano jako mądry sposób na przyspieszenie narodowego rozwoju. Uwolnionych mocą abolicji z 1888 roku czarnych niewolników w ogóle nie dostrzegano. Prymitywni mieszkańcy interioru byli dla elit synonimem wstydliwego zacofania. Dopiero opublikowana w 1902 roku książka Os sertões Euclidesa da Cunhi stała się punktem zwrotnym w dziejach interpretacji etnicznego rodowodu Brazylijczyków i jednocześnie śmiałą konceptualną alternatywą dla powszechnego rozumienia sensu i docelowej formy brazylijskiej cywilizacji. Opisana na jej kartach wojna w Canudos niczym w soczewce skupiała wszystkie brazylijskie sprzeczności i paradoksy. A samego autora z czasem uznano za prekursora nowego „gatunku” w narodowej literaturze: eseju o interpretacji Brazylii.
PL
Artykuł, oparty na etnograficznych badaniach terenowych, podejmuje próbę analizy relacji pomiędzy materią oraz przestrzenią muzeum i domowych przechowalni, jakimi są strychy. Autorka rozważa zjawisko przechowywania niepotrzebnych z pozoru przedmiotów, a także zastanawia się, w jakim stopniu i na jakich płaszczyznach refleksja nad znaczeniem domowych przechowalni może być istotna z punktu widzenia muzealnika. Zasadniczą kwestią wskazującą na zbieżność pomiędzy owymi, pozornie różnymi przestrzeniami, jest funkcja gromadzonych w nich przedmiotów. Rzeczy te stanowią nośniki pamięci o przeszłości, konstytuując poczucie tożsamości i zakorzenienia w wymiarze narodowym, lokalnym, rodzinnym i jednostkowym.
PL
W artykule zwrócono uwagę, że poza definicją muzeum regionalnego jako placówki opowiadającej o regionie, można także sięgnąć po koncepcję holistyczną. W tym ujęciu każda (bez wyjątku) placówka muzealna kształtując kulturowe oblicze regionu, wpływa na jego rozwój, wizerunek, atrakcyjność turystyczną i inwestycyjną. Z tej perspektywy działalność każdego muzeum posiada wymiar regionotwórczy. Tradycyjne muzea regionalne mają współczesnej Europie wiele do zaoferowania. Działają na rzecz integracji rozumianej jako wzajemne poznanie. Mogą swoimi wystawami i działaniami edukacyjnymi osłabiać negatywne zjawiska związane z globalizacją, takie jak kryzys tożsamościowy i deficyt kapitału społecznego.
PL
W artykule zaprezentowano komunikaty z reprezentatywnych badań dotyczących profilowania elektoratów polskich partii politycznych. Przedmiotem analizy jest w tym przypadku elektorat Prawa i Sprawiedliwości, który w ocenie kluczowych kwestii społeczno-politycznych wyraźnie różni się od elektoratów pozostałych relewantnych ugrupowań politycznych. W tekście zestawiono wyniki sondaży z koncepcjami odnoszącymi się tzw. „mocnych” i „słabych” programów tożsamościowych oraz do propozycji Davida Goodharta, który zaproponował podział wyborców, na obywateli „skądś” („Somewheres”) i obywateli „zewsząd” („Anywheres”). Celem przeprowadzonej analizy jest próba charakterystyki wyborców Prawa i Sprawiedliwości i umiejscowienie tego elektoratu w wybranych (klasycznych) modelach podziałów społeczno-politycznych.
PL
W artykule zaprezentowano część badań zrealizowanych, w ramach projektu doktorskiego, metodą biograficzną (konkretnie przy zastosowaniu wywiadu narracyjno-autobiograficznego) wśród Łużyczan – autochtonicznych Słowian mieszkających w Saksonii i Brandenburgii. Uwagę skupiono na tych opowieściach autobiograficznych, w których stosunek do zbiorowości etnicznej (w szerokim rozumieniu) – odniesienie autoidentyfikacyjne względem Łużyczan (a czasem również Niemców), ulega przeobrażeniu. Przedmiotem publikacji będzie proces konstruowania tożsamości jednostkowej odzwierciedlony w narracjach. Analizie poddano czternaście wywiadów z Serbołużyczanami, którzy wywodzą się z Dolnych lub z Górnych Łużyc. Konstruowanie tożsamości przez reprezentantów mniejszości narodowych wpisuje się w szerszy kontekst przeobrażeń tożsamościowych, dokonujących się współcześnie. Człowiek w znacznej mierze sam kształtuje swe odniesienia wobec grup i kategorii społecznych. W przypadku członków mniejszości narodowej konwersja następować może w dwóch kierunkach: jako odchodzenie lub powrót do zbiorowości etnicznej o charakterze mniejszościowym. Czasami jednak przyjmuje również o wiele bardziej skomplikowane formy złożonych odniesień identyfikacyjnych, które wypełnione są zróżnicowaną treścią i znaczeniem dla jednostki.
EN
The fundamentals of every community are knowledge and tradition. The intangible forms of heritage create an inseparable whole together with material objects, shaping culture, history and tradition of states and nations. Due to the UNESCO List dedicated to intangible culture it is possible to depart, in the context of heritage, from national communities to more extensive forms of social organization and to overcome the existing Eurocentric model of protection of cultural heritage. The question is if the intangible heritage will function as a universal metacultural production, performative projection of individual identities, and maybe it will be an element of the states’ cultural policy. Virtually, there is an infinite number of points of view which may build a representation of individual, community and national identity. Identity and manifestation are the concepts necessary for understanding the heritage in the category of institutionalization, policy, protection and presentation.
EN
The study presents the research activity of the Chair of Intercultural Education supervised by Professor Jerzy Nikitorowicz at the Faculty of Pedagogy and Psychology of the University of Białystok. This unit is one of the leading academic centres which explore intercultural education. Translated by Agata Cienciała
PL
Opracowanie prezentuje działalność naukowo-badawczą Katedry Edukacji Międzykulturowej działającej pod kierunkiem prof. zw. dra hab. Jerzego Nikitorowicza na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu w Białymstoku. Jest to jeden z wiodących w Polsce ośrodków akademickich zajmujący się edukacją międzykulturową.
EN
The identity of a woman is determined by her role and performance in a society. These roles result from her cultural context, which determines the notion of femininity. Each culture defines the group of physical, psychical and personality features associated with femininity a little differently. In the context of disabled women, cultures explain the notionof disability differently. Disability is observed as an unfavourable condition, which results from an impaired organism or an acquired or congenital dysfunction of the organism and leads to a notable limitation or impossibility to fulfill the social roles connected to gender, age, and/or other social factors or cultural determinants. In Arab countriesand India, disabilities make it difficult for women to perform the social functions of their gender in their cultures. This is the result of nearly complete submission of women to the men. Additionally, the religious traditions further depreciate disabled women in their personal, occupational, social and cultural circles.
EN
Terror Menagement Theory was published by Jeff Greenberg, Sheldon Solomon, Tom Pyszczynski and others in 1997. Since that time a lot of followers have been continuing their work and checking the assumptions of this theory. In the center of it, there is an assumption that the awareness of death organizes our existential experience in every-day life. This consciousness is painful as the human being has created mechanisms buffering this pain. There are parents for children and one’s own culture for adults. The role of one’s one culture is fundamental for the forming of self-esteem and positive adaptation to social environment and the reduction of the pain related to the death consciousness. One’s own culture gives the mental image, which means to be the „good person”, teaches scenarios and recopies how to act and to cope with the fact of the finitude of a person. One’s own culture gives the standards to create a self image, as a consequence the level of self- esteem, effectiveness, the control of the environment, vitality of the person and, as a result, perseverance in aiming to the tasks makes the person less insensitive to pain and stress. All these symptoms of good adaptation are enhanced by other members of one’s own group. Sharing the same concepts of social reality, especially stereotypes and prejudices, makes one’s social adaptation satisfactory and minimizes the fear of death. In the context of TMT, the reaction of Polish society to Smolensk’s catastrophe (10.IV. 2010) can be analyzed. We see in many investigations that the attitude to one’s own and to strangers is differentiated depending on the impact of mortality and it changes as time passes. Now, as for the fragmentation of the culture, each of us has a problem with consistency of one’s own personality. Sociologists (e.g. Z. Bauman) talked about fragmented identity; inconsistency of personality makes belonging to one’s own culture more and more important. There are four important issues in the reduction of the death fear effect: 1. Religion; 2. High self-esteem; 3. Democratic personality; 4. Close relations with people (see: Stockholm syndrome). TMT is a challenge in the context of the divide between one’s own and stranger and it is much more difficult to reduce than we have considered earlier.
Zarządzanie i Finanse
|
2013
|
vol. 4
|
issue 2
205-219
PL
Niniejszy artykuł stanowi naukową refleksję nad pojęciem tożsamości grupowej, odnoszonej do przedsiębiorstw oraz ich agregatów, określanych przez autorkę mianem „organizacji na wyższych poziomach zagregowania”. Głównym celem artykułu jest przegląd literatury z zakresu tożsamości przedsiębiorstwa, a na tej podstawie próba ustalenia, czym jest taka tożsamość i co się na nią składa. Na wstępie autorka przedstawia definicje tożsamości przedsiębiorstwa oraz tożsamości organizacyjnej i zestawia je z innymi koncepcjami pokrewnymi (takimi jak osobowość organizacyjna, identyfikacja wizualna, wizerunek, reputacja i marka przedsiębiorstwa oraz komunikacja organizacyjna), wskazując na występujące między nimi różnice. W dalszej części autorka skupia się na tych obszarach organizacji, które wpływają na formowanie się tożsamości, wymieniając główne składowe „tożsamości miks” (the identity mix), jak również te elementy, które należy uwzględnić w zarządzaniu tożsamością (the identity management mix). Ważnym punktem pracy jest prezentacja trzech modeli tożsamości zaproponowanych przez Olinsa: modelu monolitycznego, wspierającego i markowego, z których każdy może być zaimplementowany w organizacji złożonej.
PL
Cadernos Negros to zeszyty literackie, na łamach których publikowana jest proza i poezja autorów afrobrazylijskiego pochodzenia i które wydawane są cyklicznie od 1978 roku. Powstały one jako swego rodzaju znak protestu, głos w większej dyskusji mającej wówczas miejsce w Brazylii i na świecie, dotyczącej pełniejszego i równoprawnego udziału ludności murzyńskiej w życiu społecznym. Była to jak gdyby próba przemówienia czarnoskórych własnym głosem, ukazania brazylijskiej rzeczywistości przez ich własny pryzmat. Autorzy zeszytów chcieli mówić o sobie, swoim życiu i doświadczeniach odbiegających od tego, co można było znaleźć w ówczesnej literaturze brazylijskiej, tworzonej dotychczas głównie przez białe elity i odzwierciedlającej ich postrzeganie rzeczywistości. Cadernos Negros stały się też ważnym narzędziem w procesie budowania tożsamości Afrobrazylijczyków, między innymi poprzez odwołania do ich korzeni kulturowych, specyficznych tradycji etnicznych, czy wreszcie – będąc jednym z elementów budowania przez tę grupę poczucia własnej wartości.
PL
Gdy rodzi się dziecko z niepełnosprawnością wzrokową, lub też, gdy dziecko traci wzrok, wysiłki rodziców, nauczycieli i innych specjalistów koncentrują się niejednokrotnie na jego rehabilitacji – usprawnianiu lokomocji, manipulacji, rozwijaniu funkcji poznawczych. Jednak nie można zapominać, że oddziaływanie wychowawcze jest niezwykle ważne, jeśli nie najważniejsze. Wychowanie jest procesem kształtującym osobowość człowieka i jego właściwości psychiczne, tak intelektualne, jak i wolincjonarne i emocjonalne. Artykuł koncentruje się na problematyce roli wychowania w życiu dzieci z niepełnosprawnością wzrokową. Autorka przedstawia w nim rozważania na temat powiązania wychowania z rozwojem samooceny, tożsamości, ja realnego i ja idealnego, umiejętności komunikacyjnych. W artykule zawarto także przegląd badań odnoszących się do psychologicznych aspektów wychowania dzieci niewidomych. Artykuł kończą refleksje na temat roli wychowania. Autorka konkluduje, że na sukces procesu wychowawczego składa się indywidualne podejście do potrzeb psychicznych dziecka, pomoc mu w formowaniu wizji siebie, w której własna niepełnosprawność będzie jednym z wielu jej elementów, a przede wszystkim akceptacja dziecka wraz z jego niedoskonałościami.
PL
Tekst stanowi przegląd wybranych badań na temat psychologicznych skutków dwujęzyczności, skupiając się głównie na potencjalnych korzyściach, jakie to zjawisko może nieść oraz wiedzy z badań empirycznych. Zawiera syntezę najnowszych badań psychologicznych oraz wniosków i ustaleń. Poruszane zagadnienia koncentrują się przede wszystkim na opisie zjawiska, a także definicji samego pojęcia, kryteriach opisu grupy osób dwujęzycznych oraz opisie czynników mających istotne znaczenie w nabywaniu kompetencji językowej i komunikacyjnej. W tekście odniesiono się także do aktualnych badań na temat wpływu dwujęzyczności na konkretne zdolności oraz opisano badania dotyczące związków pomiędzy dwujęzycznością a osobowością oraz dwujęzycznością a dwukulturowością. Jest to szczególnie istotne w kontekście współczesnych ruchów migracyjnych oraz globalizacji.
first rewind previous Page / 38 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.